Θαύματα της Αγίας Μαρίνας!

[Captain Yiannis]

ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ

[efthumhs]

Νέο θαύμα - εμφάνιση Αγίας Μαρίνας, Ιούνιος 2008

Το θαύμα της Αγίας Μαρίνας στο Γιαννάκη από τις Σέρρες.

Ο Γιαννάκης, ένα παιδάκι με ειδικές ανάγκες, από τις Σέρρες ετοιμάζεται μαζί με τη μητέρα του για το προσκύνημα στην Αγία Μαρίνα στην Άνδρο στις 19 Ιουνίου 2008. Το προσκύνημα αυτό πραγματοποιείται κάθε χρόνο από την κ. Ζαχαρούλα Σισάνη. Ο Γιαννάκης με την μητέρα του συμμετείχε κι άλλες φορές σ’ αυτό το προσκύνημα. Φέτος παρ’ όλη την προετοιμασία και επιθυμία να πάνε στην Αγία Μαρίνα, δυστυχώς συμπίπτει το προσκύνημα να έχει την ίδια ημερομηνία με την γιορτή του σχολείου που φοιτά το παιδί, Παρασκευή 20 Ιουνίου.

Ο Γιαννάκης και η μητέρα του ήταν στενοχωρημένοι γι’ αυτό που συνέβη και δεν ήξεραν τι να κάνουν. Η παρουσία του Γιαννάκη ήταν απαραίτητη στο σχολείο, γιατί συμμετείχε στις εκδηλώσεις του σχολείου.

Ένα βράδυ, λίγες μέρες πριν την αναχώρηση, ο Γιαννάκης βλέπει στο δωμάτιό του την Αγία Μαρίνα που τον ρωτάει:

-«Γιαννάκη θα έρθεις στο σπίτι μου στην Άνδρο με τη Ζαχαρούλα; »

-«Θέλω να έρθω Αγία Μαρίνα, αλλά έχω τη γιορτή στο σχολείο», απαντάει ο Γιαννάκης.

Η Αγία Μαρίνα τότε του λέει: «Μη στεναχωριέσαι Γιαννάκη εγώ θα τους πω να κάνουν τη γιορτή Τετάρτη, για να μπορείς να έρθεις στο σπίτι μου».

Μετά τη συνομιλία του παιδιού με την Αγία η μητέρα ακούει τις φωνές του παιδιού και τρέχει στο δωμάτιο του όπου το παιδί της διηγείται την παρουσία της Αγίας Μαρίνας και τι του είπε.

Η μητέρα του χαίρεται, βέβαια, αλλά του εξηγεί ότι η ημερομηνία είναι αδύνατο ν’ αλλάξει, γιατί είναι απόφαση του σχολικού συμβουλίου. Την άλλη μέρα το μεσημέρι που το παιδί επιστρέφει από το σχολείο στο σπίτι δίνει ένα χαρτί στη μητέρα του στο οποίο ανακοινώνεται η αλλαγή της ημερομηνίας της γιορτής από Παρασκευή 20 Ιουνίου, την Τετάρτη 18 Ιουνίου. Η έκπληξη και η χαρά της μητέρας του ήταν μεγάλη. Αυτά που της διηγήθηκε ο Γιαννάκης βγήκαν αληθινά. Η Αγία Μαρίνα πραγματοποίησε αυτό που είπε στο παιδί. Η ημερομηνία της γιορτής του σχολείου άλλαξε από 20 Ιουνίου σε 18 Ιουνίου.

Έτσι το παιδί και η μητέρα πραγματοποίησαν το προσκύνημα στην Αγία Μαρίνα.

Πηγή: http://vatopaidi.wordpress.com/2009/11/ ... F%CF%82-2/

[efthumhs]

Το θαύμα του Κυριάκου Κουρούμουνου από την Αραδίππου, στις 25/3/2006.

Ο Κυριάκος επρόκειτο να κάνει μια εγχείρηση στο πόδι και εισήχθην στο νοσοκομείο την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, όπως χαρακτηριστικά μας λέει ο ίδιος:
“Μετά την εκκλησία πήγα στο νοσοκομείο μαζί με την κόρη μου, που είναι νοσοκόμα. Μου έκαναν τις απαραίτητες εξετάσεις και όταν πήγα στο δωμάτιο μου, πήρα τηλέφωνο στο μοναστήρι να αναφέρω ότι θα κάνω εγχείρηση.

Οι πατέρες με καθησύχασαν και μου είπαν, ότι θα προσευχηθούν και όλα θα πάνε καλά.

Έκλεισα το τηλέφωνο και πλάγιασα να ξεκουραστώ, διότι δεν το κρύβω είχα μεγάλο φόβο, επειδή το πόδι μου ήταν σε άθλια κατάσταση από προηγούμενες εγχειρήσεις. Άρχισα να καλώ τους Αγίους να με βοηθήσουν και ιδιαιτέρως την Αγία Μαρίνα που πολύ την ευλαβούμαι.

Δευτέρα πρωί 27 Μαρτίου, ετοιμάστηκα, έκανα το Σταυρό μου και ξεκινήσαμε για το χειρουργείο, ξαπλωμένος πάνω σ’ ένα τρόλεϊ. Μπήκαμε στον προθάλαμο του χειρουργείου περιμένοντας τις τελευταίες διαδικασίες. Αφού ετοιμάστηκαν όλα πήραμε το δρόμο για το χειρουργείο. Πίσω η κόρη μου, μπροστά ένας νοσοκόμος και στο πλάι μία νοσοκόμα ντυμένη με τ’ άσπρα. Με έβαλαν στο χειρουργικό τραπέζι και άρχισαν τις ετοιμασίες. Η νοσοκόμα με τ’ άσπρα παρούσα. Η αναισθησιολόγος έτοιμη να μου βάλει την ένεση στο σπόνδυλο, επειδή έχω πρόβλημα με τον αυχένα μου και δεν έπρεπε να κοιμηθώ. Η κόρη μου από δεξιά και η Νοσοκόμα με τ’ άσπρα από αριστερά με έσκυψαν και μου έβαλαν την ένεση. Δεν πόνεσα καθόλου, μόνο ένα μικρό τσίμπημα. Τότε μου λέει η νοσοκόμα με τ’ άσπρα σχεδόν στ’ αυτί: “Μη φοβάσαι θα γίνεις καλά”. Με ξάπλωσαν, μου έβαλαν ορρούς, καρδιογράφο και άρχισαν την εγχείρηση. Βάλανε έναν παραβάν μπροστά μου να μην βλέπω. Η αναισθησιολόγος με ρώτησε αν ήθελα να μου κάνει ένεση να κοιμηθώ λίγο να μην ακούω τα εργαλεία, αλλά εγώ αρνήθηκα.

Άρχισε η εγχείρηση, η οποία είχε διάρκεια ενάμιση ώρα. Κοίταζα την νοσοκόμα με τ’ άσπρα, ήταν δίπλα στην κόρη μου, τότε μου λέει ο γιατρός:

“Κυριάκο τελειώσαμε, Δόξα σοι ο Θεός, όλα πήγαν καλά”.

Με έβαλαν στο τρόλεϊ και με πήγανε στον άλλο θάλαμο για ακτινογραφίες και για να συνέλθω από την τοπική νάρκωση.

Μόλις φύγαμε από το χειρουργείο, τη νοσοκόμα με τ’ άσπρα δεν την ξαναείδα. Με πήραν στον 5ο όροφο στο δωμάτιο 7. Μου έβαλαν τ’ απαραίτητα (ορούς κτλ) και με άφησαν να ξεκουραστώ. Δίπλα μου δικά μου πρόσωπα. Κύλησε η μέρα σιγά σιγά.

Ξημερώνοντας άρχισαν οι νοσοκόμες και οι νοσοκόμοι να πηγαινοέρχονται, να βγάλουν αίμα για αναλύσεις.

Γύρω στις 10:00 π.μ. έρχονται με μια μπουκάλα αίμα. Ρωτώ τι συμβαίνει. Μου είπαν ότι έπρεπε να βάλουν λίγο αίμα. Τότε άρχισα και πάλι να παρακαλώ τους Αγίους και φυσικά την Αγία Μαρίνα. Έκλεισα τα μάτια μου να ξεκουραστώ και τότε είχα την επίσκεψη της νοσοκόμας με τ’ άσπρα και μου λέει: “Θα πάνε όλα καλά, ήμουν στο χειρουργείο μαζί σου”την ρωτώ ποια είσαι και μου απαντά: “Ήλθα από μακριά εκεί που έρχεσαι και συ !” Τότε άνοιξα τα μάτια μου και την είδα να φεύγει προς τον διάδρομο. Ρώτησα τον διπλανό μου αν είδε καμιά νοσοκόμα να φεύγει και μου απάντησε αρνητικά. Μετά ήλθε η sister να κοιτάξει το αίμα και τους ορούς και τη ρώτησα αν στο χειρουργείο μπαίνουν και νοσοκόμες με άσπρα ρούχα. Τότε σηκώθηκε όρθια έκανε τον Σταυρό της και μου λέει: “Εσύ κάτι είδες. Ποιαν Αγία παρακάλεσες; “Της είπα πολλούς Αγίους αλλά και την Αγία Μαρίνα στην Άνδρο.

Δοξάζω το Θεό και την Αγία Μαρίνα, που με τη χάριν της πιστεύω, ότι θα γίνω καλά.

Και άλλα θαύματα της Αγίας Μαρίνας στο http://vatopaidi.wordpress.com/2009/11/ ... f%cf%82-3/

[efthumhs]

Συνέχεια θαυμάτων της Αγίας Μαρίνας της Άνδρου (σε Κυπρίους - φαίνεται να τους αγαπά ιδιαίτερα η Αγία - προσωπική γνώμη) απο το http://vatopaidi.wordpress.com/2009/11/ ... f%cf%82-5/

Πρώτο θαύμα

Έλενα Κωνσταντίνου, Αλάμπρα

Για επτά χρόνια είχα αιμορραγίες. Άρχισαν μετά από μερικά χρόνια από τη γέννηση της πρώτης μου θυγατέρας. Στην αρχή ήταν υπό έλεγχο αλλά μετά άρχισαν να μη ελέγχονται με αποτέλεσμα να γίνονται όλο και πιο ενοχλητικές. Ντρεπόμουν να κυκλοφορήσω, είχα αρκετό άγχος και δεν ήξερα τι να κάνω. Όποιον γιατρό μου έλεγαν να πάω, χωρίς να το σκεφτώ πήγαινα πιστεύοντας ότι θα έβρισκα την υγεία μου. Τον τελευταίο χρόνο , αφού έφτασα σε σημείο να μην μπορώ να κάνω τίποτα άρχισα να κάνω ορμονοθεραπεία, έκανα τέσσερις αποξήσεις, διάφορα φάρμακα και τέλος έφτασα σε σημείο να εξασθενήσει και ο οργανισμός από την απώλεια αίματος. Χρειάστηκε σε κάποια στιγμή να βάλω και ενέσιμο σίδερο, επειδή από την απώλεια αίματος εκτός του ότι έχανα τα μαλλιά μου είχα αρχίσει και να έχω τάσεις λυποθυμίας και ο φόβος για κάτι κακό άρχισε να με κυριεύει. Στην τελευταία επίσκεψη ο γιατρός μου είπε ότι δεν υπάρχει άλλη λύση. Πρέπει να σταματήσουμε την αιμορραγία οπωσδήποτε. Ρώτησα πως και η απάντηση του ήταν ότι θα φέρουμε ένα μπαλόνι, θα το γεμίσουμε με καυτό νερό και θα τα κάψει όλα μέσα στην μήτρα και ειδικά το ενδομήτριο. Επίσης κατά την τελευταία επίσκεψη βρήκε και δυο ινομυώματα, που υποψιάστηκε, ότι το ένα λόγω της θέσης του μπορεί να προκαλούσε την αιμορραγία.

Εν τω ματαξύ οι γονείς μου πήγαν στην Αγία Μαρίνα και ο γέροντας είχε δώσει στην μητέρα μου Άγιο Μύρο. Τότε δεν ήξερα τίποτα για το μοναστήρι εκτός από αυτά που μου έλεγαν οι δικοί μου. Οι γονείς μου πήραν τηλέφωνο τον γέροντα και τους συμβούλεψε να βάλουν το Άγιο Μύρο σε νερό και να μου το δώσουν να το πιω. Εγώ λόγω του αίματος δεν ήθελα, αφού ήταν ευλογημένο να το πιω. Έτσι το άφησα μέχρι να μου περάσει. Η μητέρα μου βλέποντας με κάθε μέρα να γίνομαι χειρότερα πήρε τηλέφωνο στο μοναστήρι και το ανέφερε. Ο πάτερ της είπε ότι έπρεπε να το πιω οπωσδήποτε. Τότε έκανα το σταυρό μου και αφού με σταύρωσαν με το λαδάκι από το καντήλι της Αγίας Μαρίνας το ήπια.

Επειδή η Αγία Μαρίνα με ήθελε και κοντά της μετά από δυο μήνες είχε γκρουπ και οι γονείς μου αποφάσισαν να με πάρουν και μένα μαζί τους. Εν τω μεταξύ τους δυο μήνες που ήπια το Άγιο Μύρο άρχισαν οι αιμορραγίες μου να λιγοστεύουν σε μεγάλο σημείο.

Ήταν 28 Οκτωβρίου όταν ξεκινήσαμε για το μοναστήρι. Στο διάστημα αυτό ήμουν με το φόβο αλλά και μια λαχτάρα να γνωρίσω την Αγία Μαρίνα, το και το μοναστήρι της.

Στην διάρκεια της παραμονής μου στο Μοναστήρι είχα την ευκαιρία να ακούσω την Θεία Λειτουργία, να πάω στην αγρυπνία, να εξομολογηθώ και να κοινωνήσω μετά από δεκατέσσερα χρόνια. Ένιωσα άλλος άνθρωπος. Μίλησα με τους πατέρες και πήρα την ευλογία τους. Μετά τη συνομιλία που είχα μαζί τους έφυγα άλλος άνθρωπος. Στο μυαλό μου, έφερνα την εικόνα των πατέρων, να μου λένε χαμογελώντας με καλοσύνη και με γαλήνη:

“Να πας στο καλό και να μην ανησυχείς, θα ζήσεις και θα ευτυχίσεις”.

Αυτό ήταν! Επέστρεψα στην Κύπρο και από τότε δεν είδα ποτέ αίμα, ούτε καν ότι είχα πρόβλημα. Αποφάσισα μετά από λίγο καιρό να πάω στον γυναικολόγο μου για να δω τι γίνεται. Μόλις με είδε μου είπε: -”Τι έγινε Ελενάκι, πλημμύρισες;”

-”Όχι δεν έχω πλέον αιμορραγίες “.

- “Α! έκανες επέμβάση;”

Όχι, του λέω και κάθισα και του εξήγησα τι συνέβη.

Αφού με εξέτασε μου επιβεβαίωσε ότι επρόκειτο για θαύμα. Εξαφανίστηκαν όλα, το ενδομήτριο ήταν υγιές και δεν φαινόταν κανένα σημάδι αρρώστιας. Επίσης τα ινομυώματα μίκρυναν και όλα ήταν στη θέση τους. Από τότε δεν χρειάστηκε να ξαναπάω στον γιατρό, βρήκα δουλειά σε μια μεγάλη εταιρεία και κάθε μέρα ευχαριστώ το Θεό και την Αγία Μαρίνα, που έχω την υγεία μου και χαίρομαι τα παιδιά μου.

Δεύτερο θαύμα

Δήμητρα Σωτήρη, Λευκωσία Κύπρος

Όπως πολλοί άλλοι που ευεργετήθηκαν από την Αγία Μαρίνα εκφράζω και ‘γω την άπειρη ευγνωμοσύνη μου για την βοήθεια της, που ήταν ολοφάνερη.

Πριν τέσσερεις μήνες ένα παιδί, γείτονας μου, είχε κάποιο αυτοκινητιστικό δυστύχημα και κτύπησε πάρα πολύ άσχημα. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ευσπεσμένα σε κωματώδη κατάσταση. Ήταν στην εντατική με αναπνευστήρα. Ο γιατρός είχε πει ότι η κατάστασή του ήταν πολύ σοβαρή τόσο που δεν ήταν σίγουρο αν θα ζούσε. Όλοι έκλαιγαν ασταμάτητα. Η πεθερά του μου ζήτησε να πάρουμε, στο μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας, τηλέφωνο κι εγώ πρόθυμα τηλεφώνησα. Αφού διηγήθηκα την κατάσταση πως είχε, ζήτητησα να μας κάνουν παράκληση. Ο γέροντας μας καθησύχασε και μας είπε ότι το παιδί θα ζήσει, θα γίνει καλά και θα πάμε όλοι μαζί στην Αγία Μαρίνα. Την ίδια στιγμή το παιδί επανήλθε και φώναξε ενώ βρισκόταν ακόμα στην εντατική. Όλοι όσοι βρίσκοντα εκεί έκλαιγαν από συγκίνηση. Σε τρεις μέρες μίλησε και μας είπε ότι άκουσε την Αγία Μαρίνα, που του φώναξε ότι θα τον βοηθήσει να γίνει καλά. Σιγά-σιγά επέστρεψε και στη δουλειά του. Το θαύμα έγινε!

Τρίτο Θαύμα

14/6/07

Σταυρούλα Μάρκου, Λάρνακα Κύπρος

Πριν από τρεις μήνες είχα πάθει ανεύρισμα εγκεφάλου. Οι πιθανότητες ζωής ήταν 50%. Κρίσιμη κατάσταση! Είχα τρεις πιθανότητες, όχι, όμως 100% ιάσιμες: α) Μεταφορά στο εξωτερικό, β)Κρανιοτομή, γ) Εμβολισμό.

Το πρώτο αποκλείστηκε, γιατί μπορούσε να προκληθεί ξανά αιμορραγία και τότε θα ήταν μοιραίο. Το δεύτερο άνοιγμα κρανίου απορρίφθηκε, διότι ήταν δύσκολη η ανάρρωση και έτσι αποφασίσαμε με το σύζυγό μου να κάνουμε τον εμβολισμό, οι γιατροί θα μου περνούσαν σύρμα μέσω της κεντρικής αρτηρίας από το πόδι μέχρι τον εγκέφαλο, για να μου εμβολίσουν το τρυπημένο αγγείο. Οι γιατροί μας είπαν ότι επρόκειτο για μια σύγχρονη μέθοδο χωρίς όμως να έχει 100% τα θεμιτά αποτελέσματα.

Τότε μια συνάδελφός μου πήρε τηλέφωνο στο μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας στην Άνδρο και τη συμβούλεψαν την ώρα της επέμβασης να βάλω μύρο της Αγίας Μαρίνας και μιαν εικονίτσα της κάτω από το μαξηλάρι μου και όλα θα πήγαιναν καλά!

Με κράτησαν ξύπνια καθόλη την διάρκεια του εμβολισμού, μόνο λίγα λεπτά στο τέλος που δούλευαν στο σημείο με κοίμισαν, για να μην πονάω το κεφάλι.

Σας το λέω με το χέρι στην καρδιά, ότι όση ώρα ήμουν ξύπνια πραγματικά ένιωθα κάποιο βάρος (ελαφρύ) στον αριστερό μου ώμο. Ήταν μια υπερφυσική αόρατη παρουσία, που με προστάτευε!

Αμέσως, μόλις η επέμβαση τελείωσε ο γιατρός ανακοίνωσε στους δικούς μου, ότι όλα πήγαν καλά. Η μητέρα μου συγκινημένη αγκάλιασε τον γιατρό και του είπε ότι η Αγία Μαρίνα ήταν μαζί του.

“Το ξέρω”, απάντησε ο γιατρός.

“Το γεγονός, ότι έζησε η κόρη σας είναι θαύμα!”

Τέταρτο θαύμα

20/4/07

Μαριάννα Ιωάννου, Κύπρος

Χτυπά η πόρτα, την ανοίγω και βλέπω μια γυναίκα που φορούσε μια μαύρη φούστα και ένα κόκκινο σάλι. Τη χαιρέτησα και μου ανταπόδωσε τον χαιρετισμό.

- “Τι θέλετε; “της λέω.

- “Πουλώ βιβλία “, μου απάντησε και της ζήτησα να περάσει μέσα.

- “Αυτά τα βιβλία γράφουν θαύματα για ανθρώπους που έγιναν καλά “, συνεχίζει να λέει.

Εγώ ήμουν μόνη στο σπίτι! Χρήματα δεν κρατούσα και της είπα πως δεν μπορούσα να τ’ αγοράσω.

- “Δεν θέλω χρήματα, γνωρίζω τι γίνεται στο σπίτι σας “, μου λέει.

- “Τι γνωρίζεις; “

- “Τα πάντα. Σας παρακολουθώ. Ξέρω, ότι ο πατέρας σου έχει πρόβλημα με την καρδία του και είναι κτυπημένος στο πόδι “.

- “Πως σας λένε; “την ρωτάω.

- “Μαρίνα “

- “Η Αγία Μαρίνα;”

- “Ναι, αυτή είμαι “.

Εκείνη τη στιγμή ξύπνησα και μετά ξανακοιμήθηκα και το όνειρο συνέχισε.

- “Σε είδα χτες στην εκπομπή της Ελίτας. “

-«Το ξέρω, ήμουν κι εγώ εκεί».

-«Θα γίνει καλά ο πατέρας μου;» την ρωτάω.

-«Ναι, θα γίνει καλά. Ξέρω ότι η μητέρα σου είναι πιστή στο Θεό και την ακούω, που παρακαλά διάφορους Αγίους και μαζί και μένα».

Έπειτα μου είπε ότι ξέρει για τους γονείς μου, ότι πηγαίνουν σε κάποια εκκλησία – μοναστήρι, χωρίς εγώ η ίδια να γνωρίζω που ήταν και ποιον ήταν το μοναστήρι.

Τέλος μου ζήτησε να πηγαίνω εκκλησία και εξαφανίστηκε στον διάδρομο του σπιτιού μου.

Πέμπτο θαύμα

Μαρία, Κύπρος

Πριν από τέσσερεις μήνες μου τηλεφώνησαν από το νοσοκομείο και μου είπαν ότι βρισκόταν εκεί ο σύζυγός μου. Αναστατωμένη έτρεξε να δω σε ποιαν κατάσταση βρισκόταν ο σύζυγός μου. Ξαφνικά είδα μπροστά μου μια γυναίκα λίγο γεμάτη με μαύρα και μου είπε ότι σταύρωσε το σύζυγό μου με το μύρο της Αγίας Μαρίνας.

Στη συνέχεια μου είπε:

«Ο σύζυγός σου θα γίνει καλά, γιατί πιστεύεις κόρη μου. Να κάνεις προσευχή και θα σε βοηθήσει».

Πριν φύγει της είπα, έκπληκτη και σαφώς ταραγμένη, ότι είμαι ταγμένη να πάω να πάρω το γιο μου.

Μέσα από αυτό κατανόησα πόσο μεγάλη είναι η δύναμη της προσευχής πάντα σε συνδυασμό με την πίστη. Το έχω νιώσει προσωπικά και είμαι πολύ χαρούμενη. Η προσευχή, όταν βγαίνει μέσα από την καρδιά σου τα αδύνατα γίνονται δυνατά! Ο Θεός και οι αντιπρόσωποί του υπάρχουν παντού και μπορούν να μας ακούσουν! Φτάνει η προσευχή να έχει βάθος και πίστη, να βγαίνει μέσα από την ψυχή και να είναι καθαρή. Τότε τα θαύματα θα συνεχίζονται …

Έκτο θαύμα

Το θαύμα στο σπίτι μου!

Ο σύζυγός μου Γ. Γ. Είχε προβλήματα με την καρδία του και υποβλήθηκε δυο φορές αγγειοπλαστική επέμβαση. Μετά την επέμβαση αυτή πάντοτε αιμορραγούσε και η κατάστασή του ήταν επικίνδυνη. Με τη βοήθεια του Θεού όλα πήγαν καλά. Δόξα σοι ο Θεός. Κατά τη δεύτερη επέμβαση είχε δυο αρτηρίες κλειστές, μιαν κύρια και μια δευτερεύουσα. Άνοιξαν μόνο την κύρια, διότι η άλλη ήταν πολύ λεπτή και φοβήθηκαν να επέμβουν. Μετά από λίγο χρονικό διάστημα οι εξετάσεις που έκανε έδειχναν, ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.

Μεγάλες προσευχές και παρακλήσεις έγιναν από διάφορα μοναστήρια, συγγενείς και φίλους.

Την προηγούμενη μέρα, πριν πάει για καθετηριασμό, μου έφεραν μύρο από την Αγία Μαρίνα και το βράδι σταύρωσα μ’ αυτό τον σύζυγό μου.

Πήγε την επόμενη μέρα για εξέταση και δενείχε τίποτα. Η αρτηρία, επίσης, που ήταν κλειστή είχε ανοίξει. Ήταν ολοκάθαρη!

Το θαύμα έγινε!

Ευχαριστώ όλους τους Αγίους και την Αγία Μαρίνα, που μας βοήθησαν.

[efthumhs]

Η Αγία Μαρίνα βοηθά στην "ανεργία"!

Ο καπεταν-Γιάννης από τις Στενιές, χωριό απέναντι από το μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας (σημείωση efthumhs: εννοεί στην Άνδρο), κάτω από τα Αποίκια, αντιμετώπιζε την ανεργία, εξαιτίας της κρίσης της ναυτιλίας, των αρχών του 1950. Είχε και οικογένεια και δύο παιδιά να θρεψει.

Μια μέρα λοιπόν, βγήκε στην αυλή του σπιτιού του,απελπισμενος και από εκεί ατενίζοντας στην απέναντι πλαγιά, ψηλά στο βουνό, το μοναστήρι, είπε : «Αγία μου Μαρίνα, βρές μου δουλειά».

Την άλλη μέρα λοιπόν, δέχεται ειδοποίηση από την Αθήνα, στο μοναδικό ίσως τηλέφωνο του χωριού την εποχή εκείνη, πως βρέθηκε δουλειά (μπάρκο στα ναυτικά), και να φύγει.

Όταν έφτασε στην Αθήνα, μαθαίνει έκπληκτος, πως το καράβι με το οποίο επρόκειτο να ταξιδέψει, λεγόταν «Santa Marina»!!!

Από τότε ο καπεταν-Γιάννης, ποτέ δεν ξέχασε την Αγία του,και πως αλλωστε να την ξεχασει.

Σημείωση efthumhs: Απλά καθημερινά θαύματα απο αυτά που γίνονται κάθε μέρα...

[efthumhs]

Θαύματα της Αγίας Μαρίνας στην Κρήτη...

(Το δεύτερο θαύμα έγινε μόλις περισυ το καλοκαίρι...)

ΘΑΥΜΑ 1

«Το έφεραν από την Αθήνα. Βουβό και «ξύλο» ήτανε. Το λέω και ανατριχιάζω. Έσβηναν τα κεριά που οι πιστοί άναβαν στη Χάρη της, και ξαφνικά το δυο-τριών χρονών παιδί άρχισε να κινείται. Η μάνα λιγώθηκε και ύστερα αρχίσαμε να κλαίμε όλοι μαζί!..»

Πολλά και ξακουστά είναι τα θαύματα της Αγίας Μαρίνας της Βόνης, με το παραπάνω να εκδηλώνεται την παραμονή της Χάρης της. Μπροστά στα μάτια της κας Μαρίνας Παπαδάκη, όπως ανέφερε μιλώντας στη "Ν.Κ.", ένα 3χρονο αγόρι, που κειτόταν παράλυτο σε ένα στρωματάκι δίπλα από τα κεριά που άναβαν οι πιστοί, ξαφνικά μίλησε και σηκώθηκε. Κατά την εξιστόρηση της νέας μαρτυρίας, ανήμερα της εορτής της Αγίας, άλλοι πιστοί κάνοντας τον σταυρό τους, ανατριχιάζοντας από τα όσα άκουγαν, μίλησαν για τη δική τους περίπτωση, όπως η κα Γιασεμή Κυριακάκη.

Αντιμετώπιζε, όπως είπε, την τελευταία δεκαετία σοβαρό πρόβλημα στα χείλη της και έγινε καλά τα τελευταία δύο χρόνια, με τη βοήθεια της Χάρης της Αγίας, που «εξαφάνισε τις πληγές». Υπάρχουν πάρα πολλές μαρτυρίες από ανθρώπους και αυτό φανερώνεται από τα αναθήματα που κρεμούν οι πιστοί στις εικόνες. Έχουμε μαρτυρίες πολλών ανθρώπων, τόνισε και ο εφημέριος της Μονής πατήρ Κορνήλιος. «Ήρθε μια κυρία πέρσι, μια καθημερινή, στο μοναστήρι, προκειμένου να προσευχηθεί με βαθειά πίστη στην εικόνα της Αγίας Μαρίνας. Τη ρώτησα αν μπορώ να βοηθήσω σε κάτι, διότι έκλαιγε με λυγμούς, και μου απάντησε ότι έρχεται από μακριά και ότι είχε καρκίνο στο μαστό. «Είδα στο ύπνο μου την Αγία Μαρίνα και μου είπε.. έλα στο σπίτι μου και μη φοβάσαι», μου ανέφερε η κυρία. Μετά από κάποιους μήνες ξανάρθε μαζί με τους συγγενείς της και μου είπε ότι δεν έχει τίποτα. Αυτό μπορούμε να πούμε ότι είναι ένα θαύμα της Αγίας», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά ο ίδιος.

Ιδιαίτερα συγκινητικά για τον κ. Ψάλια ήταν τα όσα εκτυλίχθηκαν, πάντως, χτες στη μονή, με «πρωταγωνιστές» μια οικογένεια αθίγγανων που ήρθαν ευλαβικά να ευχαριστήσουν τη Χάρη της, για τη σωτηρία, πέρυσι, του παιδιού τους. Το παιδί τους είχε πρόβλημα στην καρδιά και οι γιατροί το είχαν ξεγράψει. «Ήρθαν στη μονή με τα πόδια από το Ηράκλειο. Κατά την είσοδό τους, πάνω από τα ρούχα τους φορούσαν άλλα , μαύρα, τα οποία στη συνέχεια τα έβγαλαν και τα άφησαν δίπλα στην εικόνα, όπως και χρήματα αλά και μια χρυσή λίρα. Η μάνα του κοριτσιού ήταν με τα γόνατα. Η γιαγιά και ο πατέρας του παιδιού κουβαλούσαν μια ντενέκα λάδι και δύο χαλιά. Κλαίγαμε όλοι όσοι τους ακούγαμε κατά τη διάρκεια της προσευχής τους».



Αναδημοσίευση από την εφημ. «Νέα Κρήτη» 18/07/2009

ΘΑΥΜΑ 2

Ένα σύγχρονο θαύμα της Αγίας Μαρίνας

17 Ιουλίου 2009. Ώρα 05.45 π.μ.

Μια ομάδα προσκυνητών αποτελούμενη από ένα κοριτσάκι 3-4 χρόνων, ντυμένο στα μαύρα, ένα νεαρό με μακριά μαλλιά και μάυρο χιτώνα, γύρω στα 25, μια κοπέλα, γύρω στα 20, επίσης με μαύρα, μια γυναίκα που κρατεί ένα μεγάλο δοχείο λάδι και δυο άνδρες κουβαλώντας χαλιά, ξοπίσω μια ολόκληρη «φαμίλια», φτάνουν στο Μοναστήρι.

Ο νεαρός πατέρας παροτρύνει το κοριτσάκι. «Ναι, Μαρίνα-Μαλεβή, προχώρα», του λέει, κι εκείνο προχωρεί διστακτικά. Η μητέρα φτάνει στην είσοδο του Μοναστηριού. Ξαπλώνει όλο της το σώμα κατάχαμα και κλαίγοντας μπαίνει στο ναό. Εκείνη την ώρα μια ομάδα γυναικών έκανε παράκληση στην Αγία Μαρίνα. Η παράκληση σταμάτησε. Όλη η φαμίλια, φανερά συγκινημένη και κουρασμένη μαζεύεται γύρω από την εικόνα της Αγίας. «Κάτι θα χρειάζονται αυτή τη στιγμή», σκέφτηκα. Γέμισα το κανατάκι αγίασμα, που αστείρευτο ρέει κάτω από την Αγία Τράπεζα, και τους έδωσα να πιoυν.

Μια παράξενη σιωπή ακολούθησε για δυο-τρία λεπτά. Η γυναίκα που μετέφερε το δοχείο με το λάδι προχώρησε μπροστά στην εικόνα της Αγίας. Το τοποθέτησε με ευλάβεια και άρχισε με γοερά κλάματα να ευχαριστεί την Αγία για το θαύμα που έκανε στη Μαρίνα-Μαλεβή. Την ευχαριστούσε στη γλώσσα της. Τα λόγια της έβγαιναν από τα βάθη της ψυχής της και ήταν τόσο δυνατά και συγκινητικά που όλοι οι παρευρισκόμενοι έκλαιγαν. Λίγα λόγια καταλαβαίναμε. Στο τέλος η βασανισμένη αυτή γυναίκα τελείωσε με τα λόγια: «Σε ευχαριστώ Αγία μου Μαρίνα από τα βάθη της ψυχής μου για το θαύμα που έκανες στη Μαρίνα-Μαλεβή. Σε ευχαριστώ και σου υπόσχομαι ότι θα σε υπηρετώ σε όλη μου τη ζωή».

Μετά, στην εικόνα της Αγίας έπεσε γονατιστή η νεαρή κοπέλα. Με κλάματα ευχαριστούσε την Αγία Μαρίνα για το θαύμα που έκαμε στη μικρή Μαρίνα και υποσχέθηκε ότι αφιερώνει τη ζωή σε αυτήν και ότι θα την υπηρετεί σε όλη της τη ζωή. Έβγαλε το μαύρο χιτώνας της και τον τοποθέτησε πάνω στην εικόνα.

Ήρθε η σειρά του πατέρα. Κατασυγκινημένος γονατίζει στην εικόνα της Αγίας και κλαίγοντας ευχαριστούσε την Αγία για το θαύμα που έκαμε στην κορούλα του, τη Μαρίνα- Μαλεβή, όπως έλεγε. Υπόσχεται με τη σειρά του ότι θα την υπηρετεί και θα τη λατρεύει πάντα σαν προστάτιδα της οικογένειάς του. Στη συνέχεια έσκυψε και η σύζυγός του έδεσε στα μακριά μαλλιά του μια κόκκινη κορδέλα. Το κοριτσάκι και η σύζυγος του κόβουν τα μαλλιά. Δένει την κορδέλα με τα μαλλιά στη ράβδο με τα τάματα. Ο πατέρας βγάζει το μαύρο χιτώνα και τον τοποθετεί στην εικόνα. Μαζί με το χιτώνα αφήνει την αγιορείτικη ράβδο του, τα κομποσκοίνια, μια χρυσή λίρα και ένα χρηματικό ποσό. Τη λίρα μπροστά στα μάτια τους την τοποθετήσαμε μέσα στην εικόνα της Αγίας και το χρηματικό ποσό στο παγκάρι του ναού. Όλη η οικογένεια στη συνέχεια κλαίγοντας αγκαλιασμένοι βγήκαν από το ναό και κατευθύνθηκαν στην αυλή του Μοναστηριού. Η ομάδα των γυναικών συνέχισε να ψάλει την Παράκληση της Αγίας.

ʼρχισε να φωτίζει. Σε λίγο θα χτυπούσε η καμπάνα. Θεώρησα ότι είχα υποχρέωση να μάθω από τους γονείς τι θαύμα είχε κάμει η Αγία Μαρίνα στο μικρό κοριτσάκι που έφερε και το όνομά της και όταν τους βρήκα μου είπαν. Το λόγο πήρε η γιαγιά η Ελένη 37 χρόνων. Ήταν η γυναίκα που μετέφερε το δοχείο με το λάδι στην Αγία και που με την προσευχή της μας έκαμε όλους να κλάψουμε. Μας είπε ότι το κοριτσάκι ήταν σοβαρά άρρωστο από τότε που γεννήθηκε. Το έταξε στην Αγία Μαρίνα. Τακτικά επισκεπτόταν το Μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας στη Βόνη και έπαιρνε κουράγιο. Το βάπτισαν Μαρίνα. Μωρό έκαμε δυο εγχειρίσεις στην καρδιά, αλλά πάντα η κατάστασή του ήταν κρίσιμη. Όλη η οικογένεια για χάρη της μικρής «ετάχτηκε» να υπηρετεί την Αγία Μαρίνα και να την έχει σαν προστάτιδά τους. Ο πατέρας έκαμε τάμα τρία χρόνια να μην κόψει τα μαλλιά του και να τα αφιερώσει στην Αγία Μαρίνα. Πέρσι, προπαραμονή της Αγίας Μαρίνας, η Μαρίνα σήκωσε υψηλό πυρετό. Την πήγαν στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο και από κει την έστειλαν στο ΠΑ.Γ.Ν.Η. Όλοι οι γιατροί τους φέρθηκαν άψογα και πολύ ανθρώπινα αλλά δεν μπορούσαν να κάμουν παραπάνω από αυτό που η επιστήμη μπορεί. Στο θάλαμο της μικρής έρχεται μια νοσοκόμα που τη λένε και αυτή Μαρίνα. Τους λέει να έχουν πίστη και το παιδί θα γίνει καλά.

Το ίδιο βράδυ στο Νοσοκομείο, ο Λεωνίδας 23 χρόνων, ο πατέρας του παιδιού, βλέπει όνειρο την Αγία Μαρίνα και του λέει να μη χάνει την πίστη του και να κάμει ό,τι ακριβώς του πει. Του είπε το πρωί που θα ξημερώσει να δώσει κάτι στο παιδί να φάει και ότι μετά που θα γίνει το παιδί καλά να βάλει ένα ράσο μαύρο και κρατώντας ένα ραβδί να πάει στο Μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας Βόνης. Εκεί να κόψει και τα μαλλιά του και όλα αυτά να τα αφήσει στο Μοναστήρι. Ο πατέρας ξύπνησε ταραγμένος και έφυγε να αγοράσει κάτι στο παιδί να φάει. Το πρωί, μόλις η Μαρίνα ξύπνησε ο Λεωνίδας έκαμε όπως η Αγία τον ονείρεψε. Η μικρή έφαγε λίγο και κοιμήθηκε. Ο πυρετός άρχισε να πέφτει. Σε μερικές μέρες το παιδί ήταν εντελώς καλά. Οι ίδιοι οι γιατροί επιβεβαιώνουν τους γονείς ότι έγινε θαύμα στη μικρή Μαρίνα. Δεν περίμεναν τέτοια εξέλιξη. Και η ʼννα 20 χρόνων, η μητέρα της μικρής, είδε στον ύπνο της ότι βρέθηκε σε ένα εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας, κοντά στο χωριό της, παραμονή της Αγίας, αλλά ήταν κλειστό και της έκαμε εντύπωση. Την άλλη μέρα το συζήτησε και ξαναείδε όνειρο την Αγία και της είπε να μη ξεχάσει το τάμα της, όποιο και αν είναι αυτό. Και η γιαγιά είδε όνειρο την Αγία που της επιβεβαιώνει τα λόγια της νοσοκόμας Μαρίνας.

Η μικρή Μαρίνα-Μαλεβή έγινε καλά και οι γονείς της με την οικογένειά τους εκπλήρωσαν το τάμα τους. Ξεκίνησαν από το Ηράκλειο. Περπάτησαν 37 χιλιόμετρα και ήρθαν να ευχαριστήσουν την Αγία και προστάτιδα της οικογένειας τους Μαρίνα. ʼφησαν τα τάματα τους, έστρωσαν τα χαλιά στο μικρό ναό, παρακολούθησαν τη Θεία Λειτουργία και κοινώνησε όλη η οικογένεια. Μας ευχαρίστησαν για τη φιλοξενία. Τους δώσαμε ευλογία μια εικόνα της Αγίας Μαρίνας και μας υποσχέθηκαν ότι θα επισκέπτονται συχνά την Αγία που έκαμε καλά την κορούλα τους.

Ευχαριστώ την Αγία Μαρίνα που μου επέτρεψε να παραβρεθώ εκείνη τη στιγμή σε όλα αυτά που διαδραματίστηκαν το πρωί ανήμερα της Χάρης της.

Πηγή: http://www.imakb.gr/Mitropoli_Agia_Marina_Voni.htm

[ψυχουλα]

Ένα σύγχρονο θαύμα της Αγίας Μαρίνας

17 Ιουλίου 2009. Ώρα 05.45 π.μ.

Μια ομάδα προσκυνητών αποτελούμενη από ένα κοριτσάκι 3-4 χρόνων, ντυμένο στα μαύρα, ένα νεαρό με μακριά μαλλιά και μάυρο χιτώνα, γύρω στα 25, μια κοπέλα, γύρω στα 20, επίσης με μαύρα, μια γυναίκα που κρατεί ένα μεγάλο δοχείο λάδι και δυο άνδρες κουβαλώντας χαλιά, ξοπίσω μια ολόκληρη «φαμίλια», φτάνουν στο Μοναστήρι.

Ο νεαρός πατέρας παροτρύνει το κοριτσάκι. «Ναι, Μαρίνα-Μαλεβή, προχώρα», του λέει, κι εκείνο προχωρεί διστακτικά. Η μητέρα φτάνει στην είσοδο του Μοναστηριού. Ξαπλώνει όλο της το σώμα κατάχαμα και κλαίγοντας μπαίνει στο ναό. Εκείνη την ώρα μια ομάδα γυναικών έκανε παράκληση στην Αγία Μαρίνα. Η παράκληση σταμάτησε. Όλη η φαμίλια, φανερά συγκινημένη και κουρασμένη μαζεύεται γύρω από την εικόνα της Αγίας. «Κάτι θα χρειάζονται αυτή τη στιγμή», σκέφτηκα. Γέμισα το κανατάκι αγίασμα, που αστείρευτο ρέει κάτω από την Αγία Τράπεζα, και τους έδωσα να πιoυν.

Μια παράξενη σιωπή ακολούθησε για δυο-τρία λεπτά. Η γυναίκα που μετέφερε το δοχείο με το λάδι προχώρησε μπροστά στην εικόνα της Αγίας. Το τοποθέτησε με ευλάβεια και άρχισε με γοερά κλάματα να ευχαριστεί την Αγία για το θαύμα που έκανε στη Μαρίνα-Μαλεβή. Την ευχαριστούσε στη γλώσσα της. Τα λόγια της έβγαιναν από τα βάθη της ψυχής της και ήταν τόσο δυνατά και συγκινητικά που όλοι οι παρευρισκόμενοι έκλαιγαν. Λίγα λόγια καταλαβαίναμε. Στο τέλος η βασανισμένη αυτή γυναίκα τελείωσε με τα λόγια: «Σε ευχαριστώ Αγία μου Μαρίνα από τα βάθη της ψυχής μου για το θαύμα που έκανες στη Μαρίνα-Μαλεβή. Σε ευχαριστώ και σου υπόσχομαι ότι θα σε υπηρετώ σε όλη μου τη ζωή».

Μετά, στην εικόνα της Αγίας έπεσε γονατιστή η νεαρή κοπέλα. Με κλάματα ευχαριστούσε την Αγία Μαρίνα για το θαύμα που έκαμε στη μικρή Μαρίνα και υποσχέθηκε ότι αφιερώνει τη ζωή σε αυτήν και ότι θα την υπηρετεί σε όλη της τη ζωή. Έβγαλε το μαύρο χιτώνας της και τον τοποθέτησε πάνω στην εικόνα.

Ήρθε η σειρά του πατέρα. Κατασυγκινημένος γονατίζει στην εικόνα της Αγίας και κλαίγοντας ευχαριστούσε την Αγία για το θαύμα που έκαμε στην κορούλα του, τη Μαρίνα- Μαλεβή, όπως έλεγε. Υπόσχεται με τη σειρά του ότι θα την υπηρετεί και θα τη λατρεύει πάντα σαν προστάτιδα της οικογένειάς του. Στη συνέχεια έσκυψε και η σύζυγός του έδεσε στα μακριά μαλλιά του μια κόκκινη κορδέλα. Το κοριτσάκι και η σύζυγος του κόβουν τα μαλλιά. Δένει την κορδέλα με τα μαλλιά στη ράβδο με τα τάματα. Ο πατέρας βγάζει το μαύρο χιτώνα και τον τοποθετεί στην εικόνα. Μαζί με το χιτώνα αφήνει την αγιορείτικη ράβδο του, τα κομποσκοίνια, μια χρυσή λίρα και ένα χρηματικό ποσό. Τη λίρα μπροστά στα μάτια τους την τοποθετήσαμε μέσα στην εικόνα της Αγίας και το χρηματικό ποσό στο παγκάρι του ναού. Όλη η οικογένεια στη συνέχεια κλαίγοντας αγκαλιασμένοι βγήκαν από το ναό και κατευθύνθηκαν στην αυλή του Μοναστηριού. Η ομάδα των γυναικών συνέχισε να ψάλει την Παράκληση της Αγίας.

'Αρχισε να φωτίζει. Σε λίγο θα χτυπούσε η καμπάνα. Θεώρησα ότι είχα υποχρέωση να μάθω από τους γονείς τι θαύμα είχε κάμει η Αγία Μαρίνα στο μικρό κοριτσάκι που έφερε και το όνομά της και όταν τους βρήκα μου είπαν. Το λόγο πήρε η γιαγιά η Ελένη 37 χρόνων. Ήταν η γυναίκα που μετέφερε το δοχείο με το λάδι στην Αγία και που με την προσευχή της μας έκαμε όλους να κλάψουμε. Μας είπε ότι το κοριτσάκι ήταν σοβαρά άρρωστο από τότε που γεννήθηκε. Το έταξε στην Αγία Μαρίνα. Τακτικά επισκεπτόταν το Μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας στη Βόνη και έπαιρνε κουράγιο. Το βάπτισαν Μαρίνα. Μωρό έκαμε δυο εγχειρίσεις στην καρδιά, αλλά πάντα η κατάστασή του ήταν κρίσιμη. Όλη η οικογένεια για χάρη της μικρής «ετάχτηκε» να υπηρετεί την Αγία Μαρίνα και να την έχει σαν προστάτιδά τους. Ο πατέρας έκαμε τάμα τρία χρόνια να μην κόψει τα μαλλιά του και να τα αφιερώσει στην Αγία Μαρίνα. Πέρσι, προπαραμονή της Αγίας Μαρίνας, η Μαρίνα σήκωσε υψηλό πυρετό. Την πήγαν στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο και από κει την έστειλαν στο ΠΑ.Γ.Ν.Η. Όλοι οι γιατροί τους φέρθηκαν άψογα και πολύ ανθρώπινα αλλά δεν μπορούσαν να κάμουν παραπάνω από αυτό που η επιστήμη μπορεί. Στο θάλαμο της μικρής έρχεται μια νοσοκόμα που τη λένε και αυτή Μαρίνα. Τους λέει να έχουν πίστη και το παιδί θα γίνει καλά.

Το ίδιο βράδυ στο Νοσοκομείο, ο Λεωνίδας 23 χρόνων, ο πατέρας του παιδιού, βλέπει όνειρο την Αγία Μαρίνα και του λέει να μη χάνει την πίστη του και να κάμει ό,τι ακριβώς του πει. Του είπε το πρωί που θα ξημερώσει να δώσει κάτι στο παιδί να φάει και ότι μετά που θα γίνει το παιδί καλά να βάλει ένα ράσο μαύρο και κρατώντας ένα ραβδί να πάει στο Μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας Βόνης. Εκεί να κόψει και τα μαλλιά του και όλα αυτά να τα αφήσει στο Μοναστήρι. Ο πατέρας ξύπνησε ταραγμένος και έφυγε να αγοράσει κάτι στο παιδί να φάει. Το πρωί, μόλις η Μαρίνα ξύπνησε ο Λεωνίδας έκαμε όπως η Αγία τον ονείρεψε. Η μικρή έφαγε λίγο και κοιμήθηκε. Ο πυρετός άρχισε να πέφτει. Σε μερικές μέρες το παιδί ήταν εντελώς καλά. Οι ίδιοι οι γιατροί επιβεβαιώνουν τους γονείς ότι έγινε θαύμα στη μικρή Μαρίνα. Δεν περίμεναν τέτοια εξέλιξη. Και η Άννα 20 χρόνων, η μητέρα της μικρής, είδε στον ύπνο της ότι βρέθηκε σε ένα εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας, κοντά στο χωριό της, παραμονή της Αγίας, αλλά ήταν κλειστό και της έκαμε εντύπωση. Την άλλη μέρα το συζήτησε και ξαναείδε όνειρο την Αγία και της είπε να μη ξεχάσει το τάμα της, όποιο και αν είναι αυτό. Και η γιαγιά είδε όνειρο την Αγία που της επιβεβαιώνει τα λόγια της νοσοκόμας Μαρίνας.

Η μικρή Μαρίνα-Μαλεβή έγινε καλά και οι γονείς της με την οικογένειά τους εκπλήρωσαν το τάμα τους. Ξεκίνησαν από το Ηράκλειο. Περπάτησαν 37 χιλιόμετρα και ήρθαν να ευχαριστήσουν την Αγία και προστάτιδα της οικογένειας τους Μαρίνα. Άφησαν τα τάματα τους, έστρωσαν τα χαλιά στο μικρό ναό, παρακολούθησαν τη Θεία Λειτουργία και κοινώνησε όλη η οικογένεια. Μας ευχαρίστησαν για τη φιλοξενία. Τους δώσαμε ευλογία μια εικόνα της Αγίας Μαρίνας και μας υποσχέθηκαν ότι θα επισκέπτονται συχνά την Αγία που έκαμε καλά την κορούλα τους.

Ευχαριστώ την Αγία Μαρίνα που μου επέτρεψε να παραβρεθώ εκείνη τη στιγμή σε όλα αυτά που διαδραματίστηκαν το πρωί ανήμερα της Χάρης της.

Κώστας Ψάλιας, Εκπαιδευτικός

ΠΗΓΗ: http://www.imakb.gr/Mitropoli_Agia_Marina_Voni.htm

[ψυχουλα]

«Το έφεραν από την Αθήνα. Βουβό και «ξύλο» ήτανε. Το λέω και ανατριχιάζω. Έσβηναν τα κεριά που οι πιστοί άναβαν στη Χάρη της, και ξαφνικά το δυο-τριών χρονών παιδί άρχισε να κινείται. Η μάνα λιγώθηκε και ύστερα αρχίσαμε να κλαίμε όλοι μαζί!..»
Πολλά και ξακουστά είναι τα θαύματα της Αγίας Μαρίνας της Βόνης, με το παραπάνω να εκδηλώνεται την παραμονή της Χάρης της. Μπροστά στα μάτια της κας Μαρίνας Παπαδάκη, όπως ανέφερε μιλώντας στη "Ν.Κ.", ένα 3χρονο αγόρι, που κειτόταν παράλυτο σε ένα στρωματάκι δίπλα από τα κεριά που άναβαν οι πιστοί, ξαφνικά μίλησε και σηκώθηκε. Κατά την εξιστόρηση της νέας μαρτυρίας, ανήμερα της εορτής της Αγίας, άλλοι πιστοί κάνοντας τον σταυρό τους, ανατριχιάζοντας από τα όσα άκουγαν, μίλησαν για τη δική τους περίπτωση, όπως η κα Γιασεμή Κυριακάκη.

Αντιμετώπιζε, όπως είπε, την τελευταία δεκαετία σοβαρό πρόβλημα στα χείλη της και έγινε καλά τα τελευταία δύο χρόνια, με τη βοήθεια της Χάρης της Αγίας, που «εξαφάνισε τις πληγές». Υπάρχουν πάρα πολλές μαρτυρίες από ανθρώπους και αυτό φανερώνεται από τα αναθήματα που κρεμούν οι πιστοί στις εικόνες. Έχουμε μαρτυρίες πολλών ανθρώπων, τόνισε και ο εφημέριος της Μονής πατήρ Κορνήλιος. «Ήρθε μια κυρία πέρσι, μια καθημερινή, στο μοναστήρι, προκειμένου να προσευχηθεί με βαθειά πίστη στην εικόνα της Αγίας Μαρίνας. Τη ρώτησα αν μπορώ να βοηθήσω σε κάτι, διότι έκλαιγε με λυγμούς, και μου απάντησε ότι έρχεται από μακριά και ότι είχε καρκίνο στο μαστό. «Είδα στο ύπνο μου την Αγία Μαρίνα και μου είπε.. έλα στο σπίτι μου και μη φοβάσαι», μου ανέφερε η κυρία. Μετά από κάποιους μήνες ξανάρθε μαζί με τους συγγενείς της και μου είπε ότι δεν έχει τίποτα. Αυτό μπορούμε να πούμε ότι είναι ένα θαύμα της Αγίας», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά ο ίδιος.

Ιδιαίτερα συγκινητικά για τον κ. Ψάλια ήταν τα όσα εκτυλίχθηκαν, πάντως, χτες στη μονή, με «πρωταγωνιστές» μια οικογένεια αθίγγανων που ήρθαν ευλαβικά να ευχαριστήσουν τη Χάρη της, για τη σωτηρία, πέρυσι, του παιδιού τους. Το παιδί τους είχε πρόβλημα στην καρδιά και οι γιατροί το είχαν ξεγράψει. «Ήρθαν στη μονή με τα πόδια από το Ηράκλειο. Κατά την είσοδό τους, πάνω από τα ρούχα τους φορούσαν άλλα , μαύρα, τα οποία στη συνέχεια τα έβγαλαν και τα άφησαν δίπλα στην εικόνα, όπως και χρήματα αλά και μια χρυσή λίρα. Η μάνα του κοριτσιού ήταν με τα γόνατα. Η γιαγιά και ο πατέρας του παιδιού κουβαλούσαν μια ντενέκα λάδι και δύο χαλιά. Κλαίγαμε όλοι όσοι τους ακούγαμε κατά τη διάρκεια της προσευχής τους».



Αναδημοσίευση από την εφημ. «Νέα Κρήτη» 18/07/2009

ΠΗΓΗ:http://www.imakb.gr/Mitropoli_Agia_Marina_Voni.htm

[fotis]

ΕΝΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ! Θαύμα Αγίας Μαρίνας


Πολλές φορές στην ζωή μας, σαν συνειδητοί Χριστιανοί, επικαλούμεθα τον Θεό και τούς Αγίους Του.
Αυτό λοιπόν έκανε και μια οικογένεια από την Κύπρο, γνωστή από τις τηλεοπτικές εκκλήσεις της πριν δύο χρόνια, για την εξεύρεση δότη προκειμένου να βρεθεί μόσχευμα για εγχείρηση στο μικρό παιδί τους, τον Ανδρέα που έπασχε από λευχαιμία.
Μόσχευμα βρέθηκε και οι γονείς ετοιμάσθηκαν για να ταξιδεύσουν στις ΗΠΑ, όπου θα γινόταν η λεπτή χειρουργική επέμβαση μεταμόσχευσης μυελού.
Όλοι θυμόμαστε τότε την αγωνία της οικογένειας του Βάσου Βασιλείου από τη Λεμεσό και τις καθημερινές εκκλήσεις τους στον Χριστό μας για να σώσει το παιδί τους.
Πριν λοιπόν ξεκινήσουν για την εγχείρηση οι γονείς άκουσαν για τα θαύματα της Αγίας Μαρίνας και πήραν την πρωτοβουλία να τηλεφωνήσουν στο μοναστήρι τής Αγίας Μαρίνας στην Άνδρο και να ζητήσουν την ευλογία Της.
Στο τηλέφωνο ο ηγούμενος της Μονής αρχιμανδρίτης Κυπριανός υποσχέθηκε πως θα προσευχηθεί στην Αγία και ευχήθηκε στους γονείς να έχει το παιδί την Αγία Μαρίνα στο χειρουργείο για βοήθεια. Πράγματι με την ευχή του ηγουμένου Κυπριανού στις αποσκευές τους και με ακράδαντη την πίστη για τη βοήθεια της Αγίας Μαρίνας οι δύο γονείς και ο μικρός Ανδρέας μετέβησαν στις ΗΠΑ.
Μετά τις καθιερωμένες προκαταρκτικές εξετάσεις προετοιμασίας ο μικρός Ανδρέας εισήλθε για την πραγματικά πολύ σοβαρή και λεπτή εγχείρηση.
Λίγη ώρα πριν το χειρουργείο παρουσιάστηκε στον ιατρό που θα χειρουργούσε τον μικρό Ανδρέα μία γυναίκα.
Είπε πως είναι γιατρός και παρακάλεσε να παρακολουθήσει την εγχείρηση, επειδή ήταν προσωπική ιατρός του μικρού Ανδρέα. Η συζήτηση της γυναίκας με τον χειρούργο έδειχνε πως κατείχε την ιατρική επιστήμη και δεν άφηνε καμιά αμφιβολία στο χειρούργο να σκεφτεί πως δεν είναι ιατρός.
Εκείνος πάντως της είπε πως δεν επιτρέπεται να βρίσκεται στο χειρουργείο ξένος ιατρός και πως αποτελούσε πρακτική της ιατρικής του ομάδας να μην μετέχουν άλλοι στις λεπτές αυτές εγχειρήσεις.
Η επιμονή όμως της γυναίκας έκαμψε την αρχική αδιαλλαξία του χειρούργου.
Της ζήτησε να αφήσει τα στοιχεία της στη γραμματεία και να εισέλθει στη συνέχεια στο χειρουργείο μαζί του.
Έτσι και έγινε.
Η άγνωστη ιατρός εισήλθε στο χειρουργείο και όχι απλώς παρακολουθούσε αλλά συμμετείχε ενεργά στην εγχείρηση του μικρού Ανδρέα. Αρκετές φορές μάλιστα έδωσε τις κατευθύνσεις για το πώς έπρεπε να προχωρήσει η επέμβαση.
Όλα πήγαν καλά και ο γιατρός αφού την ευχαρίστησε εξήλθε του χειρουργείου.
Το ζεύγος Βασιλείου έτρεξε να πληροφορηθεί για το πώς πήγε η εγχείρηση.
«Όλα πήγαν πολύ καλά» τους είπε. Και πρόσθεσε:
«Δεν μπορώ όμως να καταλάβω πως είχατε μια τέτοια γιατρό για το παιδί σας και ήλθατε σε μένα;»
Οι γονείς έκπληκτοι του απάντησαν ότι δεν είχαν φέρει κάποια γιατρό και δεν γνωρίζουν κάτι σχετικό. Ο χειρούργος όμως επέμενε και τους είπε πως όταν εξήλθε από το χειρουργείο η γιατρός του μικρού Ανδρέα, παρέμεινε για λίγο μέσα με την υπόλοιπη ιατρική ομάδα.
Ως εκ τούτου κάπου εκεί γύρω έπρεπε να είναι και τους προέτρεψε να τη συναντήσουν.
Μάταια όμως έψαχναν να τη βρουν. Η γιατρός είχε εξαφανισθεί...
Σκέφθηκαν πως θα έφυγε και πήγαν μετά την προτροπή του χειρούργου στη γραμματεία να ζητήσουν τα στοιχεία της προκειμένου να την ευχαριστήσουν. Πίστευαν πως ίσως κάποια γιατρός από την Ελλάδα, ή την Κύπρο ευαισθητοποιήθηκε και ταξίδευσε στις ΗΠΑ για να συμβάλλει στην λεπτή χειρουργική επέμβαση.
Με έκπληξη διαπίστωσαν πως η άγνωστη γυναίκα ιατρός είχε υπογράψει με το όνομα Μαρίνα από την Άνδρο (Marina from Andros).
Δεν πίστευαν αυτό που έβλεπαν.
Στέκονταν επί αρκετή ώρα αμήχανοι μπροστά στο θαύμα της Αγίας Μαρίνας.
Τα δάκρυα ευγνωμοσύνης και χαράς πλημμύρισαν τα μάτια τους.
Θυμήθηκαν αυτό που τους είχε πει ο σεβαστός γέροντας και ηγούμενος της ομώνυμης Ιεράς Μονής.
" Πηγαίνετε στην Αμερική και εύχομαι η Αγία Μαρίνα να είναι μέσα στο χειρουργείο "
Την απερίγραπτη χαρά τους για την επιτυχή έκβαση της εγχείρησης και την επαναφορά της υγείας του μικρού Ανδρέα τη μετέφεραν στα ΜΜΕ μιλώντας για το αληθινό θαύμα.
Από τότε έβαλαν ως τάμα να βρίσκονται πάντοτε οικογενειακώς στην Άνδρο την ημέρα της μνήμης της Αγίας Μαρίνας.
Έτσι και πράττουν, ενώ όπως ανέφερε μοναχός της Μονής με τον οποίο συνομιλήσαμε δύο φορές, στα χρόνια που μεσολάβησαν από τότε, η οικογένεια Βασιλείου μεταβαίνει τακτικά από τη Λεμεσό κάθε καλοκαίρι στην Άνδρο για να ευχαριστήσει την Αγία Μαρίνα, που έσωσε τον μικρό Ανδρέα.
Ουδέποτε λοιπόν απουσίασαν τα θαύματα των Αγίων από τη ζωή τής Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, και είθε ο Πανάγαθος Θεός, ό Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός, να μας ενισχύει την πίστη μας με τα θαύματα των Αγίων μας.

Ευχαριστούμε θερμώς την κ. Κυριακοπούλου Σπυριδούλα, συνταξιούχο ιατρό, που είχε την ευγενή καλοσύνη να μας ενημερώσει για το ανωτέρω θαύμα. Θερμές ευχαριστίες στον ηγούμενο της Ιεράς Μονής και στην αδελφότητα για τις διευκρινίσεις και τις απαντήσεις στα ερωτήματα που τους θέσαμε.
http://www.pigizois.net