ΜΕΛΕΤΗΜΑ 39ον
1. Η σοφία του Πνεύματος είναι ανώτερη της σοφίας του κόσμου. Διότι σ’ αυτή κυριαρχεί η σιωπή, ενώ η σοφία του κόσμου εκτρέπεται σε πολυλογίες!…
2. Με την εύρεση της σοφίας του Πνεύματος, γεμίζει η ψυχή α) από ταπεινοφροσύνη, β) από πραότητα και γ) από ειρήνη!…
3. Με την εύρεση της κοσμικής σοφίας γεμίζει η ψυχή α) από υπερηφάνεια, β) από ταραχή νου, γ) από αναίδεια και δ) από έπαρση!…
4. Και η θεωρία μόνο των κοσμικών βλάπτει την ψυχή του μονάζοντος, φέροντας του ταραχή!…
5. Όταν ανασταίνεται μέσα σου ο πνευματικός άνθρωπος, τότε νεκρώνεται προς όλα τα πράγματα του κόσμου και θερμαίνεται η ψυχή σου από την πολλή χαρά!…
6. Όταν έχεις πολλή υπομονή, τότε έχεις λάβει την χάρη της παρηγορίας μέσα στην ψυχή σου!…
7. Όταν ζει η καρδιά, οι αισθήσεις νεκρώνονται, και όταν νεκρώνεται η καρδιά, οι αισθήσεις ζωντανεύουν!…
8. Όταν η ψυχή σου μεθύσει από τη Θεϊκή χαρά κι ευφροσύνη, τότε το σώμα δεν αισθάνεται πόνους και θλίψεις, διότι συναπολαμβάνει τη χαρά της ψυχής!…
9. Εάν φυλάξεις τη γλώσσα σου, εισέρχεσαι στη χαρά του Αγίου Πνεύματος. Αν δεν έχεις καθαρή καρδιά, έχε τουλάχιστο καθαρό στόμα!…
10. Μη φοβάσαι το θάνατο, διότι ο Θεός ετοίμασε τα μέλλοντα αγαθά, για να σε κάνει αθάνατον!
11. Μη λυπάσει για τις στενοχώριες σου στο σώμα, διότι ο Θεός, βλέποντας την υπομονή σου, θα σου τις πάρει!…
12. Όταν αφήσουμ την εργασία της προσευχής είναι αδύνατο η ψυχή να μη γίνει έρμαιον των παθών!…
Μελετήματα Αββά Ισαάκ του Σύρου
Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 40ον
1. Η ακαλλιέργητη γη φυτρώνει άκανθες και η ακαλλιέργητη ψυχή γεννά τα πάθη!… Πρέπει να καθαρίζουμε κάθε μέρα τα πάθη της καρδιάς, για να μη μας πνίξουν τον καλό σπόρο!..
2. Να υπομένεις με χαρά την ακούσια ατιμία και να μη ταραχθείς, μήτε να μισήσεις αυτόν που σε ατιμάζει!..
3. Από τον φιλόνεικο, μήτε να παίρνεις, μήτε να δίνεις κάτι, για να μη ταραχθεί η καρδιά σου από σκότος και ταραχή!..
4. Να μην παραβλέπουμε το έργο του Θεού, με το πρόσχημα να είμαστε ευχάριστοι στους ανθρώπους…
5. Δεν πρέπει ν’ αφήνουμε την επουράνια πολιτεία (=προσευχή) και ν’ ασχολούμεθα με κοσμικά καλά έργα!…
6. Όποιος δεν γνωρίζει να δουλεύει τον Κύριο δια του πνεύματος και της κρυφής εργασίας, ας πράττει τα φανερά έργα, ελεημοσύνη κ.τ.ο…
7. Αρετές του μοναχού είναι η ελευθερία απ’ όλα τα σωματικά πράγματα, ο σωματικός κόπος στις προσευχές και η αδιάκοπη ενθύμηση του Θεού!…
8. Η προσευχή και όχι οι ελεημοσύνες και βιοτικές μέριμνες ταιριάζουν στον αληθινό μοναχό!…
9. Ως εκ θαύματος εξήλθες του κόσμου. Μη θέλεις να ζήσεις για τον κόσμο, αλλά για το Χριστό. Υπόμενε τα λυπηρά, σαν αμοιβές των κακών, που έπραξες!…
10. Μετάνοια είναι το ν’ αφήσω τα προτερινά αμαρτήματα και να λυπάμαι γι’ αυτά. Καθαρότης είναι η “ελεήμων καρδία υπέρ πάσης της κτίσεως”. Τελειότης είναι η βαθειά ταπείνωση. Δηλαδή το να μη φροντίζω ποσώς ούτε για τα αισθητά, ούτε για τα νοητά!…
1. Η ακαλλιέργητη γη φυτρώνει άκανθες και η ακαλλιέργητη ψυχή γεννά τα πάθη!… Πρέπει να καθαρίζουμε κάθε μέρα τα πάθη της καρδιάς, για να μη μας πνίξουν τον καλό σπόρο!..
2. Να υπομένεις με χαρά την ακούσια ατιμία και να μη ταραχθείς, μήτε να μισήσεις αυτόν που σε ατιμάζει!..
3. Από τον φιλόνεικο, μήτε να παίρνεις, μήτε να δίνεις κάτι, για να μη ταραχθεί η καρδιά σου από σκότος και ταραχή!..
4. Να μην παραβλέπουμε το έργο του Θεού, με το πρόσχημα να είμαστε ευχάριστοι στους ανθρώπους…
5. Δεν πρέπει ν’ αφήνουμε την επουράνια πολιτεία (=προσευχή) και ν’ ασχολούμεθα με κοσμικά καλά έργα!…
6. Όποιος δεν γνωρίζει να δουλεύει τον Κύριο δια του πνεύματος και της κρυφής εργασίας, ας πράττει τα φανερά έργα, ελεημοσύνη κ.τ.ο…
7. Αρετές του μοναχού είναι η ελευθερία απ’ όλα τα σωματικά πράγματα, ο σωματικός κόπος στις προσευχές και η αδιάκοπη ενθύμηση του Θεού!…
8. Η προσευχή και όχι οι ελεημοσύνες και βιοτικές μέριμνες ταιριάζουν στον αληθινό μοναχό!…
9. Ως εκ θαύματος εξήλθες του κόσμου. Μη θέλεις να ζήσεις για τον κόσμο, αλλά για το Χριστό. Υπόμενε τα λυπηρά, σαν αμοιβές των κακών, που έπραξες!…
10. Μετάνοια είναι το ν’ αφήσω τα προτερινά αμαρτήματα και να λυπάμαι γι’ αυτά. Καθαρότης είναι η “ελεήμων καρδία υπέρ πάσης της κτίσεως”. Τελειότης είναι η βαθειά ταπείνωση. Δηλαδή το να μη φροντίζω ποσώς ούτε για τα αισθητά, ούτε για τα νοητά!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 41ον
1. Ευχή είναι το να σχολάζει ο νους απ’ όλα τα αισθητά και ν’ ασχολείται με τα μέλλοντα αγαθά!…
2. Είμαι ταπεινός, όταν θυμάμαι τις αμαρτίες μου και το θάνατο, ενδύομαι ευτελή ρούχα, προτιμώ την τελευταία θέση και τις ευτελείς εργασίες. Όταν υπακούω πρόθυμα και σιωπώ πάντοτε. Δεν αγαπώ τις συναναστροφές και θέλω να είμαι παντού άγνωστος και αψήφιστος. Να μη μέμφομαι κατά διάνοια κάποιον, να μη ζηλοτυπώ και να μη φροντίζω για κοσμικά πράγματα.
3. Αποκτώ την ταπείνωση α) με τη συχνή εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία και β) με τη μόνωση, τη φτώχεια, την ξενιτεία και την ευχή!…
4. Τελειοτάτη αρετή είναι η ωφέλεια του πλησίον μας.
5. Όποιος απέκτησε την αγάπη, τον ίδιον το Θεό απέκτησε. Όποιος απέκτησε το Θεό, δε ζητά τίποτε άλλο, από του ν’ αποδυθεί το σώμα του!…
6. Η ελπίδ να σωθώ είναι τόσο γλυκειά και τα έργα της γίνονται τόσο ελαφρά, ώστε να εκτελούνται με θέρμη και χαρά πολλή της καρδιάς!…
7. Η απάθεια είναι όχι το να μην αισθάνεται κανείς τα πάθη, αλλά το να μη δέχεται αυτά…
8. Η υπερηφάνεια είναι θανάσιμη αρρώστια της ψυχής.
9. Ο ταπεινός δε διακρίνεται ανάμεσα στους ανθρώπους. Δε θέλει να βλέπεται, ούτε να γνωρίζεται από τους άλλους. Όσο κρύβεται και αποχωρίζεται από τον κόσμο, τόσο πλησιάζει το Θεό!…
10. Ο ταπεινός δε θέλει συναθροίσεις και ταραχές και φωνές και φροντίδες και ηδονικές τροφές. Επιθυμεί φτώχεια, αμεριμνησία, ειρήνη, επιείκεια και ευλάβεια. Είναι συμπαθής, σώφρων, ολιγόλογος, δε θυμώνει, υποφέρει και υπομένει, εντρέπεται, ευλαβείται τους πάντες και δε θέλει να μαθαίνει τα του κόσμου!…
1. Ευχή είναι το να σχολάζει ο νους απ’ όλα τα αισθητά και ν’ ασχολείται με τα μέλλοντα αγαθά!…
2. Είμαι ταπεινός, όταν θυμάμαι τις αμαρτίες μου και το θάνατο, ενδύομαι ευτελή ρούχα, προτιμώ την τελευταία θέση και τις ευτελείς εργασίες. Όταν υπακούω πρόθυμα και σιωπώ πάντοτε. Δεν αγαπώ τις συναναστροφές και θέλω να είμαι παντού άγνωστος και αψήφιστος. Να μη μέμφομαι κατά διάνοια κάποιον, να μη ζηλοτυπώ και να μη φροντίζω για κοσμικά πράγματα.
3. Αποκτώ την ταπείνωση α) με τη συχνή εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία και β) με τη μόνωση, τη φτώχεια, την ξενιτεία και την ευχή!…
4. Τελειοτάτη αρετή είναι η ωφέλεια του πλησίον μας.
5. Όποιος απέκτησε την αγάπη, τον ίδιον το Θεό απέκτησε. Όποιος απέκτησε το Θεό, δε ζητά τίποτε άλλο, από του ν’ αποδυθεί το σώμα του!…
6. Η ελπίδ να σωθώ είναι τόσο γλυκειά και τα έργα της γίνονται τόσο ελαφρά, ώστε να εκτελούνται με θέρμη και χαρά πολλή της καρδιάς!…
7. Η απάθεια είναι όχι το να μην αισθάνεται κανείς τα πάθη, αλλά το να μη δέχεται αυτά…
8. Η υπερηφάνεια είναι θανάσιμη αρρώστια της ψυχής.
9. Ο ταπεινός δε διακρίνεται ανάμεσα στους ανθρώπους. Δε θέλει να βλέπεται, ούτε να γνωρίζεται από τους άλλους. Όσο κρύβεται και αποχωρίζεται από τον κόσμο, τόσο πλησιάζει το Θεό!…
10. Ο ταπεινός δε θέλει συναθροίσεις και ταραχές και φωνές και φροντίδες και ηδονικές τροφές. Επιθυμεί φτώχεια, αμεριμνησία, ειρήνη, επιείκεια και ευλάβεια. Είναι συμπαθής, σώφρων, ολιγόλογος, δε θυμώνει, υποφέρει και υπομένει, εντρέπεται, ευλαβείται τους πάντες και δε θέλει να μαθαίνει τα του κόσμου!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 42ον
1. Ο αληθινά ταπεινός περιμένει σιωπώντας το έλεος του Θεού, του Οποίου η αρετή επιβάλλει σιωπή σ’ όλα τα αγγελικά τάγματα, λέγοντας, “Κύριε γεννηθήτω επ’ εμοί το Πανάγιον Σου θέλημα”.
2. Μοναδική χαρά κι ευχαρίστηση του ταπεινού είναι η απόλαυση του Δεσπότου Χριστού (=Θεία Κοινωνία) και η Θεία συνομιλία με την ευχή και μελέτη των Θείων Γραφών!..
3. Εάν ησυχάσει η ψυχή από τα του κόσμου και τις βιοτικές φροντίδες, τότε εισέρχεται στην κατανόηση του Θεού και των κτισμάτωντου.
4. Η ψυχή επλάσθη απαθής. Ψυχικά πάθη δεν υπάρχουν, αλλά αιτίες των παθών.
5. Η ψυχή, φωτιζόμενη από το Θεό, γίνεται φωτεινή και καθαρή. Τα πάθη είναι κάτι σαν ασθένεια της ψυχής.
6. Η ψυχή, όταν πάσχει το σώμα, συμπάσχει με αυτό. Και το σώμα συμπάσχει και συνευφραίνεται, απολαμβάνοντας τις λύπες και τις χαρές της ψυχής!…
7. Η αρετή είναι η φυσική υγεία της ψυχής. Τα πάθη είναι ασθένειες, που αφαιρούν την υγεία της ψυχής!…
8. Η ψυχή, όταν πλησιάζει στη φυσική της υγεία, γεμίζει από ευφροσύνη και αγαλλίαση!…
9. Όταν η ψυχή απαλλαγεί από τις φροντίδες του σώματος, τότε με τη βοήθει του Αγίου Πνεύματος επιστρέφει στα δικά της ουράνια κινήματα!…
10. Καθαρός νους δεν είναι αυτός που δεν γνωρίζει το κακό, όπως τα ζώα και τα νήπια, αλλά εκείνος που μετά την πράξη των αρετών υψούται και διαλογίζεται τα Θεία πράγματα!…
11. Εάν υπάρχει καθαρή καρδιά, όλες οι αισθήσεις είναι καθαρές. Η καρδιά δύσκολα μολύνεται, αλλά και δύσκολα καθαρίζεται!…
1. Ο αληθινά ταπεινός περιμένει σιωπώντας το έλεος του Θεού, του Οποίου η αρετή επιβάλλει σιωπή σ’ όλα τα αγγελικά τάγματα, λέγοντας, “Κύριε γεννηθήτω επ’ εμοί το Πανάγιον Σου θέλημα”.
2. Μοναδική χαρά κι ευχαρίστηση του ταπεινού είναι η απόλαυση του Δεσπότου Χριστού (=Θεία Κοινωνία) και η Θεία συνομιλία με την ευχή και μελέτη των Θείων Γραφών!..
3. Εάν ησυχάσει η ψυχή από τα του κόσμου και τις βιοτικές φροντίδες, τότε εισέρχεται στην κατανόηση του Θεού και των κτισμάτωντου.
4. Η ψυχή επλάσθη απαθής. Ψυχικά πάθη δεν υπάρχουν, αλλά αιτίες των παθών.
5. Η ψυχή, φωτιζόμενη από το Θεό, γίνεται φωτεινή και καθαρή. Τα πάθη είναι κάτι σαν ασθένεια της ψυχής.
6. Η ψυχή, όταν πάσχει το σώμα, συμπάσχει με αυτό. Και το σώμα συμπάσχει και συνευφραίνεται, απολαμβάνοντας τις λύπες και τις χαρές της ψυχής!…
7. Η αρετή είναι η φυσική υγεία της ψυχής. Τα πάθη είναι ασθένειες, που αφαιρούν την υγεία της ψυχής!…
8. Η ψυχή, όταν πλησιάζει στη φυσική της υγεία, γεμίζει από ευφροσύνη και αγαλλίαση!…
9. Όταν η ψυχή απαλλαγεί από τις φροντίδες του σώματος, τότε με τη βοήθει του Αγίου Πνεύματος επιστρέφει στα δικά της ουράνια κινήματα!…
10. Καθαρός νους δεν είναι αυτός που δεν γνωρίζει το κακό, όπως τα ζώα και τα νήπια, αλλά εκείνος που μετά την πράξη των αρετών υψούται και διαλογίζεται τα Θεία πράγματα!…
11. Εάν υπάρχει καθαρή καρδιά, όλες οι αισθήσεις είναι καθαρές. Η καρδιά δύσκολα μολύνεται, αλλά και δύσκολα καθαρίζεται!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 43ον
1. Τους αγγέλους “εν παχεία υποστάσει” τους βλέπουμε με τα σωματικά μάτια, “λεπτοτάτη υποστάσει” με την ψυχή ή τη διάνοια!…
2. Τους δαίμονες βλέπουμε ή με τα σωματικά μάτια ή με τα μάτια της ψυχής, όταν μας πλησιάζουν, για να μας βλάψουν, φυσικά, πάντοτε!…
3. Οι άγγελοι μας μεταδίδουν καθαρούς λογισμούς, οι δε δαίμονες βρώμικους λογισμούς. Καθένας ό,τι έχει δίνει στους άλλους!…
4. Οι Ασώματοι Νόες φωτίζονται διαδοχικώς από το Άγιο Πνεύμα. Ομοίως και οι καθαροί από τα πάθη Χριστιανοί και υπηρετούν και δοξάζουν το Θεό!…
5. Χωρίς τη μεσιτεία των αγγέλων δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τα Μυστήρια του Θεού, που και στις τάξεις όλων των αγγέλων δεν αποκαλύπτονται!…
6. Αφού ο Θεός είναι αγάπη, πώς κολάζει; Εκείνοι που έφταιξαν στην αγάπη του Θεού, έχουν τη μεγαλύτερη κόλαση. Διότι η λύπη από μεταμέλεια στην αγάπη του Θεού είναι αφόρητη στους αμαρτήσαντες στην αγάπη του Θεού. Το ίδιο δεν έπαθε και ο Ιούδας;…
7. Γιατί το Θεό, που μ’ αγάπησε τόσο πολύ, να τον λυπήσω τόσο πολύ; Αυτή είναι η κόλαση του αμαρτωλού…
8. Οι ψυχές των αμαρτωλών, χωρίς να στερούνται την αγάπη του Θεού, κολάζονται από τη μεταμέλεια, που ισοδυναμεί με το πυρ της γεέννης!…
9. Πώς βεβαιούμεθα ότι συγχωρηθηκαν οι αμαρτίες μας; α) Όταν η συνείδηση μας δεν μας κατακρίνει μέσα μας για τις αμαρτίες μας και β) Όταν μ’ όλη μας την καρδιά εμισήσαμε τις αμαρτίες μας και φανερά κάνουμε τα ενάντια έργα των αμαρτιών μας!…
1. Τους αγγέλους “εν παχεία υποστάσει” τους βλέπουμε με τα σωματικά μάτια, “λεπτοτάτη υποστάσει” με την ψυχή ή τη διάνοια!…
2. Τους δαίμονες βλέπουμε ή με τα σωματικά μάτια ή με τα μάτια της ψυχής, όταν μας πλησιάζουν, για να μας βλάψουν, φυσικά, πάντοτε!…
3. Οι άγγελοι μας μεταδίδουν καθαρούς λογισμούς, οι δε δαίμονες βρώμικους λογισμούς. Καθένας ό,τι έχει δίνει στους άλλους!…
4. Οι Ασώματοι Νόες φωτίζονται διαδοχικώς από το Άγιο Πνεύμα. Ομοίως και οι καθαροί από τα πάθη Χριστιανοί και υπηρετούν και δοξάζουν το Θεό!…
5. Χωρίς τη μεσιτεία των αγγέλων δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τα Μυστήρια του Θεού, που και στις τάξεις όλων των αγγέλων δεν αποκαλύπτονται!…
6. Αφού ο Θεός είναι αγάπη, πώς κολάζει; Εκείνοι που έφταιξαν στην αγάπη του Θεού, έχουν τη μεγαλύτερη κόλαση. Διότι η λύπη από μεταμέλεια στην αγάπη του Θεού είναι αφόρητη στους αμαρτήσαντες στην αγάπη του Θεού. Το ίδιο δεν έπαθε και ο Ιούδας;…
7. Γιατί το Θεό, που μ’ αγάπησε τόσο πολύ, να τον λυπήσω τόσο πολύ; Αυτή είναι η κόλαση του αμαρτωλού…
8. Οι ψυχές των αμαρτωλών, χωρίς να στερούνται την αγάπη του Θεού, κολάζονται από τη μεταμέλεια, που ισοδυναμεί με το πυρ της γεέννης!…
9. Πώς βεβαιούμεθα ότι συγχωρηθηκαν οι αμαρτίες μας; α) Όταν η συνείδηση μας δεν μας κατακρίνει μέσα μας για τις αμαρτίες μας και β) Όταν μ’ όλη μας την καρδιά εμισήσαμε τις αμαρτίες μας και φανερά κάνουμε τα ενάντια έργα των αμαρτιών μας!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 44ον
1. Δυνατός είναι εκείνος, που ευχαριστείται στις πρόσκαιρες θλίψεις και στενοχώριες, διότι σ’ αυτές κρύβεται η ζωή και η δόξα της νίκης του!…
2. Φωτισμένος είναι εκείνος, που γνώρισε την πίκρα, που υπάρχει στα “γλυκέα” τούτου του κόσμου και ασχολείται πάντοτε με τη σωτηρία της ψυχής του!…
3. Φρόνιμος είναι εκείνος, που προσπαθεί να εξέλθει από την παρούσα ζωή, κερδίζοντας την αιώνια!…
4. Ανόητος είναι εκείνος, που προσπαθεί διαρκώς, πως θα κερδίσει τα της πρόσκαιρης ζωής!…
5. Απάρνηση εαυτού είναι το να μισήσουμε τούτη τη ζωή, ανεβαίνοντας στο σταυρό για να αποθάνουμε για την επιθυμία της μέλλουσας ζωής!…
6. Κόσμος είναι μία πόρνη, που προσπαθεί με τα κάλλη της να μας ελκύσει κοντά της και να μας γυμνώσει από κάθε αρετή, πετώντας μας έξω από την οικία την ώρα του θανάτου!…
7. Χαυνώνεται η θέληση της επιθυμίας του καλού, όταν δεν χωριζόμαστε από τα πράγματα του κόσμου και δεν απαρνούμεθα τελείως τον κόσμο!…
8. Αρχή της οδού του Θεού είναι α) νηστεία, β) αγρυπνία και γ) αδιάλειπτη ευχή!..
9. Χαύνος είναι εκείνος που αμελεί τη νηστεία και τους λοιπούς αγώνες!..
10. Η νηστεία είναι ο δρόμος ο άγιος του Θεού και θεμέλιο κάθε αρετής. Είναι ο στέφανος αυτών που εγκρατεύονται. Το κόσμημα της παρθενίας και αγιότητος. Η μητέρα της προσευχής. Ο πρόδρομος κάθε αγαθοεργίας!…
11. Μόνον οι σωματικοί κόποι δεν διορθώνουν τα ψυχικά πάθη και δεν προκαλούν ειρήνη και αταραξία στην ψυχή!..
12. Δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τα πάθη μας, αν δεν αρνηθούμε τη συναναστροφή του κόσμου και τα σκορπίσματα των λογισμών!…
1. Δυνατός είναι εκείνος, που ευχαριστείται στις πρόσκαιρες θλίψεις και στενοχώριες, διότι σ’ αυτές κρύβεται η ζωή και η δόξα της νίκης του!…
2. Φωτισμένος είναι εκείνος, που γνώρισε την πίκρα, που υπάρχει στα “γλυκέα” τούτου του κόσμου και ασχολείται πάντοτε με τη σωτηρία της ψυχής του!…
3. Φρόνιμος είναι εκείνος, που προσπαθεί να εξέλθει από την παρούσα ζωή, κερδίζοντας την αιώνια!…
4. Ανόητος είναι εκείνος, που προσπαθεί διαρκώς, πως θα κερδίσει τα της πρόσκαιρης ζωής!…
5. Απάρνηση εαυτού είναι το να μισήσουμε τούτη τη ζωή, ανεβαίνοντας στο σταυρό για να αποθάνουμε για την επιθυμία της μέλλουσας ζωής!…
6. Κόσμος είναι μία πόρνη, που προσπαθεί με τα κάλλη της να μας ελκύσει κοντά της και να μας γυμνώσει από κάθε αρετή, πετώντας μας έξω από την οικία την ώρα του θανάτου!…
7. Χαυνώνεται η θέληση της επιθυμίας του καλού, όταν δεν χωριζόμαστε από τα πράγματα του κόσμου και δεν απαρνούμεθα τελείως τον κόσμο!…
8. Αρχή της οδού του Θεού είναι α) νηστεία, β) αγρυπνία και γ) αδιάλειπτη ευχή!..
9. Χαύνος είναι εκείνος που αμελεί τη νηστεία και τους λοιπούς αγώνες!..
10. Η νηστεία είναι ο δρόμος ο άγιος του Θεού και θεμέλιο κάθε αρετής. Είναι ο στέφανος αυτών που εγκρατεύονται. Το κόσμημα της παρθενίας και αγιότητος. Η μητέρα της προσευχής. Ο πρόδρομος κάθε αγαθοεργίας!…
11. Μόνον οι σωματικοί κόποι δεν διορθώνουν τα ψυχικά πάθη και δεν προκαλούν ειρήνη και αταραξία στην ψυχή!..
12. Δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τα πάθη μας, αν δεν αρνηθούμε τη συναναστροφή του κόσμου και τα σκορπίσματα των λογισμών!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 45ον
1. Όσο αυξάνουν τα δάκρυα, τόσο προκόπτει ο Χριστιανός στην αγάπη του Θεού. Όσο πλησιάζουμε τον κόσμο, τόσο στερεύουν τα δάκρυα!..
2. Άλλα δάκρυα ξηραίνουν το σώμα και άλλα το τρέφουν και το ευφραίνουν…
3. Συνανίσταται με το Χριστό όποιος αποκτά νέα καρδιά και νέο πνεύμα, δηλαδή νέες επιθυμίες και πόθουν πνευματικούς…
4. Αίτια των οράσεων και αποκαλύψεων είναι! α) Αυτές που γίνονται χάριν του λαού του Θεού και β) Αυτές που γίνονται προς παρηγορία, θάρρος και διδασκαλία των ασθενών… Οικονομούνται δε από το έλεος του Θεού για τρεις τάξεις ανθρώπων: α) Για τους απλούστερους και πολύ άκακους, β) Για τους τέλειους και αγίους και γ) Για εκείνους που, έχοντας θερμό ζήλο προς το Θεό, ελησμόνησαν και απαρνήθηκαν τελείως τον κόσμο, για να μη πέσουν σε απελπισία, όταν φθάσουν στο θάνατο από πείνα ή ανίατη ασθένεια!…
5. Καθαρός στην καρδιά είναι εκείνος που βλέπει όλους τους ανθρώπους καλούς. Καλός οφθαλμός δεν βλέπει πονηρά. Επίσης και αυτός που από απλότητα και ακακία ομοιάζει με νήπιο!…
6. Η ψυχή μας είναι νεκρή και πρέπει να κλαίμε δι’ αυτήν. Ας ζητούμε από τον Κύριο να μας δώσει τη χάρη των δακρύων και του πένθους. “Μακάριοι οι πενθούντες ότι αυτοί παρακληθήσονται”.
7. Όταν δεν μπορεί κανείς να πενθεί, για να είναι απαθής πρέπει ν’ ασχολείται με τη μελέτη των Θείων Γραφών!…
8. Όποιος αξιωθεί την αδιάκοπη ευχή, έφθασε στο τέλος όλων των αρετών και γίνεται κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος. Διότι το Άγιο Πνεύμα, όταν κατοικήσει μέσα μας, δεν παύει να προσεύχεται, είτε τρώγομε, είτε κοιμόμαστε, είτε κάτι άλλο κάνουμε και κυρίως όταν σιωπούμε!…
9. Αξιώνεται της πνευματικής προσευχής, όποιος φυλάσσει τις εντολές του Θεού, διότι κατοικεί μέσα του ο Χριστός!..
1. Όσο αυξάνουν τα δάκρυα, τόσο προκόπτει ο Χριστιανός στην αγάπη του Θεού. Όσο πλησιάζουμε τον κόσμο, τόσο στερεύουν τα δάκρυα!..
2. Άλλα δάκρυα ξηραίνουν το σώμα και άλλα το τρέφουν και το ευφραίνουν…
3. Συνανίσταται με το Χριστό όποιος αποκτά νέα καρδιά και νέο πνεύμα, δηλαδή νέες επιθυμίες και πόθουν πνευματικούς…
4. Αίτια των οράσεων και αποκαλύψεων είναι! α) Αυτές που γίνονται χάριν του λαού του Θεού και β) Αυτές που γίνονται προς παρηγορία, θάρρος και διδασκαλία των ασθενών… Οικονομούνται δε από το έλεος του Θεού για τρεις τάξεις ανθρώπων: α) Για τους απλούστερους και πολύ άκακους, β) Για τους τέλειους και αγίους και γ) Για εκείνους που, έχοντας θερμό ζήλο προς το Θεό, ελησμόνησαν και απαρνήθηκαν τελείως τον κόσμο, για να μη πέσουν σε απελπισία, όταν φθάσουν στο θάνατο από πείνα ή ανίατη ασθένεια!…
5. Καθαρός στην καρδιά είναι εκείνος που βλέπει όλους τους ανθρώπους καλούς. Καλός οφθαλμός δεν βλέπει πονηρά. Επίσης και αυτός που από απλότητα και ακακία ομοιάζει με νήπιο!…
6. Η ψυχή μας είναι νεκρή και πρέπει να κλαίμε δι’ αυτήν. Ας ζητούμε από τον Κύριο να μας δώσει τη χάρη των δακρύων και του πένθους. “Μακάριοι οι πενθούντες ότι αυτοί παρακληθήσονται”.
7. Όταν δεν μπορεί κανείς να πενθεί, για να είναι απαθής πρέπει ν’ ασχολείται με τη μελέτη των Θείων Γραφών!…
8. Όποιος αξιωθεί την αδιάκοπη ευχή, έφθασε στο τέλος όλων των αρετών και γίνεται κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος. Διότι το Άγιο Πνεύμα, όταν κατοικήσει μέσα μας, δεν παύει να προσεύχεται, είτε τρώγομε, είτε κοιμόμαστε, είτε κάτι άλλο κάνουμε και κυρίως όταν σιωπούμε!…
9. Αξιώνεται της πνευματικής προσευχής, όποιος φυλάσσει τις εντολές του Θεού, διότι κατοικεί μέσα του ο Χριστός!..
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 46ον
1. Φθάνουμε στην τελειότητα των καρπών του Αγίου Πνεύματος (αγάπη-χαρά-ειρήνη κ.λ.π.) όταν αξιωθούμε της τελείας αγάπης του Θεού!…
2. Γνωρίζουμε ότι φθάσαμε στην τελεία αγάπη του Θεού, όταν, καθώς κινείται μέσα μας η ενθύμηση του Θεού, Τον αγαπάμε πολύ και τα μάτια μας από την πολλή αγάπη τρέχουν δάκρυα, διότι, όποιος αγαπά το Θεό, ποτέ δεν στερείται τα δάκρυα!…
3. Χάρισμα Θεού είναι το ν’ αφιερώσει κανείς τον εαυτό του στο Θεό και να πολιτεύεται ενάρετα. Όταν όμως στοχασθούμε, ότι κάνουμε χάρη στο Θεό, με το να τον δουλεύουμε, τότε μας απορρίπτει ο Θεός και παραδινόμαστε σε πάθη ατιμίας…
4. Φανερό είναι ότι δεν νικάμε εμείς εις τον λογής-λογής αγώνα, αλλά ο Κύριος δι’ ημών, κι εμείς λαμβάνουμε τη νίκη δωρεάν. Δια τούτο πρέπει να ευχαριστούμε το Θεό, που μας εχώρισε από τον κόσμο και γνωρίσαμε τη Χάρη των Αχράντων Μυστηρίων Του, για να μη πέσουμε και πάλι στην υπερηφάνεια και τα πάθη ατιμίας!…
5. Πρέπει ν’ αποφεύγουμε όλες τις αιτίες των παθών και να εμμένουμε στις προσευχές και τη συχνή Θεία Κοινωνία, μέχρις ότου ανδρωθούμε πνευματικά…
6. Όταν αποφεύγουμε τις αιτίες των παθών και οι άλλοι, που δεν γνωρίζουν το σκοπό μας, σκανδαλίζονται, εμείς δεν είμαστε υπεύθυνοι του σκανδαλισμού τους. Διότι κανείς δεν μπορεί να δουλεύει στο Θεό και συγχρόνως ν’ αρέσει σ’ όλους τους ανθρώπους!…
7. Η κάθαρση από τα πάθη δίνει την υγεία της ψυχής, με αποτέλεσμα την πνευματική χαρά, όταν κοινωνάμε, ευχόμεθα και μελετάμε τα λόγια Κυρίου!…
8. Όποιος καταφρονεί τνο ασθενή αδελφό, δε θα δει ποτέ φως!..
1. Φθάνουμε στην τελειότητα των καρπών του Αγίου Πνεύματος (αγάπη-χαρά-ειρήνη κ.λ.π.) όταν αξιωθούμε της τελείας αγάπης του Θεού!…
2. Γνωρίζουμε ότι φθάσαμε στην τελεία αγάπη του Θεού, όταν, καθώς κινείται μέσα μας η ενθύμηση του Θεού, Τον αγαπάμε πολύ και τα μάτια μας από την πολλή αγάπη τρέχουν δάκρυα, διότι, όποιος αγαπά το Θεό, ποτέ δεν στερείται τα δάκρυα!…
3. Χάρισμα Θεού είναι το ν’ αφιερώσει κανείς τον εαυτό του στο Θεό και να πολιτεύεται ενάρετα. Όταν όμως στοχασθούμε, ότι κάνουμε χάρη στο Θεό, με το να τον δουλεύουμε, τότε μας απορρίπτει ο Θεός και παραδινόμαστε σε πάθη ατιμίας…
4. Φανερό είναι ότι δεν νικάμε εμείς εις τον λογής-λογής αγώνα, αλλά ο Κύριος δι’ ημών, κι εμείς λαμβάνουμε τη νίκη δωρεάν. Δια τούτο πρέπει να ευχαριστούμε το Θεό, που μας εχώρισε από τον κόσμο και γνωρίσαμε τη Χάρη των Αχράντων Μυστηρίων Του, για να μη πέσουμε και πάλι στην υπερηφάνεια και τα πάθη ατιμίας!…
5. Πρέπει ν’ αποφεύγουμε όλες τις αιτίες των παθών και να εμμένουμε στις προσευχές και τη συχνή Θεία Κοινωνία, μέχρις ότου ανδρωθούμε πνευματικά…
6. Όταν αποφεύγουμε τις αιτίες των παθών και οι άλλοι, που δεν γνωρίζουν το σκοπό μας, σκανδαλίζονται, εμείς δεν είμαστε υπεύθυνοι του σκανδαλισμού τους. Διότι κανείς δεν μπορεί να δουλεύει στο Θεό και συγχρόνως ν’ αρέσει σ’ όλους τους ανθρώπους!…
7. Η κάθαρση από τα πάθη δίνει την υγεία της ψυχής, με αποτέλεσμα την πνευματική χαρά, όταν κοινωνάμε, ευχόμεθα και μελετάμε τα λόγια Κυρίου!…
8. Όποιος καταφρονεί τνο ασθενή αδελφό, δε θα δει ποτέ φως!..
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 47ον
1. Κανένα πράγμα δε μας ελευθερώνει από το δαίμονα της πορνείας, όσο το να περιποιούμεθα τους ασθενείς στις ανάγκες τους…
2. Όποιος γευθεί τη γλυκύτητα της ησυχίας, αποφεύγει τις συνομιλίες με τους ανθρώπους…
3. Αρσένιε, φεύγε, σιώπα, ησύχαζε. Και εάν πολύ ωφελεί η θεωρία και η συνομιλία των αδελφών, αλλά σε σένα δεν ωφελεί τόσο η συντυχία μαζί τους, όσο η φυγή από αυτούς.
4. Θέλεις ν’ αποκτήσεις την αγάπη του πλησίον; Απομακρύνσου απ’ αυτόν και τότε κατακαίεται η καρδιά σου από την προς αυτόν αγάπη και τον βλέπεις σαν άγγελο φωτος. Θέλεις να σ’ επιθυμούν; Ωρισμένες μέρρες να πλησιάζεις όσους σε αγαπούν!…
5. Ω, πόση γλυκύτητα προξενεί στην ψυχή η προσοχή με την ευχή και την ανάγνωση και πόσο ευφραίνει και χαροποιεί και καθαίρει την ψυχή, μόνο όσοι καταγίνονται μ’ αυτά γνωρίζουν!..
6. Η σιωπή είναι το μυστήριο του μέλλοντος αιώνος, οι δε λόγοι όργανο του κόσμου τούτου. Η σιωπή και η προσευχή μας εξομοιώνουν με τους αγγέλους!…
7. Η αγάπη μετά την υγεία της ψυχής μπορεί ν’ αποκτηθεί. Η δε ψυχή δεν υγιαίνει, εάν δεν φυλάξει τις εντολές. Όπως ενεργούν τα φάρμακα στο άρρωστο σώμα, έτσι και οι εντολές του Θεού στην άρρωστη ψυχή. Πρέπει να γίνει υγιής η ψυχή, για να γίνει κατοικητήριο της Αγίας Τριάδος!..
8. Άλλοι αποκτούν την καθαρότητα της ψυχής με την τήρηση των εντολών και άλλοι με τη Θεία Χάρη, όπως ο ληστής επί του σταυρού!…
9. Όσοι ζουν κατά σάρκα, τα της σαρκός φρονουν και δεν μπορούν ν’ αρέσουν στο Θεό…
1. Κανένα πράγμα δε μας ελευθερώνει από το δαίμονα της πορνείας, όσο το να περιποιούμεθα τους ασθενείς στις ανάγκες τους…
2. Όποιος γευθεί τη γλυκύτητα της ησυχίας, αποφεύγει τις συνομιλίες με τους ανθρώπους…
3. Αρσένιε, φεύγε, σιώπα, ησύχαζε. Και εάν πολύ ωφελεί η θεωρία και η συνομιλία των αδελφών, αλλά σε σένα δεν ωφελεί τόσο η συντυχία μαζί τους, όσο η φυγή από αυτούς.
4. Θέλεις ν’ αποκτήσεις την αγάπη του πλησίον; Απομακρύνσου απ’ αυτόν και τότε κατακαίεται η καρδιά σου από την προς αυτόν αγάπη και τον βλέπεις σαν άγγελο φωτος. Θέλεις να σ’ επιθυμούν; Ωρισμένες μέρρες να πλησιάζεις όσους σε αγαπούν!…
5. Ω, πόση γλυκύτητα προξενεί στην ψυχή η προσοχή με την ευχή και την ανάγνωση και πόσο ευφραίνει και χαροποιεί και καθαίρει την ψυχή, μόνο όσοι καταγίνονται μ’ αυτά γνωρίζουν!..
6. Η σιωπή είναι το μυστήριο του μέλλοντος αιώνος, οι δε λόγοι όργανο του κόσμου τούτου. Η σιωπή και η προσευχή μας εξομοιώνουν με τους αγγέλους!…
7. Η αγάπη μετά την υγεία της ψυχής μπορεί ν’ αποκτηθεί. Η δε ψυχή δεν υγιαίνει, εάν δεν φυλάξει τις εντολές. Όπως ενεργούν τα φάρμακα στο άρρωστο σώμα, έτσι και οι εντολές του Θεού στην άρρωστη ψυχή. Πρέπει να γίνει υγιής η ψυχή, για να γίνει κατοικητήριο της Αγίας Τριάδος!..
8. Άλλοι αποκτούν την καθαρότητα της ψυχής με την τήρηση των εντολών και άλλοι με τη Θεία Χάρη, όπως ο ληστής επί του σταυρού!…
9. Όσοι ζουν κατά σάρκα, τα της σαρκός φρονουν και δεν μπορούν ν’ αρέσουν στο Θεό…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 48ον
1. Ο παλαιός, δηλαδή ο εμπαθής άνθρωπος, δεν μπορεί να περιπατήσει στην οδό του Χριστού, διότι το γήινο φρόνημα είναι εχρθρός του Θεού, επειδή δεν υποτάσσεται στο νόμο του Θεού!…
2. Ψυχή που δεν ενίκησε τα πάθη, δεν έχει παρρησία στην προσευχή!…
3. Να ζητάμε με συντριβή τη συγχώρεση των αμαρτιών μας και την ταπείνωση της ψυχής μας. Εάν δε θεραπευτεί η ψυχή από την ασθένεια της κακίας και δεν αποκτήσει τη φυσική της υγεία, αδύνατον είναι να επιθυμήσει τα πνευματικά χαρίσματα!…
4. Όπως ο τυφλός, όσο και να του μιλάς για τη λάμψη του ήλιου και των διαμαντιών, δεν μπορεί να τα κατανοήσει, όπως αυτός που έχει οφθαλμούς. Έτσι κι εκείνος που βλέπει εσωτερικώς τη δόξα και θεωρία του Θεού και εντρυφά σ’ αυτά με ηδονή, δεν ερωτά γι’ αυτά τους άλλους!…
5. Σ’ αυτή τη ζωή δεν υπάρχει τελειότητα. Πού φάνηκε τελειότητα σ’ αυτόν τον κόσμο, όπου ο ήλιος της ψυχής ανατέλλοντας και δύοντας, ευρίσκεται στο μέσον των νεφελών των παθών; Και όπου άλλοτε μεν είναι καιρός εύδιος και καλοσύνη και άλλοτε συννεφιά; Και πότε μεν χαρά, πότε δε λύπη και κατήφεια; Και όποιος φρονεί τα ενάντια τούτων, αυτός ομοιάζει με λύκο, ο οποίος δεν περιπατεί την πεπατημένη και βασιλική οδό!…
6. Το Σάββατο το αληθινό και ασύγκριτο ο τάφος είναι. Όλη η ανθρωπότητα εκεί σαββατίζει και η ψυχή μας και το σώμα μας. Στον τάφο αληθινά σαββατίζει, καταπαύουσα από κάθε λύπη και διαβολική προσβολή η φύση μας.
Είθε ο Πανάγαθος Θεός να στηρίζει όλους τους Χριστιανούς εις την αγία Του διδασκαλία. Ω πρέπει δόξα και κράτος και μεγαλοπρέπεια νυν και αεί και εις τους ατελευτήτους αιώνας των αιώνων. Αμήν…
1. Ο παλαιός, δηλαδή ο εμπαθής άνθρωπος, δεν μπορεί να περιπατήσει στην οδό του Χριστού, διότι το γήινο φρόνημα είναι εχρθρός του Θεού, επειδή δεν υποτάσσεται στο νόμο του Θεού!…
2. Ψυχή που δεν ενίκησε τα πάθη, δεν έχει παρρησία στην προσευχή!…
3. Να ζητάμε με συντριβή τη συγχώρεση των αμαρτιών μας και την ταπείνωση της ψυχής μας. Εάν δε θεραπευτεί η ψυχή από την ασθένεια της κακίας και δεν αποκτήσει τη φυσική της υγεία, αδύνατον είναι να επιθυμήσει τα πνευματικά χαρίσματα!…
4. Όπως ο τυφλός, όσο και να του μιλάς για τη λάμψη του ήλιου και των διαμαντιών, δεν μπορεί να τα κατανοήσει, όπως αυτός που έχει οφθαλμούς. Έτσι κι εκείνος που βλέπει εσωτερικώς τη δόξα και θεωρία του Θεού και εντρυφά σ’ αυτά με ηδονή, δεν ερωτά γι’ αυτά τους άλλους!…
5. Σ’ αυτή τη ζωή δεν υπάρχει τελειότητα. Πού φάνηκε τελειότητα σ’ αυτόν τον κόσμο, όπου ο ήλιος της ψυχής ανατέλλοντας και δύοντας, ευρίσκεται στο μέσον των νεφελών των παθών; Και όπου άλλοτε μεν είναι καιρός εύδιος και καλοσύνη και άλλοτε συννεφιά; Και πότε μεν χαρά, πότε δε λύπη και κατήφεια; Και όποιος φρονεί τα ενάντια τούτων, αυτός ομοιάζει με λύκο, ο οποίος δεν περιπατεί την πεπατημένη και βασιλική οδό!…
6. Το Σάββατο το αληθινό και ασύγκριτο ο τάφος είναι. Όλη η ανθρωπότητα εκεί σαββατίζει και η ψυχή μας και το σώμα μας. Στον τάφο αληθινά σαββατίζει, καταπαύουσα από κάθε λύπη και διαβολική προσβολή η φύση μας.
Είθε ο Πανάγαθος Θεός να στηρίζει όλους τους Χριστιανούς εις την αγία Του διδασκαλία. Ω πρέπει δόξα και κράτος και μεγαλοπρέπεια νυν και αεί και εις τους ατελευτήτους αιώνας των αιώνων. Αμήν…