Η ψυχή του ανθρώπου μετά τον θάνατό του

[Captain Yiannis]

Ξαπλωνεις στο κρεββατι, και σκεπαζεσαι με μια κουβερτα.
Ειναι σκοταδι, και απολυτη ησυχια. Σκεπασμενος ολοκληρος δεν κινεισαι, δεν μιλας. Τιποτα.

Σκοταδι ψηλαφητο.
Θα μεινεις εκει οχι λιγα λεπτα, η μιση ωρα, αλλα μεχρι να μην αντεχεις αλλο, και λιγο παραπερα.

Διονύση τόκανα και.... με πείρε ο ύπνος τσακ - μπαμ.
Τι δεν έκανα καλά;

Θα ξαναπροσπαθήσω, και θα μουρμουράω και ΟΜ Μ Μ Μ Μ, ΟΜΜΜΜΜΜ, ΟΜΜΜΜΜ

Κύριε ελέησον .....

[ΜΙΧΣ]

να ρωτήσετε έναν βαριά καταθλιπτικό τι είναι κόλαση... μαύρα κάρβουνα στην καρδιά, και θλίψη που δεν σηκώνει το αβάσταχτο πέπλο της με τίποτα

Κυριάκο, την επόμενη φορά να πιεις καφέ που να σε κρατάει ξύπνιο τις επόμενες τρεις ώρες τουλάχιστον και χωρίς μάντρα : )

[dionysisgr]

Κυριακο και ΟΜΟ και TIDE και SKIP, να πεις,
αμα καταλαβεις για ποια αισθηση μιλαω,
ανεξαρτητα απο το φαινομενικα φαιδρον του πραγματος,
θα σου φυγει η διαθεση για αστεια. Πιστεψε με.

Σκεψου οτι ασκηταδες του γεροντικου κοιμοντουσαν σε ταφους
και εκαναν πολυ πιο extreme πραγματα.

Ο "λογικος" κοσμος τους περιγελουσε και τους ελεγε τρελλους,
αλλα αυτοι κερδισαν την Βασιλεια του Θεου,
και οι "λογικοι" και "φρονιμοι" μεινανε με την λογικη στο χερι..

Ο ανθρωπος πρεπει να δοκιμαζει τον εαυτο του, με καθε τροπο,
γιατι θα βρεθουμε προ εκπληξεων για τις οποιες δεν εχουμε καν μυρωδια.

[Μ.Δ.Κ.]

Πέρα απο την ΄΄ατυχή΄΄ υπο τύπον αστειότητος παρέμβασή μου, σε αυτά που σωστά σημείωσε ο Διονύσης, θα είχα να προσθέσω ότι ο κάθε πιστός Χριστιανός διαθέτοντας έστω ίχνη πνευματικής ζωής, έχει γευτεί με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο του τι σημαίνει το σκότος με αρκετές απο τις σημασίες και έννοιές του.Ένα παράδειγμα έδωσε η Μαρία αλλά θα μπορούσαμε να παραθέσουμε δεκάδες και διαφορετικών ειδών ''κολάσεις'' που ενδέχεται να προγεύεται ο άνθρωπος απο τούτη τη ζωή.
Για τον άνθρωπο που έχει χριστιανική πνευματική διάσταση στη ζωή του αυτό γίνεται περισσότερο φανερό.
Για παράδειγμα όταν καλείται να αντιμετωπίσει καταστάσεις ή γεγονότα ιδιαιτέρως πειρασμικά ( που συνήθως προέρχονται απο άλλους ανθρώπους, και που είναι απο τις χειρότερες μορφές πειρασμών, επειδή ακριβώς προέρχονται απο τα πλέον ισχυρότατα όπλα του Διαβόλου, δηλαδή το να ενεργεί με όργανα ανθρώπους ) τότε όταν ο απλός πιστός άνθρωπος νιώθει ( με την μικρή πίστη του) ότι καλείται μόνος να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, τότε αντιλαμβάνεται πράγματα που δεν τα είχε ποτέ φανταστεί.
Κάθε τέτοια ΄΄δοκιμασία΄΄ είναι το αναπόφευκτο σκαλάκι προκειμένου να ανεβεί άλλο ένα που εκεί θα αντιμετωπίσει μεγαλύτερη και διαφορετικού τύπου δυσκολία, όντας κάθε φορά ποίο έμπειρος και λίγο ποιό δυνατός στο να αντιμετωπίσει τα επόμενα. Στην πορεία αυτή αν είναι κάτι που οσμίζεται σίγουρα, αν είναι κάτι που προγεύεται, είναι η πίκρα του σκότους που διαβλέπει, αν πέσει απο το σκαλί, που δεν είναι τίποτα άλλο απο πρόγευση της κολάσεως.
Ο μέγας των αποστόλων Παύλος περιέγραφε αυτή την ΄΄κόλαση΄΄ με τις φράσεις είναι "φοβερό το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος'' ενώ αλλού περιγράφοντας στον μαθητή του Τιμόθεο, ο οποίος ήταν έμπιστος και ομόψυχος, τον φοβερό αγώνα που διεξήγαγε εναντίον των δυνάμεων του σκότους,σε συνδυασμό με την τεραστίων διαστάσεων ευθύνη της ιεραποστολής που του είχε αναθέσει ο Κύριος, περιγράφει λοιπόν την ψυχική του κατάσταση ως"έξωθεν μάχαι έσωθεν φόβοι και αγωνίαι''.
Όποιος δεν γεύτηκε στο ελάχιστο αυτούς τους φόβους και αυτές τις αγωνίες, ευρίσκεται πόρρω μακράν του λεγομένου πνευματικού αγώνος, του αγώνος για ζωή ή θάνατο , σωτηρία ή απώλεια, Παράδεισο ή Κόλαση.

[dionysisgr]

Σωστα και αυτα που προσθετεις.

Απλως ενας τροπος ειναι αυτο που ειπα. Αλλος μπορει να εχει καλυτερη ιδεα.

Επειδη ομως ο ανθρωπος ειναι το συναμφοτερον ψυχης και σωματος,
καλο ειναι να εχουμε και εμπειρικα, οχι μονο διανοητικα καποιες αισθησεις-αναφορες.

Αλλο να μιλας για κολαση, και αλλο να παιρνεις μια γευση, εστω και σε εξομοιωση.

Τωρα θα μου πειτε, ρε Διονυση, την κολαση βρηκες να εξομοιωσεις; Ο Παραδεισος δεν σου εκανε;

Καλη ερωτηση.

Ξεκιναμε, με το "σιγουρο" και βλεπουμε για αυτο που παιζεται..

Αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου.