Προσκύνημα στο Άγιο Όρος 21-23 Φεβρουαρίου 2014

[filotas]

(Συνέχεια από το προηγούμενο)

Εκεί υπήρξε διαφωνία για τη διαδρομή. Οι περισσότεροι θέλαμε να πάμε από το δρόμο για να περάσουμε από την Καψάλα και άλλοι ήθελαν να πάνε από το μονοπάτι.


Οι 2 διαδρομές από Σταυρονικήτα για Ιβήρων

Όπως φαίνεται και στο χάρτη η διαδρομή από το μονοπάτι είναι πολύ πιο εύκολη και σύντομη, όμως δε μας έδινε τη δυνατότητα να επισκεφτούμε την Καψάλα. Ο καιρός ήταν βαριά συννεφιασμένος με μερικές ψιχάλες που και που και υπήρχε φόβος να εξελιχθεί σε βροχή. Για να λυθεί η διαφωνία μας πήραμε τηλέφωνο το Γέροντα Νικόδημο στην Καψάλα για να διαπιστώσουμε ότι πράγματι είναι εκεί και μας περιμένει και δε θα κάνουμε τον ανήφορο μέχρι εκεί χωρίς λόγο. Όταν επιβεβαιώθηκε ότι πράγματι μας περιμένει, οι 7 από τους 9 αποφάσισαν να ανέβουν στην Καψάλα και μόνο οι 2 (Γιάννης και Σταύρος) δήλωσαν αδυναμία και ξεκίνησαν από το μονοπάτι.




Με το Γέροντα Νικόδημο στο σταυρονικητιανό κελί Αγίου Νεκταρίου στην Καψάλα

Μετά από 3/4 της ώρας περίπου ανηφορική πορεία, φτάσαμε στο σταυρονικητιανό κελί του Αγίου Νεκταρίου στην Καψάλα, όπου μας περίμενε μ' ένα πλατύ χαμόγελο ο Γέροντας Νικόδημος. Μας πρόσφερε καφέ, τσίπουρο και ότι άλλο είχε στο κελί του, λουκούμια, μπισκότα και έκανε κάθε τι για να μας φιλοξενήσει και να μας ξεκουράσει από τον ανήφορο. Επίσης μας χάρισε πνευματικούς λόγους γεμάτους νόημα και την ευκαιρία να προσκυνήσουμε τα θαυματουργά λείψανα των Αγίων Αποστόλων, των οποίων είναι φύλακας.

Επίσης μας πληροφόρησε, ότι ο Γέροντας Ευθύμιος από το διπλανό κελί της Αγίας Τριάδος, που είχαμε σκοπό να επισκεφτούμε, έχει φύγει πριν αρκετούς μήνες και οι υποτακτικοί του κρατούν επτασφράγιστο μυστικό το που βρίσκεται. Έτσι, μόλις ξεκουραστήκαμε λίγο, ευχαριστήσαμε το Γέροντα για τη φιλοξενία και κατηφορίσαμε για Ιβήρων.


Κατηφορίζοντας το τσιμεντοστρωμένο κομμάτι λίγο πριν την Ι.Μ. Ιβήρων

Μετά από 4 χιλιόμετρα και 3/4 της ώρας αργότερα φτάσαμε στην Ι.Μ. Ιβήρων από τη Βόρεια είσοδο, όπου μας περίμεναν από ώρα ο Γιάννης και ο Σταύρος.


Η βόρεια είσοδος της Ι.Μ. Ιβήρων

Ανταλλάξαμε εντυπώσεις από τη διαδρομή και στη συνέχεια ακολουθήσαμε τον θολωτό διάδρομο, στον οποίο βρίσκεται και η έκθεση της Μονής και μπήκαμε στο ευρύχωρο εσωτερικό, που φιλοξενεί 4 κτίρια, το καθολικό, το παρεκκλήσιο της Παναγίας της Πορταΐτισσας, την Τράπεζα με το καμπαναριό και τα μαγειρεία και άλλο ένα χαμηλό κτίριο δίπλα σ΄αυτή (ίσως αποθήκη).


Ο θολωτός διάδρομος που οδηγεί στο εσωτερικό της Ι.Μ. Ιβήρων


Το εσωτερικό της Ι.Μ. Ιβήρων, όπως φαίνεται από την είσοδο

Αμέσως μετά πήγαμε στο κτίριο του ξενώνα, στο ισόγειο του οποίου βρίσκεται το Αρχονταρίκι.


Ο ξενώνας της Ι.Μ. Ιβήρων

(Συνέχεια στο επόμενο)

[vasilisalt]

Μπράβο Νικο!!!!!!!
Σ ευχαριστούμε πόλη για όλα!!!
Την ευχή της Ηγουμένης του ΑΟ να έχετε!!!

Ο π. Στέφανος που παλιοτερα υποδεχόταν τον κοσμο στη Σταυρινικητα ήταν εκει;
Πριν κάμποσα πλέι χρονια με είχε εντυπωσιάσει και αυτος και ο αρχοντάρης π. Νικάνωρ.
Τότε ήταν περιπου 20 μοναχοί.
Εξομολογουσε ο Ηγούμενος.

Ευχαριστώ εκ των προτερων

[nickzark]

Ευχαριστουμε για την δημοσιευση.ευλογία.

[stathisekp]

Ωραιότατα περγραφή Νίκο, περιμένουμε τη συνέχεια!!!!

[filotas]

(Συνέχεια της 2ης μέρας)

Τακτοποιηθήκαμε στον ξενώνα που έχει σύγχρονες ανέσεις, όπως ηλεκτρικό ρεύμα, καλοριφέρ, μπάνιο με ζεστό νερό, και βγήκαμε στον εξώστη που βλέπει στην πίσω πλευρά της Μονής, που ένωνε τα δωμάτιά μας, για να συνεννοηθούμε τι θα κάνουμε μέχρι τον Εσπερινό.


Ο τεράστιος κήπος στην πίσω (δυτική) πλευρά της Μονής

Ο Νεκτάριος είχε ένα γράμμα μαζί του για τον Γέροντα Νικηφόρο (;;;) που εγκαταβιώνει στο Κουτλουμουσιανό Κελλί του Αγίου Νικολάου (αν κάνω λάθος διορθώστε με). Επικοινώνησε μαζί του και έμαθε ότι βρίσκεται 20 λεπτά με τα πόδια από την Ι.Μ. Ιβήρων προς την πλευρά της Σταυρονικήτα. πάνω στη θάλασσα, είναι εκεί και μας περιμένει.

Ο Αχιλλέας κι εγώ αποφασίσαμε να μην πάμε, επειδή είχαμε κουραστεί πολύ από τις προηγούμενες διαδρομές, κι έτσι ξαπλώσαμε να ξεκουραστούμε. Οι υπόλοιποι (Τάσος, Νεκτάριος, Παντελής, Γιάννης, Σταύρος και Χαρίλαος) πήγαν και γνώρισαν τον Γέροντα, που τους άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις. Περισσότερα πρέπει να μας πει κάποιος απ' αυτή την παρέα (Νεκτάριε, Τάσο πέστε μας τι έγινε σ΄αυτή την επίσκεψη).


Το Καθολικό της Ι.Μ. Ιβήρων

Το απόγευμα πήγαμε στο Σαββατιάτικο επίσημο Εσπερινό, όπου ήταν παρόν και χοροστάτησε ο νεαρός σχετικά σε ηλικία Ηγούμενος της Μονής, Γέροντας Νεόφυτος. Ο Εσπερινός ήταν αφιερωμένος στον Άγιο Χαράλαμπο (με το παλιό εορτολόγιο) και την Δευτέρα Παρουσία, που γιορτάζαμε την επόμενη μέρα. Στη συνέχεια προσκυνήσαμε τα Άγια Λείψανα που φυλάσσονται στη Μονή, τα οποία εκτίθενται σε ένα ειδικό παρεκκλήσιο, επειδή είναι πάρα πολλά, τα περισσότερα από κάθε άλλη Μονή του Αγίου Όρους (ίσως όσα και στην Ι.Μ. Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω στο Λιτόχωρο).


Το καμπαναριό της Ι.Μ. Ιβήρων κάτω απ' το οποίο φαίνεται η είσοδος της Τράπεζας

Κατόπιν ακολούθησε επίσημη Τράπεζα και Απόδειπνο στο παρεκκλήσιο της Υπεραγίας Θεοτόκου της Πορταΐτισσας. Το Απόδειπνο συνοδευόταν από παράκληση στην Παναγία την Πορταΐτισσα και ήταν ιδιαίτερα κατανυκτικό, αν και οι προσκυνητές ήταν πολλοί και δεν χωρούσαν όλοι στο μικρό χώρο του παρεκκλησίου.


Το παρεκκλήσιο της Παναγίας της Πορταΐτισσας, δίπλα στην είσοδο της Ι.Μ. Ιβήρων

Στη συνέχεια ο Γέροντας που είναι υπεύθυνος για το παρεκκλήσιο μας μοίρασε μπουκαλάκια με το πολύτιμο θαυματουργό λάδι από τα καντήλια της Παναγίας της Πορταΐτισσας και φύγαμε να πάμε στην έκθεση (ακριβώς δίπλα).

Προσπαθήσαμε να βρούμε κάποιον Γέροντα για να μας πει πνευματικό λόγο πριν πάμε για ύπνο, αλλά δεν τα καταφέραμε. Έτσι μαζευτήκαμε όλοι στο Αρχονταρίκι και κουβεντιάζαμε μεταξύ μας και με τους άλλους προσκυνητές πνευματικά θέματα, μέχρι που πέρασε η ώρα και πήγαμε για ύπνο. Στα δωμάτια μοιραστήκαμε όπως και το προηγούμενο βράδυ, έτσι αποφύγαμε τη θορυβώδη παρέα με τις κονσέρβες και τα τσίπουρα, αλλά και το ροχαλητό του ....... και κοιμηθήκαμε ήσυχα.


Το Αρχονταρίκι της Ι.Μ. Ιβήρων

Το πρωί η καμπάνα χτύπησε στις 3 και οι Ακολουθίες ξεκίνησαν με το Μεσονυκτικό. Η Ι.Μ. Ιβήρων έχει καλούς ψάλτες κι έτσι ο επίσημος Όρθρος και η Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία που ακολούθησε ήταν ιδιαίτερα μελωδικά. Οι Ακολουθίες είχαν μεγάλη διάρκεια λόγω της Κυριακής και της διπλής εορτής και τελείωσαν κατά τις 8 το πρωί. Ακολούθησε επίσημη Τράπεζα με μια ιδιαίτερα νόστιμη και χορταστική μακαρονάδα.


Υπέροχες τοιχογραφίες από το περιστύλιο του Καθολικού της Ι.Μ. Ιβήρων

Ύστερα ανεβήκαμε στα δωμάτιά μας να τακτοποιήσουμε και να μαζέψουμε τα πράγματά μας για αναχώρηση. Κατεβήκαμε κάτω στον Αρσανά της Μονής και περιμέναμε το λεωφορείο για τις Καρυές, Το λεωφορείο άργησε περίπου 20 λεπτά να έρθει, με αποτέλεσμα, όταν φτάσαμε στις Καρυές το πρώτο δρομολόγιο είχε ήδη φύγει για Δάφνη. Ο οδηγός μας είπε ότι το επόμενο θα φύγει σε 20 λεπτά και κατεβήκαμε για μια βόλτα στα μαγαζιά, αλλά αμέσως μετά οι περισσότεροι είδαμε τον πολύ κόσμο που περίμενε λεωφορείο και αποφασίσαμε να μείνουμε στο λεωφορείο. Δύο όμως απομακρύνθηκαν. Έτσι, όταν ήρθε η ώρα της αναχώρησης δεν μπόρεσαν να μπουν στο λεωφορείο και περίμεναν να πάρουν το επόμενο.



Μόλις κατεβήκαμε από το λεωφορείο πήγαμε να επιβεβαιώσουμε την κράτηση που είχαμε κάνει για το καράβι και να παραλάβουμε τα εισιτήρια. Ύστερα καθίσαμε στο καφενεδάκι της Δάφνης για καφέ μέχρι να έρθουν οι υπόλοιποι. Ευτυχώς το επόμενο λεωφορείο ήρθε εγκαίρως και προλάβαμε το καράβι. Μετά τον τελωνειακό έλεγχο επιβιβαστήκαμε στο Παύλος Π, που είναι ένα αρκετά άνετο και σχετικά σύγχρονο καράβι και ξεκινήσαμε το ταξίδι της επιστροφής.



Περίπου 2 ώρες αργότερα φτάσαμε στην Ουρανούπολη αποχαιρετιστήκαμε και ξεκινήσαμε στις 3 κατευθύνσεις απ' τις οποίες ήρθαμε, οι Αθηναίοι για Θεσσαλονίκη για να πάρουν το τραίνο για Αθήνα, εμείς για Κοζάνη και οι υπόλοιποι για Πτολεμαΐδα.

Τέλος και το Θεώ Δόξα. Ελπίζουμε σύντομα (το Μάιο ίσως) να βρεθούμε ξανά σε ένα νέο προσκύνημα.

[vasilisalt]

Ευχαριστούμε πολύ πολύ!

[filotas]

Πολύ όμορφη η διήγηση σου Νίκο μου. Σε διορθώσω σε αυτό που ζήτησες: ο γέροντας λέγεται Μακάριος και εκεί πήγαμε οι τρεις «αθηναίοι» Παντελής, Νεκτάριος και εγώ. Το κελλί του είναι αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο και βρίσκεται πολύ κοντά στη θάλασσα. Περάσαμε μέσα από μονοπάτια και φτάσαμε σε έναν παραθαλάσσιο πύργο από πέτρα στον οποίο δούλευαν πυρετωδώς κάποιοι εργάτες.


Ο πύργος

Αμέσως μετά συναντήσαμε την πιο καθαρή παραλία που έχω δει ποτέ μου χωρίς ούτε ένα αποτσίγαρο μέσα στην παχιά άμμο της και με μόνη «παραφωνία» κάποια δίχτυα και πλαστικά μπουκάλια που είχε όμως φανερά μεταφέρει το κύμα.


Η παραλία

Ο γέροντας Μακάριος (νέος σχετικά σε ηλικία) ήταν πολύ φιλόξενος μαζί μας. Μας υποδέχθηκε θερμά, μας κέρασε το παραδοσιακό αγιορείτικο κέρασμα και μας μίλησε για αρκετή ώρα. Ήταν πολύ διδακτικός και μας ανάπαυσε η συνομιλία μαζί του. Προσκυνήσαμε το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου και βγήκαμε μερικές φωτογραφίες στο μπαλκονάκι του που διαθέτει μία καταπληκτική θέα και ηρεμία:


Το μπαλκονάκι

Ο γέροντας ανήκει στο μοναχολόγιο της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου και επειδή βρίσκεται σε αρκετή απόσταση από αυτή, διαθέτει ένα μικρό αγροτικό αυτοκίνητο για τις δουλειές του. Μας μετέφερε με αυτό μέχρι το παρεκκλήσιο των Αρχαγγέλων που βρίσκεται εντός του πετρόχτιστου πύργου που ανέφερα πριν και προσκυνήσαμε, ενώ ο γέροντας άναψε τα καντήλια (είναι ένα από τα διακονήματά του).
Μας έφερε με ασφάλεια έως την είσοδο της Μονής Ιβήρων και εκεί ανταλλάξαμε τηλέφωνα με σκοπό να συναντηθούμε και πάλι. Να είναι ευλογημένο.

[nickts]

Πολύ όμορφη η διήγηση σου Νίκο μου. Σε διορθώσω σε αυτό που ζήτησες: ο γέροντας λέγεται Μακάριος...

Γνωρίζει μήπως κανείς αν ο γέροντας εγκαταβιωνει ακόμη στο συγκεκριμένο κελί, αν άλλαξε η συνοδεία ή είναι ακατοίκητο;
Ξέρω ότι υπήρξαν κάποια θέματα με την κυρίαρχη μονή.