Όταν ακόμα και η λέξη: κατάντια, δεν αρκεί.

[aposal]

Α, ρε Διονύση, μας την χάλασες την Μαρία!

[ΜΙΧΣ]

Α, ρε Διονύση, μας την χάλασες την Μαρία!

κάτσε να με γνωρίσετε πρώτα και μετά μιλάς... προτρέχεις

[Captain Yiannis]

Τα πράγματα έχω την αμυδρά εντύπωση ότι έχουν και λίγο ως εξής ,
Κάποτε το Φανάρι ήταν ένα πανίσχυρο Πατριαρχείο το οποίο υποστηριζόταν από το ισχυρότερο κράτος της εποχής του, το Βυζάντιο.
Τώρα πια χωρίς την υποστήριξη κάποιου ισχυρού Ορθόδοξου κράτους ,
-εσχάτως βέβαια η Ρωσία κάτι λέει … πλην όμως ποιος εμπιστεύεται τον Πούτιν … «ακόμα»-
αισθάνεται μετέωρο ή αλλιώς κυριολεκτικά κρέμεται στην Θεία Βοήθεια.
Θα πρέπει να παραδεχθούμε , ότι και μόνο η επιβίωσή του τόσα χρόνια στην καρδιά του εχθρού είναι ένα πασιφανές Θαύμα. Ένα Θαύμα του Τριαδικού Θεού διά μέσου του Αγίου και προστάτου του, … Αγίου Γεωργίου (του κουδουνά) και όλων των Αγίων.
Ασκεί και επιχειρεί λοιπόν κάποια πολιτική ο Πατριάρχης, και περιμένει να καρποφορήσει προς όφελος του Πατριαρχείου και εν γένει της Ορθοδοξίας αυτή η πολιτική.
Είναι σίγουρο ότι ένας που επιχειρεί θα περιπέσει σε λάθη εφόσον είναι σε «κίνηση», και πλέον έχει σημασία να μην είναι τα λάθη αυτά τερατογόνα και έξω από τα δόγματα.
Παραδείγματος χάριν είναι απορίας άξιον το ότι, ενώ ο πάπας πριν από λίγα χρόνια έσβησε από το Αγιολόγιο της παπικής εκκλησίας τον Άγιο Γεώργιο, το Φανάρι αμέσως μετά τον δέχθηκε πανηγυρικά και μάλιστα αν δεν κάνω και λάθος μέσα στον Άγιο Γεώργιο, και ετσι βάζει τον απλό χριστιανό στην διαδικασία να σκεφθεί , μήπως αυτό είναι εμπαιγμός του ίδιου του Θεού.
Εξηγούμαι ,
Ένα (1) τον δεδηλωμένο εχθρό των Αγίων της Ορθοδόξου πίστεως τον πάπα, τον βάζουμε στο σπίτι μας σαν να μην συμβαίνει τίποτα, και συλλειτουργούμε κιόλας μαζί του, στο σπίτι του Αγίου που ποδοπάτησε .
Δύο (2) τον Άξιο Ιεράρχη της Ορθοδόξου Εκκλησίας , που , ανοίγει τα Ιερά βιβλία , και τηρεί το τυπικόν της υπέρ δισχιλιετούς εκκλησίας Του, τον αποπέμπει και ζητά από τους ομοίους του να τον νουθετήσουν.
Σε τι άραγε;
Στο να μην τηρεί την τάξη της Ορθοδόξου Εκκλησίας .
Είμαι σίγουρος ότι του χρόνου θα το κάνουν περισσότεροι, τι λέτε; Τότε τι θα κάνει το Πατριαρχείο;
Δεν νομίζω όμως ότι τα σχίσματα είναι της εποχής μας , ας κάνουμε λίγο υπομονή, ποιός ξέρει πότε έρχετε σε μετάνοια ο άνθρωπος.....
Πάντως «όταν το πλοίο της Εκκλησίας δεν πάει καλά, σημαίνει ότι ο Χριστός "κοιμάται" στην πρύμνη (Μάρκ Δ 37 - Δ 41), αντί να βρίσκεται στο τιμόνι.
Και αυτό διότι οι ανθρώπινοι αυτοσχεδιασμοί δεν αφήνουν σε Αυτόν να κατέχει τη θέση που δικαιωματικά Του ανήκει, και έτσι αυτός "κοιμάται" ποτέ δεν κοιμάται αλλά .....
Είναι λοιπόν χρέος των τωρινών τιμονιέρηδων να "ξυπνήσουν" τον Χριστό και να τον αποκαταστήσουν στη θέση Του! Αλλιώς θα υπάρξουν απώλειες...

Κύριε Ελέησον

[Captain Yiannis]

ΜΑΛΙΣΤΑ.... ΝΑΙ.... ΕΥΛΟΓΕΙΤΑΙ!

Καλό... αλλά τα κεφαλαία τι τάθελες.......;

[ΜΙΧΣ]

ΜΑΛΙΣΤΑ.... ΝΑΙ.... ΕΥΛΟΓΕΙΤΑΙ!

Καλό... αλλά τα κεφαλαία τι τάθελες.......;

Καπετάνιε.... ΕΛΕΟΣ! Για σένα το λέω... δεν αφήνεις ψυχή ν' αγιάσει

Τέλος πάντων, το ροζ χιού είναι αντίβαρο των κεφαλαίων θα έλεγα... έτσι μου βγήκαν τι να σου πω τώρα. Ο Διονύσης ξέρει πως το εννοούσα, δεν το φώναζα ήταν ποιό πολύ μια ανάσα ανακούφισης.

[Captain Yiannis]

ΜΑΛΙΣΤΑ.... ΝΑΙ.... ΕΥΛΟΓΕΙΤΑΙ!

Καλό... αλλά τα κεφαλαία τι τάθελες.......;

Καπετάνιε.... ΕΛΕΟΣ! Για σένα το λέω... δεν αφήνεις ψυχή ν' αγιάσει

Τέλος πάντων, το ροζ χιού είναι αντίβαρο των κεφαλαίων θα έλεγα... έτσι μου βγήκαν τι να σου πω τώρα. Ο Διονύσης ξέρει πως το εννοούσα, δεν το φώναζα ήταν ποιό πολύ μια ανάσα ανακούφισης.

Την ευχή μου Γέλασα πάντως
Δόξα τω Θεώ

[ΜΙΧΣ]

ευχαριστώ... πάλι καλά γιατί δε θα μπορούσα να ησυχάσω σήμερα... what a day!!!

[stathis73]

Α, ρε Διονύση, μας την χάλασες την Μαρία!

Για άλλη μια φορά οφείλω να συμφωνήσω με τον βουρδουνάρη, Διονύση εχει δίκιο απόλυτο.

Πρέπει και "οφείλεις" νομίζω να τραβήξεις ενα "100 αρι" και για την δούλη Του Θεού Μαρία.

[ΜΙΧΣ]

αυτή η άθλια... το χρειάζεται... όπως η ψυχή τον Κύριο και τα πνευμόνια την ανάσα

[angieholi]

Διάβαζα τις προάλλες ένα κείμενο γραμμένο από τον Αρχιμ. π. Μελετίο Βαδραχάνη για το θαύμα της Ορθοδοξίας στην Αμερική με τον Γέροντα Εφραίμ.
Και κάπου λοιπόν το κείμενο αναφέρει ότι:

Ο π. Αντώνιος Μοσχονάς συνταξιούχος εφημέριος στο Tucson από τους βασικούς συνεργάτες και συμπαραστάτες του Γέροντα Εφραίμ στην περιοχή, αναφέρει ότι: «εμείς οι ιερείς και οι αρχιερείς στην Αμερική για 70 χρόνια περίπου προσπαθούσαμε να φέρουμε τον κόσμο στις εκκλησίες κάνοντας φεστιβάλ.

Δηλαδή διοργανώναμε γιορτές και πανηγύρια και προσφέραμε ποτά, φαγητά, χαρά, διασκέδαση και άλλα παρόμοια. Είχαμε ξεχάσει την προσευχή το κομποσχοίνι την εξομολόγηση τη νηστεία, την άσκηση, την παράδοση της Εκκλησίας μας.

Το σπουδαιότερο, δεν αφήναμε να δημιουργηθούν μοναστικά κέντρα. Τα θεωρούσαμε ότι δεν χρειάζονται και ότι δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στην Εκκλησία μας.

Και ήρθε ένα μικροσκοπικό ανθρωπάκι χωρίς κοσμικές σπουδές, χωρίς πτυχία θεολογίας, χωρίς να έχει ρηξικέλευθες και καινοτόμους ιδέες, όπως πιστεύαμε ότι έχουμε εμείς και μας θύμισε την παράδοσή μας. Δεν πούλησε σουβλάκια, γύρο, μουσακά, μπακλαβάδες και τα άλλα φαγητά της ελληνικής κουζίνας, αλλά πούλησε, ή μάλλον προσέφερε δωρεάν, τον ξεχασμένο Χριστό της Ορθοδοξίας. Δεν κάλεσε σε χορούς και διασκεδάσεις, αλλά σε αγρυπνίες και νηστείες. Και ο κόσμος, φωτισμένος από το Θεό, τον πλαισίωσε και τον περιτριγύρισε και τον ενίσχυσε.

Και παραθέτω το παραπάνω κείμενο κάνοντας το συσχετισμό ότι και η Δύση βλέποντας τους ανθρώπους να απομακρύνονται από την πίστη και την Εκκλησίας της, κάνουν κάτι παρόμοιο και τρις-χειρότερο προσπαθώντας να μαζέψουν κόσμο.
Και είναι σίγουρα τραγελαφικό τα όποια βίντεο με τον Κούνελο που είδαμε ή κάποια άλλα που είχα δει κάποια άλλη στιγμή με Μοναχούς και Μοναχές να δίνουν κάτι σαν παράσταση μιούζικαλ..... να τραγουδάνε και να λικνίζονται ρυθμικά....

Δυστυχώς όμως η ψυχή του ανθρώπου έτσι όπως έχουμε αρχίσει να καταλαβαίνουμε (μιλάω προσωπικά) δεν μπορεί να χορτάσει και να ξεδιψάσει με τέτοιες κοσμικότητες.
Είδατε τι γράφει παραπάνω το κείμενο; Ο γέροντας Εφραίμ προσέφερε στους ανθρώπους τον ξεχασμένο (για εκείνους) Χριστό της Ορθοδοξίας!
Ούτε γλέντια, ούτε κούνελους, ούτε σουβλάκια..... Προσέφερε Χριστό, το νερό που όποιος το πιει δεν θα ξαναδιψάσει!!! Και υπάρχουν τόσοι άνθρωποι διψασμένοι..... που πραγματικά δεν μπορούν να ξεδιψάσουν με πράγματα που προσφέρουν μια προσωρινή απόλαυση και μια μόνο υλική ηδονή, διότι η ψυχή ζητάει να βρει τον Θεό, ζητάει Αυτόν με τον οποίο είναι πλασμένη να ενωθεί.

Τώρα τι να ευχηθούμε; Μακάρι η Δύση να συνέλθει; Να συνειδητοποιήσει αυτό που έχασε, τον ασκητισμό και τον ησυχασμό, τα θεμέλια της δικής μας Εκκλησίας;
Δεν ξέρω.... δύσκολο μου φαίνεται εως και ακατόρθωτο, με την ανθρώπινη λογική μου.....

Ας ευχηθούμε μάλλον να υπάρχουν πάντοτε άνθρωποι και Ιερείς μας, σαν το Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό, που θα υπερασπίζονται την Ορθοδοξία μας από κάθε μιαρή ένωση....
Ο Θεός πάντοτε να μας φωτίζει.....