Ξεκίνησε το Τριώδιο . . . Που οφείλεται όμως η ονομασία του;

[toula]

Ξεκίνησε το Τριώδιο . . . Που οφείλεται όμως η ονομασία του;

Τριώδιο ονομάζεται το Λειτουργικό Βιβλίο της Ορθόδοξης Εκκλησίας το οποίο περιλαμβάνει τους Ύμνους δέκα Κυριακών πριν από το Πάσχα, δηλαδή από την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο πριν την Τελετή της Αναστάσεως. Ονομάζεται έτσι διότι οι περισσότεροι Κανόνες του Όρθρου (πρωινή Ακολουθία) περιέχουν τρείς Ωδές ενώ συνήθως περιέχουν εννέα Ωδές.

Η περίοδος του Τριωδίου διαιρείται σε τρείς μικρότερες:

1- Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου μέχρι Κυριακή της Τυροφάγου.

2 - Καθαρά Δευτέρα μέχρι το Σάββατο Του Λαζάρου (Μεγάλη Τεσσαρακοστή).

3 - Κυριακή των Βαΐων το βράδυ μέχρι το Μεγάλο Σάββατο πριν την Ανάσταση (Μεγάλη Εβδομάδα).

Οι Κυριακές του Τριωδίου είναι οι εξής :

1.Τελώνου και Φαρισαίου

2.Ασώτου

3.Απόκρεω

4.Τυροφάγου

ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

5.Ορθοδοξίας (Α΄ Νηστειών)

6.Β΄Νηστειών(Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά)

7.Σταυροπροσκυνήσεως (Γ΄ Νηστειών)

8.Δ΄Νηστειών(Οσ. Ιωάννου της Κλίμακος)

9.Ε΄Νηστειών(Οσ. Μαρίας της Αιγυπτίας) και

10.Κυριακή των Βαΐων.

Τις τρεις πρώτες εβδομάδες του, οι χριστιανοί ετοιμάζονται για τη μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής. Κάθε Κυριακή αυτών των εβδομάδων έχει τη δική της σημειολογία .

Η πρώτη, η Κυριακή του Τελώνη και Φαρισαίου προτρέπει τους Χριστιανούς να είναι ταπεινοί όπως ο Τελώνης και όχι υπερήφανοι όπως ο Φαρισαίος.

Η δεύτερη, η Κυριακή του Ασώτου διδάσκει την αξία της μετάνοιας και το μεγαλείο της συγχωρέσεως.

Η τρίτη, η Κυριακή της Απόκρεω, αναφέρεται στη Δευτέρα Παρουσία, στην κρίση που θα λάβει χώρα τότε, καθώς και στη χριστιανική αγάπη. Ονομάζεται έτσι επειδή είναι η τελευταία ημέρα που οι Χριστιανοί επιτρέπεται να φάνε κρέας. Η εβδομάδα που ξεκινά ονομάζεται και εβδομάδα της Τυρινής ή Τυροφάγου. Εβδομάδα που επιτρέπεται η βρώση τυροκομικών, αυγών και ψαριών.

Η τέταρτη, η Κυριακή της Τυροφάγου, αναφέρεται στην εξορία των πρωτόπλαστων από τον Παράδεισο.

Ακολουθεί η Καθαρά Δευτέρα, όπου με αυτήν ξεκινά η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Περίοδος νηστείας, προσευχής, περισυλλογής που μας προετοιμάζει για τη μεγάλη Εβδομάδα και την Ανάσταση του Κυρίου. Ονομάζεται Τεσσαρακοστή γιατί μιμείται τη σαρανταήμερη νηστεία που έκανε ο Χριστός. Επίσης λέγεται Μεγάλη για να ξεχωρίζει από τη νηστεία των Χριστουγέννων.

Εμείς όμως με ποιο πνεύμα πορευόμαστε αυτή την περίοδο ;

Πρέπει να το πάρουμε απόφαση

Λέγαμε και με τα παιδιά προηγουμένως ότι εμείς οι χριστιανοί πρέπει να το πάρουμε απόφαση· δεν μπορούμε να είμαστε όπως είναι οι άλλοι άνθρωποι, που πιστεύουν σε κάτι άλλο και ζουν σύμφωνα μ' αυτό. Αυτοί πιστεύουν απλώς στη ζωή αυτή, απλώς στη διασκέδαση, απλώς στους χορούς και στα παρόμοια. Σ' αυτά πιστεύουν και αυτά κάνουν. Εμείς όμως οι χριστιανοί υποτίθεται ότι πιστεύουμε σ' αυτό που διδάσκει η Εκκλησία. Δεν γίνεται επομένως σ' εμάς τους χριστιανούς, oι οποίοι γνωρίζουμε ότι από σήμερα εισερχόμεθα στο Τριώδιο, η περίοδος αυτή, η λέξις αυτή «Τριώδιο», αντί να μας θυμίζει ότι πρέπει να μετανοήσουμε, πρέπει να ταπεινωθούμε, πρέπει να συγχωρηθούμε με τους άλλους, να μην έχουμε με κανέναν έχθρα και κακία, να μας φέρνει στον νου χορούς και διασκεδάσεις. Ενώ γνωρίζουμε ότι ετσι είναι για μας τα πράγματα, επηρεαζόμαστε από τους άλλους, με αποτέλεσμα και για μας Τριώδιο να σημαίνει ότι θα κάνουμε χορούς.

Τα σύγχρονα καρναβάλια δεν είναι ούτε «πατροπαράδοτες παραδόσεις», ούτε «ελληνικά έθιμα»: Στην αρχαιότητα οι πρόγονοί μας δεν ασχολούνταν με τέτοια ανούσια πράγματα.

Οι μεγάλοι φιλόσοφοι, όπως ο Πλάτων και ο Σωκράτης, καταδίκαζαν οποιαδήποτε ακολασία και έκπτωση ηθών έβλεπαν στην τότε κοινωνία. Οι Σπαρτιάτες ούτε καν διανοούνταν να...μασκαρευτούν και να «καρναβαλιστούν». Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν είχε καιρό για τέτοιες σαρκολατρικές εκτροπές, αφού κατακτούσε τον κόσμο.

Τα όργια στην αρχαιότητα, εντάθηκαν επί κατακτήσεως των βάρβαρων Ρωμαίων: Μαζί με τις μιθριδατικές και ανατολίτικες «θεότητες» που εισήγαγαν, κατάφεραν να διαλύσουν ΚΑΙ την αρχαιοελληνική θρησκεία, υπερτονίζοντας τη «λατρεία» «θεών» - πόρνων και τρελών μέθυσων, όπως του Διονύσου!

Είναι λοιπόν εντελώς ανιστόρητο να λένε κάποιοι πως τα καρναβάλια έχουν την παραμικρή σχέση με την Ελλάδα και τον Ελληνισμό: Η «γενέτειρά» τους είναι η Βενετία και άλλες φραγκοπαπικές περιοχές, όπου το μασκάρεμα επιβλήθηκε ως άλλοθι για ακολασία μεταξύ...αγνώστων, σε εποχές που οι κοινωνίες ήταν πιο συντηρητικές απ' ό,τι σήμερα.

Οι περισσότεροι γονείς θα πουν στα παιδιά τους ότι αυτή την περίοδο ντυνόμαστε με μάσκες για να στολίσουμε την ματαιοδοξία μας , και την πνευματική μας υποκρισία και ανυπαρξία. Ότι έχει γέλιο και χαβαλέ να γίνω μασκαράς και να πάω σε πάρτι που όλοι θα είναι ντυμένοι.

Πόσοι γονείς θα ποuν οτι " Παιδί μου αυτή η περίοδος είναι δρόμος πνευματικής άσκησης όχι για να λερώσουμε το πρόσωπο και την εικόνα μας με ψεύτικα είδωλα και μάσκες του κόσμου τούτου , αλλά να βγάλουμε την μάσκα της υποκρισίας και να ενδυθούμε με τα στολίδια των αρετών. Είναι η περίοδος που ξεκινά με την παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαϊου , να κατέβουμε στον εαυτό μας και να ανυψωθούμε για να συναντήσουμε το Χριστό. Ο Φαρισαίος παιδί μου προσευχήθηκε σε μασκαρεμένο είδωλου του εαυτού του, ενώ εμείς θα προσπαθήσουμε να βγάλουμε αυτή την μάσκα του εγώ και μέσα από τον πνευματικό αγώνα η προσευχή μας με ταπείνωση να γίνει αγκαλιά για να βάλουμε στο εμείς , τον συνάνθρωπο, τον εχθρό και τον Χριστό."

Ας ευχηθούμε πολλοί γονείς να επιλέξουν την δεύτερη οδό πνευματικής και γονεϊκής νουθεσιας και να ρίξουν στην καρδιά των παιδιών καρπούς πνεύματος.

π. Σπ. Σκουτής

EUXH.GR