Στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο, κεφ. 14, στίχος 51-52,
μετά την αποχώρηση του Κυρίου από το Μυστικό Δείπνο και την σύλληψη Του στον κήπο της Γεσθημανής,
ακολουθεί ένα "ξεκάρφωτο" περιστατικό, όπως αναφέρει και ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος, και είναι το εξής:
Σε μια απλή μετάφραση:
...και ένας νεαρός τους ακολούθησε, τυλιγμένος με ένα σεντόνι και από μέσα ήταν γυμνός και τον έπιασαν οι υπηρέτες.
Τότε τους άφησε το σεντόνι και γυμνός έφυγε από αυτούς...
Μήπως γνωρίζετε ποιός είναι αυτός ο νεαρός;
Φώς στους μοναχούς είναι οι Άγγελοι... και φώς στους κοσμικούς οι Μοναχοί...
Αυτό που ρωτάς Αγγελική είναι ένα από τα ερωτήματα που βασανίζουν τους ερμηνευτές και δεν έχει δοθεί οριστική λύση. Αρκετοί είναι αυτοί που πιστεύουν τη θεωρία πως ο νεανίσκος είναι ο ίδιος ο ευαγγελιστής Μάρκος, ο οποίος μάλιστα πιο πριν είχε βοηθήσει στην προετοιμασία του πασχαλίου γεύματος, όπου και μας παραδόθηκε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Αρκετοί απορρίπτουν αυτή τη θεωρία. Σε κάθε περίπτωση δίνεται μια εικόνα πανικού τη νύχτα όπου ο μόνος ατάραχος παραμένει ο Κύριός μας.
Τέλος, ένα σχόλιο που μου είπε ένας φωτισμένος ιερέας όταν τον είχα ρωτήσει ήταν πως και η φυγή (όπως και η παράδοξη φυγή του νεανίσκου) συχνά αποτελεί οδό σωτηρίας και το παραλλήλισε με την προσευχή του Κυρίου μας στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο όπου αναφέρει:
14 ἐγὼ δέδωκα αὐτοῖς τὸν λόγον σου, καὶ ὁ κόσμος ἐμίσησεν αὐτούς, ὅτι οὐκ εἰσὶν ἐκ τοῦ κόσμου, καθὼς ἐγὼ οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ κόσμου. 15 οὐκ ἐρωτῶ ἵνα ἄρῃς αὐτοὺς ἐκ τοῦ κόσμου, ἀλλ' ἵνα τηρήσῃς αὐτοὺς ἐκ τοῦ πονηροῦ. (Κεφάλαιο 17)
Άρη δίκιο έχεις!
Να πως αναλύει και ερμηνεύει με τον ιδιαίτερο, γλαφυρό και χαρακτηριστικό του τρόπο το περιστατικό, ο + π. Αθανάσιος Μυτιληναίος,
που θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους ερμηνευτές της Αγίας Γραφής του αιώνα μας!
Όταν ο Κύριος πήγε στον Κήπο της Γεσθημανή με τους μαθητάς Του, ο γιος της οικογενείας (του σπιτιού που έγινε το Δείπνο), δηλ. ο Μάρκος, που το ξέρουμε ότι είναι ο Μάρκος; Μα! το γράφει ο Μάρκος! Γι'αυτό το ξέρουμε, το γράφει ο Μάρκος.
Αυτός έπεσε να κοιμηθεί αλλά είχε την περιέργεια να δει τι γίνεται με τον Κύριο και τους μαθητάς Του. Να πω ότι κοιτούσε από κάποια κλειδαρότρυπα; Ευτυχώς! Ευτυχώς αν κοιτούσε από μια κλειδαρότρυπα γιατί θα μπορούσαμε να έχουμε και έναν αυτόπτη μάρτυρα του Μυστικού Δείπνου και των τετελεστέντων εκεί.
Το θέμα είναι ότι όταν ο Κύριος και οι μαθητές Του βγήκαν και πήγαν στον Κήπο κτλ, ο Μάρκος από το κρεββάτι που ήταν, τυλίχθηκε με ένα σεντόνι και ακολούθησε κρυφά από πίσω, που θα πάνε. (Και αυτό της προνοίας έργο!)
Και όταν ήταν κρυμμένος και τα έβλεπε όλα, τα διαδραματιζόμενα και έφτασαν οι υπηρέτες να συλλάβουν τον Κύριο, τον είδαν αυτόν κάπου χωμένο, κρυμμένο και πήγαν να τον συλλάβουν.
Και αυτός φοβήθηκε γιατί ήτανε παιδί, ήτανε έφηβος, φοβήθηκε και όπως κάνουμε συνήθως αμα φοράμε ένα ρούχο, αφήνουμε το σακάκι μας σε εκείνον που μας τραβάει, του το αφήνουμε στα χέρια του και εμείς φεύγουμε, έτσι λοιπόν άφησε το σεντόνι στα χέρια εκείνου που πήγε να τον πιάσει και έφυγε γυμνός! Το λέει ο ίδιος, έφυγε γυμνός!!!
Γιατί το γράφει αυτό; Ξεκάρφωτο είναι.... Όχι! Εκεί βάζει την ταυτότητά του.
Όπως και οι ζωγράφοι σε έναν ζωγραφικό πίνακα, βάζουν ένα κάτι, βάζουν μια προσωπογραφία τους σ'έναν υπηρέτη, όπως στους πολυπρόσωπους πίνακες βάζουν κάπου και το δικό τους το πρόσωπο.
Είναι ο κρυμμένος δημιουργός! Ο Μάρκος λοιπόν, αυτός ήταν!
πολύ ζωντανά το περιγράφει ο π.Αθανάσιος Μυτιληναίος.
Το γενικό πνεύμα, νομίζω, είναι να εκφρασθεί η ατμόσφαιρα τρομοκρατίας και πανικού που επικράτησε εκείνες τις ώρες.
Shubik έγραψε:Αυτό που ρωτάς Αγγελική είναι ένα από τα ερωτήματα που βασανίζουν τους ερμηνευτές και δεν έχει δοθεί οριστική λύση. Αρκετοί είναι αυτοί που πιστεύουν τη θεωρία πως ο νεανίσκος είναι ο ίδιος ο ευαγγελιστής Μάρκος, ο οποίος μάλιστα πιο πριν είχε βοηθήσει στην προετοιμασία του πασχαλίου γεύματος, όπου και μας παραδόθηκε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Αρκετοί απορρίπτουν αυτή τη θεωρία. Σε κάθε περίπτωση δίνεται μια εικόνα πανικού τη νύχτα όπου ο μόνος ατάραχος παραμένει ο Κύριός μας.
Τέλος, ένα σχόλιο που μου είπε ένας φωτισμένος ιερέας όταν τον είχα ρωτήσει ήταν πως και η φυγή (όπως και η παράδοξη φυγή του νεανίσκου) συχνά αποτελεί οδό σωτηρίας και το παραλλήλισε με την προσευχή του Κυρίου μας στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο όπου αναφέρει:
14 ἐγὼ δέδωκα αὐτοῖς τὸν λόγον σου, καὶ ὁ κόσμος ἐμίσησεν αὐτούς, ὅτι οὐκ εἰσὶν ἐκ τοῦ κόσμου, καθὼς ἐγὼ οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ κόσμου. 15 οὐκ ἐρωτῶ ἵνα ἄρῃς αὐτοὺς ἐκ τοῦ κόσμου, ἀλλ' ἵνα τηρήσῃς αὐτοὺς ἐκ τοῦ πονηροῦ. (Κεφάλαιο 17)
ακριβως αυτο λεει κ ο κυριος Τρεμπελας στο υπομνημα του!
Στο παρελθόν είχα μελετήσει το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο και δύο βιβλία που τα προτείνω ανεπιφύλακτα είναι το υπόμνημα του καθηγητή Καραβιδόπουλου καθώς και το βιβλίο του νυν αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Τρακατέλλη «Εξουσία και Πάθος». Ο Καραβιδόπουλος αναφέρει πως σύμφωνα με τους πιο αρχαίους ερμηνευτές (Θεοφύλακτος, Ζηγαβινός) ο νεανίσκος είναι ο άγιος Ιάκωβος ο αδελφόθεος ενώ κάποιοι άλλοι θεωρούν πως πρόκειται για τον ευαγγελιστή Ιωάννη. Στη συνέχεια κάποιοι υπομνηματιστές θεωρούν πως πρόκειται για κάποιον τυχαίο περαστικό νέο και τέλος αρχίζει να θεμελιώνεται η θεωρία πως πρόκειται για τον ευαγγελιστή Μάρκο.
