Η Λειτουργική και η ατομική προσευχή

[paulina]

Η προσευχή είναι η νοερή επικοινωνία και προσωπική μας συνομιλία με το Θεό, κατά την οποία, παράλληλα με τη δοξολογία και ευχαριστία που απευθύνουμε σ’ Αυτόν, ζητάμε και την εκπλήρωση ορισμένων αιτημάτων μας. Η προσευχή είναι για μας μεγάλο δώρο, αφού μπορούμε να μιλάμε όποτε θέλουμε με το Θεό. Είναι μια ψηλάφηση του Θεού και των Αγίων.

Γι’ αυτό και πρέπει να γίνεται σε ήσυχο μέρος, έτσι ώστε να έχουμε αυτοσυγκέντρωση. Πρέπει να συναισθανόμαστε ότι θα μιλήσουμε με τον ίδιο το Θεό.

Γράφει ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος:
«Προφέρουμε δεκάδες λόγια κι όταν τελειώνει η προσευχή δεν ξέρουμε τι είπαμε. Το σώμα είναι εδώ, ο νους είναι έξω. Μπαίνουμε στο ναό για προσευχή και όταν βγαίνουμε δεν θυμόμαστε τίποτα. Τα χείλη κινούνται, αλλά η ακοή μας δεν ακούει».

Βέβαια η περισυλλογή και η ανάβαση του νου προς τον Θεό δεν είναι κάτι που επιτυγχάνεται τόσο εύκολα. Χρειάζεται συνεχής προσπάθεια για να μπορεί κάθε μας προσευχή να είναι καλύτερη από την προηγούμενη.

Η Λατρεία και η προσευχή
Πολλοί υποστηρίζουν πως εφ΄ όσον μπορούμε να συνομιλούμε με τον Θεό παντού και όποτε θέλουμε, δεν χρειάζεται να πηγαίνουμε στη Θ. Λειτουργία. Η αλήθεια, όμως, είναι πως η Θ. Λειτουργία και όλες οι κοινές λειτουργικές προσευχές μας μαθαίνουν και μας καθοδηγούν στην ατομική μας προσευχή.

Η Θ. Λειτουργία είναι το πιο μεγάλο σχολείο προσευχής. Εκεί μαθαίνουμε πώς:
- να δοξολογούμε τον Θεό για τη δημιουργία (ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ)
- να Τον ευχαριστούμε για τις μικρές και μεγάλες Του ευεργεσίες (ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ)
- να Τον παρακαλούμε για όλα τα θέματα της ζωής μας (ΙΚΕΣΙΑ) με σωστό και θεολογικό τρόπο (εφ΄ όσον χρησιμοποιούμε τα σοφά λόγια των Πατέρων της Εκκλησίας) χωρίς να ζητάμε ανόητα πράγματα που αφορούν αποκλειστικά το δικό μας όφελος.

Με τη Θεία Λατρεία:
– συνδεόμαστε με όλη την Παράδοση της Εκκλησίας, αφού προσευχόμαστε στον ίδιο τόπο και με τα ίδια λόγια που προσευχήθηκαν οι Πατέρες μας και όλες οι προηγούμενες γενιές.
– επικοινωνούμε με τους γύρω μας και αισθανόμαστε πως όλοι έχουμε κοινούς στόχους στη ζωή. Δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε πως μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τον Θεό αν δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε πρώτα με το συνάνθρωπό μας.

Επειδή, λοιπόν, τα πλεονεκτήματα της Λατρευτικής Προσευχής είναι πολλά και επειδή ο άνθρωπος δεν θα βρει μόνος του ποτέ λύση στο πρόβλημα τι πρέπει να λέει στις προσευχές του, η Εκκλησία μας συνιστά κάποιες ακολουθίες που μπορούμε να τις λέμε και στα σπίτια μας:
Πρωί : Πρωινή προσευχή ή Ακολουθία του Όρθρου
Μεσημέρι : Προσευχή προ του φαγητού
Προσευχή μετά το φαγητό
Βράδυ : Προσευχή προ του δείπνου
Προσευχή μετά το δείπνο
Ακολουθία Μικρού Αποδείπνου

Κάποιοι συνηθίζουν να διαβάζουν περιστασιακά και τις εξής Ακολουθίες:
- Ακολουθία του Εσπερινού
- Χαιρετισμοί της Θεοτόκου
- Μικρή Παράκληση στην Παναγία
- Μεγάλη Παράκληση στην Παναγία
- Παρακλήσεις σε διάφορους Αγίους
- Ακολουθία Θείας Μετάληψης (πριν τη Θ. Κοινωνία)
- Ευχαριστία μετά τη Θεία Μετάληψη (μετά τη Θ. Κοινωνία)

Η Κυριακή προσευχή
Το «Πάτερ ημών» είναι η πιο γλυκιά και περιεκτική προσευχή. Είναι απλή, κατανοητή σε όλους και εξαντλεί όλα τα αιτήματα που μπορεί να απευθύνει ο άνθρωπος στο Θεό. Την έφτιαξε ο ίδιος ο Χριστός και μας την προσέφερε σαν δώρο. Είναι λοιπόν θεοπαράδοτη και γεμάτη θεία σοφία.

Όταν διαβάζεις το Ευαγγέλιο, ο Θεός μιλάει σε σένα.
Όταν προσεύχεσαι, εσύ μιλάς στο Θεό.
Όταν λες το «Πάτερ ημών» εσύ μιλάς στο Θεό` και ο Θεός μιλάει σε σένα.
Άγιος Αυγουστίνος

Δόξα του Θεού είναι ο άνθρωπος ο ζωντανός. Και «ζωντανός» άνθρωπος είναι μόνο εκείνος, που στρέφει τα μάτια του προς το Θεό.
Άγιος Ειρηναίος

http://www.faneromenihol.gr/index.php?o ... &Itemid=95