Το πρόβλημα της αλλαγής του ημερολογίου

[konstantinoupolitis]

Θα ήθελα να καταθέσω και εγώ με την σειρά μου τις απόψεις μου αναφορικά με το θέμα του Παλαιού ημερολογίου. Το θέμα αυτό με προβλημάτισε απο παλαιά. Κάποια στιγμή, επιχείρησα, με βάσει την φιλοσοφία του Κανονικού Δικαίου αλλά και την Οικονομία της Εκκλησίας όπως αυτή επίσημα εφαρμόσθηκε κατα καιρούς, να καταλήξω σε κάποια συμπεράσματα.

Ειρήσθω εν παρόδω αυτά ακολουθούν:

Ερώτημα 1ο: Έγινε ορθά η τότε αλλαγή:

Η απάντηση είναι αναμφίβολα όχι. Δεν μπορεί να γίνει αλλαγή Εορτολογίου που εξαρτά νηστεία, χωρίς την καθολική ομοφωνία των αδελφών Ορθοδόξων Εκκλησιών. Η αταξία του ένας να νηστεύει και άλλος όχι, στον ίδιο τόπο και την ίδια περίοδο, ήταν συστατικό πρόβλημα, που οδήγησε στην γνωστή απόφαση της Α΄ Οικουμενικής.

Ερώτημα 2ο: "Το ημερολογιακό δεν είναι δογματικό ζήτημα". Αλήθεια ή ψέμα;

Κάθε απόφαση της Συνόδου είναι Δόγμα. Δόγμα σημαίνει απόφαση. Η διάκριση μεταξύ των αποφάσεων έχει διαφορετική ορολογία. Οι αποφάσεις των Συνόδων χωρίζονται σε Όρους που δεν αλλάζουν και σε Κανόνες. Απο τους Κανόνες άλλοι μπορούν να αλλάξουν και άλλοι όχι. Ωστόσο σε αυτούς που μπορούν να αλλάξουν, απαιτείται και πάλι αναλόγου επιπέδου Συνοδική απόφαση. Τέτοια απόφαση δεν υπήρξε το 1924.

Ερώτημα 3ο: "Οι παλαιοημερολογίτες αδελφοί είναι και αυτοί Εκκλησία και δεν είναι αιρετικοί αφού δεν μας χωρίζουν δογματικές διαφορές". Αλήθεια ή Ψέμα;

Κατεξοχήν αιρετικός είναι όχι αυτός που έχει λάθος απόψεις, αλλά πρώτιστα αυτός που δημιουργεί δική του Εκκλησία. Και οι παλαιοημερολογίτες αν και αντέδρασαν ορθώς τότε στην επικείμενη αλλαγή, προέβησαν ανορθόδοξα σε δημιουργία "ετέρας εκκλησίας".

Ερώτημα 4ο: "Οι παλαιοημερολογίτες έχουν Ιεροσύνη και Μυστήρια, καθώς συνεχίζουν να έχουν Αποστολική διαδοχή. Ρώσοι της Διασποράς χειροτόνησαν επισκόπους". Ισχύει;

Μια χειροτονία ακόμα και αν γίνει, δεν είναι έγκυρη εάν δεν πληρεί τους Κανονικούς όρους. Η Αποστολική διαδοχή δεν είναι απο μόνη της πανάκεια, εάν με αυτό εννοείται η "γενεαλογική" ιερατική διαδοχή Χειροτονίας που κάποια στιγμή φθάνει στους Αποστόλους και τον Χριστό. Το τονίζω αυτό γιατί τέτοια διαδοχή έχουν σχεδόν όλες οι αιρέσεις και πολλοί "Ορθόδοξοι" που δέχονται μυστήρια των Παπικών π.χ. πατάν στο συγκεκριμένο επιχείρημα. Μια χειροτονία που δεν τελεί τις Κανονικές προϋποθέσεις και εν προκειμένω είναι παρ΄ενορία, καθίσταται αυτομάτως άκυρη.

Ερώτημα 5ο: "Δεν μπορεί ο Ουρανός να εορτάζει με το Παλαιό και εμείς εδώ να εορτάζουμε τον Άγιο με το νέο." Αλήθεια η ψέμα;

Οι ημερομηνίες των Εορτών που δεν εξαρτούν νηστεία, ρυθμίζονται απο τις κατα τόπους Εκκλησίες ή τα Πατριαρχεία και μπορούν να τελούνται σε διαφορετικές ημέρες. Παραδείγματα κατα την Βυζαντινή περίοδο έχουμε πάμπολα.

Ερώτημα 6ο: Μπορούμε να τελούμε Εορτές μεγάλες και ειδικά αυτές που εξαρτάν νηστεία, σε ίδια περίοδο ή ημέρα με άλλη ομολογία/αίρεση χάριν αδελφοσύνης;

Όχι. Αυτό προκύπτει απο την αντίδραση της Εκκλησίας τόσο στο ότι Χριστιανοί τελούσαν το Πάσχα προ του 325 μαζί με το αντίστοιχο Εβραϊκό, όσο και απο την πρώτη εβδομάδα του Τριωδίου, όπου η Εκκλησία τελεί κατάλυση εις πάντα σε αντιδιαστολή με Αρμενική, νομίζω, μονοφυσιτική νηστεία. Θεωρώ πως όταν το Πάσχα μας συμπίπτει με το Δυτικό, οφείλουμε να μεταθέτουμε την ημερομηνία κατα μια εβδομάδα. Σε αυτό το σημείο, οφείλω να πω, πως ένα ημερολόγιο διακριτό σε σχέση με το κοσμικό, (όπως το Παλαιο για παράδειγμα) βολεύει ώστε να μην εορτάζουμε κοινά με τους Παπικούς.

Ερώτημα 7ο: Πως θα μπορούσε να λυθεί το ζήτημα;

Οπωσδήποτε μόνο με Σύνοδο, κάτι το οποίο δέχονται και οι Παλαιοημερολογίτες, τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό.

Ερώτημα 8ο: "Μπορώ να μνημονεύω Οικουμενιστή Πατριάρχη";

Κλασσικό ερώτημα στο Άγιον Όρος, όπου ο Πατριάρχης είναι και τοπικός επίσκοπος και άρα ένας πρεσβύτερος τον μνημονεύει.

Κατα την γνώμη μου, αυτό είναι υποχρέωση με βάσει το Πηδάλιο, υπο την προϋπόθεση ότι δεν έχει Κανονικώς καταδικασθεί και εν προκειμένω καθαιρεθεί. Ούτως ή άλλως σύμφωνα με το Πηδάλιο ιερεύς έως την Κανονική του καταδίκη τελεί έγκυρα μυστήρια. Άρα έστω και αν είναι αποδεδειγμένα ανάξιος, έως την καταδίκη φέρει ενεργή την Ιεροσύνη. Τα παραδείγματα Αγίων που έκοψαν το μνημόσυνο αποτελούν προσωπικές επιλογές. Εδώ βέβαια, υπάρχει αντίλογος απο Κανόνα της Α΄Β΄ Συνόδου της Κωνσταντινουπόλεως, η οποία σε Κανόνα της(ΙΕ΄ νομίζω) κάνει σχετικό λόγο. Εκεί ρητά δηλώνεται απο τη μια πως δεν μπορεί να παύσει μνημόσυνο άνευ τελείας καταδίκης, αλλά απο την άλλη δίδεται σχετική δυνατότητα, αν καταλαβαίνω καλά, αναφορικά με επίσκοπο που κηρύσσει παρρησία την αίρεση. Βέβαια η συγκεκριμένη Σύνοδος αν και απο πολλούς επικαλείται Η΄ Οικουμενική δεν είναι και έχει ισχύ έστω στο κλίμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Έχω αμφιβολίες κατα πόσο η δυνατότητα αυτή είναι εφαρμόσιμη, χωρίς να παρακαμφούν ανάλογες προηγούμενς αποφάσεις Οικουμενικών και Οικουμενικών Τοπικών Συνόδων.

Ερώτημα 9ο: Αν αποφασισθεί η Ένωση τί θα γίνει με τους κληρικούς; Ποιοί θα αναλάβουν τις επισκοπές;

Κάποτε σε ανάλογη επιτροπή είχε μπεί ο Φλωρίνης Αυγουστίνος, φίλα διακείμενος ως ένα βαθμό με τους παλαιοημερολογίτες και άρα με καλή διάθεση διαλόγου. Όσο και αν φαίνεται παράξενο, η τότε επιτροπή κόλησε σε αυτό το θέμα. Το θέμα της καρέκλας.

Με βάσει την Ιστορική εμπειρία έχουμε ένα σχετικό παράδειγμα: Τους οπαδούς του Κολλούθου στην Αλεξάνδρεια. Με απόφαση νομίζω της Α΄ Οικουμενικής του 325, αποφασίσθηκε ο διορισμός Σχισματικών επισκόπων σε έδρες όπου ήταν κενές και η διαδοχή απο Κολλουθιανούς, όταν θα αποδημούσε ο νόμιμος εκάστοτε επίσκοπος και ως εκ τούτου δεν ήταν η έδρα κενή. Αυτό μπορεί να γίνει όχι μόνο κατ΄οικονομία αλλά και κανονικώς, με Βαπτισμό των μελλόντων να προχειρισθούν πρώην παλαιοημερολογιτών επισκόπων εφόσον επιτευχθεί μια Ένωση. Η Βάπτιση απαλείφει τα αμαρτήματα σε σημείο που δεν θεωρούνται κόλυμα.

Θα πω και μια προσωπική μου εμπειρία, πραγματική. Έδωσε ο Θεός και την τελευταία φορά που ήμουνα στο Όρος, φιλοξενήθηκα σε ζηλωτική καλύβη χωρίς να το έχω προγραμματίσει. Ο γέρων εκεί, Παϊσιος, κέρδισε απο την αρχή την εμπιστοσύνη μου ως άνθρωπος. Σχεδόν μου έδωσε την εντύπωση πως ήταν διορατικός και σίγουρα είχε σε πολλές περιπτώσεις χαρακτηριστική διάκριση και ταπείνωση. Ένιωθα ότι είχε ψυχή μωρού παιδιού. Τον χαιρόμουνα. Τις περισσότερες απο τις παραπάνω θέσεις τις κουβεντιάσαμε και όσες κουβεντιάσαμε τις αποδέχθηκε και ο ίδιος. Ο υποτακτικός του είχε διαφωνία στο θέμα του μνημοσύνου. Μου έκανε εντύπωση, όμως, το ότι αν και γείτονας του μακαριστού Παϊσίου και παρότι τον χαρακτήρισε έναν "σουλουπομένο" μοναχό με την αυστηρά έννοια ότι ήταν όπως έπρεπε να είναι, μου είπε ότι "δεν αντιλήφθηκα κάτι απο τα υπερφυή που του καταμαρτυρούν και εμείς τέτοια περιμένουμε πολλές φορές να δούμε απο αδελφό για να στηριχθούμε". Έλεγε την αλήθεια ή ήταν κλασσική περίπτωση του "πεπώρωκεν αυτών τους οφθαλμούς και τετύφλωκεν την καρδία"; Πιστεύω το δεύτερο. Να σημειώσω, πως αν και δεν μας έθιξαν ιδιαίτερα το όλο ζήτημα του Παλαιού, αυτό το έθιξα εγώ, και η φιλοξενία ήταν πραγματικά Αβραμιαία, μόνο απο σπόντα κάναμε έναν εσπερινό μαζί χωρίς να μας αφήσουν να ψάλουμε. Τις άλλες μέρες έκαναν τις ακολουθίες ατομικά στο κελλί. Πιστεύω για να μην θεωρηθεί συμπροσευχή.

Με εκτίμηση Κόττης Κωνσταντίνος

[silver]

Απάντηση στον Justin :


O Micha έγραψε :

η οσιωτάτη γερόντισσα Ταρσώ εζησε εντος του περιβόλου της μεγαλύτερης παλιοημερολογιτικης μονης στην Ελλάδα.

Ο Justin έγραψε :

Λίαν αγαπητέ μου περισπούδαστε αδελφέ Silver έχεις δίκαιο , αλλά λάβε υπ' όψη σου ότι όσα γράφω αναιρούν την άποψη ότι η όντως Αγία Ταρσώ ήταν μέλος της "εκκλησίας" που αναφέρεις.

Ο Micha έγραψε :

φίλε Ιουστίνε δεν είμαι ζηλωτης και δεν σκοπεύω να γίνω...αλλά η ερμηνεία που δίνεις στην συγκεκριμενη συμπεριφορά της οσιας είναι αυθαιρετη.
η μακαρία γερόντισσα Ταρσώ ΔΕΝ αμφισβητούσε τα μυστηρια της μονής στην οποία εγκαταβιούσε...στο λέω γιατί την γνωρισα από κοντα(απο πολύ κοντα για να είμαι ακριβής) και έχω ιδιαν αντίληψη επί του θέματος...

Λίαν αγαπητέ μου περισπούδαστε αδελφέ Justin, ΔΕΝ έχεις δίκαιο, διότι ο αδελφός Micha, ο οποίος γνώρισε από πολύ κοντά, και έχει ιδίαν αντίληψη επί του θέματος, σε πληροφορεί ότι η ερμηνεία σου είναι αυθαίρετη.
Λοιπόν, εδώ έχουμε δύο Ορθόδοξες τοπικές Εκκλησίες ( Εκκλησία της Ελλάδος και η εκκλησία των Ματθαιικών), οι οποίες δεν έχουν κοινωνία, και η μία εκκλησία ομολογεί το άμοιρον των Μυστηρίων της άλλης. Ένα δε μέλος, της εκκλησίας των Ματθαιικών αγίασε!! Σε πληροφορώ, ότι ο Θεός δεν απαιτεί από μένα να γνωρίζω την σκέψιν Του και τις βουλές Του (Τις έγνων νούν Κυρίου. Ρωμ.ια:34). Έχει όμως την απαίτηση να κατανοώ αυτά που μου λέγει (Νόει ά λέγω. Β’ Τιμ.β:7). Και τι μου λέγει ο Κύριος ; Ιδού : Εί τις υμάς ευαγγελίζεται παρ’ ό παρελάβετε ανάθεμα έστω (εάν κανείς σας κηρύττει, εκτός αυτών πού εδιδάχθητε από εμέ άς είναι αναθεματισμένος). Τι με έχει διδάξει ο Απόστολος Παύλος ; Ότι υπάρχει Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, η ανά την Οικουμένην Ορθόδοξος Εκκλησία. Σε Αυτή υπάρχει η σωτηρία και ο αγιασμός. Όπως έχει γράψει ο Άγιος Κυπριανός Extra Ecclesiam nulla salus (εκτός Εκκλησίας ουδεμία σωτηρία). Κατόπιν τούτων, είναι πρόδηλον, ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι της επιτακτικής ανάγκης, εκδόσεως Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας της Νέας Εποχής (New Age)!!!, διότι κατά το Παύλειον : Το παλαιούμενον και γηράσκον εγγύς αφανισμού (Εβρ. Η:13)……

===============

Η Ορθόδοξος Εκκλησία έχει σταθεράν, βεβαίαν, πάμφωτον, "εν χάριτι" διδασκαλίαν η οποία είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος. Ο Ουρανός και η γή θα παρέλθουν, αλλ' από την Ορθόδοξον Πατερικήν Διδασκαλίαν δεν θα παρέλθη ούτε ιώτα, ούτε κεραία.

[nkope]

Καλές οι θεωρητικές αναλύσεις φίλοι justin και Κωνσαντινοπολίτη, αλλά υπάρχουν τόμοι ολόκληροι από βιβλία που αναλύουν το συγκεκριμένο θέμα.

Ήρθε η ώρα να τελειώση αυτό το ζήτημα. Αυτό που παρακαλώ τόσο εσάς όσο και όλους τους υπόλοιπους είναι να εκφράσουν την άποψή τους επί του πρακτέου. Πως νομίζεται ότι μπορεί να λυθεί το πρόβλημα; Εκτός αν νομίζεται ότι δεν μπορεί ή δεν χρειάζεται να λυθεί. Τότε σας παρακαλώ ν΄απέχετε απ΄αυτή τη συζήτηση και ν' άφήσετε όσους π[ιστεύουν ότι μπορεί και πρέπει να λυθεί να εκφράσουν την άποψή τους.

[justin]

Για αγ. Ταρσώ , το εξής: αν κάποιος είναι κατά Χριστόν σαλός, ποτέ του δεν θα κάνει σαλότητες μπροστά στα Άγια (Άγ. Παϊσιος). Η Αγία έκανε σαλότητες μπροστά στα Άγια στο μοναστήρι. Άρα ένα από τα δύο : είτε δεν είναι Αγία-πράγμα που φυσικά δεν ισχύει-, είτε τα μυστήρια που συμμετείχε....

φίλε Ιουστίνε δεν είμαι ζηλωτης και δεν σκοπεύω να γίνω...αλλά η ερμηνεία που δίνεις στην συγκεκριμενη συμπεριφορά της οσιας είναι αυθαιρετη.

η μακαρία γερόντισσα Ταρσώ ΔΕΝ αμφισβητούσε τα μυστηρια της μονής στην οποία εγκαταβιούσε...στο λέω γιατί την γνωρισα από κοντα(απο πολύ κοντα για να είμαι ακριβής) και έχω ιδιαν αντίληψη επί του θέματος...

αν διαβάσεις τον βίο του οσιου Συμεων του σαλού θα δεις πως έκανε κι εκεινος σαλότητες κατα την διαρκεια της λειτουργίας,χωρις αυτο να σημαινει οτι αμφισβητει τα αγια μυστηρια....

επίσης μπορω να διαβεβαιωσω πως δεν αμφισβητουσε την υπαρξη ιερωσυνης και μυστηριων στο νεο ημερολογιο,όπως εκαναν οι προισταμενοι και η πλειοψηφια της Ματθαικης παραταξεως στην οποια ανηκει το μοναστηρι οπου εζησε και εκοιμηθη.

Μπορείς να μεταφέρεις δημοσίως τι ακριβώς σου είπε;

[justin]

quote]

Αυτό το "εν γνώσει" έχει μεγάλη σημασία .
Γι αυτό και όσοι αντιλαμβάνονται ότι είναι αίρεση ο Οικουμενισμός οφείλουν να μην συμμετέχουν στο οικουμενιστικό ποτήριο συνειδητά.
Εστω και αν δεν έχει καταδικαστεί επίσημα ως αίρεση. Εστω και αν για κάποιες ψυχές που βρίσκονται εκεί από άγνοια, τα μυστήρια είναι όντως Μυστήρια.

Γιά τις θεωρίες μου : ας αφήσουμε λίγο τον χρόνο να μας δείξει αν αληθεύουν...
Γιά την επιστολή πρός τον Μιχαήλ τον Γ΄: λάβε υπ' όψη σου ότι γράφτηκε μετά την αντίδραση του λαού της βασιλεύουσας. Αν δεν υπήρχε η αντίδραση δεν θα γράφονταν ...Εδώ σήμερα δεν υπάρχει αντίδραση λαού. N' est pas?
Γιά την Ζ' οικουμενική: μιλάει πουθενά για οικουμενιστές;
Γιά την 1351: εδώ φίλε patient παίζεται όλο το παιχνίδι...Aλλά όχι με τους εκτός της μίας, αγίας και αποστολικής εκκλησίας, μόνο με τους εντός...
Για την αγ. Ταρσώ: think it again...

[Misha]

φίλε Ιουστίνε ,η δικη μου μαρτυρία θα είχε μικρη μονον αξια εαν δεν συνέπιπτε με την μαρτυρία ολών όσων γνωρισαν την οσία μητερούλα μας.

οπως φαινεται καθαρά και στον βίο της ,δεν προετρεψε ποτέ κανέναν (ακομα και τις λιγες συμμονάστριες της οι οποίες είχαν καταλάβει την οσιακη ζωή της και την ευλαβουνταν) να εγκαταλείψει το παλαιο ή το νέο ημερολόγιο....

και ποτε δεν περιγέλασε τα μυστηρια που τελουνταν στη μονη της.

οι ιερεις που την γνωρισαν και οι θεολογοι και ο σεβαστος συγγαφεας του βίου της μπορουν να το βεβαιωσουν αυτό...

η γεροντισσα υπηρξε σημειο ενοτητος των ορθοδόξων εν αντιθεσει με τους πολλους διχαστες (ενθεν κακειθεν).....

[justin]

Απάντηση στον Justin :


O Micha έγραψε :

η οσιωτάτη γερόντισσα Ταρσώ εζησε εντος του περιβόλου της μεγαλύτερης παλιοημερολογιτικης μονης στην Ελλάδα.

Ο Justin έγραψε :

Λίαν αγαπητέ μου περισπούδαστε αδελφέ Silver έχεις δίκαιο , αλλά λάβε υπ' όψη σου ότι όσα γράφω αναιρούν την άποψη ότι η όντως Αγία Ταρσώ ήταν μέλος της "εκκλησίας" που αναφέρεις.

Ο Micha έγραψε :

φίλε Ιουστίνε δεν είμαι ζηλωτης και δεν σκοπεύω να γίνω...αλλά η ερμηνεία που δίνεις στην συγκεκριμενη συμπεριφορά της οσιας είναι αυθαιρετη.
η μακαρία γερόντισσα Ταρσώ ΔΕΝ αμφισβητούσε τα μυστηρια της μονής στην οποία εγκαταβιούσε...στο λέω γιατί την γνωρισα από κοντα(απο πολύ κοντα για να είμαι ακριβής) και έχω ιδιαν αντίληψη επί του θέματος...

Λίαν αγαπητέ μου περισπούδαστε αδελφέ Justin, ΔΕΝ έχεις δίκαιο, ... Κατόπιν τούτων, είναι πρόδηλον, ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι της επιτακτικής ανάγκης, εκδόσεως Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας της Νέας Εποχής (New Age)!!!, διότι κατά το Παύλειον : Το παλαιούμενον και γηράσκον εγγύς αφανισμού (Εβρ. Η:13)……

===============

Η Ορθόδοξος Εκκλησία έχει σταθεράν, βεβαίαν, πάμφωτον, "εν χάριτι" διδασκαλίαν η οποία είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος. Ο Ουρανός και η γή θα παρέλθουν, αλλ' από την Ορθόδοξον Πατερικήν Διδασκαλίαν δεν θα παρέλθη ούτε ιώτα, ούτε κεραία.

Λίαν αγαπητέ, περισπούδαστε και μακαριώτατε αδελφέ μου Sίlver, όπως πάντα είσαι α-ν-ε-π-α-ν-ά-λ-η-π-τ-ο-ς.

[nkope]

"Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα"

Πάντως αν ήμουν διαχειριστής θα έκανα τις 22 σελίδες αυτού του topic 12 σβήνοντας μόνο και μόνο τα άχρηστα quotes.

[Melpomeni]

Καλές οι θεωρητικές αναλύσεις φίλοι justin και Κωνσαντινοπολίτη, αλλά υπάρχουν τόμοι ολόκληροι από βιβλία που αναλύουν το συγκεκριμένο θέμα.

Ήρθε η ώρα να τελειώση αυτό το ζήτημα. Αυτό που παρακαλώ τόσο εσάς όσο και όλους τους υπόλοιπους είναι να εκφράσουν την άποψή τους επί του πρακτέου. Πως νομίζεται ότι μπορεί να λυθεί το πρόβλημα; Εκτός αν νομίζεται ότι δεν μπορεί ή δεν χρειάζεται να λυθεί. Τότε σας παρακαλώ ν΄απέχετε απ΄αυτή τη συζήτηση και ν' άφήσετε όσους π[ιστεύουν ότι μπορεί και πρέπει να λυθεί να εκφράσουν την άποψή τους.

ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ !
¨Λοιπον :
Το προβλημα πρεπει να λυθει. Ειναι αντι-Ορθοδοξη μια τετοια κατασταση.Ειναι σκανδαλο,ειναι αμαρτια.
Πρεπει να συγκληθει Συνοδος.Πρεπει να μαζεψουμε υπογραφες ,και οι του Παλαιου και οι του Νεου,και να ζητησουμε απο τους Ιεραρχες μας να επιδειξουν Αγαπη Χριστου και Αγαπη της Εκκλησιας Του,και ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΛΥΣΗ του προβληματος.Οχι αιωνιες συζητησεις και κωλυσιεργιες.Αυτες ειναι του πονηρου. Και χωρις εφευρεση δυσκολιων.
Αν ολοι εχουμε Αγαπη Χριστου θα λυθει το προβλημα. Αλλοιως, ας αναμενουμε την Κριση. ΟΛΟΙ .

[justin]

η γεροντισσα υπηρξε σημειο ενοτητος των ορθοδόξων εν αντιθεσει με τους πολλους διχαστες (ενθεν κακειθεν).....

Μisha, οι κατά Χριστόν σαλοί είναι οι μεγαλύτεροι Άγιοι. Όλοι όμως κάθονται κλαρίνο μπροστά στα Άγια. Επίτρεψέ μου λοιπόν, να παραμείνω πιστός στη γνώμη του Αγίου Παϊσίου.

Το επίμαχο χωρίο του ιερού Καβάσιλα, που ο ίδιος ο Ι. Κορναράκης –όχι τυχαία- παραθέτει, δείχνει σαφώς ότι κάτι δεν πάει καλά με τα μυστήρια των παλαιο/τών. Ακόμα και αν κάποιος δεχθεί , με πολλή καλή διάθεση, την τραβηγμένη από τα μαλλιά εγκυρότητα των «μυστηρίων» τους, παραμένει το γεγονός, ότι το Σώμα και Αίμα Χριστού μεταβάλλεται σε κρασόψωμο στο στόμα παντός αιρετικού ή σχισματικού. Ακόμη και άν το αντίδωρό τους ή ο αγιασμός τους διατηρείται ανέπαφος, εξακολουθεί να υφίσταται το αναντίρρητο γεγονός της εκκλησιολογικής τους ακυρότητας. Πρόκειται δλδ περί εικονικής -virtual- μεταλήψεως .

Εδώ τοποθετούμαι. Ναί, η Αγία Ταρσώ είναι μία μεγάλη ευκαιρία, μοναδική στα χρονικά, μια γέφυρα ενώσεως, ευλογημένη από την Υπεραγία Θεοτόκο. Ποιοί όμως θα την διαβούν; Κάθε γέφυρα καταλλαγής έχει και μιά πορτούλα αχαμνή, που πρέπει να σκύψεις να την διαβείς. Λέγεται ταπείνωση. Μπαίνεις σκυφτός ,στα τέσσερα. Αν μπείς έφιππος, με γιαταγάνι, κόβεις πολλά κεφάλια, μαζί και το δικό σου . Δυστυχώς όμως διαπιστώνω πως υπάρχουν πολλοί... σπαχήδες. Αν μπούν μέσα δεν θα γίνει γής μαδιάμ;

Ας σταθούμε και ας σκεφθούμε γιά λίγο. Μήπως η βιασύνη μας να ενισχύσουμε την αντιοικουμενική μας πτέρυγα με θερμοκέφαλους ζηλωτές, οδηγεί τελικά σε ασυγχώρητο εμφύλιο σύρραξη μεταξύ αδιακρίτων κυνηγών κεφαλών;

Έδωσα τα παραδείγματα της Αγίας Θεοδώρας της αυγούστας και του Μεγάλου Φωτίου. Μου αντιπρόσφεραν ...καταιγισμό αποφάσεων οικουμενικών συνόδων. Αναρωτιέμαι: έχουμε πιά χάσει εντελώς τα αγιοπνευματικά κριτήρια ερμηνείας της εκκλησιαστικής ιστορίας; Τί εξάλειψε τις αιρέσεις στο κάτω- κάτω; Οι όροι των οικουμενικών συνόδων ή οι προσευχές των Αγίων Πατέρων μας; Ο Άρειος θα κοινωνούσε και θα ξαναδημιουργούσε αίρεση- παρά τις αποφάσεις της οικ. Συνόδου- , αν δεν έκανε δεκτή ο Κύριος την προσευχή του αγίου Πατριάρχου ν α μην γίνει δεκτός σε κοινό ποτήριο... Και όλοι ξέρουμε που και πως κατέληξε ο Άρειος.

Λοιπόν, αυτό προτείνω, πως ο δικός μας αγώνας δεν είναι να πάρουμε κεφάλια , ούτε να αποφασίζουμε σαν Πατέρες της εκκλησίας, αλλά να αφυπνίσουμε τον υπνωτισμένο απο τα βιωτικά λαό και να προσευχόμαστε αδιαλείπτως, να πάρει την κατάσταση στά χέρια του ο Κύριος. Αμήν.