Ατάκες του Χριστιανισμού..!

[Harrys1934]

Ήταν σοφός ο παππούς και μούλεγε.Παιδί μου στη ζωή σου να μη φοβάσαι τον κακό όσο τον κουτό. Από τον πρώτο μπορείς να υπολπγίζεις περίπου τι σου μαγειρεύει. Από τον άλλο όμως δεν μπορείς ποτέ να προβλέψεις από που και πως θα σούρθει. Είναι απρόβλεπτος.
Δεν χρησιμοποιούσε πάντοτε τη λέξη <κουτός> Έλεγε λωβός ¨η ζαβός. Ήταν αγράμματος ο παππούς και δεν ήξερε τη λέξη κομπλεξικός.
¨Αν την ήξερε αυτήν θα μεταχειριζόταν. Γιατί αυτός είναι ο επικίνδυνος. Ο κομπλεξικός..

Κατηγγέλθει στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση ότι ομάδα σπουδαστών της σχολής Ευελπίδων πήγαινε κάθε Κυριακή στην Εκκλησία, πράξη που συνιστούσε σκάνδαλο μέγα για ένα κράτοςεπίσημα άθεο. Ο πρωθυπουργός Κλεμανσώ, ο επιλεγόμενος Τίγρης άθεος και ο ίδιος κάλεσε τον διοικητή να αναφέρει αμέσως κατονομάζοντας και τους ευέλπιδες για τις περαιτέρω συνέπειες. Ο Διοικητής δεν ήταν άλλος από τον στρατηγό Φόςς τον μετέπειτα ένδοξο Στρατάρχη της Γαλλίας, απήντησε: Επειδή συνηθίζω κατά τον εκκλησιασμό μου να κάθομαι στα πρώτα στασίδια του Ναού δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τα ονόματα αυτών που κάθονται πίσω μου. Συνεπώς το μόνο όνομα που έχω να αναφέρω είναι το δικό μου< Και υπέγραψε. Εντυπωσιάστηκε ο Κλεμανσώ από τηναπάντηση του γενναίου Στρατηγού και δεν έδωσε συνέχεια Όταν όμως έπειτα από μερικά χρόνια ο στρτηγός Φόςς έσωσε την Γαλλία, ο Κλεμανσώ κατά την επίσκεψη τελετή της ανακηρύξεως του ώς Στρατάρχη της Γαλλίας δεν παρέλειψε να αναφέρει και το περιστατικό αυτό παραδίδοντας τη λακωνική επιστολή του εύσεβούς στρατάρχη στην ιστορία της Γαλλίας σαν υπόδειγμα ήθους και χριστιανικής παρρησίας. Χάρης

[Harrys1934]

Ένα ταλαιιπωρημένο παιδί μιας διαλελημένης οικογένειας, κατέφυγε στον ψυχίατρο για να ζητήσει βοήθεια. Σε αγαπούν οι γονείς σου, παιδί μου, το ρώτησε Το πρόβλημα γιατρέ -απάντησε δεν είναι αν αγαπούν οι γονείς μου εμένα αλλ' εάν αγαπιούνται μεταξύ τους.

Όταν κανείς δεν βρίσκεται σε επαφή με τον εαυτόν του, δεν μπορεί να έλθει σε επαφή με τους άλλους.

συμβαίνει πολλές φορές ο φτωχός ν' αφήσει στα παιδιά του την πιο πλούσια κληρονομιά, όταν είναι ενάρετος.

Η επιστήμη χωρίς τη θρησκεία είναι κουτσή. Η θρησκεία χωρίς την επιστήμη είναι τυφλή. Αϊνστάϊν.

Το να παρέχεις διδάγματα πείρας και συμβουλές σ' έναν ηλικιωμένον, είναι σαν να χαρίζεις μια χτένα σ' έναν φαλακρό.

Είναι αδύνατο να διδάξεις το γέρο σκύλο καινούρια παιχνίδια.

Τι είναι ο άνθρωπος μέσα στη φύση; ένα μηδενικό σε σχέση, με το άπειρο, το παν σε σχέση με το μηδέν, το κέντρο ανάμεσα στο τίποτα και στο παν.

Ήταν σοφός ο παππούς, που συμβούλευε: Στην κάθε σου σχέση να κάνεις υπομονή. Να υποχωρείς. Να ρίχνεις νερό στο κρασί σου. Τόσο όμως νερό, ώστε να μείνει και...κρασί στο ποτήρι σου: Γιατί όταν ξεπεραστούν τα όρια, τότε δεν πίνεις ούτε κρασί ούτε νερό. Πίνεις ένα αηδιαστικό ποτό.
Όταν λοιπόν οι σχέσεις σου φτάνουν σ' αυτό το σημείο και αποφασίσεις να τις ανασυντάξεις, πρέπει να αναζητήσεις τα αρχικά υλικά. Το παλιό κρασί και το δροσερό νερό. Και να προχωρίσεις στην ανασύνταξη με ααυτά. Με ζεστή καρδιά και κρυστάλυνη ειλικρίνεια. Έτσι μόνο θα βγείς χωρίς τραύματα και ενοχές.

Μερικά μπορεί να μην είναι αρεστά όμως μέχρι εκεί πηγα σχολείο Χάρης

[Harrys1934]

Στην κοινωνία συμβαίνει συχνά ότι και στις ζυγαριές. οι άδιοι δίσκοι ανεβαίνουν ενώ οι γεμάτοι κατεβαίνουν.

Αν θέλεις το σώμα σου γερό νήστευε και περιπάτει, αν την ψυχή σου νήστευε και προσεύχου.

Ο άλλος, ο απέναντι μου δεν είναι η κόλαση μου αλλά ο Παράδεισος μου. Γίνεται η κόλαση μου. όταν εγώ δεν γίνομαι γι' αυτόν ο Παράδεισος του. .

Μηδενία δίκην δικάσεις, πριν αμφί τον μύθον ακούσης.
δηλαδή να μην βγάλεις καμιά απόφαση αν δεν ακούσεις και τις δυό μεριές.

Πολιτική είναι η ικανότητα να προλέγεις τι θα γίνει τον επόμενο χρόνο και η επιτηδειότητα να εξηγείς γιατί δεν έγινε.

Προτιμώ να είμαι καλεσμένος ενός φτωχού που με περιμέενει στο κατώφλι του, παρά ενός πλουσίου που στέλνει το θυρορό του να μου ανοίξει την πύλη του μεγάρου του.

Ρώτησαν τον γέροντα Ασκητή πως μεταχειρίζεται ο φιλάργυρος τους φίλους του: Σαν πουγγιά απήντησε. Όσο είναι γεμάτοι τους κρατάει. Όταν αδειάσουν τους πετάει

Ήταν κληρικός υποδειγματικός. Και είχε, επί πλέον το δώρο της ευγλωτίας. Τον αξίωσε ο Θεός να ααναδείξη τρεις γιούς του κληρικούς πεπροικισμένους επίσης με το χάρισμα του λόγου. Μια μέρα στο τραπέζι της λευϊτικής οικογενειας ένας φιλοξενούμενος, έκαμε λόγο, για το ποιός από τους τρείς γιούς και τον πατέρα ήταν ο καλύτερος κήρυκας του θείου λόγου. Μπήκε στη συζήτηση ο μικρότερος γιός ο οποίος απάντησε αδίστακτα: Τώρα λείπει στην κουζίνα. Και έδειξε τη μητέρα του. Πράγματι αυτή ήταν ο καλύτερος κήρυκας. Δεν μιλούσε στην εκκλησία. Κήρυτε όμως αδιάκοπα με τις πράξεις της μέσα στην κατ' οίκον Εκκλησία. Την οικογένεια της.

[Intergallactic]

Κατηγγέλθει στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση ότι ομάδα σπουδαστών της σχολής Ευελπίδων πήγαινε κάθε Κυριακή στην Εκκλησία, πράξη που συνιστούσε σκάνδαλο μέγα για ένα κράτοςεπίσημα άθεο. Ο πρωθυπουργός Κλεμανσώ, ο επιλεγόμενος Τίγρης άθεος και ο ίδιος κάλεσε τον διοικητή να αναφέρει αμέσως κατονομάζοντας και τους ευέλπιδες για τις περαιτέρω συνέπειες. Ο Διοικητής δεν ήταν άλλος από τον στρατηγό Φόςς τον μετέπειτα ένδοξο Στρατάρχη της Γαλλίας, απήντησε: Επειδή συνηθίζω κατά τον εκκλησιασμό μου να κάθομαι στα πρώτα στασίδια του Ναού δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τα ονόματα αυτών που κάθονται πίσω μου. Συνεπώς το μόνο όνομα που έχω να αναφέρω είναι το δικό μου< Και υπέγραψε. Εντυπωσιάστηκε ο Κλεμανσώ από τηναπάντηση του γενναίου Στρατηγού και δεν έδωσε συνέχεια Όταν όμως έπειτα από μερικά χρόνια ο στρτηγός Φόςς έσωσε την Γαλλία, ο Κλεμανσώ κατά την επίσκεψη τελετή της ανακηρύξεως του ώς Στρατάρχη της Γαλλίας δεν παρέλειψε να αναφέρει και το περιστατικό αυτό παραδίδοντας τη λακωνική επιστολή του εύσεβούς στρατάρχη στην ιστορία της Γαλλίας σαν υπόδειγμα ήθους και χριστιανικής παρρησίας.

Μ' άρεσε πολύ αυτό!
Αληθινό είναι το γεγονός;
Ευχαριστούμε πολύ κ. Χάρη για τις ωραίες ατάκες. :D

[Harrys1934]

Ο Πλουσιότερος άνθρωπος είναι ο οικονόμος και φτωχότερος ο φυλάργυρος.

Η Πείρα είναι μια φλόγα, που φωτίζει μόνον εκείνους που έχει κάψει.

Ήρθε το βράδυ! Φανού πολυέλεος, Κύριε, για κάθε άνθρωπο, που έχοντας τελλειώσει το έργο του, στέκεται μπροστά Σου, σαν το παιδί που του κοιτάζουν τα χέρια. Η δική μου η μέρα τελείωσε! Έσπειρα το σιτάρι και το θέρισα κι' απτό ψωμί το κοινώνησαν όλα τα τέκνα Σου. Λίγο πριν, βρισκόταν κάποιος κοντά μου. Τώρα, γυναίκα και τέκνα αποτραβήχτηκαν κι' απόμεινα μόνος για να πω την προσευχή της ευχαριστίας μπροστά στο ξεστρωμένο τραπέζι. Κι' οι δύο πεθάνανε όμως εγώ Ζω ακόμη στο κατώφλι του θανάτου! Και μία ανεξήγητη χαρά με πλημυρίζει! Μιά γλυκειά προσδοκία. Η προσδοκία της Επανασυνάντησης
Καλοί μου φίλοι αυτό γράφτηκε για ε΄μενα.

Η χριστιανική πίστη δεν είναι αληθινή, επειδή διδάχθηκε από αγίους, αλλά οι άγιοι την διδαξαν επειδή είναι αληθινή.