Προσευχές
Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές
Προσευχές
Σ'αυτο το θεμα θα ηθελα να μαζεψουμε συγκεντρωτικα τις προσευχες που ο καθενας γνωριζει!
Αρχιζω με την γνωστη σε ολους προσευχη των 10 τους Γ.Πορφυριου
που καταφερε τοσο ομορφα να μας μαζεψει ολους κοντα του!!
Κυριε Ιησού Χριστέ ελέησον με
ελεησον με και για εμας και για τους δικους μας και για τους ασθενεις ψυχικά και σωματικά και τους φυλακισμενους και οσους σκεφτονται να αυτοκτονησουν και οσους ειναι στη φυλακη και τους μελλοθανατους και τους ψυχορραγουντες και τις κοπελες που σκεφτονται να κανουν εκτρωση,τα ορφανα και τις χηρες,τους "εχθρους" και φιλους μας,τους ζωντες και κεκοιμημενους
ελεησον με γιατι ειμαστε ενα ολοι (ινα ωσιν εν)και μοιραζομαστε την κοινη ανθρωπινη φυση και οταν πασχει ενα μελος συμπασχει παντα τα μελη.
Κυριε Ιησού Χριστέ ελέησον με
Αρχιζω με την γνωστη σε ολους προσευχη των 10 τους Γ.Πορφυριου
που καταφερε τοσο ομορφα να μας μαζεψει ολους κοντα του!!
Κυριε Ιησού Χριστέ ελέησον με
ελεησον με και για εμας και για τους δικους μας και για τους ασθενεις ψυχικά και σωματικά και τους φυλακισμενους και οσους σκεφτονται να αυτοκτονησουν και οσους ειναι στη φυλακη και τους μελλοθανατους και τους ψυχορραγουντες και τις κοπελες που σκεφτονται να κανουν εκτρωση,τα ορφανα και τις χηρες,τους "εχθρους" και φιλους μας,τους ζωντες και κεκοιμημενους
ελεησον με γιατι ειμαστε ενα ολοι (ινα ωσιν εν)και μοιραζομαστε την κοινη ανθρωπινη φυση και οταν πασχει ενα μελος συμπασχει παντα τα μελη.
Κυριε Ιησού Χριστέ ελέησον με
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Προσευχή αγάπης
Κύριε, Κάνε με όργανο της ειρήνης.
Κάνε στη θέση του μίσους, να βάζω την αγάπη.
Στη θέση της ύβρης, να βάζω τη συγγνώμη.
Στη θέση της πλάνης να βάζω την πίστη.
Στη θέση της διχόνοιας να βάζω την ένωση.
Στη θέση της απελπισίας να βάζω την ελπίδα.
Στη θέση της λύπης να βάζω τη χαρά.
Κύριε, Κάνε να μη ζητώ τόσο να παρηγορηθώ, όσο να παρηγορώ.
Να μη ζητώ τόσο να αγαπούμαι, όσο να αγαπώ.
Γιατί όταν δίνουμε λαμβαίνουμε.
Όταν λησμονούμε τον εαυτό μας, τον ξαναβρίσκουμε.
Όταν συγχωρούμε λαμβαίνουμε την άφεση.
Όταν αποθνήσκουμε, βρίσκουμε την αιώνια ζωή.
Κύριε, Κάνε με όργανο της ειρήνης.
Κάνε στη θέση του μίσους, να βάζω την αγάπη.
Στη θέση της ύβρης, να βάζω τη συγγνώμη.
Στη θέση της πλάνης να βάζω την πίστη.
Στη θέση της διχόνοιας να βάζω την ένωση.
Στη θέση της απελπισίας να βάζω την ελπίδα.
Στη θέση της λύπης να βάζω τη χαρά.
Κύριε, Κάνε να μη ζητώ τόσο να παρηγορηθώ, όσο να παρηγορώ.
Να μη ζητώ τόσο να αγαπούμαι, όσο να αγαπώ.
Γιατί όταν δίνουμε λαμβαίνουμε.
Όταν λησμονούμε τον εαυτό μας, τον ξαναβρίσκουμε.
Όταν συγχωρούμε λαμβαίνουμε την άφεση.
Όταν αποθνήσκουμε, βρίσκουμε την αιώνια ζωή.
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Προσευχή στον Ιησού Χριστό
Κύριε Ιησού Χριστέ, Θεέ μου, δός μου τη σημερινή μέρα αγαθή, αναμάρτητη και καθαρή. Κύριε, μή μ΄εγκαταλείπεις. Μή φεύγεις μακρυά μου. Άπλωσε το χέρι Σου και βοήθησέ με. Κύριε, στήριξέ με και φύτεψε στην καρδιά μου την αγάπη και το μεγάλο σεβασμό για Σένα. Κύριε, δίδαξέ με να ζω κατά το Άγιο θέλημά Σου. Κάμε, Κύριε, να συναισθάνομαι τις αμαρτίες μου και να λυπάμαι γι΄αυτές. Ελευθέρωσέ με από κάθε ψυχικό και σωματικό πειρασμό. Διώξε απ΄το νου μου κάθε βρώμικο, αισχρό και ανυπότακτο λογισμό. Κύριε, βοήθησέ με να βγάλω από μέσα μου την αμέλεια, την λύπη, την λησμοσύνη, την αναισθησία, την πώρωση. Κύριε, που είσαι σπλαγχνικός, ελέησέ με και συγχώρησε όλες τις ανομίες μου. Και κάμε να ζω με ησυχία, με μετάνοια, με εξομολόγηση και με πίστη καθαρή. Αμήν.
Παϊσιος ο Μέγας
Κύριε Ιησού Χριστέ, Θεέ μου, δός μου τη σημερινή μέρα αγαθή, αναμάρτητη και καθαρή. Κύριε, μή μ΄εγκαταλείπεις. Μή φεύγεις μακρυά μου. Άπλωσε το χέρι Σου και βοήθησέ με. Κύριε, στήριξέ με και φύτεψε στην καρδιά μου την αγάπη και το μεγάλο σεβασμό για Σένα. Κύριε, δίδαξέ με να ζω κατά το Άγιο θέλημά Σου. Κάμε, Κύριε, να συναισθάνομαι τις αμαρτίες μου και να λυπάμαι γι΄αυτές. Ελευθέρωσέ με από κάθε ψυχικό και σωματικό πειρασμό. Διώξε απ΄το νου μου κάθε βρώμικο, αισχρό και ανυπότακτο λογισμό. Κύριε, βοήθησέ με να βγάλω από μέσα μου την αμέλεια, την λύπη, την λησμοσύνη, την αναισθησία, την πώρωση. Κύριε, που είσαι σπλαγχνικός, ελέησέ με και συγχώρησε όλες τις ανομίες μου. Και κάμε να ζω με ησυχία, με μετάνοια, με εξομολόγηση και με πίστη καθαρή. Αμήν.
Παϊσιος ο Μέγας
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Μείνε, Κύριε, και μη μ' αφήσεις μόνο.
Θέλω, όταν έρθουν οι εχθροί μου,
που ζητούν να καταπιούν την ψυχή μου,
να σε βρούν μέσα μου, και να φύγουν για πάντα,
για να μη μπορέσουν ξανά να με βλάψουν βλέποντάς σε
τον ισχυρότερο πάντων να κάθεσαι στον οίκο της ταπεινής μου ψυχής.
Ναί, Δέσποτα, όπως με θυμήθηκες όταν ζούσα στον κόσμο
και χωρίς να το καταλάβω με διάλεξες εσύ,
με χώρισες απ' τον κόσμο και μ' έκανες κοινωνό της θείας σου δόξης,
έτσι και τώρα φύλαξέ με πάντοτε σταθερό
κι αμετακίνητο στην ενοίκησή σου εντός μου.
Βλέποντάς σε αδιάκοπα εγώ ο νεκρός θ'ανασταίνομαι και θα ζω,
έχοντάς σε εγώ ο φτωχός θα πλουτίζω διαρκώς
και θα γίνω πλουσιότερος απ' όλους τους βασιλιάδες.
και θα σε τρώγω και θα σε πίνω και θα σε ντύνομαι κάθε ώρα,
ώστε να ζω και τώρα και πάντα εντρυφώντας σε ανεκλάλητα αγαθά.
Γιατί εσύ είσαι κάθε αγαθό και κάθε δόξα και κάθε τρυφή και σε σένα πρέπει η δόξα στην Αγία και Ομοούσιο και Ζωοποιό Τριάδα,
που όλοι οι πιστοί τη σέβονται και τη γνωρίζουν,
την προσκυνούν και τη λατρεύουν στα πρόσωπα
του Πατέρα και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος
τώρα και πάντα και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου
Θέλω, όταν έρθουν οι εχθροί μου,
που ζητούν να καταπιούν την ψυχή μου,
να σε βρούν μέσα μου, και να φύγουν για πάντα,
για να μη μπορέσουν ξανά να με βλάψουν βλέποντάς σε
τον ισχυρότερο πάντων να κάθεσαι στον οίκο της ταπεινής μου ψυχής.
Ναί, Δέσποτα, όπως με θυμήθηκες όταν ζούσα στον κόσμο
και χωρίς να το καταλάβω με διάλεξες εσύ,
με χώρισες απ' τον κόσμο και μ' έκανες κοινωνό της θείας σου δόξης,
έτσι και τώρα φύλαξέ με πάντοτε σταθερό
κι αμετακίνητο στην ενοίκησή σου εντός μου.
Βλέποντάς σε αδιάκοπα εγώ ο νεκρός θ'ανασταίνομαι και θα ζω,
έχοντάς σε εγώ ο φτωχός θα πλουτίζω διαρκώς
και θα γίνω πλουσιότερος απ' όλους τους βασιλιάδες.
και θα σε τρώγω και θα σε πίνω και θα σε ντύνομαι κάθε ώρα,
ώστε να ζω και τώρα και πάντα εντρυφώντας σε ανεκλάλητα αγαθά.
Γιατί εσύ είσαι κάθε αγαθό και κάθε δόξα και κάθε τρυφή και σε σένα πρέπει η δόξα στην Αγία και Ομοούσιο και Ζωοποιό Τριάδα,
που όλοι οι πιστοί τη σέβονται και τη γνωρίζουν,
την προσκυνούν και τη λατρεύουν στα πρόσωπα
του Πατέρα και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος
τώρα και πάντα και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Έλα, το φώς το αληθινό, έλα, η αιώνια ζωή,
έλα, το απόκρυφο μυστήριο, ο ανώνυμος θησαυρός,
το ανεκφώνητο πράγμα, το ακατανόητο πρόσωπο,
η παντοτινή αγαλλίαση, το ανέσπερο φως,
έλα, η αληθινή προσδοκία αυτών που μέλλουν να σωθούν.
Έλα, των πεσμένων η έγερση, έλα, των νεκρών η ανάσταση.
Έλα, Δυνατέ, που δημιουργείς, μεταπλάθεις κι αλλοιώνεις τα πάντα με μόνη τη θέλησή σου!
Έλα, αόρατε, ανέγγιχτε κι αψηλάφητε.
Έλα, συ που μένεις πάντα αμετακίνητος,
μα κάθε στιγμή μετακινείσαι ολόκληρος,
για να 'ρθεις σε μας, που κειτόμαστε στον άδη,
ο υπεράνω πάντων των ουρανών.
Έλα, πολυπόθητο και πολυθρύλητο όνομα,
που όμως αδυνατούμε να περιγράψουμε τι ήσουν ακριβώς,
ή να γνωρίσουμε την ουσία και τις ιδιότητές σου.
Έλα, παντοτινή χαρά, έλα, αμαράντινο στεφάνι,
έλα, πορφύρα του μεγάλου Θεού και βασιλιά μας.
Έλα, κρυστάλλινη ζώνη διαμαντοστόλιστη,
έλα, απλησίαστο υπόδημα, έλα βασιλική αλουργίδα
κι όντως αυτοκρατορική δεξιά!
Έλα, συ που πόθησε και ποθεί η ταλαίπωρή μου ψυχή,
έλα, συ ο Μόνος προς εμένα τον μόνο γιατί,
καθώς βλέπεις είμαι μόνος!…
Έλα, συ που με ξεχώρισες απ' όλα και μ' έκανες μοναδικό πάνω στη γή.
Έλα, συ που έγινες ο πόθος της ψυχής μου και μ' αξίωσες να σε ποθήσω
τον απρόσιτο παντελώς!
Έλα, πνοή μου και ζωή, έλα της ταπεινής μου ψυχής παρηγοριά,
έλα, χαρά και δόξα μου κι' ατέλειωτη τρυφή.
Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου
έλα, το απόκρυφο μυστήριο, ο ανώνυμος θησαυρός,
το ανεκφώνητο πράγμα, το ακατανόητο πρόσωπο,
η παντοτινή αγαλλίαση, το ανέσπερο φως,
έλα, η αληθινή προσδοκία αυτών που μέλλουν να σωθούν.
Έλα, των πεσμένων η έγερση, έλα, των νεκρών η ανάσταση.
Έλα, Δυνατέ, που δημιουργείς, μεταπλάθεις κι αλλοιώνεις τα πάντα με μόνη τη θέλησή σου!
Έλα, αόρατε, ανέγγιχτε κι αψηλάφητε.
Έλα, συ που μένεις πάντα αμετακίνητος,
μα κάθε στιγμή μετακινείσαι ολόκληρος,
για να 'ρθεις σε μας, που κειτόμαστε στον άδη,
ο υπεράνω πάντων των ουρανών.
Έλα, πολυπόθητο και πολυθρύλητο όνομα,
που όμως αδυνατούμε να περιγράψουμε τι ήσουν ακριβώς,
ή να γνωρίσουμε την ουσία και τις ιδιότητές σου.
Έλα, παντοτινή χαρά, έλα, αμαράντινο στεφάνι,
έλα, πορφύρα του μεγάλου Θεού και βασιλιά μας.
Έλα, κρυστάλλινη ζώνη διαμαντοστόλιστη,
έλα, απλησίαστο υπόδημα, έλα βασιλική αλουργίδα
κι όντως αυτοκρατορική δεξιά!
Έλα, συ που πόθησε και ποθεί η ταλαίπωρή μου ψυχή,
έλα, συ ο Μόνος προς εμένα τον μόνο γιατί,
καθώς βλέπεις είμαι μόνος!…
Έλα, συ που με ξεχώρισες απ' όλα και μ' έκανες μοναδικό πάνω στη γή.
Έλα, συ που έγινες ο πόθος της ψυχής μου και μ' αξίωσες να σε ποθήσω
τον απρόσιτο παντελώς!
Έλα, πνοή μου και ζωή, έλα της ταπεινής μου ψυχής παρηγοριά,
έλα, χαρά και δόξα μου κι' ατέλειωτη τρυφή.
Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Η προσευχή του μικρού Νέγρου
Κύριε είμαι πολύ κουρασμένος
βαδίζω από το λάλημα του πετεινού - το ξέρεις-
κι ο λόφος που οδηγεί προς το σχολείο τους είναι πολύ ψηλός
κύριε δεν θέλω να πάω άλλο στο σχολείο τους.
Κάνε ότι μπορείς να μην πατήσω πια εκεί
θέλω να παίρνω από πίσω τον πατέρα στους δροσερούς χειμάρρους
όταν η νύχτα πλέει ακόμα μες στο μυστήριο του δάσους
όπου γλιστρούν τα πνεύματα απ' την αυγή κυνηγημένα.
Άσε με κύριε να διασχίζω ξυπόλυτος τα κόκκινα χωράφια...
Άσε το μεσημέρι να κοιμάμαι στων καρυδόδενδρων τις ρίζες
και να ξυπνάω όταν στο βάθος πέρα
στριγκλίζει των λευκών η σειρήνα και το εργοστάσιο
καθώς καράβι αραγμένο σ' ωκεανό ζαχαροκάλαμου
ξερνά μες στις πεδιάδες το νέγρικο πλήρωμά του
Θεέ μου, δεν θέλω πια να πάω στο σχολείο τους
κάνε κάτι να μην πατήσω πια εκεί
Άστους να λένε πως ο κάθε μικρός νέγρος θα πρέπει να πηγαίνει
να γίνεται ίδιος μ' αυτούς τους κύριους της πόλης
μ' αυτούς τους καθώς πρέπει κύριους της πόλης
Εγώ δεν θέλω κύριε να μοιάσω σαν κι αυτούς...
Θέλω ν' ακούω αυτά που λέει μεσ' την νύχτα
Θαμπή φωνή ενός γέρου που διηγείται παλιές ιστορίες
γι τον φτωχούλη το λαγό και για τον ζάμπα
γι' αυτά και για άλλα ακόμη που δεν γράφουν τα βιβλία.
Οι νέγροι θεέ μου -ξέρεις- δούλεψαν πολύ
για να πρέπει τώρα να μάθουν περισσότερα από βιβλία
που λεν για πράγματα άσχετα με την εδώ ζωή μας.
Κι είναι στ' αλήθεια θέ μου το σχολείο τους πληκτικό
Μια σκέτη πλήξη, όπως
αυτοί οι κύριοι της καθώς πρέπει
που δεν γνωρίζουν να χορεύουν κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι
που δεν γνωρίζουν να βαδίζουν πάνω στην πέτσα των ποδιών τους
που δεν γνωρίζουν να διηγούνται παραμύθια στα νυχτέρια
Κύριε, δεν θέλω πια να πάω στο σχολείο τους
(Guy Tirolien, μτφ. Θ. Τασούλης)
Η προσευχή του μικρού νέγρου είναι και του μικρού λευκού.
Έτσι κι αλλιώς η ψυχή δεν έχει χρώμα μήτε φύλο
και το σχολείο παροπλίζει εξίσου την κινητικότητα τους.
Κύριε είμαι πολύ κουρασμένος
βαδίζω από το λάλημα του πετεινού - το ξέρεις-
κι ο λόφος που οδηγεί προς το σχολείο τους είναι πολύ ψηλός
κύριε δεν θέλω να πάω άλλο στο σχολείο τους.
Κάνε ότι μπορείς να μην πατήσω πια εκεί
θέλω να παίρνω από πίσω τον πατέρα στους δροσερούς χειμάρρους
όταν η νύχτα πλέει ακόμα μες στο μυστήριο του δάσους
όπου γλιστρούν τα πνεύματα απ' την αυγή κυνηγημένα.
Άσε με κύριε να διασχίζω ξυπόλυτος τα κόκκινα χωράφια...
Άσε το μεσημέρι να κοιμάμαι στων καρυδόδενδρων τις ρίζες
και να ξυπνάω όταν στο βάθος πέρα
στριγκλίζει των λευκών η σειρήνα και το εργοστάσιο
καθώς καράβι αραγμένο σ' ωκεανό ζαχαροκάλαμου
ξερνά μες στις πεδιάδες το νέγρικο πλήρωμά του
Θεέ μου, δεν θέλω πια να πάω στο σχολείο τους
κάνε κάτι να μην πατήσω πια εκεί
Άστους να λένε πως ο κάθε μικρός νέγρος θα πρέπει να πηγαίνει
να γίνεται ίδιος μ' αυτούς τους κύριους της πόλης
μ' αυτούς τους καθώς πρέπει κύριους της πόλης
Εγώ δεν θέλω κύριε να μοιάσω σαν κι αυτούς...
Θέλω ν' ακούω αυτά που λέει μεσ' την νύχτα
Θαμπή φωνή ενός γέρου που διηγείται παλιές ιστορίες
γι τον φτωχούλη το λαγό και για τον ζάμπα
γι' αυτά και για άλλα ακόμη που δεν γράφουν τα βιβλία.
Οι νέγροι θεέ μου -ξέρεις- δούλεψαν πολύ
για να πρέπει τώρα να μάθουν περισσότερα από βιβλία
που λεν για πράγματα άσχετα με την εδώ ζωή μας.
Κι είναι στ' αλήθεια θέ μου το σχολείο τους πληκτικό
Μια σκέτη πλήξη, όπως
αυτοί οι κύριοι της καθώς πρέπει
που δεν γνωρίζουν να χορεύουν κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι
που δεν γνωρίζουν να βαδίζουν πάνω στην πέτσα των ποδιών τους
που δεν γνωρίζουν να διηγούνται παραμύθια στα νυχτέρια
Κύριε, δεν θέλω πια να πάω στο σχολείο τους
(Guy Tirolien, μτφ. Θ. Τασούλης)
Η προσευχή του μικρού νέγρου είναι και του μικρού λευκού.
Έτσι κι αλλιώς η ψυχή δεν έχει χρώμα μήτε φύλο
και το σχολείο παροπλίζει εξίσου την κινητικότητα τους.
<div><img width="111" height="148" border="0" src="ierosolimitisa.jpg" /></div>
Προσευχή προς την Παναγία
Υπεράγαθε Δέσποινα Θεοτόκε, επάκουσον της οικτράς μου δεήσεως και μη καταισχύνης με από της προσδοκίας μου,η μετά Θεόν ελπίς πάντων των περάτων της γης. Τον βρασμόν της σαρκός μου κατάσβεσον. Τον εν τη ψυχή μου αγριότατον κλύδωνα κατεύνασον. Τον πικρόν θυμόν καταπράϋνον. Τον τύφον και την αλαζονείαν της ματαίας οιήσεως εκ του νοός μου αφάνισον. Τας νυκτερινάς φαντασίας των πονηρών πνευμάτων και τας μεθημερινάς των ακαθάρτων εννοιών προσβολάς εκ της καρδίας μου μείωσον. Παίδευσόν με την γλώσσαν λαλείν τα συμφέροντα. Δίδαξον τους οφθαλμούς μου βλέπειν ορθώς της αρετής την ευθύτητα. Τους πόδας μου τρέχειν ανυποσκελίστως ποίησον την μακαρίαν οδόν των του Θεού εντολών. Τας χείρας μου αγιασθήναι παρασκεύασον , ίνα αξίως αίρω αυτάς προς τον Ύψιστον. Κάθαρόν μου το στόμα, ίνα μετά παρρησίας επικαλείται Πατέρα τον φοβερόν Θεόν και πανάγιον. Άνοιξόν μου τα ώτα, ίνα ακούω αισθητώς και νοητώς τα υπέρ μέλι και κηρίον γλυκύτερα των αγίων Γραφών λόγια , και βιώ κατ ʽ αυτά από σου κραταιούμενος.
… Δια γαρ σου , πανύμνητε και υπεράγαθε Δέσποινα, περισώζεται πάσα βροτεία φύσις αινούσα και ευλογούσα Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα, την παναγίαν Τριάδα και ομοούσιον, πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.
Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά
Υπεράγαθε Δέσποινα Θεοτόκε, επάκουσον της οικτράς μου δεήσεως και μη καταισχύνης με από της προσδοκίας μου,η μετά Θεόν ελπίς πάντων των περάτων της γης. Τον βρασμόν της σαρκός μου κατάσβεσον. Τον εν τη ψυχή μου αγριότατον κλύδωνα κατεύνασον. Τον πικρόν θυμόν καταπράϋνον. Τον τύφον και την αλαζονείαν της ματαίας οιήσεως εκ του νοός μου αφάνισον. Τας νυκτερινάς φαντασίας των πονηρών πνευμάτων και τας μεθημερινάς των ακαθάρτων εννοιών προσβολάς εκ της καρδίας μου μείωσον. Παίδευσόν με την γλώσσαν λαλείν τα συμφέροντα. Δίδαξον τους οφθαλμούς μου βλέπειν ορθώς της αρετής την ευθύτητα. Τους πόδας μου τρέχειν ανυποσκελίστως ποίησον την μακαρίαν οδόν των του Θεού εντολών. Τας χείρας μου αγιασθήναι παρασκεύασον , ίνα αξίως αίρω αυτάς προς τον Ύψιστον. Κάθαρόν μου το στόμα, ίνα μετά παρρησίας επικαλείται Πατέρα τον φοβερόν Θεόν και πανάγιον. Άνοιξόν μου τα ώτα, ίνα ακούω αισθητώς και νοητώς τα υπέρ μέλι και κηρίον γλυκύτερα των αγίων Γραφών λόγια , και βιώ κατ ʽ αυτά από σου κραταιούμενος.
… Δια γαρ σου , πανύμνητε και υπεράγαθε Δέσποινα, περισώζεται πάσα βροτεία φύσις αινούσα και ευλογούσα Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα, την παναγίαν Τριάδα και ομοούσιον, πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.
Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Ιησού, Σύ που δημιούργησες τούς Αγγέλους, καί είσαι Κύριος αυτών των άυλων όντων, που σε δοξολογούν ασίγητα, Σε δοξολογώ, Ιησού, πού καλλώπισες όλα τα κτίσματα, Σ΄ευχαριστώ, γιατί με το λογικό που μου έδωσες τα βλέπω και τα χαίρομαι.
Ιησού, που μ΄ένα Σου νεύμα έφτιαξες τον ουρανό, εξομολογούμαι ότι με το βάρος των αμαρτιών μου δεν μπορώ να σηκώσω το βλέμμα να τον δω.
Ιησού, που κατασκεύασες τον ήλιο και τη σελήνη, φώτισε την ψυχή μου.
Ιησού, που διακόσμησες τον ουρανό με τ΄άστρα, κόσμησέ με, με τα χαρίσματά Σου.
Ιησού, που ζωγράφισες τη γη με τα πολύχρωμα κι ευωδιαστά λουλούδια, κάνε να βλαστάνει κι η ψυχή μου άνθη των αρετών.
Ιησού, που έκανες να βγάζουν τα δέντρα διάφορους ωραίους καρπούς, πλούτισέ με, με τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος.
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
Ιησού, που μ΄ένα Σου νεύμα έφτιαξες τον ουρανό, εξομολογούμαι ότι με το βάρος των αμαρτιών μου δεν μπορώ να σηκώσω το βλέμμα να τον δω.
Ιησού, που κατασκεύασες τον ήλιο και τη σελήνη, φώτισε την ψυχή μου.
Ιησού, που διακόσμησες τον ουρανό με τ΄άστρα, κόσμησέ με, με τα χαρίσματά Σου.
Ιησού, που ζωγράφισες τη γη με τα πολύχρωμα κι ευωδιαστά λουλούδια, κάνε να βλαστάνει κι η ψυχή μου άνθη των αρετών.
Ιησού, που έκανες να βγάζουν τα δέντρα διάφορους ωραίους καρπούς, πλούτισέ με, με τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος.
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Ιησού Χριστέ, το καλό Όνομα, ο γλυκασμός μου, η επιθυμία μου και η ελπίδα μου, Σύ που έγινες άνθρωπος για μας και τακτοποίησες τα πάντα με σοφία για τη σωτηρία μας! Σε δοξάζω, Κύριε Θεέ μου, μ΄ όλη την καρδιά μου. Γονατίζω μπροστά Σου με το σώμα και την ψυχή μου και εξομολογούμαι τις αμαρτίες μου. Σκύψε και Σύ και άκουσε τη δέησή μου και συγχώρησε την ασέβειά μου.
Αμάρτησα, ανόμησα, επλημμέλησα, παρώξυνα και παραπίκρανα Εσένα τον Αγαθό μου Κύριο και τροφέα και Προστάτη. Δεν υπάρχει είδος κακίας που δεν έκανα με έργο και με λόγο, εν γνώσει και εν αγνοία και με ενθυμήσεις και σκέψεις πονηρές πολύ αμάρτησα. Και όσες φορές υποσχέθηκα να μετανοήσω άλλες τόσες ξανάκανα τα ίδια. Είναι πιο εύκολα να μετρηθούν οι σταγόνες της βροχής παρά οι αμαρτίες μου. Έφτασαν και πάνω απ΄ το κεφάλι μου ακόμα! Γιατί απ΄ τα νειάτα μου και μέχρι σήμερα άνοιξα τις πόρτες της ψυχής μου στις άτοπες επιθυμίες, δούλεψα στις άτακτες και αχαλίνωτες ορμές, λέρωσα τον λευκό χιτώνα του βαπτίσματος, μόλυνα το ναό του σώματός μου, και βρώμισα την ψυχή μου με τα πάθη της ατιμίας που διέπραξα.
Σύ τα ξέρεις όλα - τί να τα λέω;
Η καρδιά μου συντρίβεται και η ψυχή μου βουλιάζει μέσα στην απορία, γιατί αν και τόσα και τέτοια αμαρτήματα έκανα, ούτε ένα μικρό έργο μετάνοιας δεν παρουσίασα... Γι΄ αυτό είναι ταραγμένη η ψυχή μου, γεμάτη οδύνη και κατήφεια...
Παρά ταύτα δεν παύω να ελπίζω στη σωτηρία μου... ελπίζοντας στην αγάπη Σου.
Ελέησέ με, Θεέ μου, με το μέγα έλεος Σου, γιατί σε Σένα πιστεύω... Συγχώρησέ με τον αχρείο και ταπεινό. Άκουσε την προσευχή του ταπεινού δούλου Σου... Σαν άνθρωπος αμάρτησα. Ως Θεός συγχώρησέ με... για την πολλή Σου αγαθότητα και την ανέκφραστη ευσπλαχνία και φιλανθρωπία, με τις πρεσβείες της Πανενδόξου, Πανυμνήτου, Υπερευλογημένης και Κεχαριτωμένης, Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας... Αμήν.
Αγ.Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Αμάρτησα, ανόμησα, επλημμέλησα, παρώξυνα και παραπίκρανα Εσένα τον Αγαθό μου Κύριο και τροφέα και Προστάτη. Δεν υπάρχει είδος κακίας που δεν έκανα με έργο και με λόγο, εν γνώσει και εν αγνοία και με ενθυμήσεις και σκέψεις πονηρές πολύ αμάρτησα. Και όσες φορές υποσχέθηκα να μετανοήσω άλλες τόσες ξανάκανα τα ίδια. Είναι πιο εύκολα να μετρηθούν οι σταγόνες της βροχής παρά οι αμαρτίες μου. Έφτασαν και πάνω απ΄ το κεφάλι μου ακόμα! Γιατί απ΄ τα νειάτα μου και μέχρι σήμερα άνοιξα τις πόρτες της ψυχής μου στις άτοπες επιθυμίες, δούλεψα στις άτακτες και αχαλίνωτες ορμές, λέρωσα τον λευκό χιτώνα του βαπτίσματος, μόλυνα το ναό του σώματός μου, και βρώμισα την ψυχή μου με τα πάθη της ατιμίας που διέπραξα.
Σύ τα ξέρεις όλα - τί να τα λέω;
Η καρδιά μου συντρίβεται και η ψυχή μου βουλιάζει μέσα στην απορία, γιατί αν και τόσα και τέτοια αμαρτήματα έκανα, ούτε ένα μικρό έργο μετάνοιας δεν παρουσίασα... Γι΄ αυτό είναι ταραγμένη η ψυχή μου, γεμάτη οδύνη και κατήφεια...
Παρά ταύτα δεν παύω να ελπίζω στη σωτηρία μου... ελπίζοντας στην αγάπη Σου.
Ελέησέ με, Θεέ μου, με το μέγα έλεος Σου, γιατί σε Σένα πιστεύω... Συγχώρησέ με τον αχρείο και ταπεινό. Άκουσε την προσευχή του ταπεινού δούλου Σου... Σαν άνθρωπος αμάρτησα. Ως Θεός συγχώρησέ με... για την πολλή Σου αγαθότητα και την ανέκφραστη ευσπλαχνία και φιλανθρωπία, με τις πρεσβείες της Πανενδόξου, Πανυμνήτου, Υπερευλογημένης και Κεχαριτωμένης, Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας... Αμήν.
Αγ.Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Ο αναμάρτητος Υιός του Θεού, που εκούσια υπέμεινες τον σταυρικό θάνατο για τη σωτηρία μας, για να σώσεις το γένος μας, που είχε φυλακισθεί στα κατώτατα της γης, Σύ πού με το θάνατό Σου επήγασες ζωή στον κόσμο, και νέκρωσες τον θάνατο και σάν σκηνή ξέσκισες και κατέστρεψες το δεσμωτήριο του Άδη, η βροχή της αφθαρσίας, ο ατίμητος μαργαρίτης της θείας αστραπής, το ζωηφόρο σταφύλι που αποστάζεις το γλυκασμό της παγκόσμιας σωτηρίας, το αληθινό και ανέσπερο φως, ο Λόγος, η σοφία και η δύναμη του Θεού Πατέρα, η λάμψη της δόξας του Θεού, ακατάληπτε και ανεξερεύνητε Χριστέ, ο μόνος εύσπλαχνος και συμπαθής, δείξε και σε μένα τον αμαρτωλό την πολλή Σου αγαθότητα, καί ακούοντας τις παρακλήσεις μου, δώρησέ μου όλα όσα σου ζητώ. Μή με αποδοκιμάσεις τον αδιόρθωτο. Μή με απορρίψεις τον ράθυμο και ανυπόμονο. Μήν πεις σε μένα τον άθλιο στη Δευτέρα Παρουσία Σου: «Τι υπέμεινες για μένα;» γιατί δεν υπέφερα ποτέ έστω και λίγο... Λυπήσου, Κύριε, λυπήσου, εύσπλαγχνε, λυπήσου, φιλάνθρωπε, λυπήσου, μόνε αγαθέ, καί μή με κρίνεις ανάξιο της αγάπης Σου. Μή με ελέγξεις οργισμένος και μή θυμηθείς τις παλιές και τις πρόσφατες ανομίες μου. Σε Σένα τον Κύριο και Θεό είναι η δικαιοσύνη και σε μένα η ντροπή... Σπλαγχνίσου με και ελέησέ με μόνο για την αγαθότητά Σου. Στήριξε την ψυχή μου Σύ που ανορθώνεις τους πεσμένους. Δές, οι αμαρτίες μου είναι μεγάλες και πολλές, καί η προσευχή μου είναι αδύνατη, και η σκληρότητα της καρδιάς μου ξήρανε τα δάκρυα της μετάνοιας... Βοήθησέ με, Κύριε, κατά το μέγα έλεός Σου και σώσε με τον ασεβή χάρη στην ευσπλαχνία Σου. Με τις πρεσβείες της Κυρίας Θεοτόκου και όλων των Αγίων... Αμήν.
Εφραίμ ο Σύρος
Εφραίμ ο Σύρος
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό