Αγάπη δίχως όρια

[tigris]

Παιδί μου, σου το έχω πει,η αληθινή μεταστροφή είναι στην Αγάπη. Τίποτα άλλο δεν ενδιαφέρει.
Αν έχεις αυτό, έχεις ήδη το παν. Έχεις όλο τον νόμο και τους προφήτες. Έχεις ήδη εισέλθει (έστω και όχι οριστικά) στην αιώνια ζωή.

Τίποτε άλλο δεν ενδιαφέρει. Ας είναι οι άλλοι πιο έξυπνοι από εσένα! Ας είναι πιο ελκυστικοί! Ας είναι άλλοι πιο ευαίσθητοι από σένα σε κάθε εξωτερική ομορφιά! Ας γελούν με την μετριότητα και τις αδεξιότητές σου!

Δέξου με ευχαρίστηση, με ταπείνωση όλα αυτα. Σε σένα δόθηκε η Αγάπη. Εκεί θα είναι η χαρά σου!
....
Γνώρισες πολύ αργά την Αγάπη χωρίς σύνορα. Πολύ αργά ήρθες στο θείο μυστικό του σύμπαντος. Και τώρα πια δεν πρέπει να πάρεις κανένα δρόμο ου δεν οδηγεί σε Εμένα.
...
Αγάπη δίχως όρια , πατρός Λεβ Ζιλέ (ορθόδοξου ιερέα, πρώην καθολικού )
http://www.pagesorthodoxes.net/saints/l ... -intro.htm

[sotirio]

Παιδί μου, σου το έχω πει,η αληθινή μεταστροφή είναι στην Αγάπη. Τίποτα άλλο δεν ενδιαφέρει. …….

ΚΡΕΟΝΤΑΣ
Εσύ, που σκύβεις το κεφάλι σου κάτω, το παραδέχεσαι, ή αρνιέσαι ότι το 'κανες;
ΑΝΤΙΓΟΝΗ…. Δεν τ' αρνιέμαι. Ομολογώ πως το έκανα. ……..
Δεν γεννήθηκα για να μισώ αλλά για να αγαπώ
αφιερωμένο σε όσους τολμούν …. Φιλάκια σε όλους από την καλή σας Τίγρη

Στην ορθοδοξια ο Θειος Λόγος , ο Ιησούς είναι ή σάρκωση και ή εικόνα της Θείας Αλήθειας, , της Θειας Αγάπης , της Θείας Σοφίας . Η μονή οδός προς τον Θεό
Αναζητώντας μία πίστη, μία θρησκεία της αγάπης, Ο ΟΥΜΑΝΙΣΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ δεν συναντάει τον Θεό - αλλά τον ΑΝΤΙ – ΘΕΟ «Ο λόγος εδώ είναι σκέψη που βγαίνει από τον άνθρωπο και πηγαίνει στον άνθρωπο - ο τελευταίος έχει όλα τα μέσα για να τον νιώσει. Του προσφέρεται, άλλωστε, ανεπιτήδευτα». Απλά πράγματα ....
Δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά προφανώς επειδη μεγάλωσα Ορθόδοξος αισθάνομαι την ανάγκη της ίδια της Ορθόδοξη πίστης .Δεν είναι η οικουμενική έλξη μιας παγκόσμιας αντίληψης του Θεού ( Ο λόγος εδώ είναι σκέψη που βγαίνει από τον άνθρωπο ) που με εμπνέει αλλά ή η ίδια η Ορθόδοξη πίστη . ο Θειος Λόγος , ο Ιησούς
Μια πίστη επαναστατικά συντηρητική, απροφύλακτα προφυλακτική, θεσμικά αμετάβλητη, κανονικά δεδηλωμένη ,
Δεν γίνεται να τη δεχτείς βάσει της λογικής σου και να την απορρίψεις βάσει αισθητικών αρχών γιατί είναι μια πίστη στηριγμένη στη Θεία αποκάλυψη ξένη σε οποιασδήποτε αλλαγή, είτε ασήμαντης, είτε θεμελιώδη.

Ο ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ – ΟΥΜΑΝΙΣΜΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ
Αρχιμανδρίτου Ιουστίνου Πόποβιτς (1979)


Ο σύγχρονος «διάλογος της αγάπης», ό οποίος τελείται υπό τη μορφή γυμνού συναισθηματισμού, είναι στην πραγματικότητα ολιγόπιστη άρνηση του σωτηριώδους αγιασμού του Πνεύματος και της πίστεως της Αλήθειας (Β' Θεσ. 2, 13), δηλαδή της μοναδικής σωτηριώδους «αγάπης της αληθείας» (Β' Θεσ.2,10). Ή ουσία της αγάπης είναι ή αλήθεια ή αγάπη ζει και υπάρχει αληθεύουσα. Ή αλήθεια είναι ή καρδιά κάθε θεανθρώπινης αρετής, επομένως και της αγάπης. Και κάθε μία από αυτές κηρύττει και ευαγγελίζεται τον Θεάνθρωπο Κύριο Ιησού ως τον μόνο ό όποιος είναι ή σάρκωση και ή εικόνα της Θείας Αλήθειας, δηλαδή της Παναλήθειας. Εάν τυχόν υπήρχε περίπτωση να είναι ή αλήθεια οτιδήποτε άλλο και όχι ό Θεάνθρωπος Χριστός, τότε αυτή θα ήταν μικρή, ανεπαρκής, πεπερασμένη, θνητή. Τέτοια θα ήταν ή αλήθεια, εάν ήταν νόημα, Ιδέα, θεωρία, νους, επιστήμη, φιλοσοφία, κουλτούρα, ό άνθρωπος, ή ανθρωπότητα, ό κόσμος ή όλοι οί κόσμοι, ή οποιοσδήποτε ή οτιδήποτε ή όλα αυτά μαζί. Ή αλήθεια όμως είναι Πρόσωπο και μάλιστα το πρόσωπο του Θεανθρώπου Χριστού, του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος, και ως εκ τούτου είναι αθάνατη και μη πεπερασμένη, αιώνια. Διότι στον Κύριο Ιησού ή Αλήθεια και ή Ζωή είναι ομοούσιες: ή Αλήθεια ή αιώνια και ή Ζωή ή αιώνια (πρβλ. Ίω. 14, 6' 1,4' 17,3). Εκείνος ό όποιος πιστεύει στον Κύριο Ιησού αυξάνει ακαταπαύστως δια της Αλήθειας Του στις θείες της απεραντοσύνες. Αυξάνει με όλο το είναι του, με όλη τη διάνοια του, με όλη την καρδιά και την ψυχή του. Εν Χριστώ οί άνθρωποι ζούμε «αληθεύοντες εν αγάπη», διότι μόνον έτσι μπορούμε να «αυξήσωμεν εις Αυτόν τα πάντα, ός εστίν ή κεφαλή, ό Χριστός» (Εφ. 4, 15), πάντοτε μέσα στην Εκκλησία και δια της Εκκλησίας, διότι αλλιώς δεν μπορεί ό άνθρωπος να αυξάνει σ' Εκείνον, «ος εστίν ή κεφαλή» του σώματος της Εκκλησίας, δηλαδή στον Χριστό. Ας μην απατούμε τον εαυτό μας. Υπάρχει και ό «διάλογος του ψεύδους», όταν οί διαλεγόμενοι συνειδητά ή ασυνείδητα ψεύδονται ό ένας στον άλλο. Τέτοιος διάλογος είναι οικείος στον «πατέρα του ψεύδους», τον Διάβολο, «ότι ψεύστης εστί και ό πατήρ αυτού» (Ιω. 8,44). Οικείος είναι και σ' όλους τους εκούσιους ή ακούσιους συνεργάτες του, όταν αυτοί θελήσουν να πραγματοποιήσουν το «καλό» τους δια του κακού, να φθάσουν στην «αλήθεια» τους με τη βοήθεια του ψεύδους. Δεν υπάρχει «διάλογος της αγάπης» χωρίς τον διάλογο της αλήθειας. Διαφορετικά τέτοιος διάλογος είναι αφύσικος και ψευδής. Γι' αυτό και ή εντολή του Αποστόλου ζητεί να είναι «ή αγάπη ανυπόκριτος» (Ρωμ. 12,9).
Ό αιρετικό-ουμανιστικός χωρισμός και ή διαίρεση της αγάπης και της αλήθειας είναι σημάδι ελλείψεως της θεανθρώπινης πίστεως και της απολεσθείσης πνευματικής θεανθρώπινης ισορροπίας και ορθοφροσύνης. Εν πάση περιπτώσει τούτο δεν ήταν ποτέ ούτε είναι ή οδός των Πατέρων. Μόνο οί Ορθόδοξοι, ριζωμένοι και θεμελιωμένοι «συν πάσι τοις άγίοις» στην αλήθεια και στην αγάπη, έχουν και αναγγέλλουν, από την εποχή των Αποστόλων μέχρι σήμερα, αυτή τη θεανθρώπινη σωτηριώδη αγάπη προς τον κόσμο και προς όλα τα κτίσματα του Θεού. Ό γυμνός ηθικιστικός μινιμαλισμός [=μειωμένη χριστιανική ηθική] και ό ανθρωπιστικός ειρηνισμός του σύγχρονου Οικουμενισμού πράττουν μόνο ένα πράγμα: φέρνουν στο φως τις φυματικές ουμανιστικές ρίζες τους, δηλαδή την αρρωστημένη φιλοσοφία τους και την ανθρώπινη, «κατά την παράδοσιν των ανθρώπων» (Κολ. 2,8),ανίσχυρη ηθική τους. Φανερώνουν επιπλέον την κρίση της ανθρωπιστικής πίστεως τους στην αλήθεια και την δοκητιστική [=μή πραγματική αντίληψη] αναισθησία τους για την Ιστορία της Εκκλησίας, δηλαδή για την αποστολική και καθολική συνέχεια της στην αλήθεια και στη χάρη. Ενώ ό αποστολικός αγιοπατερικός θεονούς και ή ορθοφροσύνη ευαγγελίζονται με το στόμα του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού την έξης αλήθεια της πίστεως: «Ή πίστη είναι ή βάση των αρετών πού ακολουθούν, εννοώ της ελπίδας και της αγάπης, θέτοντας έτσι σαν βάση την αλήθεια με τρόπο ασφαλή» (Ρ.G. 90, 1189Α).
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το αγιοπατερικό μέτρο της αγάπης προς τους ανθρώπους και της σχέσεως προς τους αιρετικούς, πού κληρονομήθηκε από τους Αποστόλους, έχει όλοτελώς Θεανθρώπινο χαρακτήρα. Τούτο εκφράζουν Θεόπνευστος οι εξής λόγοι του ίδιου Αγίου: «Και δεν τα γράφω αυτά, μη γένοιτο, επειδή θέλω να θλίβονται οί αιρετικοί, ούτε νοιώθοντας χαρά για την κακοποίηση τους, αλλά περισσότερο γιατί χαίρομαι και αγάλλομαι μαζί τους για την επιστροφή τους. Γιατί τι είναι πιο ευχάριστο για τους πιστούς από το να βλέπουν τα διασκορπισμένα παιδιά του Θεού να μαζεύονται όλα μαζί; Ούτε τα γράφω αυτά παρακινώντας σας να δείξετε τη σκληρότητα του Φιλάνθρωπου. Όχι τέτοια μανία! Αλλά τα γράφω αυτά για να σας παρακαλέσω να εκτελείτε και να εφαρμόζετε, με προσοχή και μετά από εξέταση, τα καλά σε όλους τους ανθρώπους και να γίνεσθε τα πάντα σε όλους, ανάλογα με το τι χρειάζεται καθένας τους από εσάς. Και θέλω και εύχομαι να είστε απόλυτα σκληροί και αμείλικτοι μόνο στο να μη συμπράξετε με τους αιρετικούς στη σύσταση και συγκρότηση της φρενοβλαβούς (αιρετικής) δοξασίας τους. Και τούτο διότι εγώ ορίζω ως μισανθρωπία και ως χωρισμό από τη θεία αγάπη την προσπάθεια ενισχύσεως της πλάνης (της αιρέσεως), πού έχει ως συνέπεια την ακόμη μεγαλύτερη φθορά εκείνων πού έχουν ήδη πέσει σ' αυτήν ( Ρ.G. 91,4650).

[tigris]

Μπορείς σε παρακαλώ :
1. Να διαβάσεις το κείμενο
2. Να διαβάσεις ποιος το έγραψε (αφού σας είναι απαραίτητες οι ταμπελίτσες)
3. Να διαβάσεις την ιδιότητα αυτού που το έγραψε (αφού σας είναι απαραίτητες κάποιες "σπέσιαλ"ταμπελίτσες;
Και μετά κατέβασέ μου και ολόκληρο το Πηδάλιο, άμα σου κάνει κέφι.

Ευχαριστώ@

[sotirio]

Εάν δεν μισήσεις πρώτα, δεν μπορείς να αγαπήσεις, εάν δηλαδή δεν μισήσεις την αμαρτία, δεν μπορείς να κάνεις το θέλημα του Θεού, όπως αναφέρεται στην αγία Γραφή, “Απόφυγε το κακό και πράξε το καλό”.
Όμως και σε αυτή την περίπτωση η ψυχική διάθεση είναι εκείνη που μετράει πάντοτε.
Γιατί ο Αδάμ αν και ήταν μέσα στον παράδεισο, παρέβη την εντολή του Θεού, ενώ ο Ιώβ, αν και ήταν καθισμένος πάνω στην κοπριά, κράτησε την αυτοκυριαρχία του.
Λοιπόν το μόνο που ζητάει ο Θεός απο τον άνθρωπο είναι η καλή του διάθεση και να έχει πάντοτε τον φόβο του Θεού μέσα του .....

[tigris]

Τι να σου πω, Σωτήριε, άποψή σου και άποψή του (του Λεβ Ζιλέ)
Τώρα, αν θες, γράψε κι εσύ βιβλίο, να δημοσιεύουμε αποσπάσματα εδώ μέσα...

ΥΓ Μην ξεχάσεις να μου το αφιερώσεις γιατί σε ενέπνευσα

[sotirio]

Τι να σου πω, Σωτήριε, άποψή σου και άποψή του (του Λεβ Ζιλέ)Τώρα, αν θες, γράψε κι εσύ βιβλίο, να δημοσιεύουμε αποσπάσματα εδώ μέσα...ΥΓ Μην ξεχάσεις να μου το αφιερώσεις γιατί σε ενέπνευσα

Χμ ! για την ωρα σου αφιερώνω αυτο :

Και είπε Κύριος ο Θεός προς την γυναίκα, Τι είναι τούτο το οποίον έκαμες; Και η γυνή είπεν, Ο όφις με ηπάτησε, και έφαγον.
14 Και είπε Κύριος ο Θεός προς τον όφιν, Επειδή έκαμες τούτο, επικατάρατος να ήσαι μεταξύ πάντων των κτηνών, και πάντων των ζώων του αγρού· επί της κοιλίας σου θέλεις περιπατεί, και χώμα θέλεις τρώγει, πάσας τας ημέρας της ζωής σου·
15 και έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής· αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού.

Η κατα Θεον ΕΧΘΡΑ = η κατα Θεον Αγάπη = ο Ιησούς
Και αυτό :

http://athos.edo.gr/modules.php?name=Fo ... te&p=16446
Διαβαζω : http://www.analogion.net/Oikoumenismos/ ... a_2004.htm

............ Οι προβληθέντες και προβαλλόμενοι θεολογικοί και πνευματικοί λόγοι υπέρ της συμμετοχής των Ορθοδόξων στους διμερείς και πολυμερείς θεολογικούς διαλόγους και στο ονομαζόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» είναι βασικώς δύο: η αγάπη προς τους ετεροδόξους και η μαρτυρία της Ορθοδόξου πίστεως. Η αγάπη όμως δεν χωρίζεται από την αλήθεια. Όταν ο διάλογος της αγάπης δεν συνυπάρχει με τον διάλογο της αληθείας και δεν οδηγεί στην συνάντηση και αποδοχή της σώζουσας αλήθειας, που είναι ο Χριστός και η Εκκλησία Του, είναι επικίνδυνη παγίδα που οδηγεί σε συγκρητιστική αδιαφορία και απομακρύνει από την ενότητα της πίστεως και την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος, απομακρύνει από την σωτηρία. Δεν υπάρχει χειρότερο κακό από την στέρηση της σωτηρίας, και μόνον ως έργο αγάπης δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί. Είναι δυνατόν να στρέφεται η αγάπη εναντίον της αλήθειας; Η αίρεση είναι αναλήθεια, ψεύδος, δαιμονισμός, μίσος και παραποίηση της αλήθειας της Εκκλησίας, αγάπη του ψεύδους. Στους οικουμενικούς διαλόγους «χρησιμοποιήθηκε» περισσώς η αγάπη και χάθηκε η αλήθεια, που θεωρήθηκε ως αναζητούμενη, ως μή υπάρχουσα σε καμμία από τις εκκλησίες. Η Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία δεν αναζητά την αλήθεια. Την έχει. Και αυτήν πρέπει εν αγάπη να δώσει στους ετεροδόξους που την στερούνται ή την έχουν αλλοιώσει. Προτιμάται της αγάπης η αλήθεια, όπως διδάσκει ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: «Εί που την ευσέβειαν παραβλαπτομένην ίδοις, μή προτίμα την ομόνοιαν της αληθείας, αλλ' ίστασο γενναίως έως θανάτουΙ την αλήθειαν μηδαμού προδιδούς»2. Και συνιστά με έμφαση: «Μηδέν νόθον δόγμα τώ της αγάπης προσχήματι παραδέχησθε»3. Ο Οικουμενισμός περιπίπτει σε φοβερό αμάρτημα, και διότι αρνείται την αλήθεια, την οποία πολλοί ετερόδοξοι αγωνίσθηκαν πολύ να βρουν, και διότι προσπαθεί να κλείσει την πόρτα σε όσους την αναζητούν. Κατά αλήθειαν, τα λόγια του Χριστού προς τους Φαρισαίους έχουν εφαρμογή και στους οικουμενιστάς: «Ουαί δε υμίν, Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών, έμπροσθεν των ανθρώπων· υμείς γάρ ουκ εισέρχεσθε, ουδέ τους εισερχομένους αφίετε εισελθείν»4. ........
Αντίθετα, αντί να μαρτυρούμε την αλήθεια, συμμαρτυρούμε την αίρεση και την πλάνη. Έχει επέλθει από τον μακροχρόνιο και μοναδικό στην εκκλησιαστική ιστορία συγχρωτισμό μας με τους αιρετικούς τέτοια αλλοτρίωση και άμβλυνση του ορθοδόξου φρονήματος, ώστε ευχερώς πλέον κληρικοί και θεολόγοι υπογράφουν κείμενα διαλόγων, όπου προσβάλλονται και αθετούνται αποστολικά και πατερικά δόγματα, η αίρεση παρουσιάζεται ως αλήθεια, και οι αιρετικοί εμφανίζονται ως Ορθόδοξοι, το βάπτισμα και τα μυστήριά τους αναγνωρίζονται ως έγκυρα, γι' αυτό και σταδιακά από τις συμπροσευχές προχωρούμε και στην μυστηριακή κοινωνία (intercommunio)..."[/b]

".... Αλλά τα γράφω αυτά για να σας παρακαλέσω να εκτελείτε και να εφαρμόζετε, με προσοχή και μετά από εξέταση, τα καλά σε όλους τους ανθρώπους και να γίνεσθε τα πάντα σε όλους, ανάλογα με το τι χρειάζεται καθένας τους από εσάς. Και θέλω και εύχομαι να είστε απόλυτα σκληροί και αμείλικτοι μόνο στο να μη συμπράξετε με τους αιρετικούς στη σύσταση και συγκρότηση της φρενοβλαβούς (αιρετικής) δοξασίας τους. Και τούτο διότι εγώ ορίζω ως μισανθρωπία και ως χωρισμό από τη θεία αγάπη την προσπάθεια ενισχύσεως της πλάνης (της αιρέσεως), πού έχει ως συνέπεια την ακόμη μεγαλύτερη φθορά εκείνων πού έχουν ήδη πέσει σ' αυτήν . ... "

[tigris]

Με συγκίνησες... :D...με την αφιέρωσή σου

[tigris]

Κατ'αρχάς σε ευχαριστώ για την συγκινητική σου αφιέρωση. Τώρα,
κοίτα, εκεί που λέει για φρενοβλάβεια, δεν τα λαμβάνω υπόψη γιατί αν ήταν να αποφεύγω φρενοβλαβείς αιρετικούς ή αιρετικολογούντες ή αιρετικομάχους ή αυτονομιζόμενους ως τέτοιους (οι οποίοι είναι και η συντριπτική πλειοψηφία)
απλούστατα ΔΕΝ θα έγραφα στο πολύ ωραίο αυτό φόρουμ που με φιλοξενεί.

Αντιλαβού;

ΥΓ Σε χαιρετώ και σου αφήνω το τιμητικό προβάδισμα να έχεις την τελευταία λέξη-κάτι που ,σε γενικές γραμμές, αρέσει υπερβολικά στους άρρενες

[sotirio]

Κατ'αρχάς σε ευχαριστώ για την συγκινητική σου αφιέρωση. Τώρα, κοίτα, εκεί που λέει για φρενοβλάβεια, δεν τα λαμβάνω υπόψη γιατί αν ήταν να αποφεύγω φρενοβλαβείς αιρετικούς ή αιρετικολογούντες ή αιρετικομάχους ή αυτονομιζόμενους ως τέτοιους (οι οποίοι είναι και η συντριπτική πλειοψηφία)
απλούστατα ΔΕΝ θα έγραφα στο πολύ ωραίο αυτό φόρουμ που με φιλοξενεί.

Αντιλαβού;

ΥΓ Σε χαιρετώ και σου αφήνω το τιμητικό προβάδισμα να έχεις την τελευταία λέξη-κάτι που ,σε γενικές γραμμές, αρέσει υπερβολικά στους άρρενες

Γατήσια νάζια . Συγνωμη μα δεν τα εχω με το πρόσωπο σου .
Στο ενδιαφερον θεμα της Αγαπης και των οριων της γράφω ... που ανοιξες !

Για την Αγάπη και την αγάπη των οικουμενισών είχα γραψει :

http://athos.edo.gr/modules.php?name=Fo ... ote&p=9168

:)Φίλοι μου

Άνθρωποι σαν τον Φήστο (που δεν δέχεται τα του πνεύματος του Θεού ) σαν τον Πιλάτο δεν μπορούν να δεχτούν ότι : 1) η κατά Θεόν Αγάπη δεν είναι έννοια αλλά πρόσωπο . Ο Ιησούς
2) η κατά Θεόν Αλήθεια δεν είναι έννοια αλλά πρόσωπο . Ο Ιησούς
3) : η κατά Θεόν Δικαιοσύνη δεν είναι έννοια αλλά πρόσωπο . Ο Ιησούς
4) : η κατά Θεόν ...... δεν είναι έννοια αλλά πρόσωπο . Ο Ιησούς

Ότι ο Ιησούς οικεί στην Καρδία .... και ότι είναι Ο ΛΟΓΟΣ , η αναγκαία και ικανή συνθήκη ώστε ο άνθρωπος Έχων νουν Ιησού να γνωρίσει τον Πατέρα ( που είναι η ΑΓΑΠΗ , Η ΑΛΗΘΕΙΑ , Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ .... )

Άνθρωποι σαν τον Φήστο (που δεν δέχεται τα του πνεύματος του Θεού ) φουσκωμένοι από την ανθρώπινη γνώση των γραφτών λένε ξέρω .
ΑΜ δεν ξέρεις φίλε Φήστο και αν το ξέρεις δεν το ξέρεις καλά . Γιατί αν το ήξερες δεν θα έλεγες ότι λες Και δεν θα έπραττες ότι πράττεις .....

Δεν μπορείς να καταλάβεις την ευκολία που ο Κύριος λέει στον Πέτρο : ( Ματθαίος 16 : 17 ) «Μακάριος είσαι Σίμωνα, γιε του Ιωνά, γιατί αυτό δε σου το αποκάλυψε άνθρωπος αλλά ο Πατέρας μου ο ουράνιος. ....18. Κι εγώ σου λέω, λοιπόν, πως εσύ είσαι ο Πέτρος και πάνω σ' αυτήν την πέτρα θα χτίσω την εκκλησία μου και οι πύλες του Άδη δε θα μπορέσουν να την κατανικήσουν. 19. Και θα σου δώσω τα κλειδιά της βασιλείας των ουρανών και ό,τι αποκλείσεις στη γη, θα είναι αποκλεισμένο και στους ουρανούς. Και ό,τι λύσεις στη γη, θα είναι λυμένο και στους ουρανούς».

Δεν μπορείς να καταλάβεις την ευκολία που ο Κύριος λέει στον Πέτρο λίγα εδάφια πιο κάτω ( Ματθαίος 16 : 23) : «Φύγε από μπρος μου, Σατανά! Είσαι το εμπόδιό μου, γιατί δε συλλογιέσαι εκείνα που θέλει ο Θεός αλλά εκείνα που αρέσουν στους ανθρώπους».

Διαβάζεις φίλε Φήστο : “Ο Θεός ημών πυρ καταναλίσκον” (Εβρ. ιβ΄ 29). Η ίδια φωτιά, που αγγίζει το χρυσό, καταναλώνει το ξύλο. Τα πολύτιμα μέταλλα λάμπουν μέσα σε αυτή σαν τον ήλιο, τα σκουπίδια καίγονται με μαύρο καπνό. Όλα βρίσκονται στην ίδια φωτιά της Αγάπης. Μερικά λάμπουν και μερικά γίνονται μαύρα και σκοτεινά. Στον ίδιο φούρνο το ατσάλι λάμπει σαν τον ήλιο, ενώ ο πηλός μαυρίζει και σκληραίνει σαν πέτρα. ( από τον πύρινο ποταμό . ) και λες το Ξέρω !Το ξέρω λες ! Το κατανόησα !Αμ δεν ξέρεις φίλε Φήστο και αν το ξέρεις δεν το ξέρεις καλά . Γιατί αν το ήξερες δεν θα έλεγες ότι λες ....

Δεν μπορείς Φίλε Φήστο να κατανοήσεις ότι : Υπάρχει η κατά Θεόν Αγάπη που είναι ο Ιησούς . Ο Οποίος όμως είναι και η κατά Θεό Αλήθεια , η κατά Θεό Δικαιοσύνη και όχι μόνο !!! Είναι και ο Εχθρός του σατανά !!! Και εκεί που πρέπει κρατά μαστίγιο !!! Η μήπως δεν είναι Η ΑΓΑΠΗ ο Χριστός όταν πήρε το μαστίγιο στο χέρι !
Δεν θανατώνει , δεν φιμώνει , δεν τιμωρεί δια ευχών του Αποστόλου ο
Θεός ? Και δεν είναι αυτό πράξη ΑΓΑΠΗΣ !!

Ο Θεός ευλογεί με Αγάπη (με Ιησού )! Και θα βάλω έχθρα ανάμεσα σε σένα και ανάμεσα στο σπέρμα της ( Γεν 3,15 ) ... Όπως ευλογεί με Αγάπη (με Ιησού )! και ο Απόστολος τον Σίμωνα τον Μάγο
Και ο Άγιος Κοσμάς ευλογεί με Αγάπη (με Ιησού )! όταν λέει ' ."Τον Πάπαν να καταταράστε, διότι αυτός θα είναι η αιτία". και .''...Ο αντίχριστος είναι , ο ένας είναι ο πάπας και ο έτερος είναι αυτός όπου είναι εις το κεφάλι μας χωρίς να ειπώ το όνομα του , το καταλαβαίνετε , μα λυπηρό ν είναι να σας ειπώ , διότι αυτοί οι αντίχριστοι είναι εις την απώλεια ....'' !

Είναι Η ΑΓΑΠΗ με το μαστίγιο στο χέρι όταν χρειάζεται ! Αυτή είναι η παραδοθείσα σε μας ΑΓΑΠΗ ! Η Αγάπη (με Ιησού )! του Μάρκου του Ευγενικού και όχι η '' αγάπη ''(με αντιχριστο ) του Βέκου !

http://www.oodegr.com/oode/oikoymen/airesi1.htm
Έχουμε και τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό που δίνει ολοκληρωμένα την άποψη της Ορθοδόξου Εκκλησίας: «ΑΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ, ΠΑΣΑΙ ΑΙ ΣΥΝΟΔΟΙ, ΠΑΣΑΙ ΑΙ ΘΕΙΑΙ ΓΡΑΦΑΙ, ΦΕΥΓΕΙΝ ΤΟΥΣ ΕΤΕΡΟΦΡΟΝΑΣ ΠΑΡΑΙΝΟΥΣΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΔΙΙΣΤΑΣΘΑΙ» (PG 160. 105 C).
.......... Οι Πατέρες δηλαδή διέκοψαν την εκκλησιαστική κοινωνία με όσους απεδέχοντο την ένωση της Λυών (1274). Προετίμησαν μάλιστα τα βασανιστήρια και τον θάνατο, ως οι αγιορείτες οσιομάρτυρες και οι όσιοι Μελέτιος και Γαλακτίων. Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός επίσης συνιστούσε στους Ορθοδόξους να μη επικοινωνούν με όσους απεδέχοντο την ψευδένωση της Φλωρεντίας (1439) και έλεγε: «Φευκτέον αυτούς, ως φεύγει τις από όφεως».....

Δεν εχουν Αγάπη οι Πατέρες ?ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΙΗΣΟΥ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ?
«Φευκτέον αυτούς, ως φεύγει τις από όφεως»..... ΛΕΝΕ ΜΕ ΑΓΑΠΗ !!!


Δεν έδηξε Αγάπη στις μέρες μας ο Θεός όταν κατέβασε τον ένα από τον πατριαρχικό θρόνο του και τον άλλο από τον ουρανό στα βάθη της Αβύσσου ? Δεν ξέρω αν θα δήξει την Αγάπη του και πέσει καμιά σκεπή στο κεφάλι του επόμενου ... Όμως δόξασε και θα δοξάσει το ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ και θα σώσει την Κληρονομία Του απο την " αγάπη " των οικουμενιστών που είναι φιλία προς τον '' αρχέκακον όφη '' , προς τον Σατανά , προς τους οπαδούς του και προς τα έργα του και δημιουργεί έχθρα προς τον Θεό και θάνατο στην ψυχή ... ''

Ενα κριτήριο της Αλήθειας γνωρίζω που ολοι μας μπροστά του Θα σταθούμε και φαντασία δεν έχω και δεν θέλω να αποκτήσω φίλε Misha ...
μέτρα μέρες !!!