Σκύλλα και Χάρυβδη / Τα ασφυκτικά αδιέξοδα

Πνευματικά άρθρα και Αναγνώσματα.Αποσπάσματα από διάφορα βιβλία.

Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές

Απάντηση
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 38812
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Σκύλλα και Χάρυβδη / Τα ασφυκτικά αδιέξοδα

Δημοσίευση από toula »

Σκύλλα και Χάρυβδη / Τα ασφυκτικά αδιέξοδα

Οι σύντροφοι χάθηκαν όλοι μέσα στα πελάγη. Η Σκύλλα και η Χάρυβδη άρπαξαν αρκετούς από αυτούς. Αλλά και εμείς πόσες φορές στη ζωή μας δεν πέφτουμε από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη; Από τη μια να στραφείς, βλέπεις εμπόδια και δοκιμασίες∙ από την άλλη, αδιέξοδα, θλίψεις και πειρασμούς∙ «μπρος γκρεμός και πίσω ρεύμα», όπως λέει η σοφία του λαού μας. Νιώθουμε από παντού αποπνικτικό το σκοτάδι της απογοήτευσης.
Πολλοί συνθλίβονται από συμπληγάδες πέτρες. Δεν αντέχουν τα ασφυκτικά στριμώγματα και καταφεύγουν σε άσχημες λύσεις: ναρκωτικά, αυτοκτονίες, καταθλίψεις. Όμως ο Οδυσσέας ο πολύτροπος που τον διακατείχε ο έντονος πόθος της Ιθάκης, έφτασε στο στόχο του, χωρίς να φθαρεί. Ήταν ανιδιοτελής. Δεν προσδοκούσε τίποτα από τα ταξίδια του. Έλεγε κάποιος: «Όλοι οι ιδιοτελείς θα καταρρεύσουν. Μόνο οι ανιδιοτελείς θα αντέξουν στη σαρωτική λαίλαπα της εποχής μας».
Κάποιο βράδυ είχα πάει σε σπίτι να τελέσω αγιασμό. Με παράπονο μου λέει η μητέρα για τον γιο της: «Ο καλός καλό δεν έχει». Της απαντώ: «Ο ανιδιοτελής όμως πάντοτε ευλογείται από τον Θεό. Ο καλός μπορεί να μην είναι και τόσο καλός. Όταν προσδοκάς κάτι, το καλό χαλάει. Ποτέ δεν ζημιώθηκα όταν έκανα κάτι κινούμενος από φιλότιμο, όσο ακραίο κι αν ήταν. Αν έκανα κάποια λάθη στη ζωή μου, αυτά προέκυψαν όταν έκανα το καλό, από το οποίο όμως προσδοκούσα κάτι για μένα. Το «καλό μου», δηλαδή, όποτε περιείχε ίχνη ιδιοτέλειας, με εξέθετε. Ο π. Παϊσιος, όταν ήταν φαντάρος, από λεβεντιά έμπαινε πάντα στην πρώτη γραμμή του πολέμου. Προτιμούσε να πεθάνει αυτός παρά οι άλλοι στρατιώτες, που είχαν οικογένειες κι ο Θεός τον φύλαξε, όπως κι όλον τον λόχο στον οποίο υπηρετούσε. Κανείς δεν σκοτώθηκε».
Ο προφητάναξ Δαβίδ, απευθυνόμενος στον Κύριο, λέει: «ἐξάγαγε ἐκ φυλακῆς τὴν ψυχήν μου τοῦ ἐξομολογήσασθαι τῷ ὀνόματί σου». Ξέρει πως μόνο ο Κύριος μπορεί να τον βγάλει από τη φυλακή του, από τα φοβερά παθήματά του. Νιώθει ως άνθρωπος που δεν έχει ορίζοντα ανοιχτό. Έτσι, βρίσκει καταφύγιο και κουρνιάζει στον Θεό και από Αυτόν προσδοκά τη λύτρωση.

Από το βιβλίο: «ΕΝΘΕΟΙ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ
ΣΤΗΝ ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ
Νηπτικά και Ασκητικά σχόλια»
Αρχιμ. Αρσένιος Κωτσόπουλος
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΑΓΑΘΟΣ ΛΟΓΟΣ»
ΑΘΗΝΑ 2011

http://www.gonia.gr
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Αναγνώσματα”