Θαύματα του Αγίου Νικολάου

[efthumhs]

Διηγείται μια ψυχή...

"Επί είκοσι έτη ζούσα στην Λίμα του Περού. Κατά το διάστημα αυτό, είχε ιδρυθεί και μια Ρωσική Ορθόδοξη ενορία εκεί. Ο διάκονός μας, ο αείμνηστος Ευγένιος Νικολάγιεβιτς Δολμάτεφ, μου είχε διηγηθεί ένα θαύμα που ο ίδιος είχε ζήσει, με μια επέμβαση του Αγίου Νικολάου.

Συνέβη στην Σιβηρία. Ο Λευκός Στρατός κάτω από την διοίκηση του Κολτσάκ υποχωρούσε. Ο Ευγένιος Νικολάγιεβιτς, παρά τον σοβαρότατο τραυματισμό που είχε υποστεί στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπηρέτησε στις δυνάμεις του Κολτσάκ, με βαθμό πρώτου υπολοχαγού. Ο χειμώνας εκείνος ήταν πολύ βαρύς.

Μπαίνοντας σε κάποιο χωριό, οι παρτισάνοι συνέλαβαν ένα χωριάτη με την υποψία ότι συνεργαζόταν με τους Κόκκινους. Είχε ληφθεί η απόφαση να τον εκτελέσουν.
Ο Ευγένιος Νικολάγιεβιτς διέταξε να τον κρατήσουν τον ύποπτο στην φυλακή.

Το ίδιο βράδυ, καθώς ο υπολοχαγός καθόταν μοναχός και ετοίμαζε τα έγγραφα της κατηγορίας, ακούσθηκε ένα χτύπημα στην πόρτα του. Την άνοιξε, και μπήκε μέσα ένας ηλικιωμένος που φορούσε σκούφια, σαν εκείνες που φορούσαν οι μοναχοί, και ένα παλιό ράσο.

"Κύριε αξιωματικέ" του είπε, "έχετε συλλάβει ένα χωριάτη εδώ. Μην τον σκοτώσετε. Είναι αθώος."

"Και ποιός είσαι εσύ;" Τον ρώτησε ο Ευγένιος Νικολάγιεβιτς.

"Είμαι ο εφημέριος της τοπικής εκκλησίας, ο πατήρ Νικόλαος", του απάντησε ο ηλικιωμένος, και αμέσως έφυγε.

Ο Ευγένιος Νικολάγιεβιτς κάθησε και καλοσκέφθηκε το ζήτημα, και αποφάσισε να αφήσει ελεύθερο τον φυλακισμένο. Νωρίς το επόμενο πρωί, παρήγγειλε να του ετοιμάσουν ένα έλκηθρο, διέταξε να επιβιβασθεί ο φυλακισμένος, πήρε μαζί του λίγο ψωμί, και είπε στους συνοδούς:

"Φεύγω - πάω να τον εκτελέσω."

Όταν έφτασαν στο δάσος, έλυσε τα δεσμά του φυλακισμένου και του είπε:

"Φύγε τώρα, μέσα στο δάσος, και φρόντισε να μην ξαναβρεθείς ποτέ στο δρόμο μας!"

Επιστρέφοντας στο χωριό, ο Ευγένιος Νικολάγιεβιτς πέρασε από την εκκλησία. Ήταν κλειδωμένη. Ρώτησε ένα χωριάτη που περνούσε εκείνη στιγμή:

"Πού μένει ο πατήρ Νικόλαος;"

"Οι Κόκκινοι τον τουφέκισαν, πριν από πολλά χρόνια", ήρθε η απάντηση.

Αιφνιδιάστηκε με την απάντηση ο Ευγένιος Νικολάγιεβιτς, αλλά αποφάσισε πως ήθελε να ρίξει και μια ματιά μέσα στον ναό. Κάποιος του ξεκλείδωσε την πόρτα του ναού, και μπήκε.

Ξαφνικά, βλέπει στα δεξιά του μια εικόνα του Αγίου Νικολάου και αμέσως αναγνώρισε τον νυχτερινό επισκέπτη του. Στην εικόνα αυτή, ο θαυματουργός ιεράρχης είχε αγιογραφηθεί φορώντας την ίδια ακριβώς σκούφια.

[efthumhs]

Στην ήσυχη και όμορφη αυτή ορεινή περιοχή της Σάμου η χάρις του Θεού θέλησε να αποκαλύψει θαυμαστά σημεία και το επιβλητικό πέτρινο ύψωμα στην περιοχή Νικήτα να γίνει ένας ευλογημένος τόπος, που τιμήθηκε και δοξάστηκε από τη θαυματουργή φανέρωση του αγίου Νικολάου. Ο λαοφιλής άγιος της Εκκλησίας μας προτίμησε να τιμήσει και να δοξάσει έναν άνυδρο πέτρινο λόφο σε μια ορεινή και δασωμένη περιοχή της Σάμου, όπου θα εύρισκε ησυχία και θα ατένιζε το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας για να αφουγκράζεται τις παρακλήσεις των ναυτικών για βοήθεια και να μεσιτεύει αδιάκοπα για την πνευματική προκοπή κάθε ταλαιπωρημένης ψυχής. Ποιός γνωρίζει για πόσα χρόνια η εικόνα του αγίου Νικολάου ήταν θαμμένη στο ξερό και άγονο χώμα του πέτρινου λόφου μέχρι περίπου το 1920, όταν μια νέα κοπέλα από το χωριό Πάνδροσο, η Ευθαλία Βούρου του Ιωάννου, βλέπει στον ύπνο της τον άγιο Νικόλαο να της υποδεικνύει το ακριβές σημείο του πετρώδους υψώματος, όπου θα έπρεπε να σκάψουν για να βρουν την εικόνα του αγίου και να ανεγείρουν στη συνέχεια εκκλησία επ΄ ονόματί του. Η Ευθαλία, η οποία αργότερα αφιερώθηκε στο Θεό ως μοναχή Ευπραξία και μόνασε στη Χίο αρχικά στο μοναστήρι του αγίου Κωνσταντίνου Φραγκοβουνίου και έπειτα στο μοναστήρι της Παναγίας της Βοήθειας, που ιδρύθηκε το 1930 από τον άγιο Άνθιμο, κυριεύτηκε από φόβο και δεν αποκάλυψε σε κανέναν το όνειρό της. Ο άγιος όμως εμφανίστηκε για δεύτερη φορά στον ύπνο της κοπέλας. Αλλά και πάλι η Ευθαλία απέκρυψε την εμφάνιση του αγίου, φοβούμενη τις αντιδράσεις και τα σχόλια του κόσμου. Τότε ο άγιος Νικόλαος εμφανίζεται για τρίτη φορά στον ύπνο της Ευθαλίας και για να γίνει μάλιστα πιστευτός, επιτελεί το πρώτο θαύμα. Κόβει την πλεξούδα των μαλλιών της Ευθαλίας και την προτρέπει να δείξει τα κομμένα μαλλιά στους γονείς της. Το θαύμα αναταράσσει τις ψυχές των κατοίκων του χωριού. Φόβος, δέος, έκπληξη και αγωνία κυριεύουν τους περισσότερους. Μετά το θαύμα πηγαίνουν στο σημείο, που είχε υποδείξει ο άγιος στην Ευθαλία και βρίσκουν την εικόνα του θαυματουργού αγίου.

Μετά την εύρεση της εικόνας αρχίζει ο σκληρός αγώνας και η επίμονη προσπάθεια για την ανέγερση της εκκλησίας σε βραχώδη περιοχή, όπου τα υλικά για το χτίσιμο θα έπρεπε να μεταφερθούν μέσα από δύσβατα και κακοτράχαλα μονοπάτια. Χρησιμοποιήθηκε πορσελάνη, που ήταν ανθεκτικό υλικό και τη μετέφεραν με ζώα από την περιοχή Μπουρτζελάνα έξω από το χωριό Μύλοι, αλλά η έλλειψη νερού δημιούργησε προβλήματα στο έργο της ανέγερσης του ναού. Την λύση έδωσε ο ίδιος ο άγιος, αφού λίγο πιο κάτω από το σημείο, όπου ανεγείρονταν το εκκλησάκι, βρέθηκε θαυματουργικά το πολύτιμο νερό. Περί τα τέλη του 1928 ολοκληρώθηκε η ανέγερση του εκκλησιδίου και πλήθος πιστών από πολλά χωριά της περιοχής ανέβαιναν ευλαβικά για να προσευχηθούν στο θαυματουργό άγιο.

[efthumhs]

Ακόμα ένα θαύμα του Αγίου Νικολάου και της Παναγίας της Παντάνασσας στο Πόρτο Λάγος Ξάνθης...

Διηγείται ο πατέρας Νήφων, υπεύθυνος του προσκυνήματος Παναγίας της Παντάνασσας στο Πόρτο Λάγος Ξάνθης:

"Ο μικρός Νικολάκης από την Λάρισα που μετά από τροχαίο ατύχημα ήταν «φυτό» για μία εβδομάδα και ο πατέρας του και ο θείος του περνούσαν τακτικά από το Πόρτο Λάγος και πήγαιναν σαν πλανόδιοι πωλητές σε λαϊκές αγορές. «Όπως μας λέγανε δεν γνώριζαν την Παντάνασσα, την έλεγαν η Παναγία που είναι στην θάλασσα. Και πήγε η Παναγία στον ύπνο του θείου και του είπε: «Είμαι η Παναγία που είμαι στην θάλασσα, φέρτε το παιδί στο σπίτι μου και θα το κάνω καλά». Πήγε ο θείος και το λέει στον πατέρα, και αυτός λέει τόσοι γιατροί και δεν μπορούν να το κάνουν καλά, πώς θα το κάνει η Παναγία; Και το άλλο βράδυ πηγαίνει ο Άγιος Νικόλαος στον πατέρα και του λέει: «Γιατί δεν πίστεψες που σου είπε η Παναγία ότι θα το κάνει καλά; Δεν πειράζει όμως, από τον πόνο σου το είπες. Φέρτο και θα κάνω εγώ τον γιατρό». Και το πρωΐ το παιδί άρχισε να κουνάει τα δάχτυλά του για πρώτη φορά, ξύπνησε και το έφεραν εδώ γονατιστοί οι γονείς διασχίζοντας όλη την γέφυρα και κρατώντας το παιδάκι που το βαφτίσαμε εδώ και το ονόμασαν Νικόλαο. Ήταν 5 χρονών και ήταν και αβάπτιστο...». Το θαύμα αυτό έγινε γύρω στο 2002 - 2003

[Dimokratis]

Ακόμα ένα θαύμα του Αγίου Νικολάου και της Παναγίας της Παντάνασσας στο Πόρτο Λάγος Ξάνθης...

Διηγείται ο πατέρας Νήφων, υπεύθυνος του προσκυνήματος Παναγίας της Παντάνασσας στο Πόρτο Λάγος Ξάνθης:

"Ο μικρός Νικολάκης από την Λάρισα που μετά από τροχαίο ατύχημα ήταν «φυτό» για μία εβδομάδα και ο πατέρας του και ο θείος του περνούσαν τακτικά από το Πόρτο Λάγος και πήγαιναν σαν πλανόδιοι πωλητές σε λαϊκές αγορές. «Όπως μας λέγανε δεν γνώριζαν την Παντάνασσα, την έλεγαν η Παναγία που είναι στην θάλασσα. Και πήγε η Παναγία στον ύπνο του θείου και του είπε: «Είμαι η Παναγία που είμαι στην θάλασσα, φέρτε το παιδί στο σπίτι μου και θα το κάνω καλά». Πήγε ο θείος και το λέει στον πατέρα, και αυτός λέει τόσοι γιατροί και δεν μπορούν να το κάνουν καλά, πώς θα το κάνει η Παναγία; Και το άλλο βράδυ πηγαίνει ο Άγιος Νικόλαος στον πατέρα και του λέει: «Γιατί δεν πίστεψες που σου είπε η Παναγία ότι θα το κάνει καλά; Δεν πειράζει όμως, από τον πόνο σου το είπες. Φέρτο και θα κάνω εγώ τον γιατρό». Και το πρωΐ το παιδί άρχισε να κουνάει τα δάχτυλά του για πρώτη φορά, ξύπνησε και το έφεραν εδώ γονατιστοί οι γονείς διασχίζοντας όλη την γέφυρα και κρατώντας το παιδάκι που το βαφτίσαμε εδώ και το ονόμασαν Νικόλαο. Ήταν 5 χρονών και ήταν και αβάπτιστο...». Το θαύμα αυτό έγινε γύρω στο 2002 - 2003

Ευθύμη πολύ με έχεις ωφελήσει με τα κείμενα που γράφεις τώρα τελευταία.
Ο Χριστός και η Παναγία να σ'έχουν καλά.
Πάντως έχω ιδιαίτερη ευλάβεια την Παναγία την Παντάνασσα οπού καθημερινά έχω στα χείλη μου τον Παρακλητικό της Κανόνα.Αυτό το λέω μόνο και μόνο για να πιστοποιήσω την ιδιαίτερη Χάρη της. Ειδικά αυτούς που πάσχουν από καρκίνο έχουν παρατηρηθεί μετά από σαράντα ημέρες συνεχόμενης ανάγνωσης του Κανόνος της πολλά θαύματα.Αυτό να το θυμούνται ειδικά αυτοί που έχουν κάποιον δικό τους χτυπημένο από καρκίνο.

[fotis]

Ένα σύγχρονο θαύμα του Αγίου Νικολάου


Επί είκοσι έτη ζούσα στην Λίμα του Περού. Κατά το διάστημα αυτό, είχε ιδρυθεί και μια Ρωσική Ορθόδοξη ενορία εκεί. Ο διάκονός μας, ο αείμνηστος Ευγένιος Νικολάγιεβιτς Δολμάτεφ, μου είχε διηγηθεί ένα θαύμα που ο ίδιος είχε ζήσει, με μια επέμβαση του Αγίου Νικολάου.

Συνέβη στην Σιβηρία. Ο Λευκός Στρατός κάτω από την διοίκηση του Κολτσάκ υποχωρούσε. Ο Ευγένιος Νικολάγιεβιτς, παρά τον σοβαρότατο τραυματισμό που είχε υποστεί στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπηρέτησε στις δυνάμεις του Κολτσάκ, με βαθμό πρώτου υπολοχαγού. Ο χειμώνας εκείνος ήταν πολύ βαρύς.

Μπαίνοντας σε κάποιο χωριό, οι παρτισάνοι συνέλαβαν ένα χωριάτη με την υποψία ότι συνεργαζόταν με τους Κόκκινους. Είχε ληφθεί η απόφαση να τον εκτελέσουν.
Ο Ευγένιος Νικολάγιεβιτς διέταξε να τον κρατήσουν τον ύποπτο στην φυλακή.

Το ίδιο βράδυ, καθώς ο υπολοχαγός καθόταν μοναχός και ετοίμαζε τα έγγραφα της κατηγορίας, ακούσθηκε ένα χτύπημα στην πόρτα του. Την άνοιξε, και μπήκε μέσα ένας ηλικιωμένος που φορούσε σκούφια, σαν εκείνες που φορούσαν οι μοναχοί, και ένα παλιό ράσο.

"Κύριε αξιωματικέ" του είπε, "έχετε συλλάβει ένα χωριάτη εδώ. Μην τον σκοτώσετε. Είναι αθώος."

"Και ποιός είσαι εσύ;" Τον ρώτησε ο Ευγένιος Νικολάγιεβιτς.

"Είμαι ο εφημέριος της τοπικής εκκλησίας, ο πατήρ Νικόλαος", του απάντησε ο ηλικιωμένος, και αμέσως έφυγε.

Ο Ευγένιος Νικολάγιεβιτς κάθησε και καλοσκέφθηκε το ζήτημα, και αποφάσισε να αφήσει ελεύθερο τον φυλακισμένο. Νωρίς το επόμενο πρωί, παρήγγειλε να του ετοιμάσουν ένα έλκηθρο, διέταξε να επιβιβασθεί ο φυλακισμένος, πήρε μαζί του λίγο ψωμί, και είπε στους συνοδούς:

"Φεύγω - πάω να τον εκτελέσω."

Όταν έφτασαν στο δάσος, έλυσε τα δεσμά του φυλακισμένου και του είπε:

"Φύγε τώρα, μέσα στο δάσος, και φρόντισε να μην ξαναβρεθείς ποτέ στο δρόμο μας!"

Επιστρέφοντας στο χωριό, ο Ευγένιος Νικολάγιεβιτς πέρασε από την εκκλησία. Ήταν κλειδωμένη. Ρώτησε ένα χωριάτη που περνούσε εκείνη στιγμή:

"Πού μένει ο πατήρ Νικόλαος;"

"Οι Κόκκινοι τον τουφέκισαν, πριν από πολλά χρόνια", ήρθε η απάντηση.

Αιφνιδιάστηκε με την απάντηση ο Ευγένιος Νικολάγιεβιτς, αλλά αποφάσισε πως ήθελε να ρίξει και μια ματιά μέσα στον ναό. Κάποιος του ξεκλείδωσε την πόρτα του ναού, και μπήκε.

Ξαφνικά, βλέπει στα δεξιά του μια εικόνα του Αγίου Νικολάου και αμέσως αναγνώρισε τον νυχτερινό επισκέπτη του. Στην εικόνα αυτή, ο θαυματουργός ιεράρχης είχε αγιογραφηθεί φορώντας την ίδια ακριβώς σκούφια.