Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού
Συντονιστές: konstantinoupolitis, Συντονιστές
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1648
- Εγγραφή: Πέμ Μάιος 03, 2007 5:00 am
Re: Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού
ΔΕΞΩΝ αδελφέ Χρ.
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1648
- Εγγραφή: Πέμ Μάιος 03, 2007 5:00 am
Re: Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού
Πραγματικά το πρόβλημα βρίσκεται στο ημερολόγιο....
Δεν ενοώ παλαιό και Νέο.
Ας πούμε πόσο έχει σήμερα;
25 Σεπτεμρίου 2009
οκ
Όσοι όμως έκαναν ομολογία πίστεως κατα του Οικουμενισμού...
Αν τους ρωτήσουμε πόσο έχει σήμερα
θα πουν 25 Σεπτεμρίου αλλα οχι του 2009
αλλά του 2050 η του 2088........(ίσως δεν ξέρουν...)
ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΗ ΜΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΟΗΣΗΣ;;;
Και όμως σήμερα είναι 2009....
αλλά.....
Δεν ενοώ παλαιό και Νέο.
Ας πούμε πόσο έχει σήμερα;
25 Σεπτεμρίου 2009
οκ
Όσοι όμως έκαναν ομολογία πίστεως κατα του Οικουμενισμού...
Αν τους ρωτήσουμε πόσο έχει σήμερα
θα πουν 25 Σεπτεμρίου αλλα οχι του 2009
αλλά του 2050 η του 2088........(ίσως δεν ξέρουν...)
ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΗ ΜΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΟΗΣΗΣ;;;
Και όμως σήμερα είναι 2009....
αλλά.....
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1644
- Εγγραφή: Τρί Ιουν 13, 2006 5:00 am
- Τοποθεσία: Χρήστος@Thessaloniki
- Επικοινωνία:
Re: Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού
Το μυαλό σε επιτρέπει να ζεις όπου και όποτε θέλεις. Αυτή είναι η παγίδα. Αυτή είναι η μάχη.
Είναι δύσκολο να βλέπουμε την πραγματική όψη όπως είναι χωρίς τα χρώματα της φαντασίας μας.
Οσο ζούμε μέσα στο μυαλό μας, η παράνοια είναι πολύ κοντά μας.
Τα του καισαρος τω καισαρι και τα του Θεου τω Θεω. Τα του μυαλού στο μυαλό και τα της καρδιας στην καρδιά.
Δεν τα μπλέκω αδελφέ μου Αντώνιε διότι αλλιώς δεν θα το αντέξω. Η συμβίωση είναι δύσκολο πράγμα. Χρειάζεται ταπείνωση και υποχώρηση. Και εκεί μπαίνει η καρδιά.
Το πρόβλημά μας που εξετάζουμε στο παρόν θέμα μας, είναι του μυαλού χωρίς ίχνος καρδιάς. Αυτό είναι που με εξοργίζει.
Εύχομαι ολα να είναι στημένα γιατί αλλιώς την βάψαμε. Αν είναι αλήθεια, οδεύουμε να γίνουμε χειρότεροι και απο τους Μουσουλμάνους.
Χρ.
Είναι δύσκολο να βλέπουμε την πραγματική όψη όπως είναι χωρίς τα χρώματα της φαντασίας μας.
Οσο ζούμε μέσα στο μυαλό μας, η παράνοια είναι πολύ κοντά μας.
Τα του καισαρος τω καισαρι και τα του Θεου τω Θεω. Τα του μυαλού στο μυαλό και τα της καρδιας στην καρδιά.
Δεν τα μπλέκω αδελφέ μου Αντώνιε διότι αλλιώς δεν θα το αντέξω. Η συμβίωση είναι δύσκολο πράγμα. Χρειάζεται ταπείνωση και υποχώρηση. Και εκεί μπαίνει η καρδιά.
Το πρόβλημά μας που εξετάζουμε στο παρόν θέμα μας, είναι του μυαλού χωρίς ίχνος καρδιάς. Αυτό είναι που με εξοργίζει.
Εύχομαι ολα να είναι στημένα γιατί αλλιώς την βάψαμε. Αν είναι αλήθεια, οδεύουμε να γίνουμε χειρότεροι και απο τους Μουσουλμάνους.
Χρ.
στα εύκολα ξέρω τι να κάνω - στα δύσκολα σε θέλω ...
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 335
- Εγγραφή: Τρί Ιαν 02, 2007 6:00 am
- Τοποθεσία: θεσσαλονικη
Re: Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού
ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΛΕΩ ΝΑ ΟΝΟΜΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΛΑΓΙΑΣΚΕΨΗ <ΟΣΙΟς ΑΝΤΩΝΙΟς O e-ΑΘΩΝΙΤΗς> ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΣΕ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΟ ΜΟΥ ΦΕΡΝΕΙ.. ΤΙ ΛΕΤΕ??
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 335
- Εγγραφή: Τρί Ιαν 02, 2007 6:00 am
- Τοποθεσία: θεσσαλονικη
Re: Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΩ ΤΟ ΕΓΓΡΑΨΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ ΓΡΑΦΕΙ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ....
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 25440
- Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
- Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)
Re: Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού
Τυχεροί όσοι συναντηθήκαμε με τον Αντώνη (Αθήνα, Μάιος 2008). Ήταν και γερό ποτήρι (μπύρας)!
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
Re: Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού
Ο Θεός μας έδωσε του Αγίους, για να τους ακούμε και καμιά φορά....
…Όλοι θέλομε να δώσει ο Θεός ενότητα πίστεως στον κόσμο. Μα εσείς τα μπερδεύετε τα πράγματα. Άλλο η συμφιλίωσις των ανθρώπων, και άλλο η συμφιλίωση των θρησκειών. Ο Χριστιανισμός επιβάλλει ν’ αγαπάμε με όλη μας την καρδιά τους πάντες, όποια πίστη και αν έχουν! Συγχρόνως όμως μας διατάζει να κρατάμε αλώβητη την πίστη μας και τα δόγματά της. Σαν χριστιανοί πρέπει να ελεείτε όλο τον κόσμο, όλους τους ανθρώπους! Ακόμη και την ζωή σας να δώσετε γι΄αυτούς. Αλλά τις αλήθειες του Χριστού δεν έχετε το δικαίωμα να τις θίξετε. Γιατί δεν είναι δικές σας. Η πίστη του Χριστού δεν είναι ιδιοκτησία μας να την κάνωμε ό,τι θέλομε.
Άγιος Νικόλαος Αχρίδος (1880 - 1956)
http://egolpio.wordpress.com/2009/07/21 ... imirovits/
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
Re: Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού
Όσιος Γέρων Γαβριήλ Διονυσιάτης “Δεν κατεχόμεθα από Μισαλλοδοξία”
11
09
2009
Οι “υπερορθόδοξοι” αρχίζουν και αυξάνουν. Μετά τον Γέροντα Παΐσιο, τον Γέροντα Επιφάνειο Θεοδωρόπουλο, προστίθεται στη « χορεία τους» και ο Γέρων Γαβριήλ ο Διοννυσιάτης. Έπεται συνέχεια…
Ο πολιός Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Διονυσίου Αγίου Όρους Γαβριήλ, αποκρούων ως λίαν επικίνδυνον τον επί «ίσοις όροις» θεολογικόν διάλογον μετά της Ρώμης, γράφει: «Τι να συζητήσωμεν με τους Καθολικούς; Αν είναι εν τάξει η προσθήκη τους εις το Σύμβολον της Πίστεως, το οποίον τηρούμεν ημείς αναλλοίωτον χάριτι Χριστού,… ή επί της μωρολογίας του αλάθητου του Πάπα, το οποίον ουδέ χωρεί εις τον νουν του κοινού ανθρώπου…;
Οι απλοϊκοί αγιορείται μοναχοί, νομίζομεν, ότι τοιούτοι διάλογοι επιτρέπονται εις τα Πανεπιστήμια προς ιστορικήν και ακαδημαϊκήν συζήτησιν. Πιστεύομεν δε ακραδάντως, ότι συζήτησις περί της εν ημίν ελπίδος και πίστεως είναι απαράδεκτος. Μένομεν πιστοί εις τας αποφάσεις των επτά Οικουμενικών Συνόδων και τας θεοπνεύστους αποφάσεις των Αγίων Πατέρων. Έχομεν φανεράν την ομολογίαν της Ορθοδοξίας και δεχόμεθα φιλαδέλφως πάντα ετερόδοξον, αποδεχόμενο αυτήν και αποκηρύσσοντα τας κακοδόξους προσθήκας και τα αυθαίρετα καινοφανή δόγματα. Ευχόμεθα «υπέρ της των πάντων ενώσεως»…
Ας ευσταθήσουν οι διιστάμενοι επί του σταθερού επιπέδου των επτά οικουμενικών Συνόδων, ας αποσείσουν τας αυθαιρέτους καινοτομίας των και τότε ουδεμία χρεία διαλόγων. Αυτομάτως ενούμεθα δογματικώς και λατρευτικώς και εν ενί στόματι και μιά καρδία θα δοξάζωμεν το Πανάγιον όνομα του Θεού ημών, ως εμπρέπει εις αδελφούς χριστιανούς. Δεν κατεχόμεθα από μισαλλοδοξίαν, ως θέλουν να μας χαρακτηρίζουν οι επιπόλαιοι φιλενωτικοί, προμαχούμεν της πίστεως των Πατέρων μας και κατά καθήκον πνευματικόν φέρομεν εις γνώσιν του χριστεπωνύμου Ορθοδόξου πληρώματος τα ανωτέρω, ίνα προφυλάξωμεν αυτό από τας σατανικάς παγίδας του Ουνιτισμού».
(«Ελληνικός Βορράς», 6 Φεβρουαρίου 1964)
11
09
2009
Οι “υπερορθόδοξοι” αρχίζουν και αυξάνουν. Μετά τον Γέροντα Παΐσιο, τον Γέροντα Επιφάνειο Θεοδωρόπουλο, προστίθεται στη « χορεία τους» και ο Γέρων Γαβριήλ ο Διοννυσιάτης. Έπεται συνέχεια…
Ο πολιός Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Διονυσίου Αγίου Όρους Γαβριήλ, αποκρούων ως λίαν επικίνδυνον τον επί «ίσοις όροις» θεολογικόν διάλογον μετά της Ρώμης, γράφει: «Τι να συζητήσωμεν με τους Καθολικούς; Αν είναι εν τάξει η προσθήκη τους εις το Σύμβολον της Πίστεως, το οποίον τηρούμεν ημείς αναλλοίωτον χάριτι Χριστού,… ή επί της μωρολογίας του αλάθητου του Πάπα, το οποίον ουδέ χωρεί εις τον νουν του κοινού ανθρώπου…;
Οι απλοϊκοί αγιορείται μοναχοί, νομίζομεν, ότι τοιούτοι διάλογοι επιτρέπονται εις τα Πανεπιστήμια προς ιστορικήν και ακαδημαϊκήν συζήτησιν. Πιστεύομεν δε ακραδάντως, ότι συζήτησις περί της εν ημίν ελπίδος και πίστεως είναι απαράδεκτος. Μένομεν πιστοί εις τας αποφάσεις των επτά Οικουμενικών Συνόδων και τας θεοπνεύστους αποφάσεις των Αγίων Πατέρων. Έχομεν φανεράν την ομολογίαν της Ορθοδοξίας και δεχόμεθα φιλαδέλφως πάντα ετερόδοξον, αποδεχόμενο αυτήν και αποκηρύσσοντα τας κακοδόξους προσθήκας και τα αυθαίρετα καινοφανή δόγματα. Ευχόμεθα «υπέρ της των πάντων ενώσεως»…
Ας ευσταθήσουν οι διιστάμενοι επί του σταθερού επιπέδου των επτά οικουμενικών Συνόδων, ας αποσείσουν τας αυθαιρέτους καινοτομίας των και τότε ουδεμία χρεία διαλόγων. Αυτομάτως ενούμεθα δογματικώς και λατρευτικώς και εν ενί στόματι και μιά καρδία θα δοξάζωμεν το Πανάγιον όνομα του Θεού ημών, ως εμπρέπει εις αδελφούς χριστιανούς. Δεν κατεχόμεθα από μισαλλοδοξίαν, ως θέλουν να μας χαρακτηρίζουν οι επιπόλαιοι φιλενωτικοί, προμαχούμεν της πίστεως των Πατέρων μας και κατά καθήκον πνευματικόν φέρομεν εις γνώσιν του χριστεπωνύμου Ορθοδόξου πληρώματος τα ανωτέρω, ίνα προφυλάξωμεν αυτό από τας σατανικάς παγίδας του Ουνιτισμού».
(«Ελληνικός Βορράς», 6 Φεβρουαρίου 1964)
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1080
- Εγγραφή: Τετ Ιαν 17, 2007 6:00 am
- Τοποθεσία: Μακεδονία
Re: Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού
Καλά γίνε πρώτα Ορθόδοξος, μάθε και ορθογραφία και έπειτα κάνε μας και κήρυγμα περι μίσους, όταν είναι εύφημος η ομολογία σου για την συγκεκριμένη εκδήλωση.
Κλεάνθη !!!!!!!!!!!! Are you here?
Welcome !!!!
Κλεάνθη !!!!!!!!!!!! Are you here?
Welcome !!!!
Re: Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού
ευτυχως που δεν ειμαι μονος μου κατα του οικουμενισμου.
Να δω τη θα λες εαν αλλαξη ο πατριαρχης.
Δεν ειμαι ρομποτ κανενος, εαν κανη λαθος ο πνευματικος μου σε δογματικα θεματα και επιμενη να παραστρατη θα παω σε αλλον, που δοξα στον Τριαδικο Θεο με καθοδηγη σωστα.
Τωρα οσω για την ορθογραφια δεν με απασχολη που σου αρεση να με μειωνης, ισα ισα που αποκαλιπτης την υπεριφανια σου. Και να σου θημησω, οχι οτι τους μειαζω, ουτε στα νυχια, αλλα ο Αγιος Αντωνιος, ο Αγιος Σπυρειδων, και ποσοι αλλοι, ηταν αγραματοι. Να σου θυμησω ακομα τον Τελωνη και τον Φαρισαιο. Και μπορη να μην χερωμε γι' αυτο, (που δεν ξερω ορθογραφια) αλλα χερωμε γιατι το κακο δεν θα ερθη τουλαχιστον απο μενα οταν λεει ο Αγιος Κοσμας ο Αιτωλος οτι "το κακο θα ερθη απο τους διαβασμενους" ο νοον νοειτο (αν το εγραψα καλα)
Ευχαριστω για το χρονο σας.
Να δω τη θα λες εαν αλλαξη ο πατριαρχης.
Δεν ειμαι ρομποτ κανενος, εαν κανη λαθος ο πνευματικος μου σε δογματικα θεματα και επιμενη να παραστρατη θα παω σε αλλον, που δοξα στον Τριαδικο Θεο με καθοδηγη σωστα.
Τωρα οσω για την ορθογραφια δεν με απασχολη που σου αρεση να με μειωνης, ισα ισα που αποκαλιπτης την υπεριφανια σου. Και να σου θημησω, οχι οτι τους μειαζω, ουτε στα νυχια, αλλα ο Αγιος Αντωνιος, ο Αγιος Σπυρειδων, και ποσοι αλλοι, ηταν αγραματοι. Να σου θυμησω ακομα τον Τελωνη και τον Φαρισαιο. Και μπορη να μην χερωμε γι' αυτο, (που δεν ξερω ορθογραφια) αλλα χερωμε γιατι το κακο δεν θα ερθη τουλαχιστον απο μενα οταν λεει ο Αγιος Κοσμας ο Αιτωλος οτι "το κακο θα ερθη απο τους διαβασμενους" ο νοον νοειτο (αν το εγραψα καλα)
Ευχαριστω για το χρονο σας.