dionysisgr έγραψε:Αλλα το βαθυτερο αιτιο της συμφορας, ειναι αυτη η αρση, της εμπιστοσυνης, της ζωοποιου σχεσης, δημιουργηματος-Δημιουργου, που δεν υπακουει σε νορμες και φορμες και διαταξεις.
Αλλα ειναι καρπος αγαπης και εμπιστοσυνης. Αυτο ειναι που μας δενει με τον Θεον.
[
Αυτό ακριβώς πιστεύω και εγώ.
Αλλά τι ήταν ο καρπός της γνώσεως του καλού και του κακού, που δεν έπρεπε να γευθούν;
Εαν θέλουμε να το ψάξουμε λίγο.
Αφού λοιπόν είχαν την γνώση του καλού και του κακού όπως λέει ο Νίκος, πως εμφανίζονταν γυμνοί μπροστα στο Θεό, πράγμα που απέφυγαν μετα την γεύση του καρπού;
Τότε κατάλαβαν ότι ήταν ΄΄κακό΄΄; Άρα όντως δεν υπήρχε το καλό και το κακό για αυτούς δηλαδή ο ΝΟΜΟΣ. Αλλά τότε ποιά ήταν η σχέση τους με τον Θεό;
της εμπιστοσυνης, της ζωοποιου σχεσης, δημιουργηματος-Δημιουργου, που δεν υπακουει σε νορμες και φορμες και διαταξεις.
Αλλα ειναι καρπος αγαπης και εμπιστοσυνης. Αυτο ειναι που μας δενει με τον Θεον.
Αληθές είναι το πραγματικό, και η αλήθεια ο ίδιος ο Κύριος, μόνο Αυτός μπορεί να μας ελευθερώσει.
Ο όφις ο αρχαίος, δηλαδή ο διάβολος, αποπλάνησε την Εύα λέγοντας της ότι, τρώγοντας από αυτόν τον καρπό, θα μπορούσε και αυτή και ο Αδάμ να γίνουν παντοδύναμοι. Υποστήριξε ότι αυτός ήταν ο λόγος της απαγόρευσης από το Θεό να δοκιμάσουν τους καρπούς εκείνου του δέντρου.
Ο Θεός τοποθέτησε το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού στον Κήπο της Εδέμ για να δώσει στον Αδάμ και στην Εύα μια επιλογή – να Τον υπακούσουν ή να παρακούσουν. Ο Αδάμ και η Εύα ήταν ελεύθεροι να κάνουν ότι ήθελαν, εκτός από το να φάνε από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού. Γένεση 2:16-17, «Του έδωσε αυτή την εντολή: Απ` όλα τα δέντρα του κήπου μπορείς να τρως. Από το δέντρο όμως της γνώσης του καλού και του κακού να μη φας. Γιατί την ίδια μέρα που θα φας απ` αυτό, εξάπαντος θα πεθάνεις». Αν ο Θεός δεν είχε δώσει στον Αδάμ και στην Εύα επιλογή, θα ήταν απλά ρομπότ, που θα έκαναν ότι ήταν προγραμματισμένοι να κάνουν. Ο Θεός δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα να είναι «ελεύθερα» όντα, ικανά να κάνουν επιλογές, ικανά να διαλέγουν ανάμεσα στο καλό και το κακό. Προκειμένου ο Αδάμ και η Εύα να είναι πράγματι «ελεύθεροι» - θα έπρεπε να έχουν επιλογή.
Η απόφαση του Αδάμ και της Εύας είναι αυτή που βασικά απαίτησε να πεθάνει στο σταυρό ο Ιησούς Χριστός και να χύσει το αίμα Του για χάρη μας.
Κοιταξε, η σχεση με τον Θεο, ειναι ζωη. Και βιολογικη μεν, αλλα πρωτιστως πνευματικη.
Αφου οι δυναμεις της ζωης απορεουν απο την ψυχη και ζωοποιουν το σωμα. Αρα πρωτιστως ειμαστε πνευματικα οντα, σε αδιαρρηκτη σχεση με την υλικη μας φυση. Που και η ψυχη βεβαια καταχρηστικα λεγεται αϋλη, ας την πουμε καλυτερα λεπτοτατο πνευμα, γιατι Αϋλος και Πνευμα ειναι μονον ο Θεος.
η διαρρηξη της σχεσης αυτης, αυτοβουλα και ελευθερα, φερνει πρωτα τον πνευματικο θανατο, που ειναι και ο κατεξοχην θανατος και επειτα ως δευτερευον και εσχατο αποτελεσμα τον σαρκικο, τον φυσικο ας πουμε θανατο.
Ο Αδαμ, λοιπομ πρωτος και με ευθυνη του, σπαει αυτην την σχεση Πιστης, εμπιστοσυνης με τον Θεο, με το να εχει "δευτερες σκεψεις" στον νουν του, και με την διαλεκτικη του με το εκπεσων πονηρο πνευμα.
Ο Θεος δεν τον τιμωρει για την παρακοη του στενα και δικαστικα, αλλα κυριως για την αμετανοησια του, την μη αναληψη ευθυνης για το σφαλμα του, πραγμα που εαν το εκανε, θα επαιρνε την συγχωρηση, αυτοχρημα απο τον Ελεημονα και Φιλανθρωπο Κυριο. Ομως δεν το εκανε.
Εμμενει ο Αδαμ, και τα ριχνει "αλλου". Αυτο ειναι θανατος. Ηδη εχει πεθανει, αλλα δεν το ξερει. Εχει αποστει εκ Θεου, και εχει διαρρηξει την ζωοποιο σχεση εμπιστοσυνης με τον Δημιουργο και πρωτιστως Πατερα του.
Αργοτερα ερχεται σε συναισθηση, αλλα τιποτα πια δεν ειναι ιδιο. Εχει πεσει, εχει φθαρει, περνανε οι καιροι επερχεται η ληθη του Θεου, ο ανθρωπος σκοτιζεται, και δεν φαινεται καμμια απο μερους του επανακαμψη, αλλα μονο η Απειρη Αγαπη του Θεου, ανατρεπει την "φυσικη ταξη" της φθορας, και δινει οριστικο διεξοδο στον πεπτωκοτα ανθρωπο.
Ας μην ξεχνουμε παντοτε οτι ο Θεος μας βλεπει ως παιδακια του, ως τεκνία του αγαπητά.
Και οχι ως ξερους λογους-δημιουργηματα η βιολογικες μοναδες αυτονομης λειτουργιας.. Ουτε ως ατεγκτος δικαστης και τιμωρος. Αυτα ειναι βλασφημιες και πλανες των δυτικων.
Ειναι Αγαπη ο Θεος και σχεση Υιου προς Πατερα με τον Ανθρωπο. Αλλο εαν εμεις εξαχρειωθηκαμε, και "άνθρωπος εν τιμή ων ου συνήκε, παρασυνεβλήθη τοίς κτήνεσι τοις ανοήτοις και ωμοιώθη αυτοίς.."
Ας προχωρησει η πολυ ωφελιμη αυτη συζητηση παρακατω με αποψεις σου, και αλλων αδελφων.
dionysisgr έγραψε:Αλλα το βαθυτερο αιτιο της συμφορας, ειναι αυτη η αρση, της εμπιστοσυνης, της ζωοποιου σχεσης, δημιουργηματος-Δημιουργου, που δεν υπακουει σε νορμες και φορμες και διαταξεις.
Αλλα ειναι καρπος αγαπης και εμπιστοσυνης. Αυτο ειναι που μας δενει με τον Θεον.
[
Αυτό ακριβώς πιστεύω και εγώ.
Αλλά τι ήταν ο καρπός της γνώσεως του καλού και του κακού, που δεν έπρεπε να γευθούν;
Εαν θέλουμε να το ψάξουμε λίγο.
Αφού λοιπόν είχαν την γνώση του καλού και του κακού όπως λέει ο Νίκος, πως εμφανίζονταν γυμνοί μπροστα στο Θεό, πράγμα που απέφυγαν μετα την γεύση του καρπού;
Τότε κατάλαβαν ότι ήταν ΄΄κακό΄΄; Άρα όντως δεν υπήρχε το καλό και το κακό για αυτούς δηλαδή ο ΝΟΜΟΣ. Αλλά τότε ποιά ήταν η σχέση τους με τον Θεό;
της εμπιστοσυνης, της ζωοποιου σχεσης, δημιουργηματος-Δημιουργου, που δεν υπακουει σε νορμες και φορμες και διαταξεις.
Αλλα ειναι καρπος αγαπης και εμπιστοσυνης. Αυτο ειναι που μας δενει με τον Θεον.
Δεν υπήρχε βασικά τίποτα κακό στο δέντρο ή στον καρπό του δέντρου. Είναι απίθανο τρώγοντας ο Αδάμ και η Εύα το φρούτο να τους έδωσε περισσότερη γνώση. Ήταν η πράξη της ανυπακοής που άνοιξε τα μάτια του Αδάμ και της Εύας στο κακό
Σπάρτακος έγραψε:Αφού λοιπόν είχαν την γνώση του καλού και του κακού όπως λέει ο Νίκος, πως εμφανίζονταν γυμνοί μπροστα στο Θεό, πράγμα που απέφυγαν μετα την γεύση του καρπού;
Τότε κατάλαβαν ότι ήταν ΄΄κακό΄΄; Άρα όντως δεν υπήρχε το καλό και το κακό για αυτούς δηλαδή ο ΝΟΜΟΣ. Αλλά τότε ποιά ήταν η σχέση τους με τον Θεό;
Στις ομιλιες του π. Αθανασιου που εξηγει το βιβλιο της Γεννησης λεγει τα εξης σχετικα με την πτωση των πρωτοπλαστων:
Οι πρωτοπλαστοι ουσιαστικα δεν ειχαν "πιστη", δεν πιστεψαν δηλαδη αυτο που τους ειπε ο Θεος. Ποιο; Οτι αν φανε απο το δεντρο της Γνωσης θα πεθανουν. Και αφου δεν πιστεψαν πραγματικα παρεβησαν την εντολη του και εφαγαν.
Μετα που εφαγαν ανοιξαν τα ματια τους και αργοτερα συνειδητοποιησαν οτι ειναι γυμνοι. Γιατι; Γιατι πριν ηταν το Αγιο Πνευμα που κατοικουσε μεσα τους ενω μετα την πτωση τους, εφυγε η χαρης του Θεου.Βεβαια τα λεω πολυ περιλιπτικα σε σχεση με την αναλυτικοτατη εξηγηση του πατερα Αθανασιου!
Φώς στους μοναχούς είναι οι Άγγελοι... και φώς στους κοσμικούς οι Μοναχοί...
