Μοναστική ζωή?

[vasilikh]

Έχει περάσει απο το μυαλό σας να γίνετε μοναχοί?Αυτή σας η σκέψη είναι σοβαρή ή επιπόλαια?Τί σας έχει οδηγήσει σε αυτή τη σκέψη?

Εγώ το έχω σκεφτεί πολλές φορές,λογω του οτι εκεί θα ήμουν απερίσπαστα κοντά στο Θεό!Αλλά με κρατούν πολλά πράγματα εδώ, στον κόσμο:ένα απο αυτά οι γονείς μου. Υπάρχουν και άλλα...

Είναι πολύ δύσκολο να επικεντρώνεσαι στα πνευματικά σου καθήκοντα μέσα σε έναν, επί το πλείστον, άπιστο κόσμο.Βομβαρδιζόμαστε απο παντού απο ανθρώπους που μας βάζουν κακούς λογισμούς και πασχίζουμε να διατηρηθούμε αγνοί, χωρίς επιτυχία.Θέλει πολύ μεγάλο αγώνα και δύναμη ψυχής!!!Αντισταθείτε στα ασχημα πρότυπα που μας προβάλουν.Ας γίνει πρότυπό μας ο Χριστός μας και οι Άγιοί Του!Και να διαβάζουμε όσο περισσότερο γίνεται για τη θρησκεία μας, να γίνουμε <<κυματοθραύστες>> των κυμάτων των πειρασμών μας!

Έτσι όπως μας τα λες ευλογημένη... για να βάλουμε και λίγο την ψυχολογία (!) μέσα μάλλον για στατιστικολόγος μου μοιάζεις!

Δεν πειράζει ο Θεός όλους μας δέχεται!

Προσωπικά πιστεύω ότι ο μοναχισμός είναι μια κατ ευθείαν πορεία προς το Θεό. Κόβεις δρόμο, έχεις σιγουριά, μεγαλύτερη βοήθεια σίγουρα.
Άλλο πράγμα να πηγαίνεις από την Εθνική Οδό, Αθήνα-Θεσσαλονίκη (ας πούμε) και άλλο να πηγαίνεις από κατσικόδρομους...
Φυσικά μην ξεχνάμε ότι στην Εθνική υπάρχουν και κάποια διόδια!!!
Αλλά μήπως αν πας από τις λακκούβες δεν πληρώνεις; Και το χειρότερο... μπορεί να μην φτάσεις ποτέ!

Αλλά όπως ειπώθηκε χρειάζεσαι καλό οδηγό, όπως και σε κάθε πορεία, ιδίως όταν πρόκειται για πρωταθλητισμό!

π.Αντώνιε σας ευχαριστώ πολύ για την παρέμβασή σας!!!

Δεν είμαι στατιστικολόγος, ούτε έχω τέτοιες βλέψεις!Δε με ενδιαφέρουν τόσο τα ποσοστά που παρέθεσα παραπάνω!Απλά θέλω να δω εάν και άλλοι αδελφοί μου, έχουν τους προβληματισμούς και τα προβλήματα που αντιμετωπίζω στην πορεία μου της προσέγγισης του Θεού.Βρίσκομαι σε διαρκή πόλεμο μέσα μου.Πέφτω συνέχεια σε λακούβες μεσα στον κατσικόδρομο που πορεύομαι.Και προσπαθώ να βγαίνω απο αυτές, να μη βαλτώνω εκεί.Έχω καλό οδηγό και έχω, νομίζω, ελπίδες να φθάσω στον προορισμό μου, έστω και τελευταία.Μακάρι να μπορέσω!Θα προσπαθώ.

Και πάλι σας ευχαριστώ και συγχωρέστε με αν είπα κάτι που δεν έπρεπε!

Την ευλογία σας.

[paroikos]

"Βαριά η καλογερική, δυσβάσταχτος ο γάμος". Ό,τι γίνεται στα πλαίσια της εκκλησιαστικής ζωής είτε γάμος, είτε μοναχισμός, έχει δυσκολίες, πειρασμούς και "ανηφοριές" δυνατές. Η απόφαση για τον μοναχισμό πρέπει να ωριμάσει καλά πρώτα μέσα μας. Έτσι πιστεύω, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που με καλή προαίρεση προσήλθαν στον μοναχισμό αλλά κάπου στην πορεία τα βρήκαν μπαστούνια και φτάσανε στο σημείο να πατήσουν τις υποσχέσεις που δώσανε στην κουρά. Νομίζω ότι ο γ. Παΐσιος δίνει τη λύση. Στον βίο του που συνέγραψε ο μακαριστός ιερομόναχος Ισαάκ περικλείεται και η "φιλοσοφία" του Γέροντα περί μοναχισμού που μπορεί να συμπυκνωθεί στο ότι αυτό μου μετράει είναι η χριστιανική ζωή και όχι το ράσο. Αν ζούμε με τον τρόπο που ορίζει η εκκλησία, κι αν αυτό γίνει σκοπός μας, ο Θεός θα δείξει με τον τρόπο του αν κάποιος ή κάποια κάνει για το μοναστήρι ή δεν κάνει. Κι επειδή σ' ενδιαφέρει και η άποψη των μελών, να σου πω τον λογισμό μου, δεν ξέρω αν είναι σωστος ή όχι, ότι αυτά τα αφήνουμε να ωριμάσουν μέσα μας (αν υπάρχει τάση προς τον μοναχισμό) εφόσον καταθέσουμε αυτό το ενδεχόμενο στον πνευματικό μας, ο οποίος έχοντας κατά πρώτο λόγο τη χάρη του Θεού και κατά δεύτερον ως "τρίτος" που ξέρει τι αγώνα κάνουμε ή τι αγώνα μπορούμε να κάνουμε, με λίγα λόγια ξέρει "τι ψάρια πιάνουμε" αναλόγως θα μας πει πράγματα, χωρίς να πιέσει προς την μια ή την άλλη κατεύθυνση, και το τοπίο θα ξεκαθαρίσει.
Αλλά το βασικότερο, έχω την εντύπωση, είναι το να σωθούμε και όχι αν θα γίνουμε μοναχοί/μοναχές ή κληρικοί. Γνωρίζω κάποιους ανθρώπους οι οποίοι άντεχαν, όπως τουλάχιστον φαινόταν, στα κριτήρια του μοναχικού βίου, αλλά από υπακοή παντρεύτηκαν και κάνανε πολύ καλές οικογένειες. Το θέμα είναι να φτάσουμε με ασφάλεια στο λιμάνι. Προσωπικά, όπως θαυμάζω του μοναχούς που αφιερώνονται ειλικρινά στη μοναχική ζωή με νηστείες αυστηρές, με μετάνοιες, με κόπους στα διακονήματα, με πολύωρες ακολουθίες, με ασκήσεις και μοιάζουν με επίγειους αγγέλους, έτσι θαυμάζω κι αυτούς που ζουν στον κόσμο και αγωνίζονται να προσπεράσουν τους πειρασμούς που σήμερα τους αντικρίζουμε και μόνο όταν ανοίξουμε την πόρτα του σπιτιού μας, όπως και τους γονείς που μεριμνούν και προσεύχονται για τα παιδιά τους. Ας κάνουμε εμείς το ανθρωπίνως δυνατόν και ο Θεός θα βει τρόπο να μας δείξει τι θέλει από 'μας. Έτσι θα τηρήσουμε και την προσευχή που λέει "Γεννηθήτω το θέλημά σου" και όχι "Γεννηθήτω το θέλημά μου".
Αυτά πιστεύω προσωπικά, χωρίς να ξέρω αν είναι σωστά ή όχι. :D

[deppy28]

Καλησπέρα σε όλους,
Πριν κάποια ώρα πέρασα και από παναγία Μυρτιδιώτισσα,Μικρολίμανο,και άναψα και ένα κεράκι και είπα και 2 λόγια για όλους...
Η Παναγία είναι ΜΕΓΑΛΗ,και χαμός από τα θαύματα στην εκκλησία αυτή..
Μπορεί να γίνει και σε κάποιους από εσάς!!
(Η Ελπίδα πεθαίνει τελευταία ..και τα πουλιά τραγουδώντας)
Υγιαίνετε,καλή Σαρακοστή,και όσοι είναι να πάνε μοναστήρι,ας πάνε επιτέλους........τα λόγια είναι φτώχια...Να ε'ιστε καλά!!

[vasilikh]

Καλησπέρα σε όλους,
Πριν κάποια ώρα πέρασα και από παναγία Μυρτιδιώτισσα,Μικρολίμανο,και άναψα και ένα κεράκι και είπα και 2 λόγια για όλους...
Η Παναγία είναι ΜΕΓΑΛΗ,και χαμός από τα θαύματα στην εκκλησία αυτή..
Μπορεί να γίνει και σε κάποιους από εσάς!!
(Η Ελπίδα πεθαίνει τελευταία ..και τα πουλιά τραγουδώντας)
Υγιαίνετε,καλή Σαρακοστή,και όσοι είναι να πάνε μοναστήρι,ας πάνε επιτέλους........τα λόγια είναι φτώχια...Να ε'ιστε καλά!!

Kαλησπέρα αγαπητή "Deppy28"!
H Παναγία πάντα κοντά σου!Θα επισκεφτώ κι εγώ αυριο την Παναγία την Μυρτιδιώτισσα στο Μικρολίμανο!Η Παναγία πάντα βοηθά, αν την παρακαλέσουμε με δάκρυα και αληθή πίστη!

Η Παναγία να σου φανερώσει ό,τι επιθυμείς!!!

Όσο για το θέμα του μοναχισμού που έθεσα, κατάλαβα πως δεν χρειάζονται πολλά λόγια και πολλές αναλύσεις.

Καλή Σαρακοστή !!!

[vasilikh]

Διάβασα κάτι ενδιαφέρον απο τη Χριστιανική Φοιτητική Δράση και είπα να το παραθέσω....


<<Ζωή συνεχούς μετανοίας

Η αναζήτηση του Θεού δεν πραγματοποιείται άπαξ διά παντός, αλλά μάλλον σε μια συνεχή προσπάθεια, στη μετάνοια. "Ου δύναται δένδρον σαπρόν καρπούς καλούς ποιείν" (Ματθ. ζ΄18. Μετάνοια σημαίνει αλλαγή του νου, μεταβολή του ανθρώπου, μετάβαση από μια κατάσταση σε άλλη. Η ζωή του μοναχού είναι μια ζωή συνεχούς μετανοίας υπ' αυτή την έννοια. Είναι ένα αδιάλειπτο "Κύριε ελέησον!". Είναι μια αδιάκοπη αναζήτηση του Θεού, κάθε μέρα. Η καλύτερη περιγραφή της κατάστασης του μοναχού βρίσκεται στη φράση του απ. Παύλου: "Τα μεν οπίσω επιλανθανόμενος, τοις δε έμπροσθεν επεκτεινόμενος" (Φιλιπ. γ΄ 14). Η μοναστική ζωή είναι μια "επέκταση", η οποία δε γνωρίζει στάση: διότι το να πει κανείς, ότι "έφτασε" στην τελειότητα, αυτό θα σήμαινε μια τρομερή πτώση (Αγ. Γρηγόριος Νύσσης). Ο Θεός είναι η μόνη αλήθεια, από την οποία δε χορταίνει κανείς ποτέ. Και στη μετάνοια υπάρχει μια δίψα του Θεού απεριόριστη. Η ψυχή φύσει θέλει το Θεό και αγαπά το Θεό. Όταν δεν τον ζητάει, σκοτίζεται. Αλλά όταν δε ζητάει το Θεό, ζητά την ηδονή και γίνεται δούλος της. Στη συνέχεια, θλίβεται και ζητά άλλη ηδονή κ.ο.κ. Ενώ η δίψα του Θεού είναι χωρίς τέλος. Γι' αυτό τίποτε δε τη σβήνει παρά ο Θεός και η αγάπη Του. Όσο περισσότερο γνωρίζουμε το Θεό, τόσο περισσότερο διψάμε να τον γνωρίσουμε. Και όσο περισσότερο τον εννοούμε και τον κατέχουμε, τόσο η ικανότητά μας προς κατανόησή Του αυξάνει (όπως ο ασκός ο οποίος μεγαλώνει, όταν γεμίζει). "Δε θα με ζητούσες, εάν δε με είχες ήδη βρει" (Πασκάλ). "Ευρείν τον Θεόν" σημαίνει να τον αναζητάς αδιάκοπα, κατά τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης. Κι αυτό δε σταματά μετά το θάνατο, αλλά συνεχίζεται στη μέλλουσα ζωή. Κατ' αυτό τον τρόπο, η ζωή του μοναχού είναι μια πρόγευση της αιωνιότητας.

Αυτό το βλέπουμε στη ζωή του μεγάλου ασκητή Σισώη. Στην επιθανάτιο κλίνη του τον περικύκλωσαν οι αδελφοί του οι μοναχοί. Αίφνης, βλέπουν το πρόσωπό του να φωτίζεται. Τι βλέπεις; τον ρωτούν. Βλέπω τον πατέρα μας Αντώνιο το Μέγα. Κατόπιν φωτιζόμενος περισσότερο βλέπει τους αγίους Αποστόλους. Στη συνέχεια, το πρόσωπό του καταυγάζεται και ακτινοβολεί. Βλέπει την Παναγία Παρθένο. Οι αδελφοί βλέπουν τα χείλη του να κινούνται και τον ρωτούν τι λέει. Ικετεύω την Παρθένο Θεοτόκο να μου χορηγήσει μια παράταση για να αρχίσω τη μετάνοιά μου. Έτσι ο γέρων Σισώης, περίφημος μεταξύ των πατέρων της ερήμου, ο οποίος πέρασε τη ζωή του στις νηστείες, τις αγρυπνίες και τις κακουχίες, ζητάει στην επιθανάτια κλίνη του, τη στιγμή που ατενίζει τη δόξα του Θεού, να αρχίσει τη μετάνοια!

Γι' αυτό οι μοναχοί ονομάστηκαν κατ' εξοχήν ασκητές και αθλητές, αγωνιστές της ευσεβείας και στρατιώτες της ουράνιας βασιλείας, νέοι ολυμπιονίκες. Η ζωή τους ήταν ένα πάλαισμα, το μοναστήρι παλαίστρα και στίβος. Με την άσκηση και τη βία, με την εγκράτεια και τη νηστεία αγωνίζονταν νυχθημερόν να κατακτήσουν το Χριστό και τη βασιλεία Του. >>

[katerina71]

Θα απαντήσω με τα ακόλουθα λόγια του αγαπητού Μisha

ααα,ωραιο θέμα.!!!

Βασιλική τα πραγματα δεν ειναι παντα οπως φαινονται...πολλες φορες (τις περισσοτερες για να ειμαι ακριβης) η επιθυμια για την μοναχική ζωή δεν ειναι αποτέλεσμα θειου ζήλου αλλά διαφυγή από την πραγματικότητα προς έναν ιδεατο κοσμο,ο οποίος ομως ειναι κατ ουσιαν ανυπαρκτος......

και αρκετές φορές η επιλογή γινεται βιαστικά,υπό πίεση και διχως θεοφορο πνευματικο οδηγό με αποτελεσμα πολλα ψυχικα και κοινωνικά ναυάγια...(αν παραστει αναγκη θα σας φερω πολλά παραδειγματα ανδρων και γυναικων)


οι εξαιρεσεις του παραπάνω κανονα θα ειναι οι όσιοι των χρονων που ερχονται.....