Οι κεκοιμημένοι

[aposal]

(σελ. 23)
Η Εκκλησία μας τον μετά θάνατον κλήρο και τον «τόπο» των ψυχών ονομάζει μέση κατάσταση. Ονομάζεται δε η κατάσταση αυτή μέση, διότι σημαίνει το ενδιάμεσο διάστημα, το οποίο μεσολαβεί μεταξύ του θανάτου (του τέρματος της ζωής) και της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού.
Απόλυτα βέβαιο είναι ότι στη μέση κατάσταση οι ψυχές διασώζουν πλήρως την αυτοσυνειδησία τους. Έχουν πλήρη συναίσθηση της καταστάσεώς τους, θυμούνται περιστατικά, πρόσωπα και πράγματα της επίγειας ζωής, διατηρούν ζωντανές και ακέραιες τις πνευματικές λειτουργίες και δυνάμεις τους. Περί αυτού μας ομιλεί σαφώς ο Κύρος στην πολύ διδακτική παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου (Λουκ. 16,20-31)
(σελ. 24)
Μόλις κλείσει τα μάτια του ο άνθρωπος, τη στιγμή ακριβώς που θα χωρισθεί η ψυχή από το σώμα, θα κριθεί μερικώς από τον Θεόν ανάλογα με το πνευματικό περιεχόμενο του βίου της. Αποτέλεσμα της κρίσεως αυτής θα είναι δια μεν τους δικαίους η μερική απόλαυση της χαράς και της Θείας Βασιλείας, δια δε τους ασεβείς η μερική πρόγευση των δεινών της κολάσεως.

[koga]

Περα απο τα συνηθη που ξερουμε οπως κερι στο κοντο το μανουαλι το τρισαγιο και το ψυχοσαββατο(Εννοειτε το κερι στον ταφο)



Θα παρουσιασω τις προσωπικες μου αποψεις χωρις να καταργω της προαναφερθησες

Παραδειγμα απο το 1995 μεχρι 1997 ενα καφε ζεστο με γαλα στην ακρη του πασου για τον σκουπιδιαρη των 6:30 ανευ χρηματων Ξερω οτι ηταν βλακεια αλλα εμενα με εκανε να νιωθω καλα μιας και δεν ημουν στον τοπο μου.

[Dimitra79]

Περα απο τα συνηθη που ξερουμε οπως κερι στο κοντο το μανουαλι το τρισαγιο και το ψυχοσαββατο(Εννοειτε το κερι στον ταφο)



Θα παρουσιασω τις προσωπικες μου αποψεις χωρις να καταργω της προαναφερθησες

Παραδειγμα απο το 1995 μεχρι 1997 ενα καφε ζεστο με γαλα στην ακρη του πασου για τον σκουπιδιαρη των 6:30 ανευ χρηματων Ξερω οτι ηταν βλακεια αλλα εμενα με εκανε να νιωθω καλα μιας και δεν ημουν στον τοπο μου.

Γιατί βλακεία? ίσα ίσα ήταν πάρα πολύ όμορφο και ανθρώπινο εκ μέρους σου αυτό το πράμα. Και ο σκουπιδιάρης φαντάζωμαι θα ταν χαρούμενος πίνωντας τον καφέ σου εκείνη την στιγμή. Μπράβο!

[koga]

Επερνα 5000 χιλιαδες και επρεπε να πληρωσω ενοικιο και σχολη

Επερνε τα τριπλασια απο μενα

[Dimitra79]

Επερνα 5000 χιλιαδες και επρεπε να πληρωσω ενοικιο και σχολη

Επερνε τα τριπλασια απο μενα

Δέν έχει σημασία ποιός έπερνε τα περισσότερα χρήματα αλλά η κινησή σου, η ανθρωπιά σου.

[Katerina]

Τα σαρανταλείτουργα επίσης βοηθούν πάρα πολύ τις ψυχές των προσφιλών κεκοιμημένων,έχω σαν σειρά να δίνω ονόματα στο σαρανταλείτουργο των Χριστουγέννων και από την Ανάσταση μέχρι την Πεντηκοστή.Επίσης σε μία ομιλία του ο γ.Εφραίμ είχε υποδείξει και την ευχή ,τόνισε μάλιστα ότι η προσευχή προς τους κεκοιμημένους είναι η πιο μεγάλη ελεημοσύνη.

[Captain Yiannis]

Διάβασα κάπου , κάποτε την παρακάτω αληθινή ιστορία,

Σε ένα χωριό ήταν εφημέριος ένας ιερέας , ο οποίος το έτσουζε λίγο , κατά την λαική έκφραση. Έπινε δηλαδή κάτι τις παραπάνω κρασάκι.
Οι χωριανοί ντο έβλεπαν αυτό και λίγο πολύ τους κακοφαινότανε.
Δεν πέρασε πολύς καιρός και η όλη κατάσταση έφτασε στ' αυτιά του Δεσπότη.
Φώναξε λοιπόν τον Ιερέα και ούτε λίγο ούτε πολύ του είπε ότι θα τον βγάλει απο εφημέριο , και να πάει να του φωνάξει τον Προτοσύγγελο , γιά να δώσει οδηγίες.

Μόλις έκλεισε η πόρτα και έμεινε ο Δεσπότης μόνος του , Ω του θαύματος , άρχισαν , από κάθε γωνιά του δωματίου , να παρουσιάζονται ψυχες στον Δεσπότη , και να τον παρακαλόυν να μην διώξει τον Ιερέα , γιατί αυτός τους δίνει μεγάλη παρηγοριά και χαρά , στον αιώνιο ύπνο τους.

Έμεινε άναυδος.
Ήλθε ο Προτοσύγγελος , και του ζήτησε να φωνάξει ξανά τον Ιερέα.
Αφού ήλθε τον ρώτησε διακριτικά να του πεί , τι κάνει όταν εκτελεί τα καθήκοντά του.
Ιερέας "Ότι κάνουν όλοι Σεβασμιώτατε"
Δεσπότης "μήπως κάνεις κάτι παραπάνω ", ρώτησε γεμάτος απορία
Ιερέας '" Ε να , όταν οι Χριστιανοί μου φέρνουν ονόματα να μνημονεύσω , εγώ τα γράφω σε ένα τετράδιο , και από κει και πέρα σε κάθε λειτουργία τους μνημονεύω συνέχεια .
Κατάλαβε ο ευλογημένος , και του έδωσε την άδεια να επιστρέψει στο ποίμνιο του αλλά να κάψει το κρασί.
Πράγμα που έγινε , και αυτός ο Ιερέας ανέβηκε σε πνευματικά ύψη.

Αυτά προς Δόξαν Θεού

[aposal]

Αποσπάσματα από το βιβλίο «ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ – Γέροντας ΠΑΪΣΙΟΣ ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ 1924-1994» του Νικόλαου Ζουρνατζόγλου, Επισμηναγού ε.α.

Μαρτυρία Α.Κ., Πολιτικού Μηχανικού, Χαλκιδική (σελ. 170)

Από τα παιδιά απαιτούσε πολύ σεβασμό προς τους γονείς, όποιοι και αν ήσαν. Αν ήσαν πεθαμένοι, ήθελε να κάνουμε πολλή προσευχή, όπως και για όλους τους κεκοιμημένους. Έλεγε : «Με την προσευχή τους κερνάτε μια πορτοκαλάδα, ένα αναψυκτικό». Το τόνιζε αυτό : «Να αφήνετε μέρος της προσευχής σας για τους κεκοιμημένους. Οι πεθαμένοι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Οι ζωντανοί μπορούν». Για τους κεκοιμημένους, τόνιζε, να κάνουμε και πολλή ελεημοσύνη. «Όταν ελεείτε κάποιον, έλεγε, να λέτε για ποιόν το κάνετε. Να την πάρει ο άλλος την ελεημοσύνη και να πει : «Θεός συγχωρέσ’ τον». Αν ο άλλος το πει με την καρδιά του, το μετράει ο Θεός». Επίσης για τους κεκοιμημένους έλεγε : «Να πηγαίνετε στην εκκλησία λειτουργιά, δηλαδή πρόσφορο, και να δίνετε το όνομα του κεκοιμημένου να μνημονευτεί από τον ιερέα στην προσκομιδή. Επίσης να κάνετε μνημόσυνα και τρισάγια. Σκέτο το τρισάγιο χωρίς Θεία Λειτουργία, είναι ελάχιστο. Το μέγιστο που μπορούμε να κάνουμε για κάποιον είναι το Σαρανταλείτουργο. Καλό θα είναι να συνοδευτεί και με ελεημοσύνη».

[Harrys1934]

[/b ]Το θέμα πανάξιο. Υπάρχουν πολλά ερωτήματα με μια πρόχειρη ματιά. Να γράψω μερικά πριν πάω για ύπνο γιατί έχω καταντήσει να σχολάω με τα ντίσκο την ίδια ώρα Καλοί μου άνθρωποι φίλοι αγαπημένοι πότε κάνουμε μνημόσυνα;;; σαν να είδα
Και λέει ο Χρυσόστομος πολλοί νομίζουν ότι το μνημόσυνο είναι αυτό που γίνεται στο τέλος της Θ. Λειτουργίας σε πέντε λεπτά με τα κόλλυβα .
Ολλα βοηθούν και ένα κεράκι να ανάψεις,όχι εκείνο το τυπικό πια τα καρφώνουν εκεί με τα άλλα κεριά μεταβολή και δόμο
Την ώρα που θα το ανάψεις θα κάνεις μία ευχή για τον άνθρωπο που τ ανάβεις, τον Σταυρό σου και φύγε όλλα τα άλλα ούτε μέχρι το νταβάνι δεν φtανει ι, ο λόγος για το οποίον το ανάψεις.
Και λέει ο Χρυσόστομος Είναι μεγάλη σου τιμή για εσένα να μνημονεύεται το όνομα σου πάνω στην Αγία Τράπεζα την ώρα της προσκομιδής, Και πως γίνεται αυτό με τι τρόπο; Με το πρόσφορο
¨Οποιος λοιπόν θέλει να κάνει κάτι για κεκοιμημένον όλλα είναι εύκολα αλλά εκείνα που αποδίδουν πάντοτε έχουν δυσκολίες
Κάντε ένα μύτη όπως αυτό που κάνετε για τις εκδρομές και πηγαίνετε σε ένα νεκροταφείο με λάδι ,και όλλα τα σύνεργα μαζί και με ένα λιβανιστήρι και ανάψετε καντήλια ,και ευχόμενη με μία αναστάσιμη προσευχή
Είναι δύσκολο; Ναι γιαυτο το κάνουν κάτι λίγοι μέσα σε όλο το κοιμητήριο ,ζήτημα είναι να βρείς έναν άνθρωπο να κάνει κάτι από αυτά ....
Και αν βρεθεί θα φάει κυνήγι από τον ιερέα που βρίσκεται εκεί , Ξέρεται ότι τα μισά ετσι φιλικά να το πω, ότι οι τάφοι είναι εγκατελημένοι;;;;
Μερικοί και από την ίδια μέρα δε ξανά πατά κανείς
Αν θέλετε να κάνετε κάτι ότι δήποτε αλλά εκείνο που έχει ανάγκη είναι αυτό που είπα. Και να ανάψετε καντήλι όχι με το πετρέλαιο που κοροϊδεύουν τον κόσμο, επειδή κρατά μία εβδομάδα
ανάψτε με λάδι και ας κρατήσει και μία ώρα το άλλο χίλια να ανάψεις δεν είναι δεκτά από τον Θεό. Με συγχωρείται μιλώ από την πείρα μου.
Χάρης

[aposal]

Αποσπάσματα από το βιβλίο «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΛΟΓΟΙ Δ΄, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ»

(σελ. 267-271)
-Πόση δύναμη χρειάζονται Γέροντα οι άνθρωποι για να αντιμετωπίσουν τον αιφνίδιο θάνατο!
-Αν έχουν συλλάβει το βαθύτερο νόημα της ζωής, βρίσκουν τη δύναμη να αντιμετωπίσουν τον θάνατο, γιατί τον αντιμετωπίζουν πνευματικά. Με τα μηχανάκια πόσα παιδιά καταστρέφονται! Πόσα παλικάρια σκοτώνονται με τις μοτοσικλέτες! Σηκώνουν την μοτοσικλέτα στην μία ρόδα, οπότε εύκολα τουμπάρουν και σπάζουν το κεφάλι τους. Το θεωρούν κατόρθωμα ποιος θα σηκώσει τη μοτοσικλέτα περισσότερο! «Κρατούσα, λέει, σούζα τη μοτοσικλέτα στην πίσω ρόδα και τουμπάρισα». Ο διάβολος, βλέπεις τι τους βάζει να κάνουν για να χτυπήσουν στο κεφάλι; Γιατί αλλιώς, ακόμη και αν είχαν κάποιο ατύχημα, μπορεί να χτυπούσαν αλλού και να μην σακατεύονταν. Για να επιτρέψει όμως ο Θεός την κακία του διαβόλου, ή την απροσεξία του άλλου, σημαίνει ότι θα βγει κάτι καλό.
-Τότε Γέροντα γιατί η Εκκλησία μας εύχεται «υπέρ του διαφυλαχθήναι» από αιφνίδιο θάνατο;
-Εκείνο είναι άλλο. Ζητά ο Θεός να μην μας βρει ο θάνατος ανέτοιμους.
-Γέροντα μια μητέρα είναι απαρηγόρητη γιατί το παιδί της πηγαίνοντας στη δουλειά σκοτώθηκε σε τροχαίο.
-Πες της : «Από κακότητα χτύπησε ο οδηγός το παιδί σου; Όχι! Εσύ, για να σκοτωθεί το έστειλες στη δουλειά; Όχι! Να πεις λοιπόν «δόξα Σοι ο Θεός», γιατί μπορεί να γινόταν ένα αλητάκι και ο θεός το πήρε την κατάλληλη ώρα. Τώρα είναι ασφαλισμένο στον Ουρανό. Τι κλαις; Ξέρεις ότι βασανίζεις το παιδί με το κλάμα; Θέλεις να βασανίζεται το παιδί σου, ή να χαίρεται; Φρόντισε να βοηθήσεις τα άλλα παιδιά που έχεις και είναι μακριά από τον Θεό. Γι’ αυτά να κλαις». Να, και χθες ήρθε μια μητέρα με κλάματα και μου είπε : «Μου πήρε ο Θεός το μονάκριβο παιδί μου» και τα έβαζε με το Θεό. «Αν το καλοσκεφτείς, της είπα, σε τίμησε ο Θεός. Το πήρε κοντά Του αγγελούδι, βαπτισμένο, όπως ήταν. Αυτό είναι αγγελούδι και εσύ τα βάζεις με τον Θεό; Αυτό θα βρεις μεθαύριο να πρεσβεύει στον Θεό». Μετά που μου μίλησε για τη ζωή της, είπε πως μπορούσε να έχει πολλά παιδιά, αλλά όταν ήταν νέα, δεν ήθελε να έχει παιδιά.
Πόσες μητέρες προσεύχονται και ζητούν να είναι τα παιδιά τους κοντά στον Θεό! «Δεν ξέρω, λένε, τι θα κάνεις Θεέ μου, θέλω να σωθεί το παιδί μου. Να είναι κοντά Σου». Αν τυχόν δει ο όμως ο Θεός δει ότι το παιδί θα παραστρατήσει, ότι πηγαίνει στην καταστροφή και δεν υπάρχει άλλος τρόπος να σωθεί, το παίρνει με αυτόν τον τρόπο. Επιτρέπει λχ έναν μεθυσμένο να το χτυπήσει με το αυτοκίνητο και να το σκοτώσει κι έτσι το παίρνει κοντά Του. Αν υπήρχε περίπτωση να γίνει καλύτερο, θα έφερνε ένα εμπόδιο να αποφύγει το ατύχημα. Μετά ξεμεθάει και αυτός που χτύπησε το παιδί, έρχεται σε συναίσθηση και σ’ όλη του τη ζωή τον πειράζει η συνείδησή του. «Εγκλημάτησα, λέει, και παρακαλεί τον Θεό να τον συγχωρέσει. Σώζεται και αυτός. Η μάνα πάλι, με τον πόνο της συμμαζεύεται, σκέφτεται τον θάνατο και ετοιμάζεται για την άλλη ζωή, οπότε σώζεται και αυτή. Βλέπεται πώς οικονομάει ο Θεός από την προσευχή της μάνας να σώζονται ψυχές; Αν όμως οι μητέρες δεν το καταλαβαίνουν αυτό, τα βάζουν με τον Θεό! Τι τραβάει κι ο Θεός με εμάς!