Giannakis εννοώ ότι ο εν ημίν ηθικός νόμος και ο τρόπος που προσλαμβάνουμε τα του Ευαγγελίου και τα κάνουμε βιωτή μας, σαφώς και μας δίνουν την πληροφόρηση για το αν η συμπεριφορά μας συνάδει ή απάδει. Το ζήτημα δηλαδή δεν είναι ότι δεν αναγνωρίζουμε την πιθανόν μη πρέπουσα συμπεριφορά μας.
Απλά μερικές φορές επειδή όπως λέει και το άσμα....είναι γλυκό το ποτό της αμαρτίας, αρχίζουμε τις διαπραγματεύσεις για το αν μπορούμε να το πιούμε και όπως έλεγε και η γιαγιά μου, κατεβάζουμε από δέκα βρύσες νερό, προκειμένου να αποδείξουμε ότι ε, δεν είναι και πολύ αμαρτία!!!!!
Πώς πρέπει να συμπεριφέρονται οι ορθόδοξοι χριστιανοί;
Συντονιστές: konstantinoupolitis, Συντονιστές
Η ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ τού ανθρώπου, ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΜΕΣΑ από την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ που ζεί ο άνθρωπος.
Έτσι, ο κοινός άνθρωπος, θα ήταν έτοιμος να χαρακτηρίσει την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ( ΜΥΣΤΙΚΗ ) ζωή ενός Αγίου, σαν να είναι δήθεν «υπερβολική». Για τον ίδιο τον Άγιο όμως, η δική του ζωή είναι η μόνη που τού ταιριάζει.
Έτσι, ο κοινός άνθρωπος, θα ήταν έτοιμος να χαρακτηρίσει την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ( ΜΥΣΤΙΚΗ ) ζωή ενός Αγίου, σαν να είναι δήθεν «υπερβολική». Για τον ίδιο τον Άγιο όμως, η δική του ζωή είναι η μόνη που τού ταιριάζει.
Τέλειος Θεός, και τέλειος και ΑΠΟΛΥΤΑ αναμάρτητος άνθρωπος, και ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ Σωτήρας τού κόσμου, Ιησούς Χριστός: «Εγώ θα είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες, έως την συντέλεια τού κόσμου».
Η συμπεριφορά των Χριστιανών
Θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν ότι η ζωή των Χριστιανών δεν ''ρομποποιείται''
αλά Βουδιστικού τρόπου ζωής. Εμείς δεν επιδιώκουμε ένα τύπο Νιρβάνας, αποπροσανατολισμού των αισθημάτων και της συνείδησης, αλλά μέσα στην απόλυτη ελευθερία που μας παραχώρησε ο Θεός ( αυτό είναι το χαρακτηριστικό ιδίωμα του χριστιανού) ο χαρακτήρας μας παραμένει αυτός που είναι, μακράν όμως της αμαρτίας. Η άσκηση που κάνουμε, η εξομολόγηση, η συμμετοχή στη Θεία Ευχαριστία, η πνευματική μελέτη κ.α
σκοπό έχουν την κάθαρση από τα πάθη και όχι την δημιουργία ενός κατευθυνόμενου ανθρωποειδούς, που ζεί εκτός τόπου και χρόνου. Τότε μόνο η Χάρη του Θεού ενεργεί εντός μας και εκτός μας πρός όφελος όλων.
Θα σας αναφέρω μια ωραία ιστορία που λέει πολλά και λύνει απορίες.... Κάποτε ήταν ένας Καπετάνιος, οξύθυμος λόγω χαρακτήρα, και ενοχλούσε τους ναύτες ο τρόπος συμπεριφοράς του. Αγανακτισμένος κάποιος ναύτης (τι να κάνει ο καημένος, επόμενο ήταν, η υπομονή έχει και τα όριά της ) του λέει : εσύ είσαι ο σωστός Χριστιανός που κοινωνάει και συμπεριφέρεται έτσι; Και του απαντάει ο Καπετάνιος : εάν δεν κοινωνούσα θα σας είχα πετάξει όλους στη θάλλασα. Καλό έ;;;;
αλά Βουδιστικού τρόπου ζωής. Εμείς δεν επιδιώκουμε ένα τύπο Νιρβάνας, αποπροσανατολισμού των αισθημάτων και της συνείδησης, αλλά μέσα στην απόλυτη ελευθερία που μας παραχώρησε ο Θεός ( αυτό είναι το χαρακτηριστικό ιδίωμα του χριστιανού) ο χαρακτήρας μας παραμένει αυτός που είναι, μακράν όμως της αμαρτίας. Η άσκηση που κάνουμε, η εξομολόγηση, η συμμετοχή στη Θεία Ευχαριστία, η πνευματική μελέτη κ.α
σκοπό έχουν την κάθαρση από τα πάθη και όχι την δημιουργία ενός κατευθυνόμενου ανθρωποειδούς, που ζεί εκτός τόπου και χρόνου. Τότε μόνο η Χάρη του Θεού ενεργεί εντός μας και εκτός μας πρός όφελος όλων.
Θα σας αναφέρω μια ωραία ιστορία που λέει πολλά και λύνει απορίες.... Κάποτε ήταν ένας Καπετάνιος, οξύθυμος λόγω χαρακτήρα, και ενοχλούσε τους ναύτες ο τρόπος συμπεριφοράς του. Αγανακτισμένος κάποιος ναύτης (τι να κάνει ο καημένος, επόμενο ήταν, η υπομονή έχει και τα όριά της ) του λέει : εσύ είσαι ο σωστός Χριστιανός που κοινωνάει και συμπεριφέρεται έτσι; Και του απαντάει ο Καπετάνιος : εάν δεν κοινωνούσα θα σας είχα πετάξει όλους στη θάλλασα. Καλό έ;;;;