Η απάντηση του Αρχιεπίσκοπου

[nkope]

Ο Αρχιεπίσκοπος απάντησε στην ανακοίνωση της Ιεράς Κοινότητας με την παρακάτω επιστολή. Αφού δημοσιεύσαμε την επιστολή της Ιεράς Κοινότητας είμαστε υποχρεωμένοι να δημοσιεύσουμε και την απάντηση. Τα σχόλια δικά σας. Εγώ δεν την έχω διαβάσει ακόμη προσεκτικά κι έτσι επιφυλάσσομαι να την σχολιάσω αργότερα. Για το πυλυτονικό δε φταίω εγώ αλλά ο συντάκτης.

Απαντητική επιστολή του Μακαριωτάτου προς στην Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους

Πρός
Τήν Ἱεράν Κοινότητα
Ἁγίου Ὄρους- Ἄθω
630 86 ΚΑΡΥΑΣ ΑΓ. ΟΡΟΥΣ


Πανοσιολογιώτατοι καί Ὁσιώτατοι Πατέρες,

Ἔλαβον τήν ἀπό 17/30-12-2006 Ἀνακοίνωσιν τῆς καθ' ὑμᾶς Ἱερᾶς Κοινότητος Ἁγίου Ὄρους Ἄθω μέ προορισμόν τόν ἐκκλησιαστικόν τύπον, συνάμα δέ ἀποσκοποῦσαν, ὅπως λάβῃ γνῶσιν καί ἡ ταπεινότης μου, καί σᾶς εὐχαριστῶ διά τήν εὐγενῆ ἐκ μέρους σας χειρονομίαν τῆς ἀποστολῆς.

Ἐπειδή ἡ καρδία μου τιτρώσκεται ἐκ τῆς ἀγάπης πρός ἅπασαν τήν Ἁγιορειτικήν Κοινότητα, σεβόμενος βαθύτατα καί τόν τελευταῖον κατά τά ἀνθρώπινα κριτήρια μοναχόν, ἐπιθυμῶ νά σᾶς ὑπογραμμίσω ὀλίγα τινα, ἀφορῶντα εἰς τήν ταπεινότητά μου ἀναφορικῶς μέ τήν ἐπίσκεψίν μου εἰς Ρώμην. Εἰρήσθω ἐν παρόδῳ ὅτι ἀλλοία ἡ θέσις ἑνός Προκαθημένου μιᾶς τοπικῆς Ἐκκλησίας, ἔχοντος γενικωτέραν εὐθύνην, καί ἑνός μοναχοῦ ἐν τῷ κελλίῳ αὐτοῦ. Γράφω τοῦτο διότι, ἐρχόμενος ἕνεκα τῆς θέσεώς μου, εἰς ἐπικοινωνίαν μέ πλειάδα συνανθρώπων μας, Ἑλλήνων καί ἀλλοδαπῶν διαφόρων θέσεων καί ἁρμοδιοτήτων, συνεχῶς δίδω τήν καλήν ἀπολογίαν ὡς πρός τήν ὅλην θέσιν καί ταυτότητα τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς παρεμβάσεώς της εἰς τό κοινωνικόν γίγνεσθαι, τό ὁποῖον δέν εἶναι τό αὐτό ὡς εἰς ἄλλας ἐποχάς. Λόγῳ τοῦ ἀνοίγματος τῶν συνόρων καί τοῦ τεραστίου μεταναστευτικοῦ ρεύματος, τοῦ φαινομένου τῆς παγκοσμιοποιήσεως ἀλλά καί τῆς τρομοκρατίας, τά ὁποῖα ἐπισυμβαίνουν εἰς τήν ἀνθρωπότητα, ὀφείλομεν ὡς ὀρθόδοξοι μέ ἀγῶνα, θάρρος καί συνέπειαν, νά δίδωμεν «παντί τῷ αἰτοῦντι λόγον περί τῆς ἐν ἡμῖν πίστεως».

Ὑπογραμμίζω, λοιπόν, εἰς τήν ἀγάπην σας ὅτι ἡ συγκεκριμένη ἐπίσκεψίς μου εἰς τό Βατικανόν δέν εἶχε στόχον οὔτε τόν θεολογικόν διάλογον οὔτε βεβαίως το Κοινόν Ποτήριον, δεδομένων τῶν ὑφισταμένων δογματικῶν διαφορῶν μας. «Ἐπακολουθοῦντες τοῖς ἴχνεσι» τῶν ἁγίων καί θεοφόρων Πατέρων μας, συνωδᾴ καί τοῖς ἱεροῖς κανόσι, οὔτε ὠμοφόριον καί ἐπιτραχήλιον ἐφορέσαμεν, οὔτε ἄλλο τι διακριτικόν καί τῆς λατρείας σύμβολον, οὔτε βεβαίως συμπροσευχήν εἴχομεν, οὔτε ἄλλο τι τό ἀπάδον τῇ κανονικῇ τάξει τῆς ἁγίας μας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐπράξαμεν.

Σκοπός τοῦ ταξιδίου ἦτο ἀφενός μέν ἡ στήριξις τῶν χριστιανικῶν ριζῶν τῆς γηραιᾶς Ἠπείρου μας ὡς ἀντίρροπον τῆς προϊούσης τάσεως πρός ἀποχριστιανισμόν της, ἀφετέρου δέ ἡ προβολή καί μαρτυρία τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς μας εἰς τό πνευματικόν κέντρον τῆς Δύσεως. Καί τά δύο αὐτά σημεῖα δέν εἶναι περιφρονητέα, ἰδίᾳ κατά τούς δυσχερεῖς τούτους καιρούς τῶν ποικίλων πνευματικῶν ζυμώσεων καί ἀλλοιώσεων καί ἐν ὄψει τῆς ὑπάρξεως ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων τῆς δυτικῆς χριστιανωσύνης πρός τούς ὁποίους ὀφείλομεν καί διακονίαν καί ὁμολογίαν.

Θά πρέπει νά γνωρίζῃ τις ἐπισταμένως ποῖαι πνευματικαί κοσμογονίαι συντελοῦνται κατ' αὐτάς εἰς τήν Εὐρώπην μέ τήν αὔξησιν τοῦ ἀθεϊστικοῦ ρεύματος, τοῦ μηδενισμοῦ, τοῦ ἀγνωστικισμοῦ, τοῦ νεο-ορθολογισμοῦ καί κυρίως μέ τήν ἔξαρσιν τοῦ ἰσλαμικοῦ φονταμενταλισμοῦ.

Ἀσφαλῶς καί ἀσπάζομαι ὅσα γράφετε σχετικῶς μέ τάς ἀντιχριστιανικάς ἐνεργείας τοῦ παρελθόντος οὐ μήν ἀλλά καί τῆς σήμερον, αἱ ὁποῖαι βαρύνουν τήν Δύσιν, ἀλλά πρόδηλον εἶναι ὅτι τόν δυτικόν ἄνθρωπον εἴμεθα ἐκ τῶν πραγμάτων ὑποχρεωμένοι, μέ πολλήν διακρικότητα καί μεθοδικότητα, νά τόν προσεγγίσωμεν, ἀκριβῶς λόγῳ τῆς ἀπομακρύνσεως μεγάλων μαζῶν ἐκ τοῦ ρωμαιοκαθολικοῦ καί προτεσταντικοῦ χριστιανισμοῦ ἕνεκα τῶν λαθῶν τῆς ἑτεροδοξίας. Οἱ ξένοι θεωροῦν συνήθως τόν ὀρθόδοξον ὡς «ἀνατολίτην», ὡς κάτι τό «μυστηριῶδες» ἤ προερχόμενον ἀπό τήν Ἀσίαν, ἤ ἔστω ἐκ τῆς Ρωσίας καί μόνον. Ὡμιλήσαμεν ἄραγε ἡμεῖς οἱ Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι εἰς ποῖα διεθνῆ fora ὅσον θά ἔπρεπε διά τήν Ὀρθοδοξίαν, διά τό ἄλλο ἦθος, τό φιλοκαλικόν τῆς ἁγίας παραδόσεώς μας; Προεβάλαμεν ὅσον ἔπρεπε τήν Ὀρθοδοξίαν; Τοῦτο τό θεωρῶ ὕψιστον χρέος καί ἱερώτατον καθῆκον. Εἶναι ἀδήριτος ἡ ἀνάγκη τῆς προβολῆς καί μαρτυρίας τῆς ὀρθοδόξου ἀκαινοτομήτου πνευματικότητος εἰς τήν Δύσιν. Καί αὐτό νά εἶσθε βέβαιοι ὅτι ἐπράξαμεν καί μόνον. Μοῦ ἐπροξένησεν ἰδιαιτέραν ἐντύπωσιν μέ πόσον ἐνδιαφέρον παρηκολούθουν οἱ ἑτερόδοξοι τά ὀρθόδοξα μηνύματα εἰς τό Πανεπιστήμιον τοῦ Λατερανοῦ, τό ὁποῖο λειτουργεῖ ἀπό τό ἔτος 1773 συνεχῶς, ὅπου καί ἔδωκα διάλεξιν. Ἡ δίψα αὐτῶν τῶν συνανθρώπων μας τῷ ὄντι μᾶς συνέχει, ὥστε χωρίς φανατισμούς καί ἀκρότητας νά τούς βοηθήσωμεν, τούς ἀσθενεῖς αὐτούς, «τούς ἀδυνάτους» ὅπως τό γράφετε, περί τήν πίστιν, μέ τήν ἐν ταπεινώσει καί συνέσει παρουσίαν μας.

Ὅπως καί ὑμεῖς ὑπογραμμίζετε εἰς τήν Διακήρυξίν σας, τήν μέ ἡμερομηνίαν 9/22 Ἀπριλίου 1980, εἰς τήν τρίτην παράγραφόν σας, «ὁ μετά τῶν ἑτεροδόξων διάλογος, ἐφ' ὅσον ἀποβλέπει νά πληροφορήσῃ αὐτούς περί τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ὥστε ὅταν οὗτοι καταστοῦν δεκτικοί τοῦ θείου φωτισμοῦ καί διανοιχθοῦν οἱ ὀφθαλμοί των νά ἐπανέλθουν εἰς τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν, δέν εἶναι καταδικαστέος».

Θέλω νά καταστεῖ ἀπολύτως κατανοητόν, ὅτι δέν μετέβην εἰς Ρώμην διά τόν ἑαυτόν μου. Μετέβην ἐν διακονίᾳ, καθ' ὅτι μέ διακατέχει ἡ «ἱερά ἀγωνία», ἡ Εὐρώπη μας νά παραμείνῃ χριστιανική τώρα, τήν στιγμήν κατά τήν ὁποίαν σείονται τά θεμέλιά της. Καί ὁ ρόλος τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι τεράστιος. Αὐτό τό ὁποῖον προέβλεψεν ὁ μεγάλος βυζαντινολόγος ἱστορικός Sir St. Runciman, ὅτι ὁ 21ος αἰών θά εἶναι ὁ αἰών τῆς Ὀρθοδοξίας, ἔ
ρχεται νῦν εἰς τό προσκήνιον.

Εἶναι καιρός, ὁ ρόλος τῆς Ὀρθοδοξίας νά καταστῇ ζωτικός καί οὐσιαστικός εἰς τό εὐρωπαϊκόν γίγνεσθαι, εἰς τά κέντρα τῶν μεγάλων ἀποφάσεων. Κατόπιν διαμαρτυρόμεθα, διατί αὐτή ἡ νομοθεσία, διατί ἡ ἄλλη. Ὅμως ἤμεθα ἐκεῖ διά νά ὁμιλήσωμε, νά ἀντιδράσωμε, νά διορθώσωμε; Δέν ἐπιτρέπεται νά ἀφήσουμε νά διαλυθῇ ὁ ἱερός θεσμός τῆς οἰκογενείας, νά ἐπέλθῃ πλήρης φιλελευθεροποίησις τῶν ἠθῶν καί καταστρατήγησις τῆς ἐννοίας τῆς ἱερότητος. Θά ὁμιλήσωμε διά τήν ἔννοιαν τοῦ προσώπου καί ὄχι τοῦ ἀτόμου, θά στηρίξωμε τήν χριστιανικήν ἄποψιν διά τάς ἐκτρώσεις, τήν εὐθανασίαν, τάς μεταμοσχεύσεις, τήν θανατικήν ποινήν, τά λεπτότατα θέματα τῶν ἐξελίξεων τῆς γενετικῆς, τά ἀνθρώπινα δικαιώματα, τήν καῦσιν τῶν νεκρῶν, τήν θρησκευτικήν διαπαιδαγώγησιν καί πολλά ἄλλα ἐπίκαιρα θέματα. Θέλομε νά μείνουν τά ἱερά σύμβολα, ὁ Σταυρός καί ἡ Εἰκών, εἰς τά σχολεῖα καί εἰς τάς δημοσίας ὑπηρεσίας, θέλομε νά ἐπικρατήσῃ ἡ καταλλαγή καί ἡ εἰρήνη μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, μακρυά ἀπό τήν βία, τήν τρομοκρατία καί τόν πόλεμο.

Παρέλκει, συνεπῶς, νά τονίσω καί αὖθις ὅτι ἡ ἐπίσκεψίς μου αὕτη δέν εἶχε σκοπόν νά διαπραγματευθῇ τι καί δή σημεῖα τῆς πίστεώς μας οὐδέ τι σχέσιν ἔχον μέ τό ἀναλλοίωτον τῆς αὐτοσυνειδησίας τῆς ἁγίας ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Μέ τήν ἰδικήν μας δυναμικήν προσεφέραμεν καί προσφέρομεν τό lux ex oriente εἰς τήν δύουσαν Δύσιν.

Διαμένοντες στερρῶς καί ἀδιακόπως εἰς τήν θεοσύστατον καί θεοσυντήρητον ἁγίαν Ὀρθόδοξον Μητέρα μας Ἐκκλησίαν, εὔχομαι ἐκ μέσης καρδίας ὅπως ὁ Δομήτωρ Κύριος χαρίζῃ εἰς πάντας ὑμᾶς δαψιλή τήν Χάριν καί τήν Εὐλογίαν Του.

Μετ' ἀγάπης καί τιμῆς

Ὀ Ἀθηνών Χριστόδουλος

[nkope]

Έλαβον τήν από 17/30-12-2006 ανακοίνωσιν της καθ' υμάς Ιεράς Κοινότητος Αγίου Όρους Άθω μέ προορισμόν τόν εκκλησιαστικόν τύπον, συνάμα δέ αποσκοπούσαν, όπως λάβει γνώσιν καί η ταπεινότης μου, καί σας ευχαριστώ διά τήν εγγενή εκ μέρους σας χειρονομίαν της αποστολής.

Με λίγα λόγια, "μήπως ήταν σκοπιμότερο να τη στείλετε σε μένα αντί να τη στείλετε στον τύπο και να τη μάθω από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης". 'Εχει και κάποιο δίκιο σ΄αυτό, εδώ που τα λέμε.

Ειρήσθω εν παρόδω ότι αλλοία η θέσις ενός Προκαθημένου μιας τοπικής Εκκλησίας, έχοντος γενικωτέραν ευθύνην, καί ενός μοναχού εν τω κελλίω αυτού. Γράφω τούτο διότι, ερχόμενος ενεκα της θέσεώς μου, εις επικοινωνίαν μέ πλειάδα συνανθρώπων μας, Ελλήνων καί αλλοδαπών διαφόρων θέσεων καί αρμοδιοτήτων, συνεχώς δίδω τήν καλήν απολογίαν ως πρός τήν όλην θέσιν καί ταυτότητα της Ορθοδοξίας και της παρεμβάσεώς της εις τό κοινωνικόν γίγνεσθαι, τό οποίον δέν είναι τό αυτό ως εις άλλας εποχάς. Λόγω του ανοίγματος των συνόρων καί του τεραστίου μεταναστευτικού ρεύματος, του φαινομένου της παγκοσμιοποιήσεως αλλά καί της τρομοκρατίας, τά οποία επισυμβαίνουν εις τήν ανθρωπότητα, οφείλομεν ως ορθόδοξοι μέ αγώνα, θάρρος και συνέπειαν, νά δίδωμεν «παντί τω αιτούντι λόγον περί της εν ημίν πίστεως».

Σα να λέμε "εσείς καλά είστε εκεί μέσα, δεν αφήνετε εμένα εδώ έξω που έχω τα ζόρια να κάνω ότι νομίζω". Αυτό δε μ΄άρεσε καθόλου. Ξεκινά την επιστολή μ΄ένα ύφος που ακυρώνει σχεδόν το υπόλοιπο περιεχόμενο της επιστολής.

Υπογραμμίζω, λοιπόν, εις τήν αγάπην σας ότι η συγκεκριμένη επίσκεψίς μου εις τό Βατικανόν δέν είχε στόχον ούτε τόν θεολογικόν διάλογον ούτε βεβαίως το Κοινόν Ποτήριον, δεδομένων των υφισταμένων δογματικών διαφορών μας. «Επακολουθούντες τοις ίχνεσι» των Αγίων καί θεοφόρων Πατέρων μας, συνωδά καί τοις ιεροίς κανόσι, ούτε ωμοφόριον καί επιτραχήλιον εφορέσαμεν, ούτε άλλο τι διακριτικόν και της λατρείας σύμβολον, ούτε βεβαίως συμπροσευχήν είχομεν, ούτε άλλο τι τό απάδον τη κανονική τάξει της Αγίας μας Ορθοδόξου Εκκλησίας επράξαμεν.
......
Παρέλκει, συνεπώς, να τονίσω και αύθις ότι η επίσκεψίς μου αυτη δέν είχε σκοπόν να διαπραγματευθή τι καί δή σημεία της πίστεώς μας ουδέ τι σχέσιν έχον μέ τό αναλλοίωτον της αυτοσυνειδησίας της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Αποποιείται τις κατηγορίες για συλλείτουργα και συμπροσευχές και άλλα κανονικά παραπτώματα. Επίσης αρνείτε συμμετοχή σε δογματικό διάλογο ή άλλες τέτοιου είδους συμφωνίες. Είδομεν στο μέλλον στην πράξη, αν όλα αυτά που λέει τα πιστεύει. Για την αναγόρευση του πάπα σε επίσκοπο της Εκκλησίας και αρχηγό "αδελφής εκκλησίας", ούτε κουβέντα.

Μέ τήν ιδικήν μας δυναμικήν προσεφέραμεν καί προσφέρομεν τό lux ex oriente εις την δύουσαν Δύσιν.

Sic. Το λατινικό lux ex oriente σημαίνει, αν δεν κάνω λάθος, το φώς από την Ανατολή.

Σε γενικές γραμμές:

1. Απαντά στην ανακοίνωση της Ι. Επιστασίας παρ΄ ότι δεν απευθύνθηκε σ΄αυτόν και τον αφορά πολύ λιγότερο απ΄ ότι τον Πατριάρχη. Αυτό τον τιμά και τον διαφοροποιεί απ΄ τον Πατριάρχη που δεν μπήκε στον κόπο ν΄απαντήσει (απ΄ όσο ξέρω) μέχρι τώρα.

2. Αποποιείται τις κατηγορίες για δογματικά παραπτώματα και μια και δεν είμαστε μπροστά κι απ' αυτά που είδαμε δεν προκύπτουν, εκτός από τις προσφωνήσεις, άλλα κανονικά παραπτώματα, θα πρέπει να τον πιστέψουμε και να αναμείνουμε για το πως θα φερθεί στο μέλλον.

3. Λέει ότι το ταξίδι του στην Ευρώπη και τη Ρώμη είχε σκοπό την ενίσχυση των Ορθόδοξων πιστών, τις συμφωνίες για θέματα που αφορούν το μέλλον του κόσμου και τη μετάδοση των Ορθόδοξων διδαγμάτων. Αυτά κατ΄αρχήν δεν είναι επιλήψιμα, αρκεί να μην χρησιμοποιούνται σαν δικαιολογίες.

Είδομεν. Είμαι περίεργος θα υπάρξει στο εγγύς μέλλον ανακοίνωση ή επιστολή και του Πατριάρχη.

[Iosif]

Με λίγα λόγια, "μήπως ήταν σκοπιμότερο να τη στείλετε σε μένα αντί να τη στείλετε στον τύπο και να τη μάθω από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης". 'Εχει και κάποιο δίκιο σ΄αυτό, εδώ που τα λέμε.

Οι πράξεις τού Αρχιεπισκόπου έγιναν ΔΗΜΟΣΙΩΣ.
Συνεπώς και τα σχετικά σχόλια, έπρεπε να γίνουν ΔΗΜΟΣΙΩΣ.

[nkope]

Οι πράξεις τού Αρχιεπισκόπου έγιναν ΔΗΜΟΣΙΩΣ.
Συνεπώς και τα σχετικά σχόλια, έπρεπε να γίνουν ΔΗΜΟΣΙΩΣ.

Δεν έχω αντίρρηση στο δημοσίως, απλά λέω ότι ίσως έπρεπε αντί για ανακοίνωση να είναι ανοικτή επιστολή, η οποία να σταλεί προς τους αποδέκτες και να κοινοποιηθεί και στον τύπο. Είναι θέμα λεπτότητας αλλά και τακτικής, γιατί έτσι θα ήταν υποχρεωμένοι ν΄απαντήσουν, ενώ τώρα δεν είναι.

[Misha]

ο αρχιεπίσκοπος συνδέεται με παλιά προσωπική φίλια με σπουδαίους αγιορείτες οπως ο π.Γεωργιος Καψάνης...ο οποίος ειναι και εκ των κυρίων συντελεστών της μείζονος αγιορείτικης ανακοινωσεως...

δυστυχώς οσοι τον πλαισιωνουν τα τελευταια χρονια (αυτοί που είναι χωμένοι ως τον λαιμό στο παραδικαστικό και παρεκκλησιαστικό κύκλωμα) τού αποκρύπτουν την αλήθεια:"λαός μου οι μακαρίζοντες υμάς πλανωσιν υμάς"(Ησ.γ 12)

είναι πράγματι προς τιμήν του ότι αρνειται την συμπροσευχή και το συλλείτουργο γεγονός που τον διαφοροποιει σαφώς απο τον Κων/πόλεως.

το δυστυχημα είναι πως και στην απάντηση του συνεχίζει αν υπερασπίζεται τις "χριστιανικές βάσεις της Ευρωπης" την στιγμή που η Ευρωπη και ειδικά αυτη του 20ου αιωνα,η αυτοαποκαλουμένη χριστιανική,υπήρξε το θέατρο των μεγαλύτερων σφαγων της παγκόσμιας ιστορίας...

βεβαια δεν λέει ουτε λέξη για το χειροφίλημα του Συρου Δωροθεου στον Ράτζιγκερ,ουτε για την παραβιαση της αποφασεως της Συνοδου της Ιεραρχιας που του ειχε απαγορευσει την μετάβαση στο Βατικανο.

επι των διαδικαστικών δεν τιθεται θεμα,διοτι η Ι.Κοινοτης εξεδωσε δημόσια ανακοινωση και δεν απεστειλε προσωπικές επιστολες ώστε να οφειλει να τηρησει καποια μυστικότητα.

[Iosif]

Για ποιά Χριστιανική Ευρώπη μιλάμε ;
Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι, ενδιαφέρονται κυρίως ή αποκλειστικά για το χώμα, δηλαδή για τα επίγεια.

[nkope]

Χαίρομαι πολύ Μιχάλη, που συμφωνούμε επί της αρχής.

Πράγματι κι εγώ πιστεύω στις καλές προθέσεις του Αρχιεπισκόπου, αλλ' αυτό το "παρασύρεται" για άνθρωπο με τη δική του ηλικία, μόρφωση κι εκκλησιαστική εμπειρία δεν τον χαρακτηρίζει και τόσο καλά.

Θα προτιμούσα να ήταν περισσότερο προσεκτικός στις δημόσιες εμφανίσεις του και τους λόγους του και να μην πέφτει τόσο συχνά στον πειρασμό του εθνικισμού και του λαϊκισμού.

[Sfakianos]

Θεωρώ ότι η διαμαρτυρία αυτή εκ μέρους του Αγίου Όρους θα τον κάνει να είναι πιο προσεκτικός στο μέλλον , αν όντως - πράγμα που θέλω να πιστεύω - οι προθέσεις του ήταν αγαθές . Φυσικά όμως όταν υπάρχουν περιπτώσεις όπως του Σύρου Δωρόθεου , όπως είπε και ο Misha , τότε εκτείθεται.

[filtor]

Νομίζω ότι το χειρότερο από όλα ήταν ότι αγνόησε όλη την Ιερά Σύνοδο για να συναντηθεί με τον Πάπα. Τι φοβήθηκε;

[Merkourios]

Χωρίς νά θέλω νά συνηγορήσω υπέρ τού Αρχιεπισκόπου αλλά προσπαθώντας νά κατανοήσω τούς λεπτούς χειρισμούς του πού ένεκα τής θέσεώς του θά είναι μερικές φορές υποχρεωμένος νά κάνει, τόσο απέναντι τής τοπικής Εκκλησιαστικής αλλά καί Πολιτικής ηγεσίας, όσο καί απέναντι Ευρωπαίων διαφορετικής θρησκευτικής καί κοινωνικής αποχρώσεως καί παιδείας σύν καί τό όλο βαρύ παρελθόν τών πατέρων τους στόν χριστιανικό διαχωρισμό, νομίζω ότι θά πρέπει νά είμαστε πολύ προσεκτικοί στίς κρίσεις μας.

Μή είμαστε μεμψίμοιροι...

Ό Αρχιεπίσκοπος είναι πράγματι μία χαρισματική προσωπικότητα γιά τήν παλιοεποχή μας αλλά αυτές οί θρησκευτικές, μέ ετερόδοξους προσεγγίσεις, τόν κάνουν προφανώς νά βρίσκεται "σάν τό αυγό στά δυό λιθάρια" καί "μεταξύ σφύρας καί άκμονος"

Από τήν μιά νά καλοπιάση τούς Ευρωπαίους συνομιλητές γιά ένα ενιαίο τουλάχιστο κοινωνικό μέτωπο ώστε νά μή περάσουμε σ΄ έναν de facrto καί μέ τήν βούλα τού Νόμου αποχριστιανισμό τής Ευρώπης, καί από τήν άλλη νά καθησυχάση τήν Ελληνική Εκκλησία καθώς καί τήν συνείδησή του ( θέλω νά πιστεύω...)

Καί βεβαίως χειροφιλήματα καί ρεβερέντζες δέν επιτρέπονται μιά καί υπάρχει Ορθόδοξο σχήμα πού από μόνο του, ίσα πού τό βλέπεις, εμπεριέχει καί δόγμα.