Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Οι Άγιοι "Τρεις Νέοι Ιεράρχες" - Στύλοι της Ορθοδοξίας μας - που διαφύλαξαν, στερέωσαν και οχύρωσαν την ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ μας από την ΑΙΡΕΣΗ του ΠΑΠΙΣΜΟΥ...!!!
- Μέγας Φώτιος (820 – 893 μ.Χ.), Αρχιεπίσκοπος (Πατριάρχης) Κωνσταντινουπόλεως. Η Μνήμη του τιμάται στις 6 Φεβρουαρίου.
- Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς (1296 - 1360 μ.Χ.), Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης.
Η Μνήμη του τιμάται στις 14 Οκτωβρίου και ΤΙΜΗΤΙΚΑ, για τους αγώνες του υπέρ της Ορθοδοξίας, η ΕΚΚΛΗΣΙΑ μας όρισε να ΤΙΜΑΤΑΙ εξεχόντως και κατά τη Β΄ Κυριακή των Νηστειών, μετά την Κυριακή της Ορθοδοξίας (Α΄ Κυριακή των Νηστειών).
- Άγιος Μάρκος Ευγενικός (1392 - 1444 μ.Χ.), Επίσκοπος Εφέσου, ο Ομολογητής.
Ο Άγιος με τη ΜΗ υπογραφή του στη Σύνοδο της Φεράρας - Φλωρεντίας (1438 - 1439 μ.Χ.) ακύρωσε την Ψευδοένωση της Ορθοδόξου Εκκλησίας υπό τον Πάπα.
Η Μνήμη του τιμάται στις 19 Ιανουαρίου.

[toula]

"Κύριε, φώτισόν μου το σκότος"...!!!
Η Αγαπημένη Προσευχή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά...!!!

[toula]

Εγκωμιαστικός λόγος στην Ανακομιδή του Λειψάνου του Ιερού Χρυσοστόμου που συνέγραψε ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης…!!!
Όταν ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος εκθρονίστηκε και στάλθηκε εξόριστος στην Κουκουσό, Αραβισσό και Πιτιούντα … Όλη η Εκκλησία των Ορθοδόξων επένθισε. Με δάκρυα έλεγαν τα πλήθη των Πιστών και Μοναχών: «Συνέφερεν, ίνα ο ήλιος συσταλή ή ίνα το στόμα Ιωάννου σιωπήση»!
Έκλαυσε όλη η οικουμένη, διότι έμεινε σαν πλοίο χωρίς κυβερνήτη, σαν ποίμνιο χωρίς ποιμένα· σαν στρατόπεδο χωρίς αρχιστράτηγο και σαν κόσμος σκοτεινός χωρίς ήλιο. Έκλαιαν οι ορφανοί τον πατέρα τους. Θρηνούσαν οι μαθηταί τον Διδάσκαλό τους, ωδύρονταν οι πτωχοί τον Προστάτη τους.
Λυπόνταν οι αμαρτωλοί την ελπίδα τους, οι θλιμμένοι την παρηγοριά τους, οι άρρωστοι την επίσκεψή τους και οι διψασμένοι από λόγο Θεού, διότι στερήθηκαν τα γλυκύτατα και πάγχρυσα λόγια της διδασκαλίας του.
Κοινή ήταν η συμφορά, παγκόσμιο το κακό, οικουμενική η δυστυχία…!!!
Ο Άγιος Ιννοκέντιος ο Πάπας, γράφοντας για τον Χρυσόστομο προς τον βασιλέα Αρκάδιο, λέγει:
«Όχι μόνο η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως ζημιώθηκε της καλλιρύτου εκείνου γλώσσας, αλλά και όλη η υφήλιος εχήρευσε, απολέσασα τέτοιον ένθεον άνδρα»!
Έμεινε στην χηρεία αυτή και απαρηγόρητη λύπη όλη η Εκκλησία του Χριστού τριαντατρία ολόκληρα χρόνια.
Το 440 μ.X. γίνεται η Ανακομιδή του Ιεού Λιεψάνπυ του και μετακομίζεται από τα Κόμανα του Πόντου στην Βασιλεύουσα με τέτοια τιμή, η οποία δεν έγινε ποτέ από του αιώνος σε άλλον, ούτε Πατριάρχη, ούτε Βασιλέα!
Η του Χριστού Εκκλησία στολισαμένη, υποδέχεται σήμερα από την εξορία το ζωομύριστο και θαυματουργικώτατο σώμα του φωστήρος της Χρυσοστόμου και εορτάζει χαρμόσυνα την ένδοξη ανακομιδή και μετακομιδή και υποδοχή του λειψάνου του διδασκάλου της οικουμένης.
Και αυτό με κάθε δίκαιο, γιατί, πώς δεν έπρεπε να χαρή, σήμερα, όλη η Εκκλησία του Χριστού σε ένα καιρό, όπου βλέπει ότι στο λείψανο του Χρυσοστόμου μεταβλήθηκαν όλοι οι νόμοι της φύσεως και ενεργήθηκαν μόνον οι νόμοι της Χάριτος;
Ότι σώμα νεκρόν, όταν θέλη, κινείται, και, όταν θέλη, μένει ακίνητον;
Ότι σώμα, ενταφιασμένο πριν 33 χρόνια, ανακομίζεται σώο και αδιάλυτο με την ολοκληρία όλων των μελών και μερών του;
Πώς δεν έπρεπε να χαρή, σήμερα, όταν είδε το σώμα του Χρυσορρήμονος να ευρίσκεται μεν στην γη σε διάστημα τόσων χρόνων, έπειτα να ανακομίζεται λαμπρό και κροκοειδές στο χρώμα; Ευωδέστατο στην οσμή, υπερνικών όλα τα αρώματα της γης; Και έχων όλα τα άλλα ουσιώδη και συστατικά γνωρίσματα της αγιότητας;
Πώς δεν έπρεπε να χαρή, όταν είδε το λείψανον του Ιωάννου, να γιατρεύη κουτσούς, να ανορθώνη παραλυτικούς, να φωτίζη τυφλούς;
Πώς δεν ήταν δίκαιο να χαρή όλος ο κόσμος, βλέποντας ένα νεκρό σώμα να έχη εξουσία κατά των στοιχείων; Κατά γης και θαλάσσης και του αέρος; Να σηκώνη άνεμους από την θάλασσα, να σχίζη σε ρήγματα την γη, να κάμνη τα πλοία να κλίνουν από μόνα τους, σαν να ήταν λογικά και έμψυχα, για να τον υποδεχθούν; Και, έπειτα, να τα διευθύνη αυτά σε όποιο τόπο θέλει;
Καί για να πω το μεγαλύτερο και θαυμαστότερο, πώς δεν έπρεπε να χαρή σήμερα όλη η Εκκλησία του Χριστού, όταν είδε να ανοίξουν εκείνα τα άψυχα χείλη; Και όταν άκουσε να βγαίνη φωνή ζωντανή και έναρθρος από το προ 33 χρόνων νενεκρωμένο στόμα του Χρυσοστόμου; Και να πη «Ειρήνη πάσιν»...;;;
Όντως … «Τις Θεός Μέγας ως ο Θεός ημών; Σύ ει ο Θεός, ο ποιών θαυμάσια Μόνος»! (Ψαλμ. 76, 13)
Λοιπόν πώς έγινε τέχνη χωρίς τον τεχνίτη; Πώς ακολούθησε έργο και αποτέλεσμα χωρίς τον ποιητή; Πώς η λύρα και ο αυλός ήχησαν, χωρίς να τα κρούση ο λυρωδός και ο αυλητής; Και μάλιστα, όταν και ο αυλός και η λύρα ήταν διεφθαρμένα; Θαυμάσια τα έργα σου Κύριε!
Η αιτία όλη, η ποιητική αυτού στάθηκε θεία και υπερφυσική!
Και ο τεχνίτης του έργου αυτού ήταν αυτό το Πνεύμα το Αγιον!
Ώστε, αν και το λείψανο του Χρυσοστόμου ήταν κατά φύση νεκρό και ακίνητο και άφωνον, αλλά κατά χάριν ήτο ζωντανόν και δι’ αυτό εκίνησε την γλώσσα του και ελάλησε:
«Δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσι»!
Πρέπει σήμερα να ευφρανθούν οι Ορθόδοξοι, διότι βλέπουν τον Αγιώτατον Πατριάρχην Πρόκλον και τον ευσεβέστατον Βασιλέα Θεοδόσιον, πώς σηκώνουν με πολλή ευλάβεια το πανσεβάσμιο λείψανο του Χρυσοστόμου και το εμβάζουν μόνοι οι δύο μέσα στο Άγιο Βήμα και το εναποθέτουν υπό κάτω του θυσιαστηρίου και της Αγίας Τραπέζης…!!!
Ίδετε θαυμάσια, με τα οποία, ο θαυμαστός Θεός εδόξασε, εμεγάλυνε και εθαυμάστωσε το λείψανον του Αγίου Χρυσοστόμου;
Δι’ αυτό, λοιπόν, ας χαρούμε και εμείς πνευματικώς σήμερα. Ας εύφημήσουμε με ύμνους και ωδές πνευματικές τον μέγα Χρυσόστομο! Ας προσκυνήσουμε νοερά το πάνσεπτό του λείψανο για να λάβουμε και την χάρη του Αγίου Πνεύματος, η οποία δίδεται και αόρατα ως αόρατη και απεριόριστη…!!!
Με ποιο όνομα ιερό και άγιο να ονομάσουμε τον Χρυσόστομο και να μη αρμόζη σε αυτόν;
Να τον ονομάσουμε Άγγελο; Και του πρέπει, διότι αυτός έζησε στα αλήθεια μια ζωή ισάγγελη, με χαυμενίες, αγρυπνίες, προσευχές και ασκήσεις υπερφυσικές…!!!
Προ του θανάτου του τρεις ολόκληρους μήνες δεν έφαγε ολότελα ανθρώπινο φαγητό, ως άσαρκος και άυλος μέχρις ότου ετελεύτησε. Βάστασε με μόνην εκείνη την άφθαρτη τροφή, που του έδωσαν και έφαγε οι ιεροί Απόστολοι, καθώς μαρτυρούν όλοι οι συγγραφείς του βίου του…!!!
Να τον ονομάσουμε Απόστολον; Και μάλιστα, διότι αυτός με την πάγχρυση διδασκαλία του εσαγήνευσε πολλά έθνη και τα έφερε στην πίστη του Χριστού. Δι’ αυτό και οι θείοι Απόστολοι εφάνησαν οφθαλμοφανώς εις αυτόν, ως Ισαπόστολο, τόσες και τόσες φορές, ο Πέτρος και Ιωάννης δύο φορές…
Ο Παύλος στην Κων/πολι, όταν του ομιλούσε μυστικά στα αυτιά, ερμηνεύοντας τις επιστολές του, και όταν αισθητά τον εφίλησε, ευχαριστώντας αυτόν, αφού τα ερμήνευσε…!!!
Να τον ονομάσουμε Προφήτην; Ναι, και αυτό το όνομα το απέκτησε διά των έργων…
Επροφήτευσε στον Άγιο Επιφάνιο πως δεν θέλει φθάσει να πάη στον θρόνο του…, αλλά και όταν εξωρίζονταν, περνώντας από την Νίκαια προφήτευσε στον πατέρα του βασιλιά Μαυρίκιου, που ήταν άτεκνος, ότι έχει να γεννήση γιο που μέλλει να γίνη βασιλιάς, πως έχει να αμαρτήση, πλήν θέλει πάλιν μετανοήσει και θέλει αξιωθεί της σωτηρίας, καθώς έτσι και τα πράγματα ακολούθησαν!
Να τον ονομάσουμε Μάρτυρα; Ναι και του αρμόζει, επειδή εκτός από τις ασθένειες της υδρωπικίας, των πυρετών και της παντοτινής στομαχαλγίας, που έπασχε ο Τρισμακάριστος, έλαβε και πολλά βάσανα και μαρτύρια στις εξορίες του….
Διά αυτό και στον καιρό του θανάτου του, ήλθαν οι Άγιοι Μάρτυρες Βασιλίσκος ο Ιερομάρτυς και Λουκιανός και τον προσκάλεσαν, για να έλθη στα ουράνια να συγκατοική με αυτούς ως συναθλητής!
Να τον ονομάσουμε Ιεράρχη και Διδάσκαλο της Εκκλησίας; Ναι, βεβαιότατα! Θέλετε να το καταλάβετε; Ακούσατε την φοβερή οπτασία που είδε ο Επίσκοπος της Αραβισσού Αδελφειός:
Αυτός έχοντας πολλή αγάπη να μάθη για τον Άγιο Χρυσόστομο ποια δόξα αξιώθηκε να λάβη από τον Θεό στους ουρανούς, και παρακαλώντας συχνά γι’ αυτό τον Κύριο ήλθε σε έκσταση και είδε ένα ωραιότατο άνδρα που του έδειξε σε τόπο λαμπρό όλους τους Πατέρες και Διδασκάλους· αλλά δεν είδε ανάμεσά τους τον Ιωάννη! Και λυπήθηκε κατάκαρδα!
Τότε άκουσε φωνή Αγγέλου που του είπε:
«Ιωάννην τον της μετανοίας λέγεις; Άνθρωπος, που είναι με σώμα, εκείνον να δει δεν μπορεί! Διότι παρίσταται εκεί, όπου ο θρόνος ο Δεσποτικός»!
Την ίδια οπτασία είδε και ο Άγιος Μάρκος ο Ασκητής!
Να τον ονομάσουμε Ρήτορα και Εξηγητή των Θείων Γραφών; Ο ρήτορας Λιβάνιος μπροστά στον Ιουλιανό τον παραβάτη, καίτοι εχθρός της πίστεως, εκήρυξε ότι ο Ιωάννης υπερβαίνει στην ρητορική και την σοφία και τον Δημοσθένη, και τον Πλάτωνα.
Στην εξήγηση πάλι των Γραφών υπερέβαινε και αυτόν τον μέγα Θεολόγον Γρηγόριον!
Ο βασιλεύς Θεοδόσιος ο Μέγας, παρεκάλεσε τον Γρηγόριο τον Θεολόγο να εξηγήση το Ιερό Ευαγγέλιο, και το επεχείρησε. Παρακαλώντας τον Θεό να τον πληροφορήση αν η εξήγηση του είναι ορθή, άκουσε από τον Θεό την εξής φωνή:
«Ούτε σε σένα, ούτε σε κάποιον άλλο το χάρισμα αυτό έχει δοθεί παρά στον Ιωάννη της Αντιοχείας»!
Ο δε Άγιος Πρόκλος ο Πατριάρχης, έλεγε:
«Έτσι είμαι εγώ προς τον μακάριο Ιωάννη, όπως ακριβώς πηγή προς θάλασσα και ρυάκι προς ποταμό»!
Γι’ αυτό και σε κάθε διδαχή που έκαμνε ο Άγιος, οι άνθρωποι που άκουγαν, μη υποφέροντας την χαρά, κτυπούσαν πολλές φορές, κάτω από τον άμβωνα, όλοι με συμφωνία τα χέρια τους.
Σε ένα μόνο καιρό, που γινόταν λιτανεία στην Κων/πολη, εκ του προχείρου έκαμε 18 λόγους στον δρόμο, το πάγχρυσο εκείνο στόμα! Τόση ευκολία είχε στο να ομιλή...!!!
Να ονομάσουμε τον Χρυσόστομο φίλο γνήσιο της Θεοτόκου;
Ναι, και αυτό το αξιώθηκε! Ευρισκόμενος ο Άγιος για την ασθένειά του έξω από την Κων/λη, εκεί που προσευχόταν κατά το μεσονύκτιο, είδε ξύπνιος την Κυρία Θεοτόκο, η οποία ήλθε προς αυτόν με άπειρο φως και έχοντας τριγύρω της πλήθος από άνδρες και γυναίκες του είπε αυτά με φωνή χαριέστατη:
«Ιωάννη, του εμού θεράπων Υιού και Θεού, καλά αγωνίστηκες τον αγώνα της ασκήσεως, καλά εποίμανας το λογικόν ποίμνιον, αλλά ανδρίζου ακόμη και κραταιού. Διότι ιδού και μαρτυρικός σε αναμένει δρόμος και αθλητικό σε περιμένει στάδιο διά ποικίλων πόνων και πειρασμών, για να καταστή φανερή η δοκιμασία σου και στη γη και τον ουρανό…. Ας αγαλλιασθή λοιπόν και ας χαρή το πνεύμα σου, διότι σε έχει αποταμιευθεί και χαρά στους ουρανούς, ανάλογα με τις θλίψεις σου»!
Επίσης και η θαυμαστή οπτασία που είδε ο Άγιος Κύριλλος ο Αλεξανδρείας.
Ο θείος του Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόφιλος είχε εχθρόν τον Άγιο Χρυσόστομο…
Βλέπει μία φορά σε όραμα την Κυρία Θεοτόκο, μαζί και τον Άγιο Χρυσόστομο, να συνομιλούν μεταξύ τους σε ένα πάμφωτο και ωραιότατο τόπο. Βλέποντάς τους, όμως, επιθυμούσε και εζητούσε να πάη κοντά και αυτός, αλλά ο θείος Χρυσόστομος τον επιτιμούσε και τον εμπόδιζε. Τότε, ακούει φωνή από την Θεοτόκο, που έλεγε προς τον Χρυσόστομο αυτά: Συγχώρησε τον χάριν εμού (για χάρι δική μου), διότι πολλά επάσχισε, εκοπίασε για εμένα, καταντροπιάσας τον υβριστή Νεστόριο, και εμένα Θεοτόκο με ανακήρυξε. Από άγνοια την άσχημη για σένα υπόληψη – γνώμη εσχημάτισε και θα φανέρωση αυτήν, που απέκτησε με επίγνωση.
Μετά από αυτό το όραμα ο Άγιος Κύριλλος, έγινε μεγάλος φίλος του Χρυσοστόμου, επαινώντας αυτόν και συνέγραψε πρόχειρα και τον βίον Του!
Τι άλλο θέλετε να ονομάσουμε τον Χρυσόστομο; Θαυματουργόν; Ναι διότι τόσο πλούσια του εδόθη το χάρισμα των θαυμάτων, ώστε όλοι τον επωνόμιζαν «Ιωάννην τον θαυματουργόν»!
Να τον ονομάσουμε ελεήμονα; Και βέβαια, για την υπερβολική του ευσπλαγχνία προς τους πτωχούς τον ωνόμαζαν όλοι «Ιωάννης ο της ελεημοσύνης».
Να τον ονομάσουμε κήρυκα της μετανοίας; Και ποιος μπορεί να το αρνηθή! Τέτοια δύναμη είχε ο λόγος του στο να τραβά τους αμαρτωλούς σε μετάνοια, ώστε έφθανε μόνο να ακούση κάποιος την διδαχή του για να μετανοήση και αλλάξη ζωή!
Δίκαια λοιπόν από όλους ωνομαζόταν «Ιωάννης ο της μετανοίας»…!!!
Αδελφοί, μας λέγει ο Άγιος Νικόδημος, οι εορτές των Αγίων δεν γίνονται για άλλο λόγο παρά για να συναχθούν σε αυτές οι Χριστιανοί, να ακούσουν τα κατορθώματα των Αγίων που εορτάζουν και να τα μιμηθούν και αυτοί, όσο τους είναι δυνατόν, και έτσι να λάβουν στην ψυχή τους ευλάβεια και στην ζωή τους διόρθωση και ακρίβεια.
Έτσι μάς διδάσκει η πάγχρυση γλώσσα του Χρυσοστόμου: «Εορτή είναι επίδειξις έργων αγαθών, ψυχής ευλάβεια, πολιτείας ακρίβεια»!
Και εμείς ας μιμηθούμε, κατά το δυνατόν μας, και τα έργα του Χρυσοστόμου και ας ακούσουμε τις χρυσές διδασκαλίες που μάς κάμνει.
Ας μετανοούμε κάθε μέρα στον Θεό για τα σφάλματα που κάνουμε με το έργο, με το λόγο και με τον λογισμό, και ας πάρουμε σταθερή απόφαση, για να μη πράξουμε ξανά την αμαρτία, επειδή αυτή είναι η αληθινή μετάνοια.
Έτσι μάς διδάσκει ο Χρυσόστομος: «Είναι δε μετάνοια το να μη κάνης τα ίδια…, πρέπει λοιπόν να απομακρύνεσαι και στην πράξη και στην γνώμη που αποτολμήθηκαν…. Παραδείγματος χάρη: Άρπαξες και πλεονέκτησες; Απομακρύνσου από την αρπαγή και βάλε στο τραύμα ελεημοσύνη.
Πόρνευσες; Απομακρύνσου από την πορνεία και βάλε στο έλκος αγνεία.
Κακολόγησες τον αδελφό και έβλαψες; Σταμάτησε κατηγορώντας, και βάλε σωφροσύνη…
Ας έχουμε υπομονή σε όλες τις θλίψεις που μάς έρχονται είτε από τους δαίμονες, είτε από τους ανθρώπους είτε και από φυσική ασθένεια του σώματος, και ας ευχαριστούμε πάντοτε τον Θεό σε όσα μάς ακολουθούν είτε καλά, είτε κακά. Διότι και ο άγιος Χρυσόστομος υπέμεινε μετά χαράς τις εξορίες, τις οποίες του έκαμαν, και σε όλα ευχαριστούσε τον Θεό, συνηθίζοντας να λέγη πάντοτε αυτό το αξιομνημόνευτο λόγιο: «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν” ου γαρ παύσομαι τούτο επιλέγων αεί επί πάσί μοι τοις συμβαίνουσιν»! Και αυτόν τον λόγο αφού είπε τελευταίο, παρέδωσε την Αγία του ψυχή!
Ας αγωνιζόμαστε να είμαστε παρθένοι και σώφρονες όχι μόνο κατά το σώμα, αλλά και κατά την ψυχή, μη αφήνοντες τον νου μας να γλυκαίνεται στους αισχρούς και σαρκικούς λογισμούς… Διότι πολλές φορές παρθενεύει κάποιος με το σώμα, αλλά με την ψυχή και τους λογισμούς πορνεύει και μοιχεύει…
Ας μισήσουμε από καρδιάς την φιλαργυρία και ασπλαγχνία, διότι αυτή κάμνει εκείνους που είναι υποδουλομένοι σε αυτήν, ούτε να βλέπουν, ούτε να ακούν ούτε συνείδηση να έχουν, ούτε την σωτηρία τους να ζητούν…
Ας μισήσουμε την υπερηφάνεια και ας έχουμε την ταπείνωση στην ψυχή μας, διότι χωρίς την ταπείνωση είναι αδύνατον να σωθούμε, κατά τον Χρυσόστομον, λέγοντα: «Τίποτε δεν είναι ίσον με την ταπεινοφροσύνη…., διότι δεν είναι δυνατόν να σωθή κάποιος χωρίς της ταπεινοφροσύνης»!
Και επάνω σε όλα, ας σπουδάσουμε να έχουμε την αγάπη προς τους αδελφούς μας, διότι η αγάπη είναι το κεφάλαιο όλων των αγαθών! Χωρίς την αγάπη όλες οι αρετές είναι μάταιες…!!!
Πρόσδεξαι, σε παρακαλούμε, το παρόν ευτελές εγκώμιον, όπως προσεδέχθη ο Κύριος της χήρας τα δύο λεπτά… Και εις μεν την παρούσα ζωή φύλαττε μας από κάθε βλάβη των ορατών και αοράτων εχθρών, εις δε την μέλλουσα αξίωσέ μας της ουρανίου βασιλείας διά των πρεσβειών σου, με την Χάρι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, εις τον Οποίον υπάρχει η δόξα και το κράτος συν τω Πατρί και τω Αγίω Πνεύματι εις τους αιώνας. Αμήν...!!!

[toula]

Η Αγιοπνευματική Ζωή οδηγεί στη ΘΕΟΓΝΩΣΙΑ...!!!
«Η Υπομονή κατεργάζεται την Ταπείνωση.
Η Ταπείνωση την Υγεία της Ψυχής.
Η Υγεία της Ψυχής τη Γνώση του Θεού.
Η Γνώση του Θεού την Αγάπη του Θεού.
Η Αγάπη του Θεού τη Χαρά του Θεού»...!!!
Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

[toula]

Να γεμίσεις την ψυχή σου με Χριστό , με θείο έρωτα , με χαρά .
Η χαρά του Χριστού θα σε γιατρέψει ...
Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου ....

[toula]

«Ἡ παπικὴ ἐκκλησία δὲν εἶναι Χριστοκεντρικὴ, ἀλλὰ Παποκεντρική»…!!!
Ἁγίου Νεκταρίου
«Ἡ ὑπερηφάνεια εἶναι ἄρνησις τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ, μίμησις τοῦ διαβόλου!
Διότι οἱ ἀποστατικὲς δυνάμεις, καθὼς ἔλεγε ἡ Μακαρία Συγκλητική, τὶς ἄλλες ἀρετὲς δύνανται κατά τινα τρόπον νὰ μιμηθοῦν, τὴν δὲ ταπεινοφροσύνη οὐδέποτε. Ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι γεννήτρια τροφὸς πασῶν των ἀρετῶν, μίμησις τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ…!!!
Ἡ παπικὴ ἐκκλησία εἶναι νόθος ὀργανισμός!
Σὲ ἕναν θνητὸν καὶ ἁμαρτωλὸν ἄνθρωπον συγκεντρώθηκε ἡ ἀπόλυτη ἐξουσία καὶ τὸ ἀλάθητο.
Ἡ παπικὴ ἐκκλησία δὲν εἶναι Χριστοκεντρικὴ, ἀλλὰ Παποκεντρική.
Ὁ Πάπας ὑπέκυψε στὸν τρίτο καὶ τελευταῖο πειρασμὸ τοῦ Κυρίου στὴν ἔρημο»…!!!

[toula]

Προφητεία τοῦ Ὁσίου Νείλου τοῦ Νέου, τοῦ καὶ Μυροβλύτου - τοῦ ἐν τῷ Ἁγίῳ Ὄρει τοῦ Ἄθωνος ἀσκήσαντος (1601-1651 μ.Χ.) - Περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ τῶν ἐν τέλει τοῦ αἰῶνος ἀνθρώπων…!!!
«Κατὰ τὸ 1900 ἔτος βαδίζοντες πρὸς τὸν μεσασμὸν τοῦ 8ου αἰῶνος, ἄρχεται ὁ κόσμος τοῦ καιροῦ ἐκείνου νὰ γίνεται ἀγνώριστος!
Ὅταν πλησιάσῃ ὁ καιρὸς τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου, θὰ σκοτισθῆ ἡ διάνοια τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὰ πάθη τὰ τῆς σαρκὸς καὶ θὰ πληθυνθῆ σφόδρα ἡ ἀσέβεια καὶ ἡ ἀνομία. Τότε ἔρχεται ὁ κόσμος νὰ γίνεται ἀγνώριστος, μετασχηματίζωνται αἱ μορφαὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ δὲν θὰ γνωρίζωνται οἱ ἄνδρες ἀπὸ τὰς γυναῖκας διὰ τῆς ἀναισχύντου ἐνδυμασίας καὶ τῶν τριχῶν τῆς κεφαλῆς· οἱ τότε ἄνθρωποι θὰ ἀγριέψουν καὶ θὰ γενοῦν ὡσὰν θηρία ἀπὸ τὴν πλάνην τοῦ Ἀντιχρίστου! Δὲν θὰ ὑπάρχει σεβασμὸς εἰς τοὺς γονεῖς καὶ γεροντότερους. Η Αγάπη θὰ ἐκλείψη!
Οἱ δὲ Ποιμένες τῶν Χριστιανῶν, Ἀρχιερεῖς καὶ Ιερεῖς, θὰ εἶναι τότε ἄνδρες κενόδοξοι, παντελῶς μὴ γνωρίζοντες τὴν δεξιὰν ὁδὸν ἀπὸ τὴν ἀριστεράν, θὰ ἀλλάξουν τὰ ἤθη, αἱ παραδόσεις τῶν Χριστιανῶν καὶ τῆς Ἐκκλησίας!
Ἡ σωφροσύνη θὰ ἀπολεσθῆ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ θὰ βασιλεύση ἡ ἀσωτεία. Τὸ ψεῦδος καὶ ἡ φιλαργυρία θὰ φθάσουν εἰς τὸν μέγιστον βαθμόν, καὶ οὐαὶ εἰς τοὺς θησαυρίζοντας ἀργύρια. Αἱ πορνεῖαι, μοιχείαι, ἀρσενοκοιτίαι, κλοπαὶ καὶ φόνοι, θὰ πολιτεύωνται, ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ διὰ τὴν ἐνέργειαν τῆς μεγίστης ἁμαρτίας καὶ ἀσελγείας, οἱ ἄνθρωποι θέλουν στερηθῇ τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅπου ἔλαβον εἰς τὸ Ἅγιον Βάπτισμα, ὡς καὶ τὴν τύψιν τῆς συνειδήσεως.
Αἱ Ἐκκλησίαι δὲ τοῦ Θεοῦ θὰ στερηθοῦν εὐλαβῶν καὶ εὐσεβῶν Ποιμένων, καὶ ἀλλοίμονον τότε εἰς τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ εὑρισκομένους Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι θὰ στερηθοῦν τελείως τὴν Πίστιν, διότι θὰ ἀναχωροῦν ἀπὸ τὸν κόσμον εἰς τὰ Ιερὰ Καταφύγια, διὰ νὰ εὕρουν ψυχικὴν ἀνακούφισιν τῶν θλίψεών των, καὶ παντοῦ θὰ εὑρίσκουν ἐμπόδια καὶ στενοχώριας!
Και πάντα ταῦτα γεννήσονται διὰ τὸ ὅτι ὁ Ἀντίχριστος θέλει κυριεύσῃ τὰ πάντα, καὶ γεννήσεται ἐξουσιαστὴς πάσης τῆς Οἰκουμένης, καὶ θὰ ποιῇ τέρατα καὶ σημεῖα κατὰ φαντασίαν. Θέλῃ δὲ δώσῃ πονηρᾶν σοφίαν εἰς τὸν ταλαίπωρον ἄνθρωπον, διὰ νὰ ἐφεύρῃ, νὰ ὁμιλῇ ὁ εἷς πρὸς τὸν ἄλλον, ἀπὸ τὴν μίαν ἄκραν της γῆς ἕως τὴν ἄλλην. Τότε θὰ πέτανται στὸν ἀέρα ὡς πτηνὰ καὶ διασχίζοντες τὸν βυθὸν τῆς θαλάσσης ὡς ἰχθύες. Καὶ ταῦτα πάντα ποιοῦντες οἱ δυστυχεῖς ἄνθρωποι, διαβιοῦντες ἐν ἀνέσει, μὴ γνωρίζοντες οἱ ταλαίπωροι ὅτι ταῦτα ἐστὶ πλάνη τοῦ Ἀντιχρίστου.
Καὶ τόσον θὰ προοδεύση τὴν ἐπιστήμην κατὰ φαντασίαν ὁ Πονηρός, ὥστε ἀποπλανῆσαι τοὺς ἀνθρώπους, καὶ μὴ πιστεύῃ εἰς τὴν ὕπαρξιν τοῦ Τρισυποστάτου Θεοῦ.
Τότε, βλέπων ὁ Πανάγαθος Θεὸς τὴν ἀπώλειαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, θέλει κωλοβώσῃ τὰς ἡμέρας, διὰ τοὺς ὀλίγους σῳζόμενους, διότι θέλει πλανῆσαι εἰ δυνατὸν καὶ τοὺς ἐκλεκτούς!
Τότε αἰφνιδίως θέλει ἔλθῃ ἡ δύστομος ῥομφαῖα καὶ θὰ θανατώση τὸν Πλάνον καὶ τοὺς ὀπαδοὺς αὐτοῦ»…!!!

[toula]

“Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα μου, εμόλυναν την μερίδα μου”…!!! (Ιερεμ. 12, 10)
ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ
Οσίου Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου,
Προηγουμένου Ιεράς Μονής Ζωοδόχου Πηγής, Λογγοβάρδας Πάρου (1930 – 1980)
«Οἱ πλεῖστοι τῶν σημερινῶν Αρχιερέων ἀδιαφοροῦν γιά τό Θεῖον Θέλημα καθολοκληρίαν ... Δέν τούς μέλει περί τῶν Προβάτων, ἐκτός ὀλίγων ἐξαιρέσεων ... Ἀλλοίμονον...!!!
Οἱ Διάδοχοι τῶν Ἀποστόλων, οἱ ἀντιπρόσωποι τοῦ Χριστοῦ, πού κατήντησαν...!!!
Ἄς θρηνήσωμε Αδελφοί, ἄς κλαύσωμε ἐκ καρδίας διά τήν ἀθλία κατάστασι τοῦ Έθνους καί τῆς Ἐκκλησίας.
Ἕνεκεν τῶν πολλῶν ἁμαρτιῶν τῶν ἀνθρώπων, τοιούτους ἄρχοντας δίδει ὁ Θεός!
Ἐάν Τόν παρακαλέσωμε θερμῶς, μετά δακρύων καί συντετριμμένης καρδίας, ἴσως εὐσπλαχνισθῆ ἐμᾶς καί τόν λαόν αὐτοῦ, καί ἐξαποστείλη Αληθεῖς Ποιμένας εἰς τόν ἀμπελῶνα Του…!!!
Σᾶς συμβουλεύω καί προτρέπω, νά κρατῆτε σταθερῶς καί ἀσφαλῶς τάς ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ, ὅσας ἐγγράφως καί ἀγράφως παρεδόθησαν ἀπό τούς Αγίους Πατέρας, ἐκείνους οἱ ὁποῖοι εἶχαν τό Πνεῦμα τό Ἅγιον καί ἠγωνίσθησαν καί ἠγρύπνησαν καί ἐνήστευσαν καί ἐταπεινώθησαν καί ἠγάπησαν τόν Θεόν καί τόν πλησίον των, γενόμενοι θυσία καί ὁλοκάρπωσις εἰς τόν Θεόν, διά τῆς καθαρᾶς εἰς τόν κόσμον βιοτῆς των, καί δοχεῖα ἄξια τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος…!!!
Τάς ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ἐκείνων ὀφείλομεν νά ἀκολουθῶμεν, καί ΟΧΙ τῶν σημερινῶν Ιεραρχῶν, ὅσον καί ἄν διατείνωνται ὅτι δροῦν ὡς Ἐκκλησία, οἱ ὁποῖοι ἐξετράπησαν καί ἀκολουθοῦν τήν πλατείαν καί εὐρύχωρον ὁδόν…!!!
Νά ὐποστηρίζετε τάς ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ τῶν Θείων Πατέρων καί εἰς αὐτάς νά ἐμμένετε, χωρίς ὅμως νά φιλονικῆτε μέ τούς ἐναντιοφρονοῦντας καί κάμνετε μάχας…!!!
Νά παρακαλοῦμε τόν Θεόν νά διασκορπίση τούς ποιοῦντας τά σκάνδαλα, νά διασκεδάση τάς βουλάς τῶν παρανόμων, νά φωτίση ἡμᾶς καί τούς Ιεράρχας, νά ἑνώση τά διεστῶτα εἰς ΕΝ, καί νά φέρη εἰρήνην καί γαλήνην εἰς τήν Ἐκκλησίαν καί τόν λαόν»…!!!

[toula]

Μιλώντας κάποτε στο ποίμνιό του ο ενάρετος *άγιος Ιωάννης (ο Ελεήμων),* είπε: «Εάν επιθυμείτε να είστε ευγενείς, μην αναζητάτε την ευγένεια στο αίμα αλλά στις αρετές, διότι αυτή είναι η αληθινή ευγένεια!»...
Κάποια άλλα φορά, ενώ βρισκόταν καθ' οδόν προς την Εκκλησία των αγίων Αναργύρων Κύρου και Ιωάννου, συνάντησε μια χήρα γυναίκα ενδεή και ταλαίπωρη, η οποία άρχισε να αφηγείται αναλυτικά την κακοπάθειά της.
Οι συνοδοί του πατριάρχη βαρέθηκαν ν' ακούν τα εκτενή παράπονα της γυναίκας και τον προέτρεπε να σπεύσει στην εκκλησία για την Ακολουθία, λέγοντάς του ότι μπορούσε και αργότερα ν' ακούσει την ιστορία της γυναίκας.
Όμως ο Ιωάννης είπε: «Και πώς θα ακούσει ο Θεός εμένα, εάν δεν ακούσω εγώ εκείνη;».
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς....

[toula]

Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας ... Το ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ των Ορθοδόξων Επισκόπων ... ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ Επισκόπου Ελεήμονος ... ΜΑΘΗΜΑ και ΠΡΟΤΥΠΟ για πλείστους ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ... ΒΟΗΘΕΙΑ μας η Χάρη του...!!!
Το χρυσοκέντητο πάπλωμα του Άρχοντα της Αλεξάνδρειας…!!!
Παροιμιώδες είναι το περιστατικό με το δώρο (χρυσοκέντητο πάπλωμα) που του έκανε ο Άρχοντας της Αλεξάνδρειας και ο Άγιος το πουλούσε στην αγορά και με τα χρήματα που έπαιρνε βοηθούσε τους ανήμπορους. Μια πράξη που επαναλήφθηκε τρεις φορές!
Ο Άρχοντας έβρισκε το μοναδικό πάπλωμα στην αγορά, το αγόραζε και το ξαναέστελνε στον μονοχίτωνα Πατριάρχη. Οπότε, μετά την τρίτη φορά, του το έφερε ο ίδιος ο Άρχοντας και του είπε:
- Γιατί είσαι τόσο ακατάδεκτος; Δεν δικαιούμαι να σου κάνω ένα δώρο;
Και ο Άγιος του απάντησε:
- Είναι δυνατόν εγώ ο άθλιος να σκεπάζομαι με ένα χρυσοκέντητο πάπλωμα, όταν πολλοί από το Ποίμνιό μου δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίναι; Γι’ αυτό, σε παρακαλώ, να συνεργασθούμε ώστε να εξασφαλίσουμε οικίες για τους άστεγους, τροφή για τους πεινασμένου και μετά … βλέπουμε και για εμάς!
Συγκινήθηκε ο Άρχοντας και θαύμασε για την αληθινή Αγάπη που έτρεφε ο Άγιος για τον κάθε συνάνθρωπο…!!!