Τα πρώτα μου Χριστούγεννα στον Ουρανό

[Harrys1934]

TA-ΠΡΩΤΑ-ΜΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ-ΣΤΟΥΣ-ΟΥΡΑΝΟΥΣ
Βλέπω δένδρα στολισμένα το ταξίδι το τελευταίο
Χριστουγεννιάτικα παντού Ήρθε για ‘μένα η σειρά
Με φωτάκια λαμπερά Και ενώ πολύ σας λείπω
Σαν τα’ αστέρια τα’ ουρανού. Οι Άγιοι να ‘ν παρηγοριά.

Από δω ψηλά που είμαι Στου Θεού την αγκάλη
Βλέπω κι’ όλους σας εκεί Ήρθα λίγο πιο μπροστά
Που θρηνείτε για εμένα Να γιορτάσω τα Χριστούγεννα
Εκλεκτοί μου αγαπητοί. Με τον Χριστό, την Παναγιά.

Μα τι κλαίτε, τι θρηνείτε; Τα βουρκωμένα σας ματάκια
Για εμένα που’με’δω Θα τα στεγνώσει ο καιρός
Θα γιορτάσω τα Χριστούγεννα Και ο πόνος ο μεγάλος
Με τον Ιησού Χριστό Θα ελαφρύνει ο Θεός

Ακούω κάλαντα και ύμνους Σύζυγοι, παιδιά, εγγόνια
Που ψάλλετε εκεί Σας έχω όλους στην καρδιά
Μα η χορωδία του Θεού Δεν με βλέπετε εσείς
Είναι απερίγραπτη. Μα δεν είμαι μακριά.

Δεν μπορείτε να φανταστείτε Την αγάπη μου σας στέλνω
Τι χαρά που νιώθω εδώ Απ’τον Οίκο του Πατρός
Ότι ψάλλω με Αγγέλους Και η μνήμη μου αιώνια
Ευλογώντας τον Θεό. Δεν θα σβήσει ευτυχώς

Όσο πλησιάζουν οι μέρες Ένα πράγμα εγώ μονάχα
Για τα Άγια Χριστούγεννα Σας ζητώ ειλικρινά
Ο κόσμος ετοιμάζεται Να προσεύχεστε για ‘μένα
Με λαχτάρα και χαρά. Συνεχώς και ευλαβικά.

Μα εσείς αγαπητοί μου Να μου τηρείτε τα μνημόσυνα
Την περίοδο αυτή Με τιμή και προσευχή
Όλο σκέπτεστε εμένα Για να βρίσκομαι αιωνίως
Που λείπω από εκεί. Μέσ’ στο φως και στην ζωή.

Γνωρίζω σας τον πόνο Γι’ αυτό σκουπίσετε το δάκρυ
Που έφυγα απ’εκεί Με την βοήθεια του Θεού
Μα με κάλεσε ο Χριστός Θα γιορτάσω εγώ Χριστούγεννα
Να γιορτάσουμε μαζί. Στην βασιλεία του Ουρανού

Κάπου το έκλεψα αλλά το τερπνό μετά του ωφελίμου