Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Ποτέ δεν πήγαινε «επίσκεψη» κάπου ειδικά, αντίθετα θα εμφανιζόταν απρόσμενα σ’ εκεί­νους πού είχαν ανάγκη, υπό οποιεσδήποτε καιρικές συν­θήκες και στις πλέον ασυνήθιστες ώρες.
Καθημερινά επισκεπτόταν με τα Τίμια Δώρα τους αρρώστους. Συχνά τον έβλε­παν, ενώ η ώρα ήταν περασμένη και ο καιρός δριμύς, να περπατά στους δρόμους της Σανγκάης με την επισκοπική του ράβδο στο χέρι και τα ράσα του να ανεμίζουν.
Όταν τον ρω­τούσαν πού πήγαινε με τέτοιο καιρό, ο Άγιος απαντούσε «όχι πολύ μακριά· είναι ανάγκη να επισκεφτώ τον τάδε»· και όταν τον συνόδευαν σ’ εκείνο το μέρος, το «όχι πολύ μακριά» ήταν συχνά δύο ή τρία χιλιόμετρα.
Η θαυματουργική δύναμη κι η προορατική ικανότητα του Άγιου Ιωάννη ήταν ευρέως γνωστή στη Σανγκάη…
Συνέβη να καλέσουν επειγόντως τον Άγιο Ιωάννη να κοινωνήσει έναν άνθρωπο ετοιμοθάνατο στο νοσοκομείο.
Ο Άγιος πήρε τα Τίμια Δώρα και κατευθύνθηκε προς τα εκεί, συνοδευόμενος από έναν άλλο κληρικό.
Όταν έφτασαν είδαν ένα νεαρό άνδρα, περίπου στην ηλικία των 20 χρόνων, να παίζει φυσαρμόνικα.
Είχε ήδη αναρρώσει και επρόκειτο να βγει από το νοσοκομείο σύντομα.
Ο Άγιος τον κάλεσε λέγοντας: «θέλω να σε κοινωνήσω τώρα αμέσως».
Ο νέος άνδρας τον πλησίασε αμέσως, εξομολογήθηκε και δέχθηκε τη θεία Κοινωνία.
Ο κατάπληκτος κληρικός ρώτησε τον Άγιο Ιωάννη γιατί δεν πήγε στον ετοιμοθάνατο, αλλά καθυστέρησε μ’ ένα φανερά υγιή νέο άνδρα.
Ο Άγιος απάντησε απλά: «αυτός θα πεθάνει απόψε, ενώ ο άλλος πού είναι σοβαρά άρρωστος θα ζήσει ακόμα πολλά χρόνια».
Και έτσι ακριβώς έγινε.
Ο Κύριος επέδειξε παρόμοια θαύματα στην Ευρώπη και την Αμερική μέσω του Αγίου Του.
Στο βιβλίο: Εμμανουήλ. Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Εκδόσεις Χροές.

[toula]

Συμβουλεύει ο Άγιος Σωφρόνιος τον τότε ιερέα Δαυίδ Μπάλφουρ που εδοκιμάζετο από πολλούς πειρασμούς:
«Αν δεν περάσετε – τώρα ή αργότερα -από σειρά μεγάλων πειρασμών, με κύματα που υψώνονται ως τους ουρανούς και κατεβαίνουν ως τις αβύσσους (ψαλμ. 106,26) αν δεν γνωρίσετε πως μπορεί να υποφέρει η ψυχή του ανθρώπου, όταν στέκεται στο μεθόριο της αιώνιας σωτηρίας και της αιώνιας απώλειας, αν δεν γευθείτε, έστω και εν μέρει, τα βασανιστήρια του άδη, αν εσείς ως ποιμένας των προβάτων του Χριστού, δεν αποκτήσετε στη ψυχή σας πείρα για όλα αυτά, τότε δεν θα γνωρίσετε ποτέ την Θεία αγάπη…
Αργότερα, έχοντας όλα αυτά τα βιώματα και γνωρίζοντας από τον ίδιο τον εαυτό σας ως που φθάνει η αδυναμία της ψυχής σας, η πενιχρότητα της ανεσεως σας, πόσο αδύναμοι είμαστε χωρίς την βοήθεια της χάριτος… θα έχετε καρδιά, που θα συμπάσχει και δεν θα κατακρίνει κανέναν για τίποτα.
Με μεγάλη αγάπη θα επιθυμείτε την σωτηρία κάθε ανθρώπου χωρίς προσωποληψία και θα προσεύχεσθε για τον κόσμο, για όλον τον Αδάμ.
Όποιος και αν προσφύγη σε σας κατόπιν… θα τον δέχεσθε με ανοικτή ψυχή, με καρδιά γεμάτη αγάπη και συμπόνια.
Τότε θα είσθε σε θέση να σώζετε ανθρώπους, να κάνετε θαύματα ανασταίνοντας νεκρές ανθρώπινες ψυχές στην αιώνια ζωή.
Για να εκπληρώσει κάποιος το νόμο του Χριστού, ιδιαίτερα ο ποιμένας, είναι απαραίτητο να αποκτήση την αγάπη αυτή.
( Αρχιμ. Σωφρονίου Σαχάρωφ: Αγώνας Θεογνωσίας, σ. 49,50)

[toula]

.
– Γέροντα, πώς αποκτάει κανείς φιλία με έναν Άγιο;
– Πρέπει να συγγενέψη με τον Άγιο.
«Τιμή Αγίου, μί­μησις Αγίου» λέει ο Μέγας Βασίλειος…
Εγώ, τώρα εσχάτως, έχω τεμπελιάσει και ζώ με ελεημοσύνες των Αγίων, που τους ζητώ συνέχεια σαν ζητιάνος, όπως και από όλους ζητώ να προσεύχωνται για μένα.
Οι Άγιοι με την πολλή τους αγάπη μου προσφέρουν από τον ουράνιο άρτο και από το παραδεισένιο μέλι …
Κάθε μέρα έχουμε τόσους Αγίους που εορτάζουν! Είναι ζωντανή η παρουσία των Αγίων.
Και όταν ακόμη εμείς δεν τους βρίσκουμε, εκείνοι μας βρίσκουν!
Πολλοί ασκητές στην έρημο, που δεν έχουν ημερολόγιο και δεν ξέρουν ποιός Άγιος γιορτάζει, λένε «Άγιοι της ημέρας, πρεσβεύσατε υπέρ ημών» και
παρουσιάζονται οι Άγιοι και τους φανερώνουν και το όνομά τους· και μάλιστα είναι Άγιοι με δύσκολα ονόματα.
Κοιτάνε ύστερα οι ασκητές το ημερολόγιο και βλέπουν ότι γιορτάζουν εκείνη την ημέρα οι Άγιοι που τους παρουσιάσθηκαν.
Αυτό πώς το βλέπετε;
Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι έχουμε δίπλα μας, εκτός από ανθρώπους που μπορούν να μας βοηθήσουν πνευματικά, και τον ίδιο τον Χριστό που μας βοηθάει, την Παναγία, τα Χερουβείμ, τα Σεραφείμ και τους Αγίους Πάντες.
Θάρρος λοιπόν!
Άγιος Παΐσιος.

[toula]

Αυτές οι ομάδες με αρχαιολογία ,ιστορία, γλωσσολογία κλπ έχουν αλωθεί από παγανιστές και διάφορες ελληνοσουσουδες, που νομίζουν ότι είναι παιδιά των θεών.Αποφεύγω να μπαίνω γιατί διαβάζω σχόλια για Εβραίους, χριστιανούς, υπατιες, εξωγήινους και μου ανεβαίνει η πίεση. Εν τω μεταξύ οι περισσότεροι από τους σχολιαστές μισούσαν τα φιλολογικά στο σχολείο, για να μην πω την μάθηση γενικότερα και μόλις αποκτήσουν πρόσβαση στο λευκό κουτάκι του fb μεταμορφώνονται σε καθηγητές του Χάρβαρντ. Τα γνωρίζουν ολα για ολους με τις πιο απόκρυφες λεπτομέρειες και έχουν ενα ύφος σαν να ανάλωσαν τα νιάτα τους στις ανασκαφές και τις βιβλιοθήκες. Δεν θέλω να περιαυτολογήσω αλλά από μικρός είχα αγάπη στην μυθολογία και την αρχαία Ιστορία και κάποια πράγματα τα οποία μας τα παρουσιάζουν για κεκρυμμενη από τους σκοταδιστές γνώση μου είναι ηδη δοσμένη γνώση.Με έκαναν να τα μισήσω και να τα αποστραφω.Και σιωπώ για να μην εισπραξω περιφρόνηση και πολεμική για την ιδιότητα μου. Γιατί ράσο και αρχαία Ελλάδα είναι σαν το λάδι και το νερό γι' αυτούς. Άσχετα αν ολο το γραπτο υλικο των αρχαιων διασωθηκε και μεταδοθηκε κυριως απο ρασοφορους. Κάποιοι φίλοι παραπονιουνται επειδή οι Ιερείς δεν μπαίνουν σε διαδικασία απολογητικής. Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι έχουμε να κάνουμε με τρελούς οι οποίοι θεωρούν ότι έχουν το χρίσμα των θεών και ήρθαν να ανασύρουν την Γνώση από τον τάφο που την έβαλαν οι κακοί χριστιανοί; Ανθρώπους με μίσος και εκδικητικοτητα; Με αισθήματα που τρέφονται απο ανομολογητα απωθημένα; Οι άνθρωποι είναι δολοφόνοι στην πρόθεση. Επικίνδυνοι. Ένα τελευταίο. Μια δυο φορές διαβασα αναρτήσεις απλών καθημερινών ανθρώπων, αγανακτισμενων γιατί κάποιος τους σφύριξε συνωμοτικα ότι οι Χριστιανοί κατέστρεψαν τον μεγάλο ελληνικό πολιτισμό και καλούσαν τον κόσμο σε ελληνική τζιχαντ ξέρω γω κατά της Εκκλησίας. Δηλαδή εκεί που κάθεται κάποιος αμέριμνος και ήσυχος έρχεται κάποιος και του ζητά να κάνει επανάσταση εναντίον κάποιων άλλων, να τους μισήσει, να τους αποκηρύξει και νά τους στιγματίσει όπου τους βρίσκει. Ξέρετε η προπαγάνδα έτσι δουλεύει. Πλησιάζεις κάποιον τον πείθεις ότι ανήκει σε κάποια ομάδα, φυλή, σύνολο με ιδιαίτερη αξία και ανωτερότητα, τον ενθουσιάζεις και μετά του δείχνεις τον εχθρό που απειλεί την αξία του και τον ωθεις σε ιερό πόλεμο εναντίον του. Αμα θες του φοράς και σβάστικα. Ακούστε κάθε άνθρωπος έχει την δική του αξία και δεν ανήκει σε κανέναν. Για την κακοδαιμονία μας δεν φταίει κάποιος αόρατος εχθρός αλλά η ανικανότητα μας να βρούμε νόημα ζωής και να υπάρξουμε ευτυχισμένοι.

π. Παντ. Κρούσκος

[toula]

Ο Ιησούς ας είναι το γλυκό μελέτημα της καρδίας σου· ο Ιησούς ας είναι το εντρύφημα της γλώσσας σου· ο Ιησούς ας είναι η αναπνοή σου· και ποτέ να μη χορταίνεις επικαλούμενος τον Ιησού. Διότι από αυτή τη συνεχή και γλυκύτατη μνήμη του Ιησού θα φυτευτούν, θα αυξηθούν και θα γίνουν μεγάλα δένδρα στη καρδιά σου οι τρεις μεγάλες εκείνες και θεολογικές αρετές: η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Η ψυχή η οποία αγαπά τον Ιησού, επειδή ο Ιησούς είναι στους ουρανούς και δεν είναι ορατός, ώστε να τον βλέπει και να τον απολαμβάνει, με άλλο τρόπο δεν μπορεί να παρηγορεί την αγάπη της προς Αυτόν παρεκτός με την συνεχή ενθύμηση του αγίου Του ονόματος, με το να βοά πάντοτε με αγάπη και δάκρυα και πόνο καρδιάς: Ιησού μου, Ιησού μου αγαπημένε!
Ιησού Ιλαρώτατε, η δόξα των Ιεραρχών, ευχαριστώ σοι, ότι δια της Θεολογίας αυτών ασφαλή μοι την πίστιν παρέδωκας.
Ιησού, Φιλανθρωπότατε, η χαρά των Δικαίων, εξομολογούμαί σοι, ότι εγώ ουχί τους δικαίους, αλλά τους αδίκους ως άφρων εζήλωσα.
Ιησού, Πολυέλεε, ο επιθυμητός Μεσσίας υπό πάντων των Εθνών, εξομολογούμαί σοι, ότι μετά νόμον και χάριν αμαρτάνων, και τους Εθνικούς αυτούς τη κακία υπερβέβηκα.
Ιησού Χριστέ, η Επουράνιος Κλήσις των χριστιανών, ανάξιον ταύτης επί των έργων μη δείξης με.
Ιησού, αναμάρτητε, η Σωτηρία των αμαρτωλών, ει και εγώ εγκατέλιπόν σε, αλλά συ μη εγκαταλίπης με.
Ιησού, η ανάπαυσις των κοπιώντων, ώδε και εκείσε ανάπαυσόν με.
Ιησού, ο Κριτής των Νεκρών και των ζώντων, κατά τα έργα μου μη κρίνης με.
Ιησού, ο μόνος έχων τας κλεις του Άδου και του θανάτου, της αιωνίου Κολάσεως ρύσαί με.
Ιησού, ο μόνος ών από Συλλήψεως Μακάριος, κληρονόμον της Βασιλείας του δείξόν με.
Ιησού, Υιέ του Θεού, ελέησόν με.
Μνήμη αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου του μεγάλου διδασκάλου της Εκκλησιας.

[toula]

Η χριστιανικὴ θρησκεία δὲν ἔχει καμιὰ σχέση μὲ τὰ πρακτικὰ μυαλά, γιατὶ εἶναι ἡ βαθύτερη ποίηση, ἡ ἄβυσσο τῆς ποίησης. Ἡ κακοδαιμονία τῆς Ἐκκλησίας μας ἔχει τὴν αἰτία της, κατὰ τὴν γνώμη μου, στὸ ὅτι λείψανε ἀπ᾿ αὐτὴν οἱ ποιητικὲς ψυχές, μὲ τὴν πραγματικὴ σημασία τῆς ποίησης, καὶ γέμισε ἀπὸ «πρακτικοὺς ἀνθρώπους, ἤγουν ἀπὸ ξεραΐλα καὶ τὸ μέγα ἔλεος.
Νὰ βάλῃ κανεὶς μὲ τὸν νοῦ του καὶ ν᾿ ἀπορήσῃ τί σχέση ἔχουν αὐτοὶ οἱ «θετικοὶ καὶ πρακτικοὶ» ἄνθρωποι, οἱ λεγόμενοι φρόνιμοι καὶ ἔξυπνοι, μὲ τὸν Χριστό, ποὺ εἶπε τὰ παρακάτω λόγια:
Ἂν δὲν γυρίσετε πίσω καὶ γίνετε σὰν τὰ παιδιά, δὲν θὰ μπεῖτε στὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
- μὴν φροντίζετε τί θὰ φᾶτε καὶ τί θὰ πιῆτε καὶ τί ροῦχο θὰ φορέσετε.
- Ἐγὼ σᾶς λέγω μὴν ἀντισταθεῖτε στὸν πονηρό, ἀλλὰ ὅποιος σὲ χτυπήσει ἀπὸ τὸ δεξὶ μάγουλό σου, στρέψε καὶ τ᾿ ἄλλο.
- Μακάριοι ὅσοι καταδιώκονται γιὰ μένα.
- Ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας.
- Μὴ θησαυρίζετε θησαυροὺς ἀπάνω στὴ γῆ.
- Ἐμπᾶτε ἀπὸ τὴν στενὴ πύλη, γιατὶ εἶναι στενὸς καὶ θλιμμένος, ὁ δρόμος ποὺ πηγαίνει στὴ ζωή, κ᾿ εἶναι λίγοι ποὺ τὸν βρίσκουνε.
- Ἀφῆστε τοὺς νεκροὺς νὰ θάψουν τοὺς πεθαμένους τους.- Δὲν ἦλθα νὰ φέρω εἰρήνη ἀλλὰ μάχαιρα.
- Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ παίρνεται μὲ τὴ βία κ᾿ οἱ βιαστὲς τὴν ἀρπάζουνε».
Ποιὰ σχέση μποροῦνε νὰ ἔχουνε αὐτὰ τὰ πράγματα κι᾿ ἄλλα πολλὰ ποῦ εἶπε ὁ Χριστός, μὲ τὸ πρακτικὸ μυαλό; Τὸ πρακτικὸ μυαλὸ κοιτάζει ποιὸ εἶναι τὸ συμφέρον καὶ τὸ ὠφέλιμο γιὰ τὴν ὑλικὴ ζωὴ καὶ γιὰ τὴν ἀσφάλειά της· δὲ μπορεῖ νὰ πετάξει ἐλεύθερο ἐκεῖ ποὺ τὸ καλεῖ ὁ Χριστός. Μιὰ θρησκεία ποὺ παραγγέλνει κάποια πράγματα ποὺ εἶναι ὁλότελα ἀνάποδα ἀπὸ ὅ,τι νοιώθει τὸ πρακτικὸ μυαλό, μπορεῖ νὰ εἶναι γιὰ πρακτικοὺς ἀνθρώπους; Πῶς νὰ παραδεχθῇ ὁ πρακτικὸς ἄνθρωπος πὼς δὲν ὠφελεῖται σὲ τίποτα ἂν κερδίσῃ τὸν κόσμον ὅλον; Πῶς, αὐτὸς ὁ θετικὸς ἄνθρωπος νὰ θυσιάσει ὅλα τὰ χεροπιαστὰ τούτου τοῦ κόσμου, κυνηγώντας τοὺς ἴσκιους τῆς μέλλουσας ζωῆς; «Οἱ βιαστὲς ἁρπάζουνε τὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ», λέγει ὁ Χριστός.
Φώτης Κόντογλου + 13 Ιουλίου

[toula]

Είναι δύσκολο να κτίζεις ναό σήμερα. Θα ξεσηκωθούν όλα τα δαιμόνια» και συνέχισε με ένα ανέκδοτο που είχε ακούσει στη Ρωσία:
Κάποιος πήγε στην κόλαση αλλά όμως ήθελε να υπάρχει εκεί ναός για να προσεύχεται. Παρά την αμαρτωλότητά του αγαπούσε τον Θεό και ήθελε να προσεύχεται.
Άρχισε να μετρά τον χώρο για να κάνει θεμέλια.
Ένας διάβολος τον ρώτησε τι κάνει;
Εκείνος απάντησε:
«Θέλω να κτίσω ιερό ναό για να προσεύχομαι».
Ανησύχησε ο διάβολος γιατί δεν ήταν δυνατόν να κτιστεί ναός στην κόλαση και προσπάθησε να τον εμποδίσει.
Δεν το κατόρθωσε και φώναξε και άλλους δαίμονες. Ούτε αυτοί μπόρεσαν.
Το ανέφεραν στον αρχηγό τους.
Και τότε συγκεντρώθηκαν πολλοί δαίμονες και τον έβγαλαν έξω από την κόλαση για να μην κτίσει ναό.
Και συνέχισε ο Γέροντας:
«Έτσι και εμείς κτίζουμε ναούς για να μετατρέψουμε την κόλαση σε παράδεισο και εάν δεν το κατορθώσουμε αυτό τότε [τουλάχιστον] θα επιτύχουμε να μην μας δεχτεί ο διάβολος στην κόλαση».
«Αναμνήσεις από το Γέροντα Σωφρόνιο του Έσσεξ», των εκδόσεων Π. Πουρναρά, Θεσσαλονίκη.

[toula]

Ο κόσμος καίγεται!
Το καταλαβαίνετε;
Έπεσε πολύς πειρασμός.
Τέτοια πυρκαγιά έχει βάλει ο διάβολος, που ούτε όλοι οι πυροσβέστες αν μαζευθούν, δεν μπορούν να κάνουν τίποτε, αναγκάζονται οι άνθρωποι να στραφούν στον Θεό και να Τον παρακαλέσουν να ρίξη μια βροχή γερή, για να σβήση.
Έτσι και για την πνευματική πυρκαγιά που άναψε ο διάβολος, μόνον προσευχή χρειάζεται, για να βοηθήση ο Θεός.
Ας αναθέσουμε τον εαυτό μας, τα παιδιά μας, την οικογένειά μας, την ζωή μας ολόκληρη στον Χριστό ο οποίος σαν Θεός που είναι μπορεί να μας περάσει μέσα από την φωτιά και την τρικυμία χωρίς να πάθουμε το παραμικρό.
Έχουμε την δύναμη του τιμίου Σταυρού, του Αγίου Συμβόλου, την θεία Χάρη του Χριστού, μόνο όταν διατηρούμε την Χάρη του Αγίου Βαπτίσματος, με το οποίο απαρνούμαστε το σατανά, συντασσόμαστε με το Χριστό και δεχόμαστε το άγιο Σφράγισμα, “Σφραγίς δωρεάς Πνεύματος Αγίου”.
(Από το βιβλίο “Πνευματική Αφύπνιση”, Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος- Σουρώτη Θεσσαλονίκης)

[toula]

Πιστεύουμε, με όλη την καρδιά μας, ότι πάνω απ’ αυτό τον πνευματικό και τον υλικό κόσμο υπάρχει Μέγας και Παντοδύναμος Θεός.
Αυτό που εμείς αμφισβητούμε είναι το δικαίωμα της επιστήμης να ερευνά με τις μεθόδους της τον πνευματικό κόσμο.
Διότι ο πνευματικός κόσμος δεν ερευνάται με τις μεθόδους που ερευνούμε τον υλικό κόσμο. Οι μέθοδοι αυτές είναι εντελώς ακατάλληλες για να ερευνούμε μ’ αυτές τον πνευματικό κόσμο.
Ας μας εξηγήσει η επιστήμη πως εμφανίστηκαν οι προφητείες για την έλευση του Μεσσία, οι οποίες όλες πραγματοποιήθηκαν.
Μπορεί να μας πει πως ο μεγάλος προφήτης Ησαΐας, 700 χρόνια πριν την γέννηση του Χριστού προείπε τα πιο σημαντικά γεγονότα της ζωής του, και γι’ αυτό ονομάστηκε ευαγγελιστής της Παλαιάς Διαθήκης;
Να μας εξηγήσει την διορατική χάρη που έχουν οι άγιοι και να μας πει με ποιες φυσικές μεθόδους απέκτησαν οι άγιοι αυτή την χάρη και πως μπορούσαν μόλις έβλεπαν έναν άνθρωπο άγνωστο, αμέσως να καταλαβαίνουν την καρδιά του και να διαβάζουν τις σκέψεις του;
Έβλεπαν τον άνθρωπο πρώτη φορά και τον καλούσαν με το όνομά του.
Χωρίς να περιμένουν από τον επισκέπτη ερώτηση έδιναν απάντηση σ’ αυτά που τον προβλημάτιζαν.
Την ουσία της θρησκείας και της πίστεως δεν την καταλαβαίνουν.
Γιατί όμως;
Γιατί ο Κύριος Ιησούς Χριστός λέει,
«Ουδείς δύναται ελθείν προς με, εάν μη ο πατήρ ο πέμψας με ελκύση αυτόν» (Ιω. 6, 44).
Πρέπει λοιπόν να μας ελκύσει ο επουράνιος Πατέρας, πρέπει η χάρη του Αγίου Πνεύματος να φωτίσει την καρδιά και το νου μας.
Να κατοικήσει στην καρδιά και το νου μας, μέσω αυτής της φώτισης, το Άγιο Πνεύμα και πρέπει αυτός που αξιώθηκε να λάβει αυτό το δώρο να αποκτήσει την αγάπη του Χριστού τηρώντας τις εντολές του.
Μόνο αυτοί που απέκτησαν το Άγιο Πνεύμα, αυτοί που στην καρδιά τους κατοικεί ο Χριστός μαζί με τον Πατέρα του, γνωρίζουν την ουσία της πίστεως.
Οι άλλοι, οι έξω άνθρωποι, δεν την καταλαβαίνουν καθόλου.
Άγιος Λουκάς ο Ιατρός.

[toula]

«Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού, ελέησον ημάς».
Όταν λέμε την προσευχή αυτή, συνάπτουμε με τον Χριστό μια προσωπική σχέση, που ξεπερνά τη λογική.
Η ζωή του Χριστού εισχωρεί σιγά-σιγά μέσα μας.
Όταν επικαλούμαστε αυτό το όνομα, ο Θεός είναι παρών, όπως σ’ ένα δοχείο γεμάτο άρωμα η γλυκύτητα της οσμής.
Με αυτή την οσμή γίνεται κατανοητή η παρουσία του Θεού στον κόσμο.
Όταν αρχίζει κανείς να προσεύχεται, η ίδια η προσευχή θα του λύνει τις απορίες του. Διαφορετικά, όσα και αν ακούσει περί προσευχής, δεν θα καταλάβει τίποτε.
Οι αποκαλύψεις του Θεού στον άνθρωπο είναι στιγμιαίες και ενυπόστατες.
Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ.