Άγγελοι και Αρχάγγελοι

[Domna]

ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓ­ΓΕ­ΛΟΥΣ

Α­γί­ου Ι­ωάν­νου τοῦ Δα­μα­σκη­νού

Ο Άγ­γε­λος εί­ναι ύ­παρ­ξις πνευ­μα­τι­κή, α­ει­κί­νη­τος, ε­λευ­θέ­ρα, α­σώ­μα­τος, που υ­πη­ρε­τεί τον Θε­όν, και κα­τά χά­ριν έ­χει λά­βει εις την φύ­σιν της την α­θα­να­σί­αν, που το σχή­μα και την κα­τά­στα­σιν αυ­τής της υ­πάρ­ξε­ως μό­νον ο Κτί­στης γνω­ρί­ζει. Και ο­νο­μά­ζε­ται α­σώ­μα­τος και ά­ϋ­λος εν σχέ­σει με η­μάς. Δι­ό­τι κά­θε τι που συγ­κρί­νε­ται με τον Θε­όν, εί­ναι δυ­σκί­νη­τον και υ­λι­κόν. ε­πει­δή μό­νον το Θεί­ον εί­ναι α­λη­θώς ά­ϋ­λον και α­σώ­μα­τον.

Εί­ναι λοι­πόν ο Άγ­γε­λος φύ­σις λο­γι­κή, πνευ­μα­τι­κή και ε­λευ­θέ­ρα, με­τα­βλη­τή σύμ­φω­να με την α­πό­φα­σίν της, δη­λα­δή με­τα­βλη­τή με την θέ­λη­σίν της. Δι­ό­τι κά­θε τι που έ­χει δη­μι­ουρ­γη­θή εί­ναι και με­τα­βλη­τόν, και μό­νον το α­δη­μι­ούρ­γη­τον εί­ναι α­με­τά­βλη­τον. Ε­πί­σης εί­ναι λο­γι­κόν και ε­λεύ­θε­ρον. Ε­πει­δή λοι­πόν ο άγ­γε­λος εί­ναι λο­γι­κή και πνευ­μα­τι­κή φύ­σις, εί­ναι ε­λευ­θέ­ρα. ε­πει­δή ό­μως εί­ναι φύ­σις που έ­χει δη­μι­ουρ­γη­θή, εί­ναι με­τα­βλη­τή, με δυ­να­τό­τη­τα να προ­ο­δεύ­η εις το α­γα­θόν, αλ­λά και να κα­τευ­θύ­νε­ται στο κα­κόν.
Δεν έ­χει την δυ­να­τό­τη­τα να με­τα­νο­ή­ση, δι­ό­τι εί­ναι α­σώ­μα­τος. Ο άν­θρω­πος μπο­ρεί να με­τα­νο­ή­σει λό­γω της α­σθε­νεί­ας του σώ­μα­τός του. Εί­ναι α­θά­να­τος ό­χι εκ φύ­σε­ως, αλ­λά κα­τά χά­ριν. δι­ό­τι κά­θε τι που έ­χει αρ­χήν, έ­χει και τέ­λος σύμ­φω­να με τους φυ­σι­κούς νό­μους. Και μό­νον ο Θε­ός εί­ναι αι­ώ­νιος, η κα­λύ­τε­ρα πέ­ρα α­πό το αι­ώ­νιον. δι­ό­τι ο Δη­μι­ουρ­γός του κό­σμου δεν ε­ξαρ­τά­ται α­πό τον χρό­νον, αλ­λά εί­ναι πέ­ραν α­πό τον χρό­νον.

Οι άγ­γε­λοι εί­ναι δεύ­τε­ρα πνευ­μα­τι­κά φώ­τα, που παίρ­νουν τον φω­τι­σμόν α­πό το Πρώ­τον και Α­ναρ­χον Φως και δεν έ­χουν α­νάγ­κην α­πό γλώσ­σαν και α­κο­ήν, αλ­λά πλη­ρο­φο­ρούν­ται με­τα­ξύ των τα προ­σω­πι­κά δι­α­νο­ή­μα­τα και τας α­πο­φά­σεις των χω­ρίς τον προ­φο­ρι­κόν λό­γον.
Ε­δη­μι­ουρ­γή­θη­σαν ό­λοι οι Άγ­γε­λοι με την συ­νερ­γί­αν του Λό­γου, και έ­φθα­σαν εις την τε­λει­ό­τη­τα με τον α­για­σμόν α­πό το Ά­γιον Πνεύ­μα, και με­τέ­χουν εις τον φω­τι­σμόν και την χά­ριν α­νά­λο­γα με το α­ξί­ω­μα και το αγ­γε­λι­κόν των τάγ­μα.
Εί­ναι πε­ρι­ο­ρι­σμέ­νοι εις τον χώ­ρον. δι­ό­τι, ό­ταν εί­ναι εις τον ου­ρα­νόν, δεν εί­ναι εις την γην, και ό­ταν α­πο­στέλ­λων­ται α­πό τον Θε­όν εις την γην, δεν πα­ρα­μέ­νουν εις τον ου­ρα­νόν. Και δεν πε­ρι­κλεί­ον­ται α­πό τεί­χη και θύ­ρας και κλεί­θρα και σφρα­γί­δες. δι­ό­τι εί­ναι α­κα­θό­ρι­στοι. Και λέ­γω ό­τι εί­ναι α­κα­θό­ρι­στοι, ε­πει­δή εμ­φα­νί­ζον­ται εις τους α­ξί­ους αν­θρώ­πους, εις τους ο­ποί­ους ο Θε­ός θα θε­λή­ση να πα­ρου­σια­σθούν, ό­χι ό­πως εί­ναι, αλ­λά με­τα­μορ­φω­μέ­νοι, με μορ­φήν που μπο­ρούν να τους βλέ­πουν οι άν­θρω­ποι.
Έ­πει­δή εί­ναι πνευ­μα­τι­κά όν­τα ευ­ρί­σκον­ται εις πνευ­μα­τι­κούς χώ­ρους, χω­ρίς να πε­ρι­ο­ρί­ζον­ται ό­πως τα σώ­μα­τα. δι­ό­τι δεν παίρ­νουν σχή­μα σύμ­φω­να με τους φυ­σι­κούς νό­μους, ό­πως τα σώ­μα­τα, ού­τε έ­χουν τρε­ῑς δι­α­στά­σεις, αλ­λά με το να πα­ρου­σι­ά­ζον­ται και να ε­νερ­γούν πνευ­μα­τι­κώς, ό­που τυ­χόν πά­ρουν προ­στα­γήν, και να μην μπο­ρούν το ί­διον χρο­νι­κόν δι­ά­στη­μα να ευ­ρί­σκων­ται και να ε­νερ­γούν ε­δώ κι ε­κεί.

Δεν γνω­ρί­ζου­με αν εί­ναι οι Άγ­γε­λοι ί­σοι κα­τά την ου­σί­αν η αν δι­α­φέ­ρουν με­τα­ξύ των. Αυ­τό το γνω­ρί­ζει μό­νον ο Θε­ός που τους ε­δη­μι­ούρ­γη­σεν, ο ο­ποί­ος ό­λα τα γνω­ρί­ζει. Δι­α­φέ­ρουν ό­μως με­τα­ξύ των ως προς τον φω­τι­σμόν, η με­τέ­χουν εις τον φω­τι­σμόν και την θέ­σιν, δη­λα­δή η ευ­ρί­σκον­ται εις θέ­σιν δε­κτι­κήν του φω­τι­σμού, η με­τέ­χουν εις τον φω­τι­σμόν σύμ­φω­να με την θέ­σιν των και φω­τί­ζον­ται με­τα­ξύ των λό­γω της υ­πε­ρο­χής του αγ­γε­λι­κού των τάγ­μα­τος η της φύ­σε­ώς των. Και εί­ναι φα­νε­ρόν ό­τι αυ­τοί που υ­πε­ρέ­χουν με­τα­δί­δουν α­πό τον φω­τι­σμόν και την γνώ­σιν των εις αυ­τούς που υ­στε­ρούν.Εί­ναι ι­κα­νοί και πρό­θυ­μοι εις την ε­κτέ­λε­σιν του Θεί­ου θε­λή­μα­τος, και πα­ρου­σι­ά­ζον­ται α­μέ­σως λό­γω της τα­χύ­τη­τος της φύ­σε­ώς των παν­τού, ό­που τυ­χόν προ­στά­ξει η Θεί­α Θέ­λη­σις, και δι­α­φυ­λάτ­τουν τα μέ­ρη της γης, και εί­ναι άρ­χον­τες των λα­ών και των χω­ρών ό­που τους ώ­ρι­σεν ο Δη­μι­ουρ­γός και τα­κτο­ποι­ούν τα αν­θρώ­πι­να και μας βο­η­θούν.

Εί­ναι δυ­σκο­λο­κί­νη­τοι προς το κα­κόν και ό­χι α­κί­νη­τοι. τώ­ρα ό­μως εί­ναι και α­κί­νη­τοι ό­χι εκ φύ­σε­ως, αλ­λά κα­τά χά­ριν και λό­γω της προ­ση­λώ­σε­ώς των εις το μό­νον α­γα­θόν. Βλέ­πουν τον Θε­όν κα­τά το μέ­τρον της δυ­να­τό­τη­τός των και έ­χουν αυ­τήν την θέ­αν ως τρο­φήν.
Δι­α­μέ­νουν εις τον ου­ρα­νόν και έ­χουν έ­να κα­λόν έρ­γον, να υ­μνούν τον Θε­όν και να υ­πη­ρε­τούν το θεί­ον θέ­λη­μά του. Και κα­θώς λέ­γει ο α­γι­ώ­τα­τος και ι­ε­ρώ­τα­τος Δι­ο­νύ­σιος ο Α­ρε­ο­πα­γί­της: « Ό­λη η Θε­ο­λο­γί­α, δη­λα­δή η θεί­α Γρα­φή, έ­χει ο­νο­μά­σει τας ου­ρα­νί­ους υ­πάρ­ξεις εν­νέ­α». Αυ­τάς ο θεί­ος δι­δά­σκα­λος δι­α­κρί­νει εις τρί­α συ­στή­μα­τα που το κα­θέ­να α­πο­τε­λεί τριά­δα. Και λέ­γει ό­τι «πρώ­τη τριας εί­ναι αυ­τή που πάν­το­τε εί­ναι γύ­ρω α­πό τον Θε­όν και εί­ναι έ­τοι­μη να ε­νω­θή με αυ­τόν α­μέ­σως, δη­λα­δή η τά­ξις των ε­ξα­πτε­ρύ­γων Σε­ρα­φείμ και των πο­λυ­όμ­μα­των Χε­ρου­βείμ και των α­γι­ω­τά­των Θρό­νων· δευ­τέ­ρα δε τά­ξις εί­ναι η τά­ξις των Κυ­ρι­ο­τή­των και των Δυ­νά­με­ων και των Ε­ξου­σι­ών και τρί­τη και τε­λευ­ταί­α εί­ναι η τά­ξις των Αρ­χών και των Αρ­χαγ­γέ­λων και των Αγ­γέ­λων».

http://trelogiannis.blogspot.com/2011/1 ... _1642.html

[Domna]

Προσευχές εις τους Αγίους Αγγέλους

Άναρχε Λόγε, ιεραίς δεήσεσι, των Χερουβείμ Σεραφείμ, Εξουσιών Θρόνων, και θείων Δυνάμεων, Αγγέλων Αρχαγγέλων τε, Αρχών Κυριοτήτων, τα σα ελέη τα πλούσια, δώρησαι ημίν ως φιλάνθρωπος.

Εκ των σκανδάλων του εχθρού, ω Σεραφείμ ρύσασθέ με, Εξουσίαι Χερουβείμ ικετεύω, Κυριότητες, Αρχαί και Θρόνοι και Αρχάγγελοι, συν τοις Αγγέλοις πάσι, τον Λυτρωτήν ικετεύσατε.

Νοεραί σε Δυνάμεις, νυν καθικετεύουσιν εύσπλαχνε Κύριε, Εξουσίαι Θρόνοι, Σεραφείμ Κυριότητες Άγγελοι, συν τοις Αρχαγγέλοις και ταις Αρχαίς· Ίλεως έσο τω λαώ σου, και σώσον ως εύσπλαγχος.

Ρυσθήναι με της εκεί, αποκειμένης κολάσεως, δεήθητε Χερουβείμ, Θρόνοι Κυριότητες, Άγγελοι Αρχάγγελοι, Αρχαί και Δυνάμεις, τον Δεσπότην πάσης κτίσεως.

Φωτός φώτα δεύτερα, του πρώτου όντες, άγιοι Άγγελοι, εν μεθέξει αΰλω και πανολβίω καταφαιδρύνεσθε· όθεν κραυγάζω· Τον νουν μου φωτίσατε, εσκοτισμένον αεί βίου τοις πάθεσιν.

Ως θείαι Εξουσίαι και Χερουβείμ, Σεραφείμ Κυριότητες Άγγελοι Θρόνοι, Αρχαί πάσαι και Δυνάμεις πανευκλεείς, και ιεροί Αρχάγγελοι, δέησιν ποιείτε προς τον Θεόν, καλώς ημάς βιώσαι, τυχείν τε σωτηρίας, και των δεινών απολυτρώσασθαι.

Αρχάγγελοι Άγγελοι Αρχαί, Θρόνοι Κυριότητες, τα εξαπτέρυγα Σεραφείμ, και πολυόμματα Χερουβείμ, τα θεία της σοφίας όργανα, Δυνάμεις Εξουσίαι θειότατοι, Χριστώ πρεσβεύσατε δωρηθήναι, ταις ψυχαίς ημών την ειρήνην και το μέγα έλεος.

Πάσαι αι ουράνιαι δυνάμεις των αγίων Αγγέλων και Αρχαγγέλων, πρεσβεύσατε υπέρ ημών των αμαρτωλών.

Άγγελον ειρήνης, πιστόν οδηγόν, φύλακα των ψυχών και των σωμάτων ημών, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα.

http://fathers.pblogs.gr/2009/01/prosef ... eloys.html

[Domna]

Άγγελοι της Ορθοδοξίας

http://www.youtube.com/watch?v=HrsmU1iY2fQ

[Domna]

Αρχάγγελος Μιχαήλ - το εν Χώναις θαύμα
http://www.youtube.com/watch?v=6-6BmShB ... re=related

[Captain Yiannis]

[nickzark]

τον φύλακα άγγελο αλήθεια υπάρχει αναφορά - ιστορία πουθενά για ατομα που τον είδαν?

[xristianos.net]

τον φύλακα άγγελο αλήθεια υπάρχει αναφορά - ιστορία πουθενά για ατομα που τον είδαν?

Ο Γέροντας Παΐσιος

Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
Ο Γέροντας διηγήθηκε: Ήταν του αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτου. Περνούσα μια περίοδο με πολλές στενοχώριες και εξ αιτίας αυτών είχα δυνατούς πονοκεφάλους. Από την πίεση χτυπούσε το μάτι μου και κινδύνευα να πάθω εγκεφαλικό. Το ένιωθα σαν να χτυπούσε κάποιος από μέσα με σφυρί και ήθελε να πεταχτεί έξω. Κατά η ώρα 9 το βράδυ, κοσμική ώρα, ενώ είχα ξαπλώσει στο κρεβάτι, είδα έναν Άγγελο πολύ ωραίον, σαν να βγήκε από μέσα μου, με μορφή μικρού παιδιού 12 χρονών. Τα μαλλάκια του ήταν κατάξανθα μέχρι τους ώμους. Μου χαμογέλασε και πέρασε απαλά το χέρι του πάνω από τα μάτια μου. Αμέσως μου έφυγε όλη η στενοχώρια και έπαψαν οι πόνοι. Ένιωθα τέτοια γλυκύτητα που προτιμούσα να ξαναπονέσω, αρκεί να δω και πάλι τον φύλακα Άγγελό μου.

από το τεύχος ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1924-1994)
Ο Ασυρματιστής του Στρατού και του Θεού
του Σ/χη (ΤΘ) Καραΐσκου Δημητρίου

Μπορείτε να το βρείτε ολόκληρο εδώ

[nickzark]

Ευχαριστώ πολύ για την ιστορία.πραγματι υπέροχη