Το χέρι του παπά

[NIKOSZ]

Το χέρι του παπά

Ο ιερέας σας μπορεί να είναι μόλις 25 χρονών. Μα η ιεροσύνη του είναι από καταβολής κόσμου. Όταν, λοιπόν, του ασπάζεστε το χέρι, προσκυνάτε την ιεροσύνη του, που φθάνει διαδοχικά από τον Χριστόν και τους Αποστόλους μέχρι τον ιερέα σας.

Όταν φιλάτε το χέρι του παπά σας, φιλάτε ολόκληρη την αλυσίδα των οσίων και αγίων ιερέων και ιεραρχών, από τους Αποστόλους μέχρι σήμερα. Ασπάζεστε και προσκυνάτε τον Άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο, τον άγιον Νικόλαο, τον άγιον Βασίλειο, τον άγιον Σάββα και όλους τους «επίγειους αγγέλους και ουρανίους ανθρώπους», που όταν ήταν στη γη κοσμούσαν την Εκκλησία και τώρα στολίζουν τον ουρανό. Είναι φίλημα άγιον, όπως γράφει στους Κορινθίους ο Απόστολος Παύλος. Να ασπάζεστε λοιπόν το χέρι του ιερέα που σας ευλογεί. Είναι ευλογημένο από τον Θεό. Με την χάρη της ιεροσύνης. Με την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Να το φιλάτε το χέρι του ιερέα σας. Όσο νέος και αν είναι. Και να τον ακούτε.


Επίσκοπος Αχρίδας Νικόλαος

[andriyian]

Κι αν ο παπάς έχει υποπέσει σε αμαρτήματα και πάλι έχει τη Θεία χάρη; Αν είναι φυλάργυρος ή δίνει μάχες για να οικειοποιηθεί το παγκάρι; Μη μπαίνω σε παραδείγματα που όλοι μας έχουμε δει ή έχουμε ακούσει για αμαρτωλούς ιερείς, οι οποίοι ζουν και βασιλεύουν σε βαρος των αγνών πιστών.

[stratos]

Κι αν ο παπάς έχει υποπέσει σε αμαρτήματα και πάλι έχει τη Θεία χάρη;

Αυτο ελειπε να μην ειχε


Οσιος Αναστάσιος ο Σιναίτης
ΔΩΔΕΚΑ μίλια έξω από τη Δαμασκό ασκήτευε ένας στυλίτης.
Κάποτε σκανδαλίστηκε μ' έναν ιερέα της πόλης, για τον όποίο πληροφορήθηκε πώς έπεφτε σε σαρκική αμαρτία.
σε λίγες μέρες ο ιερέας αυτός έτυχε νά πάει νά λειτουργήσει στο μοναστήρι, όπου βρισκόταν και ο στύλος του ασκητή.
Την ώρα του κοινωνικού, ο στυλίτης κατέβασε σ' ένα καλάθι το άγιο Ποτήριο πού είχε μαζί του, και μέσα σ' αυτό του έβαλαν τα άχραντα Μυστήρια.
Όταν όμως ανέβασε πάνω την θεία Κοινωνία, δίσταζε νά μεταλάβει.
Έφερνε στο νου του την κατηγορία πού είχε ακούσει για τον λειτουργό ιερέα, και συλλογιζόταν:
Άραγε, έχει αγιαστεί αυτή ή μερίδα;
Επιφοίτησε σ' αύτή το άγιο Πνεύμα ή εμπόδισε τον ερχομό Του ή αμαρτία του λειτουργού;
'Έτσι όπως είμαι σκανδαλισμένος με τον ιερέα, πρέπει νά μεταλάβω ή όχι;".
Ενώ συλλογιζόταν αυτά, ο Θεός οικονόμησε νά συμβεί κάτι φρικτό, για νά πληροφορηθεί ο
στυλίτης και συνάμα νά στηριχθεί κάθε χριστιανική ψυχή.
Την ώρα πού τεμαχιζόταν το πανάγιο Σώμα, πριν τη μετάληψη του λαού, μία μερίδα κύλησε από το δισκάριο κι έπεσε στην άγία τράπεζα, όπου μεταβλήθηκε σε σάρκα μπροστά ατά μάτια όλων όσων βρίσκονταν εκεί.
Ό λειτουργός, θαμπωμένος, δοκίμασε ν' ακουμπήσει και νά ψηλαφίσει την άγία μερίδα.
Μόλις όμως την άγγιξε, εκείνη κόλλησε ατό δάχτυλό του σαν ζωντανή, φρεσκοσφαγμένη σάρκα. και καθώς τράβηξε το χέρι του, υψώθηκε και ή άγία μερίδα κολλημένη στο δάχτύλο.
Αμέσως έσταξαν τρεις σταγόνες Αίμα στην άγία τράπεζα, πού πότισαν το πρώτο και δεύτερο κάλυμμα κι έφτασαν μέχρι το μάρμαρο.
'Όταν πληροφορήθηκε ο στυλίτης το θαυμαστό γεγονός, μετάλαβε με φόβο και τρόμο την άγία μερίδα πού του είχαν στείλει, και ομολόγησε σ' όλους τη δυσπιστία του.

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Όλους τους κληρικούς δεν τους χειροτονεί ο Θεός, διαμέσου όλων, όμως, Aυτός ενεργεί.

Άλλη είναι η εξουσία της βασιλείας κι άλλη η εξουσία της ιεροσύνης, αλλʼ αυτή είναι μεγαλύτερη από εκείνη. Γιατί δε φανερώνεται ο βασιλιάς απʼ όσα φαίνονται, ούτε πρέπει να κρίνεται από τα πολύτιμα πετράδια που φέρνει πάνω του κι από τα χρυσαφικά που φορεί. Aυτός έτυχε να διοικεί τα πράγματα της γης, της ιεροσύνης όμως το αξίωμα έχει οριστεί από τον ουρανό. Στο βασιλιά έχουν εμπιστευθεί τα επίγεια πράγματα, στους ιερείς τα ουράνια. Mη λοιπόν κατηγορήσεις την ιεροσύνη, όταν δεις ιερέα ανάξιο. Δεν πρέπει να κατηγορήσεις το θεσμό, αλλʼ αυτόν που έχει κάνει κακή χρήση του καλού.

Η καθαρτική θεία δύναμη

Ο ΑΒΒΑΣ Μάρκος ο Αιγύπτιος παρέμενε για τριάντα χρόνια έγκλειστος, χωρίς νά βγαίνει καθόλου από το κελί του. για χάρη του, ο πρεσβύτερος της Σκήτης πήγαινε έκεί και τελούσε τη θεία λειτουργία.
Ο διάβολος, ενοχλημένος από την υπομονή και την αρετή του όσίου, θέλησε νά τον πειράξει. του έστειλε λοιπόν κάποιον δαιμονισμένο, πού του είπε:
-Αββά, ο πρεσβύτερός σου βρωμάει από την αμαρτία. Γι' αυτό μην τον ξαναβάλεις στο κελί σου.
Όλοι, απάντησε ο όσιος, αφήνουν απ' έξω την ακαθαρσία. Εσύ μόνο Την έφερες μέσα.
μην ξεχνάς τι λέει ή Γραφή: «Μή κρίνετε ίνα μη κριθείτε». Κι αν είναι ο πρεσβύτερός μου αμαρτωλός, ο Θεός θα τον σώσει. Όταν ήρθε πάλι ο ιερέας, ο αββάς τον υποδέχθηκε με μεγάλη χαρά.
Και ο Θεός, βλέποντας την ακακία του γέροντα, του έδειξε αποκαλυπτικό σημείο:
Ενώ ο ιερέας ετοιμαζόταν νά σταθεί μπροστά στην άγία τράπεζα για νά τελέσει τη θεία μυσταγωγία, άγγελος Κυρίου κατέβηκε κι έβαλε το χέρι του πάνω στο κεφάλι του από τη στιγμή εκείνη ο ιερέας έγινε σαν πύρινος στύλος.
'Έκπληκτος ο όσιος από το όραμα, άκουσε μία φωνή νά του λέει:
"Γιατί θαυμάζεις, άνθρωπε; "Αν ένας επίγειος βασιλιάς δεν αφήνει νά εμφανίζονται ρυπαροί μπροστά του οι μεγιστάνες του, πολύ περισσότερο ή θεία δύναμη δεν θα καθαρίσει από κάθε ρύπο τούς λειτουργούς των άγίων μυστηρίων, όταν στέκονται μπροστά στο Βασιλιά της δόξας;"

[friend]

ο παππας ειναι ο λειτουργος του ΘΕΟΥ επι γης.οπως και να εχει δεν παυει να ειναι και ανθρωπος και λογικο ειναι να αμαρτανει οπως ολοι μας.πρεπει ομως να τυγχανει του σεβασμου μας.εχω ακουσει οτι καποιες φορες κατα την ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ κατεβαινουν ΑΓΓΕΛΟΙ και διαμεσου του (αμαρτωλου χεριου)του παππα κοινωνουν τον κοσμο!!!!!!!!!!!!!!!!η και ακομα ετοιμαζουν την ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ!!!!!

[Cronos7]

Επι τούτου θα ήθελα να σας πω και κάτι που μου θύμισε αυτό το θέμα:

Πρίν 10 χρόνια, περίπου, ένα παλικάρι στην ηλικία των 12 έκανε κάτι διαφορετικό απο την πλειοψηφία των υπόλοιπων παιδιών της ηλικίας του: πήγαινε κάθε Κυριακή εκκλησία και του άρεσε να συμμετέχει στο κατηχητικό. Άκουγε πολύ εκκλησιαστική μουσική, δεν έβγαινε να παίξει, του άρεσε να διαβάζει εκκλησιαστικά βιβλία. Τα άλλα παιδιά της ηλικίας του το κορόιδευαν. Αργότερα το παιδί αυτό έγινε παππάς και βρέθηκε να λειτουργεί στο χωριό εκείνο που μεγάλωσε. Οι συνομίλικοι του που τον κορόιδευαν, συνέχιζαν να μιλάνε για τον παππα τους με όχι και πολύ κολακευτικά λόγια. Παρ' ότι θα έπρεπε να τυγχανει το σεβασμό όλων.

Δεν θα έπρεπε όλοι αυτοί να ασπάζονται και να θαυμάζουν τον παππά του; Ναι συμφωνώ οτι είναι άνθωποι αλλά αν μη τι άλλο θα πρέπει να σεβόμαστε τους λειτουργους του ΘΕΟΥ.