Υπόμνημα του Καθηγητή Παιδαγωγικής Α.Π.Θ κ. Ηρακλή Ρεράκη προς την Σύνοδο
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ
ΤΜΗΜΑ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ
ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΕΡΑΚΗΣ
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ -ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ
Υπόμνημα προς την Ιερά Σύνοδο με θέμα:Νέο πιλοτικό Πρόγραμμα Σπουδών στα Θρησκευτικά και Οδηγός Εκπαιδευτικού
Σύνοψη υπομνήματος
Θεσσαλονίκη, 04 Ιουλίου 2012
Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι Άγιοι Αρχιερείς,
Το κείμενο που σας διαβιβάζω με την παρούσα, αποτελεί προϊόν επίπονης διεξοδικής επιστημονικής μελέτης του Νέου Προγράμματος Σπουδών ΠΣ καθώς και του Οδηγού Εκπαιδευτικού (ΟΕ) στα Θρησκευτικά (ΜτΘ).
Στη μελέτη αυτή με οδήγησε η αίσθηση ηθικού και ειδικού χρέους μου, ως Καθηγητή της Παιδαγωγικής - Χριστιανικής Παιδαγωγικής, πρωτίστως όμως ως Ορθοδόξου Χριστιανού και Έλληνα πολίτη που διαβλέπει τις ατραπούς στις οποίες οδηγείται η θρησκευτική αγωγή στη Χώρα μας.
Ήταν προφανές, σήμερα είναι καταφανές, ότι η θρησκευτική εκπαίδευση των μαθητών επιχειρείται να αλλοιωθεί και να αποστασιοποιηθεί από κάθε τί ορθόδοξο. Επιγραμματικά:
1. Στο όνομα της δήθεν πολυπολιτισμικότητας, το ΜτΘ χάνει πλέον τον ορθόδοξο προσανατολισμό του. Αντίθετα, θέτει ως ευθύ στόχο μια ανούσια συγκρητική θρησκευτικότητα, αναμιγνύοντας στοιχεία από πέντε Ανατολικές Θρησκείες (Ιουδαϊσμό, Ισλαμισμό, Ινδουϊσμό, Βουδισμό, Κομφουκιανισμό) και τρεις χριστιανικές διδασκαλίες, (Ορθοδοξία, Ρωμαιοκαθολικισμό και Προτεσταντισμό).
2. Δεν υπάρχουν πλέον, στο ΜτΘ, η πίστη, η αναφορά στο Θεό, καθώς και η εν Χριστώ θεμελίωση του τρόπου ζωής του ανθρώπου.
3. Ο Ιησούς Χριστός θεωρείται πλέον και προβάλλεται στους μαθητές, όχι ως Θεάνθρωπος, Σωτήρας και Λυτρωτής, αλλά ως ένας απλός δάσκαλος, δίπλα στο Μωάμεθ, το Βούδα και τον Κομφούκιο.
4. Το αίτημα του σεβασμού στην ετερότητα αυτοακυρώνεται και για τους χριστιανούς και για τους μη χριστιανούς μαθητές, με την επιβολή μιας ακατανόητης και αντιπαιδαγωγικής πολυθρησκειακής διδασκαλίας, που αλλοιώνει κάθε μορφής πίστη, οδηγώντας τα παιδιά σε θρησκευτικό μηδενισμό. Σε παιδιά που, λόγω ηλικίας, ούτε κριτική σκέψη έχουν, ούτε θρησκευτικές ή άλλες εμπειρικές δομές, προσφέρονται πολτοποιημένες θρησκευτικές πληροφορίες, μέσα από την επιφανειακή και αποσπασματική ταυτόχρονη παράθεση πολλαπλών θρησκειακών γνώσεων, με βέβαιο επακόλουθο την αποδόμηση της οικείας πίστης των μαθητών, της πίστης δηλαδή της οικογένειας και του ευρύτερου περιβάλλοντός
τους, καθώς και των στοιχείων που τη συνοδεύουν, και, συνακόλουθα, τη γενικευμένη θρησκευτική ομογενοποίηση.
5. Η αποκόμιση υπαρξιακών και ηθικοκοινωνικών προτύπων μέσα από το ΜτΘ εξανεμίζεται, σε μια περίοδο που η χώρα μας, ευρισκόμενη σε βαθύτατη πνευματική κρίση πέραν της οικονομικής, τα έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ.
6. Τίθενται ευθέως θέματα άνισης μεταχείρισης και διακρίσεων μεταξύ ορθοδόξων και αλλοδόξων ή αλλοθρήσκων μαθητών, διότι το ΠΣ, ενώ άρχισε ήδη να ισχύει πιλοτικά -και για τους ορθόδοξους και για τους αλλόδοξους μαθητές- σε σχολεία της χώρας, εντούτοις δεν εφαρμόστηκε πιλοτικά, ούτε πρόκειται να εφαρμοστεί στα σχολεία των Ελλήνων
Μουσουλμάνων της Θράκης.
7. Θεμελιακός παράγοντας για την επιτυχία κάθε διδασκαλίας, ως γνωστό, είναι ο δάσκαλος. Δείγμα της κατεύθυνσης της φιλοσοφίας του ΠΣ, απέναντι στη θρησκεία του τόπου μας αποτελεί το γεγονός ότι ο ΟΕ προβλέπει σχετικά με το δάσκαλο: «Δεν υφίσταται καμιά ιδιαίτερη θρησκευτικού χαρακτήρα προϋπόθεση για να διδάξει ένας δάσκαλος το ΜτΘ.
Μάλλον απευκταίες θα πρέπει να θεωρούνται τέτοιες προδιαθέσεις»1.
8. Αναφέρεται ακόμη ότι «οι δάσκαλοι στα σχολεία της σύγχρονης πολυπολιτισμικής
κοινωνίας είναι σημαντικό, κατά την εκπαιδευτική διαδικασία, να αποστασιοποιούνται
κατά το δυνατόν από τη θρησκεία στην οποία ενδεχομένως ανήκουν είτε πατροπαράδοτα
είτε από επιλογή. Ένας άθρησκος ή αγνωστικιστής ή αδιάφορος μπορεί να διδάξει με
επιτυχία το ΜτΘ, όπως και ένας θρησκευόμενος. Αντίθετα, ένας ζηλωτής
θρησκευόμενος έχει μάλλον εξασφαλισμένη την αποτυχία»2.
Είναι φανερό, πέραν των άλλων, ότι αυτό το βρετανικού τύπου συνονθύλευμα θρησκευτικών γνώσεων, μετατρέπει το ΜτΘ σε μία νεοβαρλααμική, γνωσιολογική και λογοκρατική θρησκευτικότητα, αποκομμένη από την εμπειρία και την πίστη καθώς και από τη Θεία Χάρη.
Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι Άγιοι Αρχιερείς,
Με το Υπόμνημα που με την παρούσα σας διαβιβάζω, θα διαμορφώσετε την κρίση Σας και θα διαπιστώσετε το μέγεθος της επιχείρησης αλλοίωσης του ΜτΘ.
Σας παρακαλούμε από καρδιάς, Μακαριώτατε, όπως άλλωστε και ο Ίδιος προτείνατε σε συνάντηση που είχατε στις 09-06-2012 με εκπροσώπους Παραρτημάτων Θεολόγων από πολλές περιοχές της Ελλάδας, στην οποία παρών ήμουν και εγώ εκ μέρους του Συνδέσμου Θεολόγων Μακεδονίας - Θράκης, να καλέσετε σε κοινή σύσκεψη όλους τους Αρχιερείς μαζί με
όλους τους εκπροσώπους του θεολογικού κόσμου, προκειμένου να συζητήσουν, εκτενώς και ανοικτά, για όσο χρόνο και αν χρειαστεί, για το μείζον αυτό θέμα, που μέχρι τώρα διαχειρίστηκε καταχρηστικά μόνο μια μικρή ομάδα θεολόγων, κάτω από καθεστώς κρυψίνοιας και μυστικότητας.
Με αγάπη Χριστού, ασπάζομαι τη σεβάσμια δεξιά σας.
Ηρακλής Ρεράκης
Καθηγητής
1 Οδηγός Εκπαιδευτικού (ΟΕ), σ. 268-269.
2 Οδηγός Εκπαιδευτικού (ΟΕ), σ. 268-269.
Πηγή
Υπόμνημα προς την Ιερά Σύνοδο του καθ. ΑΠΘ Η. Ρεράκη
Συντονιστής: Συντονιστές
- xristianos.net
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 439
- Εγγραφή: Πέμ Σεπ 08, 2011 7:54 pm
- Επικοινωνία:
Υπόμνημα προς την Ιερά Σύνοδο του καθ. ΑΠΘ Η. Ρεράκη
Τα πάντα δώσε για τον Χριστό, Τον Χριστό μη δώσεις για τίποτε. Άγ. Ιουστίνος Πόποβιτς