Κακοποιημένα παιδιά: Οι νάνοι πρέπει να γίνουν γίγαντες

[nousgr]

Κακοποιημένα παιδιά: Οι νάνοι πρέπει να γίνουν γίγαντες

Μιά φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα κοριτσάκι που το έλεγαν Χιονάτη. Ζούσε ευτυχισμένη στο παλάτι της παιδιάστικης ομορφιάς, έτσι όπως πρέπει να ζουν όλα τα παιδιά σε κάθε εποχή και σε κάθε τόπο. Δυστυχώς η ευτυχία της δεν έμελλε να κρατήσει για πολύ, γιατί κηδεμόνας της, ήταν μιά κακιά μάγισσα, που ποιος ξέρει το λόγο, ζήλεψε την αθωότητα και την ομορφιά της και θέλησε να της κάνει κακό. Τρελή από φθόνο η μάγισσα άφησε μονάχη τη Χιονάτη σε ένα σκοτεινό δάσος, μακριά από την ασφάλεια και τη στοργή, καταδικάζοντας την σε μιά ζωή γεμάτη φόβο και δάκρυα. Μάταια προσπαθούσε το παιδί να ξεφύγει από τον εφιάλτη του, μάταια αναζήτησε καταφύγιο στη γειτονιά των νάνων. τι να έκαναν έξι η επτά ή και εκατό νάνοι μπροστά στην οργή μιας μάγισσας, που είχε νύχια σουβλερά και μπορούσε με μιά κίνηση να δηλητηριάσει το κορμάκι και την ψυχή της μικρής;

Αχ, καλέ μου παραμυθά, δεν ήξερες πως όταν η βία μολύνει τη ζωή ενός παιδιού, ο σωτήρας του πρέπει να είναι τουλάχιστον γίγαντας; Καλό το σκηνικό με τους νάνους, γλυκό κι όμορφο στις σελίδες ενός βιβλίου, μα στην πραγματικότητα η Χιονάτη έχει ανάγκη από τεράστια δύναμη για να ξεφύγει από το βασανιστή της, και δυστυχώς η Χιονάτη δεν είναι μοναχά μία. Πόσα νανόσπιτα να φτιάξουμε στο δάσος, για να προστατευτούν οι Χιονάτες της ζούγκλας μας, όταν οι κηδεμόνες τους είναι μάγισσες που ξέρουν να παραπλανούν και να κρύβονται; το ξέρεις δα κι εσύ πως παιδιά σαν την ηρωίδα σου δεν σώζονται με νανοσυμβουλές του τύπου «κλείσε καλά την πόρτα» και «μην ανοίγεις σε κανέναν», γιατί για το κακοποιημένο παιδί το κακό κατοικεί στο σπίτι και δυναμώνει πίσω από κλειστές πόρτες και σιωπή.

Αχ, και τι δεν θα έδινα για να έμεινε η Χιονάτη στη φαντασία και για να άκουγα την ιστορία της ως παραμύθι και όχι ως είδηση; Και τι δεν θα έδινα για να βεβαιωθώ πως οι Χιονάτες μου, ήταν όλες ασφαλείς, και πως η κοινωνία, εγώ κι εσύ δηλαδή, τις νοιαζόμαστε πραγματικά; Θα ήθελα να ήμουν γίγαντας και όχι νάνος μπροστά σ' ένα βασανισμένο παιδί, να καλέσω βοήθεια, επώνυμα και σθεναρά, χωρίς να φοβάμαι για τις επιπτώσεις που θα είχε αυτό στη δική του ζωή. θα ήθελα να είχα τη δύναμη να φωνάξω σε κάθε Χιονάτη πως δεν είναι μοναχή της μέσα στο σκοτάδι, να της υποσχεθώ πως θα την προστατέψω και να τηρήσω την υπόσχεση μου ως το τέλος.

Γι' αυτό, καλέ μου κυρ-παραμυθά, γράψε ξανά το παραμύθι σου, μα βάλε γίγαντες να προστατεύουν το παιδί από τέτοιους κηδεμόνες. Βάλε γίγαντες με δύναμη και καλοσύνη, που να μη φοβούνται να τα βάλουν με τη μάγισσα, μα που να χαμογελούν στο μικρούλι, για να διώχνουν το φόβο του. Βάλε γίγαντες σε σώμα και ψυχή, που να γίνουν μιά αγκαλιά για το τρομαγμένο πλασματάκι, για να αισθάνεται μονάχα ασφάλεια και ζεστασιά. Και στο τέλος, κυρ-παραμυθά μου, μη γράψεις το ψεύτικο «έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα» για τούτη την ιστορία, μόνο γράψε οργισμένο μήνυμα προς όλους μας; «Σε σας μιλάω, βρε ηλίθιοι νάνοι! Γίνετε γίγαντες για χάρη της Χιονάτης και μην αφήσετε μιά μάγισσα να τη θεωρήσει κτήμα της και να την βασανίσει! Σηκωθείτε και ακούστε το κλάμα της, γιατί κι αν ο Θεός δεν της χάρισε γονιούς που να αξίζουν, της χάρισε εσάς να την προστατέψετε! Για κάθε Χιονάτη που πονά μονάχη σ' ένα δάσος, εκτός από το βασανιστή γονιό της, θα λογοδοτήσετε κι εσείς που με την αδιαφορία σας αφήνετε τις μάγισσες να αλωνίζουν και τις Χιονάτες να πονούνε.
«Φοβάμαι, δεν αισθάνομαι ασφαλής» έγραψε πριν από μερικά χρόνια ένας μαθητής σε μιά έκθεση. «Δεν ανέλυσες επαρκώς το θέμα», ήταν η παρατήρηση του άγνωστου εκπαιδευτικού. Η παρατήρηση αυτή με έκανε να σκεφτώ τα περί νανων και γιγάντων, μα δεν μπορώ να πω ευχαριστώ για την έμπνευση. Μπορώ μόνο να ντραπώ!

Της ΜΑΡΩΣ ΣΙΔΕΡΗ Θεολόγου - Παιδαγωγού
Πηγή: περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία, Οκτώβριος 2005

[theofilos]

Αγαπητε Αδελφε μου,

Διαβασα τα λογια του αρθρου που εστειλες και συγχωρεσε με για το θαρος που εχω και σου απαντω εγω ο αδαης και ανοητος.
Μεχρι εχθες ισως τα λογια αυτα να ηταν για μενα απλα και συγκινητικα για οση ωρα θα τα διαβαζα και μετα να ξεχνουσα το βαθυτερο μηνυμα τους λογω των καθημερινων και κοσμικων υποχρεωσεων μου.
Μολις εχθες μαθαμε εγω και η συσυγος μου οτι στην οικογενεια μας θα ερθει ενα νεο μελος και με την βοηθεια του Θεου θα δει το φως του κοσμου αυτου.
Ας με συγχωρεσει ο Θεος για τις αμαρτιες μου και να μας δωσει δυναμη ωστε το παιδακι αυτο να μεγαλωσει και να γινει αξιο μελος της εκκλησιας και της κοινωνιας, παντα με την βοηθεια του Θεου. Ας με βοηθησει ο Θεος να γινω ενας καλος γονεας και προπαντων να επιστευθω τον εαυτο μου και την οικογενεια μου στα χερια Του.
Ας εχουν ολα τα παιδια Γιγαντες να τα προστατευουν, Αγγελους εκ Θεου να τα φωτιζουν και Ασπιδες αδιαπεραστες με την Χαρη του Θεου.
Και εγω να μπορουσα εστω στο ελαχιστο - ενα μικρο πετραδακι να βαλω και χτισω Καστρο Απορθητο. Αλλα εχω αμαρτιες αδελφε μου πολλες και θελω να προσπαθησω να μετανοησω και με την βοηθεια του Θεου θα καταφερω να γινω ενας μικρος κοκος αμμου σ΄αυτο το Καστρο και να βοηθησω.

Σ ευχαριστω απο καρδιας
Θεοφιλος

[Misha]

Tο φαινομενο της σεξουαλικης καkοποιησης παιδιων ειναι πολυ διαδεδομενο στην ελληνικη κοινωνια,τοσο οσο δε φανταζομαστε.
κυριως υπευθυνοι οι ανθρωποι του κοντινου περιβαλλοντος(γονεις,θειοι,παππουδες κλπ)
καμμια φορα εμπλεκονται και ιερεις οπως σε προσφατη περιπτωση ορφανοτροφειου στην Αθηνα.
η παπικη "εκκλησια" αντιμετωπισε τεραστιο προβλημα με πληθος σεξουαλικα κακοποιημενων παιδιων απο ιερεις της στην Αμερικη και οχι μονο.Καποιοι ιερεις αυτοκτονησαν,αλλοι εκδιωχθηκα και δοθηκαν αποζημιωσεις διεκατομμυριων στα θυματα.
Προσοχη λοιπον σε ποιους εμπιστευομαστε τα παιδια μας και πολυ προσευχη και ταπεινωση για να τα φυλαει ο Χριστος κι η Παναγια!!!