ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΕΝΝΟΙΑ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΜΑΣ

[vasilisalt]

Π. Αντώνιε την ευχή σας!
Θα ήθελα αν μπορέσετε και έχετε το χρόνο να μας αναλύσετε την έννοια και τον ρόλο του πνευματικού στη ζωή μας.
Ακούω πολλούς να θεωρούν πνευματικό τον ιερέα που εξομολογούνται μια, δυο φορές το χρόνο.
Άλλους να έχουν πνευματικούς στο ΑΟ (η πολύ μακριά από τον τόπο τους) που τους βλέπουν πάλι μια δυο φορές το χρόνο.
Από την άλλη, συνήθως πολλοί παραπονούνται για τον πνευματικό της ενορίας τους πως είναι σκληρός ή χαλαρός κλπ,
και θεωρούν πως είναι αμαρτία να βρουν άλλον.
Εκτός των παραπάνω πολλοί πνευματικοί έχουν εκατοντάδες πνευματικά τέκνα και ο χρόνος είναι ελάχιστος.
Τελικά σαν πολλά έβαλα...
Σας ευχαριστω εκ των προτέρων. Συγχωρέστε με

[nickzark]

Π. Αντώνιε την ευχή σας!

Από την άλλη, συνήθως πολλοί παραπονούνται για τον πνευματικό της ενορίας τους πως είναι σκληρός ή χαλαρός κλπ,
και θεωρούν πως είναι αμαρτία να βρουν άλλον.
Εκτός των παραπάνω πολλοί πνευματικοί έχουν εκατοντάδες πνευματικά τέκνα και ο χρόνος είναι ελάχιστος.
Τελικά σαν πολλά έβαλα...
Σας ευχαριστω εκ των προτέρων. Συγχωρέστε με

Αν και παλιο θεμα τωρα το ειδα.Τις ανωτερω ερωτησεις εχω και εγω...οταν απαντηθουν φυσικα

[aposal]

Μέχρι να απαντήσει ο πατέρας Αντώνιος, θεωρώ ότι αυτό είναι ένα καλό θέμα για συζήτηση.
Νομίζω ότι ο πνευματικός είναι μια πολύ σημαντική επιλογή στη ζωή μας. Δεν είναι απλά ένας εξομολόγος, αλλά ένας πνευματικός μέντορας, ένας διδάσκαλος από τον οποίο μπορούμε πολλά να μάθουμε σχετικά με την Χριστιανική ζωή για την οποία οι περισσότεροι έχουμε άγνοια. Από τις πιο απλές έννοιες, όπως τι είναι η αμαρτία, πότε αμαρτάνουμε και πότε σβήνεται η αμαρτία, μέχρι και τις πιο σημαντικές αποφάσεις της ζωής μας και για ποια θέματα πρέπει να τον συμβουλευόμαστε.
Το πιο σημαντικό βέβαια είναι η υπακοή που θα κάνουμε σε ό,τι μας πει. Συνήθως εκεί πάσχει το σύστημα επικοινωνίας (εμπιστοσύνης) μεταξύ πιστού και πνευματικού, γιατί αρκετές φορές θεωρούμε ως υπερβολές αυτά που μας λέει και δεν τα εκτελούμε. Αυτό ακριβώς εκμεταλλεύεται ο πονηρός. Όλη του η προσπάθεια είναι η άρση της εμπιστοσύνης μας προς τον πνευματικό. Αν το καταφέρει αυτό έχει πετύχει μια μεγάλη νίκη.
Το να λέμε ότι ο πνευματικός είναι αυστηρός ή σκληρός σημαίνει ότι τον κρίνουμε και από όσα μας λέει εκτελούμε μόνον όσα εμείς θεωρούμε ότι είναι εφαρμόσιμα. Κάνουμε δηλαδή υπακοή στη δική μας κρίση και όχι στον πνευματικό. Η αλλαγή πνευματικού, κατά τη γνώμη μου πρέπει να έχει σοβαρούς λόγους και μαζί και την ευλογία του απερχόμενου πνευματικού μας.
Στο σχετικό ερώτημα του Βασίλη η δική μου άποψη είναι ότι ο πνευματικός πρέπει να είναι κάποιος στον οποίο να έχουμε εύκολη πρόσβαση. Δεν θεωρώ καλό ο πνευματικός μας να είναι Αγιορείτης, εκτός κι αν έχουμε εύκολη πρόσβαση στο ΑΟ.

[nickzark]

Αυτό με την εύκολη πρόσβαση όντως είναι πολύ σημαντικό. Στην πόλη όμως έχει άλλο κακό. Έχει πιο πολύ κόσμο που περιμένει κ συγκεκριμένη μέρα κ ώρα που μπορείς να πας. Αλήθεια μου έχει συμβεί να ακούσω από φίλο να μου λέει ότι ο πνευματικός του είναι χαλαρός. Όχι αυστηρός. Κ ότι ας πούμε τον ξεπεταει στα γρήγορα. Με ρώτησε για αλλαγή πνευματικού κ του ειπα κ εγώ ότι μου έχουν πει στο όρος. Ότι θέλει ο θεός. Αλλά καλύπτεται τώρα αυτός με την απάντηση που του ειπα????

[aposal]

Την αλλαγή του πνευματικού, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να την συζητήσει με τον πνευματικό που έχει μέχρι τώρα, όχι με κάποιον λαϊκό.

[nickzark]

Καλα σε αυτο συμφωνω απόλυτα.Απλα σαν φίλος έτυχε να ρωτήσει και μενα.Δεν του εδωσα λύση άμεσα.Αλλά και αυτό δύσκολο.Αντε να πεις στον πνευματικο σου οτι θέλεις να τον αλλάξεις