Συνέντευξη του Μητροπολίτη Μεσογαίας π. Νικολάου

[ΜΙΧΣ]

«Η άποψη ότι δεν θα αφήσει ο Θεός που λένε κάποιοι της εκκλησίας δεν είναι έτσι. Αφήνει ο Θεός σας πληροφορώ.
Άφησε 400 χρόνια σκλαβιάς, άφησε να πέσει η Τσαρική Ρωσία…»
[Απόσπασμα από συνέντευξη]

Η Εκκλησία τι θέση μπορεί να έχει σε αυτήν την επανάσταση; Και τι μερίδιο ευθύνης έχει σε αυτό το κατρακύλισμα;

Η ευθύνη της Εκκλησίας είναι μεγάλη γιατί έγινε μέρος του κρατικού συστήματος στον τρόπο της σκέψης και της δράσης. Αγκαλιάστηκε με το κράτος και δεν είχε ελεύθερα χέρια να αγκαλιάσει το λαό πλέον. Δεν αγκαλιάζεις το λαό μόνο με τα συσσίτια που είναι σημαντικό και αυτό δεν το αμφισβητώ βέβαια .

Τον λαό όμως τον αγκαλιάζεις περισσότερο με τις πολιτιστικές ρίζες του, τον πολιτισμό που έχει μέσα του, τον τρόπο της σκέψης του, τις βαθύτερες εσωτερικές ανάγκες του. Δεν ξεδιψάσαμε τον λαό. Εμείς αρκεστήκαμε στα ήθη και τα έθιμα στους εξωτερικούς τύπους. Τι έχουμε να πούμε σήμερα στα νέα παιδιά ; Ψάξαμε την διάλεκτο των νέων παιδιών; Αν τα θέλουμε, δεν τα θέλουμε για να αυξήσουμε τους οπαδούς του εκκλησιαστικού κλάμπ. Η εκκλησία δεν φτιάχνει οπαδούς. Η εκκλησία φτιάχνει αγίους.

Διαφέρει το ένα από το άλλο. Και άγιος σημαίνει ελεύθερος άνθρωπος. Άγιος δεν είναι αυτός που τηρεί πέντε-δέκα κανόνες, μηχανικές εντολές. Θα πει ότι είναι κάποιος που κανονικά ελευθερώνεται «τω αγαθώ.» Συναντά έτσι το Θεό . Δεν φαίνεται ο Θεός, όταν υπάρχει το νέφος και η ομίχλη των Παθών. Πρέπει να φύγει η ομίχλη για να δεις τον ήλιο.

Είναι αργά πιστεύετε τώρα για την Εκκλησία να κερδίσει το χαμένο έδαφος, για να κάνει το χρέος της και απέναντι στον πολιτισμό μας ;

Όχι ποτέ δεν είναι αργά. Ίσα-ίσα θα μπορούσε να είναι μια εξαιρετική ευκαιρία μέσα στην πλήρη απαξίωση των πάντων να δοθεί αυθεντικός λόγος. Σήμερα όμως αυτό που νομίζει η νεολαία ότι είναι Εκκλησία, είναι κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που στην πραγματικότητα είναι η Εκκλησία. Άρα το να πεις τη λέξη Εκκλησία σε σουαχίλι δεν θα το καταλάβει ένας που μιλάει ελληνικά. Πρέπει να γίνει ερμηνεία του όρου, του τι είναι Εκκλησία. Αν Εκκλησία είναι ένας συντηρητισμός, δεν το καταλαβαίνει ο νέος και δεν είναι Εκκλησία αυτό. Αν Εκκλησία είναι ελευθερία, δεν το φαντάζεται ο νέος σήμερα, φαντάζεται ένα άλλο πράγμα. Συμβιβασμός, συντηρητισμός έτσι το περάσαμε στους νέους.
Αυτήν την εποχή η Εκκλησία θα μπορούσε να είναι το μεγαλύτερο στήριγμα;
Αν και την χτυπούν στήνοντας ένα ψέμα και την τραυματίζουν με τέτοιες πληροφορίες ,αυτή την στιγμή η Εκκλησία αποτελεί στήριγμα για το λαό. 60.000 άνθρωποι τρώνε από την εκκλησία «ε, χτύπα λοιπόν την εκκλησία να μην φάνε αυτοί οι άνθρωποι.»

Και την χτυπούν γι αυτόν το λόγο. Ένα κράτος ολόκληρο δεν μπορεί να δώσει φαγητό κι εμείς εδώ στηρίζουμε τα ιδρύματα του κράτους. Ε, χτύπα λοιπόν την εκκλησία να μην το κάνει και αυτό . Αυτό είναι αυτοκτονία. Ας είναι ο στόχος τους αυτός και πάντα θα υπάρχουν τέτοιοι στόχοι από αυτούς που χτυπούν την Εκκλησία. Ας είναι όμως και αυτοί που χτυπιούνται αγνοί και καθαροί για να μπορέσουν με την μαρτυρία της ζωής τους να επιβεβαιώσουν τον λόγο τους.

Θα γίνει αυτή η στροφή;

Δεν ξέρω, τέτοια τύφλωση που βλέπω να υπάρχει και τέτοια κακότητα, μικρότητα, μικροψυχία και στενοκαρδία. Όταν βέβαια βρεθεί κανείς σε αδιέξοδο ψάχνει για διεξόδους. Αν εμείς ανοίξουμε την πόρτα αυτής της εκκλησιαστικής διεξόδου, θα αλλάξουν πάρα πολλά πράγματα. Όσο παραμένουμε μουδιασμένοι παρατηρητές δεν θα αλλάξει τίποτα . Τα πράγματα δεν γίνονται από μόνα τους.

Η άποψη ότι δεν θα αφήσει ο Θεός που λένε κάποιοι της εκκλησίας δεν είναι έτσι . Αφήνει ο Θεός σας πληροφορώ. Άφησε 400 χρόνια σκλαβιάς, άφησε να πέσει η Τσαρική Ρωσία και να επικρατήσει η μπολσεβική επανάσταση και η αθεΐα και να γκρεμιστούν οι ναοί. Άφησε πολλά πράγματα στην ιστορία και γιατί να μην αφήσει και τώρα; Τι έχει δηλαδή με μας; Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν θα αφήσει ο Θεός αλλά αν εμείς θα αφήσουμε το Θεό. Τον αφήσαμε ,τον αφήσαμε. Δυστυχώς.

Υπάρχει όμως ένας λαός που έχει σπόρο μέσα του και ο άθεος έχει σπόρο για το αγνό. Δεν το πιστεύει όμως ότι μπορεί να είναι αληθινό. Αυτή είναι η αποστολή της Εκκλησίας, να φυτρώσει ο σπόρος.

Αυτό πάνε να γκρεμίσουν. Αν δουν ότι ένας χτίζει κάτι, έρχεται το σύστημα να το γκρεμίσει αυτό . Αρχίζουν και ρίχνουν λάσπη λέγοντας ότι αυτός ας πούμε είναι απατεώνας, είναι υποκριτής. Δεν πειράζει όμως, η Εκκλησία στηρίζεται σε μάρτυρες. στηρίζεται σε Χριστό Σταυρωμένο ηττημένο. Η μεγαλύτερη νίκη είναι η ήττα του Σταυρού.

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος συκοφαντημένος και εξόριστος ήταν. Αυτός όμως έμεινε στην ιστορία και σε αυτόν πίστεψε ο λαός. Δεν πίστεψε στους άλλους. Και σήμερα το ίδιο θα γίνει. Αρκετά μας χάιδεψαν, θα μας κοπανήσουν τώρα και από αυτό το κοπάνημα θα βγει η δόξα μας .

Τι ανατρεπτικό θα μπορούσε να γίνει κατά τη γνώμη σας ώστε να αλλάξει τα ως τώρα δεδομένα ώστε και η Εκκλησία να μην έχει μόνο αυτήν την μονότονη όψη και την παθητική θα έλεγα στάση στα γεγονότα;

Φανταστείτε ο Αρχιεπίσκοπος να έπαιρνε την κατάσταση στα χέρια του.Για παράδειγμα γίνεται ένα πανηγύρι σε μια μεγάλη μητρόπολη ας πούμε του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη . Είθισται να κάνουν δώρα και τραπέζια στους δεσποτάδες κλπ.

Φανταστείτε αντί να κάνει τραπέζι στους επισήμους και σε άλλους ο δεσπότης, να πει όχι. Η μητρόπολη αυτήν την στιγμή έχει να δώσει για δώρα αλλά δεν θα δώσει. Θα δώσει στα συσσίτια και αντί για τραπέζι στο ξενοδοχείο τάδε, θα πάμε με τους
τσιγγάνους να φάμε. Και δεν θα το κάνουμε για να δείξουμε, θα φάμε φασολάδα γιατί είναι Τετάρτη.Ο Αρχιεπίσκοπος λοιπόν μπορεί να μπει μπροστά και να μας οδηγήσει σε τέτοιες κινήσεις.

Υπάρχουν αυτοί όμως οι άνθρωποι που θα πρωτοστατήσουν;

Να βρούμε ανθρώπους ηγετικές φυσιογνωμίες με τον θησαυρό αυτό στην ψυχή τους και να τους βγάλουμε μπροστά. Πρέπει να βρεθούν οι άνθρωποι που ο ένας θα συμπληρώσει τον άλλον και θα τραβήξουν μπροστά. Ο καθένας ότι έχει θα βάλει, ο ένας το πνεύμα του, ο άλλος το έργο του, ο άλλος τα χαρίσματά του. Είναι μεγάλη δύναμη να βγει μια συντονισμένη προσπάθεια από ανθρώπους που θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο χρησιμοποιώντας αυτόν τον θησαυρό. Έτσι θα βγούμε μπροστά αγνά και καθαρά. Είναι δύναμη αυτό.

Μέσα από τους 3 πρώτους αιώνες υπάρχουν 11 εκατομμύρια επώνυμοι μάρτυρες, τότε κυοφορήθηκε η εκκλησία. Μέσα από 250 χρόνια διωγμών υπαρκτικού εκφυλισμού. Έτσι βγήκε η εκκλησία. Και τώρα που κρατικοποιηθήκαμε και γίναμε υπάλληλοι δεν βγαίνει τίποτα.

Δόξα είναι η αφάνεια, εκεί γίνεται η δουλειά. Σήμερα μας έχει σκεπάσει η κρίση. Από πάνω έχει νέφος, από κάτω όμως έχει πράγμα….

Μπορούμε και χωρίς τους πολιτικούς ;

Φυσικά μπορούμε και χωρίς αυτούς. Η ζημιά άρχισε από αυτούς και από την καταστροφή της παιδείας εδώ και 30 χρόνια και θέλει τώρα 60 χρόνια για να επανέλθουμε.

Η αλλαγή πρέπει να γίνει στην παιδεία για να αλλάξει η νοοτροπία μας. Όχι τώρα που πρέπει να μάθουμε τον ελληνικό πολιτισμό σαν ξένη γλώσσα στους Έλληνες. Και δεν πρέπει να βλέπουμε τι κάνουν οι πολλοί, η κατάσταση θα αλλάξει από πυρήνες, πυρήνες αντιστάσεως. Φιλική εταιρεία δεν ήταν πολλοί, ήταν λίγοι. Κολοκοτρώνης , προύχοντες ήταν λίγοι. Εδώ, εκεί, δεξιά, αριστερά έτσι γίνονται οι επαναστάσεις που είπαμε πριν. Να υπάρξουν ομάδες ανθρώπων που να λένε αλήθειες και να συσπειρωθούν και να δει ο καθένας τι μπορεί να κάνει από το δικό του μετερίζι.

Νιώθω σαν να θέλω να βγάλω τον πόνο της ψυχής μου. Έχω πάθος μέσα μου και έχω ανάγκη να το εκφράσω όπως και άλλοι που θα είναι σαν εμένα.

Πρέπει να γίνει επανάσταση Πίστεως διότι το έρεισμα της Πίστεως μας σπάσανε γι αυτό μετά δεν υπάρχουν αξίες.

Εγώ τις ελπίδες μου δεν τις στηρίζω καθόλου στους πολιτικούς. Τελειώσανε , δεν υπάρχουν ούτε στην Ευρώπη ούτε εδώ. Θα ήθελα να είχαμε τους καλύτερους πολιτικούς να διαχειριστούν και να εμπνευστούν καταστάσεις. Η ιστορία στηρίζεται σε σωστές πολιτικές αποφάσεις και η καταστροφή στηρίζεται σε λάθη συγκεκριμένων ανθρώπων. Η επιτυχία μιας επανάστασης οφείλεται σε πρόσωπα.

Αλλά εγώ το πολιτικό σύστημα δεν το πιστεύω πολύ . Η επανάσταση είναι πολιτισμός. Σήμερα όλοι πιστεύουν ότι πόλεμοι και επαναστάσεις γίνονται με την οικονομία ,όχι λοιπόν, οι πόλεμοι γίνονται με τον πολιτισμό.

Εγώ είμαι γεμάτος φωτιά αυτήν την στιγμή μέσα μου, λεφτά δεν έχω αλλά αγαπώ τον πολιτισμό μας, τον θησαυρό μας. Γι’ αυτό παράτησα την επιστήμη, γιατί δεν μετράει τόσο μέσα μου όσο αυτά που σας είπα. Άφησα την επιστήμη γιατί δεν πιστεύω σε μια επιστημονική επανάσταση, σε ανατροπή του κόσμου από την επιστήμη. Πιστεύω στην ανατροπή των δεδομένων από τον πολιτισμό.
Πηγή: ΟΜΟΘΥΜΑΔΟΝ

http://istologio.org/?p=4525&utm_source ... ve+blog%29[/color]

[vasilisalt]

Θέλω να του φιλήσω ταπεινά το χέρι.
Να υποκλιθω στο μεγαλείο του χριστιανικού έργου και λογου

[stathis73]

Έχω πει πάρα πολλές φορές οτι μακάρι να ηταν αυτός ο Αρχιεπίσκοπος της Ελλάδος, όλα μα όλα θα ήταν προς το καλύτερο εις το άπειρο, σας αγαπά πολύ ο Θεός εκει στην Αθήνα, μετα τον μητροπολίτη μεσογαίας σας έστειλε και ενα πνευματικό που είναι σκέτο χρυσάφι για τις ψυχές, τον Πατερ Μύρων.

[dionysisgr]

Oλα τα λεφτα ειναι εδω..

"..Η άποψη ότι δεν θα αφήσει ο Θεός που λένε κάποιοι της εκκλησίας δεν είναι έτσι . Αφήνει ο Θεός σας πληροφορώ. Άφησε 400 χρόνια σκλαβιάς, άφησε να πέσει η Τσαρική Ρωσία και να επικρατήσει η μπολσεβική επανάσταση και η αθεΐα και να γκρεμιστούν οι ναοί. Άφησε πολλά πράγματα στην ιστορία και γιατί να μην αφήσει και τώρα; Τι έχει δηλαδή με μας; Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν θα αφήσει ο Θεός αλλά αν εμείς θα αφήσουμε το Θεό. Τον αφήσαμε ,τον αφήσαμε. Δυστυχώς."'

Και το κακο ειναι οτι τα λεμε αυτα και εμεις, και εδω αλλα και παραεξω,
και μας λενε περιπου "απιστους" απο πανω..

Δεν καταλαβα. Δεσμευεται απο τιποτα και κανεναν ο Θεος; Μας εχει καμμια υποχρεωση;
Οταν κανουμε τα ηλιθια λαθη μας, και εξαχρειωνομαστε, μετα ζηταμε τα ρεστα απο τον Θεο;

Πολυ καλα και αριστα τα λεει ο Δεσποτης των Μεσογειων.

Λοιπον αφηνει και παρα-αφηνει ο Θεος, οποιον θελει εν τη καρδια του, να Τον αφησει πρωτος.
Θεμα δωρου ελευθεριας γαρ. Το σεβεται ο Κυριος αυτο. Απολυτα το σεβεται γιατι Αυτος το εδωρησε.

Διαλεξαμε δρομο, και τωρα που πεφτουμε απο την μια λακκουβα στην αλλη, και αχνοφαινεται ο γκρεμος, στο βαθος, ισως να γινει αυτο που εχει πει ο οσιος Πορφυριος της Ομονοιας, οτι θα φωναξουν οι πολλοι: "Πισω, πισω ολοταχως στον Χριστο και στην Εκκλησια, πλανηθηκαμε, καταστρεφομαστε, πισω, ολοι πισω!!"

Αμην.

Παντως με ευχολογια δεν γινεται τιποτα, καποιοι πρεπει να σπασουν αυγα στην Ιεραρχια, και να σηκωθει η Εκκλησια να σταθει απεναντι στην ανηθικα τελειωμενη αυτη, και εθελοδουλη οσο και τυρρανικη, πολλω δε μαλλον ανθελληνικη εξουσια.

Και εφοσον σταθει η Εκκλησια απεναντι, θα ακολουθησει ο λαος, θα αφυπνισθει οσο ειναι ακομα εφικτο,
και φυσικα για οσους δεν εχουν καταπεσει πια σε επιπεδο πορρωσεως καρδιας, δηλαδη σε ανεπιστροφη νεκρωση της ψυχης τους.

Και θα κληθει να πληρωσει το τιμημα, οπως απο ιδρυσεως της, κανει, και ουδεποτε εκπιπτει, ουδεποτε ητταται.

Θα φανει, οι κρισιμοι καιροι, ολοενα και πλησιαζουν, και θα μετρηθουν ολοι,
αλλοιμονο στους λιποβαρεις, κληρικους και λαϊκους.

Και φυσικα και ο Δεσποτης θα μετρηθει και θα κριθει, απο τα ιδια του τα λογια, οπως ολοι μας.

[aposal]

Η συνέντευξή του είναι όπως όλες: Δεν χορταίνεις να την μελετάς... Κι αυτό που λέει ότι ο Θεός μας αφήνει, ναι, έτσι είναι. Δεν μας αφήνει βέβαια από αδιαφορία. Μας αφήνει για να αισθανθούμε τι σημαίνει μια ζωή χωρις Αυτόν, μια ζωή γενάτη ψύχρα, κακία και σκοτάδι. Όσοι έχουν - ακόμα - καλή διάθεση θα το συνειδητοποιοήσουν και θα θελήσουν να επανέλθουν κοντά Του και να σωθούν. Διαφορετικά ήταν 100% χαμένοι.

[Dimitris39]

Ασε μας ρε Διονυση και συ

[dionysisgr]

Δεν σβηνεις λεω εγω, τα κερια, μην παρει καμμια φωτια το φορουμ πρωϊ πρωϊ...

Εγω να σας αφησω, μονο μην μας αφησει ολους μαζι ο Κυριος, και μας παρει και μας σηκωσει.

[ΣΤΕΦΑΝΟΣ]

Τι ανατρεπτικό θα μπορούσε να γίνει κατά τη γνώμη σας ώστε να αλλάξει τα ως τώρα δεδομένα ώστε και η Εκκλησία να μην έχει μόνο αυτήν την μονότονη όψη και την παθητική θα έλεγα στάση στα γεγονότα;

Φανταστείτε ο Αρχιεπίσκοπος να έπαιρνε την κατάσταση στα χέρια του.Για παράδειγμα γίνεται ένα πανηγύρι σε μια μεγάλη μητρόπολη ας πούμε του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη . Είθισται να κάνουν δώρα και τραπέζια στους δεσποτάδες κλπ.

Φανταστείτε αντί να κάνει τραπέζι στους επισήμους και σε άλλους ο δεσπότης, να πει όχι. Η μητρόπολη αυτήν την στιγμή έχει να δώσει για δώρα αλλά δεν θα δώσει. Θα δώσει στα συσσίτια και αντί για τραπέζι στο ξενοδοχείο τάδε, θα πάμε με τους
τσιγγάνους να φάμε. Και δεν θα το κάνουμε για να δείξουμε, θα φάμε φασολάδα γιατί είναι Τετάρτη.Ο Αρχιεπίσκοπος λοιπόν μπορεί να μπει μπροστά και να μας οδηγήσει σε τέτοιες κινήσεις.

Καλά τα λέει ο Δεσπότης...είναι οικτρό το θέαμα των γιορτινών τραπεζιών απόντος του λαού. Το λεω με πίκρα , διότι έχω τύχει σε πολλά τέτοια γεγονότα , δυστυχώς και για εμένα. Και το πιο τρελλό ;;; Υπήρξε περίπτωση όπου το "καλό' τραπέζι βγήκε αφού ο πολύς κόσμος άδειασε την αιθουσα...και το λεω με πολλή ντροπή και για τον εαυτο μου που συμμετείχα , αντί να γυρίσω και να πώ "τι είναι αυτα που κάνετε πατέρες;". Δε φταίει η εκκλησια , φταινε οι άρρωστες νοοτροπίες που επικρατουν... και φυσικα , για να μη παρεξηγουμε και τα πραγματα , δεν ειναι όλοι το ίδιο, υπάρχουν και φωτεινά παραδείγματα , φανερά και κρυφά...
όσο υπάρχουν Δεσποτάδες σαν τον εν λόγω άγιο , έχουμε όλοι μας ελπίδα.

[ΣΤΕΦΑΝΟΣ]

και για να συμπληρωσω ... προηγουμενως απομόνωσα το κείμενο όχι για να λοιδωρήσω , ουτε για να χλευασω... με θλιβει το γεγονος αληθινα.

οφείλω όμως να σταθω στο λογο του Δεσπότη και να συμφωνήσω απόλυτα μαζί του αλλά και να ενισχύσω με το λόγο μου την αίσθηση ότι η Εκκλησία ήταν είανι και θα είναι ο θεμέλιος λίθος της κοινωνίας μας.
Είναι ο οίκος όπους μπορεί να γυρει το κεφαλι του και να βρει ανάπαυση κάθε άνθρωπος. Είναι ο οδηγος της ζωής μας.
Και αυτο κάνει ακόμη μεγαλύτερη την ευθυνη όλων μας να μην αλλοωθεί ποτέ ο πραγματικός της χαρακτήρας και ο προορισμός της.

[ΜΙΧΣ]

Έχω πει πάρα πολλές φορές οτι μακάρι να ηταν αυτός ο Αρχιεπίσκοπος της Ελλάδος, όλα μα όλα θα ήταν προς το καλύτερο εις το άπειρο, σας αγαπά πολύ ο Θεός εκει στην Αθήνα, μετα τον μητροπολίτη μεσογαίας σας έστειλε και ενα πνευματικό που είναι σκέτο χρυσάφι για τις ψυχές, τον Πατερ Μύρων.

+ ∞

εεεμ... δεν έβαλα τα λόγια του Δεσπότη σε bold κατά λάθος... αντί για τις ερωτήσεις όπως είναι στο αρχικό... Κάθε λόγος του και κάθε απάντησή του είναι μελετημένες μέσα στην ψυχή του από αγώνα Πίστεως και ¨Ορκο Αγάπης προς τον Σωτήρα ημών Ιησού Χριστό και του ποιμνίου Του. Την ευλογία του Δεσπότη Χριστού μας και του Μητροπολίτη Νικολάου ας έχουμε όλοι μας και ας τον κρατάμε στις προσευχές μας γιατί ποιμένες σαν τον Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαο είναι θησαυρός και μετρημένοι... Δόξα τω Θεώ!

Διονύσιε... όταν είδα την συνέντευξη... χαμογέλασα γιατί θυμήθηκα αυτά που έγραψες εχθές. Μην μας παρατήσεις Να' σαι καλά αδέλφι μου. Να' στε καλά όλοι σας! Και τα κεράκια να μείνουν μέχρι τέλους! Ετσι λέει ο παππούλης... να καίγονται μέχρι το τέλος...

Με αγάπη Χριστού,

Μαρία