Αυτό είναι σίγουρο γιατί η Ιστορία απλά επαναλαμβάνεται.
Και άλλες φορές στο παρελθόν έγιναν παρόμοιες διαμαρτυρίες οι οποίες όμως κατέληξαν όπως λέμε στο αρχείο.
Και η συνέχεια ήταν πάντοτε η ίδια.
Έτσι έγινε στις δεκαετίες του ‘60 και του ‘80 αλλά και του ‘90 για το θέμα της συμφωνίας του Μπαλαμάντ αλλά και της ένωσης με τους μονοφυσίτες.
Οι πιο πρόσφατη έγινε με αφορμή τη μετάδοση κοινωνίας σε παπικούς στη Ραβέννα .
Ο Οικουμενισμός φυσικά καλά κρατεί.
Όσο δεν απειλείται ευθέως η σχέση με τον ίδιο τον πατριάρχη και με όσους τον στηρίζουν άμεσα ή έμμεσα – και αυτό μπορεί να γίνει κατά την διδασκαλία και πράξη των Αγίων Πατέρων μόνο με την διακοπή μνημοσύνου – τόσο αυτός και οι διάφοροι οικουμενιστές θα ξεθαρρεύουν όλο και περισσότερο.
Παραθέτω παρακάτω την απάντηση που έδωσε την τελευταία φορά ο Πατριάρχης στους αγιορείτες που διαμαρτυρήθηκαν κατά τον ίδιο περίπου τρόπο και τότε πριν 2 χρόνια. Το κείμενο είναι απο το περιοδικό Παρακαταθήκη.
Επιτρέψτε μου την παρεμβολή σχολίων απο πλευράς μου
Άλλο αυτό που λένε οι άγιοι Πατέρες και άλλο αυτό που έπραξε ο ίδιος πολλές φορές : όχι απλώς απομακρύνθηκε από την αλήθεια αλλά ουσιαστικά ξεπούλησε την ορθοδοξία και την μοναδικότητά Της , όταν λέει στους παπικούς ότι αποτελούν Εκκλησία και έχουν Μυστήρια και Αποστολική Διαδοχή.Πατριάρχης έγραψε: ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ Αριθμ. Πρωτ. 920/2004
Οσιώτατοι Επιστάται και Αντιπρόσωποι της Κοινότητος του Άγιου Ορους, τέκνα εν Κυρίω αγαπητά της ημών Μετριότητος, χάρις είη τη υμών Οσιότητι και ειρήνη παρά Θεού.
Μετά πολλής προσοχής καί πατρικής αγάπης ανεγνώσαμεν τό από ια' / κδ' παρελθόντος μηνός Σεπτεμβρίου γράμμα τής αγαπητής Οσιότητος υμών καί κατενοήσαμεν τήν ευαισθησίαν υμών εις θέματα Ορθοδόξου πίστεως καί εφαρμογής. Εχάρημεν διότι εν αρχή του υμετέρου γράμματος αναγνωρίζετε τόν παντοειδή καί δυσχερή αγώνα τής ημετέρας Μετριότητος προς προβολήν των Ορθοδόξων Δογμάτων καί θέσεων εις διαφόρους περιστάσεις, περί του οποίου διά μακρών εξεθέσαμεν ύμίν τά δέοντα διά του ύπ' αριθμ. πρωτ. 621 από γ' Ιουνίου 1999 Πατριαρχικού ημών Γράμματος.
Ώς είναι ευκόλως κατανοητόν, η παρουσίασις τής Ορθοδόξου αληθείας εις ποικίλας ανά τόν κόσμον κοινωνίας, διαφόρους αποδεχομένας απόψεις, απαιτεί ανάλογον προσαρμοστικότητα τόσον εις τάς διατυπώσεις όσον καί εις τάς συμπεριφοράς χωρίς θυσίαν τής αληθείας Άπαντες οί Άγιοι Πατέρες συμφωνούν επί του ότι οσάκις ομιλούμεν προς αλλοδόξους ή αλλόθρησκους καθίσταται αναγκαίον νά προσαρμόζωμεν τόν λόγον καί τόν τρόπον προς τήν δεκτικότητα αυτών άνευ βεβαίως απομακρύνσεως από τής αληθείας..
Ταυτόχρονα υποβιβάζει τους αγίους της Εκκλησίας μας – εδώ είναι η αγιομαχία misha - οι οποίοι έχυσαν και το αίμα τους προκειμένου να υποστηρίξουν την μοναδικότητα της Ορθοδοξίας. Ας θυμηθούμε μόνο τους αγιορείτες μάρτυρες που επί Βέκκου θανατώθηκαν για να μην συλλειτουργήσουν με τον λατινόφρονα Πατριάρχη.
Ας θυμηθούμε ακόμη και τους νεομάρτυρες επί τουρκοκρατίας που δεν «προσάρμοζαν» καθόλου τον λόγο τους απέναντι στους μωαμεθανούς αξιωματικούς και έβριζαν κατάμουτρα τον ψευδοπροφήτη τους , αδιαφορώντας για την ζωή τους.
Εδώ για μένα υπάρχει η μεγαλύτερη παραπλάνηση.Πατριάρχης έγραψε:
Πρόχειρον παράδειγμα έστω η συμβουλή του Αγίου Ιωάννου τής Κλίμακος, εις τά κείμενα του οποίου ασφαλώς εντρυφάτε. Γράφων ούτος προς τόν Ποιμένα λέγει: Ασθενείς μεν, αιρετικοίς μή συνεσθιέτωσαν, καθώς εν τοις κανόσιν είρηται• δυνατοί δέ εν Κυρίω, εάν υπό απίστων πίστει προτρέπωνται καί θέλωσι πορεύεσθαι, πορευέσθωσαν προς τήν του Κυρίου δόξαν (§ ξε'). Ο λόγος ούτος του Άγιου Πατρός προφανώς σημαίνει ότι ιεροί τίνες κανόνες, εντελλόμενοι τήν αποφυγήν του συγχρωτισμού πιστών καί απίστων ή πλανωμένων περί τήν πίστιν, σκοπόν έχουν τήν προστασίαν των ασθενέστερων πιστών από του επηρεασμού αυτών υπό τών αλλοθρήσκων ή αλλοδόξων καί ως εκ τούτου ή ύπ' αυτών θεσπιζόμενη απαγόρευσις τής κοινωνίας τών πιστών μετά τών άπιστων ή τών πλανωμένων δέν ισχύει έπί τών ισχυρών κατά τήν πίστιν οί οποίοι δέν κινδυνεύουν νά επηρεασθούν. 8O 8O 8O
Προσέξτε και είναι πολύ ξεκάθαρο:
O άγιος Ιωάννης της Κλίμακος λέει ότι αν θέλουν οι δυνατοί στην πίστη να φάνε μαζί με αιρετικούς (αυτό σημαίνει το «συνεσθιέτωσαν») ας πάνε.
Που λέει ο άγιος να πάνε; Μήπως λέει να πάνε να συμπροσευχηθούν;
Mήπως λέει στους πιστούς να βάλουν τους αιρετικούς μέσα στους ναούς τους και να συνεορτάσουν μαζί τους;
Μήπως δίνει ευλογία να τους ψάλλουμε κανέναν πολυχρόνιο; Να απαγγείλουν προσευχές στην δικιά μας Θεία Λατρεία;
Λέει τέτοια πράγματα ο άγιος ;
Όχι φυσικά.
Να πάνε να φάνε μαζί λέει.
Αυτό δηλαδή που όλοι μας το κάνουμε στην καθημερινή μας ζωή λόγω της πολυπολιτισμικότητας της σύγχρονης κοινωνίας. Παρόλο που δεν είμαστε «δυνατοί» στην πίστη όλοι μας.
Και όμως παρόλο που ο άγιος δεν είπε ούτε υπεννόησε τέτοια πράγματα , ο Πατριάρχης σήμερα έρχεται και προσπαθεί να εξαπατήσει τους αγιορείτες, για να δικαιολογήσει τις δικές του επαναλαμβανόμενες συμπροσευχές με τους αιρετικούς. Δυστυχώς όμως γι αυτόν δεν έχει την κάλυψη ή συγκατάθεση ούτε αυτού του αγίου που αναφέρει αλλά ούτε και κανενός άλλου.
Το αντίθετο μάλιστα , υποπίπτει στα αναθέματα και στις καθαιρέσεις πολλών Ιερών Κανόνων των Οικουμενικών Συνόδων.
Υπάρχει και το άλλο πολύ σοβαρό σημείο όμως εδώ:
Eντάξει ο ίδιος μπορεί να νοιώθει τρομερά δυνατός στην πίστη σε σημείο που όχι μόνο αν συμφάγει αλλά ακόμη και αν συμπροσευχηθεί με αιρετικούς δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο αλλοίωσης τους φρονήματος. Ας πάει να κάνει ότι θέλει μόνος του.
Ολους όμως εκείνους τους δύστυχους απλούς ορθοδόξους πιστούς που συμμετείχαν στην Θ.Λειτουργία με τον πάπα δεν τους σκέφτηκε;
Eδώ είδαμε στην τηλεόραση παιδάκια , άνδρες και γυναίκες προτού κοινωνήσουν να περνάνε να φιλάνε το χέρι και να παίρνουν την «ευλογία» του αιρετικού ψευδοεπισκόπου Ρώμης.
Είδαμε επίσης να τον προσκαλεί στο τέλος να ευλογήσει το ποίμνιο.!!!
Άρα το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι δεν ενδιαφέρεται καθόλου γι αυτό το ποίμνιο αφού δεν λαμβάνει κανένα μέτρο προστασίας του, αφού μάλιστα ο ίδιος έχει παραδεχτεί παραπάνω ότι «ιεροί τίνες κανόνες, εντελλόμενοι τήν αποφυγήν του συγχρωτισμού πιστών καί απίστων ή πλανωμένων περί τήν πίστιν, σκοπόν έχουν τήν προστασίαν των ασθενέστερων πιστών από του επηρεασμού αυτών υπό τών αλλοθρήσκων ή αλλοδόξων».
Εχει αποδείξει σε κανέναν ορθόδοξο ποτέ ο Πάπας ότι επιθυμεί να μάθει την αλήθεια; Αφού οι δυό τους γνωρίζονται εδώ και δεκαετίες εκεί έξω στα παπικά πανεπιστήμια , τόσα χρόνια την ξέρει την ορθοδοξία ο πάπας Βενέδικτος αν ήθελε δεν θα είχε δείξει κάποιο ενδιαφέρον ουσιαστικό; Όποιος θέλει να γνωρίσει την ορθοδοξία αλλιώς έρχεται . Με ταπείνωση και ενδιαφέρον και πραγματική αναζήτηση. Όπως ήταν οι Ρώσοι τον 9ο αιώνα που αναζητούσαν την αλήθεια και έψαχναν τις διάΠατριάρχης έγραψε:
Επί τής αυτής ορθής γραμμής βαίνει καί ή επομένη συμβουλή του αυτού Άγιου Πατρός: Έν μέν τοις κακοθελώς ήμίν μαχομένοις απίστοις ή κακοπίστοις, μετά πρώτην καί δευτέραν νουθεσίαν παυσώμεθα προς δέ τους μαθείν βουλομένους τήν αλήθειαν, τό καλόν ποιούντες έως αιώνος μή έκκακώμεν πλην κατά τόν στηριγμόν τής καρδίας ημών αμφότερους χρησώμεθα (Λόγος ΚΣΤ' β § ια). Είναι φανερόν ότι καί έν προκειμένω δέν ερμηνεύεται υπό του Άγιου Πατρός ό αποστολικός λόγος καθ' όν τρόπον ηρμήνευον οί Ιουδαίοι τόν περί Σαββάτου νόμον, αλλά έν σχέσει προς τε τήν διάθεσιν τών συνομιλητών ημών καί προς τήν αντοχήν ημών τών πιστών.
φορες θρησκείες να διαπιστώσουν ποιά είναι η αληθινή.
Πατριάρχης έγραψε:
Ασφαλώς, ως προς τήν καλήν διάθεσιν τών συνομιλητών ημών καί ως προς τήν αντοχήν ημών δύνανται νά υπάρξουν πολλαί εκτιμήσεις, διαφέρουσαι ολίγον ή πολύ αλλήλων. Έπί πλέον καί ώς προς τι εννοεί ο Αγιος Πατήρ διά του τό καλόν ποιούντες προφανώς δύνανται νά εκφρασθούν διάφοροι γνώμαι. Εις έκάστην όμως περίπτωσιν ο συνομιλών μετά τών αλλοδόξων έχει τήν εύθύνην τής έπιλογής μιας λύσεως και μιας στάσεως, περί της οποίας αποφασίζει πολλάκις υπό τήν πίεσιν των εξελισσομένων καί μή αναμενόντων γεγονότων, εις τρόπον ώστε νά είναι ένδεχόμενον νά υπήρχε καί καλυτέρα στάσις, τής οποίας όμως αι συνθήκαι δεν επέτρεψαν τήν επιλογήν. Συνεπώς, υπό τό πνεύμα αυτό εάν εκτιμώνται τά γεγονότα θά αποφεύγεται ό σκανδαλισμός τών πιστών, ο οποιος πρέπει βεβαίως νά λαμβάνεται ύπ' όψιν, αλλά δεν δύναται νά αποτελέση τό κύριον καί πολλώ μάλλον τό μοναδικόν κριτήριον τής ορθότητος ή του ενδεδειγμένου τής συμπεριφοράς του κληρικού, πολλώ μάλλον όταν οί σκανδαλιζόμενοι κρίνουν εκ του ασφαλούς εκ τών ύστερων καί ενίοτε μετά περισσού ζήλου.
Εδώ μας λέει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι και οι σκανδαλιζόμενοι έχουν μερίδιο ευθύνης. Ο Χριστός βέβαια είπε ότι όποιος σκανδαλίσει έναν από τους μικρότερους αδελφούς μας καλύτερα να πέσει να πνιγεί ....
Η σύγχρονη όμως πατριαρχική μέριμνα λέει ότι προηγούνται οι αιρετικοί!!!
Και ας βρίσκονται μεταξύ των σκανδαλιζομένων καθηγητές Θεολογίας των πανεπιστημίων και δεκάδες θεολόγοι , κληρικοί , μοναχοί, ηγούμενοι κλπ.
Μάλιστα...Πατριάρχης έγραψε:
Σχετικώς προς όσα έν τω γράμματι υμών χαρακτηρίζονται ώς λειτουργικοί συμπροσευχαί ρητέον ότι ή άποψις υμών αυτή είναι εκ τών πλέον αυστηρών. Έπί παραδείγματι, δεν υπάρχει τρόπος νά έμποδισθή ό τυχόν παριστάμενος εις Όρθόδοξον έκκλησιαστικήν ακολουθίαν Καρδινάλιος νά ύψωση τήν χείρα αυτού προς εύλογίαν, εάν αυτοβούλως ενεργήση. Δέν απαγορεύεται δέ ή υπό Όρθοδόξου κληρικού προσευχή καί ευλογία έπί αλλοθρήσκων υπέρ υγιείας καί σωτηρίας αυτών, ουδέ εκλαμβάνεται ή υπέρ τών αλλοθρήσκων προσευχή του Όρθοδόξου κληρικού ώς συμπροσευχή μετ' αυτών παρ' όλον ότι ουδόλως αποκλείεται νά προσεύχεται καί αλλόθρησκος καθ' όν τρόπον έχει διδαχθή ή αισθάνεται.
Επί δέ τούτοις, απονέμοντες ύμίν όλόθυμον τήν πατρικήν καί Πατριαρχικήν ημών εύλογίαν, έπικαλούμεθα έφ' υμάς τήν χάριν καί τό άπειρον έλεος του Θεού.
,βε'Φεβρουαρίου ιζ'
Ό Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος διάπυρος προς Θεόν εύχέτης
Ώστε «δεν υπάρχει τρόπος νά εμποδισθή ό τυχόν παριστάμενος εις Όρθόδοξον έκκλησιαστικήν ακολουθίαν Καρδινάλιος νά ύψωση τήν χείρα αυτού προς εύλογίαν, εάν αυτοβούλως ένεργήση»
Αυτοβούλως ενήργησε κ.Πατριάρχα ο πάπας Ρώμης μέσα στον ναό του Αγίου Γεωργίου όταν ευλόγησε τους ορθοδόξους ;
Εγώ προσωπικά είδα σε αργή κίνηση στο βίντεο ότι εσείς του δίνατε και οδηγίες ακριβώς ποιά στιγμή και πώς να «ευλογήσει» τους άμοιρους πιστούς. Και να στραφεί απο δώ και απο εκεί και να μην ξεχάσουμε κανέναν «ανευλόγητο» σε καμιά γωνιά.
Έλεος πιά.
Έλεος.