Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού

[Αναστάσιος]

Ποιμαντορικὴ Ἐγκύκλιος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ κ. Κυρίλλου, ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῶν Χριστουγέννων 2018



Ποιμαντορικὴ Ἐγκύκλιος

Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου

Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ

κ. Κυρίλλου,

ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῶν Χριστουγέννων 2018

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

«Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί» καί «ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἡμῖν». Χριστούγεννα σήμερα καὶ ξεδιπλώνεται μπροστά μας τὸ σχέδιο τῆς θείας ἀγάπης, ἡ οἰκονομία τοῦ πληρώματος τῶν καιρῶν, ἡ ἀνάπλαση τοῦ πεσμένου Ἀδάμ, ἡ ἀνακαίνιση τοῦ παλιοῦ κόσμου. Ὁ Θεὸς ἀνάμεσά μας καὶ ὁ Θεὸς μέσα μας. Ὁ Θεὸς ἄνθρωπος καὶ ὁ ἄνθρωπος Θεός. Στὴν ἱστορία τοῦ κόσμου ὁ Θεός, γιὰ νὰ θεωθεῖ ὁ ἄνθρωπος. Ἐκεῖ ποὺ ποτὲ ὁ ἄνθρωπος δὲν σκέφθηκε νὰ «κατακλιθεῖ», ἔρχεται ὁ Θεὸς καὶ Λόγος καὶ σπαργανώνεται στὴν φάτνη, δηλαδὴ στὴν σιγὴ καὶ τὴν ἐρημιὰ τοῦ κόσμου.

Οἱ ἄνθρωποι ἀδιαφοροῦν γιὰ τὴν ἀθανασία τους. Ὅμως, τὰ οὐράνια ἀναταράζονται. Οἱ ἄγγελοι κατεβαίνουν καὶ ὑμνολογοῦν τὸν Υἱὸ τῆς Παρθένου. Ἐκεῖ στὴν φάτνη, ἔπεσε τὸ μεσότοιχο τῆς ἔχθρας καὶ πραγματοποιήθηκε ἡ καταλλαγὴ τοῦ Θεοῦ μὲ τὸν ἐπαναστάτη ἄνθρωπο. Ἐκεῖ στὴν ἔσχατη φτώχεια λάμπει ὁ ἀνεξάντλητος πλοῦτος τοῦ Θεοῦ. Τὸ μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ πάνω ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη μικρότητα.

Αὐτὸ μᾶς λέει καὶ ὁ μακρὺς κατάλογος τῶν ἑβραϊκῶν ὀνομάτων τῆς γενεαλογίας τοῦ Χριστοῦ, ἡ Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ. Γιὰ τοὺς Ἰουδαίους βέβαια αὐτὸ σήμαινε τὴν ἀναγκαιότητα νὰ ὑπογραμμισθεῖ ἡ καταγωγὴ τοῦ Μεσσία ἀπὸ τὸν Δαβίδ. Γιὰ ἐμᾶς, ὅμως, ὑπάρχει μιὰ ἄλλη ἀνάγνωση, ποὺ μᾶς ἀκουμπάει περισσότερο. Ἀνάμεσα στὰ ὀνόματα τοῦ γενεαλογικοῦ δένδρου τοῦ Χριστοῦ ἀναφέρονται καὶ κάποιοι μέ διάφορες ἠθικές παρεκκλίσεις, κάτι πού μᾶς ἀπογοητεύει καί μᾶς προβληματίζει. Αὐτό, ὅμως, σημαίνει ὅτι, ἂν ὁ Χριστὸς γεννιέται στὴν καρδιά μας, γεννιέται παρὰ τὴν συσσώρευση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Γεννιέται διασχίζοντας ἀστοχίες καὶ πάθη. Ὁ Σαρκωμένος Λόγος βρίσκει πάντα τὸν δρόμο διὰ τῶν λαθῶν μας νὰ τὰ ξεπερνᾶ τὸ ἕνα μετὰ τὸ ἄλλο καὶ νὰ φτάνει στὴν καρδιά μας. Τελικὰ ἡ γενεαλογία τοῦ Χριστοῦ εἶναι μέσα στὴν πεσμένη φύση μας. Σ’ αὐτὴ τὴν γενεαλογία λάμπει ἡ εὐσπλαχνία καὶ ἡ συγκατάβασή Του. Αὐτὴ ἡ εὐσπλαχνία καὶ ἡ συγκατάβασή Του εἶναι ἡ ἐλπίδα ποὺ μᾶς δίνει δύναμη νὰ μαζεύουμε τὰ κομμάτια μας. Αὐτὴ κρατάει τὴν ζωὴ τοῦ κόσμου, παραβλέπει τὴν ἀσχήμια του, παρατείνει τὴν ἱστορία του καὶ περιμένει.

Μόνο ἂν αὐτὸ τὸ ἀνήκουστο καὶ ἀσύλληπτο μυστήριο τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Θεοῦ μᾶς συγκλονίζει, μποροῦμε νὰ γιορτάζουμε τὴν ἐνανθρώπησή Του μὲ εὐχαριστία καὶ εὐγνωμοσύνη πολλή. Μόνο τότε μποροῦμε παρὰ τὶς πολλές μας ἀπογοητεύσεις νὰ ἐλπίζουμε καὶ παρὰ τὶς καθημερινές θλίψεις μας πραγματικά νὰ χαιρόμαστε.

Χρόνια πολλὰ καὶ εὐλογημένα

Μὲ πατρικὲς εὐχὲς ἐν Xριστῷ Νηπιάσαντι


Ὁ Μητροπολίτης

† Ὁ Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ Κύριλλος


(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού )

[Αναστάσιος]

ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΟ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟ

ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΟ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟ

Ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καί Ὠρωποῦ, κ. Κύριλλος, δέχθηκε σήμερα τό πρωί, Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2018, στήν αἴθουσα τοῦ Θρόνου στό Ἐπισκοπεῖο χορωδίες, και παιδιά ἀπό την Μητροπολιτική μας περιφέρεια πού ἔψαλλαν τά πατροπαράδοτα Κάλαντα.

Ἦταν παρόντες ὁ Πρωτοσύγκελος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Κωνσταντίνος Χαραλαμπόπουλος, ὁ Ἱεροκήρυξ τῆς Μητροπόλεως Ἀρχιμανδρίτης π. Νικάνωρ Καραγιάννης, ὁ Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Πρωτ/ρος π. Χρῖστος Κυριακόπουλος καθώς και διάφοροι κληρικοί.

Παρουσιάσθηκαν οἱ χορωδίες τῆς παιδικῆς τοῦ «ΛΥΡΕΙΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ» καθώς καί τά παιδιά τοῦ Οἰκοτροφείου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Φιλοθέης Ἐκάλης.

Ὁ Σεβασμιώτατος μοίρασε σέ ὅλους πλούσια δῶρα, τά ὁποία ἐτοίμασαν τά μέλη τοῦ Γραφείου Νεότητος καί εὐχήθηκε τά δέοντα.






















(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr/index.php?option= ... temid=1219)

[Αναστάσιος]

ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ 2019



ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ 2019

Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου

Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῡ κ. Κυρίλλου


Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

Ἕνας ἀκόμη χρόνος τελείωσε καὶ ἕνας ἄλλος ἀρχίζει. Αὐτὸ μᾶς κάνει νὰ λέμε ὅτι ὁ χρόνος «κυλᾶ» καὶ «φεύγει», χωρὶς ποτὲ νὰ προσδιορίζουμε τί εἴδους «πρᾶγμα» εἶναι αὐτὸ ποὺ κυλᾶ καὶ φεύγει ἀσταμάτητα. Ἀναμφίβολα, ὁ «χρόνος» ἀποτελεῖ τὸ πιὸ σκοτεινὸ καὶ ἄπιαστο ἀντικείμενο τῆς ἀνθρώπινης σκέψης. Πρὸκειται γιὰ κάτι ποὺ ὑπάρχει «πραγματικά;» Ἤ, ἀντίθετα, εἶναι ἕνας βολικὸς τρόπος νὰ «μετρᾶμε» ὅ,τι συνεχῶς μεταβάλλεται καὶ παρέρχεται γύρω ἀπὸ ἐμᾶς καὶ μέσα μας;

Πρωτοχρονιὰ σήμερα καὶ ἐμεῖς πάλι μπροστὰ σὲ αὐτὸ τὸ μυστήριο τοῦ χρόνου καὶ τῆς ζωῆς. Τί εἶναι ἄραγε ἡ ζωή μας μέσα στὸν χρόνο; «Ὄναρ ἐστὶν οὒχ ἱστάμενον», ὄνειρο εἶναι φευγαλέο ἀναφέρει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. «Φάσμα τι μὴ κρατούμενον», κάποιο φαινόμενο παροδικό· «πτῆσις ὀρνέου παρερχομένου», πέταγμα πουλιοῦ ποὺ φεύγει· «ναῦς ἐπὶ θαλάσσης ἴχνος οὐκ ἔχουσα», πλοῖο ποὺ δὲν ἀφήνει ἴχνος στὴν θάλασσα· «κόνις, ἀτμίς, ἑωθινὴ δρόσος», σκόνη, σταλαγματιὰ ὑδρατμοῦ, πρωινὴ δροσιά· «ἄνθος καιρῷ φυόμενον καὶ καιρῷ λυόμενον», λουλούδι ποὺ φυτρώνει μὲ τὸν καιρὸ καὶ μὲ τὸν καιρὸ μαραίνεται. Ὅλα αὐτά, λοιπόν, καταδεικνύουν ὅτι δὲν εἴμαστε καθηλωμένοι σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο, ἀλλὰ διερχόμενοι. Δὲν εἴμαστε μόνο πολῖτες αὐτοῦ τοῦ κόσμου, ἀλλὰ «ὁδῖτες» τοῦ οὐρανοῦ, ποὺ ὁδεύουν σὲ ἕναν προορισμό, σὲ ἕνα σκοπό, δηλαδὴ στὴν τελείωση, στὴν ὁλοκλήρωση.

Ὅμως ἐμεῖς, καθὼς συνειδητοποιοῦμε ὅτι ἐρχόμαστε καὶ φεύγουμε, μελαγχολοῦμε. Μέσα στὴν ἐγκόσμια αἰχμαλωσία μας ξεχνᾶμε ὅτι παροδικότητα καὶ θνητότητα δὲν εἶναι ἕνα ἐλάττωμα τῆς φύσης μας, ὥστε νὰ θλιβόμαστε. Οὔτε πολύ περισσότερο ἕνα λάθος τοῦ Θεοῦ, ὥστε νὰ ἀπελπιζόμαστε. Παροδικότητα καὶ θνητότητα εἶναι προνόμια τῆς φύσης μας, γιὰ νὰ ἐξελισσόμαστε, γιὰ νὰ μὴ μένουμε στάσιμοι. Εἶναι εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ πορευόμαστε. Γιὰ νὰ γεμίζει ἡ ὕπαρξή μας ἀπό ἕναν πλοῦτο ἐμπειριῶν καὶ βιωμάτων, ὥστε μέσα ἀπὸ τὸ διερχόμενο παρόν μας νὰ βλέπουμε τὸ αἰώνιο παρὸν τοῦ Θεοῦ.

Ἕνας καινούργιος χρόνος ἀρχίζει σήμερα, ἔστω στὶς σελίδες τοῦ ἡμερολογίου μας· καὶ ὁ Θεὸς εἶναι ἐδῶ. Ἁπλώνει τὸ χέρι Του καὶ ζητᾶ τὸ δικό μας νὰ πορευθοῦμε μαζί Του. Ἂς διώξουμε ἀγωνίες καὶ φόβους καὶ ἂς Τὸν ἀκολουθήσουμε.

Κα­λὴ καὶ εὐ­λο­γη­μέ­νη Χρο­νι­ὰ.

Ὁ Μητροπολίτης

† Ὁ Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ Κύριλλος


(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr)

[Αναστάσιος]

Πρωτοχρονιά στην Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας.

Πρωτοχρονιά στην Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας.

Στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Αμαρούσιου, τέλεσε την Πρωτοχρονιάτικη Θεία Λειτουργία, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού κ. Κύριλλος. Μετά το πέρας της Θείας Ευχαριστίας ετελέσθη η καθιερωμένη Δοξολογία για την Είσοδο στο Νέο Έτος, όπου αναπέμφθηκαν δεήσεις, για την ευλόγηση της Καινούργιας Χρονιάς. Παρόντες ήταν ο Δήμαρχος Αμαρουσίου κ. Γεώργιος Πατούλης, Δημοτικοί Σύμβουλοι και πιστοί Χριστιανοί. Κατόπιν ο Σεβασμιωτάτος, μετέβη στο Δημαρχείο Αμαρουσίου, όπου έκοψε την Βασιλόπιτα του Δημοτικού Συμβουλίου.
























(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr/index.php?option= ... temid=1219)

[Αναστάσιος]

Πανήγυρις Ευρέσεως Λειψάνων Αγίου Οσιομάρτυρος Εφραίμ.

Πανηγυρικά εορτάστηκε, σήμερα Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2019, η μνήμη της ευρέσεως των τιμίων λειψάνων του Αγίου ενδόξου Οσιομάρτυρος Εφραίμ του νεοφανούς καί θαυματουργού, στην Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου & Αγίου Εφραίμ όρους Αμώμων, στην Νέα Μάκρη. Στην Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ.Κύριλλος, συμπαραστατούμενος από ιερείς της Μητροπόλεως. Πλήθος κόσμου, παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, έφτασε στην Μονή για να προσκυνήση τα χαριτόβρυτα Λειψανα του Αγίου, καί να λάβει την χάρη του. Τον θείο λόγο κήρυξε ο ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Νικάνωε Κραγιάννης, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε καί τα εξής "Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος δοξάζει την Σοφία του Θεού, γιατί αν καί κράτησε τις ψυχές των μαρτύρων στον ουρανό, άφησε εδώ στην γή τα σώματά τους, τα σκηνώματά τους, τα λείψανα τους, για να μπορούμε εμείς οι πιστοί να τα προσκυνάμε, να τα ακουμπάμε, να παίρνουμε δύναμη από την χάρη τους για να μην χάσουμε τον δρόμο μας για τον ουρανό. ΟΆγιος Εφραίμ πέρασε καί αυτός από αυτόν τον κόσμο, όμως ο κόσμος αυτός δεν τον κράτησε, γιατι είχε στραμμένο το βλέμμα του στον ουρανό. Αυτό μας λέει σήμερα η ανακομιδή των λειψάνων του, μέσα στην ατμόσφαιρα των προεορτίων των Θεοφανείων. Να ανανεώσουμε την καινούργια ζωή που μας προσφέρει η Εκκλησία, για να δούμε τον εαυτό μας καί τους άλλους, τον προορισμό μας καί το νόημα της ζωής, μέσα από το φώς του Θεού. Άλλωστε αυτή είναι καί η πεμπτουσία της μετάνοιας που αποτελεί τον πυρήνα του Εταγγελικού κηρύγματος." Μετά το τέλος της Θ. Ευχαριστίας ετελέσθη τρισάγιο για την μακαριστή Καθηγουμένη μοναχή Μακαρία Δεσύπρη, στην οποία εμφανίσθηκε ο Άγιος, καί είπε την ζωή καί το μαρτύριο του.

Σύντομο ιστορικό της ευρέσεως.

Η Μονή του Αγίου Εφραίμ στη Νέα Μάκρη είναι ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια. Πολλοί μοναχοί και ιερείς έμειναν εκεί και προσευχήθηκαν στον Κύριο. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας έγιναν μεγάλες και βάρβαρες σφαγές, όπου ξεκληρίστηκε το μοναστήρι.

Το 1945 μ.Χ. η μοναχή τότε Μακαρία πήγε στα ερείπια της αρχαίας μονής του Ευαγγελισμού, άλλοτε ονομαζόμενης ως Σταυροπηγιακής, του Όρους Αμωμών, στις βορειοανατολικές υπώρειες του Πεντελικού. Από θεία παρόρμηση, διαμόρφωσε ένα κελάκι εκεί και άρχιζε να καθαρίζει τα ερείπια του παλαιού Ναού για να τον ανακατασκευάσει. Εκεί πολλές φορές διαλογιζόταν ότι σε εκείνα τα χώματα είχαν ζήσει κατά την πάροδο των αιώνων μοναχοί και προσευχόταν να γνωρίσει ή να της φανερωθεί κάποιος από αυτούς. Μια φωνή, αρχικά σιγανή αλλά με τον καιρό δυνατότερη στην ψυχή της, της έλεγε: «Σκάψε και θα βρεις αυτό που επιθυμείς», μέχρι τη στιγμή που της είχε φανερωθεί ένα σημείο στο προαύλιο του μοναστηριού.

Έτσι στις 3 Ιανουαρίου 1950 μ.Χ. ανέθεσε σε εργάτη το σκάψιμο του συγκεκριμένου σημείου που της υποδείκνυε η ίδια η ψυχή της. Αν και ο εργάτης ήταν αρνητικός και ήθελε να σκάψει οπουδήποτε αλλού παρά σε αυτό το σημείο, τελικά, μετά από τις εκκλήσεις και τις προσευχές, ο εργάτης πείστηκε και ξεκίνησε να σκάβει. Το σημείο είχε ένα μισογκρεμισμένο τζάκι, τοίχο και πράγματα που καταδείκνυαν ότι εκεί κάποτε υπήρχε κελί κάποιου μοναχού. Το πρώτο εύρημα, ένα κεφάλι. Μάλιστα, ο χώρος ανέδυε μια ευωδιά.

«Γονάτισα με ευλάβεια και ασπάστηκα το σκήνωμα του Αγίου και αισθάνθηκα βαθιά την έκταση του μαρτυρίου του. Η ψυχή μου γέμισε από αγαλλίαση, απέκτησα μεγάλο θησαυρό, και παίρνοντας το χώμα με προσοχή έβλεπα την αρμονία του σκηνώματός του, που, αν και τόσους αιώνες μέσα στη γη, δεν είχε αλλοιωθεί», έγραψε η ηγουμένη Μακαρία περιγράφοντας τα όσα συνταρακτικά τής συνέβησαν.

Με προσοχή , η Ηγουμένη Μακαρία έβγαλε όλο το σκήνωμα και το τοποθέτησε σε μία θυρίδα που ήταν πάνω από τον τάφο. Ήταν φανερό ότι επρόκειτο για κληρικό καθώς το ράσο του είχε παραμείνει άθικτο.

Το βράδυ, διαβάζοντας τον εσπερινό, η Ηγουμένη άκουσε βήματα. Ο ήχος ερχόταν από τον τάφο, αντηχώντας έως την πόρτα της εκκλησίας. Εκεί τον πρωτοαντίκρισε. Ήταν ψηλός με μάτια μικρά στρογγυλά, με μακριά μαύρα γένια που έφταναν στο λαιμό, ντυμένος με τη μοναχική αμφίεση. Στο ένα χέρι είχε μία φλόγα και με το άλλο ευλογούσε. Ζήτησε να τον βγάλουν από αυτήν τη θυρίδα που τον είχαν. Την επόμενη κιόλας μέρα η Ηγουμένη καθάρισε τα οστά και τα τοποθέτησε σε μια θυρίδα στο Ιερό του Ναού.

Το ίδιο βράδυ ο Άγιος φανερώθηκε στον ύπνο της, την ευχαρίστησε και της φανέρωσε και το όνομά του: Εφραίμ. Το λείψανο του Αγίου Εφραίμ φυλάσσεται εκεί από τότε και καθημερινά εκατοντάδες πιστών το επισκέπτονται ζητώντας από τον Άγιο την ευλογία και τη βοήθειά του. Ο Άγιος με τη χάρη του Θεού έχει κάνει χιλιάδες θαύματα. Στον περίβολο της Μονής, και προστατευμένη από κτίσμα που κτίστηκε γύρω της, υπάρχει η μουριά πάνω στην οποία ο Άγιος Εφραίμ άφησε την τελευταία του πνοή.

(οι φωτογραφίες, επειδή είναι πάρα πολλές, βρίσκονται στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως και δεν τις παραθέτω εδώ).


(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr/index.php?option= ... temid=1219)

[Αναστάσιος]

ΚΟΠΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΤΑΣ ΣΤΟ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟ

Κοπή Βασιλόπιττας στό Ἐπισκοπεῖο

Πραγματοποιήθηκε σήμερα τό μεσημέρι, Παρασκευή 4 Ἰανουαρίου 2019, στό Ἐπισκοπεῖο τῆς Μητροπόλεώς μας, ἡ καθιερωμένη κοπή τῆς Βασιλόπιττας, ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας, Μητροπολίτη Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καί Ὠρωποῦ κ. Κύριλλο. Ἦταν παρόντες ὁ Πανοσιολογιώτατος Πρωτοσύγκελλος Ἀρχιμανδρίτης π. Κωνσταντῖνος Χαραλαμπόπουλος, ὁ Ἱεροκήρυξ Ἀρχιμ. π. Νικάνωρ Καραγιάννης, ὁ Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Πρωτ/ρος π. Χρῖστος Κυριακόπουλος, οἱ Ἀρχιερατικοί Ἐπίτροποι, τό προσωπικό, τά μέλη τοῦ Μητροπολιτικοῦ Συμβουλίου, τά μέλη τοῦ Ἐπισκοπικοῦ Δικαστηρίου τά μέλη τοῦ ΚΤΕΔ καί πολλοί ἄλλοι κληρικοί καί λαïκοί. Ἐπίσης παρευρέθηκαν ὁ Ἀντιπεριφεριάρχης Βορείου Τομέως κ. Γεώργιος Καραμέρος, οἱ Δήμαρχοι Κηφισιᾶς κ. Γιῶργος Θωμᾶκος, Ἀμαρουσίου καί Πρόεδρος τῆς ΚΕΔΕ κ. Γεώργιος Πατούλης, Λυκόβρυσης-Πεύκης κ. Ἀναστάσιος Μαυρίδης, Μεταμόρφωσης κ. Μιλτιάδης Καρπέτας, Ἀντιδήμαρχοι καί Μέλη Δημοτικῶν Συμβουλίων. Ὁ Διοικητής τῆς Πυροσβεστικής Ἀκαδημίας Κηφισιᾶς κ. Σπυρίδων Βαρσάμης, οἱ Διοικητές τῶν Ἀστυνομικῶν Τμημάτων καί Ἀσφαλείας τῶν Δήμων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὁ Διοικητής τῆς Τροχαίας Κηφισιᾶς, Διευθυντές τῶν τοπικών Ἐφημερίδων. Μετά τήν Ἀκολουθία, ὁ Σεβασμιώτατος τόνισε ὅτι μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ εἰσήλθαμε στό 2019, καί ἀναφέρθηκε στήν ἀνάγκη τῆς ἐποχῆς μας, νά στραφοῦμε καί νά δώσουμε σημασία στόν ἄνθρωπο, ὅπως καί ἄν λέγεται αὐτός, γιά τήν Ἐκκλησία πιστός, γιά τὀν Δῆμο δημότης, γιά τό Κράτος πολίτης, καί εὐχήθηκε ὅλες οἱ ἀρχές νά συμπράττουν ἐν ὀμονοία γιά τό καλό τῆς κοινωνία καί τῆς πατρίδος μας. Εὐχαρίστησε τούς πολιτικούς ἄρχοντες γιά τήν γόνιμη συνεργασία καί εὐχήθηκε τά δέοντα γιά τή νέα χρονιά. Ἀκολούθως ὁ Δήμαρχος Κηφισιᾶς κ. Γ. Θωμάκος, εὐχήθηκε ὁ Θεός νά δυναμώνει τόν Σεβασμιώτατο στό ἔργο πού ἐπιτελεῖ, καί ὁ Δήμαρχος Ἀμαρουσίου καί πρόεδρος τῆς ΚΕΔΕ κ. Γ. Πατούλης, εὐχαρίστησε γιά τήν συνεργασία καί εὐχήθηκε ἡ νέα χρονιά νά εἶναι προσφορότερη σέ ἔργα καλά γιά τόν Ἑλληνικό λαό. Τέλος διένειμε σέ ὅλους τήν βασιλόπιττα, τήν ὁποία ἐτοίμασαν καί προσέφεραν οἱ Μοναχές τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου Μαρκοπούλου Ὠρωποῦ. Τό φλουρί κέρδισε φέτος ὁ Δήμαρχος Λυκόβρυσης-Πεύκης κ. Ἀναστάσιος Μαυρίδης.

























(οι υπόλοιπες εικόνες στην ιστοσελίδα)


(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr/index.php?option= ... temid=1219)

[Αναστάσιος]

Ἅγια Θεοφάνεια 2019



Τούς οὐρανούς βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ σχίσαν,
τούς αὐτό μή χραίνοντας ἔνδον εἰσάγει.
Βάπτισεν ἐν ποταμῷ Χριστόν Πρόδρομος κατά ἕκτην.

Τὰ Ἅγια Θεοφάνεια εἶναι μία ἀπὸ τὶς ἀρχαιότερες ἑορτὲς τῆς ἐκκλησίας μας ἡ ὁποία θεσπίσθηκε τὸ 2ο αἰῶνα μ.Χ. καὶ ἀναφέρεται στὴ φανέρωση τῆς Ἁγίας Τριάδας κατὰ τὴ βάπτιση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἱστορία τῆς βάπτισης ἔχει ὡς ἑξῆς: Μετὰ ἀπὸ θεία ἐντολὴ ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος ἐγκατέλειψε τὴν ἐρημικὴ ζωὴ καὶ ᾖλθε στὸν Ἰορδάνη ποταμὸ ὅπου κήρυττε καὶ βάπτιζε. Ἐκεῖ παρουσιάσθηκε κάποια ἡμέρα ὁ Ἰησοῦς καὶ ζήτησε νὰ βαπτισθεῖ. Ὁ Ἰωάννης, ἂν καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὸν εἶχε πληροφορήσει ποιὸς ἦταν ἐκεῖνος ποὺ τοῦ ζητοῦσε νὰ βαπτισθεῖ, στὴν ἀρχὴ ἀρνεῖται νὰ τὸν βαπτίσει ἰσχυριζόμενος ὅτι ὁ ἴδιος ἔχει ἀνάγκη νὰ βαπτισθεῖ ἀπὸ Ἐκεῖνον. Ὁ Ἰησοῦς ὅμως τοῦ ἐξήγησε ὅτι αὐτὸ ἦταν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν ἔπεισε νὰ τὸν βαπτίσει. Καὶ τότε μπροστὰ στὰ ἔκπληκτα μάτια τῶν θεατῶν διαδραματίσθηκε μία μοναδικὴ καὶ μεγαλειώδης σκηνή, ὅταν μὲ τὴν μορφὴ ἐνὸς περιστεριοῦ κατῆλθε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ κάθισε ἐπάνω στὸ βαπτιζόμενο Ἰησοῦ, ἐνῷ συγχρόνως ἀκούσθηκε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ ἡ ὁποία ἔλεγε: «Οὗτος ἐστὶν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ὢ εὐδόκησα».

Ἀπὸ τότε τὸ Βάπτισμα τῶν χριστιανῶν, δὲν εἶναι «ἐν ὕδατι», ὅπως τὸ βάπτισμα «μετανοίας» τοῦ Ἰωάννη, ἀλλὰ «ἐν Πνεύματι Ἁγίω». Ὁ Κύριος μὲ τὸ νὰ βαπτιστεῖ ἁγίασε τὸ νερό, τὸ ἔκανε νερὸ ἁγιασμοῦ καὶ συμφιλίωσης μὲ τὸ Θεό. Ἔτσι ἡ Βάπτιση τοῦ Κυρίου ἄνοιξε τὴ θύρα τοῦ Μυστηρίου τοῦ Βαπτίσματος. Μὲ τὴν καθαρτικὴ χάρη τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος ὁ παλαιὸς ἁμαρτωλὸς ἄνθρωπος ἀνακαινίζεται καὶ μὲ τὴν τήρηση τῶν θείων ἐντολῶν γίνεται κληρονόμος τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις· τοῦ γάρ Γεννήτορος ἡ φωνή προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητόν σε Υἱόν ὀνομάζουσα· καί τό Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τό ἀσφαλές. Ὁ ἐπιφανείς Χριστέ ὁ Θεός, καί τόν κόσμον φωτίσας δόξα σοι.


Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Αὐτόμελον.
Ἐπεφάνης σήμερον τῇ οἰκουμένῃ, καί τὸ φῶς σου Κύριε, ἐσημειώθη ἐφ᾽ ἡμᾶς, ἐν ἐπιγνώσει ὑμνούντάς σε· Ἦλθες, ἐφάνης, τό Φῶς τὸ ἀπρόσιτον.

Μεγαλυνάριον
Ἄφεσιν πηγάζων τοῖς ἐξ Ἀδάμ, ὁ τῆς ἀφθαρσίας, ἀνεξάντλητος ποταμὸς, ἐν τῷ Ἰορδάνῃ, βαπτίζεται θελήσει· ἀντλήσωμεν οὖν πάντες, ὕδωρ σωτήριον.


(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr)

[Αναστάσιος]

ΘΕΟΦΑΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ



ἀρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου

Θεοφάνεια, (ἀπὸ τὸ Θεὸς καὶ φαίνω=φανερώνω, ἀποκαλύπτω), εἶναι ἡ φανέρωση, ἡ ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο. Ὁ Θεὸς φανερώνει τὸν ἐαυτόν Του καὶ τὸ θέλημά Του στὸν ἄνθρωπο, διότι ὁ ἄνθρωπος, ὁ μεταπτωτικὸς ἄνθρωπος, ἀδυνατεῖ νὰ ἀνακαλύψει μὲ τὶς ἰδικὲς του διανοητικὲς καὶ πνευματικὲς δυνάμεις τὸν Θεό, ἀδυνατεῖ νὰ ἔρθει σὲ κοινωνία μὲ τὸν Θεό. Βέβαια ὁ Θεὸς δὲν ἔπλασε ἐξ' ἀρχῆς ἔτσι τὸν ἄνθρωπο. Οἱ πρωτόπλαστοι πρὸ τῆς πτώσεως βρισκόταν σὲ κατάσταση συνεχοῦς θεωρίας καὶ κοινωνίας μὲ τὸν Θεόν. Ὅπως παρατηρεῖ ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, ὁ Θεὸς ἔδωσε στὸν Ἀδὰμ «τῆς ἰδίας ἀϊδιότητος ἔννοιαν καὶ γνῶσιν», ἔτσι ὥστε μὲ τὴν δύναμη τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ «ἀγάλληται καὶ συνομιλεῖ τῷ θείῳ», δηλαδὴ νὰ χαίρεται καὶ νὰ συνομιλεῖ μὲ τὸν Θεόν. Ἔχων δὲ τὴν ψυχὴν του καθαρὰν καὶ ἀμόλυντον ἀπὸ κάθε ἁμαρτία «κατετρύφα αὐτῆς κατὰ πρόσωπον τῆς θείας ἐμφανείας», δηλαδὴ ἀπολάμβανε τὴν παρουσίαν τοῦ Θεοῦ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον. Τὰ πράγματα ὅμως στὴ συνέχεια ἄλλαξαν. Μετὰ τὴν παράβαση τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ οἱ πρωτόπλαστοι ἀπώλεσαν πλέον τὴν Χάρη τοῦ Θεoῦ, ἐστερήθησαν τοῦ ἐνδύματος τῆς ἀφθαρσίας καὶ τῆς ἀπαθείας, ἐσκοτίσθη ὁ νοῦς καὶ κατέστη πλέον ἀνίκανος νὰ θεωρεῖ τὸν Θεὸν καὶ νὰ βρίσκεται σὲ κοινωνία μαζί του. Αὐτὴ δὲ ἡ κατάσταση τοῦ σκοτισμοῦ καὶ τῆς πνευματικῆς νεκρώσεως μετεδόθη ὡσὰν κληρονομικὴ ἀρρώστια σ' ὅλους τους ἀπογόνους του Ἀδάμ, σ' ὅλο τὸ ἀνθρώπινο γένος.

Ὡστόσο ὁ Θεὸς καὶ μετὰ τὴν πτώση δὲν ἐγκατέλειψε τὸ πλάσμα Του. Ὅπως παρατηρεῖ ὁ ΜέγαςΒασιλειος σὲ μία εὐχὴ τῆς Θείας Λειτουργίας τοῦ «Οὗ γὰρ ἀπεστράφης τὸ πλάσμα σου εἰς τέλος, ὃ ἐποίησας ἀγαθέ, οὐδὲ ἐπελάθου ἔργου χειρῶν σου, ἀλλ' ἐπεσκέψω πολυτρόπως διὰ σπλάγχνα ἐλέους σου. Προφήτας ἐξαπέστειλας, ἐποίησας δυνάμεις διὰ τῶν ἁγίων σου, τῶν καθ' ἑκάστην γενεὰν εὐαρεστησάντων σοί. Ἐλάλησας ἠμὶν διὰ στόματος τῶν δούλων σου τῶν προφητῶν, προκαταγγέλων ἠμὶν τὴν μέλλουσαν ἔσεσθαι σωτηρίαν». Οἱ «ἐπισκέψεις» τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὶς ὁποῖες ἐδῶ γίνεται λόγος, σὲ ἐκλεκτοὺς ἄνδρες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, Προφῆτες καὶ Πατριάρχες, καὶ οἱ «δυνάμεις», τὰ θαύματα, ποὺ ἔκαμε ὁ Θεὸς διὰ μέσου αὐτῶν, δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ Θεοφάνειες, φανερώσεις τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεὸς ἀποκαλύπτει τὸ θέλημά του πρὸς τοὺς ἐκλεκτούς Του καὶ δι' αὐτῶν πρὸς τὸν λαὸν τοῦ τὸν Ἰσραὴλ καὶ ἐν ταυτῷ προκαταγγέλει καὶ προετοιμάζει τὴν ἔλευση τοῦ Μεσσίου. Ἔτσι, γιὰ παράδειγμα, ἔχουμε τὶς Θεοφάνειες στὸν Πατριάρχη Ἀβραάμ, σύμφωνα μὲ τὶς μαρτυρίες πού μᾶς δίδει ἡ Παλαιὰ Διαθήκη: «Εἶπε Κύριος τῷ Ἀβραάμ» (Γέν.12,1). «Ἐγεννήθη ρῆμα Κυρίου πρὸς Ἀβραὰμ ἐν ὀράματι λέγων» (Γέν.15,1). «Ὤφθη αὐτῶ ὁ Θεὸς πρὸς τὴ δρύϊ τοῦ Μαμβρῆ» (Γέν.18,1) κ.λ.π. Ἀνάλογες Θεοφάνειες ἔχουμε καὶ στοὺς προφῆτες, κατ' ἐξοχὴν δὲ στὸ σκεῦος τῆς ἐκλογῆς τοῦ Θεοῦ, τὸν Μωϋσῆ. Ἡ πρώτη ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ σ' αὐτὸν ἔγινε στοὺς πρόποδες τοῦ Ὅρους Χωρήβ, στὸ ὅραμα τῆς βάτου τῆς καιομένης, ἀλλὰ μὴ καταφλεγομένης. Ἐκεῖ ὁ Θεὸς φανερώνει στὸν Μωϋσῆ τὸν ἑαυτό Του, τὴν ταυτότητά Του, ὅτι δηλαδὴ εἶναι ὁ Ὧν (=ὁ Ὑπάρχων), ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων του, τοῦ Ἀβραάμ, Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, καὶ ὅτι πρόκειται νὰ τὸν ἀποστείλει στὴν Αἴγυπτο, γιὰ νὰ ἀπελευθερώσει τὸν λαόν Του ἀπὸ τὴν δουλεία τῶν Αἰγυπτίων. Μετὰ τὴν Θεοφάνεια αὐτὴ ἐπακολούθησαν καὶ ἄλλες, ἡ σπουδαιότερη δὲ ἀπὸ ὅλες εἶναι ἡ Θεοφάνεια στὸ ΄Ὅρος Σινά. Ἐκεῖ ὁ Θεὸς ἀποκαλύπτεται στὸν Μωϋσῆ, καὶ μέχρις ἐνὸς βαθμοῦ καὶ στὸν λαὸ τοῦ Ἰσραήλ, κατὰ τρόπον μεγαλειώδη. Ἐν μέσω ἀστραπῶν καὶ βροντῶν, γνόφου καὶ θυέλλης, ποὺ προξενοῦν φόβο καὶ τρόμο καὶ ἀποτελοῦν ἔκφραση τῆς παντοδυναμίας τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖ ὁ Μωϋσῆς, πάνω στὴν κορυφὴ τοῦ Ὅρους, ἀξιώνεται νὰ ὁμιλήσει πρόσωπο πρὸς πρόσωπο μὲ τὸν Θεὸν καὶ νὰ ἀκούσει τὴν φωνή Του: «Ἄκουε Ἰσραήλ, Κύριος ὁ Θεός σου εἷς ἐστίν», καὶ «Ἐγὼ εἰμί Κύριος ὁ Θεός σου» (Ἐξοδ.20,2). Ἔτσι ὁ λαὸς χειραγωγεῖται ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Θεὸ πρὸς τὴν θεογνωσία. Λαμβάνει μία πρώτη εἰσαγωγικὴ γνώση περὶ Θεοῦ. Ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸ σκότος τῆς πολυθεΐας καὶ εἰδωλολατρείας καὶ ὁδηγεῖται στὴν ἀλήθεια τοῦ ἑνὸς καὶ μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ἐπὶ πλέον λαμβάνει τὶς δέκα ἐντολές, ποὺ συνοψίζουν τὸν ἠθικὸ καὶ πνευματικὸ νόμο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.

Ὡστόσο ὅλες αὐτὲς οἱ Θεοφάνειες, καὶ αὐτὴ ἀκόμη πάνω στὸ Ὅρος Σινᾶ, ποὺ ἀποτελεῖ τὸ ἀποκορύφωμα ὅλων τῶν ἄλλων, εἶναι κατ' οὐσίαν εἰσαγωγικὲς Θεοφάνειες, ποὺ παραπέμπουν στὴν κατ' ἐξοχὴν Θεοφάνεια, στὴν Θεοφάνεια, ποὺ ἔγινε στὸν Ἰορδάνη ποταμό.Ὑπάρχει δὲ ἀσύγκριτη διαφορὰ μεταξὺ ἐκείνων καὶ αὐτῆς, τὴν ὁποία ἐπισημαίνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολή του: «Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως πάλαι ὁ Θεὸς λαλήσας τοὶς πατράσιν ἐν τοὶς προφήταις, ἐπ' ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τούτων ἐλάλησεν ἠμὶν ἐν Υἱῷ» (Ἑβρ.1,1). Καὶ τοῦτο, διότι ἐδῶ ἔχουμε πλέον πλήρη καὶ τελεία τὴν ἀποκάλυψη τοῦ μυστηρίου τῆς Τριαδικῆς Θεότητος. Τὸ μυστήριο αὐτό, σκιωδῶς μόνον καὶ αἰνιγματωδῶς προτυπούμενο στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, φανερώνεται ἐναργέστατα κατὰ τὴν ὥρα τοῦ βαπτίσματος τοῦ Κυρίου στὸν Ἰορδάνη. Ὁ ἕνας Θεὸς ποὺ ἀπεκαλύφθη στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, εἶναι μὲν ἕνας κατὰ τὴν οὐσία, τριαδικὸς ὅμως κατὰ τὰ πρόσωπα, τὶς ὑποστάσεις: Ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ ἅγιον Πνεῦμα. Στὸν Ἰορδάνη «ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις». Ὁδηγεῖται ἡ ἀνθρωπότης στὸ φῶς τῆς ἀληθινῆς θεογνωσίας, καθὼς πλέον κάνουν αἰσθητὴ τὴν παρουσία τους καὶ τὰ τρία πρόσωπα τῆς ἁγίας Τριάδος: Ὁ Υἱὸς βαπτιζόμενος, τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐν εἴδει περιστερᾶς καὶ ὁ Πατὴρ ἄνωθεν διὰ τῆς φωνῆς Τοῦ «οὗτος ἐστὶν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητὸς ἐν ὅ εὐδόκησα». Πέραν αὐτῶν στὴν Θεοφάνεια τῆς Καινῆς Διαθήκης ἔχουμε ἐπὶ πλέον καὶ τὴν ἐπίσημη φανέρωση ἐνώπιον τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραήλ, τοῦ δευτέρου προσώπου τῆς ἁγίας Τριάδος, τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ἐν δούλου μορφή, τὴν φανέρωση τοῦ ἐνανθρωπίσαντος Θεοῦ Λόγου. Στὴ Θεοφάνεια τῆς Καινῆς Διαθήκης ὁ Θεὸς δὲν ὁμιλεῖ πλέον διὰ μέσου τῶν προφητῶν Του, ἀλλὰ αὐτὸς ὁ ἴδιος αὐτοπροσώπως πρὸς τοὺς ἀνθρώπους. Στὶς Θεοφάνειες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἀκοῦμε τό: «Τάδε λέγει Κύριος», ἐνῷ σ' αὐτὴν τῆς Καινῆς τό: «Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν».

Σύμφωνα μὲ τὸ σχέδιο τῆς ἐνσάρκου Θείας Οἰκονομίας ὑπολείπεται νὰ γίνει μία ἀκόμη, τελευταία, Θεοφάνεια, αὐτὴ τῆς Δευτέρας Παρουσίας, ὅπου ὁ Κύριος θὰ ἔρθη καὶ θὰ φανερωθεῖ καὶ πάλι στὸν κόσμο, ὄχι γιὰ νὰ σώσει, ἀλλὰ γιὰ νὰ κρίνει τὸν κόσμο. Ὄχι ἐν σχήματι ταπεινώσεως καὶ πτωχείας ἀλλ' ἐν ὅλῃ τῇ δόξῃ Του. Καὶ ὅπως ὑπάρχει αἰτιώδης σχέση μεταξὺ τῶν Θεοφανειῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ αὐτῶν τῆς Καινῆς Διαθήκης, ἔτσι ὑπάρχει ἀνάλογη σχέση αὐτῶν μὲ ἐκείνη τῆς Δευτέρας Παρουσίας. Σ' αὐτὴν δὲ τὴν τελευταία Θεοφάνεια θὰ εἶναι παροῦσα ὅλη ἡ ἀνθρωπότης μηδενὸς ἑξαιρουμένου, θὰ γίνει δὲ ὑπόθεσις χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης γιὰ τοὺς δικαίους, ἀφορμὴ δὲ ἀφάτου ὀδύνης καὶ τρόμου γιὰ τοὺς ἀμετανοήτους καὶ ἁμαρτωλούς.

«Ἐπεφάνης σήμερον τῇ Οἰκουμένη καὶ τὸ φῶς σου Κύριε ἐσημειώθη ἐφ' ἡμᾶς ἐν ἐπιγνώσει ὑμνοῦντάς σε...». Αὐτὸ τὸ φῶς τῆς Τριαδικῆς Θεότητος, ποὺ φανερώθηκε στὴν Οἰκουμένη διὰ τοῦ ἐν Ἰορδάνῃ βαπτισθέντος Κυρίου μακάρι νὰ καταυγάση τὶς ψυχὲς ὅλων μας. Ἀμὴν.


(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr/index.php?option= ... temid=1219)

[Αναστάσιος]

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ



Λόγος εἰς τήν Κυριακή τῶν Θεοφανείων

Ἁγίου Λουκᾶ, Ἀρχιεπ. Κριμαίας,

Τὸ Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῶν Θεοφανίων περιέχει ἕναν λόγο τοῦ Χριστοῦ μεγάλης σπουδαιότητας. Σ’ αὐτὸν τώρα θέλω λίγο νά στρέψω τὴν προσοχὴ σας.

Τοῦ μεγάλου αὐτοῦ γεγονότος τῆς Θεοφάνειας τοῦ Κυρίου προηγεῖται κήρυγμα στίς ὄχθες τοῦ Ἰορδάνη ποταμοῦ, τοῦ Ἰωάννου, τοῦ Προδρόμου τοῦ Κυρίου, τοῦ μείζονος μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων πού γέννησαν ποτέ οἱ γυναῖκες. Τὸ φλογερὸ του κήρυγμα τῆς μετανοίας γιά τὸ ὁποῖο προετοιμαζόταν εἴκοσι ὁλόκληρα χρόνια στήν ἔρημο τῆς Ἰουδαίας τραβοῦσε πρὸς αὐτὸν μεγάλο πλῆθος ἀνθρώπων. Ὁ πύρινος λόγος τοῦ κηρύγματός του ἔκαιγε τίς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων τοὺς ὁποίους βάπτιζε στά νερὰ τοῦ Ἰορδάνη καθαρίζοντας τίς ἁμαρτίες τους.

Τὴν μεγάλη ἐκείνη ἡμέρα μὲ πολλὴ ἔκπληξη παρατήρησε ὅτι μεταξὺ τῶν ἄλλων πού ἔρχονται γιά νά βαπτιστοῦν βρίσκεται καὶ Ἐκεῖνος τὸν ὁποῖον μέχρι τότε δέν εἶχε γνωρίσει ἀλλὰ περὶ τοῦ ὁποίου τοῦ εἶχε ἀποκαλυφθεῖ ὅτι θὰ βαπτίζει μὲ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο. Καὶ ἀφοῦ ἔπεσε στά πόδια του, τοῦ εἶπε μὲ δέος: «ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπὸ Σοῦ βαπτισθῆναι, καὶ σὺ ἔρχη πρὸς με;» (Μτ. 3, 14).

Ἐμεῖς, ποὺ ἤδη εἴμαστε βαπτισμένοι ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ πυρί, δέν θὰ μπορούσαμε νά καταλάβουμε γιατὶ ὁ ἀναμάρτητος Υἱὸς τοῦ Θεοῦ πῆγε στό δοῦλο του τὸν Ἰωάννη καὶ ζήτησε νά βαπτιστεῖ ἀπὸ αὐτὸν μὲ τὸ βάπτισμα τῆς μετανοίας γιά νά Τοῦ ἀφεθοῦν οἱ ἁμαρτίες του, τὶς ὁποῖες δέν εἶχε, ἂν ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς δέν μᾶς τὸ ἔλεγε ἀπαντώντας στήν ἐρώτησῃ τοῦ Προδρόμου τὸ ἑξῆς: «ἄφες ἄρτι· οὕτω γὰρ πρέπον ἐστὶν ἡμῖν πληρῶσαι πᾶσαν δικαιοσύνην» (Μτ. 3, 15).

Ὤ, Κύριε μας! Σὲ προσκυνοῦμε ἐσένα καὶ τὸν Πρόδρομό Σου καὶ Σὲ εὐχαριστοῦμε ἀπὸ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μας γιά τὸ ὅτι μᾶς ἔμαθες νά σεβόμαστε καὶ νά τιμᾶμε «πᾶσαν δικαιοσύνην» καὶ νά μισοῦμε τὴν ὁποιαδήποτε ἀδικία, διότι ἐκείνη προέρχεται ἀπὸ τὸν διάβολο. Κάθε δικαιοσύνη, ἄκομα καὶ ἡ πιὸ ἀσήμαντη δίκαιη πράξη, εἶναι εὐλογημένη ἀπὸ τὸν Θεό. Ἔλαβες τὸ βάπτισμα ἀπὸ τὸν Ἰωάννη στόν Ἰορδάνη ποταμὸ γιά τὴν ἄφεση ἁμαρτιῶν διότι ἤθελες νά ἐκπληρώσεις ὅ,τι προβλέπει τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ. Ἡ κατάδυση στά νερὰ τοῦ Ἰορδάνη ἀποτελοῦσε σφράγισμα τῆς μετανοίας γι’ αὐτούς πού ἔρχονταν νά βαπτιστοῦν. Διότι γιά τὴν ὁλόκαρδη μετάνοια, αὐτός πού δεχόταν τὸ βάπτισμα τοῦ Ἰωάννη, λάμβανε ἀπὸ τὸν Θεὸ τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν του.

Τὸ βάπτισμα ὅμως αὐτὸ δέν ἀνακαίνιζε τὸν ἀνθρωπο καὶ δέν ἦταν γι’ αὐτὸν μία δεύτερη γέννηση, ὅπως αὐτὸ γίνεται στό μεγάλο μυστήριο τοῦ βαπτίσματος, μὲ τὸ ἅγιο Πνεῦμα, μὲ τὸ ὁποῖο βαπτιζόμαστε ἐμεῖς οἱ χριστιανοί. Ἦταν λοιπὸν δίκαιο τὸ βάπτισμα τοῦ Ἰωάννου. Δέν μίλησε ὅμως μόνο γι’ αὐτὴν τὴν δικαιοσύνη, ὁ Σωτῆρας μας στόν Ἰωάννη γιά νά τὸν καθησυχάσει καὶ νά λύσει τὴν ἀπορία του, ἀλλὰ γιά τὴν πᾶσα δικαιοσύνη, δηλαδή γιά τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ. Μὲ τὸν Θεῖο λόγο Του ἁγίασε καὶ εὐλόγησε τὴν κάθε ἀλήθεια καὶ συνεπῶς κατέκρινε τὴν ὁποιαδήποτε ἀδικία.

Σκεφτεῖτε, ἀγαπητοί μου, ἄνθρωποι τοῦ ἰδίου μὲ μένα πνεύματος, κοινωνοί τοῦ μικροῦ ποιμνίου τοῦ Χριστοῦ, πόση ἀδικία ὑπάρχει στόν κόσμο! Πόσο μεγάλη ἁμαρτία εἶναι ὁ πόλεμος, ὅταν οἱ λαοί, ἀκόμα καὶ οἱ χριστιανικοὶ λαοί, ἐξοντώνουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον! Ἂν ὁ φόνος ἑνὸς μόνο ἀνθρώπου σὲ πολλοὺς λαοὺς τιμωρεῖται μὲ θάνατο, τότε πῶς ὁ Κύριος θὰ τιμωρήσει αὐτοὺς πού εὐθύνονται γιά τὸ φόνο δεκάδων ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων; Ἡ ὁποιαδήποτε ἁμαρτία εἶναι ἀδικία καὶ ὁ πόλεμος εἶναι ἡ ἑσχάτη ἀδικία τὴν ὁποία ὅλοι μας πρέπει νά τὴν μισοῦμε.

Μεγάλη ἀδικία ὑπάρχει στά κράτη ἐκεῖνα ὅπου ἡ γῆ, ποὺ δόθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, καὶ ἰδιαίτερα σ’ αὐτούς πού τὴν καλλιεργοῦν, δέν ἀνήκει στόν λαὸ καὶ στό κράτος ἀλλὰ σ’ ἐκείνους τοὺς ἀνθρώπους πού ἔχουν ἐξουσία, ποὺ τοὺς τὴν δίνει τὸ χρῆμα. Καὶ πόση ἀκόμα ἀδικία ὑπάρχει στίς σχέσεις μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, ἀκόμα καὶ μεταξὺ τῶν συγγενῶν καὶ μελῶν τῆς ἴδιας οἰκογένειας. Ἡ ἀδικία αὐτὴ χαροποιεῖ παρὰ πολὺ τὸ διαβολο. Δέν ἦταν ἔτσι τὰ πράγματα στήν ἐποχὴ τῶν ἀποστόλων, μεταξὺ τῶν πρώτων χριστιανῶν. «Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. καὶ μεγάλῃ δυνάμει ἀπεδίδουν τὸ μαρτύριον οἱ ἀπόστολοι τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ, χάρις τε μεγάλη ἦν ἐπὶ πάντας αὐτούς. οὐδὲ γὰρ ἐνδεής τις ὑπῆρχεν ἐν αὐτοῖς· ὅσοι γὰρ κτήτορες χωρίων ἢ οἰκιῶν ὑπῆρχον, πωλοῦντες ἔφερον τὰς τιμὰς τῶν πιπρασκομένων καὶ ἐτίθουν παρὰ τοὺς πόδας τῶν ἀποστόλων· διεδίδετο δὲ ἑκάστῳ καθότι ἄν τις χρείαν εἶχεν» (Πράξ. 4, 32-35).

Δέν εἶναι μόνο ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, γιά τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἀποτελεῖ τὸ μεγαλεῖο τῆς σημερινῆς ἑορτῆς. Ἡ Βάπτιση τοῦ Κυρίου μας ἔχει γιά μᾶς ἐπίσης ὕψιστη σημασία διότι ἔχουμε τὴν φανέρωση τῆς Ἁγίας Τριάδος. Τὴν στιγμή πού ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἀνέβαινε ἀπὸ τὸ νερὸ πάνω, ἀπὸ τὸν οὐρανό, ἀκούστηκε ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ Πατέρα πού μαρτυροῦσε γιά τὸν Υἱὸ του λέγοντας: «οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα.» (Μτ. 3, 17). Καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο «ἐν εἴδει περιστερᾶς» κατέβηκε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ πάνω στό κεφάλι τοῦ προαιωνίου Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἔχει μεγάλη σημασία αὐτὴ ἡ Θεοφάνεια, ὅπως ἀλλιῶς ὀνομάζεται ἡ ἑορτὴ τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου. Ὁ Ἴδιος, ὁ τρισυπόστατος Θεὸς, φανέρωσε τὴν θεότητα τοῦ Δευτέρου Προσώπου του, τοῦ ἐνσαρκωμένου Λόγου τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεὸς-Πατέρας καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα σὰν νά παρουσίασαν στήν ἀνθρωπότητα τὸν Σωτήρα τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων.

Δέν ἀρκοῦν αὐτὰ σ’ ἐκείνους πού δέν πιστεύουν στόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό; Δέν τοὺς συγκινεῖ ἡ Θεία Του διδασκαλία, μὲ τὴν ὁποία δέν μπορεῖ νά συγκριθεῖ καμμία ἀνθρώπινη; Δέν τοὺς ἀρκοῦν τὰ θαύματά Του μὲ τὰ ὁποῖα ὁ Χριστὸς ἐπιβεβαίωνε τὸ κήρυγμά του; Δέν τοὺς φτάνει τὸ ὅτι τὸ κήρυγμά του τὸ σφράγισε μὲ τὸ Τίμιο Αἷμα Του πάνω στόν φοβερὸ σταυρὸ τοῦ Γολγοθᾶ; Καὶ τὸ ὅτι Ἀναστήθηκε τὴν τρίτη ἡμέρα μετὰ τὸ θάνατό Του, καί πού γιά σαράντα ἡμέρες, μετὰ τὴν Ἀνάστασή Του, φανερώθηκε πολλὲς φορὲς στούς μαθητὲς του, καὶ ὁλοκλήρωσε τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου μὲ τὴν ἔνδοξη ἀναλήψή του στούς οὐρανοὺς ἀπὸ τὸ ὅρος τῶν Ἐλαιῶν;

Ὤ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ! Ὤ, Σωτήρα μας, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ! Στά ἔργα τῆς ἀγάπης σου, στά ἀμέτρητα θαύματά σου, πρόσθεσε καὶ ἕνα ἄλλο θαῦμα: ἄγγιξε μὲ τὴν δεξιὰ σου τή λίθινη καρδιά τους καὶ δῶσε σ’ αὐτοὺς «καρδίᾳ σαρκίνῃ». Ἀμήν.


(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr/index.php?option= ... temid=1219)

[Αναστάσιος]

Θεοφάνεια στην Νέα Μάκρη καί κοπή Βασιλόπιτας των πυροπλήκτων.

Πανηγυρικά εορτάστηκε η Δεσποτική εορτή των Θεοφανείων σήμερα στην Νέα Μάκρη. Στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία που τελέστηκε στον Ι. Ν. Αγίων Κωνσταντίνου κσί Ελένης Ν. Μάκρης, προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κηφισίας, Αμαρουσίου καί Ωρωπού κ. Κύριλλος πλαισιούμενος από ιερείς καί διακόνους. Πλήθος κόσμου ηρθέ να τιμήσει την μεγάλη εορτή καί να πάρει την Χάρη του Κυρίου μας. Μετά το τέλος της Θείας Ευχαριστίας ετελέσθη η Ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού. Κατόπιν ο Σεβασμιώτατος με τους ιερείς και τους πιστούς μετέβησαν στο λιμάνι της Ν. Μάκρης όπου πραγματοποιήθηκε ο καθαγιασμός των υδάτων. Αρκετοί γένναιοι κολυμβητές παρά τις χαμηλές θερμοκρασίες έπεσαν στην θάλασσα για το έθιμο του Σταυρού. Έπειτα ο Σεβασμιώτατος μετέβη στην Ε΄ κατασκήνωση του Δήμου Μαραθώνος, όπου φιλοξενούνται αρκετές πυρόπληκτες οικογένειες, που έχασαν την πρώτη (1η) τους κατοικία, όπου έκοψε την Βασιλόπιτα. Η Ιερά Μητρόπολις, από την πρώτη στιγμή στάθηκε στο πλευρό των πυροπλήκτων, παρέχοντας είδη πρώτης ανάγκης καί παρέσχε ικανή οικονομική βοήθεια.
























































(Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού http://imkifissias.gr/index.php?option= ... temid=1219)