Aνοιξε την καρδιά σου
εις τον πνευματικό σου
και πες τις αμαρτίες σου
που ' κανες στον καιρό σου.
Ταπείνωση να έχετε
εις τον πνευματικό σας
να λέτε τις αμαρτίες σας
και κάθε λογισμό σας.
Μετάνοια - εξομολόγηση
η Θεία Κοινωνία είναι
τα μόνα εφόδια δια την σωτηρία.
Μετανοείται Χριστιανοί
και να εξομολογάστε
για να βρεθείτε καθαροί
εις τον Κριτή όταν πάτε.
Μετανοιωμένοι καθαροί και
εξομολογημένοι που ο Κριτής
να μην σας πει
η κόλαση αναμένει.
Της μετανοίας εντολή είναι
του Ιωάννη όπου εβάπτιζεν
τους πιστούς
εκεί στον Ιορδάνη.
Μετάνοια και προσευχή
δάκρυα και νηστεία
αυτά μας ανεβάζουνε
στην άνω Βασιλεία.
Αγιορείτου Μοναχού
ΕΥΓΕΝΙΟΥ
Ρεθυμνίου - Σταυρονικητιανού
Μετάνοια
Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές
-
nkope
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1347
- Εγγραφή: Σάβ Απρ 08, 2006 5:00 am
- Τοποθεσία: Κοζάνη
- Επικοινωνία:
Εὐχή 1η. Μεγάλου Βασιλείου.
Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός μας, ἡ πηγή τῆς ζωῆς καί τῆς ἀθανασίας, ὁ Δημιουργός ὅλης τῆς ὁρατῆς καί ἀοράτου κτίσεως, ὁ πάντοτε ὑπάρχων ὡς Υἱός τοῦ ἄναρχου Πατέρα Σου, πού γιά τήν πολλή Σου ἀγάπη, ὅταν ἦρθε ἡ κατάλληλη ὥρα, ἔγινες Ἄνθρωπος, σταυρώθηκες καί θυσιάστηκες γιά μᾶς τούς ἀχάριστους καί ἀγνώμονες, πού μέ τό δικό Σου Αἷμα ἔδωσες καινούρια ζωή στή φθαρμένη ἀπό τήν ἁμαρτία ἀνθρωπότητα· Ἐσύ ἀθάνατε Βασιλιά, πρόσδεξεκαί τή δική μου μετάνοια, καί ἄκουσε καί πρόσεξε τίς προσευχές μου. Γιατί ἁμάρτησα, Κύριε· ἁμάρτησα πρός τόν οὐρανό καί σέ Σένα τόν Ἴδιο, καί δέν εἶμαι ἄξιος νά στρέψω τό βλέμμα μου πρός τή μεγάλη Σου δόξα. Γιατί, μέ τό νά παραβῶ τίς ἐντολές Σου καί νά μήν ὑπακούσω τά προστάγματά Σου, ἐξόργισα τήν ἀγάπη Σου. Ἀλλά Σύ, Κύριε, πού εἶσαι ἀνεξίκακος, μακρόθυμος καί πολυέλεος, δέν μέ ἄφησες νά χαθῶ μαζί μέ τά ἁμαρτήματά μου, περιμένοντας πάντα τή μέρα πού θά ἐπιστρέψω πάλι κοντά Σου. Γιατί Ἐσύ, φιλάνθρωπε Θεέ μας, εἶπες διά τοῦ προφήτου Σου· Δέν θέλω τό θάνατο τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἀλλά τήν ἐπιστροφή του καί τή σωτηρία του. Γιατί δέν θέλεις νά χαθεῖ ὁ ἄνθρωπος πού εἶναι ἔργο τῶν χεριῶν Σου, οὔτε χαίρεσαι ὅταν χάνονται οἱ ἄνθρωποι (ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτιῶν τους), ἀλλά ἐπιθυμεῖς ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νά σωθοῦν καί νά γνωρίσουν τήν ἀλήθεια. Γι᾿ αὐτό κι ἐγώ, ἄν καί δέν εἶμαι ἄξιος οὔτε γιά τόν οὐρανό οὔτε γιά τή γῆ, ἀλλ᾿ οὔτε καί γι᾿ αὐτή τήν πρόσκαιρη ζωή, ἀφοῦ ὑπέταξα ὅλον τόν ἑαυτό μου στήν ἁμαρτία καί τόν ὑποδούλωσα στίς μάταιες ἡδονές, καί ἔτσι ἀμαύρωσα τήν εἰκόνα Σου, ἐπειδή ὅμως ἐξακολουθῶ νά εἶμαι δημιούργημα καί πλάσμα δικό Σου, δέν ἀπελπίζομαι ὁ ἄθλιος γιά τή δική μου σωτηρία καί προσβλέποντας μέ θάρρος στήν ἀμέτρητη εὐσπλαχνία Σου προσέρχομαι (νά κοινωνήσω). Δέξου, λοιπόν, κι ἐμένα, φιλάνθρωπε Χριστέ, ὅπως τήν πόρνη, ὅπως τόν ληστή, ὅπως τόν Τελώνη καί τόν Ἄσωτο γιό. Καί σήκωσε ἀπό πάνω μου τό βαρύ φορτίο τῶν ἁμαρτιῶν μου πού μέ πλακώνει· Ἐσύ πού βάσταξες καί βαστάζεις τίς ἁμαρτίες τοῦ κόσμου (πάνω στό Σταυρό) καί θεραπεύεις τίς ἀδυναμίες τῶν ἀνθρώπων· πού προσκαλεῖς κοντά Σου καί ξεκουράζεις ὅλους τούς κουρασμένους καί ἀποκαμωμένους (ἀπ᾿ τό ζυγό τῆς ἁμαρτίας)· πού δέν ἦλθες στόν κόσμο γιά νά καλέσεις τούς δικαίους σέ μετάνοια ἀλλά τούς ἁμαρτωλούς (ὅπως ἐγώ)· καθάρισέ με ἀπό κάθε μολυσμό τοῦ σώματος καί τῆς ψυχῆς μου· δίδαξέ με νά ζῶ ἁγία ζωή πού θά ἐμπνέεται ἀπό τό σεβασμό στίς ἐντολές Σου. Γιά νά μπορῶ μέ ἤρεμη καί καθαρή συνείδηση νά δεχτῶ τά ἅγια Μυστήριά Σου καί νά ἑνωθῶ μέ τό ἅγιο Σῶμα καί Αἷμα Σου, καί νά κατοικεῖς καί νά μένεις μέσα μου, μαζί μέ τόν Θεό Πατέρα καί τό Ἅγιο Πνεῦμα Σου. Ναί, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός μου· ἄς μή μοῦ προσθέσει κι ἄλλη ἁμαρτία ἡ μετάληψη τῶν ἀχράντων καί ζωοποιῶν Σου Μυστηρίων, καί οὔτε νά γίνω ψυχικά καί σωματικά ἀσθενής, ἐπειδή μεταλαμβάνω ἀναξίως τά ἅγια Δῶρα Σου. Ἀλλά, ἀντιθέτως, βοήθησέ με μέχρι τήν τελευταία μου ἀναπνοή νά δέχομαι χωρίς κατάκριση τά ἅγια Μυστήριά Σου, γιά νά ἔχω τήν χάρη καί τήν κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νά τά ἔχω ἐφόδια πολύτιμα γιά τήν αἰώνια ζωή καί νά εἶναι καλόδεχτη ἡ ἀπολογία μου ὅταν ἐνώπιόν Σου κριθῶ γιά τίς πράξεις μου. Γιά νά μετάσχω κι ἐγώ μαζί μέ ὅλους τούς ἐκλεκτούς Σου στήν ἀπόλαυση τῶν αἰωνίων Σου ἀγαθῶν, πού ἑτοίμασες γιά κείνους πού Σέ ἀγαποῦν, Κύριε, ἀπ᾿ τούς ὁποίους καί διαρκῶς δοξάζεσαι στούς αἰῶνες. Ἀμήν.
Από την ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως
Μετάφραση: Εὐάγγελος Γ. Καρακοβούνης
Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός μας, ἡ πηγή τῆς ζωῆς καί τῆς ἀθανασίας, ὁ Δημιουργός ὅλης τῆς ὁρατῆς καί ἀοράτου κτίσεως, ὁ πάντοτε ὑπάρχων ὡς Υἱός τοῦ ἄναρχου Πατέρα Σου, πού γιά τήν πολλή Σου ἀγάπη, ὅταν ἦρθε ἡ κατάλληλη ὥρα, ἔγινες Ἄνθρωπος, σταυρώθηκες καί θυσιάστηκες γιά μᾶς τούς ἀχάριστους καί ἀγνώμονες, πού μέ τό δικό Σου Αἷμα ἔδωσες καινούρια ζωή στή φθαρμένη ἀπό τήν ἁμαρτία ἀνθρωπότητα· Ἐσύ ἀθάνατε Βασιλιά, πρόσδεξεκαί τή δική μου μετάνοια, καί ἄκουσε καί πρόσεξε τίς προσευχές μου. Γιατί ἁμάρτησα, Κύριε· ἁμάρτησα πρός τόν οὐρανό καί σέ Σένα τόν Ἴδιο, καί δέν εἶμαι ἄξιος νά στρέψω τό βλέμμα μου πρός τή μεγάλη Σου δόξα. Γιατί, μέ τό νά παραβῶ τίς ἐντολές Σου καί νά μήν ὑπακούσω τά προστάγματά Σου, ἐξόργισα τήν ἀγάπη Σου. Ἀλλά Σύ, Κύριε, πού εἶσαι ἀνεξίκακος, μακρόθυμος καί πολυέλεος, δέν μέ ἄφησες νά χαθῶ μαζί μέ τά ἁμαρτήματά μου, περιμένοντας πάντα τή μέρα πού θά ἐπιστρέψω πάλι κοντά Σου. Γιατί Ἐσύ, φιλάνθρωπε Θεέ μας, εἶπες διά τοῦ προφήτου Σου· Δέν θέλω τό θάνατο τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἀλλά τήν ἐπιστροφή του καί τή σωτηρία του. Γιατί δέν θέλεις νά χαθεῖ ὁ ἄνθρωπος πού εἶναι ἔργο τῶν χεριῶν Σου, οὔτε χαίρεσαι ὅταν χάνονται οἱ ἄνθρωποι (ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτιῶν τους), ἀλλά ἐπιθυμεῖς ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νά σωθοῦν καί νά γνωρίσουν τήν ἀλήθεια. Γι᾿ αὐτό κι ἐγώ, ἄν καί δέν εἶμαι ἄξιος οὔτε γιά τόν οὐρανό οὔτε γιά τή γῆ, ἀλλ᾿ οὔτε καί γι᾿ αὐτή τήν πρόσκαιρη ζωή, ἀφοῦ ὑπέταξα ὅλον τόν ἑαυτό μου στήν ἁμαρτία καί τόν ὑποδούλωσα στίς μάταιες ἡδονές, καί ἔτσι ἀμαύρωσα τήν εἰκόνα Σου, ἐπειδή ὅμως ἐξακολουθῶ νά εἶμαι δημιούργημα καί πλάσμα δικό Σου, δέν ἀπελπίζομαι ὁ ἄθλιος γιά τή δική μου σωτηρία καί προσβλέποντας μέ θάρρος στήν ἀμέτρητη εὐσπλαχνία Σου προσέρχομαι (νά κοινωνήσω). Δέξου, λοιπόν, κι ἐμένα, φιλάνθρωπε Χριστέ, ὅπως τήν πόρνη, ὅπως τόν ληστή, ὅπως τόν Τελώνη καί τόν Ἄσωτο γιό. Καί σήκωσε ἀπό πάνω μου τό βαρύ φορτίο τῶν ἁμαρτιῶν μου πού μέ πλακώνει· Ἐσύ πού βάσταξες καί βαστάζεις τίς ἁμαρτίες τοῦ κόσμου (πάνω στό Σταυρό) καί θεραπεύεις τίς ἀδυναμίες τῶν ἀνθρώπων· πού προσκαλεῖς κοντά Σου καί ξεκουράζεις ὅλους τούς κουρασμένους καί ἀποκαμωμένους (ἀπ᾿ τό ζυγό τῆς ἁμαρτίας)· πού δέν ἦλθες στόν κόσμο γιά νά καλέσεις τούς δικαίους σέ μετάνοια ἀλλά τούς ἁμαρτωλούς (ὅπως ἐγώ)· καθάρισέ με ἀπό κάθε μολυσμό τοῦ σώματος καί τῆς ψυχῆς μου· δίδαξέ με νά ζῶ ἁγία ζωή πού θά ἐμπνέεται ἀπό τό σεβασμό στίς ἐντολές Σου. Γιά νά μπορῶ μέ ἤρεμη καί καθαρή συνείδηση νά δεχτῶ τά ἅγια Μυστήριά Σου καί νά ἑνωθῶ μέ τό ἅγιο Σῶμα καί Αἷμα Σου, καί νά κατοικεῖς καί νά μένεις μέσα μου, μαζί μέ τόν Θεό Πατέρα καί τό Ἅγιο Πνεῦμα Σου. Ναί, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός μου· ἄς μή μοῦ προσθέσει κι ἄλλη ἁμαρτία ἡ μετάληψη τῶν ἀχράντων καί ζωοποιῶν Σου Μυστηρίων, καί οὔτε νά γίνω ψυχικά καί σωματικά ἀσθενής, ἐπειδή μεταλαμβάνω ἀναξίως τά ἅγια Δῶρα Σου. Ἀλλά, ἀντιθέτως, βοήθησέ με μέχρι τήν τελευταία μου ἀναπνοή νά δέχομαι χωρίς κατάκριση τά ἅγια Μυστήριά Σου, γιά νά ἔχω τήν χάρη καί τήν κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νά τά ἔχω ἐφόδια πολύτιμα γιά τήν αἰώνια ζωή καί νά εἶναι καλόδεχτη ἡ ἀπολογία μου ὅταν ἐνώπιόν Σου κριθῶ γιά τίς πράξεις μου. Γιά νά μετάσχω κι ἐγώ μαζί μέ ὅλους τούς ἐκλεκτούς Σου στήν ἀπόλαυση τῶν αἰωνίων Σου ἀγαθῶν, πού ἑτοίμασες γιά κείνους πού Σέ ἀγαποῦν, Κύριε, ἀπ᾿ τούς ὁποίους καί διαρκῶς δοξάζεσαι στούς αἰῶνες. Ἀμήν.
Από την ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως
Μετάφραση: Εὐάγγελος Γ. Καρακοβούνης