Διαβάζω :
http://www.mountathos.gr/active~mode~el ... }View.html
Προαναγγελλόμενη ή του Ακάθιστου - Ιερά Μονή Ζωγράφου
Κατά την εποχή της της ψευδένωσης της επί Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου και Ιωάννου Βέκκου των λατινιφρόνων συνόδου της Λυών κατά τον ΙΓ΄ αιώνα Λατίνοι κληρικοί μαζί με στρατιώτες εισέβαλαν στο Άγιον Όρος, το οχυρό αυτό της Ορθοδοξίας, για να επιβάλουν δια της βίας την ένωση με τους δυτικούς. Η μονή Ζωγράφου όπως και άλλες αγιορείτικες μονές είχε την τιμή να αναδείξει στον αγώνα αυτόν κατά της πλάνης τους εικοσιέξι Ζωγραφίτες οσιομάρτυρες. Την εποχή αυτή ασκήτευε κοντά στη μονή ένας ενάρετος Γέροντας, που είχε τη συνήθεια να απαγγέλει τον Ακάθιστο Ύμνο πολλές φορές την ημέρα μπροστά στην εικόνα της Θεοτόκου.
Μία μέρα άκουσε την Παναγία να του μιλά από αυτήν την εικόνα και να του αναγγέλει (εξού και “Προαναγγελλόμενη”) ότι οι λατινόφρονες πλησιάζουν στο μοναστήρι και όποιος είναι ψυχικά αδύνατος να κρυφτεί, ενώ εκείνοι που επιθυμούν μαρτυρικά στεφάνια ας παραμείνουν στο μοναστήρι.
Διαβάζω και σκέφτομαι .....
Αχ Παναγια μου Προαναγγελλόμενη ... κάνε το Θαύμα σου !
Οικουμενισμός και παράδοση κατά τον γέροντα Παϊσιο
Συντονιστές: konstantinoupolitis, Συντονιστές
As poume sta plaisia miaaaas episimotitas....Misha έγραψε:Παναγιώτη ,τις φωτο παραπανω τις είδες?σου μοιάζουν για τυπικές συζητησεις???parikos_ έγραψε:Ενώ φίλε Μχάλη έγιναν κι άλλες συναντήσεις του πάπα με δικούς μας, σ' αυτήν δίνεις ιδιαίτερη έμφαση. Τι σε ανησυχεί; Μπορεί να πει κάποιος ότι θα κουβεντιάσουνε θα ανταλλάξουν συνήθεις φιλοφρονήσεις και όλα ok!
Ευλογιες ,Ευαγγέλια,Αρχιερατικη αμφιεση.....ετσι πανε στις συνηθεις συναντησεις???
χεχεχεχεχε
-
Misha
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3872
- Εγγραφή: Δευ Δεκ 26, 2005 6:00 am
- Τοποθεσία: http://clubs.pathfinder.gr/seraphim
- Επικοινωνία:
parikos_ έγραψε:As poume sta plaisia miaaaas episimotitas....Misha έγραψε:Παναγιώτη ,τις φωτο παραπανω τις είδες?σου μοιάζουν για τυπικές συζητησεις???parikos_ έγραψε:Ενώ φίλε Μχάλη έγιναν κι άλλες συναντήσεις του πάπα με δικούς μας, σ' αυτήν δίνεις ιδιαίτερη έμφαση. Τι σε ανησυχεί; Μπορεί να πει κάποιος ότι θα κουβεντιάσουνε θα ανταλλάξουν συνήθεις φιλοφρονήσεις και όλα ok!
Ευλογιες ,Ευαγγέλια,Αρχιερατικη αμφιεση.....ετσι πανε στις συνηθεις συναντησεις???
χεχεχεχεχε
αν αυτό είναι στα πλαίσια μιααας επισημότητας τοτε η συμπροσευχη και το συλλέιτουργο πώς γινονται ,για να καταλάβω;;;;
δλδ αν εγω ημουν παπας,κι ηθελα να συμπροσευχηθω και να συλλειτουργήσω(χωρίς να συγκοινωνήσω) με εναν παπικο τι περισσοτερο θα έκανα?
Φορεσε τα Αρχιερατικα,πηρε τους διακονους με τα δικεροτρικερα και πηγε στον παπικο ναο..κι εκει ειπανι μαζι το πιστευω ,"ευλογησαν" ΜΑΖΙ,με τα χερια και με τα Ευαγγέλια και μονο που δεν συγκοινώνησαν. απο το ιδιο Ποτηριο.
<div><img width="158" height="171" border="0" src="whiteangelap0.jpg" /></div><br />
Misha έγραψε:parikos_ έγραψε:As poume sta plaisia miaaaas episimotitas....Misha έγραψε: Παναγιώτη ,τις φωτο παραπανω τις είδες?σου μοιάζουν για τυπικές συζητησεις???
Ευλογιες ,Ευαγγέλια,Αρχιερατικη αμφιεση.....ετσι πανε στις συνηθεις συναντησεις???
χεχεχεχεχε
ας τον ευλογήσει τον πάπα μπας και βάλει μυαλό κάποτε ο ποντίφιξ
αν αυτό είναι στα πλαίσια μιααας επισημότητας τοτε η συμπροσευχη και το συλλέιτουργο πώς γινονται ,για να καταλάβω;;;;
δλδ αν εγω ημουν παπας,κι ηθελα να συμπροσευχηθω και να συλλειτουργήσω(χωρίς να συγκοινωνήσω) με εναν παπικο τι περισσοτερο θα έκανα?
Φορεσε τα Αρχιερατικα,πηρε τους διακονους με τα δικεροτρικερα και πηγε στον παπικο ναο..κι εκει ειπανι μαζι το πιστευω ,"ευλογησαν" ΜΑΖΙ,με τα χερια και με τα Ευαγγέλια και μονο που δεν συγκοινώνησαν. απο το ιδιο Ποτηριο.
Διαβάζω και αφιερώνω
Διαβαζω
http://clubs.pathfinder.gr/Lygariaclud/ ... 14&read=49
" ..... Ακολούθησαν διεξοδικές συζητήσεις με τον αυτοκράτορα και στις 12 Δεκεμβρίου 1452 έχουμε την περίφημη συλλειτουργία ανατολικών και δυτικών στην Αγία Σοφία, στην οποία πήραν μέρος όλοι όσοι συμφωνούσαν με την ένωση,
>με τον Καρδινάλιο Ισίδωρο ως απεσταλμένο του Πάπα, όπου και ακούγεται το αιρετικό "Φιλιόκβε. Στη "λειτουργία" παρίσταται με σφιγμένα δόντια ο Κωνσταντίνος, που θεωρεί πως ήταν η εσχάτη, έστω απελπισμένη, ενέργεια να περισώσει την Πόλη, από τους Τούρκους που την κύκλωναν απειλητικά.
> Όμως η πλειοψηφία του λαού ήταν αρνητική. Αντιδρά έντονα και αναθεματίζει τους ενωτικούς και την ένωση. Ο Γεννάδιος, που ήταν ο ηγέτης των ανθενωτικών, κατηγορεί σφοδρά τους ενωτικούς, καταγγέλλει προδοσία της πίστης και θυροκολλεί τις θέσεις του στην μονή Παντοκράτορος, όπου είχε βρει καταφύγιο. Ο επηρεασμός του λαού από τα λόγια του Γενναδίου ήταν έντονος. Κατακρίνονται όλοι οι ιερείς που πήραν μέρος στην συλλειτουργία, ενώ οι πολίτες αρνούνται πλέον να πάνε στην Αγία Σοφία, γιατί θεωρούν ότι έχει μολυνθεί. Από την εποχή της συνόδου της Φεράρα-Φλωρεντίας (1438-39) το κλίμα μέσα στην πόλη ήταν βαρύ.
>Αρνήθηκε όμως να παραστεί στο φρικτό "συλλείτουργο" και ο Μέγας Δούκας του Στόλου, ο Λουκάς Νοταράς που προφητικά σχεδόν φωνάζει "καλύτερα το τουρκικό σαρίκι, παρά η καλύπτρα του Καρδιναλίου" και η Ιστορία τον δικαιώνει, αφού κάτω από το βάρβαρο τουρκικό σαρίκι, με τη βοήθεια του Θεού, πιστοί στην Ορθοδοξία, κρατηθήκαμε, σταθήκαμε, ισχύσαμε και είμαστε σήμερα ελεύθεροι, όνειρο απλησίαστο για τα χρόνια εκείνα τα τρομερά και λάμπει σήμερα η Ορθοδοξία μας σαν ατόφιο ολοκάθαρο χρυσάφι στα μάτια του διψασμένου κόσμου.
>Είναι όμως και κάποιος άλλος που αρνείται να παραστεί εκείνη τη θλιβερή ημέρα στο "ενωτικό συλλείτουργο". Ο Πρωτοσύγκελος του Πατριαρχείου, ο ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ!!! Αν και προσωπικός φίλος του Αυτοκράτορα, λέει το μεγάλο "ΟΧΙ" και δεν παρίσταται, εξοργίζοντας τον Κωνσταντίνο που διατάσει την εξορία του, μαζί με τον Διάκονό του Άγιο Νικόλαο .>Στο Βυζάντιο ήταν τόσος ο φανατισμός και ο ανταγωνισμός Ενωτικών και Ανθενωτικών (αυτών δηλαδή που υποστηρίζανε ή και καταπολεμούσανε την Ένωση Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας), που εκείνοι κι΄ ετούτοι δεν άκουγαν και δεν έβλεπαν τα ταμπούρλα και τις σημαίες των Οθωμανών έξω από τη Βασιλεύουσα. Η Κωνσταντινούπολη έπεσε στις 29 Μαΐου 1453, ημέρα Τρίτη. Λίγες ημέρες προ της άλωσης ο Μέγας Δούκας, Λουκάς Νοταράς έλεγε, ότι προτιμότερο είναι να δει να εξαπλώνεται στην Πόλη το σαρίκι των τούρκων, παρά την Μίτρα των καθολικών ιερέων... "
Διαβαζω
http://www.orthodox.net.gr/modules.php? ... le&sid=102
" .... Άγιον Όρος στο πρόσωπό σου (τού τιμωμένου αγίου Κοσμά) και στα πρόσωπα των άλλων αγίων Αγιορειτών οσιομαρτύρων των ελεγξάντων τους λατινόφρονες δεν συνεβιβάσθη ούτε συμβιβάζεται.
Η αγχόνη σου επιβάλλει και σε μας να ανανεώσουμε σήμερα την Ομολογία την ιδική σου και των λοιπών οσιομαρτύρων, όντες διάδοχοί σας και συνεχισταί της Παραδόσεώς σας.
Ομολογούμε λοιπόν, όπως έγραψαν οι Αγιορείται προς τον λατινόφρονα Αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ τον Παλαιολόγο, λήγοντος του 13ου αιώνος, ότι «Πάσα η του Χριστού και Θεού ημών Ποίμνη έν σώμά εστιν, υπό μιάς κεφαλής διοικούμενον, ος εστί Χριστός Ιησούς».
Ομολογούμε επίσης ότι οι Λατίνοι μή αφήσαντες «απαράτρεπτα» και «αμώμητα» τα κυριώτερα της Πίστεως, «αποκόπτονται του πανταχόθεν ίσου τε καλού ωραιομόρφου σώματος του Χριστού».
Η Μία, λοιπόν, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Συμβόλου της Πίστεως, είναι η καθ’ ημάς Ορθοδοξία, διότι μόνη αυτή διατηρεί αναλλοίωτη την πίστι των Αποστόλων.
…..
Βάσις δε της Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας είναι η αλήθεια ότι η Εκκλησία είναι Μία, αυτή που έχει την Αλήθεια. Μόνη αυτή έχει: το αληθές βάπτισμα, τα αληθή μυστήρια, το πλήρωμα της Χάριτος και την αποστολική διαδοχή.
Εκτός αυτής της Εκκλησίας ημπορεί να υπάρχουν κοινότητες και σχήματα εκκλησιαστικοφανή, αλλ’ όχι «Η Μία Αγία Εκκλησία», με το πλήρωμα της Χάριτος και της Αληθείας.
Η θεωρία των κλάδων, εμμέσως ή αμέσως διατυπουμένη και από ορθοδόξους, δεν έχει έρεισμα στο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως και στην Πατροπαράδοτο ευσέβεια της Εκκλησίας και αποτελεί ένα εκκλησιολογικό συγκρητισμό.
Οι λατινόφρονες ζητούσαν και την εποχή του αγίου Κοσμά μία κατ’ οικονομίαν ένωσι με τους εκπεσόντας της Ορθοδόξου Πίστεως λατίνους. Αλλ’ ο άγιος Κοσμάς και οι σύν αυτώ οσιομάρτυρες δεν εδέχθηκαν αυτή την τοποθέτησι, διότι εγνώριζαν ότι θα προέδιδαν την Πίστι. Επίστευαν ακραδάντως ότι μόνον η Ορθοδοξία αποτελεί την αληθή Εκκλησία του Χριστού, το αληθές σώμα του Χριστού και ότι δεν χωρεί ένωσις αληθείας και πλάνης.
Βέβαια, σήμερα η Ρώμη άλλαξε τακτική. Δεν μεταχειρίζεται το ξίφος, αλλά την διπλωματία. Χωρίς να αμφισβητούμε τις τυχόν καλές προθέσεις ωρισμένων δυτικών είμεθα υποχρεωμένοι να μήν αποκρύψουμε ότι οι ευγενείς χειρονομίες της Ρώμης δεν μας πείθουν, διότι συνοδεύονται από πράξεις εχθρικές προς την Ορθοδοξία (σύναψις διπλωματικών σχέσεων με το Ελληνικό Κράτος, διατήρησις Ουνίας, συμμετοχή ουνιτών στον διάλογο και πρόσφατα επίσημη χειροτονία ουνίτου Ρουμάνου επισκόπου από τον πάπα)..... "
Διαβάζω και σκέφτομαι .....
Αχ Παναγια μου Προαναγγελλόμενη ... κάνε το Θαύμα σου !
Διαβαζω
http://clubs.pathfinder.gr/Lygariaclud/ ... 14&read=49
" ..... Ακολούθησαν διεξοδικές συζητήσεις με τον αυτοκράτορα και στις 12 Δεκεμβρίου 1452 έχουμε την περίφημη συλλειτουργία ανατολικών και δυτικών στην Αγία Σοφία, στην οποία πήραν μέρος όλοι όσοι συμφωνούσαν με την ένωση,
>με τον Καρδινάλιο Ισίδωρο ως απεσταλμένο του Πάπα, όπου και ακούγεται το αιρετικό "Φιλιόκβε. Στη "λειτουργία" παρίσταται με σφιγμένα δόντια ο Κωνσταντίνος, που θεωρεί πως ήταν η εσχάτη, έστω απελπισμένη, ενέργεια να περισώσει την Πόλη, από τους Τούρκους που την κύκλωναν απειλητικά.
> Όμως η πλειοψηφία του λαού ήταν αρνητική. Αντιδρά έντονα και αναθεματίζει τους ενωτικούς και την ένωση. Ο Γεννάδιος, που ήταν ο ηγέτης των ανθενωτικών, κατηγορεί σφοδρά τους ενωτικούς, καταγγέλλει προδοσία της πίστης και θυροκολλεί τις θέσεις του στην μονή Παντοκράτορος, όπου είχε βρει καταφύγιο. Ο επηρεασμός του λαού από τα λόγια του Γενναδίου ήταν έντονος. Κατακρίνονται όλοι οι ιερείς που πήραν μέρος στην συλλειτουργία, ενώ οι πολίτες αρνούνται πλέον να πάνε στην Αγία Σοφία, γιατί θεωρούν ότι έχει μολυνθεί. Από την εποχή της συνόδου της Φεράρα-Φλωρεντίας (1438-39) το κλίμα μέσα στην πόλη ήταν βαρύ.
>Αρνήθηκε όμως να παραστεί στο φρικτό "συλλείτουργο" και ο Μέγας Δούκας του Στόλου, ο Λουκάς Νοταράς που προφητικά σχεδόν φωνάζει "καλύτερα το τουρκικό σαρίκι, παρά η καλύπτρα του Καρδιναλίου" και η Ιστορία τον δικαιώνει, αφού κάτω από το βάρβαρο τουρκικό σαρίκι, με τη βοήθεια του Θεού, πιστοί στην Ορθοδοξία, κρατηθήκαμε, σταθήκαμε, ισχύσαμε και είμαστε σήμερα ελεύθεροι, όνειρο απλησίαστο για τα χρόνια εκείνα τα τρομερά και λάμπει σήμερα η Ορθοδοξία μας σαν ατόφιο ολοκάθαρο χρυσάφι στα μάτια του διψασμένου κόσμου.
>Είναι όμως και κάποιος άλλος που αρνείται να παραστεί εκείνη τη θλιβερή ημέρα στο "ενωτικό συλλείτουργο". Ο Πρωτοσύγκελος του Πατριαρχείου, ο ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ!!! Αν και προσωπικός φίλος του Αυτοκράτορα, λέει το μεγάλο "ΟΧΙ" και δεν παρίσταται, εξοργίζοντας τον Κωνσταντίνο που διατάσει την εξορία του, μαζί με τον Διάκονό του Άγιο Νικόλαο .>Στο Βυζάντιο ήταν τόσος ο φανατισμός και ο ανταγωνισμός Ενωτικών και Ανθενωτικών (αυτών δηλαδή που υποστηρίζανε ή και καταπολεμούσανε την Ένωση Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας), που εκείνοι κι΄ ετούτοι δεν άκουγαν και δεν έβλεπαν τα ταμπούρλα και τις σημαίες των Οθωμανών έξω από τη Βασιλεύουσα. Η Κωνσταντινούπολη έπεσε στις 29 Μαΐου 1453, ημέρα Τρίτη. Λίγες ημέρες προ της άλωσης ο Μέγας Δούκας, Λουκάς Νοταράς έλεγε, ότι προτιμότερο είναι να δει να εξαπλώνεται στην Πόλη το σαρίκι των τούρκων, παρά την Μίτρα των καθολικών ιερέων... "
Διαβαζω
http://www.orthodox.net.gr/modules.php? ... le&sid=102
" .... Άγιον Όρος στο πρόσωπό σου (τού τιμωμένου αγίου Κοσμά) και στα πρόσωπα των άλλων αγίων Αγιορειτών οσιομαρτύρων των ελεγξάντων τους λατινόφρονες δεν συνεβιβάσθη ούτε συμβιβάζεται.
Η αγχόνη σου επιβάλλει και σε μας να ανανεώσουμε σήμερα την Ομολογία την ιδική σου και των λοιπών οσιομαρτύρων, όντες διάδοχοί σας και συνεχισταί της Παραδόσεώς σας.
Ομολογούμε λοιπόν, όπως έγραψαν οι Αγιορείται προς τον λατινόφρονα Αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ τον Παλαιολόγο, λήγοντος του 13ου αιώνος, ότι «Πάσα η του Χριστού και Θεού ημών Ποίμνη έν σώμά εστιν, υπό μιάς κεφαλής διοικούμενον, ος εστί Χριστός Ιησούς».
Ομολογούμε επίσης ότι οι Λατίνοι μή αφήσαντες «απαράτρεπτα» και «αμώμητα» τα κυριώτερα της Πίστεως, «αποκόπτονται του πανταχόθεν ίσου τε καλού ωραιομόρφου σώματος του Χριστού».
Η Μία, λοιπόν, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Συμβόλου της Πίστεως, είναι η καθ’ ημάς Ορθοδοξία, διότι μόνη αυτή διατηρεί αναλλοίωτη την πίστι των Αποστόλων.
…..
Βάσις δε της Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας είναι η αλήθεια ότι η Εκκλησία είναι Μία, αυτή που έχει την Αλήθεια. Μόνη αυτή έχει: το αληθές βάπτισμα, τα αληθή μυστήρια, το πλήρωμα της Χάριτος και την αποστολική διαδοχή.
Εκτός αυτής της Εκκλησίας ημπορεί να υπάρχουν κοινότητες και σχήματα εκκλησιαστικοφανή, αλλ’ όχι «Η Μία Αγία Εκκλησία», με το πλήρωμα της Χάριτος και της Αληθείας.
Η θεωρία των κλάδων, εμμέσως ή αμέσως διατυπουμένη και από ορθοδόξους, δεν έχει έρεισμα στο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως και στην Πατροπαράδοτο ευσέβεια της Εκκλησίας και αποτελεί ένα εκκλησιολογικό συγκρητισμό.
Οι λατινόφρονες ζητούσαν και την εποχή του αγίου Κοσμά μία κατ’ οικονομίαν ένωσι με τους εκπεσόντας της Ορθοδόξου Πίστεως λατίνους. Αλλ’ ο άγιος Κοσμάς και οι σύν αυτώ οσιομάρτυρες δεν εδέχθηκαν αυτή την τοποθέτησι, διότι εγνώριζαν ότι θα προέδιδαν την Πίστι. Επίστευαν ακραδάντως ότι μόνον η Ορθοδοξία αποτελεί την αληθή Εκκλησία του Χριστού, το αληθές σώμα του Χριστού και ότι δεν χωρεί ένωσις αληθείας και πλάνης.
Βέβαια, σήμερα η Ρώμη άλλαξε τακτική. Δεν μεταχειρίζεται το ξίφος, αλλά την διπλωματία. Χωρίς να αμφισβητούμε τις τυχόν καλές προθέσεις ωρισμένων δυτικών είμεθα υποχρεωμένοι να μήν αποκρύψουμε ότι οι ευγενείς χειρονομίες της Ρώμης δεν μας πείθουν, διότι συνοδεύονται από πράξεις εχθρικές προς την Ορθοδοξία (σύναψις διπλωματικών σχέσεων με το Ελληνικό Κράτος, διατήρησις Ουνίας, συμμετοχή ουνιτών στον διάλογο και πρόσφατα επίσημη χειροτονία ουνίτου Ρουμάνου επισκόπου από τον πάπα)..... "
Διαβάζω και σκέφτομαι .....
Αχ Παναγια μου Προαναγγελλόμενη ... κάνε το Θαύμα σου !
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος sotirio την Τρί Νοέμ 21, 2006 9:25 pm, έχει επεξεργασθεί 2 φορές συνολικά.
parikos_ έγραψε:Ενώ φίλε Μχάλη έγιναν κι άλλες συναντήσεις του πάπα με δικούς μας, σ' αυτήν δίνεις ιδιαίτερη έμφαση. Τι σε ανησυχεί; Μπορεί να πει κάποιος ότι θα κουβεντιάσουνε θα ανταλλάξουν συνήθεις φιλοφρονήσεις και όλα ok!
Ορθοδοξία και κακοδοξία δεν συμβιβάζονται.. Το φως είναι αδύνατο να συνυπάρχει με το σκοτάδι. Το ίδιο αδύνατο είναι να συνυπάρχει η Ορθοδοξία με την αίρεση! Η μία κατάσταση αποκλείει την άλλη. Και η παραμικρή πλάνη στα θέματα της Πίστεως ακυρώνει την Ορθοδοξία. Ο σκοπός της Ορθοδοξίας είναι να οδηγήσει τον άνθρωπο στη θέωση, οπότε τότε ο άνθρωπος γίνεται «ναός Θεού» και μέλος του «σώματος του Χριστού» .Κάθε πιστός που αξιώνεται να φτάσει στην κατάσταση του «φωτισμού» ή της «θεώσεως», αποκτά την αίσθηση της παρουσίας του Χριστού μέσα του. Αν ένας άνθρωπος δεν έχει αποκτήσει την αίσθηση αυτή, έστω και αν είναι βαπτισμένος δεν είναι μέλος του σώματος του Χριστού, κατά τους Πατέρες. Γι’ αυτό ο μοναχισμός, ο πραγματικός μοναχισμός των αγίων Πατέρων, έγινε ένα είδος δευτέρου βαπτίσματος στην Εκκλησία.
Όταν ο πιστός φτάνει στη θέωση, φτάνει στην προσωπική του Πεντηκοστή. Όπως, τη μέρα της Πεντηκοστής αποκαλύφθηκε στους Αποστόλους «η πάσα αλήθεια», έτσι αποκαλύπτεται σε κάθε θεούμενο όλη η Ορθόδοξη θεολογία της Εκκλησίας. Τότε γίνεται ο άνθρωπος αυτός πραγματικός θεολόγος!
Όταν η Εκκλησία διαθέτει πολλούς θεούμενους, τότε βρίσκεται σε ακμή. Όταν δεν διαθέτει τέτοιους βρίσκεται, βρίσκεται σε παρακμή, όπως σήμερα, που κοντεύει να εκλείψει και ο μοναχισμός των Πατέρων, στον οποίο υπήρχε πάντοτε η ασκητική μέθοδος θεραπείας του ανθρώπου.
Η αίρεση καταστρέφει τη μέθοδο, που οδηγεί τον πιστό στη θέωση. Ανακόπτει την πορεία του ανθρώπου προς τη θέωση. Αυτό σημαίνει, ότι κάποιος που είναι αιρετικός δεν μπορεί ποτέ να φτάσει στη θέωση, γιατί η αίρεση δεν μπορεί να μεταβάλει το δόγμα σε βίωμα. Γι’ αυτό ένας αιρετικός δεν μπορεί ποτέ να σωθεί. Δεν μπορεί ποτέ να γίνει άγιος. Και γι’ αυτό δεν υπάρχουν αιρετικοί άγιοι!
Η αίρεση δεν οδηγεί τον άνθρωπο, εκεί που ο Θεός τον όρισε να φτάσει. Η διαφορά λοιπόν μεταξύ Ορθοδόξων και αιρετικών είναι ότι οι μεν πρώτοι έχουν την θεραπεία της «νοεράς ενεργείας», οι άλλοι δεν έχουν. Στην αίρεση δεν υπάρχει πραγματική θεραπεία της ψυχής του ανθρώπου. Γι’ αυτό είναι τόσο επικίνδυνη η αίρεση και πολεμήθηκε τόσο απ’ τους Πατέρες, αλλά και πολεμείται από όλους τους Ορθοδόξους μέχρι σήμερα!
pilios θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω σε κάτι! Έστω και ΕΝΑΣ θεούμενος να υπάρχει μας αρκεί! Εξάλλου το να λέμε ότι σήμερα δεν υπάρχουν άγιοι δεν είναι περιφρόνση του Αγ. Πνεύματος?pilios έγραψε:parikos_ έγραψε:Ενώ φίλε Μχάλη έγιναν κι άλλες συναντήσεις του πάπα με δικούς μας, σ' αυτήν δίνεις ιδιαίτερη έμφαση. Τι σε ανησυχεί; Μπορεί να πει κάποιος ότι θα κουβεντιάσουνε θα ανταλλάξουν συνήθεις φιλοφρονήσεις και όλα ok!
Ορθοδοξία και κακοδοξία δεν συμβιβάζονται.. Το φως είναι αδύνατο να συνυπάρχει με το σκοτάδι. Το ίδιο αδύνατο είναι να συνυπάρχει η Ορθοδοξία με την αίρεση! Η μία κατάσταση αποκλείει την άλλη. Και η παραμικρή πλάνη στα θέματα της Πίστεως ακυρώνει την Ορθοδοξία. Ο σκοπός της Ορθοδοξίας είναι να οδηγήσει τον άνθρωπο στη θέωση, οπότε τότε ο άνθρωπος γίνεται «ναός Θεού» και μέλος του «σώματος του Χριστού» .Κάθε πιστός που αξιώνεται να φτάσει στην κατάσταση του «φωτισμού» ή της «θεώσεως», αποκτά την αίσθηση της παρουσίας του Χριστού μέσα του. Αν ένας άνθρωπος δεν έχει αποκτήσει την αίσθηση αυτή, έστω και αν είναι βαπτισμένος δεν είναι μέλος του σώματος του Χριστού, κατά τους Πατέρες. Γιʼ αυτό ο μοναχισμός, ο πραγματικός μοναχισμός των αγίων Πατέρων, έγινε ένα είδος δευτέρου βαπτίσματος στην Εκκλησία.
Όταν ο πιστός φτάνει στη θέωση, φτάνει στην προσωπική του Πεντηκοστή. Όπως, τη μέρα της Πεντηκοστής αποκαλύφθηκε στους Αποστόλους «η πάσα αλήθεια», έτσι αποκαλύπτεται σε κάθε θεούμενο όλη η Ορθόδοξη θεολογία της Εκκλησίας. Τότε γίνεται ο άνθρωπος αυτός πραγματικός θεολόγος!
Όταν η Εκκλησία διαθέτει πολλούς θεούμενους, τότε βρίσκεται σε ακμή. Όταν δεν διαθέτει τέτοιους βρίσκεται, βρίσκεται σε παρακμή, όπως σήμερα, που κοντεύει να εκλείψει και ο μοναχισμός των Πατέρων, στον οποίο υπήρχε πάντοτε η ασκητική μέθοδος θεραπείας του ανθρώπου.
Η αίρεση καταστρέφει τη μέθοδο, που οδηγεί τον πιστό στη θέωση. Ανακόπτει την πορεία του ανθρώπου προς τη θέωση. Αυτό σημαίνει, ότι κάποιος που είναι αιρετικός δεν μπορεί ποτέ να φτάσει στη θέωση, γιατί η αίρεση δεν μπορεί να μεταβάλει το δόγμα σε βίωμα. Γιʼ αυτό ένας αιρετικός δεν μπορεί ποτέ να σωθεί. Δεν μπορεί ποτέ να γίνει άγιος. Και γιʼ αυτό δεν υπάρχουν αιρετικοί άγιοι!
Η αίρεση δεν οδηγεί τον άνθρωπο, εκεί που ο Θεός τον όρισε να φτάσει. Η διαφορά λοιπόν μεταξύ Ορθοδόξων και αιρετικών είναι ότι οι μεν πρώτοι έχουν την θεραπεία της «νοεράς ενεργείας», οι άλλοι δεν έχουν. Στην αίρεση δεν υπάρχει πραγματική θεραπεία της ψυχής του ανθρώπου. Γιʼ αυτό είναι τόσο επικίνδυνη η αίρεση και πολεμήθηκε τόσο απʼ τους Πατέρες, αλλά και πολεμείται από όλους τους Ορθοδόξους μέχρι σήμερα!
-
Misha
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3872
- Εγγραφή: Δευ Δεκ 26, 2005 6:00 am
- Τοποθεσία: http://clubs.pathfinder.gr/seraphim
- Επικοινωνία:
μερικοί παραξενεύονται γιατι οι πατερες μας ,αντιστεκονταν τοσο επίμονα απέναντι στις αιρεσεις.Η αίρεση δεν οδηγεί τον άνθρωπο, εκεί που ο Θεός τον όρισε να φτάσει. Η διαφορά λοιπόν μεταξύ Ορθοδόξων και αιρετικών είναι ότι οι μεν πρώτοι έχουν την θεραπεία της «νοεράς ενεργείας», οι άλλοι δεν έχουν. Στην αίρεση δεν υπάρχει πραγματική θεραπεία της ψυχής του ανθρώπου. Γιʼ αυτό είναι τόσο επικίνδυνη η αίρεση και πολεμήθηκε τόσο απʼ τους Πατέρες, αλλά και πολεμείται από όλους τους Ορθοδόξους μέχρι σήμερα!
αν δείτε τα κειμενα τους ,οι ηθικές εκτροπες καυτηριάζονται πολυ λιγότερο απο τις δογματικές πλανες και αιρεσεις.
κι η αιτια ειναι αυτη που γραφει ο φίλος Πήλιος παραπάνω.
ή οπως θα έλεγε ο π.Πορφύριος:
"οσοι λενε πως δεν έχουμε διαφορές με τους καθολικούς ,το λένε γιατί δεν έχουν εμπειρία του Αγίου Πνεύματος"
<div><img width="158" height="171" border="0" src="whiteangelap0.jpg" /></div><br />