Γιατί ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο;

[Misha]

"Τούτό εστι το μέγα και απόκρυφον μυστήριον (δηλαδή το μυστήριο της θείας ενανθρωπήσεως), τούτό εστι το μακάριον, διʼ ό τα πάντα συνέστησαν τέλος". Η ενανθρώπηση του Χριστού είναι το μεγάλο και απόκρυφο μυστήριο ένεκα του οποίου ο Τριαδικός Θεός συνέστησε όλο τον κόσμο. Και συνεχίζει ο άγιος Μάξιμος: "τούτό εστιν ο της αρχής των όντων προεπινοούμενος θείος σκοπός, όν ορίζοντες είναί φαμεν προεπινοούμενον τέλος, ου ένεκα μεν τα πάντα, αυτό δε ουδενός ένεκα". Και αυτή η φράση είναι καταπληκτική, γιατί δείχνει ότι το μυστήριο της ενανθρωπήσεως είναι ο θείος σκοπός που προεπινοήθηκε από την αρχή της δημιουργίας των όντων και όλα έγιναν ένεκα αυτού του σκοπού και δεν συνέβη αυτό ένεκα κάποιου άλλου. Προηγείται, δηλαδή, η απόφαση της ενανθρωπήσεως. Βέβαια, αυτό πρέπει να εννοήται μέσα στην προοπτική ότι στον Θεό δεν υπάρχει χρόνος. Προχωρώντας δε ο άγιος Μάξιμος θα πη εκφραστικότατα: "πρός τούτο το τέλος αφορών τας των όντων ο Θεός παρήγαγεν ουσίας, τούτο κυρίως εστί το της προνοίας και των προνοουμένων πέρας, καθʼ ό εις τον Θεόν, η των υπʼ αυτού πεποιημένων εστίν ανακεφαλαίωσις". Ο Θεός, δηλαδή, δημιούργησε τον κόσμο αποβλέποντας σε αυτόν τον σκοπό, αφού η ενανθρώπηση είναι το τέλος της προνοίας του Θεού και η ανακεφαλαίωση όλης της κτίσεως.

Το χωρίο αυτό του αγίου Μαξίμου είναι καταπληκτικότατο και χαρακτηριστικότατο και κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήση ή να το ερμηνεύση διαφορετικά. Γιατί, αν εντάξη το χωρίο αυτό μέσα στην όλη θεολογική διδασκαλία του αγίου Μαξίμου, θα διαπιστώση ότι πράγματι η θέωση του ανθρώπου έγινε με την υποστατική ένωση θείας και ανθρωπίνης φύσεως στο Πρόσωπο του Λόγου του Θεού. Έτσι, η Παναγία, από την οποία έλαβε την σάρκα ο Χριστός, ήταν κατάληξη όλης της δημιουργίας του κόσμου, νοητού και αισθητού. Ο άνθρωπος είναι η περίληψη όλης της δημιουργίας, ο μικρόκοσμος μέσα στον μεγαλόκοσμο. Ο υγιής και τέλειος καρπός του ανθρώπου είναι η Παναγία, η οποία έδωσε την σάρκα της στον Χριστό. Γιʼ αυτό, μόνον δια του Χριστού γίνεται η ανακεφαλαίωση όλης της δημιουργίας.

π.Ιεόθεος Βλάχος

[nkope]

Μιχάλη ειλικρινά αυτό δεν το καταλαβαίνω. Εγώ νόμιζα ότι ο το Μυστήριο της εναθρωπήσεως και της θυσίας του Λόγου έγινε για τη σωτηρία του πεπτωκότος ανθρώπου. Ήταν ο σκοπός της δημιουργίας του ανθρώπου να πέσει για να χρειαστεί να θυσιαστεί ο Υιός του Θεού για να τον σώσει; ) )

[123]

Μιχαήλ κι εγώ δεν το καταλαβαίνω.
Αν δεν γινόταν ο κόσμος δεν θα υπήρχε και η Θεοτόκος. Πως λοιπον έγινε ο κόσμος για υη Θεοτόκο? Σαν οξύμωρο μου φαίνεται!!!!

[Prometheus]

Prometheus έγραψε:
Είναι και αυτό μια λύση να αφεθούμε με απλότητα και εμπιστοσύνη στα χέρια Του.
Αλλά είναι εωσφωρικό να θέλουμε να δώσουμε (γήινες) απαντήσεις στα ερωτήματα μας ?


Κατά την γνώμη μου και "ναι" και "όχι".

"Όχι" επειδή η θρησκευτική αναζήτηση είναι μέρος της προσπάθειας μας να κατανοήσουμε στον Θεό (αν βέβαια η αναζήτηση ειναι θρησκευτική... αλλά δυστυχώς δεν σκέφτονται όλοι οι άνθρωποι έτσι)

Πολλές φορές όταν με βασανίζει το ερώτημα πως συμβαδίζει η αγάπη του Θεού και η ύπαρξη της κολάσεως μου έρχεται στο μυαλό η φράση απο το βιβλίο του Ιωβ "που ήσουν ότε εθεμελίωνα την γη ειπέ,εάν έχεις σύνεσιν..... " και σταματάω να "κρίνω " τα έργα Του αναλογιζόμενος την μηδαμινότητα μου, καμιά φορά πάλι με αναπαύει η σκέψη οτι ο Θεός θέλει να κάνουμε ότι και ο Αβραάμ (η θυσία του γιου του) δηλαδή να συνεχίσουμε να πιστεύουμε και να πορευόμαστε στον δρόμο Του άσχετα αν κάτι μας φαίνεται σκληρό και άκαρδο.
Τότε έρχεται μάλλον το ακι απο δεξιά και λέει "ερευνάται τας γραφάς ,πρέπει να λύσεις όλες τις απορίες σου "
Μήπως εδώ ισχύει το πίστευε και μη ερεύνα ?

Υ.Γ.
Ενα ακόμη βασανιστικό ερώτημα ,τα 7500 χρόνια περίπου από την δημιουργία του ανθρώπου σύμφωνα με την Βίβλο δεν ταιριάζουν με τα ευρήματα της αρχαιολογίας ,που σύμφωνα με αυτήν ο άνθρωπος έχει πάνω στην γη πολύ περισσότερα χρόνια.
Ποιά είναι η θέση της εκκλησίας και των Πατέρων πάνω σε αυτό το θέμα ?

[Misha]

Πολλές φορές όταν με βασανίζει το ερώτημα πως συμβαδίζει η αγάπη του Θεού και η ύπαρξη της κολάσεως μου έρχεται στο μυαλό η φράση απο το βιβλίο του Ιωβ "που ήσουν ότε εθεμελίωνα την γη ειπέ,εάν έχεις σύνεσιν..... " και σταματάω να "κρίνω " τα έργα Του αναλογιζόμενος την μηδαμινότητα μου,?

http://www.oodegr.com/oode/esxata/kol_par1.htm

[NIKOSZ]

Μήπως εδώ ισχύει το πίστευε και μη ερεύνα ?

νομιζω οτι δεν λεει "πιστευε και μην ερευνας"

Αλλα πιστευε και μη δηλ και αυτος που πιστευει και αυτος που δεν πιστευει να ερευνα!

Συγνωμη αν εκανα λαθος!

Μπορει καποιος να μου πει αν ειναι σωστη η σκεψη αυτη?

[michail]

πιστευέ καί μή,ερευνα.... μαλλον αυτο ειναι το σωστο.

[michail]

"ΓΙΑΤΙ ΕΠΛΑΣΕ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ?".ΤΟ ΒΕΒΑΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ.Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΥΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑΝ ΔΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΙΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΜΑΣ.ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΘΑ ΥΠΟ ΣΥΝΕΧΗΝ ΕΠΙΤΗΡΙΣΗΝ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΙ Ο ΟΡΙΣΤΙΚΟΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΤΕ ΘΑ ΛΥΘΕΙ ΚΑΙ Η ΑΡΧΙΚΗ ΜΑΣ ΑΠΟΡΙΑ.ΕΩΣ ΤΟΤΕ ΚΑΝΟΥΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΖΩΝΤΕΣ (ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗΝ) ΒΙΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ.

[nkope]

Μήπως εδώ ισχύει το πίστευε και μη ερεύνα ?

Αντιθέτως η πνευματική μελέτη είναι απαραίτητο συστατικό της ζωής του Χριστιανού, αν θέλει να έχει έστω και λίγη πνευματική πρόοδο.

Αυτό που ο άνθρωπος (αλλ΄ακόμη και οι Άγγελοι) δεν μπορεί να μελετήσει κατά τον Άγιο Μάξιμο είναι η ουσία του Θεού. Γιατί η ουσία του Θεού είναι ασύλληπτη για κάθε πλάσμα Του. Το Θεό μπορούμε να τον γνωρίσουμε μόνο απ΄τις άκτιστες ενέργειές Του.

[michail]

Γιατί η ουσία του Θεού είναι ασύλληπτη για κάθε πλάσμα Του. Το Θεό μπορούμε να τον γνωρίσουμε μόνο απ΄τις άκτιστες ενέργειές Του.[/quote]Ο ALBERT AINSTEIN ΔΙΑ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΝΕΦΕΡΕ "Τι γνωρίζουν τά χρυσόψαρα μέσα στήν γύαλα για τον περιβάλοντα χώρον ?".