Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΧΙΛΙΕΤΙΑ
Ανοιχτοί στην αδιάκοπη αναζήτηση της ανθρωπότητος
Αρχιεπισκόπος Τιράνων, Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας κκ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
Η έντονη ιστορική συνείδηση που χαρακτηρίζει τη θεολογική σκέψη και το ήθος της Ορθοδοξίας δίνει συχνά την εσφαλμένη εντύπωση ότι είμαστε μια εκκλησιαστική κοινότητα που ασχολείται στατικά με το παρελθόν. Ο Χριστός όμως είναι για όλες τις εποχές και για όλους τους πολιτισμούς «χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας» [Εβρ. 13:8]. Και η Εκκλησία Του, συνεπώς, που είναι το μυστικό Σώμα Του, δεν ανήκει αποκλειστικά σε μια ιστορική περίοδο ούτε ταυτίζεται με τον χαρακτήρα και τη δομή μιας εποχής. Η Ορθόδοξος Εκκλησία οφείλει να παραμένει ανοιχτή στην αδιάκοπη αναζήτηση της ανθρωπότητος μέσα στον χώρο και στον χρόνο. Με τη σοφία ότι για τον Θεό «χίλια έτη... ως ημέρα η εχθές» (Ψαλμ. 89:4) Με σταθερή ενατένιση Εκείνου που είναι «ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος, ο Παντοκράτωρ» [Αποκ. 1:8], με την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος που καινοποιεί και τον χρόνο. Οταν λοιπόν σκέπτομαι την Ορθοδοξία στην τρίτη χιλιετία, την οραματίζομαι ανοιχτή στην εξέλιξη, στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται από την επιστήμη, την τέχνη, την τεχνολογία. Και τους Ορθοδόξους έτοιμους να κατανοήσουν και να χρησιμοποιήσουν τους κώδικες επικοινωνίας που θα διαμορφωθούν. Η θέση της Ορθοδοξίας δεν είναι στο περιθώριο της ιστορίας αλλά στο κέντρο των κοινωνικών ζυμώσεων, στην πρωτοπορία της προόδου.
Διάφοροι ιστορικοί λόγοι συνέδεσαν ιδιαίτερα την Ορθοδοξία με ορισμένους λαούς. Αλλο όμως η προσοικείωση της Ορθοδοξίας από ένα έθνος και άλλο η αντίληψη ότι αυτή είναι αποκλειστική ιδιοκτησία κάποιου έθνους ή ορισμένων εθνών. Ο σεβασμός και η διατήρηση της ταυτότητάς μας είναι φυσικό και αναγκαίο. Το να περιορισθεί όμως ο Χριστός σε εθνικά πλαίσια μπορεί να καταλήξει στην άρνησή Του. Επιβάλλεται στενότερη συνεργασία των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, ουσιαστική αλληλοστήριξη και καλλιέργεια της οικουμενικής συνειδήσεως της Ορθοδοξίας.
Είναι ανάγκη να παραμείνουμε ανοιχτοί και εποικοδομητικοί στον διάλογο με τους ανθρώπους διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων, αληθεύοντες εν αγάπη. Το ορθόδοξο σταυροαναστάσιμο ήθος επιβάλλει ειλικρινή σεβασμό προς την ιδιαιτερότητα και την ελευθερία του άλλου, ανεξαρτήτως του τι πιστεύει ή του αν πιστεύει. Φανατισμοί και ξενοφοβίες, μετατροπή του εκκλησιαστικού φρονήματος σε ιδεολογικά σκευάσματα δεν συμβαδίζουν με το ελεύθερο πνεύμα της Ορθοδοξίας. Αντίθετα, απαιτούνται νηφάλια κατανόηση, ήρεμη κριτική αντιμετώπιση και συνέπεια. Επίσης, συνεργασία με τους ανθρώπους καλής θελήσεως για την επικράτηση της ειρήνης και τη συναδέλφωση όλων των λαών.
Η ουσιαστική επικαιρότητα της Εκκλησίας παραμένει στους αιώνες το ότι μπορεί να δωρίζει στον κόσμο ανθρώπους που βιώνουν στην προσωπική τους ζωή το μυστήριο της ελευθερίας και της προσφοράς του Χριστού. Η Ορθοδοξία θα προσφέρει πάντοτε την πνευματική αναγέννηση και τη νοηματοδότηση της ζωής, βοηθώντας τον άνθρωπο να αντιμετωπίζει τη φθορά και τον θάνατο με την πνοή και τη δύναμη της Αναστάσεως.
Το ΒΗΜΑ, 09/01/2000 , Σελ.: A65
Άρθρο Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κκ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
Συντονιστές: konstantinoupolitis, Συντονιστές
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 444
- Εγγραφή: Τρί Σεπ 19, 2006 5:00 am
- Τοποθεσία: Συμβασιλεύουσα
Διαβάζοντας προσεκτικότερα το παραπάνω άρθρο μου δημιουργούνται κάποια ερωτήματα τα οποία ενδεχομένως να συνοψίζονται στο εξής ένα:
Τελικά είμαστε σε θέση να επιδιώξουμε έναν ανοικτό και εποικοδομητικό διάλογο με τους ανθρώπους διαφορετικών ή και καθόλου θρησκευτικών πεποιθήσεων, αληθεύοντας εν αγάπη και μεταφέροντας το μήνυμα της Αναστάσεως το οποίο αντιμετωπίζει τη φθορά και το θάνατο ή μετατρέπουμε το εκκλησιαστικό φρόνημα σε ιδεολογικό σκεύασμα περιορίζοντας την Ορθοδοξία από την οικουμενική (προσοχή, όχι οικουμενιστική) της διάσταση;
Τελικά είμαστε σε θέση να επιδιώξουμε έναν ανοικτό και εποικοδομητικό διάλογο με τους ανθρώπους διαφορετικών ή και καθόλου θρησκευτικών πεποιθήσεων, αληθεύοντας εν αγάπη και μεταφέροντας το μήνυμα της Αναστάσεως το οποίο αντιμετωπίζει τη φθορά και το θάνατο ή μετατρέπουμε το εκκλησιαστικό φρόνημα σε ιδεολογικό σκεύασμα περιορίζοντας την Ορθοδοξία από την οικουμενική (προσοχή, όχι οικουμενιστική) της διάσταση;
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3872
- Εγγραφή: Δευ Δεκ 26, 2005 6:00 am
- Τοποθεσία: http://clubs.pathfinder.gr/seraphim
- Επικοινωνία:
καλέ μου φίλε...ας ταπεινωθούμε κι ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα των γερονταδων μας:Yunan έγραψε:Διαβάζοντας προσεκτικότερα το παραπάνω άρθρο μου δημιουργούνται κάποια ερωτήματα τα οποία ενδεχομένως να συνοψίζονται στο εξής ένα:
Τελικά είμαστε σε θέση να επιδιώξουμε έναν ανοικτό και εποικοδομητικό διάλογο με τους ανθρώπους διαφορετικών ή και καθόλου θρησκευτικών πεποιθήσεων, αληθεύοντας εν αγάπη και μεταφέροντας το μήνυμα της Αναστάσεως το οποίο αντιμετωπίζει τη φθορά και το θάνατο ή μετατρέπουμε το εκκλησιαστικό φρόνημα σε ιδεολογικό σκεύασμα περιορίζοντας την Ορθοδοξία από την οικουμενική (προσοχή, όχι οικουμενιστική) της διάσταση;
πχ του π.Παισίου,ο οποίος εδεχετο τους πάντες (όσο του το επέτρεπαν οι δυνάμεις του),συνομιλούσε με ετεροδόξους,αλλοθρησκους,πλανεμένους με πολύ αγάπη και προσευχόμενος διαρκώς,δίχως να τους καλεί σε συμπροσευχή.
όταν όμως ερχόταν η ώρα της ακολουθίας δεν επέτρεπε σε μη ορθοδόξους να συμμετάσχουν...
αν κάποιοι βαυκαλίζονται πως έχουν μεγαλύτερη αγάπη από τους αγιους μας....ε,τοτε συχωρεσε με αλλα μάλλον έχουν πάρει πολύ αέρα τα μυαλά τους και μάλιστα πρωτευουσιάνικο ήγουν ρυπαρό και μολυσμένο...
<div><img width="158" height="171" border="0" src="whiteangelap0.jpg" /></div><br />
Χμ !Δεν τους έβαζε ούτε στον νάρθηκα ? Μπας δεν είχε νάρθηκα το εκκλησάκι ?Misha έγραψε:...... ακολουθήσουμε το παράδειγμα των γερονταδων μας:
πχ του π.Παισίου,ο οποίος εδεχετο τους πάντες (όσο του το επέτρεπαν οι δυνάμεις του),συνομιλούσε με ετεροδόξους,αλλοθρησκους,πλανεμένους με πολύ αγάπη και προσευχόμενος διαρκώς,δίχως να τους καλεί σε συμπροσευχή.όταν όμως ερχόταν η ώρα της ακολουθίας δεν επέτρεπε σε μη ορθοδόξους να συμμετάσχουν... αν κάποιοι βαυκαλίζονται πως έχουν μεγαλύτερη αγάπη από τους αγιους μας....ε,τοτε συχωρεσε με αλλα μάλλον έχουν πάρει πολύ αέρα τα μυαλά τους και μάλιστα πρωτευουσιάνικο ήγουν ρυπαρό και μολυσμένο...
Εγώ το ξέρω διαφορετικά ...Δίνουμε ( οτι επιτρεπεται ) και στον ναο μας να ερθουν (γιατί έχουμε Θεό ) και ειναι και αυτα παιδια Του και δεν λαμβάνουμε τίποτα από αυτούς ουτε παμε στον ναο τους (γιατί έχουν σατανά )
Έτσι πχ Δίνουμε και στον αβάπτιστο που το ζητά το ευχέλαιο , εξομολόγηση ...και κηδία (με διαφορετικές ευχές ) και μνημόσυνο (με διαφορετικές ευχές ) και εξορκισμό και παρουσία μέχρι το σημείο που λέει τας Θύρας τας Θύρας μέχρι εκεί ..... και όχι πιο πέρα .... αν ενδιαφέρονται για τον Ιησού μας να νετανοησουν...
Όχι στην Θεια ευχαριστία όχι στον μεικτό γάμο , όχι ετερόδοξος κουμπάρος η νονός
Όχι σε ιερέα τους να κάνει κάτι ιερατικό .. .
Ίσως είμαι λάθος . .... μα ετσι τα ξαίρω
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος sotirio την Παρ Νοέμ 24, 2006 7:05 pm, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.