ser έγραψε:
Άρα πως είναι δυνατόν να ισχύουν αυτά περί της εξόδου της ψυχής (τα οποία και εγώ έχω διαβάσει/ακούσει), αφού θα Κριθούμε Την Ημέρα Της Κρίσεως από τον Θεό, και όχι νωρίτερα;
Η
τελική κρίση, είναι την μέρα της Κρίσεως, η ΜΕΡΙΚΗ κρίση, είναι την ημέρα του Θανάτου....είναι το "preview".....το τρεηλερ...
Να δούμε τι λέει και ο Γ. Παϊσιος για το πως θα γίνει η κρίση κατα την 2α παρουσία του Ιησού Χριστού.
________________________
Στην μέλλουσα Κρίση θα αποκαλυφθεί σε μια στιγμή η κατάσταση του κάθε ανθρώπου και μόνος του καθένας θα τραβήξει για ʽκει που είναι. Καθένας θα βλέπει σαν σε τηλεόραση τα δικά του χάλια και την πνευματική κατάσταση του άλλου.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει:
«Μη γαρ οιέσθω τις, ότι ουκ αναγνωρισμός εκάστου προς έκαστον επί της φοβεράς εκείνης συναγωγής γενήσεται. Ναι, όντως έκαστος αναγνωριεί τον πλησίον αυτού, ου τω του σώματος σχήματι, αλλά τω διορατικώ της ψυχής όμματι» PG 95, 276A.
Θα καθρεφτίζει τον εαυτό του ο καθένας στον άλλον και θα σκύβει το κεφάλι και θα πηγαίνει στην θέση του. Δεν θα μπορεί λ.χ. να πει μια νύφη που καθόταν μπροστά στην πεθερά της σταυροπόδι και η πεθερά της με σπασμένο πόδι φρόντιζε το εγγονάκι: «γιατί, Χριστέ μου, βάζεις την πεθερά μου στον Παράδεισο κι εμένα δεν με βάζεις;», επειδή θα έρχεται μπροστά της εκείνη η σκηνή. Θα θυμάται την πεθερά της που στεκόταν όρθια με σπασμένο πόδι και φρόντιζε το εγγονάκι της και δεν θα έχει μούτρα να πάει στον Παράδεισο, αλλά ούτε και θα χωράει στον Παράδεισο. Ή οι μοναχοί θα βλέπουν τις δυσκολίες, τι δοκιμασίες είχαν οι κοσμικοί και πως τις αντιμετώπισαν και, αν δεν έχουν ζήσει σωστά, θα σκύψουν το κεφάλι και θα τραβήξουν μόνοι τους για εκεί που θα είναι. Θα δουν εκεί οι μοναχοί/ες, που δεν ευαρέστησαν στον Θεό, ηρωίδες μάνες και πατέρες, που ούτε υποσχέσεις έδωσαν, ούτε τις ευλογίες και τις ευκαιρίες τις δικές τους είχαν, πως αγωνίσθηκαν και σε τι κατάσταση πνευματική έφθασαν, και εκείνοι, καλόγριες και καλόγεροι, με τι μικροπρέπειες ασχολούνταν και βασανίζονταν, και θα ντρέπονται!
Δεν θα πει δηλαδή ο Χριστός: «έλα εδώ εσύ, τι έκανες;» ή «εσύ θα πας στην κόλαση, εσύ στον Παράδεισο», αλλά ο καθένας θα συγκρίνει τον εαυτό του με τον άλλον και θα τραβήξει για εκεί που θα είναι.
Ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος γράφει:
«Και απλώς πας άνθρωπος αμαρτωλός εν τη φοβερά ημέρα της κρίσεως απεναντίας αυτού εις την αιωνίαν ζωήν και εις το ανεκλάλητον εκείνο φως
όψεται τον όμοιον αυτού και κριθήσεται παρʼ αυτού», Περί μετανοίας, Λόγος Εʼ, Sources Chretiennes 96, 434.
Γ. Παϊσιου, "ΛΟΓΟΙ" , τ. Δ'
[/b]