Απορία:Μπορείτε να προσευχηθείτε μετά, όταν έχετε νευριάσει;

[Domna]

Καλημέρα , παιδιά !
Εχω μία ερώτηση . Ο σύζυγος μετά που έχει νευριάζει με κάτι ή με κάποιον δεν είναι σε θέση να προσευχηθεί εαν δεν έχει πρώτα εξομολογηθεί . Τι λέτε παιδιά , είναι σωστό αυτό ;

[ΜΙΧΣ]

Δόμνα αυτό μου ακούγεται σαν πονηρός λογισμός εκ δεξιών... Να προσεύχεται αδιαλείπτως μπορεί; Ετσι θα έχει βοήθεια και θα πάρει και δύναμη να πηγαίνει στο μυστήριο της μετάνοιας και Θείας εξομολόγησης. Ρώτα τον πνευματικό σας. Η προσευχή είναι μεγάλο όπλο ενάντια του σατανά. Οταν μας κρατά άνευ προσευχής, κατορθώνει να διακόπτει την επικοινωνία μας με τον Θεό. Αυτό να πεις στο Μιχαήλ, και εύχομαι να αλλάξει γνώμη.

[Domna]

Χίλια θερμά ευχαριστώ , Μαρία μου !!!
Και βέβαια θα ρωτήσω τον πνευματικό μας !!!
Αλλά δεν το πιστεύω να οφελήσει τίποτα και να του πει ο πνευματικός μας ότι μπορεί να πάλι να προσεύχεται γιατί ο σύζυγος δυστυχώς έχει μία πολύ λεπτή συνείδηση . Ασε που εαν νευριάσει πέφτει μετά και σε κατάθλιψη γιατί αισθάνεται ότι στεναχώρησε τον Κύριο .

[ΜΙΧΣ]

αυτό ακριβώς είναι που πρέπει να προσέξει Δόμνα μου... και εσύ θα τον βοηθήσεις... είναι λογισμός... πονηρός αυτός που έχει... και τον αποτρέπει αρνητικά από πολλά, ειδικά με την επικοινωνία του με τον Κύριο και Σωτήρα μας.

Δόμνα μας... πρέπει να επιστρατεύσεις τη βοήθεια της Παναγίας μας! ΑΜΕΣΑ!!! Pronto! SOFORT... πως το λέτε;

[ΜΙΧΣ]

Δόμνα μας για να απαντήσω στον τίτλο επακριβώς... " Απορία : Μπορείτε να προσεύχεστε μετά που έχετε νευριάσει ; "

Η απάντηση είναι ΟΧΙ γιατί σίγουρα έχουμε αφήσει το νου και την καρδιά να την κυριεύσει το πάθος του θυμού. Και μέχρι να συνέλθουμε και να μετανοήσουμε.. παίρνει ώρα στους ποιό πολλούς ανθρώπους, σε μερικούς μπορεί να είναι καί άμεσα... μακάριοι αυτοί :)

Αν όμως το "μπορείτε" που έγραψες έχει την έννοια του "αν επιτρέπεται" η απάντησή μου όπως κατάλαβες... είναι πιστεύω ότι επιβάλεται. Γιατί έτσι θα ηρεμήσει και η καρδιά και η διάνοια.

Δόμνα...

[pr28]

δεν μπορω να προσευχηθω οταν εχω νευριασει . Πόσο κρατει ομως η υπερενταση. Μια στιγμη ,ενα λεπτο μια ώρα;
Συνηθως το ριχνω πρωτα στο διαβασμα για να σκεφτεται αργα -ηρεμα ο νούς και μετα προσεύχομαι.

(ίσως και ασχετο αλλα sto https://play.google.com/store/apps/deta ... rope&hl=el βρηκα ενα ψηφιακο κομποσχίνι και ισως ειναι και αυτο μια καλη λυση οταν δεν μπορεις να ηρεμησεις το νου διαφορετικά..)

[dionysisgr]

Η ζωη του Χριστιανιου, δεν ειναι ενας περιπατος στο δασος, για συλλογη μανιταριων χερι χερι με την κοκκινοσκουφιτσα.

Και ο λυκος να λειπει σε ταξιδι για δουλειες. Ολα στο δασος να ειναι ηρεμα, και νωχελικα.. Μακαρι να ηταν ετσι.

Ακριβως το ιδιο ειναι και η προσευχη, η οποια πρεπει να ειναι η ζωη του Χριστιανου, δηλαδη η κυρια ασχολια και αγωγη του.

Πορευομαστε εν μεσω δραματικων στιγμων, εντασεων, οδινων και οδυνων, τοσο προσωπικων, οσο και γενικευμενων,
και σχεδον σε καμμια στιγμη του ανθρωπινου βιου, η περιρρεουσα ατμοσφαιρα δεν ηταν ειρηνικη.

Ειδικα στην εποχη μας, στις ημερες μας, που ο ανθρωπος, εγκλωβισμενος, απηυδισμενος, χαμενος, και μπερδεμενος, μεσα στην πολυπλοκη και ταραχωδη ζωη του, που αγεται και φερεται απο την οικονομο-τεχνολογικη σκλαβια του προσωπου,
βρισκει καθετι ως εμποδιο μπροστα του, στην προσευχη, προσθεστε και τον πονηρο, που μολις αντιληφθει ανθρωπο να κινειται προς τον Χριστο, κυρησσει γενικη επιστρατευση, και καταλαβαινετε ποσο δυσκολο ειναι να σταθει καποιος για προσευχη σοβαρα,
και κατα καλη και επιμονη συνηθεια, ενωπιον του Κυριου.

Και εαν αυτα ισχυουν για αυτους που κανουν εκκλησιαστικη-πνευματικη ζωη, και ειναι τροπον τινα μυημενοι, στις μεθοδειες και τα περιπαιγματα του σατανα και του κοσμου, ποσο μαλλον για τον ανθρωπο που μολις και νιωθει οτι υπαρχει καπου Θεος.

Ποτε δεν θα βρεθει ο τελειος χρονος και η τελεια διαθεση για προσευχη, αυτο ειναι μια καθαρη πλανη.

Ο ανθρωπος, ως απολυτα τρεπτο ον, και μεταβαλλομενο σε αισθηματα και διαθεσεις, πρεπει να εχει ενα κατα νουν.

Οτι σε πασα περισταση, κατασταση, συνθηκη, ειτε χαρα και πανηγυρι, ειτε σε πενθος και θλιψη, ειτε εν ασφαλεια, ειτε η σε θανασιμο κινδυνο, πρεπει να στεκεται σε προσευχη, γιατι μονο ετσι θα ειναι ενωμενος με τον Θεο, και θα βαδιζει προς σωτηρια.

Εαν περιμενουμε να μην εχουμε λογισμο, θυμο, αμαρτια, ενοχλησεις, αστοχιες, ρεζιλικια, βρωμια και δυσωδια, για να σταθουμε σε προσευχη, με εναν απλο λογο: κ α η κ α μ ε!!!

Ακομα και θανασιμη αμαρτια να εχεις κανει, τοτε ενα παραπανω να σταθεις σε προσευχη. Ζητας το Ελεος του Θεου.
Ακομα και σε υψηλη πνευματικη "κατασταση" να βρισκεσαι, παλι το ιδιο. Ευχαριστεις και δοξαζεις τον Θεο.

Συνεπως, μονο λογισμοι κρυφης υπερηφανειας, οι οποιοι παρουσιαζονται ως λογισμοι ταχα "λεπτης συνειδησεως", Domna,
και με αυτο δεν θελω να θιξω τον συζυγο σου, γιατι απο αυτο πασχουμε ολοι μας,
απο την ωρα ηδη της προπατορικης πτωσεως και μετα, λογω κακων συναναστροφων, και ταλαιπωρουμαστε,
μπορουν να μας απομακρυνουν απο την προσευχη.

Πρεπει να εχουμε κατα νουν, οτι καθε στιγμη που δεν εχουμε μνημη Θεου, θλιβει τον Θεο. Ειναι γαρ Θεος Ζηλωτης.
Επισης καθε στιγμη αμαρτανουμε, οντες μακραν του Θεου, και καθε στιγμη θα παρουσιαστει μια παρεξηγηση, μια δυσκολη περισταση, αλλα αυτο δεν ειναι λογος για να αναβαλλουμε η να μην κανουμε προσευχη.

Οποτε επειδη ειμαστε ολοι ομοιοπαθεις και αδυναμοι, ολιγοπιστοι και εμπαθεις, πρεπει σε καθε περισταση να προσευχομαστε,
οτι και εαν συμβαινει, γιατι ειναι ο μονος τροπος να βρισκομαστε εν τη οδω του Κυριου, μεσα στο δρομο της Χαριτος Του.

Μην μασατε, και μην τσιμπατε στα δολωματα του πονηρου, που σε συνδυασμο με την ραθυμια μας, ακυρωνει την προσευχη μας.

Σταθειτε ενωπιον του Θεου, οτι και εαν εχετε κανει, οτι και εαν σας εχει συμβει, οτι και εαν εχετε κατα νουν.

Μονο ετσι θα χαρισει ο Κυριος, ευλογια και δυναμη, επιβραβευοντας πανω απο ολα την ταπεινη επιμονη μας,
αφου αρετες, αγωνα, καρπους και πιστη, δεν εχουμε να παρουσιασουμε παρα μονο στο μεγεθος βακτηριδιου σε νηπιακη ηλικια..

Και φυσικα το κομποσχοινι ειναι το πυρηνικο οπλο, βρισκομενο παντα μεσα στην τσεπη μας, στο χερι μας,
ετοιμο για την ευχη, σε καθε τοπο και περισταση, προς ζητηση χαρης και ελεους απο τον Χριστο τον Κυριο μας.

[aposal]

Η δουλειά του πονηρού είναι να μας υποδαυλίζει τα πάθη, ώστε αυτά να μας βγάζουν εκτός ελέγχου. Τότε απομακρύνεται από εμάς η χάρη του Θεού γι' αυτό και η διάθεσή μας για επικοινωνία μαζί Του είναι μειωμένη. Αυτό είναι ένα καλό όπλο του πονηρού που με τον τρόπο αυτό μας απομακρύνει από κοντά Του. Στις δύσκολες αυτές στιγμές θα πρέπει να μαζεύουμε το μυαλό μας και με το ζόρι - στην αρχή - να κάνουμε την προσευχή μας. Άλλωστε ο Απόστολος Πέτρος το έχει πει με σαφήνεια: "αδιαλλείπτως προσεύχεσθε". Ανεξαρτήρως ώρας και στιγμής. Αν λοιπόν εκείνη τη δύσκολη ώρα συγκεντρωθούμε και προσευχηθούμε θα ελαττωθεί σημαντικά και η ένταση του - όποιου - πάθους και θα αποκατασταθεί η επικοινωνία με τον Κύριο.

[Domna]

Ευχαριστώ πολύ για τις τόσες ενδιαφέρουσες απαντήσεις , λεβέντες μου !!! Να στε πάντα καλά !!!
Μαρία , λεβέντισα μου , χίλια θερμότατα ολόψυχα ευχαριστώ και για τις δικές σου οφέλιμες και ενδιαφέρουσες απαντήσεις !!! Να και σύ πάντα καλά !!!