"Να είστε σπλαχνικοί προς τον πλησίον σας"

[eleimon]

Τι είναι καρδία ελεήμων;

Είναι να φλέγεται από αγάπη ή καρδιά για όλη την κτίση: Για τους ανθρώπους, για τα πουλιά και για τα ζώα και για τους δαίμονες και για κάθε κτίσμα. Και καθώς ό άνθρωπος τα φέρνει στη μνήμη του και τα σκέφτεται, τα μάτια του τρέχουν δάκρυα. Από την πολλή και σφοδρή συμπάθεια πού συνέχει την καρδιά του και από την πολλή εμμονή σ' αυτή την κατάσταση, μικραίνει ή καρδιά του και δεν μπορεί να υποφέρει ή να ακούσει ή να δει κάποια βλάβη ή κάτι έστω και λίγο λυπηρό να γίνεται στην κτίση. Γι' αυτό και για τα άλογα ζώα και για τους εχθρούς της αλήθειας και γι' αυτούς πού τον βλάπτουν προσεύχεται συνεχώς με δάκρυα, ζητώντας από το Θεό να τους φυλάξει και να τους συγχωρήσει. Ομοίως προσεύχεται και για τα ερπετά από την πολλή του ευσπλαχνία, πού συγκινεί την καρδιά του, υπερβαίνοντας το ανθρώπινο μέτρο και φτάνοντας στην ομοιότητα του Θεού

ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ

[eleimon]

charity.jpg

Χθες ειχα μια συζητηση με δικους μου ανθρωπους πανω σ αυτο το θεμα για μια δωρεα που μας προτεινε ο ιερεας της ενοριας μας.
Δυστηχως καθε μερα ανακαλυπτω ολο κ περισσοτερο οτι χανεται παντελως η ελλειψη εμπιστοσυνης στο Θεο,δικοι μου ανθρωποι του στενου οικογενειακου μου περιβαλλοντος και δε δεχονται με τιποτα το να βοηθησεις με οποιο τροπο μπορει ο καθενας το συνανθρωπο σου.

Υπαρχει κριση λενε εσυ θα δωσεις χρηματα; για να τα φανε οι επιτηδιοι; και που ξερεις που θα πανε τα τροφιμα η τα ρουχα η τα χρηματα; δε μπαινουν καν στην διαδικασια να σκεφτουν οτι εσυ κανεις αυτο που κανεις και δε σενδιαφερει που θα πανε,εσυ το κανεις κι ο Θεος βλεπει την προαιρεση σου,ασε τους αλλους που μπορει να σε ριξουν να τους κρινει Αλλος....πως να τους ανοιξεις το κεφαλι να το βαλεις αυτο μεσα;

Το αποτελεσμα ειναι να ρθεις σε διαμαχη κ να μετανιωνεις την ωρα και τη στιγμη που προσπαθεις να πεις ενα λογο καλο,να προτεινεις να γινει μια καλη πραξη

[stathis73]

charity.jpg

Χθες ειχα μια συζητηση με δικους μου ανθρωπους πανω σ αυτο το θεμα για μια δωρεα που μας προτεινε ο ιερεας της ενοριας μας.
Δυστηχως καθε μερα ανακαλυπτω ολο κ περισσοτερο οτι χανεται παντελως η ελλειψη εμπιστοσυνης στο Θεο,δικοι μου ανθρωποι του στενου οικογενειακου μου περιβαλλοντος και δε δεχονται με τιποτα το να βοηθησεις με οποιο τροπο μπορει ο καθενας το συνανθρωπο σου.

Υπαρχει κριση λενε εσυ θα δωσεις χρηματα; για να τα φανε οι επιτηδιοι; και που ξερεις που θα πανε τα τροφιμα η τα ρουχα η τα χρηματα; δε μπαινουν καν στην διαδικασια να σκεφτουν οτι εσυ κανεις αυτο που κανεις και δε σενδιαφερει που θα πανε,εσυ το κανεις κι ο Θεος βλεπει την προαιρεση σου,ασε τους αλλους που μπορει να σε ριξουν να τους κρινει Αλλος....πως να τους ανοιξεις το κεφαλι να το βαλεις αυτο μεσα;

Το αποτελεσμα ειναι να ρθεις σε διαμαχη κ να μετανιωνεις την ωρα και τη στιγμη που προσπαθεις να πεις ενα λογο καλο,να προτεινεις να γινει μια καλη πραξη

Μου φαινετε λιγο παραξενο να μιλαω εγω για οποιαδηποτε αρετη γιατι φανταζει υποκριτικο, αλλα ο Θεος ο ιδιος ειπε "μακαριοι οι ελεημονες οτι αυτοι ελεηθησονται" βεβαια υπαρχει και ελεημοσυνη που τι κανουμε με υπερηφανια για να μας βλεπουν οι αλλοι και να λενε τι ελεημον ανθρωπος ειναι αυτος, τι καλος χριστιανος, γι αυτο το να ειμαστε ελεημονες και φιλεσπλαχνοι προς τον πλησιον μας ειναι μεγαλη υποθεση και καλο ειναι να γινετε με ταπεινωση για να εχουμε και τον αναλογο μισθο.

Γι αυτο πιστευω οτι ο καθενας μας ας κανει κατι και ας ειναι το παραμικρο αρκει να γινετε σωστα και οχι με υπερηφανεια.

[fosterer]

Ακριβώς!
Ότι ελεημοσύνη επιθυμεί ο καθένας μας ας την κάνει μόνος του χωρίς μεσάζωντες και πρωτοβουλίες άλλων που δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τα κίνητρα τους!

[dionysisgr]

Eλπιδα, λιγο πολυ ολοι το αντιμετωπιζουμε αυτο στο περιβαλλον μας.

Ειναι αναποφευκτο. Ο συνειδητος Χριστιανος, που αποφασιζει να περασει απο την μονιμη "αμφιβολια",
στην πραξη και να βρει τον Θεο,
ο οποιος εντος του κρυπτεται, και τον αναμενει,
δεν ειναι συμβατος με το σχημα του κοσμου τουτου, αλλα θεωρειται αναποδος με το "συστημα".

Το ειπε ο Ιδιος ο Κυριος,
το ειπε και ο μεγας Αποστολος των εθνων Παυλος,
οποτε δεν χρειαζεται περαιτερω ερευνα, και αποδειξη.

Απο εκει και περα, μπορεις να κανεις το εξης. Οπως κανω εγω.

Υπαρχει μια ειδηση, μια αναγκη, ενα προβλημα.
Λες απλα και χωρις πολλα λογια, συμβαινει το εξης, αγαπητοι, θελετε να βοηθησετε με οτι μπορειτε;

Οι αλλοι θα σου πουν πολλα λογια συνηθως.
Εσυ ζητας ενα απλο ΝΑΙ η ενα ΟΧΙ.
Αναγκαστικα θα φτασουν να στο πουν.

Δεν σχολιαζεις την απαντηση οποια και να ειναι.
Ουτε ζητω, μπραβο, μεγαλε, τεραστιε, θα αγιασεις.. στο ΝΑΙ,
αλλα ουτε και να χαθεις, απιστε, ανοητε, ακαρδε, κλπ.. στο ΟΧΙ.

Τιποτα. Δινουν; καλως. Δεν δινουν; Παλι καλως. Εσυ τον σκοπο σου.

Οταν προκυπτει αναγκη σημαντικη, η κρυφη ελεημοσυνη μπορει να γινει φανερη,
εμπρος στο μεγεθος και την αναγκαιοτητα του προβληματος.

Δηλαδη εαν εχει απολυτη αναγκη ενας ανθρωπος, δεν θα τον αφησεις να χαθει, γ
ια να κρυψεις την αρετη σου,
αλλα θα το κανεις βουκινο, για να γινει το παν να σωθει ο ανθρωπος.

Υπαρχει χρονος και καιρος, και χιλιαδες προβληματα, για να εξασκησουμε αρετη,
ειτε κατα μονας, ειτε μεσω της Ενοριας,
ειτε με αλλες πιο ευρυτερες δρασεις.

Οποιος θελει εχει εκατονταδες ευκαιριες. Μεχρι να τελειωσει ο κοσμος, αυτα τα προβληματα θα εχει.

Οποτε μην προβληματιζεστε. Ασε να λενε.
Εδω ειπανε "πλανο" και "βλασφημο" και "συνεργατη" των.. δαιμονιων,
τον Ιδιο τον Κυριο μας, θα κολλησουν σε εμας; Αστεια πραγματα.

Και οταν ακουμε ειρωνιες, αμφιβολιες, κατηγοριες, ονειδισμους, απαξιωση, για χαρη του Ονοματος Του,
αυτο ειναι μεγιστη τιμη και σημειο οτι βαδιζουμε αν μη τι αλλο στον ορθο δρομο.

Ουτε θα αφησουμε κατα μερος την φιλανθρωπια και αλληλεγγυη, που εχουμε χρεος προς τον πλησιον,
επειδη μας κατηγορουν, οτι ειμαστε ταχα "κοροϊδα", και μας τα τρωνε οι επιτηδειοι.

Ας μας τα φανε. Το κεφαλι τους θα φανε. Απο την στιγμη που εμεις δινουμε, και δεν μπορουμε να ελεγξουμε απολυτα,
το που πανε τα προσφερομενα, δεν ειναι δικη μας η ευθυνη, τον μισθο μας, εν τοις ουρανοις θα τον παρουμε ακεραιο.

Εαν μπορουμε να ελεγξουμε το που πανε καλο ειναι.
Εαν δεν μπορουμε, θα αναθεματισουν την ωρα και την στιγμη που γεννηθηκαν,
αυτοι που εφαγαν το ψωμι των αναγκεμενων,
αυτο ειναι σιγουρο περαν πασης αμφιβολιας.

Ο Θεος δεν εμπαιζεται, ουτε και αστειευεται.
Εχει γνωση, της καθε σκεψης μας, πριν ακομη σχηματισθει στον νου μας.
Και θα ανταποδωσει αναλογα και δικαια.

Οσο ειμαστε στα ποδια μας, και εχουμε ψωμι, και τα απαραιτητα, και ειμαστε σε θεση, πρεπει να δινουμε,
και να ανακουφιζουμε.

Δεν εχεις λεφτα να δωσεις και πραγματα; Μπορεις να προσφερεις εθελοντικο εργο, μια επισκεψη μια δραση μεσω της Ενοριας σου. Υπαρχουν λυσεις.

Αυριο μπορει και εμεις να ειμαστε στον δρομο και αναγκεμενοι.
Δωστε για να εχετε παρρησια να λαβετε οταν ζητησετε απο τον Θεον και τους ανθρωπους.

Και μην ακουτε κανεναν.

Ακουστε μονο την καρδια σας,
και την μυστικη φωνη του Κυριου μας,
που βοα εντος μας,
ο Οποιος ηρθε εδω,
κατω στην γη των στεναγμων,
και εζησε με τους φτωχους και τους δυσκολεμενους..

[defender]

"Στην μέλλουσα ζωή, θέλεις να έχεις τον Θεό κριτή ή χρεώστη;"

Ο πέμπτος μακαρισμός του Κυρίου αναφέρεται στους ελεήμονες: Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται. Ο Ιησούς Χριστός ο οποίος μακαρίζει τους ελεήμονες, είναι ο Ίδιος οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος, κατά τον λόγο του προφήτου Δαβίδ. Αφού όμως ο Θεός είναι ελεήμων και μας προτρέπει να γίνουμε κι εμείς ελεήμονες, επομένως μας προτρέπει να Του ομοιάσουμε. Ο άνθρωπος, λοιπόν, που είναι ελεήμων, είναι μιμητής του Κυρίου. Ο ιερός Χρυσόστομος λέγει ότι η ελεημοσύνη είναι μεγάλο αγαθό και δώρο του Θεού και όταν την εξασκούμε μας εξομοιώνει, κατά το δυνατόν, με τον Θεό. Και συνεχίζει ο Άγιος: «Η ελεημοσύνη είναι σπουδαιότερο από το να ανασταίνει κανείς νεκρούς. Διότι είναι πολύ πιο σπουδαίο να δώσεις τροφή στον Χριστό που πεινά, παρά να αναστήσεις νεκρούς στο όνομα του Χριστού. Στην πρώτη περίπτωση εσύ ευεργετείς τον Χριστό, στην δεύτερη περίπτωση ο Χριστός ευεργετεί εσένα. Και αμείβεται κανείς όταν ευεργετεί, όχι όταν τον ευεργετούν. Η δε αμοιβή την οποία μας δίδει ο Χριστός για την ελεημοσύνη που κάνουμε στο όνομα Του, είναι το μέγα Του έλεος».


Ο ελεήμων άνθρωπος προσφέρει ανθρώπινη αγάπη στον αδελφό του και δέχεται από τον ελεήμονα Χριστό το θείο έλεος. Προσφέρει στον αδελφό του αγαθά φθαρτά και πρόσκαιρα και δέχεται αγαθά θεία και αιώνια. Όσο περισσότερο ανοίξουμε την καρδιά μας και δώσουμε την αγάπη μας στους αδελφούς μας, δηλαδή στους αδελφούς του Χριστού, τόσο περισσότερο θα δεχθούμε μέσα μας την δική Του αγάπη. Αν μετατρέψουμε την καρδιά μας σε μία πηγή από όπου αναβλύζει η αγάπη προς τους αδελφούς, τότε θα τρέξει και προς εμάς το θείο έλεος από την πηγή του ελέους, τον Χριστό.


Ο Θεός, λέγει ο ιερός Χρυσόστομος, ζητά από εμάς να λάβει αφορμή, για να μάς προσφέρει όλα τα αγαθά Του. Όταν επομένως κανείς ξοδεύει για ελεημοσύνη, τότε πλουτίζει, τότε είναι μακάριος και τρισμακάριος. Όταν η καρδιά μας εκχυλίζει το έλεος, τότε έχουμε στην κατοχή μας όλα τα πλούτη του Θεού τα ουράνια.


Όμως ο Θεός δεν θέλει απλώς και μόνο να ελεούμε τους αδελφούς μας. Θέλει να πράττουμε την ελεημοσύνη χαρούμενα, με ανοιχτή καρδιά. Ιλαρόν γαρ δότην αγαπά ο Θεός, όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος. Εκείνος που συμπαραστέκεται στον αδελφό του και πιστεύει ότι ο αδελφός του είναι ο ίδιος ο Χριστός, πρέπει να χαίρεται που αξιώνεται να εργάζεται το έργο της αγάπης. Διότι είναι παράλογο να ανακουφίζουμε τον πόνο του αδελφού μας και εμείς να λυπούμαστε.


Εκείνος που ενεργεί την ελεημοσύνη με τον τρόπο που θέλει ο Θεός, χαίρεται πάντα και ευχαριστεί τον Κύριο για ο,τι μπόρεσε να κάμει. Στο πρόσωπο του αδελφού του που βοηθά, βλέπει τον Κύριο και το γεγονός αυτό δίνει φτερά στην ψυχή του και φθάνει ψηλά στους ουρανούς. Εκεί ακούει, όπως ο εκατόνταρχος Κορνήλιος, τον αγγελικό λόγο: «Οι προσευχές σου και οι ελεημοσύνες σου ανέβηκαν στον ουρανό ως προσφορά ευπρόσδεκτος από τον Θεό». Διότι η ελεημοσύνη είναι πραγματικά μία θυσία δοξολογίας προς τον ελεήμονα Θεό. Και όπως παρατηρεί ο ιερός Χρυσόστομος, το θυσιαστήριο του ελεήμονος ανθρώπου, δεν είναι οικοδόμημα πέτρινο επάνω στο όποιο θυσιάζεται ο Χριστός, άλλα το ίδιο το πανάγιο Σώμα του Χριστού.


Κάθε αδελφός του Χριστού, οπουδήποτε και αν ευρίσκεται είναι ένα ιερό και άγιο θυσιαστήριο επάνω στο όποιο μπορούμε να προσφέρουμε την θυσία της αγάπης. Επομένως ο κάθε πτωχός αδελφός μας, όχι μόνον δεν πρέπει να περιφρονήται από εμάς, αλλά και να είναι πρόσωπο άξιο ευλάβειας και σεβασμού. Ο αγιογραφικός λόγος τονίζει ότι ο ελεών πτωχόν δανείζει Θεόν. Και ο χρυσορρήμων Πατήρ μας θέτει το ερώτημα: «Εάν ο Θεός δανείζεται από εμάς, επομένως είναι χρεώστης μας. Στην μέλλουσα ζωή, λοιπόν, θέλεις να έχεις τον Θεό κριτή ή χρεώστη;»
Ας αγαπήσουμε την ελεημοσύνη. Πραγματικά κανένα αγαθό δεν ημπορεί να εξισωθεί με αυτήν. Αυτή μας καθαρίζει από τις αμαρτίες και μας χορηγεί το θείο έλεος, δηλαδή την σωτηρία. Όπως λέγει ο υμνητής της Άγιος Ιωάννης, στην μέλλουσα Κρίση «ενώ εσύ σωπαίνεις αυτή θα σε υπερασπίζεται. Ή, καλύτερα, ενώ εσύ σωπαίνεις, αμέτρητα στόματα ευχαριστούν για σένα. Λοιπόν τρέξε και αγόρασε την σωτηρία δια της ελεημοσύνης».


Ας μην σκεφθεί κανείς μας ότι δεν έχουμε τα απαραίτητα υλικά αγαθά για να κάνουμε ελεημοσύνη. Διότι ελεημοσύνη είναι και ένα ποτήρι κρύο νερό που θα προσφέρουμε στο όνομα του Χριστού. Ελεημοσύνη είναι και μία ευχή που θα κάνουμε στον Χριστό για κάποιον αδελφό μας. Ελεημοσύνη είναι και η λύπη που θα δοκιμάσουμε για μία δοκιμασία ή αρρώστια του αδελφού μας.


Ελεημοσύνη είναι να έχεις καρδιά. Διότι κατά τον λόγο ενός μεγάλου Αγίου, του αββά Παμβώ, εάν έχεις καρδιά μπορείς να σωθείς.


Ιερομ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
«Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ»

http://www.pigizois.net/tefxi_filadia/101_150/118.htm

[gkou]

Σε ευχαριστούμε αδελφέ μου!

"Ελεημοσύνη είναι να έχεις καρδιά. Διότι κατά τον λόγο ενός μεγάλου Αγίου, του αββά Παμβώ, εάν έχεις καρδιά μπορείς να σωθείς.",πολύ παρήγορο για όλους μας αυτό!!!

[paulina]

Υπαρχει κριση λενε εσυ θα δωσεις χρηματα; για να τα φανε οι επιτηδιοι; και που ξερεις που θα πανε τα τροφιμα η τα ρουχα η τα χρηματα; (

Ας κάνουν μια βόλτα από τα συσσίτια των ενοριών τους, να δουν με τι κόπο βγαίνουν τα χρήματα και σε ποιους μοιράζεται το φαγητο, τα ρούχα κλπ., να βοηθήσουν κι αυτοί με κάποιο τρόπο (όχι μια φορά όμως) κι αν έχουν πάλι αμφιβολίες τότε ας δώσουν εκεί που θέλουν και ξέρουν ότι υπάρχει ανάγκη. Αυτός που θέλει να δώσει βρίσκει τρόπο, τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες και απόρροια του ατομικισμού και του εγωισμού μας..