Το Ιερό Μυστήριο της Ιερωσύνης

[g_aggelos]

ΤΟ ΙΕΡΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ



Το μυστήριο της ιερωσύνης δεν αφορά όλους τους πιστούς της αγίας μας Εκκλησίας, αλλά μόνον εκείνους που έχουν κληθεί να υπηρετήσουν το Θεό και την Εκκλησία Του. Το χάρισμα της ιερωσύνης δίδεται σ' εκείνους μόνον που έχουν δοκιμασθεί ικανώς από τον πνευματικό τους εξομολόγο και από τον επίσκοπο τους.

Η ιερωσύνη δεν έχει να κάνει με επάγγελμα. Είναι λειτούργημα. Για τον λόγο αυτό ο έχων την ιερωσύνην λέγεται λειτουργός των αγίων μυστηρίων της Εκκλησίας μας.



Οι βαθμοί της ιερωσύνης είναι τρεις, ξεκινώντας από τον κατώτερο προς τον ανώτερο :

α) του Διακόνου (θα πρέπει να έχει συμπληρώσει το 25ο έτος της ηλικίας)

β) του Πρεσβυτέρου (θα πρέπει να έχει συμπληρώσει το 30ο έτος της ηλικίας)

γ) του Επισκόπου (θα πρέπει να έχει συμπληρώσει το 35ο έτος της ηλικίας)



Το πλήρωμα της ιερωσύνης το έχει ο Επίσκοπος ο οποίος μόνον αυτός μπορεί να τελέσει το μυστήριο της ιερωσύνης και του καθαγιασμού ναών. Με εντολή του επισκόπου ή εν ονόματι του τελούνται όλα τα αλλά ιερά Μυστήρια από τους Πρεσβυτέρους του, όπως της Θείας Ευχαριστίας, του Βαπτίσματος, του Χρίσματος, του Ευχελαίου, του Γάμου και της Μετανοίας ή εξομολογήσεως. Για το λόγο αυτό σε κάθε μυστήριο ή ακολουθία συνεχώς οι πρεσβύτεροι μνημονεύουν το όνομα του επισκόπου τους.

Ο βαθμός του διακόνου είναι ο κατώτερος. Ο Διάκονος δεν έχει πλήρη ιερωσύνη. Είναι βοηθός των ιερών μυστηρίων. Κανένα μυστήριο και ακολουθία δεν μπορεί να τελέσει. Αυτός συμμετέχει ωστόσο σε όλα τα ιερά Μυστήρια και τις ακολουθίες της Εκκλησίας.

Ο Πρεσβύτερος τελεί όλα τα ιερά Μυστήρια και τις Ακολουθίες εκτός της χειροτονίας και του καθαγιασμού ναών. Ο πολύς κόσμος τον ιερέα τον αποκαλεί παπά. Η σωστή προσφώνηση είναι Πρεσβύτερος ή Πάτερ.

Σύμφωνα με τη διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας ιερωσύνη έχουμε όλοι μας, κλήρος και λαός. Ο λαός μετέχει της γενικής ιερωσύνης ως "Βασίλειον ιεράτευμα" από την ιερωσύνη του Παμβασιλέως Χριστού.

Η ιερωσύνη όμως των κληρικών είναι ειδική. Αυτό σημαίνει ότι για να είναι κάποιος ιερέας πρέπει να προηγηθεί η χειροτονία του από τον επίσκοπο ή για τον βαθμό του επισκόπου από άλλους τρεις τουλάχιστον επισκόπους, υποδειλώνοντας έτσι τη συνοδικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ειδική ιερωσύνη σημαίνει ότι ο λαός για να συνάζεται και να τελεί μυστήρια, απαραιτήτως πρέπει να συμμετέχει και ο έχων την ειδική ιερωσύνη πρεσβύτερος ή επίσκοπος. Ειδάλλως τίποτα δεν θεωρείται έγγυρο. Μ' αυτήν την έννοια της ιερωσύνης, ως γενικής και ειδικής εκφαίνεται ή Ορθόδοξος Εκκλησία εκκλησιολογικά. Δεν μπορεί για παράδειγμα να τελεσθεί μια Θεία Λειτουργία μόνον από έναν πρεσβύτερο χωρίς τη συμμετοχή των λαϊκών. Αυτό συνεπάγεται ότι η όλη ευχαριστιακή και μυστηριακή κοινωνία της Ορθοδόξου Εκκλησίας στηρίζεται στη σύναξη, δηλ. στη συνύπαρξη κλήρου και λαού. Οποιαδήποτε άλλη θεώρηση πέραν αυτής της τοποθετήσεως ως προς το θέμα της μυστηριακής κοινωνίας μεταξύ κλήρου και λαού οδηγεί σε αίρεση και πλάνη.

Η ιερωσύνη είναι μεγάλη τιμή του Θεού για τον χόϊκο άνθρωπο. "Ανθρωπος ομοιοπαθής με τους συνανθρώπους του καλείται να υπηρετήσει λατρευτικά το λαό του Θεού, την ίδια του την οικογένεια, προσευχόμενος και δεόμενος "υπέρ των ιδικών του αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων".

Οι παλαιοί έλεγαν ως ευχές προς τους πρεσβυτέρους : "Να χαίρεσθε το πετραχήλι σας", άλλοι· "Να χαίρεσθε τη βασιλεία σας", άλλοι· "Να χαίρεσθε και να τιμήσετε τα ιερά σας". Και η ευχολόγια αυτή είχε τη σημασία της ως αναγνώριση αυτού που εκκλησιολογικά λέμε "οι θεολογούντες" της ειδικής ιερωσύνης. Ακόμη οι παλαιότεροι έδειχναν σεβασμό προς τον ιερέα εκφράζοντας τον ποικιλοτρόπως· άλλοι σηκωνόταν από τη θέση τους όταν περνούσε ο πρεσβύτερος. Αλλοι έβγαζαν τα καπέλλα τους κοντοστέκονταν μέχρι να περάσει ο πρεσβύτερος και σχημάτιζαν μια ελαφρά υπόκλιση σεβασμού προς το σχήμα. Αλλοι έτρεχαν, όπως τα παιδιά, και φιλούσαν το χέρι του ιερέως.

Σήμερα όλα τείνουν να ξεχασθούν και μάλιστα και σ' αυτή ακόμη τη διανομή αντίδωρου μερικοί απαξιούν να ασπασθούν το χέρι του ιερέα. Και μάλιστα εκείνο το χέρι που λίγο πριν κατά τον καθαγιασμό έπιασε το ίδιο το Σώμα του Χριστού.

Η καλύτερη προσφώνηση προς τον ιερέα είναι : "Την ευχή σας πάτερ". Και ή καλύτερα απάντηση του ιερέα προς τον πιστό είναι : "Την ευχή του Κυρίου μας παιδί μου". Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός διατεινόμενος προς όλους εκείνους που αμφισβητούν την ιερωσύνη των κληρικών έλεγε : "Εάν συναντήσετε ιερέα και άγγελο φωτός στο δρόμο σας, πρώτα τον ιερέα να προσκυνήσετε κι έπειτα τον άγγελο".

Ο ιερέας τελεί το μυστήριο των μυστηρίων τη Θεία Ευχαριστία που ούτε οι άγγελοι είναι άξιοι να προσεγγίσουν!!! Έχει μεγάλη σημασία αυτό και ο νοών νοείτω...

[g_aggelos]

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΩΣΥΝΗ

1. Το νόημα του Μυστηρίου

Ό Κύριος αμέσως μετά την έναρξη του έργου Του, εκλέγει καί τους «έργάτας του αμπελώνος» (Ματθ. κ', 1), τους δώδεκα Αποστόλους Του, στους οποίους ως Μέγας Αρχιερεύς μετέδωσε την Ίερωσύνη.
Οί Απόστολοι δια Πνεύματος Αγίου την μετέδωσαν στους διαδόχους τους Αρχιερείς, οι διάδοχοι στους επόμενους κ.ο.κ. Έτσι συνεχίζεται μέχρι των ήμερων μας ή Αποστολική διαδοχή καί θα συνεχίζεται μέχρις ότου υπάρχει ή Εκκλησία του Χριστού στη γη, της οποίας κεφαλή είναι ο Χριστός, σώμα δε ορατό οι πιστοί: Κληρικοί και Λαϊκοί.

Πηγή : pigizois.gr

[g_aggelos]

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΩΣΥΝΗ

2. Ή σύσταση του Μυστηρίου

Σε πολλά χωρία των ίερών Ευαγγελιστών φαίνεται ή εκλογή από τον Κύριο των Αγίων Αποστόλων καί ή ανάθεση σ' αυτούς των τριών αξιωμάτων Του, πού αποτελούν την ουσία του Μυστηρίου της Ίερωσύνης: Του Προφητικού (=διδασκάλου, «προφήτου»), του Αρχιερατικού ( = ιερέως, θύτου) καί του Βασιλικού ( = αρχηγού, πνευματικού ήγέτου του λάου) (Ματθ. θ', 38. ι', 1-32. Λουκ. ι', 17-24).
Καί οί Απόστολοι, «δια της επιθέσεως των χειρών» καί ειδικής προσευχής, μετέδιδαν το χάρισμα αυτό στους διαδόχους τους Επισκόπους, Πρεσβυτέρους καί Διακόνους (Πράξ. η', 18. Α', Τιμ. δ', 14. Β'Τιμ. α', 6. Έβρ. στ', 2).

Πηγή : pigizois.gr

[g_aggelos]

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΩΣΥΝΗ

3. Τα αισθητά σημεία του Μυστηρίου

Τα σημεία αυτά είναι:
(1) Ή επίθεση των χειρών του Επισκόπου (πρέπει να έχει κανονική αποστολική διαδοχή).
(2) Ή ευχή: «Ή θεία Χάρις, ή τα ασθενή θεραπεύουσα καί τα ελλείποντα αναπληρούσα, προχειρίζεται (σφραγίζει ανεξάλειπτα) τον ευλαβέστατο... είς Διάκονον ή Πρεσβύτερον ή Έπίσκοπον. Εύξώμεθα ουν υπέρ αυτού, ίνα έλθη έπ' αυτόν ή χάρις του Παναγίου Πνεύματος».
Είναι ανεπανάληπτο. Τελείται μόνο μία φορά. Μετά την ΣΤ' Οικουμενική Σύνοδο (681), καθιερώθηκε οί Επίσκοποι να είναι άγαμοι. Οι Πρεσβύτεροι καί Διάκονοι μπορούν να είναι έγγαμοι, αλλά απαγορεύεται ό γάμος μετά τη χειροτονία και σε περίπτωση χηρείας.
Οι χειροτονίες γίνονται κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας Του Διακόνου μετά τον αγιασμό των Τιμίων Δώρων. Του Πρεσβυτέρου μετά το Χειρουβικό ύμνο, για να λάβει μέρος στον αγιασμό των Τιμίων Δώρων, καί του Επισκόπου από 2 τουλάχιστον Αρχιερείς μετά τον Τρισάγιο ύμνο, για να ευλογήσει καί να διδάξει το εκκλησίασμα.

Πηγή : pigizois.gr

[g_aggelos]

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΩΣΥΝΗ

4. Ή ειδική χάρη του Μυστηρίου

(1) Ό Επίσκοπος λαμβάνει το πλήρωμα της Ίερωσυνης. Ή διάκριση σε Επισκόπους, Αρχιεπισκόπους, Μη
τροπολίτες ή Πατριάρχες είναι διοικητική. Ως προς την Αρχιερωσύνη είναι όλοι ίσοι.
(2) Ό Πρεσβύτερος - Ιερέας λαμβάνει τη Χάρη να τελεί όλα τα Μυστήρια πλην του αγιασμού του Αγιου Μύ
ρου, της Ίερωσύνης καί των εγκαινίων των Ναών, τα οποία τελεί ό Επίσκοπος.
(3) Ό Διάκονος, υπηρετεί τον Επίσκοπο και τον Ιερέα, χωρίς να τελεί Μυστήρια.

Πηγή : pigizois.gr

[g_aggelos]

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΩΣΥΝΗ

5. Το ύψος και τα προσόντα του ιερατικού Λειτουργήματος.

Την υψηλή αποστολή καί το «ύπούργημα» της Ίερωσύνης τόνισε ό Αγιος Κοσμάς ό Αιτωλός ως εξής: «Αν δεις Αγγελο και Ιερέα να προσκυνήσεις πρώτα τον Ιερέα, διότι τελεί την αναίμακτη θυσία του Χριστού, στην οποία σκύβουν καί Αγγελοι καί την παρακολουθούν με έκσταση». Την πνευματική εξουσία του Ιερέα δεν έχουν ούτε οί Αγγελοι. Γι' αυτό πρέπει ή ίερωσύνη να ανατίθεται σε ανάλογα «χέρια»...
Αυτός πού θέλει να γίνει Ιερέας πρέπει:
(1) Να έχει αγνά ελατήρια.
(2) Να έχει την «καλή μαρτυρία» της Εκκλησιαστικής κοινότητας.
(3) Να μην έχει περιπέσει σε θανάσιμο αμάρτημα (πορνεία, φόνο, ή άλλο κωλυτικό της ίερωσύνης αμάρτημα).
(4) Να έχει πνευματικές καί ψυχικές ικανότητες.
Ή εξεύρεση καί χειροτονία καλών Ιερέων είναι υπόθεση όλων των πιστών. Αλλοι για να δώσουν ένα τους παιδί στην ίερωσύνη, άλλοι για να γίνουν οί ίδιοι ώριμοι πρεσβύτεροι ή μετά τη συνταξιοδότηση τους καί άλλοι, οί περισσότεροι, με τίς προσευχές τους ό Θεός να φωτίζει, να οδηγεί καί να αναδεικνύει άξιους καί αγίους Ιερείς. Καί επειδή «Ουδείς άξιος των συνδεδεμένων ταις σαρκικαίς έπιθυμίαις καί ηδοναίς» υπάρχει, γι' αυτό ανθρώπινα, θα γίνονται σφάλματα, αλλά δεν είμαστε εμείς αρμόδιοι να κρίνουμε ή να κατακρίνουμε44 τον Ιερέα. Αλλοι είναι αρμόδιοι αυτοί θα δώσουν λόγο καί όχι εμείς γι' αυτούς. Ποιος δεν πίνει το νερό στο σπίτι του επειδή ό σωλήνας είναι σκουριασμένος; εξετάζουμε ποτέ τον σωλήνα; Ποιος δε δέχεται την επιταγή από τον ταχυδρόμο επειδή είναι κακόμορφος ή «αμαρτωλός»; Εμάς πρέπει να μας ενδιαφέρει ή ΕΠΙΤΑΓΗ πού μας προσφέρει ό ταχυδρόμος του Θεού! Προσοχή λοιπόν, διότι τα κάρβουνα είτε σβηστά τα πιάσεις λερώνεσαι, είτε αναμμένα, καίγεσαι...

44.Ή κατάκριση Ιερέα λέγεται ίεροκατηγορία καί είναι αμάρτημα πολύ βαρύτερο από την κατάκριση.

Πηγή : pigizois.gr