Πρωτάρης

[vasilisalt]

Πέτρο μ αρέσει πολύ η ειλικρίνεια σου και το ύφος σου. Συμφωνώ απόλυτα πως η ουσία είναι στο όλον, στην μύηση ας μου επιτραπεί όρος παρ΄ ότι δεν είναι ακριβής. Και βέβαια συμφωνώ και για τα περί ταπεινότητας που έγραψε άλλος φίλος. Θεωρώ πως ένα απο τα κυριότερα διδάγματα του μοναχισμού είναι το πως κατακτάς το ευ ζειν μέσα από την απόλυτη ταπείνωση και αφοσίωση. Τελειώνοντας θα ήθελα να υπερτονίσω το πόσο σημαντική είναι για μένα η συμμετοχή σας σ΄ αυτην την κουβέντα. Παρ΄ότι πιστευω πως για τους περισσότερους τα θέματα φαίνονται αυτονόητα δεν αρνήθηκαν την προσφορά. Για μια ακόμα φορά επαληθεύεται πως τα αυτονόητα μας συντηρούν, τα αυτονόητα μας λείπουν. Π.χ. το σ΄ αγαπώ στη γυναίκα σου, στο παιδί σου, στο φίλο σου φαίνεται αυτονόητο, όμως τι όμορφο που είναι να το επαναλαμβάνεις συχνά. Αυτονόητα λοιπόν σας ευχαριστώ

[aposal]

Π.χ. το σ΄ αγαπώ στη γυναίκα σου, στο παιδί σου, στο φίλο σου φαίνεται αυτονόητο, όμως τι όμορφο που είναι να το επαναλαμβάνεις συχνά. Αυτονόητα λοιπόν σας ευχαριστώ

Ναι, είναι τόσο αυτονόητα που μας διαφεύγουν στην πράξη, κάποιες φορές! Κάποιες άλλες, κουραζόμαστε απο την συνεχή προσφορά της αγάπης μας, όταν αυτή δεν έχει την ανάλογη ανταπόδοση (έτσι νομίζουμε), με αποτέλεσμα να γινόμαστε νευρικοί ή εριστικοί.
Δυστυχώς όλα τα συναισθήματα αγάπης εμπεριέχουν και εγωισμό (γι' αυτό και κουράζουν όταν δεν υπάρχει ανταπόδοση), ΕΚΤΟΣ και αν η αγάπη προς ένα πρόσωπο είναι συνέπεια της μεγάλης αγάπης μας προς τον Κύριο. Όταν φτάσω στο σημείο να αγαπήσω πραγματικά τον Κύριό μου, να Τον λατρέψω δηλαδή, τότε δεν θα κουραστώ ποτέ να αγαπώ τη γυναίκα μου, το παιδί μου και μετά και όλον τον κόσμο.
Επομένως ΚΑΙ η αγάπη είναι προϊόν της προσέγγισης του Κυρίου μας. Και η επίσκεψη στο Άγιον Όρος μπορεί να μας βοηθήσει να προσεγίσουμε περαιτέρω τον Δημιουργό μας και μέσω Αυτού να βελτιώσουμε και την προσφερόμενη αγάπη στους ανθρώπους.
(Μάλλον κούρασα, να με συγχωρέσετε)!

[vasilisalt]

Σας ευχαριστώ ιδιαιτέρως. Μου φαίνεται απίστευτη η προσφορά σας. Ως νέο μέλος νιώθω τουλάχιστον ευτυχής. Θα προσπαθήσω να ανταποδώσω στο μέλλον.

Βρε Πέτρο που το θυμήθηκες τούτο το θεματάκι;;;
Για να δούμε θα μπορέσω ποτέ να ξεπληρώσω την υποχρέωση;

[Dimitris39]

Εγω στην Αθήνα τα βρήκα όλα ειξερα
Που κλέβουν πολλυ
Που τρώνε και το φέρνουν μετα δυο ώρες
Και και και

[Dimitris39]

Βασίλη τώρα που τα έμαθες όλα πότε πάμε μαζί οι τρείς μας?

[vasilisalt]

Αμήν φίλε Δημήτρη!!!
Που τα ξετρυπωνεις...

[petrosathonas]

Να δεις Βασίλη πως ξετρυπώνει τους γεροντάδες!

[Dimitris39]

Να δεις Βασίλη πως ξετρυπώνει τους γεροντάδες!

[vasilisalt]

Να δεις Βασίλη πως ξετρυπώνει τους γεροντάδες!

χά χά χά χα

[Dimitris39]

Στη Γρηγορίου παρακολούθησα την πρώτη μου ακολουθία στον Άθωνα.
Εσπερινός. Χαράχτηκε ανεξίτηλα στην ψυχή και το μυαλό μου ότι είδα κι έζησα.
Είναι σα να το ζω τώρα μετά από 18 χρόνια.

Την επόμενη μέρα Διονυσίου με καραβάκι.
Εκεί άρχισε η στροφή μου.

Σε άλλα ταξίδια μου στον Άθωνα πήγα στη Σταυρονικήτα.
Άλλη φύση εκεί, πράσινο, δροσιά, θέα. Θα δεις κι εσύ.
Καρυές - Σταυρονικήτα πήγαμε με τα πόδια. Εύκολη διαδρομή.

Η πρώτη μου ακολουθία ήταν στην Αγίου Παύλου και αμέσως την άλλη Ημέρα πήγα Νέα Σκήτη για την πανηγύρι
Αυτή η δεύτερη Θα μου μείνη αξέχαστη από τον εσπερινό ΕΩΣ την άλλη μετά στις 8.00
Το βράδυ αφού ψάλλανε διάφοροι επεσε στα τέσσερα στα μέσα του Ναού ένας Μοναχός και έκανε δημόσια εξομολόγηση
Δυνατά και μετά πόνο Θεέ μου Είπα Τι γίνεται εδώ?
Μου είπε ένας Γέροντας ότι χτυπιέται με τον πονηρό και οι υπόλοιποι από δίπλα τον ενύσχιαν με τα κομποσχοίνια