Η αποχή μου από το φόρουμ δεν έχει να κάνει με την ''αμαρτωλότητά'' σας
ούτε με κάποιο πρόβλημα που δημιουργήθηκε. Είναι η αμέλεια κάποιες φορές, είναι η αυτογνωσία-αυτομεμψία κάποιες άλλες, είναι επισης η σιωπή που επιβάλλουμε στον εαυτό μας λόγω του αμέσως προηγούμενου που ανέφερα και του οποίου είναι αποτέλεσμα.
Αν χαρακτηρίζουν κάποιοι -μέσα στο φόρουμ- τον εαυτό τους αμαρτωλό θα μου επιτρέψουν να τους πω ότι σ`αυτό παίρνω βραβείο
Πως θα μπορέσω να πω κάτι, όταν με ελέγχει ο λόγος του Χριστού που λέει : ιατρέ θεράπευσον σεαυτόν; Ακόμα και στην καθημερινότητά μου έχω αυτούς τους ενδοιασμούς. Θα πει κανείς πως είναι ανάγκη να παίρνουμε θέση σε κάποια θέματα και που ξέρουμε μπορεί κανείς να ωφεληθεί. Δεν αντιλέγω. Όμως, όταν πιάνεις τον εαυτό σου ''αδιάβαστο'' και ανίκανο να προσφέρεις, τότε νιώθεις πως έχεις ανάγκη την σιωπή ώστε να παρακαλέσεις για περισσότερα... Δεν ξέρω αν κατανοείτε αυτά που θέλω να πω.Τέλος πάντων ας αφήσουμε τα δικά μου και να σας υποσχεθώ το εξής: όταν θα μπορώ και θα πρέπει να πάρω θέση για κάποιο θέμα θα το κάνω. Θα πρέπει όμως να μην δένετε κόμπο την άποψη κάποιου επειδή και μόνο είναι ιερέας. Ωφείλετε όσοι έχετε πνευματικό ν` ακουμπάτε σ`αυτόν και όσοι δεν έχετε να βρείτε επειγόντως.
Αυτά που έρχονται τώρα και που είναι σε απόσταση αναπνοής δεν επιδέχονται ωχαδελφισμού και αναισθησίας. Εδώ και τώρα υπογράφουμε το πιστοποιητικό μετανοίας και μαρτυρίας.
Καλό βράδυ και ευλογημένο αγώνα.
