Πως πρέπει να είναι οι Πολ. Ηγέτες κατά τους Ι. Πατέρες

[ΜΙΧΣ]

ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ

Καθὼς ἡ πατρίδα μας διέρχεται βαθιὰ οἰκονομική, πνευματικὴ ἀλλὰ καὶ πολιτικὴ κρίση, ὅλο καὶ περισσότερο ἀκούγονται ἀπορριπτικὲς ἀντιλήψεις γιὰ τοὺς πολιτικοὺς ἡγέτες μας. Μάλιστα πολλοὶ ἀγανακτισμένοι πολίτες ἐκφράζουν συχνὰ ἀπόψεις τελείως ἀπορριπτικὲς γιὰ τὸ θεσμὸ τῶν πολιτικῶν ἡγετῶν. Ποιοὶ ὅμως πρέπει νὰ εἶναι οἱ πολιτικοὶ ἡγέτες; Πῶς ὀφείλουν νὰ ἐπιτελοῦν τὸ ἔργο τους; Εἶναι ἀναγκαία ἡ ὕπαρξή τους; Σ’ αὐτὰ τὰ ἐρωτήματα θὰ ἀντλήσουμε ἀπαντήσεις μέσα ἀπὸ τὴ σοφία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας.

1. Ἡ ἀναγκαιότητα τῶν πολιτικῶν ἡγετῶν καὶ οἱ κίνδυνοι τῆς ἐξουσίας
Μπορεῖ νὰ ὑπάρξει ὀργανωμένο κράτος χωρὶς πολιτικοὺς ἡγέτες; Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ἀπαντᾶ: «Πρέπει νὰ ὑπάρχουν οἱ ἄρχοντες, γιὰ νὰ μὴν τρῶμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλο σὰν τὰ ψάρια» (PG 54, 596). «Ὁ Θεὸς μᾶς χάρισε τοὺς ἄρχοντες, γιὰ νὰ ἔχουμε εὐταξία καὶ νὰ μὴ συμπεριφερόμαστε πιὸ παράλογα ἀπὸ τὰ ἄλογα θηρία. Ἡ ἐξουσία τοῦ ἄρχοντα εἶναι παρόμοια μὲ τὴν τέχνη τοῦ ἡνίοχου καὶ τοῦ κυβερνήτη τοῦ πλοίου» (PG 55, 491). Ταυτόχρονα ὅμως ὑπογραμμίζει: «Εἶναι προτιμότερο νὰ μὴ διοικεῖται ἕνας λαὸς ἀπὸ κανένα, παρὰ νὰ διοικεῖται ἀπὸ ἕναν κακὸ ἡγέτη» (PG 63, 231). Δυστυχῶς ὅμως, τονίζει ἀλλοῦ, «οἱ ἄρχοντες συνήθως εἶναι διεφθαρμένοι» (PG 59, 274).
Ἂς προσέξουμε τώρα τὴ φωνὴ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου: «Οἱ ἄρχοντες ὑπάρχουν ὄχι γιὰ νὰ καυχῶνται γιὰ τὴ σπουδαία θέση τὴν ὁποία κατέχουν, ἀλλὰ γιὰ νὰ τιμοῦν οἱ ἴδιοι τὴ θέση αὐτή» (PG 32, 497). Γι’ αὐτὸ «ὅσοι ἐπιδιώκουν τὴν ἀρετὴ δὲν ἀναλαμβάνουν μὲ εὐχαρίστηση δημόσια ἀξιώματα. Ἀντίθετα ὅσοι ἀποβλέπουν σὲ χρήματα καὶ δόξα, θεωροῦν μέγιστο ἀγαθὸ τὴν κατάκτηση κάποιας ἐξουσίας, γιὰ νὰ μποροῦν νὰ ἀποκτοῦν ὅσα ἐπιθυμοῦν» (PG 32, 1041). «Ἔργο τῶν ἀρχόντων εἶναι νὰ ἀναχαιτίζουν τὶς ἀταξίες τοῦ λαοῦ· νὰ τὸν κατευθύνουν στὸ σωστό· ὅταν ὅμως αὐτοὶ πρῶτοι παραβαίνουν τὸ νόμο, πῶς μποροῦν νὰ καθοδηγοῦν τοὺς ἄλλους;» (PG 56, 24). Γι’ αὐτὸ «πολλοὶ ἡγέτες, ὅταν κλέβουν, ἀναγκάζονται νὰ εἶναι ἐπιεικεῖς στοὺς ἄλ­λους, ἐπειδὴ ἔχουν χάσει τὴν παρρησία τους» (PG 51, 309).
Γιὰ τὸ ἴδιο ζήτημα ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος λέει: «Πολλοὶ ἄρχοντες σπαταλοῦν ἀμέτρητα χρήματα γιὰ νὰ κατασκευάσουν πολυτελὴ ἔπιπλα, καὶ ἄλλοι βάζουν τὰ ἀκριβότερα ἀρώματα καὶ εὐφραίνονται μὲ τὴ μουσικὴ τῶν ὀργάνων, ἀντὶ νὰ συμπάσχουν καὶ νὰ ὑποφέρουν γιὰ τὴ συντριβὴ τοῦ λαοῦ» (PG 35, 961). Γι’ αὐτὸ ὁ ἱερὸς Πατὴρ ἀπευθύνεται σ’ αὐτοὺς καὶ τοὺς λέει: «Νὰ σέβεστε τὸ ἀξίωμά σας. Γνωρίζετε πόσο σπουδαῖο εἶναι τὸ ἔργο σας καὶ τί μεγάλο μυστήριο βρίσκεται γύρω ἀπὸ σᾶς. Κόσμος ὁλόκληρος βρίσκεται κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσία σας. Γίνεστε ‘‘θεοὶ’’ στοὺς ὑπηκόους σας» (PG 36, 277).

2. Ποιὸ ἔργο πρέπει νὰ ἐπιτελοῦν οἱ πολιτικοὶ ἡγέτες;
Λέει ἐπιγραμματικὰ γι’ αὐτὸ τὸ θέμα ὁ Μέγας Βασίλειος: «Οἱ ἄρχοντες πρέπει νὰ ὑπερασπίζονται τὰ δικαιώματα τοῦ Θεοῦ, νὰ τιμωροῦν τοὺς παραβάτες» (ΒΕΠΕΣ 53, 125). Καὶ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος συμπληρώνει: «Δὲν πρέπει νὰ ἐπιζητοῦν τὴ δική τους τιμὴ ἀλλὰ τὸ κοινὸ συμφέρον» (PG 62, 671). «Δὲν ξεχωρίζουν ἀπὸ τὴ χλαμύδα, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ ὅτι προστατεύουν ὅσους ὑποφέρουν, διορθώνουν τὰ κακῶς ἔχοντα, τιμωροῦν τὴν ἀδικία, δὲν ἐπιτρέπουν νὰ καταπατεῖται τὸ δίκαιο» (PG 52, 678).

3. Ποιὰ ὅμως πρέπει νὰ εἶναι τὰ προσόντα τῶν πολιτικῶν ἡγετῶν;
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος τὰ ἐπισημαίνει: «Οἱ ἄρχοντες πρέπει νὰ ξεπερνοῦν κατὰ πολὺ τοὺς ἄλλους· νὰ γίνονται καθημερινὰ ἀνώτεροι, νὰ ἔχουν ἀξία καὶ ἀρετὴ ἀνάλογη μὲ τὸ ἀξίωμά τους» (PG 36, 547). Καὶ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος: «Ὁ πολιτικὸς ἡγέτης πρέπει νὰ ἔχει βίο ἀκηλίδωτο, ὥστε νὰ τὸν ἔχουν ὅλοι ὡς παράδειγμα» (PG 62, 547). «Ἐκεῖνος ποὺ ἀσκεῖ τὴν πολιτικὴ ἐξουσία δὲν θὰ μπορέσει νὰ τὴ διαχειρισθεῖ δίκαια, ἂν προηγουμένως δὲν κυβερνήσει τὸν ἑαυτό του ὅπως πρέπει, καὶ ἂν δὲν τηρήσει μὲ μεγάλη ἀκρίβεια καὶ τοὺς πολιτικοὺς καὶ τοὺς θρησκευτικοὺς νόμους» (PG 61, 508). «Ἐκεῖνος ποὺ εἶναι σὲ θέση νὰ ἄρχει καὶ νὰ ἄρχεται, αὐτὸς θὰ μπορέσει νὰ κυβερνήσει καὶ τὴν οἰκογένειά του· ἐκεῖνος ποὺ μπορεῖ νὰ κυβερνήσει τὸ σπίτι του, θὰ μπορέσει νὰ κυβερνήσει καὶ μιὰ πόλη, θὰ μπορέσει νὰ κυβέρνησει ὅλη τὴν οἰκουμένη. Ἂν ὅμως δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ ρυθμίσει τὸν ψυχικό του κόσμο, πῶς θὰ μπορέσει νὰ κυβερνήσει τὴν οἰκουμένη; Πῶς θὰ ὠφελήσει ἄλλους αὐτὸς ποὺ δὲν μπόρεσε νὰ ὠφελήσει τὸν ἑαυτό του;» (PG 60, 366). Καὶ ἀλλοῦ σημειώνει: «Ὁ ἄρχοντας σ’ αὐτὸ κυρίως πρέπει νὰ ἄρχει, στὸ νὰ νικάει μὲ τὴν ἀρετή του· ἂν ὅμως νικιέται, δὲν εἶναι πλέον ἄρχοντας» (PG 62, 99). Γι’ αὐτὸ «ὁ ἄριστος ἄρχοντας πρέπει νὰ εἶναι ἀδυσώπητος στὸν ἑαυτό του καὶ στὶς πράξεις του» (PG 58, 668).
Καὶ ἐπιλέγει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος: «Οἱ πολιτικοὶ ἡγέτες πρέπει νὰ ἔχουν ὑψηλὴ νοημοσύνη, νὰ μιλοῦν μὲ παρρησία, νὰ περιφρονοῦν τὰ βιοτικά, νὰ μισοῦν τὴν πονηρία, νὰ εἶναι ἤπιοι καὶ φιλάνθρωποι» (PG 52, 678). Ἔχουν χρέος «νὰ παραβλέπουν τὰ δικά τους συμφέροντα καὶ νὰ φροντίζουν γιὰ τὰ προβλήματα τοῦ λαοῦ τους» (PG 55, 306).

Τέτοιοι λοιπὸν πρέπει νὰ εἶναι οἱ πολιτικοὶ ἄρχοντες: ἱκανοί, ἀδιάφθοροι, ἀκέραιοι· φιλάνθρωποι, φιλοπάτριδες καὶ φιλόθεοι. Ἀνώτεροι σὲ ἀρετὲς καὶ σὲ ἱκανότητες ἀπὸ τὸ λαό. Τέτοιους πολιτικοὺς ἔχει ἀνάγκη ἰδιαιτέρως σήμερα καὶ ἡ πατρίδα μας. Τέτοιους πολιτικοὺς ἔχει χρέος νὰ ἐκλέγει καὶ ὁ λαός.

http://www.tideon.org
http://opougis.blogspot.com/2012/05/blo ... .html#more

[aposal]

Πρέπει να σκεφτώ ποιόν θα ψηφίσω τον Ιούνη.

[pr28]

ο πολιτικος πρεπει να ξερει να διαβαζει.
οι περισσοτεροι ξερουν μόνο να μιλανε

[paulina]

«Απόκρισις περί αναξίων αρχόντων» – Οσίου Πατρός ημών Αναστασίου επισκόπου Αντιοχείας.

Γιατί ο Θεός επιτρέπει οι «ελέω Θεού» άρχοντές μας, να είναι συχνά ΑΝΑΞΙΟΙ; Και αν είναι «ελέω Θεού», και «τεταγμένοι από τον Θεό» κατά την Αγία Γραφή, πώς γίνεται να είναι συχνά ανάξιοι; Ο άγιος Αναστάσιος ο Σιναϊτης, μας εξηγεί...

Ερώτησις:

Ο Απόστολος Παύλος λέει ότι οι εξουσίες του κόσμου έχουν ταχθή από τον Θεό. Ρωμ. ιγ’ 1. Πρέπει λοιπόν να δεχθούμε ότι κάθε άρχοντας ή βασιλεύς ή Επίσκοπος προχειρίζεται στο αξίωμα αυτό από τον Θεό;

Απόκρισις:

Ο Θεός λέει στον Νόμο: «Θα σας δώσω άρχοντας σύμφωνα με τις καρδιές σας». Είναι λοιπόν φανερό ότι οι μεν άρχοντες και οι βασιλείς που είναι άξιοι αυτής της τιμής, προχειρίζονται στο αξίωμα αυτό από τον Θεό. Οι άλλοι πάλι που είναι ανάξιοι, προχειρίζονται κατά παραχώρησιν ή και βούλησιν του Θεού σε ανάξιο λαό, εξ αιτίας αυτής ακριβώς της αναξιότητός των. Και άκουσε σχετικά μερικές διηγήσεις.

Όταν είχε γίνει βασιλεύς ο Φωκάς ο τύραννος, (Φλάβιος Φωκάς: αυτοκράτωρ του Βυζαντίου (602-610), περιβόητος για την σκληρότητα και ακολασία του), και άρχισε εκείνες τις αιματοχυσίες με τον Βονόσο τον δήμιο, υπήρχε κάποιος μοναχός στην Κωνσταντινούπολι, άγιος άνθρωπος, που έχοντας πολλή παρρησία προς τον Θεό, σαν να δικαζόταν με τον Θεό, Του έλεγε με απλότητα: «Κύριε, γιατί μας έκανες τέτοιον βασιλέα;» Και τότε, αφού το έλεγε αυτό για αρκετές ημέρες, του ήλθε φωνή εκ Θεού που έλεγε: «Διότι δεν βρήκα άλλον χειρότερο».

Υπήρχε και κάποια άλλη πόλις στην περιοχή της Θηβαΐδος, που ήταν γεμάτη παρανομία, της οποίας οι πολίτες διέπρατταν πολλά μιαρά και άτοπα πράγματα. Σ’ αυτήν λοιπόν, κάποιος άνθρωπος του ιπποδρόμου, διεφθαρμένος στο έπακρον, απόκτησε ξαφνικά κάποια ψευδοκατάνυξι, και πήγε και κουρεύτηκε μοναχός και ντύθηκε το μοναχικό σχήμα. Αλλ’ όμως καθόλου δεν σταμάτησε τις πονηρές πράξεις του. Συνέβη λοιπόν να πεθάνη ο Επίσκοπος της πόλεως αυτής. Τότε παρουσιάσθηκε σε κάποιον άγιο άνθρωπο άγγελος Κυρίου και του λέει: «Πήγαινε και προετοίμασε την πόλι, για να χειροτονήσουν Επίσκοπο τον πρώην άνθρωπο του Ιπποδρόμου».

Πήγε λοιπόν αυτός, και έκανε ό,τι του παρηγγέλθη. Αφού λοιπόν χειροτονήθηκε ο προαναφερθείς πρώην η μάλλον έτι φαυλόβιος, άρχισε με τον νου του να φαντάζεται ότι κάτι είναι, και να υψηλοφρονή. Τότε του παρουσιάσθηκε άγγελος Κυρίου και του λέει: «Γιατί υψηλοφρονείς, άθλιε; Σου λέω αλήθεια ότι δεν έγινες Επίσκοπος, επειδή ήσουν άξιος για ιερωσύνη, αλλά γιατί αυτής της πόλεως τέτοιος Επίσκοπος της άξιζε».

Γι’ αυτό λοιπόν, αν ποτέ δης κάποιον ανάξιο και πονηρό βασιλέα ή άρχοντα ή Επίσκοπο, μην απορήσης, μήτε να κατηγορήσης την πρόνοια του Θεού. Αλλά μάλλον μάθε απ’ αυτό και πίστευε, ότι παραδιδόμεθα σε τέτοιους τυράννους, εξ αιτίας των ανομιών μας, κι όμως πάλι δεν αφήνουμε τα κακά μας έργα.

Περιοδικό «Αγιορείτικη Μαρτυρία» τεύχος 7. Μάρτιος – Μάιος 1990. Σελ. 98-99.
http://www.oodegr.com

[ΜΙΧΣ]

ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ΗΓΕΤΗΣ
Σάββατο, 19 Μάιος 2012 00:39 Desk Agioritikovima
Ο κ. Κορνιλάκης Ιωάννης είναι ο συγγραφέας του έργου,
''Ιωάννης Καποδίστριας, ο Άγιος της πολιτικής''

Χρειάστηκε ένα δεκαήμερο μετά το Βατερλό του δικομματισμού στις 6/5, για να αντιληφθούμε ακόμη πιο συνειδητά, την φτώχεια των ηγετών που μας κυβέρνησαν αλλά δυστυχώς και αυτών που ευελπιστούν.
Τελικά σε αυτήν την Πατρίδα, σε αυτό το Έθνος, που μιλά την ίδια γλώσσα 2.500 χρόνια, έπαψαν να γεννιούνται πραγματικοί Ηγέτες;
Υπήρξε άραγε κάποιο αόρατο χέρι που απέκοψε την γονιδιακή συνέχεια άξιων ανθρώπων μέχρι σήμερα;

Το θέμα είναι τεράστιο και δεν εξαντλείται δυστυχώς σε ένα και μόνον άρθρο. Θα κάμω όμως αναφορά σε δύο αιτίες απ’ τις πολλές, που πιστεύω ποτίζουν την γλάστρα εκείνη που αναδεικνύει ηγετίσκους, για να μην χρησιμοποιήσω κάποια άλλο επίθετο χαρακτηριστικό. Η πρώτη είναι η έλλειψη προτύπων, και η δεύτερη η ανάδειξη των μετριοτήτων μέσα από τις κομματικές δεξαμενές. Λές και άλλες δεξαμενές στην Πατρίδα αυτή δεν υπάρχουν.
Εάν σε αυτές τις δυο κυρίαρχες αιτίες προσθέσουμε και τον έτερο συνέταιρο του συστήματος τα ΜΜΕ, το κουβάρι ξετυλίχθηκε. Απλή επιβεβαίωση του τελευταίου, είναι η επιμονή συγκεκριμένων καναλιών, ραδιοφωνικών σταθμών, εφημερίδων, να προσκαλούν πολιτικούς πρόθυμους να μας διαφωτίσουν περί των εξελίξεων, τους οποίους ο Ελληνικός λαός με το τελευταίο βόλι που του απέμεινε και είναι η ψήφος του, τους έχει ήδη στείλει σπίτι τους. Οι πρακτικές αυτές κολάζουν και Άγιο, ειδικά αν αναρωτηθείς γιατί το πράττουν.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, και ανεξάρτητα από τα λάθη του, που για κάποιους υπήρξαν τραγικά, έχει παραμείνει στην συνείδηση του Έθνους ως Μεγάλος Ηγέτης. Αυτός ο πολιτικός άνδρας είπε κάποτε:
"Η ιστορία είναι το σχολείο της πολιτικής". Πιστεύει σήμερα κανείς Έλληνας, ότι οι πολιτικοί μας, (πλην εξαιρέσεων), το σχολειό αυτό το έχουν τελειώσει; Εδώ κάνουν ότι περνά απ’ το χέρι τους να μην το τελειώσουν καν τα Ελληνόπουλα. Είναι όμως βέβαιο ότι επώνυμα κολλέγια και πανεπιστήμια κυρίως της αλλοδαπής τα έχουν τελειώσει. Άς ασχοληθούν επομένως με εργασίες που συνάδουν με τις σπουδές τους.

Η πολιτική προϋποθέτει και απαιτεί γνώση της ιστορίας, και εάν κάποιος επιθυμεί ενασχόληση στην Ελληνική πολιτική σκηνή, τότε θα πρέπει να καθίσει στα θρανία του σχολείου της Ελληνικής ιστορίας.

Όμως και δίκαια θα πει κάποιος, εδώ δεν γνωρίζουν την Ελληνική γλώσσα, για να αρθρώσουν μισή πρόταση πρέπει να διαβάσουν το γραπτό κείμενο που κάποιος άλλος τους έγραψε, (ναι, υπάρχει και τέτοιο επάγγελμα), θα μάθουν Ελληνική ιστορία; Εάν μάλιστα οι φωστήρες μας πληροφορούνταν ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Μπάρακ Ομπάμα, από φοιτητής μελετούσε τα απομνημονεύματα του Αβραάμ Λίνκολν, με ελαφρά τη καρδία θα τον χαρακτήριζαν μετριότητα…

Επειδή όμως εμείς δεν αγνοούμε την ιστορία μας που διαρκώς επαναλαμβάνεται, προκειμένου να μας στείλει η επανάληψη τα διαχρονικά της μηνύματα, καταθέτουμε την γνώση αυτή για όποιον φυσικά επιθυμεί να την πάρει. Επί του προκείμενου καταθέτουμε ένα απόσπασμα από επιστολή που έστειλε,
(και αυτό είναι το εκπληκτικό), ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης στον Ιωάννη Καποδίστρια προκειμένου να καταφθάσει στην Πατρίδα μας. Οι οποιεσδήποτε ομοιότητες με το σήμερα προφανώς είναι τυχαίες…
"Εξοχότατε Κόμη, ήτον προωρισμένον βέβαια να γεννηθείς εις τον κόσμον δια την αθανασίαν. Οι Έλληνες αποφάσισαν να αποθάνουν εντίμως, δια να αποφύγουν τας συμφοράς της πικροτάτης δουλείας. Αλλά δεν είναι τόσον δύσκολον να αποκτήσει τις την ελευθερίαν του όσον να την φυλάξει. Η αμάθεια και η πλεονεξία επαπειλούν την αρτισύστατον ανεξαρτησίαν του Έθνους. Έχομεν αξίους πολεμικούς, αλλά στερούμεθα εναρέτων ανδρών και αναλόγως αξίων με τας περιστάσεις, διότι η επιστήμη της πολιτικής είναι δυσκολώτατον μάθημα. Εις έτι δεν εφάνη άνθρωπος μεγαλοφυής εις την Ελλάδα. Η αμάθεια και η πλεονεξία επέφεραν γενικήν αδράνειαν. Όλοι αισθάνονται τα δεινά, όλοι ταλανίζουν την Πατρίδα, ουδείς ο επιφέρων την θεραπείαν. Ο νόμος δεν ισχύει, η διοίκησις νηπιάζει, ο ισχυρότερος θριαμβεύει, τα ιδιαίτερα συμφέροντα καταλύουν τα γενικά, και ο καθείς νομίζει εαυτόν κέντρον της φύσεως.

Οι λαοί απηύδησαν, και περιμένουν να ίδουν άνθρωπον άξιον να αναλάβει τας ηνίας της Κυβερνήσεως, και εάν ο τοιούτος άνθρωπος είναι ενάρετος, εσώθη η Ελλάς. Μόνος η Εξοχότης Σου δύνασαι να επιφέρεις την ευκταίαν μεταβολήν, να εμπνεύσεις τον πατριωτισμόν, να ενισχύσεις τον νόμον και να στερεώσεις την ανεξαρτησίαν του Έθνους σου. Η Εξοχότης Σου έχεις βέβαια, φυσική ροπήν να θυσιάσεις και την ζωήν σου δια την σωτηρίαν της. Οι καλοί πατριώται σου σε επιθυμούν".(Ναυπλίω 01/01/1824).

Η επιστολή αυτή γράφτηκε πριν 188 χρόνια…Ο Ιωάννης Καποδίστριας τον οποίο χαρακτήρισα Άγιο της πολιτικής, αρνήθηκε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή να έλθει στην Ελλάδα, για λόγους πολιτικούς, πατριωτικούς μα κυρίως Θεϊκούς. Δεν αρνήθηκε όμως να απαντήσει στην συγκεκριμένη επιστολή του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.

Ένα μικρό απόσπασμα καταθέτουμε γιατί ολόκληρη είναι μακροσκελέστατη: "Ισχυρά η Ελλάς, δι’ Εκείνης Της Απείρου Δυνάμεως, διήλθε τέσσαρας αιώνας διαφθοράς και παντοίων άλλων δυστυχημάτων, χωρίς να παύση ποτέ του να σχηματίζει Έθνος, και να υποτάσσηται εις τους Ιερούς νόμους του Θείου Νομοθέτου μας, καθ’ ότι έχουσα Εκκλησίαν, είχε πνευματικούς ποιμένας και εστηρίζετο εις τας συμφοράς της δια των παρηγοριών του Ευαγγελίου.

Η γενναιότης των ανδρείων σας κατά θάλασσαν και κατά ξηράν, υπερέβη τας ελπίδας σας και εκείνας των Ευρωπαίων εκ τρόπου, ώστε και οι ίδιοι οι ξένοι, οίτινες δεν έχουν διάθεσιν να σας ευλογούν, δεν δύνανται πλέον να σας αρνηθώσιν την ψήφον των. Αλλ’ ενώ οι πάντες ομολογούν την δύναμιν την οποίαν έχετε δια να πολεμάτε τους Τούρκους, φιλονικούν και δεν θα αποδεχθώσιν ότι δύνασθε να ζήσετε εν ειρήνη. Κατά δυστυχίαν αι διαφωνίαι σας, δίδουσι προς αυτούς επιχειρήματα, εξ’ ων ωφελούνται υπέρ το δέον, δια να σας παριστάνωσιν ανικάνους να υποταχθείτε εις τους νόμους σας τουλάχιστον, εάν δεν είναι ούτοι νόμοι της ρομφαίας, και μάλιστα ρομφαίας άλλου Έθνους. Όλοι ηνωμένοι και με όλας σας τας δυνάμεις, ημπορείτε να πολεμήσετε και να νικήσετε τους Τούρκους, την διαφωνίαν σας, και όλους εκείνους, όσοι βοηθούν και τους πρώτους και την δευτέραν, δια να σας καταστρέψωσι. Τελευταίον Κύριοι, η ελπίς μου είναι εις τον Θεόν, ως και η δική σας".

Φυσικά δολοφονήθηκε…Σήμερα δολοφονούνται οι Έλληνες. Ελληνικό χέρι του έκλεψε την πνοή του, με ηθικούς αυτουργούς και όχι μόνον, τους ξένους Άγγλους και Γάλλους. Ελληνικά χέρια άνοιξαν την κερκόπορτα των ελλειμμάτων τάχα της Ελληνικής οικονομίας, ώστε οι Έλληνες να βιώσουν την άλωση των συντάξεων τους, των μισθών τους, των φαρμάκων τους, των αποταμιεύσεων τους, της παιδείας τους, της γνώσης τους, της ιστορίας τους.

Αναζητείται Ηγέτης για την Πατρίδα μας όπως εύστοχα μας τον περιγράφει η πένα του Καποδιστριακού μας ιστορικού Γρηγορίου Δαφνή: "Η καλύτερη στιγμή ενός ανθρώπου είναι εκείνη η στιγμή που αφήνεται στη σαγήνη του ονείρου.

Η καλύτερη στιγμή ενός πολιτικού είναι εκείνη, που το όνειρο του γίνεται και όνειρο του λαού που θέλει να υπηρετήσει. Αυτή η ταύτιση ισοδυναμεί με εκλογή. Ο Ηγέτης αυτός διαθέτει πλέον πολύ στενά περιθώρια επιλογής. Αν δεν μπορέσει να επιτύχει την ταύτιση, δεν θα μπορέσει να αναλάβει αποστολή, και αν χαράξει πορεία δεν θα φτάσει στο τέρμα. Ο Καποδίστριας ταυτίστηκε με την Ελλάδα και την έκαμε μοναδικό του βίωμα".
Η πλειονότητα των σημερινών μας πολιτικών ταυτίζεται με τους δημοσκόπους, τους επικοινωνιολόγους, τους συμβούλους τους, και τους πρωινούς τους καφέδες, μέχρι να αντιληφθούν την φωνή του λαού, αλλά τότε θα πίνουν τον καφέ της παρηγοριάς.

Αναζητείται Ηγέτης που να εμπνέει εμπιστοσύνη, και εμπιστοσύνη σημαίνει αυτόματη παραίτηση από κάθε κριτική. Αλλά αυτή η εμπιστοσύνη πρέπει να έχει ωριμάσει σιγά-σιγά, να έχει επιβεβαιωθεί με επιτυχίες, να έχει γίνει με πράξεις, και ούτε μια φορά να μην έχει κλονιστεί. Αυτό που διακρίνει τον γνήσιο πολιτικό άνδρα, είναι ότι μπορεί να ζητά θυσίες, που όμως αυτές του προσφέρονται, γιατί την αίσθηση του ότι είναι αναγκαίες για το Έθνος του, την συμμερίζονται εκατομμύρια άνθρωποι, που τους αναμορφώνει εσωτερικά και τους κάνει ικανούς για πράξεις τις οποίες διαφορετικά δεν θα κατόρθωναν.

Άραγε οι σημερινοί πολιτικοί αρχηγοί που τα κόμματα τους κυβέρνησαν την Ελλάδα περίπου 40 χρόνια, κατάλαβαν ότι 3.300.000 Έλληνες, και παρ’ ότι τους τρομοκράτησαν με διλήμματα φόβου, τους γύρισαν την πλάτη μέσα στα τελευταία 2,5 χρόνια; Μα καλά δεν έτυχε ποτέ να διαβάσουν την φράση που εκστόμισε ο Μαχάτμα Γκάντι ότι, η χειρότερη μορφή βίας είναι ο φόβος;

Ο Γκάντι ήταν μόνος, θα φοβηθούν οι Έλληνες που είναι εκατομμύρια; Ας βάλει και πάλι την σφραγίδα του ο Ιωάννης Καποδίστριας, που έγραψε επιστολή σε πλούσιους Έλληνες της Οδησσού, προκειμένου να καταβάλουν τον οβολόν τους για πτωχούς Έλληνες της Ελλάδας. "Αγαπητοί αδελφοί ο πεινών δεν ημπορεί να περιμένει".

Αγαπητοί αδελφοί πολιτικοί, ο εξαθλιωμένος Ελληνικός λαός δεν μπορεί να περιμένει την εξαγγελλόμενη ανάπτυξη σας, για τουλάχιστον δέκα χρόνια, για να φτάσουμε εκεί που ξεκινήσαμε. Γνωρίζουμε πια που μας ρίξατε. Γνωρίζουμε τις δυσκολίες που έρχονται. Αφήστε όμως μόνους μας. Μπορούμε να τα καταφέρουμε καλύτερα. Εάν επιθυμείτε έστω και μια φορά αληθινά να μας σώσετε, παρακαλούμε κάμετε στην άκρη. Δεν μπορούμε να αντιληφτούμε πλέον τι σόι σωτηριακά γονίδια, μεταφέρετε από πατέρα σε γιό, από πατέρα σε κόρη, και από θείο σε ανιψιό.

Επιτρέψτε μας να διαβάσουμε ιστορία και όχι ιατρικές εγκυκλοπαίδειες προκειμένου να εντρυφήσουμε στις γονιδιακές σας καταβολές σωτηριολογίας.

Επιτρέψτε μας να πιστέψουμε στα λόγια του Γέρου Μοριά Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ότι για την σωτηρία της Πατρίδας την υπογραφή την Έβαλε ο Θεός και πίσω δεν την παίρνει.

Κουραστήκαμε να βλέπουμε αλλαγές ηγεσιών στα γκρεμοτσακισμένα καράβια-κόμματα σας. Πονέσαμε από τα σάλτα σας σε άλλα μισοβυθισμένα. Ματώσαμε από τα άλματα σας σε νέες βάρκες, που τους δώσατε νέα ονόματα, και που και πάλι θα προσπαθήσετε να μας πείσετε ότι με τα νέα πλεούμενα θα μας ταξιδέψετε στα ανοικτά πέλαγα της ελπίδας, λες και έφταιγαν τα προηγούμενα σκαριά…

Θυμώσαμε να σας ακούμε ότι αναλάβατε τις ευθύνες σας μετά από εκλογικές συντριβές, αλλά συνεχίζετε τον διακαή πόθο σας να μας σώσετε. Και εάν εμένα δεν με ακούτε, διαβάστε και κάτι από την εφημερίδα Καθημερινή της Κυριακής 13 Μαΐου 2012: " Το αν είναι λοιπόν η Ελλάδα μια χώρα που θα παραμείνει παίκτης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δυστυχώς δεν είναι στα χέρια των ψηφοφόρων…Είναι στα χέρια των σημερινών πολιτικών αρχηγών, οι οποίοι θα πρέπει να κάνουν στην άκρη". Το κείμενο που μόλις διαβάσατε είναι γραμμένο από τον κ. Bart Van De Winkel, Γενικό Διευθυντή των ξενοδοχείων Hilton Ελλάδος και Κύπρου.
Άς κλείσουμε όμως με ένα κείμενο 2.500 χρόνων, που κατέγραψε ο Θουκυδίδης μέσα από την ιστορία του μεγαλύτερου εμφυλίου πολέμου των Ελλήνων, του Πελοποννησιακού. Είναι ένα μικρό απόσπασμα από τον Επιτάφιο λόγο του Ηγέτη των Αθηναίων Περικλή, που εκφώνησε με αφορμή τους πρώτους νεκρούς. Η απόδοση στην νεοελληνική γλώσσα, οφείλεται στην πένα του Ελευθερίου Βενιζέλου.
"Έκαστος πολίτης προτιμάται εις τα Δημόσια αξιώματα, όχι διότι ανήκει εις ωρισμένην κοινωνικήν τάξιν, αλλά δια την προσωπική του αξίαν, εφ’ όσον διακρίνεται εις κάποιον κλάδον. Ούτε εξ’ άλλου, εκείνος που είναι πτωχός, ημπορεί όμως να προσφέρει υπηρεσίες εις την Πόλιν, ευρίσκει εμπόδιο εις τούτο, ένεκα της κοινωνικής του αφανείας".
Όποιου του βγαίνει το Ζήτω η σύγχρονη Ελληνική Δημοκρατία ας το φωνάξει…

[vasilisalt]

«Κύριε, γιατί ἔκανες τέτοιον βασιλέα; -Διότι δὲν βρῆκα ἄλλον χειρότερο»

Ἁγίου Ἀναστασίου Σιναΐτου, Ἐπισκόπου Ἀντιοχείας
Γιατί ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει οἱ "ἐλέω Θεοῦ" ἄρχοντές μας, νὰ εἶναι συχνὰ ἀνάξιοι; Καὶ ἂν εἶναι "ἐλέω Θεοῦ", καὶ "τεταγμένοι ἀπὸ τὸν Θεὸ" κατὰ τὴν Ἁγία Γραφή, πῶς γίνεται νὰ εἶναι συχνὰ ἀνάξιοι; Ὁ ἅγιος Ἀναστάσιος ὁ Σιναΐτης, μᾶς ἐξηγεῖ...
Ἐρώτησις: Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέει ὅτι οἱ ἐξουσίες τοῦ κόσμου ἔχουν ταχθῆ ἀπὸ τὸν Θεό. Πρέπει λοιπὸν νὰ δεχθοῦμε ὅτι κάθε ἄρχοντας ἡ βασιλεὺς ἢ Ἐπίσκοπος προχειρίζεται στὸ ἀξίωμα αὐτὸ ἀπὸ τὸν Θεό;
Ἀπόκρισις: Ὁ Θεὸς λέει στὸν Νόμο: «Θὰ σᾶς δώσω ἄρχοντας σύμφωνα μὲ τὶς καρδιές σας». Εἶναι λοιπὸν φανερὸ ὅτι οἱ μὲν ἄρχοντες καὶ οἱ βασιλεῖς ποὺ εἶναι ἄξιοι αὐτῆς τῆς τιμῆς προχειρίζονται στὸ ἀξίωμα αὐτὸ ἀπὸ τὸν Θεό. Οἱ ἄλλοι πάλι ποὺ εἶναι ἀνάξιοι προχειρίζονται κατὰ παραχώρησιν ἡ καὶ βούλησιν τοῦ Θεοῦ σὲ ἀνάξιο λαὸ ἐξ αἰτίας αὐτῆς ἀκριβῶς τῆς ἀναξιότητος τῶν. Καὶ ἄκουσε σχετικὰ μερικὲς διηγήσεις.
Ὅταν εἶχε γίνει βασιλεὺς ὁ Φωκᾶς ὁ τύραννος καὶ ἄρχισε ἐκεῖνες τὶς αἱματοχυσίες μὲ τὸν Βονόσο τὸν δήμιο, ὑπῆρχε κάποιος μοναχὸς στὴν Κωνσταντινούπολι, ἅγιος ἄνθρωπος, ποὺ ἔχοντας πολλὴ παρρησία πρὸς....

τὸν Θεό, σὰν νὰ δικαζόταν μὲ τὸν Θεὸ καὶ ἔλεγε μὲ ἁπλότητα: «Κύριε, γιατί ἔκανες τέτοιον βασιλέα;» Καὶ τότε, ἀφοῦ τὸ ἔλεγε αὐτὸ γιὰ ἀρκετὲς ἡμέρες, τοῦ ἦλθε φωνὴ ἐκ Θεοῦ ποὺ ἔλεγε: «Διότι δὲν βρῆκα ἄλλον χειρότερο».
Ὑπῆρχε καὶ κάποια ἄλλη πόλις στὴν περιοχὴ τῆς Θηβαΐδος ποὺ ἦταν γεμάτη παρανομία, τῆς ὁποίας οἱ πολίτες διέπρατταν πολλὰ μιαρὰ καὶ ἄτοπα πράγματα. Σ' αὐτὴν λοιπὸν κάποιος ἄνθρωπος τοῦ ἱπποδρόμου διεφθαρμένος στὸ ἔπακρον ἀπόκτησε ξαφνικὰ κάποια ψευδοκατάνυξι καὶ πῆγε καὶ κουρεύτηκε μοναχὸς καὶ ντύθηκε τὸ μοναχικὸ σχῆμα. Ἀλλ’ ὅμως καθόλου δὲν σταμάτησε τὶς πονηρὲς πράξεις του. Συνέβη λοιπὸν νὰ πεθάνη ὁ Ἐπίσκοπός της πόλεως αὐτῆς. Τότε παρουσιάσθηκε σὲ κάποιον ἅγιο ἄνθρωπο ἄγγελος Κυρίου καὶ τοῦ λέει: «Πήγαινε καὶ προετοίμασε τὴν πόλι, γιὰ νὰ χειροτονήσουν Ἐπίσκοπο τὸν πρώην ἄνθρωπο τοῦ Ἱπποδρόμου». Πῆγε λοιπὸν αὐτὸς καὶ ἔκανε ὅ,τι τοῦ παρηγγέλθη. Ἀφοῦ λοιπὸν χειροτονήθηκε ὁ προαναφερθεῖς πρώην ἡ μᾶλλον ἔτι φαυλόβιος, ἄρχισε μὲ τὸν νοῦ του νὰ φαντάζεται ὅτι κάτι εἶναι καὶ νὰ ὑψηλοφρονῆ. Τότε τοῦ παρουσιάσθηκε ἄγγελος Κυρίου καὶ τοῦ λέει: «Γιατί ὑψηλοφρονεῖς, ἄθλιε; Σοὺ λέω ἀλήθεια ὅτι δὲν ἔγινες Ἐπίσκοπος, ἐπειδὴ ἤσουν ἄξιος γιὰ ἱερωσύνη, ἀλλὰ γιατί αὐτῆς τῆς πόλεως τέτοιος Ἐπίσκοπός της ἄξιζε».
Γι’ αὐτὸ λοιπόν, ἂν ποτὲ δὴς κάποιον ἀνάξιο καὶ πονηρὸ βασιλέα ἡ ἄρχοντα ἡ Ἐπίσκοπο, μὴν ἀπορήσης, μήτε νὰ κατηγορήσης τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ μᾶλλον μάθε ἀπ’ αὐτὸ καὶ πίστευε ὅτι παραδιδόμεθα σὲ τέτοιους τυράννους ἐξ αἰτίας τῶν ἀνομιῶν μας, κι ὅμως πάλι δὲν ἀφήνουμε τὰ κακά μας ἔργα.

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/201 ... .html#more

[stathis73]

[quote="vasilisalt"] . Ἀλλὰ μᾶλλον μάθε ἀπ’ αὐτὸ καὶ πίστευε ὅτι παραδιδόμεθα σὲ τέτοιους τυράννους ἐξ αἰτίας τῶν ἀνομιῶν μας, κι ὅμως πάλι δὲν ἀφήνουμε τὰ κακά μας ἔργα.


Αυτό τα λέει όλα.

[Captain Yiannis]

. Ἀλλὰ μᾶλλον μάθε ἀπ’ αὐτὸ καὶ πίστευε ὅτι παραδιδόμεθα σὲ τέτοιους τυράννους ἐξ αἰτίας τῶν ἀνομιῶν μας, κι ὅμως πάλι δὲν ἀφήνουμε τὰ κακά μας ἔργα.


Αυτό τα λέει όλα.

Νάναι ευλογημένο,
και τω Θεώ η Δόξα
Αυτός Πάντων Ένεκεν