Ο Άγιος Σταυρωτής του Χριστού, Λογγίνος ο εκατόνταρχος

[Misha]

Έζησε κατά τους χρόνους του Κυρίου μας. Κατά το έθνος ήταν Ιουδαίος. Υπηρετούσε ως εκατόνταρχος στην υπηρεσία του Πιλάτου. Έζησε από κοντά τα ʼγια Πάθη του Χριστού. Ήταν παρών στη Σταύρωση και στην Ταφή του Κυρίου. Είναι αυτός ο ίδιος που βλέποντας τον Ιησού να παραδίνει το πνεύμα του στον ουράνιο πατέρα του, ενώ πάσα κτίσις έτρεμε και συνέβησαν όλα όσα μας αναφέρει η Αγία Γραφή εκείνη την ώρα, ο εκατόνταρχος δόξασε τον Θεό λέγοντας «Αληθώς Θεού Υιός ην Ούτος».

Ήταν ακόμη από εκείνους τους στρατιώτες που έβαλαν οι άνομοι Ιουδαίοι να φυλάνε τον τάφο του Ιησού, πλανεμένοι μήπως έρθουν οι Απόστολοι τη νύχτα και κλέψουν το σώμα Του και πουν στο λαό ότι ανεστήθη από τους νεκρούς.

Είδε τη λάμψη που φάνηκε πάνω από το μνήμα του Ιησού κατά την εβδόμη ώρα και μέσα του βαθιά πίστεψε ότι ο Χριστός είναι ο πραγματικός Βασιλέας όλων, η μόνη αγάπη, η αλήθεια, η πίστη και η διδασκαλία Του η μόνη σωστή πηγή της αλήθειας και κατάλαβε ότι ο Ιησούς σφράγισε με τη Σταυρική θυσία του τα όσα δίδασκε στα τρία χρόνια της επίγειας πορείας Του.

Μαζί με δύο στρατιώτες πήγε στους Γραμματείς και Φαρισαίους και τους είπαν ό,τι είδαν: ομολόγησαν ότι ο Χριστός μετά την τριήμερη ταφή Του ανέστη καθώς προείπε. Αυτοί φοβούμενοι μην πέσει επάνω τους η κατακραυγή του λαού τους, πρόσφεραν πολλά χρήματα για να αποσιωπήσουν την αλήθεια και να διαδώσουν ότι μαθητές έκλεψαν το σώμα του Χριστού. Όμως αρνήθηκαν και οι Γραμματείς με τους Φαρισαίους απ� εκείνη τη στιγμή ζητούσαν τρόπο να βγάλουν απ� τη μέση τους τρεις μάρτυρες. Ο Λογγίνος από κάποιο φίλο του έμαθε ότι ζητούσαν το κακό του. Τότε έβγαλε τη ζώνη και τα διακριτικά της στολής του και πλέον ως απλός στρατιώτης μαζί με τους δύο φίλους του έφυγαν για την Καππαδοκία. Εκεί ως γνήσιος κήρυκας του Χριστού διεκήρυσσε το θαύμα που αξιώθηκε να δει με τα ίδια του τα μάτια.

Ο Πιλάτος έβγαλε άδεια από τον Καίσαρα Τιβέριο για τη σύλληψη και τη θανάτωσή των και έδωσε διαταγή να τους αναζητήσουν στην μακρινή Καππαδοκία. Οι Ιουδαίοι απεσταλμένοι, ίδιοι γύπες σαρκοβόροι, έσπευσαν να εκτελέσουν τη διαταγή του Πιλάτου.

Έφτασαν οι δήμιοι στην Καππαδοκία, όμως δεν γνώριζαν ποιος ήταν ο Λογγίνος. Από σύμπτωση έφτασαν σ� ένα αγρό που ήταν κληρονομιά του Λογγίνου. Όταν ό άγιος άκουσε το λόγο που τους έφερε εκεί, φωτίστηκε από Πνεύμα Άγιο και δεν τους αποκαλύφθηκε, παρά μόνο προθυμοποιήθηκε να μείνουν κοντά του να τους φιλοξενήσει και κατόπι αυτός θα τους οδηγούσε σ� αυτούς που ζητούσαν. Τους περιποιήθηκε όσο πιο καλά μπορούσε, σαν να ήταν οι πιο προσφιλείς του άνθρωποι, ένιωθε πως έφτασε και η δική του ώρα της θυσίας. Μήνυσε στους δύο συναγωνιστές του να έρθουν και όταν ήρθαν αποκάλυψε στους απεσταλμένους του Πιλάτου ποιος ήταν. Έδωσε θάρρος στους δυο φίλους του, μιλώντας τους με φλογερά λόγια για το μαρτύριο που καλούνταν τώρα ν� ακολουθήσουν. Φωτισμένος εκ των άνω τούς εμψύχωνε με λόγια αγάπης και λάμψη φώτιζε το πρόσωπό του. Οι δήμιοι μαγεμένοι τον άκουγαν και δεν ήθελαν να εκτελέσουν τη διαταγή του Καίσαρα, μαλάκωσε η άπονη και σκληρή καρδιά τους, η αλήθεια έμπαινε τώρα μέσα τους και τα μάτια τους τα τόσο κλειστά από την πλάνη που είχαν περιπέσει τόσα χρόνια οι Ιουδαίοι, έβλεπαν ένα μέρος απ� αυτό που τόσα χρόνια δεν μπορούσαν να δουν.

Όμως ο Άγιος είπε ότι είχε έρθει η δική του ώρα και μαζί με τους δύο φίλους του έπρεπε να σφραγίσουν με τη θυσία τους την αλήθεια που είδαν και έζησαν από κοντά, σαν και άλλους στρατιώτες του Ιησού, του μόνου Αληθινού Θεού της Αγάπης και της αιώνιας ζωής.

Κατόπιν γονάτισαν και οι τρεις προσευχήθηκαν και έτειναν τα κεφάλια. Οι δήμιοι αποκεφάλισαν τους τρεις μάρτυρες. Το κεφάλι του Λογγίνου το έφεραν στον Πιλάτο. Αυτός εγέλασε και το πέταξε στην κοπριά. Όμως ο Κύριος ανταμείβει τους μάρτυρές του και ιδού το θαύμα. Μια τυφλή χήρα με το γιο της πήγαιναν να προσκυνήσουν στα Ιεροσόλυμα. Ξαφνικά ο γιος της πέθανε και αυτή γεμάτη πίστη παρακαλούσε το Χριστό να τη βοηθήσει. Τη νύκτα είδε στον ύπνο της κάποιο να κρατά το σώμα του γιου της και να της λέει: «Είμαι ο Λογγίνος ο εκατόνταρχος και βρίσκομαι μαζί με το γιο σου στους κόλπους του Υψίστου Θεού». Της υπέδειξε πού βρισκόταν το άγιο κεφάλι του. Η ταπεινή αυτή γυναίκα υπάκουσε και όταν πήγε εκεί και το ακούμπησε, αμέσως είδε το φως της. Έβαλε ευλαβικά το άγιο κεφάλι σε θήκη, πήρε το σώμα του γιου της και γύρισε στην Καππαδοκία στο χωριό Σαντάλι, όπου το κεφάλι έθαψε μέ ευλάβεια.

H Εκκλησία μας τιμά τον εκατόνταρχο Άγ. Λογγίνο και τους δύο συναγωνιστές του στρατιώτες στις 16 Οκτωβρίου.

Ελένη Λ. Αραβή

[StavGR]

Diawazondas avto to kimeno katalwa poso mikres ine i gnosis mou....

Evxaristo Misha ke ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

[baptist]

ΠΟΛΥ ΚΑΛΕΣ ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ.ΣΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!

[123]

Νάσαι καλά Μίσα!
Και πάντα αναρωτιόμουν....τι να έγινε αυτός ο άνθρωπος που είδε τη θεότητα του Ιησού!!!

[YiaVi]

O εκατόνταρχος, σε βυζαντινές τοιχογραφίες, απεικονίζεται αρκετές φορές με φωτοστέφανο, και μάλιστα σε τοιχογραφίες της Καππαδοκίας. Εχω μπροστά μου τώρα τη φωτογραφία της Σταύρωσης από το Karanlik kilise (11ος αι.), στην κοιλάδα των Κοράμων στην Καππαδοκία, και ο Λογγίνος εικονίζεται ως άγιος με φωτοστέφανο και τον συνοδεύει η επιγραφή "ΑΛΗΘΩΣ ΘΕΟΥ ΥΙΟΣ ΗΝ ΟΥΤΟΣ".
Έχω ένα πρόβλημα με τον υπολογιστή, διαφορετικά θα σας ανέβαζα τη φωτογραφία της τοιχογραφίας, είναι και πολύ καλής τέχνης.

[YiaVi]

Τώρα μόλις το θυμήθηκα: Στην εκκλησία της Αναστάσεως του Χριστού στα Σπάτα, απεικονίζεται σε σύγχρονη τοιχογραφία ο άγιος Λογγίνος ο Εκατόνταρχος ως μεμονωμένη μορφή, όχι δηλ. στο πλαίσιο της Σταύρωσης.

[Misha]

o απόστολος Πετρος αρνηθηκε τον Ιησού λόγω της αυτοπεποιθήσεως του,ο Ιούδας που είχε δει τόσα θαύματα και ειχε θαυματουργήσει κι ο ίδιος πρόδωσε τον Κύριο κι όχι μονο αυτο αλλά αφησε την υπερήφανη απελπισία να τον κυριεύσει κι αυτοκτόνησε...
κι απ την άλλη ο ευγνωμων ληστής σωθηκε με το "Μνήσθητι μου Κύριε" κι ο αρχιεκτελεστής Λογγίνος ,αυτός που θανάτωσε τον Πλαστη του Κόσμου αλλά και τους συσταυρωθεντες ληστές , μαρτυρησε και τιμάται ως άγιος

σπουδαία μαθηματα για εμάς τους αυτάρκεις Χριστιανους του 21ου αιώνα που νομίζουμε πως θα σωθούμε επειδή ειμαστε απο μικροί στην Εκκλησια κι επειδη ειμαστε ηθικοί και "καθως πρέπει"...

σπουδαια μαθηματα και για οσους από εμας χανουμε το κουραγιο και την πίστη μας μπροστα στα αναπάντεχα γεγονότα της ζωής και τις δυσκολιες του βίου...

καθως ετοιμαζομαστε να κηδευσουμε τον Σταυρωθέντα Θεό μας ας ευχηθούμε να αξιωθούμε να ειμαστε με το μερος του μετανοημενου Αγιου Σταυρωτή και του σεσωσμενου Ληστη που ,κυνηγημένοι και καταδικασμένοι σε καταφρονια και θάνατο, κερδισαν τα πάντα με τους καλούς τους λογισμούς..

[NIKOSZ]

Απολυτίκιον
Ήχος δ'

Ο Μάρτυς σου, Κύριε, εν τή αθλήσει αυτού, τό στέφος εκομίσατο τής αφθαρσίας, εκ σού τού Θεού ημών, έχων γάρ τήν ισχύν σου, τούς τυράννους καθείλεν, έθραυσε καί δαιμόνων, τά ανίσχυρα θράση. Αυτού ταίς ικεσίαις, Χριστέ ο Θεός, σώσον τάς ψυχάς ημών.

Κοντάκιοv
Ήχος δ'
Επεφάνης σήμερον

Ευφροσύvως γέγηθεν η Εκκλησία, εν τή μνήμη σήμεροv, τού αοιδίμου αθλητού, Λογγίvου ανακραυγάζουσα. Σύ μου τό κράτος, Χριστέ καί στερέωμα.

[Domna]

ΑΓΙΟΣ ΛΟΓΓΙΝΟΣ Ο ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΣ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ (ντοκυμαντέρ )