Κανείς δεν πείθει κανέναν!
Συντονιστές: konstantinoupolitis, Συντονιστές
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 871
- Εγγραφή: Σάβ Ιαν 28, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: Κοζάνη
- Επικοινωνία:
Κανείς δεν πείθει κανέναν!
Αδερφοί Χριστιανοί με λύπη διαπιστώνω, μετά από δύο μήνες πιο εντατικής παρουσίας στο site ότι σε πολλά θέματα συνεχίζεται εσαεί ένας ψευτοδιάλογος ο οποίος δεν τελειώνει ποτέ και ανακυκλώνει διαρκώς τις ίδιες απόψεις με μόνη διαφορά την ένταση στον τρόπο διαφωνίας.
Ενίοτε έχουν γραφεί και πολύ βαριές κουβέντες που δεν δικαιολογούνται και γενικά ο καθένας μας, εν ονόματι του Θεού, προσπαθούμε να δικαιώσουμε τις απόψεις μας, βάλλοντας εναντίον όποιου διαφωνεί.
Ελάχιστες είναι οι φορές που κάποιος να έριξε τα μούτρα του και να παραδέχτηκε ένα λάθος ή - το σημαντικότερο - να αναγνωρίσει ότι η άποψη που εκφράζει ο άλλος είναι πιο σωστή από την δική του.
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι κανείς δεν πείθει κανέναν!
Έχουμε μπλέξει στον κυκεώνα της αυτοδικαίωσης και νομίζω πως πρέπει όλοι μας να το προσέξουμε ιδιαίτερα αυτό το ζήτημα για να έχει νόημα και ο εκάστοτε διάλογος.
Μήπως είμαστε όλοι τόσο σωστοί και οι άλλοι λάθος;
Εξ' άλλου μπορούμε να διαφωνούμε με πιο ψύχραιμο τρόπο και να κάνουμε ώριμο διάλογο με νέα κάθε φορά επιχειρήματα, χωρίς να εγκαταλείπουμε τις ιδέες μας, εγκαταλείποντας όμως τις εμμονές μας.
Ενίοτε έχουν γραφεί και πολύ βαριές κουβέντες που δεν δικαιολογούνται και γενικά ο καθένας μας, εν ονόματι του Θεού, προσπαθούμε να δικαιώσουμε τις απόψεις μας, βάλλοντας εναντίον όποιου διαφωνεί.
Ελάχιστες είναι οι φορές που κάποιος να έριξε τα μούτρα του και να παραδέχτηκε ένα λάθος ή - το σημαντικότερο - να αναγνωρίσει ότι η άποψη που εκφράζει ο άλλος είναι πιο σωστή από την δική του.
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι κανείς δεν πείθει κανέναν!
Έχουμε μπλέξει στον κυκεώνα της αυτοδικαίωσης και νομίζω πως πρέπει όλοι μας να το προσέξουμε ιδιαίτερα αυτό το ζήτημα για να έχει νόημα και ο εκάστοτε διάλογος.
Μήπως είμαστε όλοι τόσο σωστοί και οι άλλοι λάθος;
Εξ' άλλου μπορούμε να διαφωνούμε με πιο ψύχραιμο τρόπο και να κάνουμε ώριμο διάλογο με νέα κάθε φορά επιχειρήματα, χωρίς να εγκαταλείπουμε τις ιδέες μας, εγκαταλείποντας όμως τις εμμονές μας.
"Ο Θεός ας πλημμυρίσει την καρδιά σας με την καλοσύνη Του και την πολλή Του αγάπη, μέχρι να παλαβώσετε, για να φύγει ό νους σας πια από την γη καί να βρίσκεται από τώρα κοντά Του στον Ουρανό.
Να τρελαθείτε από την θεία τρέλα της αγάπης του Θεού! Να κάψει ό Θεός με την αγάπη Του τίς καρδιές σας"
"Ή αγάπη είναι ιδιότητα θεϊκή καί πληροφορεί τον άλλο"
Ή αγάπη είναι προϋπόθεση για να φέρει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα του ελέγχου των σφαλμάτων του αλλού κι αυτό είναι κάτι πού το υπογραμμίζει ό π. Πάίσιος: «Όταν ελέγχουμε κάποιον από αγάπη, είτε την καταλαβαίνει ό άλλος την αγάπη μας είτε όχι, ή αλλοίωση γίνεται στην καρδιά του, επειδή κινούμαστε από καθαρή αγάπη. Ενώ ό έλεγχος πού γίνεται χωρίς αγάπη, με εμπάθεια, τον κάνει τον άλλο θηρίο γιατί ή κακιά μας προσκρούει στον εγωισμό του... Όταν ανεχόμαστε τον άλλον από αγάπη, εκείνος το καταλαβαίνει»
«Αδύνατο είναι να έλθει ή αγάπη του Χριστού μέσα μας, εάν δεν βγάλουμε έξω τον εαυτό μας από την αγάπη μας καί να την δώσουμε στον Θεό καί στις εικόνες Του καί να δινόμαστε πάντα στους άλλους, χωρίς να θέλουμε να μας δίνονται οί άλλοι»
«Ή αγάπη με την εξωτερική ακτημοσύνη πολύ βοηθάει για να αποκτήσει κανείς καί την εσωτερική ακτημοσύνη από τα πάθη. Ο! δύο αυτές ακτημοσύνες κάνουν τον άνθρωπο πλούσιο από καλοσύνη Θεού»
Γ ΠΑΙΣΙΟΣ
Να τρελαθείτε από την θεία τρέλα της αγάπης του Θεού! Να κάψει ό Θεός με την αγάπη Του τίς καρδιές σας"
"Ή αγάπη είναι ιδιότητα θεϊκή καί πληροφορεί τον άλλο"
Ή αγάπη είναι προϋπόθεση για να φέρει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα του ελέγχου των σφαλμάτων του αλλού κι αυτό είναι κάτι πού το υπογραμμίζει ό π. Πάίσιος: «Όταν ελέγχουμε κάποιον από αγάπη, είτε την καταλαβαίνει ό άλλος την αγάπη μας είτε όχι, ή αλλοίωση γίνεται στην καρδιά του, επειδή κινούμαστε από καθαρή αγάπη. Ενώ ό έλεγχος πού γίνεται χωρίς αγάπη, με εμπάθεια, τον κάνει τον άλλο θηρίο γιατί ή κακιά μας προσκρούει στον εγωισμό του... Όταν ανεχόμαστε τον άλλον από αγάπη, εκείνος το καταλαβαίνει»
«Αδύνατο είναι να έλθει ή αγάπη του Χριστού μέσα μας, εάν δεν βγάλουμε έξω τον εαυτό μας από την αγάπη μας καί να την δώσουμε στον Θεό καί στις εικόνες Του καί να δινόμαστε πάντα στους άλλους, χωρίς να θέλουμε να μας δίνονται οί άλλοι»
«Ή αγάπη με την εξωτερική ακτημοσύνη πολύ βοηθάει για να αποκτήσει κανείς καί την εσωτερική ακτημοσύνη από τα πάθη. Ο! δύο αυτές ακτημοσύνες κάνουν τον άνθρωπο πλούσιο από καλοσύνη Θεού»
Γ ΠΑΙΣΙΟΣ
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3145
- Εγγραφή: Παρ Δεκ 29, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: Κων/νος@Μόντρεαλ-Καναδά.
- Επικοινωνία:
Κανείς δεν πείθει κανέναν!
Ο Silver γράφει :
Προσωπικά, προτιμώ τον πανζουρλισμό της Κυριακής των Βαiων, από την ησυχία των νεκροταφείων ή την υποκριτική τάξη και ευγένεια των σαλονιών της Γαλλικής αριστοκρατίας…
-------------------
Μάθαινα από ανθρώπους τίμιους ότι η κατήχηση των ξένων αναντίον της θρησκείας μας προοδεύει. Τότε κάπνισαν τα μάτια μου. Πάγω εις τον Κωλέτη, τον παίρνω σε μίαν κάμαρη, του λέγω: «Γνωρίζομεν της ενέργειες της μυστικές των ξένων οπού εργάζονται διά την θρησκεία μας – θρησκείαν δεν αλλάζομεν εμείς, ούτε την πουλούμεν! Μου λέγει· «Η Κυβέρνηση πρέπει να λάβη μέτρα διά ’σένα. – Του είπα, κουσούρι να μην κάμης εσύ και η Κυβέρνησή σου!» Σηκώθηκα κ’ έφυγα. Τότε έστειλε στρατιώτες, την νύχτα, μου τρογύριζαν το σπίτι. Μίαν ημέρα έρχεται ο υποστράτηγος Γιατράκος. Μου λέγει : Σου παράγγειλα τόσες φορές θα σε σκοτώσουν χωρίς άλλο και θ’ αφήσης τόση φαμελιά εις τους πέντε δρόμους. Του είπα : Όταν μου πειράζουν την πατρίδα μου και θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ’νεργήσω κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάμουν.
( Ο ηρωiκός Έλληνας Ορθόδοξος στρατηγός Μακρυγιάννης)
Προσωπικά, προτιμώ τον πανζουρλισμό της Κυριακής των Βαiων, από την ησυχία των νεκροταφείων ή την υποκριτική τάξη και ευγένεια των σαλονιών της Γαλλικής αριστοκρατίας…
-------------------
Μάθαινα από ανθρώπους τίμιους ότι η κατήχηση των ξένων αναντίον της θρησκείας μας προοδεύει. Τότε κάπνισαν τα μάτια μου. Πάγω εις τον Κωλέτη, τον παίρνω σε μίαν κάμαρη, του λέγω: «Γνωρίζομεν της ενέργειες της μυστικές των ξένων οπού εργάζονται διά την θρησκεία μας – θρησκείαν δεν αλλάζομεν εμείς, ούτε την πουλούμεν! Μου λέγει· «Η Κυβέρνηση πρέπει να λάβη μέτρα διά ’σένα. – Του είπα, κουσούρι να μην κάμης εσύ και η Κυβέρνησή σου!» Σηκώθηκα κ’ έφυγα. Τότε έστειλε στρατιώτες, την νύχτα, μου τρογύριζαν το σπίτι. Μίαν ημέρα έρχεται ο υποστράτηγος Γιατράκος. Μου λέγει : Σου παράγγειλα τόσες φορές θα σε σκοτώσουν χωρίς άλλο και θ’ αφήσης τόση φαμελιά εις τους πέντε δρόμους. Του είπα : Όταν μου πειράζουν την πατρίδα μου και θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ’νεργήσω κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάμουν.
( Ο ηρωiκός Έλληνας Ορθόδοξος στρατηγός Μακρυγιάννης)
Re: Κανείς δεν πείθει κανέναν!
Προσωπικά συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!filtor έγραψε:Αδερφοί Χριστιανοί με λύπη διαπιστώνω, μετά από δύο μήνες πιο εντατικής παρουσίας στο site ότι σε πολλά θέματα συνεχίζεται εσαεί ένας ψευτοδιάλογος ο οποίος δεν τελειώνει ποτέ και ανακυκλώνει διαρκώς τις ίδιες απόψεις με μόνη διαφορά την ένταση στον τρόπο διαφωνίας.
Ενίοτε έχουν γραφεί και πολύ βαριές κουβέντες που δεν δικαιολογούνται και γενικά ο καθένας μας, εν ονόματι του Θεού, προσπαθούμε να δικαιώσουμε τις απόψεις μας, βάλλοντας εναντίον όποιου διαφωνεί.
Ελάχιστες είναι οι φορές που κάποιος να έριξε τα μούτρα του και να παραδέχτηκε ένα λάθος ή - το σημαντικότερο - να αναγνωρίσει ότι η άποψη που εκφράζει ο άλλος είναι πιο σωστή από την δική του.
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι κανείς δεν πείθει κανέναν!
Έχουμε μπλέξει στον κυκεώνα της αυτοδικαίωσης και νομίζω πως πρέπει όλοι μας να το προσέξουμε ιδιαίτερα αυτό το ζήτημα για να έχει νόημα και ο εκάστοτε διάλογος.
Μήπως είμαστε όλοι τόσο σωστοί και οι άλλοι λάθος;
Εξ' άλλου μπορούμε να διαφωνούμε με πιο ψύχραιμο τρόπο και να κάνουμε ώριμο διάλογο με νέα κάθε φορά επιχειρήματα, χωρίς να εγκαταλείπουμε τις ιδέες μας, εγκαταλείποντας όμως τις εμμονές μας.
Πιστεύω ότι πάσχουμε από πνευματική υπερηφάνεια ή μάλλον υπεροψία αν αυτός είναι σωστότερος όρος.
Επίσης δεν είμαστε και πολύ δυνατοί στο να σεβόμαστε τον άλλο και πρώτα από όλα την άποψή του. Ταξινομούμε ανθρώπους βάσει των απόψεών τους και δημιουργούμε black lists ανεπιθύμητων .
Και απορώ: πώς μπορείς να αγαπήσεις τον άλλον αν δεν τον σέβεσαι, αν δεν τον υπολογίζεις τουλάχιστον στο ίδιο επίπεδο που υπολογίζεις τον εαυτό σου;
Μπορεί να υπερβάλλω ή να λαθεύω, αλλά αυτό αισθάνομαι και αυτό λέω και κακίζω πρώτα τον ευατό μου ότι πέφτει σε τέτοιο σφάλμα..
Παρέλειψα : ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ !!
Μαράν Αθά
Εγώ πιστεύω πως ο καθένας, σε μια τόσο πολυφωνική συζήτηση, βρίσκει αυτό που αναζητά.
Αν θέλω να μάθω, άσχετα αν διαφωνώ, θα βρω κι ένα λιθαράκι να πλουτίσω τις γνώσεις μου....
Αν θέλω να πείσω τον άλλον με εγωιστικό τρόπο, θα συναντήσω αγύριστα κεφάλια....
Αν θέλω να μεταδώσω δικές μου γνώσεις τότε δεν θα δω τίποτα....
Απ όλα έχει ο μπαχτσές...σκήβουμε...κόβουμε αυτό που μας αρέσει ή χαζεύουμε μέχρι να βρούμε αυτό που μας αρέσει......
Αν δεν βρούμε τίποτα...μήπως θα πρέπει να κάνουμε και καμιά ενδοσκόπιση?
Αν θέλω να μάθω, άσχετα αν διαφωνώ, θα βρω κι ένα λιθαράκι να πλουτίσω τις γνώσεις μου....
Αν θέλω να πείσω τον άλλον με εγωιστικό τρόπο, θα συναντήσω αγύριστα κεφάλια....
Αν θέλω να μεταδώσω δικές μου γνώσεις τότε δεν θα δω τίποτα....
Απ όλα έχει ο μπαχτσές...σκήβουμε...κόβουμε αυτό που μας αρέσει ή χαζεύουμε μέχρι να βρούμε αυτό που μας αρέσει......
Αν δεν βρούμε τίποτα...μήπως θα πρέπει να κάνουμε και καμιά ενδοσκόπιση?
<div><img width="111" height="148" border="0" src="ierosolimitisa.jpg" /></div>
Re: Κανείς δεν πείθει κανέναν!
Ενώ εγώ προσωπικά προτιμώ την ησυχία των νεκροταφείων. Βαρέθηκα να βλέπω καυγάδες και σταμάτησα να μιλάω... Συνιστώ το ίδιο.... Όποιος θέλει πράττει το ίδιο...silver έγραψε:Ο Silver γράφει :
Προσωπικά, προτιμώ τον πανζουρλισμό της Κυριακής των Βαiων, από την ησυχία των νεκροταφείων ή την υποκριτική τάξη και ευγένεια των σαλονιών της Γαλλικής αριστοκρατίας…
Re: Κανείς δεν πείθει κανέναν!
Evi_J έγραψε:Ενώ εγώ προσωπικά προτιμώ την ησυχία των νεκροταφείων. Βαρέθηκα να βλέπω καυγάδες και σταμάτησα να μιλάω... Συνιστώ το ίδιο.... Όποιος θέλει πράττει το ίδιο...silver έγραψε:Ο Silver γράφει :
Προσωπικά, προτιμώ τον πανζουρλισμό της Κυριακής των Βαiων, από την ησυχία των νεκροταφείων ή την υποκριτική τάξη και ευγένεια των σαλονιών της Γαλλικής αριστοκρατίας…
θα πω οτι και εμενα μου αρεσει ο πανζουρλισμος της Κυριακης των Βαιων γιατι εχει ζωη...οξυγονο...αερα....εχει ανασα.....
καθε μερα που περνα για ολους μας εχει απο ολα..αλλοτε ηρεμια..χαμογελο ...γελια...νευρα...καυγαδες ..αλλα εχει ζωη..δινει αξια στην ζωη ....δεν παλευει κανενας σε νεκροταφεια με σιωπες...
κανεις δεν ακολουθησε νεκροθαφτες..ακολουθησε ομως εναν Ιησου μεσα στο πληθος..
κανενας δεν σωθηκε κρυμενος μεσα στην σιωπη ....ολοι οσοι αγιασαν εκαναν τον αγωνα τους μιλωντας...
και οι γεροντες που εδω διαβαζουμε τα γραφομενα τους μας δειχνουν τον δρομο προς την σωτηρια της ψυχης μας δεν διαλεξαν την ησυχια του νεκροταφειου αλλα το ομιλουν και να πασχιζουν να μας δειξουν την ζωη ...
καλη μου Evi προτροπες τετοιου ειδους με βρισκουν αντιθετη εως πολεμια...
καλο θα ηταν να προσπαθουμε για την αγαπη και την ομονοια και την στηριξη ολων..οχι τον θανατο του νεκροταφειου.....
το να διαβαζεις τι λεμε ομως και να ακους πειραικο σταθμο μονο ησυχια του νεκροταφειου δεν θυμιζουν...
με πολλη αγαπη
και καλο μηνα.....