Πιστεύω στον Θεό αλλά δεν προσεύχομαι
Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 39660
- Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
- Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ
Πιστεύω στον Θεό αλλά δεν προσεύχομαι
Απο τις επιστολές του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς:
Στον άνθρωπο που λέει ότι πιστεύει στον Θεό αλλά δεν προσεύχεται…
Προσπάθησε και δυνάμωσε την πίστη μέσα σου. Με τον καιρό θα αισθανθείς την ανάγκη για προσευχή. Η πίστη σου δεν είναι δυνατή, γι αυτό δεν σε προτρέπει στην προσευχή.
Όταν πέσει λίγο νερό στον τροχό του νερόμυλου, ο τρόχος μένει ακίνητος. Όταν πέσει πολύ νερό , ο τροχός ξεκινά.
Η πίστη είναι πνευματική δύναμη. Η ολιγοπιστία δεν κινεί ούτε τον νου, ούτε την σκέψη περί Θεού, ούτε την καρδιά για προσευχή στον Θεό. Η μεγάλη πίστη κινεί και τον νου και την καρδιά και ολόκληρη την ψυχή του ανθρώπου. Όσο διαρκεί στον άνθρωπο η μεγάλη πίστη τόσο με την δύναμή της παρακινεί την ψυχή του στον Θεό.
Λές ότι διάβασες τον λόγο του Σωτήρα » οίδε γαρ ο πατήρ υμών ων χρείαν έχετε προ του υμάς αιτήσαι αυτόν» ( Ματθ. 6,8 ), μα εσύ από αυτό συμπέρανες, ότι η προσευχή δεν είναι διόλου απαραίτητη. Πράγματι ο Θεός γνωρίζει εκ των προτέρων όλα όσα μας χρειάζονται,αλλά όμως επιθυμεί να προσευχόμαστε σ” Αυτόν. Γι αυτό ο ίδιος ο Σωτήρας πρόσταξε να προσευχόμαστε ασταμάτητα, και μας έμαθε πώς να προσευχόμαστε
Είναι εύκολο να εξηγηθεί αυτό στους γονείς παρά σε εσένα τον ανύπαντρο. Κο΄τα, και οι γονείς ξέρουν εκ των προτέρων τι χρειάζονται τα παιδιά τους, αλλά όμως απαιτούν από τα παιδιά τους να τους παρακαλέσουν. Επειδή οι γονείς ξέρουν, ότι η παράκληση μαλακώνει και απαλύνει την καρδιά του παιδιού, ότι την κάνει μετριόφρονα, ταπεινή, σεμνή, υπάκουη,ελεήμονα και ευγενή. Βλέπεις λοιπόν, πόσες ουράνιες σπίθες αναδύει η προσευχή από την καρδιά του ανθρώπου;
Διάβασα κάποτε πως ένας ταξιδιώτης κοντοστάθηκε μπροστά σε ένα σπίτι στην άκρη του δρόμου. Στο σπίτι οι εργάτες συζητούσαν. Ξαφνικά έγινε σιγή στο σπίτι. Οι εργάτες γονάτισαν να προσευχηθούν. Ένας από αυτούς βγήκε κι άρχισε να βηματίζει μπροστά απ” το σπίτι. Ο ταξιδιώτης τον ρώτησε:
-Τί κάνουν μέσα;
-Αυτοί προσεύχονται στον Θεό. Ενώ εγώ ντρέπομαι και βγήκα.
Ο ταξιδιώτης σώπασε και περίμενε
-Ποιόν περιμένεις; τον ρώτησε ο εργάτης
-Περιμένω, λέει, να βγει κάποιος να τον ρωτήσω για τον δρόμο.
-Μα γιατί δεν ρωτάς εμένα; Και εγώ μπορώ να σου τον δείξω.
Κουνά το κεφάλι ο ταξιδιώτης και του απαντά:
-Πώς θα μπορούσε να μου δείξει τον δρόμο κάποιος που ντρέπεται τον Θεό και τους αδελφούς του;
Νομίζω, ότι εσύ δεν ντρέπεσαι να προσευχηθείς, αλλά απλά έχεις αδύναμη πίστη. Να φροντίζεις το παιδί που έχεις μέσα σου. Όταν ανδρωθεί θα σου πληρώσει εκατονταπλάσια τον κόπο σου. Η ανδρωμένη πίστη θα κινήσει τον τροχό του είναι σου, και θα λάβεις νέα ζωή.
Ειρήνη και ευλογία Κυρίου
Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς "Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται" Ιεραποστολικές επιστολές Α” Εκδόσεις » Εν πλω.
Στον άνθρωπο που λέει ότι πιστεύει στον Θεό αλλά δεν προσεύχεται…
Προσπάθησε και δυνάμωσε την πίστη μέσα σου. Με τον καιρό θα αισθανθείς την ανάγκη για προσευχή. Η πίστη σου δεν είναι δυνατή, γι αυτό δεν σε προτρέπει στην προσευχή.
Όταν πέσει λίγο νερό στον τροχό του νερόμυλου, ο τρόχος μένει ακίνητος. Όταν πέσει πολύ νερό , ο τροχός ξεκινά.
Η πίστη είναι πνευματική δύναμη. Η ολιγοπιστία δεν κινεί ούτε τον νου, ούτε την σκέψη περί Θεού, ούτε την καρδιά για προσευχή στον Θεό. Η μεγάλη πίστη κινεί και τον νου και την καρδιά και ολόκληρη την ψυχή του ανθρώπου. Όσο διαρκεί στον άνθρωπο η μεγάλη πίστη τόσο με την δύναμή της παρακινεί την ψυχή του στον Θεό.
Λές ότι διάβασες τον λόγο του Σωτήρα » οίδε γαρ ο πατήρ υμών ων χρείαν έχετε προ του υμάς αιτήσαι αυτόν» ( Ματθ. 6,8 ), μα εσύ από αυτό συμπέρανες, ότι η προσευχή δεν είναι διόλου απαραίτητη. Πράγματι ο Θεός γνωρίζει εκ των προτέρων όλα όσα μας χρειάζονται,αλλά όμως επιθυμεί να προσευχόμαστε σ” Αυτόν. Γι αυτό ο ίδιος ο Σωτήρας πρόσταξε να προσευχόμαστε ασταμάτητα, και μας έμαθε πώς να προσευχόμαστε
Είναι εύκολο να εξηγηθεί αυτό στους γονείς παρά σε εσένα τον ανύπαντρο. Κο΄τα, και οι γονείς ξέρουν εκ των προτέρων τι χρειάζονται τα παιδιά τους, αλλά όμως απαιτούν από τα παιδιά τους να τους παρακαλέσουν. Επειδή οι γονείς ξέρουν, ότι η παράκληση μαλακώνει και απαλύνει την καρδιά του παιδιού, ότι την κάνει μετριόφρονα, ταπεινή, σεμνή, υπάκουη,ελεήμονα και ευγενή. Βλέπεις λοιπόν, πόσες ουράνιες σπίθες αναδύει η προσευχή από την καρδιά του ανθρώπου;
Διάβασα κάποτε πως ένας ταξιδιώτης κοντοστάθηκε μπροστά σε ένα σπίτι στην άκρη του δρόμου. Στο σπίτι οι εργάτες συζητούσαν. Ξαφνικά έγινε σιγή στο σπίτι. Οι εργάτες γονάτισαν να προσευχηθούν. Ένας από αυτούς βγήκε κι άρχισε να βηματίζει μπροστά απ” το σπίτι. Ο ταξιδιώτης τον ρώτησε:
-Τί κάνουν μέσα;
-Αυτοί προσεύχονται στον Θεό. Ενώ εγώ ντρέπομαι και βγήκα.
Ο ταξιδιώτης σώπασε και περίμενε
-Ποιόν περιμένεις; τον ρώτησε ο εργάτης
-Περιμένω, λέει, να βγει κάποιος να τον ρωτήσω για τον δρόμο.
-Μα γιατί δεν ρωτάς εμένα; Και εγώ μπορώ να σου τον δείξω.
Κουνά το κεφάλι ο ταξιδιώτης και του απαντά:
-Πώς θα μπορούσε να μου δείξει τον δρόμο κάποιος που ντρέπεται τον Θεό και τους αδελφούς του;
Νομίζω, ότι εσύ δεν ντρέπεσαι να προσευχηθείς, αλλά απλά έχεις αδύναμη πίστη. Να φροντίζεις το παιδί που έχεις μέσα σου. Όταν ανδρωθεί θα σου πληρώσει εκατονταπλάσια τον κόπο σου. Η ανδρωμένη πίστη θα κινήσει τον τροχό του είναι σου, και θα λάβεις νέα ζωή.
Ειρήνη και ευλογία Κυρίου
Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς "Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται" Ιεραποστολικές επιστολές Α” Εκδόσεις » Εν πλω.
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 25441
- Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
- Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)
Re: Πιστεύω στον Θεό αλλά δεν προσεύχομαι
Στην ύπαρξη του Θεού πιστεύει και ο διάβολος. Η διαφορά είναι στην αγάπη, την λατρεία που εμείς τα πλάσματα του Κυρίου πρέπει να έχουμε προς Αυτόν. Εάν όντως Τον αγαπάμε θέλουμε να (επι)κοινωνούμε μαζί Του, όπως κάνουμε με όλους όσους αγαπάμε.
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
- dionysisgr
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 4279
- Εγγραφή: Τρί Φεβ 12, 2008 6:00 am
- Τοποθεσία: Νικαια
Re: Πιστεύω στον Θεό αλλά δεν προσεύχομαι
Eιναι μια συνηθισμενη και πολυφορεμενη ατακα,
αυτη που εχουν πολλοι στο στομα προχειρη, δια πασαν χρησιν.
Σε μια συζητηση, πριν λιγο καιρο, την βρηκα ξανα μπροστα μου.
Μου ειπε καποιος: Ε, και εγω πιστευω στον Θεο, και δεν χρειαζεται να κανω τιποτα αλλο. Αυτο αρκει.
Λεω λοιπον στον αδελφο που την ξεστομισε τοσο αναπαυτικα και βολικα για τον ιδιο..
-Αδελφε, εχεις παιδια μηπως;
Ναι εχω δυο.
-Να σου ζησουν, να τα χαιρεσαι.
Ευχαριστω.
-Δεν μου λες, να σε ρωτησω και κατι αλλο;
Βεβαιως οτι θες.
-Οταν γεννηθηκαν, και ηταν πεινασμενα, διψασμενα, συγνωμη και χεσμενα, και βρωμικα,
εσυ τι εκανες;
Ετρεχα σαν τρελλος, να τα αλλαξω, να τα ταϊσω, να τα κοιμησω, να τα πλυνω, να τα φροντιζω.. Ουφ, δυσκολες ωρες.
-Δηλαδη δεν καθοσουν σε εναν καναπε, και ενω αυτα ουρλιαζαν για να καλυφθουν οι αναγκες τους, εσυ μονοτονα μονολογουσες:
"Ενταξει, πιστευω οτι υπαρχουν τα παιδια μου, και τα αγαπω, οποτε δεν χρειαζεται να κανω κατι αλλο, αυτο αρκει.."
Οχι!!! Οχι βεβαια. θα μου τα ειχε παρει η προνοια και θα ειχα παει και φυλακη απο πανω, Τρελλος εισαι, γιατι με περασες;
Τι σχεση εχει αυτο που μου λες με τον Θεο;
-Εχει και παραεχει σχεση αδελφε μου. Αφου αυτο κανεις φιλοτιμα για τα παιδια σου, και δινεις τα παντα, και τρεχεις νυχτα μερα, μη μενοντας στα λογια, αλλα με πραξεις και αυτοθυσια, και ειναι προς τιμην σου βεβαια σαν πατερας, τοτε ποσο πιο φιλοτιμα και με πραξεις θα πρεπει να υλοποιεις την αγαπη και την πιστη που λες οτι εχεις στον Θεο, που οχι μονο εσενα εφερε στην υπαρξη, αλλα και τα παιδια σου, και τα παιδια των παιδιων σου θα φερει;
Τελικη απαντηση αδελφου: Εεεε. Μμμμ. Ναι αλλα. Ισως εχεις καποιο δικιο. Αλλα ξερεις, οι παπαδες, η εκκλησια μπλα, μπλα..... Θα το δω..
-Τελικη τοποθετηση δικη μου: Αδελφε, εχεις ολο τον καιρο να το ξανασκεφθεις, απλως δες τον Θεο, οπως την σχεση με τα παιδια σου, ετσι σαν αρχη για να καταλαβεις πως λειτουργει το πραγμα.
Προσωπα αυτα, προσωπο εσυ, και ο μοναδικος τροπος συνδεσης ειναι η ασκηση της σχεσεως ως πραξη κοινωνιας, οχι στα λογια, αλλα στα εργα.
Ε, ετσι ειναι και με τον Θεο, με τον Χριστο μας. Θα γινει πραξη η αγαπη σου και η πιστη σου, μονο μεσα απο την κοινωνια μαζι Του, εν εργω, οχι εν λογω. Απο εκει και περα, κανε οπως σε φωτισει ο Θεος. Οπως, δηλαδη ηδη, σε φωτισε και επραξες για τα παιδια σου...
Αυτα..
αυτη που εχουν πολλοι στο στομα προχειρη, δια πασαν χρησιν.
Σε μια συζητηση, πριν λιγο καιρο, την βρηκα ξανα μπροστα μου.
Μου ειπε καποιος: Ε, και εγω πιστευω στον Θεο, και δεν χρειαζεται να κανω τιποτα αλλο. Αυτο αρκει.
Λεω λοιπον στον αδελφο που την ξεστομισε τοσο αναπαυτικα και βολικα για τον ιδιο..
-Αδελφε, εχεις παιδια μηπως;
Ναι εχω δυο.
-Να σου ζησουν, να τα χαιρεσαι.
Ευχαριστω.
-Δεν μου λες, να σε ρωτησω και κατι αλλο;
Βεβαιως οτι θες.
-Οταν γεννηθηκαν, και ηταν πεινασμενα, διψασμενα, συγνωμη και χεσμενα, και βρωμικα,
εσυ τι εκανες;
Ετρεχα σαν τρελλος, να τα αλλαξω, να τα ταϊσω, να τα κοιμησω, να τα πλυνω, να τα φροντιζω.. Ουφ, δυσκολες ωρες.
-Δηλαδη δεν καθοσουν σε εναν καναπε, και ενω αυτα ουρλιαζαν για να καλυφθουν οι αναγκες τους, εσυ μονοτονα μονολογουσες:
"Ενταξει, πιστευω οτι υπαρχουν τα παιδια μου, και τα αγαπω, οποτε δεν χρειαζεται να κανω κατι αλλο, αυτο αρκει.."
Οχι!!! Οχι βεβαια. θα μου τα ειχε παρει η προνοια και θα ειχα παει και φυλακη απο πανω, Τρελλος εισαι, γιατι με περασες;
Τι σχεση εχει αυτο που μου λες με τον Θεο;
-Εχει και παραεχει σχεση αδελφε μου. Αφου αυτο κανεις φιλοτιμα για τα παιδια σου, και δινεις τα παντα, και τρεχεις νυχτα μερα, μη μενοντας στα λογια, αλλα με πραξεις και αυτοθυσια, και ειναι προς τιμην σου βεβαια σαν πατερας, τοτε ποσο πιο φιλοτιμα και με πραξεις θα πρεπει να υλοποιεις την αγαπη και την πιστη που λες οτι εχεις στον Θεο, που οχι μονο εσενα εφερε στην υπαρξη, αλλα και τα παιδια σου, και τα παιδια των παιδιων σου θα φερει;
Τελικη απαντηση αδελφου: Εεεε. Μμμμ. Ναι αλλα. Ισως εχεις καποιο δικιο. Αλλα ξερεις, οι παπαδες, η εκκλησια μπλα, μπλα..... Θα το δω..
-Τελικη τοποθετηση δικη μου: Αδελφε, εχεις ολο τον καιρο να το ξανασκεφθεις, απλως δες τον Θεο, οπως την σχεση με τα παιδια σου, ετσι σαν αρχη για να καταλαβεις πως λειτουργει το πραγμα.
Προσωπα αυτα, προσωπο εσυ, και ο μοναδικος τροπος συνδεσης ειναι η ασκηση της σχεσεως ως πραξη κοινωνιας, οχι στα λογια, αλλα στα εργα.
Ε, ετσι ειναι και με τον Θεο, με τον Χριστο μας. Θα γινει πραξη η αγαπη σου και η πιστη σου, μονο μεσα απο την κοινωνια μαζι Του, εν εργω, οχι εν λογω. Απο εκει και περα, κανε οπως σε φωτισει ο Θεος. Οπως, δηλαδη ηδη, σε φωτισε και επραξες για τα παιδια σου...
Αυτα..
"ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν."
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 6173
- Εγγραφή: Παρ Ιουν 19, 2009 12:19 pm
Re: Πιστεύω στον Θεό αλλά δεν προσεύχομαι
Πολλές φορές το κάνω ως τεστ για να καταλάβω αν ο άλλος είναι κοντά στο Χριστό
ή είναι απλά ΄΄Ολυμπιακός΄΄ του Χριστού. Δηλ απλά φανατικός.
Με απλότητα και σχεδόν χαζός, με τρόπο τον ρωτάω αν προσεύχεται και αν εξομολογείται.
Κατά 90% οι "κατ΄επάγγελμα" ή "χομπίστες" λαϊκοί πιστοί, απαντούν πως οχι...
Και όσον αφορά την εξομολόγηση οι περισσότεροι αναφέρουν πως έχουν πνευματικό στο ΑΟ
που έχουν να πάνε καμια 10ριά χρόνια.
Εκεί λοιπόν το γυρίζω και ζητάω να μιλήσουμε για μπάλα... ή για το Τσίπρα...
ή είναι απλά ΄΄Ολυμπιακός΄΄ του Χριστού. Δηλ απλά φανατικός.
Με απλότητα και σχεδόν χαζός, με τρόπο τον ρωτάω αν προσεύχεται και αν εξομολογείται.
Κατά 90% οι "κατ΄επάγγελμα" ή "χομπίστες" λαϊκοί πιστοί, απαντούν πως οχι...
Και όσον αφορά την εξομολόγηση οι περισσότεροι αναφέρουν πως έχουν πνευματικό στο ΑΟ
που έχουν να πάνε καμια 10ριά χρόνια.
Εκεί λοιπόν το γυρίζω και ζητάω να μιλήσουμε για μπάλα... ή για το Τσίπρα...
- stathisekp
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 7646
- Εγγραφή: Τετ Μαρ 02, 2011 10:16 am
- Τοποθεσία: Νέα Ιωνία Αττικής
Re: Πιστεύω στον Θεό αλλά δεν προσεύχομαι
Γιατί δε τους μιλάς για τον Απόστολο; Θα τρέξουν γρήγορα για εξομολόγηση, μετάνοια και προσευχή!!!vasilisalt έγραψε:......
Εκεί λοιπόν το γυρίζω και ζητάω να μιλήσουμε για μπάλα... ή για το Τσίπρα...
Δώρησαί μοι του όράν τα έμά πταίσματα και μη κατακρίνειν τον άδελφόν μου
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 6173
- Εγγραφή: Παρ Ιουν 19, 2009 12:19 pm
Re: Πιστεύω στον Θεό αλλά δεν προσεύχομαι
Και όμως ο Απόστολος είναι μια χαρά!stathisekp έγραψε:Γιατί δε τους μιλάς για τον Απόστολο; Θα τρέξουν γρήγορα για εξομολόγηση, μετάνοια και προσευχή!!!vasilisalt έγραψε:......
Εκεί λοιπόν το γυρίζω και ζητάω να μιλήσουμε για μπάλα... ή για το Τσίπρα...
Όσον θυμάμαι που τον περίμενα να τελειώσει την εξομολόγηση του για να μπω εγώ,
και όταν βγήκε του είπα στα σοβαρά πως τα άκουσα όλα!!!!
χα χα χα χα χα χα χα χα!!!!!
- stathisekp
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 7646
- Εγγραφή: Τετ Μαρ 02, 2011 10:16 am
- Τοποθεσία: Νέα Ιωνία Αττικής
Re: Πιστεύω στον Θεό αλλά δεν προσεύχομαι
Μα, γιαυτό το λέω, ως παράδειγμα προς μίμηση.vasilisalt έγραψε: Και όμως ο Απόστολος είναι μια χαρά!
χα χα χα χα χα χα χα χα!!!!!
Δώρησαί μοι του όράν τα έμά πταίσματα και μη κατακρίνειν τον άδελφόν μου
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 25441
- Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
- Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)
Re: Πιστεύω στον Θεό αλλά δεν προσεύχομαι
Χαίρομαι που με έχετε για πρότυπό σας! Αυτό σημαίνει ότι είστε φιλόδοξοι!
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.