Ο Μεγάλος και ο Μικρός Αγιασμός

[toula]

Ο Μεγάλος και ο Μικρός Αγιασμός...

Μία από τις πιο γνωστές και λαοφιλείς Ακολουθίες της Εκκλησίας μας είναι αυτή του Aγιασμού των Yδάτων. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία η Ακολουθία αυτή παρουσιάζεται σε δύο τύπους, τον Mεγάλο και τον Mικρό Aγιασμό, ανήκει δε στην κατηγορία των Mυστηριοειδών Tελετών. Μυστηριώδεις καλούνται οι Ακολουθίες μέσω των οποίων παρέχεται αοράτως η Θεία Χάρη με αισθητούς χειρισμούς και σημεία, δεν έχουν συσταθεί όμως από τον Κύριο ούτε είναι αναγκαίες προς σωτηρία όπως τα Μυστήρια.
Είναι γνωστές σε όλους οι διάφορες ευλαβείς παρανοήσεις που υφίστανται σε σχέση με τον Αγιασμό γενικώς, ιδίως δε με τον Μεγάλο. Για τον λόγο αυτό κρίνεται σκόπιμο προς άρση των παρεξηγήσεων να παρουσιαστούν ακροθιγώς τα όσα σχετικά ισχύουν.

Διάκριση μεταξύ Μεγάλου και Μικρού Αγιασμού

Μέγας Αγιασμός ονομάζεται η Ακολουθία που τελείται στο ναό δύο φορές το έτος (5 και 6 Ιανουαρίου) σε ανάμνηση της Βαπτίσεως του Χριστού στον Ιορδάνη. Μικρός Αγιασμός είναι ο συνήθως τελούμενος στους ναούς κατά την 1η εκάστου μηνός και σε διάφορες άλλες περιπτώσεις (θεμελιώσεις οίκων, εγκαίνια καταστημάτων, δημοσίων έργων,έναρξη Σχολικού έτους, κτλ.). Γίνεται σαφές λοιπόν ότι κακώς νομίζεται ότι ο Αγιασμός της παραμονής των Θεοφανείων είναι ο Μικρός αγιασμός και της Κυρίας Ημέρας ο Μέγας. Κατά τις δύο αυτές ημέρες τελείται η ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού. Η τέλεση του Μεγάλου Αγιασμού την παραμονή της Μεγάλης Εορτής είναι συνήθεια που επικράτησε κατά τους νεότερους χρόνους χάριν εξυπηρέτησης των πιστών. Η όποια διάκριση μεταξύ της αγιαστικής χάριτος του Αγιασμού της παραμονής και της Ημέρας των Θεοφανείων είναι λανθασμένη αν όχι απαράδεκτη.

Φύλαξη αγιασμού κατ’ οίκον

Ο Μέγας Αγιασμός δύναται να φυλάσσεται κατ’ οίκον προς εξυπηρέτηση των αναγκών των πιστών. Αυτό αναφέρεται ρητώς στο κείμενο της Ακολουθίας: «ίνα πάντες οι αρυόμενοι και μεταλαμβάνοντες έχοιεν αυτό προς ιατρείαν παθών, προς αγιασμόν οίκων, προς πάσαν ωφέλειαν επιτήδειον» καθώς επίσης και στον λόγο του Ι. Χρυσοστόμου ο οποίος γράφει σχετικά: «κατά την εορτή αυτή όλοι παίρνουν το αγιασμένο νερό στο σπίτι τους και το φυλάνε ολόκληρο τον χρόνο». Απαραίτητη βεβαίως προϋπόθεση για την κατ’ οίκον διατήρηση του καθαγιασμένου ύδατος είναι η ευλαβής και μετά μεγίστης προσοχής φύλαξή του.

Μέγας Αγιασμός και νηστεία

Επικρατεί η αντίληψη ότι η νηστεία της 5ης Ιανουαρίου έχει οριστεί λόγω της επικείμενης μετάληψης του Μεγάλου Αγιασμού της επομένης. Μία τέτοια εκδοχή όμως δεν μαρτυρείται από την παράδοση της Εκκλησίας μας αλλά προέρχεται από παρανόηση μιας άλλης αρχαιότατης πράξης. Από τους Πρωτοχριστιανικούς ήδη χρόνους, της μεγάλης Δεσποτικής εορτής των Θεοφανείων προηγούνταν προπαρασκευαστική νηστεία που αφορούσε το ομαδικό βάπτισμα των κατηχουμένων που γινόταν κατά την ημέρα αυτή. Τότε νήστευαν όχι μόνον ο βαπτιζόμενος και ο βαπτίζων αλλά και σύμπασα η Εκκλησία. Την αιτιολόγηση της νηστείας της παραμονής λόγω της λήψης Αγιασμού δεν δικαιολογεί ούτε η σύγχρονη πράξη κατά την οποία τελείται Μέγας Αγιασμός και κατά την Παραμονή. Ο λαός μεταλαμβάνει του Μεγάλου Αγιασμού της παραμονής χωρίς να νηστεύει την προηγουμένη (4η Ιανουαρίου) αλλά ούτε καταλύει την νηστεία της παραμονής των Θεοφανείων (5ης Ιανουαρίου) μετά την λήψη του.

Μολαταύτα η νηστεία της παραμονής, αν και δεν συνδέεται όπως αναφέραμε παραπάνω, με την μετάληψη του Αγιασμού, πρέπει σε κάθε περίπτωση να τηρηθεί ως προπαρασκευή για την Μεγάλη Δεσποτική Εορτή των Θεοφανείων που ακολουθεί και κυρίως για την Θεία Κοινωνία. Αυτό άλλωστε συμβαίνει με όλες τις Μεγάλες Εορτές του Εκκλησιαστικού έτους.

Για την μετάληψη του Μεγάλου Αγιασμού απαιτείται τέλεια αποχή τροφής και ποτού από του δείπνου ή του μεσονυκτίου της προηγούμενης ημέρας μέχρι της μεταλήψεως. Εξαίρεση αποτελεί η έκτακτη μετάληψη αγιασμού σε περιπτώσεις ασθενειών, κινδύνων κτλ. Και εκεί όμως η πνευματική νηστεία όπως ορίζεται από τον Απόστολο Παύλο (Β΄ Κορ. 7,1) είναι απαραίτητη.

Αγιασμός και Θ. Κοινωνία

Μέγας αγιασμός φυλάσσεται στον ναό καθ’ όλο το έτος σε ειδική φιάλη. Σκοπός της πράξης αυτής είναι η διευκόλυνση των πιστών και η εξυπηρέτηση των αναγκών τους. Πιο συγκεκριμένα ο Μέγας Αγιασμός δίδεται συνήθως ως ευλογία σε πιστούς που βρίσκονται υπό επιτίμιο του πνευματικού και δεν επιτρέπεται να κοινωνήσουν. Η πράξη αυτή όμως εάν δεν κατανοηθεί ορθά γεννά ακραίες παρεξηγήσεις.. Μια όμοια παρανόηση έγκειται στην αντίληψη ότι η Θ. Κοινωνία κατά τα Θεοφάνεια δεν είναι απαραίτητη αφού υποκαθίσταται από την λήψη Αγιασμού. Ο Μέγας Αγιασμός σε καμία περίπτωση δεν δύναται να υποκαταστήσει τη μετάληψη του Σώματος και Αίματος του Κυρίου. Δεν θεωρείται υποκατάστατο ούτε όμοιο και ισότιμο.

Διαφορά αγιαστικής χάριτος Μεγάλου και Μικρού Αγιασμού;

Ενα θέμα το οποίο απασχολεί τους πιστούς είναι η διαφορά της παρεχόμενης δια των δύο τύπων του Αγιασμού χάριτος. Σε κάθε περίπτωση το ερώτημα για την Ορθόδοξη Παράδοση και θεολογία θεωρείται σχολαστικό. Στην συνείδηση της Εκκλησίας τόσο ο Μέγας όσο και ο Μικρός αγιασμός είναι ύδωρ καθαγιασμένο δια της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος παρεχόμενο στους πιστούς «πρός πάσαν ωφέλειαν». Η όποια διαφορά δεν έγκειται στην παρεχόμενη χάρη αλλά στην χρήση του καθαγιασμένου ύδατος η οποία αποκαλύπτεται μέσω των κειμένων των ακολουθιών του αγιασμού. Η έμφαση στον Μικρό Αγιασμό δίδεται στην ίαση των σωματικών και ψυχικών ασθενειών και στην θεραπεία των παθών και των αλγηδόνων ενώ στον Μεγάλο Αγιασμό στα αιτήματα τούτα προστίθενται και άλλα παρόμοια και ποικίλα. Εάν λάβουμε υπόψη μας το γεγονός ότι κατά τα πρωτοχριστιανικά χρόνια ο καθαγιασμός του ύδατος των Θεοφανείων ήταν ο καθαγιασμός του Ύδατος του Αγίου Βαπτίσματος εντός του οποίου βαπτίζονταν οι κατηχούμενοι μετά την άντληση ενός μέρους του από τους πιστούς για ευλογία, ίσως έχουμε την απάντηση στο ερώτημα γιατί ο μεν ένας ονομάζεται «μέγας» ο δε άλλος «μικρός».

«Σήμερον των υδάτων αγιάζεται η φύσις…»

Μία λιγότερο διαδεδομένη πλην όμως σοβαρή παρανόηση αφορά την λαϊκή αντίληψη ότι κατά την ημέρα των Θεοφανείων όλα αδιακρίτως τα ύδατα είναι καθαγιασμένα. Το όλο θέμα εδράζεται στην παρανόηση της έννοιας των ποιητικών εκφράσεων «Σήμερον των υδάτων αγιάζεται η φύσις… κτλ». Επ’ ουδενί λόγω όμως μπορεί να υποστηριχθεί ότι όλα τα ύδατα καθαγιάζονται αυτομάτως κατά την ημέρα αυτή και ότι έχουν την δύναμη και την χάρη του Μεγάλου Αγιασμού. Εξάλλου εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο η τέλεση του αγιασμού θα ήταν άνευ νοήματος.
Η ως άνω υμνολογική έκφραση και όλες οι όμοιες με αυτή αναφέρονται στην φύση του ύδατος ως υλικού στοιχείου η οποία εξαγιάστηκε μέσω του Βαπτίσματος του Χριστού. Η έννοια του «Σήμερον» άλλωστε αφορά την σχετικοποίηση του χρόνου εντός της θείας λατρείας και εμφανίζεται στην υμνολογία πολλών άλλων Μεγάλων Εορτών. Τα μέλη της Εκκλησίας πλησιάζουν τα Θεία Γεγονότα ως γενόμενα «σήμερον» και μη δεσμευόμενα από τον ανθρώπινο χρόνο αφού η σωστική τους χάρη «διαμένει εις τον αιώνα του αιώνος».

http://www.inagiounikolaoutouneou.gr

[vasilisalt]

Ευχαριστούμε Τουλα

[ΜΙΧΣ]

+ άπειρον

[Captain Yiannis]

Μία λιγότερο διαδεδομένη πλην όμως σοβαρή παρανόηση αφορά την λαϊκή αντίληψη ότι κατά την ημέρα των Θεοφανείων όλα αδιακρίτως τα ύδατα είναι καθαγιασμένα. Το όλο θέμα εδράζεται στην παρανόηση της έννοιας των ποιητικών εκφράσεων «Σήμερον των υδάτων αγιάζεται η φύσις… κτλ». Επ’ ουδενί λόγω όμως μπορεί να υποστηριχθεί ότι όλα τα ύδατα καθαγιάζονται αυτομάτως κατά την ημέρα αυτή και ότι έχουν την δύναμη και την χάρη του Μεγάλου Αγιασμού. Εξάλλου εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο η τέλεση του αγιασμού θα ήταν άνευ νοήματος.
Η ως άνω υμνολογική έκφραση και όλες οι όμοιες με αυτή αναφέρονται στην φύση του ύδατος ως υλικού στοιχείου η οποία εξαγιάστηκε μέσω του Βαπτίσματος του Χριστού. Η έννοια του «Σήμερον» άλλωστε αφορά την σχετικοποίηση του χρόνου εντός της θείας λατρείας και εμφανίζεται στην υμνολογία πολλών άλλων Μεγάλων Εορτών. Τα μέλη της Εκκλησίας πλησιάζουν τα Θεία Γεγονότα ως γενόμενα «σήμερον» και μη δεσμευόμενα από τον ανθρώπινο χρόνο αφού η σωστική τους χάρη «διαμένει εις τον αιώνα του αιώνος».

Τελικά πρέπει να παραδεχθούμε ότι η Ελληνική γλώσσα είναι το κάτι άλλο.
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στην χρήση της,..

Αν δεν ήταν σε ενεστώτα χρόνο -η Εκκλησία Του- τότε, ... τότε πηγαίναμε χαμένοι.

Το "τώρα μετράει" το "νυν" ...γιά μας τους ελεεινούς και χοϊκούς , τίποτα άλλο ,
...ε ε ε ας βάλουμε και το αεί.(άλλωστε βιώνουμε και έχει σημανθεί η 8η μέρα)

...βέβαια, το εννοώ ως, ... μετάνοια και Αγιασμό .

Κάτι τέτοιο πρέπει να λέει αλλά, ... με μπερδεύει

Κύριε ελέησον

[aposal]

Σχετικά με τον Αγιασμό υπάρχει μεγάλη σύγχυση. Πρόσφατα άκουσα ιερέα μιας ενορίας να προτρέπει τους πιστούς να πιουν αγιασμό ΠΡΙΝ καταλύσουν το αντίδωρο. Επίσης είπε ότι μόνον αυτός ο αγιασμός φυλάσσεται στο σπίτι και συμβούλεψε τους πιστούς ό,τι περισσέψει το φέρουν στην Εκκλησία σε έναν χρόνο και να πάρουν τον "νέο" μεγάλο αγιασμό.
Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την δική μας ενορία (Αγίου Δημητρίου) η οποία είχε εκδόσει σχετικό έντυπο:

Μικρός και μεγάλος αγιασμός
Ο μικρός αγιασμός θεσπίστηκε κατά τον 8ο ή 9ο αιώνα και ετελείτο κάθε πρώτη του μήνα στους ναούς για να συγκρατήσει τους πιστούς, οι οποίοι επιδίδοντο σε νεομηνίες, σε παγανιστικές πράξεις και σε μαντείες με ύδατα πηγών. Και η Εκκλησία για να εκτοπίσει αυτήν την κακοδοξία θέσπισε τον αγιασμό των υδάτων στους αγιασμούς κάθε πρωτομηνιά. Αυτό τηρείται μέχρι σήμερα. Μικροί αγιασμοί γίνονται για πολλές περιπτώσεις. Οι αγιασμοί, είτε είναι μικρός, είτε μεγάλος, δεν διαφέρουν ως προς την αγιαστική χάρη, αλλά είναι ίσοι. Είτε τελείται την παραμονή των Θεοφανείων, είτε ανήμερα, είτε άλλη ημέρα, πρόκειται για αγιασμένο νερό. Λέγεται μεγάλος, ο αγιασμός των Θεοφανείων, γιατί γίνεται με μεγάλη επισημότητα και τελετουργικότητα, λόγω της εορτής. Ο μικρός γίνεται ταπεινότερα. Αλλά είναι ίσοι μεταξύ τους. Είναι σαν την Θεία Κοινωνία, η οποία, είτε ιερουργηθεί με την παρουσία πλήθους αρχιερέων, είτε από κάποιον ταπεινό άγνωστο και αγράμματο ιερέα, είναι το ίδιο πράγμα, διότι και οι δύο είναι ο αναστημένος Ιησούς.
Ο αγιασμός, μικρός ή μεγάλος, φυλάσσεται σπίτι με τον ανάλογο σεβασμό και τον χρησιμοποιούμε σε κάθε χρεία επιτήδειο, όπως μας λέει η Εκκλησία. Μπορούμε να τους αναμίξουμε. Πολλοί πιστοί νοιώθουν φόβο και δέος, σαν να απειλούνται, όταν αναμίξουν τους αγιασμούς. Και αν υποθέσουμε ότι ο μεγάλος αγιασμός υπερέχει του μικρού, τι θα συμβεί; Απλούστατα θα γίνει και ο μικρός αγιασμός μεγάλος, κατά την φράση του Αποστόλου Παύλου, «το έλασσον ευλογείται υπό του μείζονος».
Δεν πρέπει να ταυτίζεται με τη Θεία Κοινωνία. Ούτε καν σκέψη σύγκρισης δεν πρέπει να γίνεται, γιατί θεωρείται αίρεση και βλασφήμια. Η Θεία Κοινωνία είναι αυτός ο Κύριος, το αναστημένο και θεωμένο Σώμα και Αίμα του Χριστού μας και δεν έχει υποκατάστατα, ή κάτι που να του είναι ανάλογο. Ο Χριστός είναι ο μόνος Κύριος Θεός και Δεσπότης και τίποτε δεν τον υποκαθιστά, ουδέ αυτή η Παναγία Μητέρα και οι Άγιοι Πάντες. Ο αγιασμός είναι νεράκι αγιασμένο, όση αγιαστική χάρη και αν του δοθεί. Σώμα Χριστού δεν είναι, ούτε γίνεται. Μην πλανώμεθα. Το αγιασμό των Θεοφανείων τον χρησιμοποιεί η Εκκλησία για τον αγνισμό μιανθέντων αγγείων ή τροφίμων. Με τον αγιασμό της παραμονής αγιάζουμε και τα ζώα μας ακόμη, ενώ τον αγιασμό της εορτής των Θεοφανείων τον πίνουν και αυτά τα θαλάσσια ζώα, ή όσα ζουν σε ποτάμια ή δεξαμενές, όταν τα νερά τους αγιάζονται.
Νηστεία για τη λήψη του Αγιασμού δεν υπάρχει. Ούτε κατά την εορτή των Θεοφανείων, ούτε σε άλλη περίπτωση. Κατά τον Άγιο Θεόδωρο τον Στουδίτη, η νηστείας της παραμονής των Θεοφανείων γίνεται για την δική μας προετοιμασία, προς υποδοχήν του επιφανέντος Χριστού. Πολλοί χριστιανοί, από κακή πληροφόρηση, δεν κοινωνούν των Αχράντων μυστηρίων κατά τα Θεοφάνεια, γιατί θα πιουν τον μεγάλο Αγιασμό. Αυτό συνιστά πλάνην οικτρά. ΚΑΙ θα κοινωνήσουμε ΚΑΙ, στη συνέχεια, θα πιούμε αγιασμό.

Η σειρά λήψεως έχει ως εξής :
1. Κοινωνία, γιατί αυτή είναι η Σάρκα και το Αίμα του Χριστού.
2. Αντίδωρο, γιατί είναι σύμβολο της κοιλίας της Θεοτόκου.
3. Αγιασμός, και μετά ακολουθούν τα κόλλυβα κλπ

Αυτά πρέπει να τηρούνται από τους Ορθόδοξους Χριστιανούς.

[stathisekp]

Σχετικά με τον Αγιασμό υπάρχει μεγάλη σύγχυση. .....

Και προς επίρρωση της απόψεως του εκλεκτού Αποστόλη, μια αναζήτηση στο διαδίκτυο θα σας πείσει.
Από τους γονείς μου ακόμα, έχουμε μια συνήθεια στο σπίτι, που τη τηρώ και τώρα στο δικό μου.
Κάθε πρωί πίνουμε αγιασμό όλοι, από ένα μπουκάλι το οποίο όταν αδειάζει το συμπληρώνουμε με νερό. (Πριν αδειάσει όλο, εννοείται... ). Έψαχνα λοιπόν να μάθω αν μπορώ να προσθέσω στον υπάρχοντα αγιασμό (το οποίο για δεκάδες χρόνια υπάρχει και συμπληρώνεται) τον αγιαμό των Θεοφανείων. Συμπέρασμα δεν έβγαλα, αλλά μάλλον θα ακολουθήσω το "τυπικό" του Αγ. Δημητρίου, δηλ θα τα αναμείξω...

[Dionysios_Anat]

Οι αγιασμοί, είτε είναι μικρός, είτε μεγάλος, δεν διαφέρουν ως προς την αγιαστική χάρη, αλλά είναι ίσοι. Είτε τελείται την παραμονή των Θεοφανείων, είτε ανήμερα, είτε άλλη ημέρα, πρόκειται για αγιασμένο νερό. Λέγεται μεγάλος, ο αγιασμός των Θεοφανείων, γιατί γίνεται με μεγάλη επισημότητα και τελετουργικότητα, λόγω της εορτής. Ο μικρός γίνεται ταπεινότερα. Αλλά είναι ίσοι μεταξύ τους. Είναι σαν την Θεία Κοινωνία, η οποία, είτε ιερουργηθεί με την παρουσία πλήθους αρχιερέων, είτε από κάποιον ταπεινό άγνωστο και αγράμματο ιερέα, είναι το ίδιο πράγμα, διότι και οι δύο είναι ο αναστημένος Ιησούς.

Οἱ θέσεις ποὺ διατυπώνονται στὸ ἀνωτέρω ἀπόσπασμα εἶναι ἐντελῶς ἐσφαλμένες, καὶ λυποῦμαι πολύ, ἂν ὑπάρχουν ἱερεῖς ποὺ ἔχουν τέτοιες ἰδέες καὶ τὶς διδάσκουν μάλιστα καὶ σὲ ἄλλους. ἐὰν δὲν εἶχα ἀκούσει καὶ ἐγὼ ὁ ἴδιος τέτοιες ἀπόψεις ἀπὸ ἱερεῖς καὶ ἐὰν δὲν εἶχα διαβάσει βιβλία μὲ τέτοια σύγχυσι ἐπίσης γραμμένα ἀπὸ ἱερεῖς, δὲν θὰ πίστευα ὅτι ἕνα τόσο ἁπλὸ πρᾶγμα γίνεται ἀντικείμενο συγχύσεως. τὸ νὰ μπερδεύωνται οἱ λαϊκοὶ καὶ νὰ μὴν ξέρουν ποιό εἶναι τὸ σωστό κάπως μπορεῖ νὰ δικαιολογηθῇ· ἀλλὰ στὴν περίπτωσι ἱερέων, καὶ μάλιστα μορφωμένων, σεβαστῶν, παραδοσιακῶν, λευκανθέντων στὴν λειτουργικὴ διακονία καὶ στὴν διαποίμνασι τῶν ψυχῶν, τί νὰ πῇ κανείς;

Τὸ θέμα ἔχει ἀπασχολήσει καὶ παλαιότερα τὸ παρὸν διαδικτυακὸ βῆμα διαλόγων (viewtopic.php?f=9&t=16163), ἀπασχολεῖ κάθε χρόνο ἱερεῖς καὶ λαϊκούς, πιστοὺς καὶ ἀπίστους, καὶ ἀπὸ ὅ,τι φαίνεται θὰ συνεχίσῃ νὰ μᾶς ἀπασχολῇ καὶ τὰ ἑπόμενα χρόνια ἕνα πρόβλημα, τὸ ὁποῖον κανονικῶς δὲν ὑφίσταται, διότι εἶναι λυμένο! προφανῶς κάποιοι δὲν θέλουν ἢ δὲν μποροῦν νὰ καταλάβουν...

Ἔγκυρες θέσεις γιὰ τὸ θέμα διατυπώνει ὁ μακαριστὸς μητροπολίτης Πατρῶν Νικόδημος Βαλληνδρᾶς (βλέπε τὸ κείμενό του ἁπλοποιημένο γλωσσικῶς viewtopic.php?f=9&t=16163#p189883).

᾿Απαντήσεις στὴν ἀντίθετη ἀποψι καὶ ἐπιχειρηματολογία μὲ ἐπιχειρήματα βάσει τῆς ὀρθοδόξου λειτουργικῆς παραδόσεως καὶ δογματικῆς ἔχω δώσει πρὸ τετραετίας (http://www.symbole.gr/forum/viewtopic.p ... =914#p3407). διαδῶστε αὐτὰ τὰ κείμενα ὅσο μπορεῖτε, μήπως καὶ κάποια στιγμὴ πάψουν αὐτὲς οἱ ἀνούσιες καὶ ἄνευ πραγματικοῦ ἀντικειμένου συγχύσεις καὶ ἀντιπαραθέσεις, ὥστε νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ πραγματικὰ προβλήματα τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς.

[Captain Yiannis]

Ο σεβαστός κ. Διονύσιος Ανατολικιώτης τοποθετεί τα πράγματα στην σωστή τους βάση, κατά την ταπεινή μου άποψη.

Άλλωστε ο λόγος και μόνον του διαχωρισμού σε μικρό και μεγάλο θα πρέπει να μας προδιαθέτει για κάποια διαφορετικότητα, .. πέραν της τεκμηριωμένης.

Τώρα , όσον αφορά αυτόν της Παραμονής των Φώτων και τον ανήμερα ...

(δηλαδή τον Μεγάλο Αγιασμό τον επέχοντα αγιαστικήν χάρη ως εκ του Βαπτίσματος του Κυρίου αλλά που είναι και ίσης βαρύτητος με αυτόν του τελουμένου μυστηρίου του Βαπτίσματος... δεν το υποκαθιστά όμως )

... νομίζω ότι, θα πρέπει να ξεκαθαριστεί σε "ανώτερα" κλιμάκια της Ιεραρχίας της Εκκλησίας ,
ώστε να υπάρχει ομοφωνία και έτσι να μην δημιουργούνται παρανοήσεις του είδους, τον πίνουμε δεν τον πίνουμνε τον κρατάμε δεν τον κρατάμε ,που τον κρατάμε ; κλπ..

Παρατηρήτε το φαινόμενο , ο ένας Ιεράρχης να λέει το ένα εδώ και άλλος το άλλο εκεί...

Ευλογείτε

[aposal]

Αδελφοί Διονύσιε και Ιωάννη αυτές οι απόψεις είναι του πατέρα Ματθαίου, πρωτοπρεσβύτερου του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου. Εάν τις θεωρείτε εσφαλμένες δεν έχετε παρά να παρευρεθείτε στην επόμενη συνάντηση του φόρουμ, όποτε αυτή γίνει, στην οποία πάντοτε συμπεριλαμβάνεται και συζήτηση με τον εν λόγω ιερέα, κατά την οποία θα θέσετε το του αγιασμού.

[Captain Yiannis]

Αδελφοί Διονύσιε και Ιωάννη αυτές οι απόψεις είναι του πατέρα Ματθαίου, πρωτοπρεσβύτερου του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου. Εάν τις θεωρείτε εσφαλμένες δεν έχετε παρά να παρευρεθείτε στην επόμενη συνάντηση του φόρουμ, όποτε αυτή γίνει, στην οποία πάντοτε συμπεριλαμβάνεται και συζήτηση με τον εν λόγω ιερέα, κατά την οποία θα θέσετε το του αγιασμού.

Τι να πω ευλογημένε , ..εγώ ο ελάχιστος, ..στον Πατέρα Ματθαίο;
Απλά δράττομαι της ευκαιρίας, να διατυπώσω , ..σε επίπεδο φόρουμ,
την σύμπτωση των απόψεων/γνώσεων μου, .. με τον αγαπητό αδελφό Διονύσιο,
..ένα καταξιωμένο τυπικάρη της εκκλησίας , Του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Εύχομαι πάντως .. και ελπίζω ο ελάχιστος, ..να αξιωθώ ...σε μελλοντική συνάντηση με τον π. Ματθαίο και όχι μόνο , ..προς οικοδομή