το ξερω Ευθαλια για αυτο θελησα να την γραψω να την μοιραστουμε..
εχουν περασει σχεδον 8 χρονια απο την ημερα που ειδε το ονειρο ο νεαρος ..ανδρας ποια τωρα με δικη του οικογενεια
αλλα μου εχει πει πολλες φορες οτι τον εχει στο μυαλο του...
οτι πολλες φορες σκεφτετε τα χαρακτηριστικα του,το προσωπο .τα μαλλια ..το υψος του..και εχει την αισθηση οτι τον εχασε μεγαλο και οχι σαν εμβρυο τοτε με την επεμβαση.
Όταν υπάρχει εγκυμοσύνη από βιασμό είστε υπερ να γίνει έκτρωση ή κατά;
Όσοι είναι κατά των εκτρώσεων θέλουν τι; Να καταστήσουν παράνομες τις εκτρώσεις; Έτσι παίζει πολύ το ενδεχόμενο να γίνονται ούτως ή άλλως εκτρώσεις στα κρυφά και χωρίς τις κατάλληλες συνθήκες και περισσότερες γυναίκες θα πεθαίνουν στη διαδικασία.
Κάθε απαγόρευση σχετικά με τις εκτρώσεις μπορεί να αναβιώσει τον παλιό ''καλό'' καιρό που κατέφευγαν σε κομπογιαννίτες που χωρίς να τηρούν κανένα μέτρο υγιεινής σακάτευαν σε πάμπολλες περιπτώσεις και τη γυναίκα.
Επίσης
Να ρωτήσω και κάτι: σε περίπτωση αποβολής, λέμε ότι πέθανε ένας άνθρωπος; Κάνουμε κηδεία;
Γιατί εγώ νομίζω πως μια αποβολή είναι κάτι πάρα πολύ άσχημο (ειδικά για τη γυναίκα) και πάρα πολύ στενοχωρητικό και όλοι συμφωνούμε σε αυτό, αλλά για την ακρίβεια κανείς δεν ισχυρίζεται ότι είναι το ίδιο με το θάνατο ενός παιδιού. Ούτε οι πολέμιοι των εκτρώσεων. Νομίζω πως ούτε καν η Εκκλησία δεν προβλέπει κάτι για την ψυχή του εμβρύου σε αυτήν την περίπτωση.
Όταν όμως γίνεται έκτρωση, μιλάμε για δολοφονία.
Δεν είναι λίγο δυο μέτρα και δυο σταθμά αυτό; Αν το αποφασίζει (υποθέτω) ο Θεός, δεν είναι θάνατος, ενώ αν το αποφασίζει η γυναίκα είναι δολοφονια;
Φυσικά και η αποβολή είναι θάνατος.
Φυσικά και πεθαίνει, αφού είναι δεδομένο (για την Ορθοδοξία) ότι από τη στιγμή της σύλληψης είναι άνθρωπος με ψυχή.
Επίσης η έκτρωση αποτελεί δολοφονία ανεξάρτητα από τις συνθήκες κάτω από τις οποίες προέκυψε το παιδί (π.χ. βιασμός, κτλ). Άρα σε κάθε περίπτωση η μητέρα οφείλει να το γεννήσει.
Εσυ οταν φτιαχνεις εναν πινακα εχεις το δικαιωμα να τον κρατησεις σε μια αποθηκη η και να τον καταστρεψεις...και παλι δενε χεις και τοσο δικαιωμα αφου οτι εχεις δεν ειναι δικο σου,σου δοθηκε...Ο Θεος που εφτιαξε τον κοσμο,θα τον τελειωσει οταν ερθει η ωρα...Εχει δικαιωμα ο Θεος και ζωη να αφαιρεσει και οτι θελει να κανει αφου αυτος τα δημιουργησε ολα αυτος τα συντηρει και επιπλεον ειναι παντογνωστης.συνεπως εσυ που παρερμηνευεις και τα τωρινα τα ολοφανερα πως μπορεις να κρινεις τις πραξεις του Θεου που γνωριζει και τα κρυφα και τα μελλοντικα και τις καρδιες ολων των ανθρωπων?...Αν ο Θεος το κανε για καποιο σκοπο,πως μπορεις να ξερεις εσυ τους λογους και να κρινεις?...Ο ανθρωπος δεν εχει κανενα δικαιωμα να αφαιρεσει ζωη που δεν δημιουργησε...Σε καποιες περιπτωσεις βεβαια(για τα ζωα μιλωντας για φαγητο κτλ)επιτρεπει ο Θεος...Αλλα ειναι δυνατον να κανουμε λογο για τους ανθρωπους?τι ειναι? ζωα?
Υπαρχουν βεβαια και μερικες ελαχιστες περιπτωσεις απο τα εκατομμυρια εκτρωσεων που ειναι θυαματα βιασμων κτλ κτλ για αυτες τις δυσκολες περιπτωσεις δεν μποριε κανεις να μιλησει αφοριστικα,αλλα και παλι...τι να πω δεν ξερω ...υπαρχουν και σωστοι πνευματικοι οποιος μπερδευεται ρωτα παιρνει απαντησεις...ετσι απλα
Για μένα είναι μεγαλύτερο έγκλημα να φέρει μια μάνα ένα παιδί στον κόσμο το οποίο δεν θα αντιμετωπιστεί σαν καρπός αγάπης αλλά σαν ανεπιθύμητο, σαν βάρος.
Γονείς που δεν επιθυμούσαν τα παιδιά τους τους φέρονται συχνά με βάναυσο και εγκληματικό τρόπο. Παιδιά που δεν ήταν καρπός αγάπης βιώνουν απίστευτο πόνο μέσα τους, δεν βρίσκουν νόημα στη ζωή τους.
Έχω γνωρίσει τέτοια παιδιά που δεν ήταν επιθυμητά απτους γονείς τους απτην βρεφική, νηπιακή, παιδική ηλικία, στην υπόλοιπη ζωή τους είχαν με μαθηματική ακρίβεια βαρύτατα ψυχολογικά προβλήματα και πολλές τάσεις αυτοκτονίας.
δηλαδη ερχοντουσαν βασιλη σε σενα και σε λεγαν οι γονεις μας δεν μας θελουν?και παρακολουθουσες την ζωη τους ολη οποτε εβγαλες συμπερασμα οτι ειναι κατεστραμμενη?
Ψυχολογος εισαι?απορια....
τελος παντων μεγαλα απολυτα λογια καλο ειναι να μην ακουγονται απο ολους μας...
Επειδή πρέπει να φύγω, να πω ότι ένα παιδί μπορεί να καταλάβει αν είναι ανεπιθύμητο ή όχι. Όσο πιο μεγάλη είναι η απόρριψη απτον γονιό, τόσο πιο πολλές οι πιθανότητες το παιδί στην υπόλοιπη ζωή του να βγει..έκτρωμα. Και πραγματικά τίθεται θέμα: είναι καλύτερο για ένα παιδί να γλιτώσει το θάνατο από μια έκτρωση ή να πεθαίνει κάθε μέρα απτα ψυχολογικά προβλήματα ,που είναι αργός θάνατος;
Έτυχε να γνωρίσω μια κοπέλα που η μάνα της δεν την ήθελε καθόλου, πραγματικά την αντιμετώπιζε σαν βάρος, απτη σύλληψη. Λοιπόν η κοπέλα αυτή είχε τραγικό βίο, ζούσε στα όρια της αυτοκτονίας και έγινε παράλληλα βάρος και η ίδια σε άλλους. Ξεπερνά την φαντασία του ανθρώπου η δυστυχία στην οποία μπορεί να οδηγηθεί ένα παιδί από την απόρριψη του γονιού.
Και η ίδια μου είχε πει επανηλημμένα: καλύτερα να με είχε κάνει έκτρωση η μητέρα μου παρά να μεγαλώσω με τέτοια απόρριψη
