ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΕΚΟΙΜΗΜΈΝΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΎΣ.

[Domna]

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΕΚΟΙΜΗΜΈΝΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΎΣ.

«Είναι απαραίτητες οι προσευχές μας για τους νεκρούς; Ναι, είναι απαραίτητες, γιατί τους παρέχουν ένα πολύ μεγάλο όφελος. Γεγονός είναι ότι μετά το θάνατο υπάρχουν δύο αιωνιότητες: είτε η αιώνια ευδαιμονία των δικαίων είτε το αιώνιο μαρτύριο των αμαρτωλών. Είναι επίσης γνωστό ότι δεν υπάρχει γη κάποιος που θα είχε ζήσει και δεν θα είχε αμαρτήσει. Άρα είναι αληθινή δήλωση ότι γεννιόμαστε με αμαρτίες, περνάμε τη ζωή μας σε αμαρτίες και τελειώνουμε τη γήινη ύπαρξή μας με αμαρτίες. Όλοι όσοι έχουν αμαρτήσει φέρνουν πλήρη και ειλικρινή μετάνοια πριν από το θάνατο; Άλλωστε, μερικές φορές ο θάνατος προλαβαίνει έναν άνθρωπο που είναι σε κατάσταση τόσο σοβαρής ασθένειας, όταν η μνήμη του έχει χαθεί και η ψυχική του δύναμη έχει εξαντληθεί εντελώς. Και είναι ξεκάθαρο ότι σε μια τέτοια κατάσταση ο άνθρωπος δεν μπορεί να θυμηθεί τα παραπτώματα του και να τα μετανοήσει και πεθαίνει με αμαρτίες. Συχνά ο θάνατος τον χτυπά ξαφνικά και αυτός, χωρίς να φέρει καμία μετάνοια, φεύγει και αυτός με αμαρτίες. Ο ίδιος δεν μπορεί πλέον να βοηθήσει τον εαυτό του με Ένα άτομο μπορεί να αλλάξει τη μοίρα του μόνο όταν είναι ζωντανός, κάνει καλές πράξεις και εκλιπαρεί για τη σωτηρία του στον Κύριο. Σε τέτοιες περιπτώσεις η προσευχή για τον αποθανόντα είναι πολύ απαραίτητη και τους αποφέρει το μεγαλύτερο όφελος».

Αρχιμανδρίτης Κύριλλος (Παβλόφ)