Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Πίστη, υπακοή και συγχωρητικότητα είναι τα τρία βασικά χαρακτηριστικά της ψυχής ενός παιδιού.
Η αγνότητα και η χαρά είναι επιπρόσθετα στοιχεία.
Ένα παιδί δεν είναι άπληστο, ένα παιδί δεν είναι φιλήδονο, ένα παδί δεν είναι ματαιόδοξο.
Τα μάτια του παιδιού είναι αμόλυντα απ’ τα ακόλαστα πάθη και η χαρά του αμόλυντη από τις μέριμνες.
Αδελφοί μου, ποιος άραγε μπορεί να μας κάνει ξανά σαν τα παιδιά; Κανένας, εκτός από τον Ένα Χριστό.
Εκείνος μπορεί να μας κάνει σαν τα παιδιά και να μας βοηθήσει να γεννηθούμε ξανά, με το παράδειγμά Του, τη διδασκαλία Του και τη δύναμη του Αγίου Του Πνεύματος.
Ω, Κύριε Ιησού, τέλειο Εσύ στην υπακοή και την ταπείνωση, αιώνιο Παιδί του Ουράνιου Πατέρα, βοήθησέ μας να γίνουμε σαν αρτιγέννητα βρέφη, μέσα απ’ την πίστη σε Σένα, την υπακοή σε Σένα και την συγχωρητικότητα προς αλλήλους.
(πηγή: «Ο Πρόλογος της Αχρίδος», Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, εκδ. Άθως)

[toula]

Όλα μπορεί να τα κάνει κανείς, άμα θέλει.
Κι άμα είναι λίγο ερωτευμένος με τα ουράνια, κάνει.
Κι άμα είναι ερωτευμένος, και χίλιες δουλείες να ‘χει, φροντίζει και τον ερωτά του.
Έ, όταν είμαστε ερωτευμένοι με τα Θεία, να μην κάνομε κάτι; Αφού είμαστε γι’ αυτό φτιαγμένοι.
Είμαστε για τον Κύριο φτιαγμένοι.
Και χωρίς Αυτόν δεν μπορούμε να ζήσουμε. Το ‘πε και ο ίδιος.
«Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδεν».
Τι να κάνουμε, ρε παιδιά. Η αγάπη είναι «κραταιά ως ο θάνατος», τι θέλετε να κάνουμε, λέει το Άσμα Ασμάτων.
Φθινοπωρινό Συναξάρι τόμος Α΄, του π. Ανανία Κουστένη.

[toula]

Να σας πω πώς γνώρισα τον Άγιο Πορφύριο.
Εμείς ήμασταν γείτονες, ήταν γειτονιά μας ο Άγιος Πορφύριος.
Μέναμε στη Νέα Σκήτη και αυτός έμενε στα Καυσοκαλύβια, ήταν γείτονάς μας.
Ακούγαμε όλοι ότι έχει χάρισμα οπότε αποφασίσαμε μία μέρα, που ακούσαμε ότι ήρθε στα Καυσοκαλύβια, να πάμε να τον δούμε.
Πήγαμε λοιπόν πρωί.
Ο γέροντας ήταν κάτω από ένα δέντρο και κάτι έτρωγε.
Πήγαμε τον χαιρετίσαμε, λέει: "Πατέρες δεν μπορώ να σας δεχτώ γιατί είμαι άρρωστος".
Μας ρώτησε από πού είστε, είπαμε όλα αυτά τα σχετικά αλλά είπε: "Δεν μπορώ να σας μιλήσω περισσότερο γιατί είμαι άρρωστος".
Είπαμε εμείς εντάξει, αφού δεν μπορείτε, δεν επιμέναμε.
Πήγε στο δωμάτιό του ξάπλωσε στο κελί του και εμείς απομακρυνθήκαμε αρκετά.
Έρχεται τότε ένας μοναχός και μας λέει: "Κοιτάξτε, πάντα τέτοια ώρα ο γέροντας δεν είναι καλά.
Μετά το μεσημέρι γίνεται καλύτερα, περιμένετε και θα σας δεχτεί".
Εμείς είχαμε πάει με τη βάρκα μας. Στο Άγιο Όρος οι μοναχοί είχαμε βάρκα, ψαρεύαμε μόνοι μας οπότε ταξιδεύαμε με τις βάρκες.
Ήμασταν πολύ μακριά όταν μας είπε αυτή την κουβέντα.
Εκείνη τη στιγμή ακούσαμε ένα κουδουνάκι, χτυπούσε ένα κουδουνάκι.
Ήταν το κουδουνάκι που χτυπούσε ο γέροντας αν ήθελε κάτι. Φωνάζει εκείνον το μοναχό και του λέει:
"Γιατί είπες στους πατέρες
ότι θα γίνω καλά μετά το μεσημέρι;"
Ήταν αδύνατον να μας ακούσει, ήμασταν πολύ μακριά!
"Να τους πεις να φύγουν διότι μετά το μεσημέρι θα γίνει μεγάλη κακοκαιρία και δεν θα μπορέσουν να γυρίσουν πίσω με τη βάρκα".
Έρχεται ο μοναχός, μας λέει συγνώμη, ο γέροντας μάς πήρε είδηση!
Είπε ότι πρέπει να φύγετε γιατί θα γίνει κακοκαιρία, θα χαλάσει ο καιρός.
Εμείς κοιτούσαμε μα δεν είχε τίποτα σημάδια.
Πράγματι πήραμε τη βάρκα να φύγουμε.
Μόλις και προλάβαμε γιατί μετά το μεσημέρι.. χαλασμός κόσμου!
Θα ήταν αδύνατο να φύγουμε.
Αυτή ήταν η πρώτη μας συνάντηση.
Από Μαρία Παππα.
Μητρ. Λεμεσού Αθανάσιος.

[toula]

Από τριών ετών πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας την ευχή.
Αν δε ζει μέσα σου ο Χριστός, δεν μπορείς να καταλάβεις σωστά τα πράγματα στη ζωή. Πώς θα καταλάβεις τον πόνο, τη χαρά των ανθρώπων, αφού δεν ζεις και δε ζει μέσα σου ο Χριστός!
Η καρδιά να χτυπά με το Χριστό, να αναπνέει Χριστό!
Τότε μόνον είσαι πραγματικά, αληθινός άνθρωπος.
Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ.

[toula]

Είτε πέντε χρόνια ζήσει κανείς, είτε εκατόν πέντε δεν έχει σημασία.
Αξία έχει η υγεία της ψυχής.
Χαρά σ' αυτούς που αντιμετωπίζουν την περίπτωση της ασθενείας με μετάνοια και είτε ζήσουν είτε όχι, θα είναι έτοιμοι.
Ο Κύριος περιμένει.
Περιμένει στο Φρέαρ του Ιακώβ την κάθε ψυχή, όσο αμαρτωλή κι αν είναι.
Περιμένει ν' αδειάσει στο εξομολογητήριο το θολό νερό της ψυχής της και να γεμίσει με νερό καθαρό, ώστε να μήν διψάσει στην Αιώνια Ζωή.
Γέροντας Ευσέβιος Γιαννακάκης.

[toula]

Ἡ πλειο­νότητα τῶν κριτῶν μου ποτέ δέν μέ εἶδαν, καί ἀκόμη περισσό­τερο, ποτέ δέν μίλησαν μαζί μου∙ οὔτε κἄν πῆγαν ποτέ σέ ἐκκλησία νά προ­σευχηθοῦν.
Ἀπό τήν ἀρχή ἀκόμη τῶν προσπαθειῶν μου νά οἰκοδομήσω κάτι σάν μοναστήρι, δέν εἶχα καμία βοήθεια ἀπό κανέναν…
Γιά μένα ὡς μοναχό, στό ἐπίπεδο τῆς σωτηρίας, εἶναι «ὠφελι­μότερο» νά μέ συκοφαντοῦν, γιατί συχνά στήν ὁδό αὐτή διαφυ­λάττεται τό πῦρ τῆς προσευχῆς τοῦ ἀνθρώπου, πού τόν βυθίζει στά βαθειά νερά τῆς ταπείνωσης.
Ναυπάκτου Ιερόθεος: «Ο Άγιος Σωφρόνιος ως ιερομόναχος και πνευματικός πατέρας».

[toula]

«Τις γαρ έγνω νουν Κυρίου;»
Ο κόσμος βρίσκεται σε κατάσταση αδράνειας, είναι βυθισμένος στον ύπνο της αμαρτίας.
Κοιμάται βαθιά.
Κι ο Θεός τον ξυπνάει με πολέμους, θανατικές επιδημίες, πυρκαγιές, καταστροφικές καταιγίδες, σεισμούς, πλημμύρες, κακούς θερισμούς…
«Τις γαρ έγνω νουν Κυρίου;»,
ρωτάει ο Απόστολος Παύλος.
«Τα κρίματα σου, άβυσσος πολλή» (Ψαλμ. λε’, 7) Την απόλυτη εξήγηση γνωρίζει μόνον Εκείνος.
Δεν είναι καθόλου εύκολο να ερμηνεύσουμε τα κρίματα του Θεού, το θέλημα Του.
Όπως λέει ο Προφήτης Ησαΐας, τα κρίματα του Θεού απέχουν από τα κρίματα των ανθρώπων, όσο απέχει ο ουρανός από τη γη.
Και ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος λέει η Θεία Πρόνοια είναι ανεξήγητη και η φροντίδα του Θεού ακατανόητη.
Τα κρίματα του Θεού είναι άβυσσος πολλή.
Είναι αξιοθαύμαστο πράγμα ότι ο Θεός μας ευεργετεί όχι με αυτά που φαίνονται ευνοϊκά, αλλά με αυτά που είναι αντίθετα και εχθρικά.
Ο Θεός είναι «ευμήχανος» και έχει πολλών ειδών φάρμακα για την σωτηρία μας.
Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης.

[toula]

«μη φοβού• από του νυν ανθρώπους έση ζωγρών» (Λουκ. ε’ 10).
Ο κόσμος αυτός είναι μια θάλασσα γεμάτη πάθη, η Εκκλησία Μου είναι πλοίο και το Ευαγγέλιό μου δίχτυ, όπου θ’ αλιεύσεις ανθρώπους.
Χωρίς εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα.
«Και καταγαγόντες τα πλοία επί την γην, αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ» (Λουκ. ε’ 11).
Εγκατέλειψαν τα πλοιάρια.
Ας τα πάρουν άλλοι κι ας τα κάνουν ό,τι θέλουν.
Ο Πέτρος άφησε και το σπίτι του και τη γυναίκα του.
Ο Ιάκωβος κι ο Ιωάννης άφησαν το σπίτι και τον πατέρα τους.
Κι όλοι τους τον ακολούθησαν. Για ποιό λόγο να στενοχωρηθούν;
Εκείνος που μπορεί να κάνει τα πάντα, θα μπορούσε να θρέψει κι αυτούς και τις οικογένειές τους.
Εδώ ο Κύριος τους καλεί στο μέγιστο: στη βασιλεία του Θεού.
Όταν μπορεί να τους δώσει το μέγιστο, είναι δυνατό να μην μπορέσει να τους δώσει το ελάχιστο;
Ο ίδιος ο απόστολος Πέτρος έγραψε αργότερα:
«πάσαν την μέριμναν υμών επιρρίψαντες επ’ αυτόν, ότι αυτώ μέλλει περί υμών» (Α Πέτρ. ε’ 7)…
Ο πράος Κύριος στέκεται δίπλα στο πλοίο του καθενός μας και μας καλεί.
Εκείνος, ο παντογνώστης Δημιουργός, ζητάει από τον καθένα μας να τον αφήσουμε να μπει στο πλοίο και να ταξιδέψουμε μαζί Του μακριά από τις σκιές και τις φουρτούνες της ζωής, στα μεγάλα βάθη της πνευματικής θάλασσας.
Εκεί θα γεμίσουμε το πλοίο μας με όλα τα αγαθά που επιθυμούμε. Ας τον υπακούσουμε τώρα, την ώρα που μας καλεί, γιατί όταν χαράξει η μέρα δε θα τον δούμε πια ως αιτούντα, αλλ’ ως Κριτή.
Ας μην απορρίψουμε το αίτημά Του να μπει στην καρδιά και στην ψυχή μας, όπως δεν το απέρριψε ο Πέτρος…
Αδελφοί μου, ας αφουγκραστούμε τη φωνή που μας καλεί, προτού φτάσει στ’ αυτιά μας η φωνή του Κριτή.
(Αποσπάσματα από το βιβλίο «Κυριακοδρόμιο Β’ – Ομιλίες Ε’ Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς», Αθήνα 2013)

[toula]

Έχουμε έναν τόσο πλούσιο Θεό, που έχει τόσο μεγάλη Χάρη, και όμως ζούμε τόσο φτωχά. Λυπούμαστε για το παραμικρό, αυτό είναι κατάντημα.
Έπρεπε να είμαστε διαρκώς χαρούμενοι. Έπρεπε η ζωή μας να είναι διαρκώς μια καθημερινή έκπληξη.
Δεν υπάρχει μέρα που να μην μας δίνη ο Θεός μια καινούρια αίσθηση της αιωνίου ζωής.
Αγίου Σωφρονιου του Εσσεξ.

[toula]

Μία σκέψη μετανοίας μας αρκεί για να κατευνάσει την οργή του Θεού· διότι ο Θεός δεν οργίζεται με τους ανθρώπους όπως οργίζεται ένας που εχθρεύεται, αλλά η οργή Του προς τους ανθρώπους είναι όπως του πατέρα προς τα παιδιά του.
Η οργή Του είναι στιγμιαία ενώ το έλεός Του άπειρο και αιώνιο.
Ο Χριστός είναι κοντά στον καθένα από εσάς, είναι πιο κοντά και από τον αέρα που εισέρχεται στους πνεύμονές σας, είναι πιο κοντά και από το αίμα στην καρδιά σας.
Σταθείτε μπροστά Του έχοντας ντροπή και «ξεπλύνετε» την ψυχή σας με μετάνοια και θα τον δείτε!
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς.
(«Ὁμιλίες καὶ Μελέτη γιὰ τὰ σύμβολα καὶ σημεῖα»,ἐκδ. “Ὀρθόδοξος Κυψέλη”,Θεσ/νίκη 2014, σελ. 67 ἑπ. ).