Tιποτα δεν ειναι δικο μας αδερφε, παρα μονο οι αμαρτιες μας.ntinos έγραψε:Πολύ μου άρεσε αυτό! Δεν το είχα ξανακούσει! Δικό σου Διονύση ή το έχεις ακούσει/διαβάσει από κάποιο Πατέρα?dionysisgr έγραψε:....
Εφοσον η Αγαπη εχει παντα σταυρικο χαρακτηρα, με τον καθετο αξονα να αναφερεται στον Θεο,
και τον οριζοντιο προς τον ανθρωπο, τον πλησιον, οποιος και εαν ειναι αυτος, οτι και εαν πρεσβευει.
.....
Εξαλλου..
"Ειναι παιδια πολλων ανθρωπων, τα λογια μας", ελεγε ο Σεφερης.
Καπετανιε, και οι αθεοι, κανουν φιλανθρωπια, ακομα και ηγετικα στελεχη της μαφιας, κανουν φιλανθρωπιες.
Θα μου πεις τι σχεση εχουν αυτοι με εμας;
Απλως θα ελεγα οτι σε καθε καλη πραξη, παρα την αγαθη φαινομενολογια της, δεν ειναι απαραιτητα το κινητρο θεοκινητο,
εξεταζοντας μονο το φαινεσθαι.
Η χαρις του θεου, ως ελατηριο για καθε αγαθη δωρεα,
θα εντοπιζεται απο το γεγονος, οτι αυτος που κανει την φιλανθρωπια εχει ταυτοχρονα:
Αγνο ανθρωπιστικο και φιλοθεο κινητρο,
την κανει εν κρυπτω,
(στην περιπτωση του φορουμ βεβαια, αυτο δεν γινεται εκ των πραγματων),
δεν την επικαλειται ποτε ενωπιον τριτων,
δεν φυσιωνεται εξαιτιας της,
την κανει απο το υστερημα, και οχι απο το περισσευμα,
και το σημαντικοτερο, την κανει,
μη προσδοκωντας κανενα ανταλλαγμα τωρα και εις το επεκεινα,
παρα μονο να τηρει τις εντολες του Κυριου, για την αγαπη Του.
Αυτα. Ας να μην πλατιαζω επιπλεον το θεμα, γιατι ηδη το ξεχειλωσα.
